MUZ Muziek
Het forum voor 's werelds enige universele hobby! Snaren of toetsen, vinyl of cd, eendagsvlieg of rasartiest, op de radio of op een festival! Hier kun je al je ongebreideld enthousiasme, maar ook je weldoordachte kritische noten kwijt over muziek
Vervolg op : Pink Floyd XIII
Pink Floyd is the premier space rock band. Since the mid-\\\'60s, their music relentlessly tinkered with electronics and all manner of special effects to push pop formats to their outer limits. At the same time they wrestled with lyrical themes and concepts of such massive scale that their music has taken on almost classical, operatic quality, in both sound and words. Despite their astral image, the group was brought down to earth in the 1980s by decidedly mundane power struggles over leadership and, ultimately, ownership of the band\\\'s very name. After that time, they were little more than a dinosaur act, capable of filling stadiums and topping the charts, but offering little more than a spectacular recreation of their most successful formulas. Their latter-day staleness cannot disguise the fact that, for the first decade or so of their existence, they were one of the most innovative groups around, in concert and (especially) in the studio
Discography
1967: The Piper at the Gates of Dawn
1968: A Saucerful of Secrets
1969: Music From the Film More
1969: Ummagumma
1970: Atom Heart Mother
1971: Meddle
1972: Obscured by Clouds
1973: Dark Side of the Moon
1975: Wish You Were Here
1977: Animals
1979: The Wall
1983: The Final Cut
1987: A Momentary Lapse of Reason
1994: The Division Bell
Vorige Topics
I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII
Verwante topics
Arrow Rock Festival met Roger Waters
Roger Waters
David Gilmour
David Gilmour - On an Island
Sites
Officiële Pink Floyd site
Roger Waters
David Gilmour
[ afbeelding ]
Pink Floyd is the premier space rock band. Since the mid-\\\'60s, their music relentlessly tinkered with electronics and all manner of special effects to push pop formats to their outer limits. At the same time they wrestled with lyrical themes and concepts of such massive scale that their music has taken on almost classical, operatic quality, in both sound and words. Despite their astral image, the group was brought down to earth in the 1980s by decidedly mundane power struggles over leadership and, ultimately, ownership of the band\\\'s very name. After that time, they were little more than a dinosaur act, capable of filling stadiums and topping the charts, but offering little more than a spectacular recreation of their most successful formulas. Their latter-day staleness cannot disguise the fact that, for the first decade or so of their existence, they were one of the most innovative groups around, in concert and (especially) in the studio
Discography
1967: The Piper at the Gates of Dawn
1968: A Saucerful of Secrets
1969: Music From the Film More
1969: Ummagumma
1970: Atom Heart Mother
1971: Meddle
1972: Obscured by Clouds
1973: Dark Side of the Moon
1975: Wish You Were Here
1977: Animals
1979: The Wall
1983: The Final Cut
1987: A Momentary Lapse of Reason
1994: The Division Bell
Vorige Topics
I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII
Verwante topics
Arrow Rock Festival met Roger Waters
Roger Waters
David Gilmour
David Gilmour - On an Island
Sites
Officiële Pink Floyd site
Roger Waters
David Gilmour
[ afbeelding ]
The Hick from French Lick
The camera always points both ways. In expressing the subject, you also express yourself.
The camera always points both ways. In expressing the subject, you also express yourself.
Laatste gelul uit het vorige topic :
Wat is dat; een show van een coverband ofzo ? Dan ben ik snel klaar want ik vind veel albumversies al beter dan de live versies ...quote:Op dinsdag 18 augustus 2009 01:36 schreef Gert het volgende:
Nee dat is http://www.pinkproject.nl/ , op 22 september.
[ afbeelding ]
The Hick from French Lick
The camera always points both ways. In expressing the subject, you also express yourself.
The camera always points both ways. In expressing the subject, you also express yourself.
Ik moet ook weinig van coverbands hebben, maar ik hoor live-versies vaak liever dan albumversies. Ik vind ze niet per se beter, maar ik vind het rauwe gitaargeluid dat Gilmour live vaak heeft echt fantastisch (Animal Instincts Rev B!).quote:Op dinsdag 18 augustus 2009 01:46 schreef elcastel het volgende:
Laatste gelul uit het vorige topic :
[..]
Wat is dat; een show van een coverband ofzo ? Dan ben ik snel klaar want ik vind veel albumversies al beter dan de live versies ...
Ja weet je, mijn probleem is dat ik als eerste de live versie op Live 8 van Comfortably Numb hoorde en ze inderdaad live beter vind, maar op Pulse en TDSOT zingen ze hem op een andere toon, wat me dan weer totaal niet bevalt, alles wat ik voor de rest van PF live zie en hoor is eigenlijk inderdaad lekkerder en rauw.quote:Op dinsdag 18 augustus 2009 01:54 schreef Sloggi het volgende:
Ik moet ook weinig van coverbands hebben, maar ik hoor live-versies vaak liever dan albumversies. Ik vind ze niet per se beter, maar ik vind het rauwe gitaargeluid dat Gilmour live vaak heeft echt fantastisch (Animal Instincts Rev B!).
The Hick from French Lick
The camera always points both ways. In expressing the subject, you also express yourself.
The camera always points both ways. In expressing the subject, you also express yourself.
Nota bene; als mijn broer het speelt op zijn gitaar vind ik het ook gewoon lekker klinken dus ik lul maar wat ontdek ik net.
The Hick from French Lick
The camera always points both ways. In expressing the subject, you also express yourself.
The camera always points both ways. In expressing the subject, you also express yourself.
Naar die 'nieuwe' live-albums (na ca. 1980) moet je ook niet luisteren. Dat is qua gitaargeluid inderdaad kut met peren, veel te dik en donker, hij speelt daar ook met een andere gitaar (z'n rode stratocaster).
[ Bericht 3% gewijzigd door #ANONIEM op 18-08-2009 10:47:36 ]
[ Bericht 3% gewijzigd door #ANONIEM op 18-08-2009 10:47:36 ]
Live vind ik Pink Floyd onovertroffen.
Maar Pulse vind ik dan weer helemaal niks. NIks klinkt zoals het moet klinken, veel te veel jaren '80 geluid terwijl Floyd voor mij toch vooral een 60's/70's band is. Het moet gewoon rauw klinken
Maar Pulse vind ik dan weer helemaal niks. NIks klinkt zoals het moet klinken, veel te veel jaren '80 geluid terwijl Floyd voor mij toch vooral een 60's/70's band is. Het moet gewoon rauw klinken
PULSE vind ik ook niets, al vind ik SOYCD wel geweldig.
RTN en live in Gdansk vind ik wel weer goed, klinkt weer lekker rauw
RTN en live in Gdansk vind ik wel weer goed, klinkt weer lekker rauw
Pink Floyd zonder Waters is gewoon niks.
Gilmour zonder Pink Floyd is weer wél OK.
Gilmour zonder Pink Floyd is weer wél OK.
Ja, coverband.quote:Op dinsdag 18 augustus 2009 01:42 schreef elcastel het volgende:
[..]
Wat is dat; een show van een coverband ofzo ? Dan ben ik snel klaar want ik vind veel albumversies al beter dan de live versies ...
"Those people who think they know everything, are a great annoyance to those of us who do."
Ja, lomp maar technisch kundig, en met zo'n rauw, schurend geluid.quote:Op dinsdag 18 augustus 2009 13:34 schreef Sloggi het volgende:
Echt geweldig, die sound. Heerlijk lomp gitaarwerk.
"Those people who think they know everything, are a great annoyance to those of us who do."
Heerlijk nummer dat Sheep, helaas dat de kwaliteit van het filmpje zo slecht is. Ben op 't moment bezig om wat gitaarsolo's van Pink Floyd te oefenen, wil me helaas nog niet echt lukken 
When you're strange, faces come out of the rain.
Op woensdag 2 juni 2010 01:10 schreef Rucky het volgende: De verstandigste opmerking die ik in jaren op fok heb gelezen.
Op woensdag 2 juni 2010 01:10 schreef Rucky het volgende: De verstandigste opmerking die ik in jaren op fok heb gelezen.
Mother en Wish You Were Here zijn redelijk gemakkelijk te leren, terwijl ze ook best nog uitdaging bieden voor gitaristen die wat verder zijn. Vooral Mother goed spelen is niet gemakkelijk door de vibrato in combinatie met de bends.quote:Op woensdag 26 augustus 2009 21:46 schreef Pinkerton het volgende:
Heerlijk nummer dat Sheep, helaas dat de kwaliteit van het filmpje zo slecht is. Ben op 't moment bezig om wat gitaarsolo's van Pink Floyd te oefenen, wil me helaas nog niet echt lukken
Voor eenieder die in Twente of omstreken woont en vanavond nog niets te doen heeft:
In Tilligte (Restaurant Kakelbont) spelen wij (The Pink Floyd Sound) een avondvullende show in de open lucht.
Aanvang: 20:30 uur
Entree: 10,-
Reserveerlijn: 0541 221505
Meer info: http://www.vvvdenekamp.nl
In Tilligte (Restaurant Kakelbont) spelen wij (The Pink Floyd Sound) een avondvullende show in de open lucht.
Aanvang: 20:30 uur
Entree: 10,-
Reserveerlijn: 0541 221505
Meer info: http://www.vvvdenekamp.nl
beetje laat, het is net afgelopen, maar zonet was de docu Who Is Pink? op tv. Leuke docu
Wel lekker blijven plakken hè?
Ik heb hem gezien, hij schijnt ook op DVD verkrijgbaar te zijn.quote:Op zaterdag 29 augustus 2009 21:58 schreef Brammie1 het volgende:
beetje laat, het is net afgelopen, maar zonet was de docu Who Is Pink? op tv. Leuke docu
The Hick from French Lick
The camera always points both ways. In expressing the subject, you also express yourself.
The camera always points both ways. In expressing the subject, you also express yourself.
Ga je ooit nog eens in België spelen?quote:Op vrijdag 28 augustus 2009 11:23 schreef webfreak het volgende:
Voor eenieder die in Twente of omstreken woont en vanavond nog niets te doen heeft:
In Tilligte (Restaurant Kakelbont) spelen wij (The Pink Floyd Sound) een avondvullende show in de open lucht.
Aanvang: 20:30 uur
Entree: 10,-
Reserveerlijn: 0541 221505
Meer info: http://www.vvvdenekamp.nl
By hook or by crook, I'll be last in this book.
Which one's pink bedoel je zeker?quote:Op zaterdag 29 augustus 2009 21:58 schreef Brammie1 het volgende:
beetje laat, het is net afgelopen, maar zonet was de docu Who Is Pink? op tv. Leuke docu
Zeker een goede doc
Ja die bedoel ikquote:Op zondag 30 augustus 2009 00:31 schreef Ranja_Ranja het volgende:
[..]
Which one's pink bedoel je zeker?
Zeker een goede doc
Wel lekker blijven plakken hè?
Moet het vooral hebben van hulpfilmpjes op internet. Moet ook toegeven dat ik pas vrij kort begonnen ben met gitaar spelen.quote:Op woensdag 26 augustus 2009 21:53 schreef Sloggi het volgende:
[..]
Mother en Wish You Were Here zijn redelijk gemakkelijk te leren, terwijl ze ook best nog uitdaging bieden voor gitaristen die wat verder zijn. Vooral Mother goed spelen is niet gemakkelijk door de vibrato in combinatie met de bends.
Heb trouwens vorig weekend Which one's Pink op DVD gezien. Interessante documentaire.
[ Bericht 7% gewijzigd door Pinkerton op 03-09-2009 22:19:15 ]
When you're strange, faces come out of the rain.
Op woensdag 2 juni 2010 01:10 schreef Rucky het volgende: De verstandigste opmerking die ik in jaren op fok heb gelezen.
Op woensdag 2 juni 2010 01:10 schreef Rucky het volgende: De verstandigste opmerking die ik in jaren op fok heb gelezen.
Wel een lekkere DVD hequote:Op vrijdag 11 september 2009 00:53 schreef Gordijn het volgende:
Ze zijn nog altijd geweldig.
Trouwens.
Net nog eens de Gdansk DVD bekeken.(niet echt strikt PF)
When you're strange, faces come out of the rain.
Op woensdag 2 juni 2010 01:10 schreef Rucky het volgende: De verstandigste opmerking die ik in jaren op fok heb gelezen.
Op woensdag 2 juni 2010 01:10 schreef Rucky het volgende: De verstandigste opmerking die ik in jaren op fok heb gelezen.
Uiteraard. Ik hoop dat er ooit nog eens zoiets komt, binnenkort...quote:
Ik heb trouwens de volledige Pink Floyd Anthology die ik nog eens moet bekijken, daar zouden het overgrote deel van video's van PF moeten in zitten (volledige inhoud in de +13MB afbeelding http://www.harvested.org/DVD005/hrvdvd005.jpg ).
Weet iemand een webshop waar je Pink Floyd shirts kan bestellen? Ik kan niets vinden wat in Nederland levert...
Large heeft er een paar http://www.large-online.nl/bin/shop.php?prog=search&nurint=1&Sucheintrag=Pink%20Floyd&tc=BANDSHIRTS
Wel lekker blijven plakken hè?
Zoeken op ebay is toch zo moeilijk niet?
Bijvoorbeeld
op ebay.
Je zult vast wel één vinden die je mooi vindt.
Bijvoorbeeld
op ebay.
Je zult vast wel één vinden die je mooi vindt.
Kan 'm altijd zelf nog laten maken via www.shirtshop.nl Zit een of andere shirt creator bij.
Zit een of andere shirt creator bij.
When you're strange, faces come out of the rain.
Op woensdag 2 juni 2010 01:10 schreef Rucky het volgende: De verstandigste opmerking die ik in jaren op fok heb gelezen.
Op woensdag 2 juni 2010 01:10 schreef Rucky het volgende: De verstandigste opmerking die ik in jaren op fok heb gelezen.
Pigs. Dogs.
Heel Animals eigenlijk, nogal onderschat album, ik luister er zelf ook niet zo heel veel naar. Maar toch zo geweldig hoor.
Dogs. Heel Animals eigenlijk, nogal onderschat album, ik luister er zelf ook niet zo heel veel naar. Maar toch zo geweldig hoor.
Mijn favoriet is en blijft Wish You Were Herequote:Op maandag 14 september 2009 23:30 schreef Gordijn het volgende:
Pigs.
Heel Animals eigenlijk, nogal onderschat album, ik luister er zelf ook niet zo heel veel naar. Maar toch zo geweldig hoor.
By hook or by crook, I'll be last in this book.
Moeilijk om één album te kiezen.
Voornamelijk Pulse/Meddle/Wish You Were Here.
Maar ik vind zoveel goed.
Voornamelijk Pulse/Meddle/Wish You Were Here.
Maar ik vind zoveel goed.
Plátgedraaid! Muzikaal is het niet het beste album. Maar dat vreemde, onheilspellende, haast obscure sfeertje! De misantropie in de teksten. Het ruwe gitaarwerk. De schizofrenie (toen zat het al mis binnen de band). Ik vind het een geweldig album.quote:Op maandag 14 september 2009 23:30 schreef Gordijn het volgende:
Pigs.
Heel Animals eigenlijk, nogal onderschat album, ik luister er zelf ook niet zo heel veel naar. Maar toch zo geweldig hoor.
En hoewel ik geen groupie ben die van alles verzamelt of zo, ben ik de laatste keer in Londen uitgebreid naar het Battersea Power Station geweest. En heb daar lekker rondgelopen, met Animals in m'n hoofd.
"Those people who think they know everything, are a great annoyance to those of us who do."
Kwam net weer mijn Pink Floyd LP's tegen, ik had het al tijden niet meer geluisterd. Ik luister nu More, best goede muziek, lekker zweverig. Ik vind hun oude psychedelische albums wat beter dan de latere. Straks maar effe Atom Heart Mother opzetten.
Vind het ook een van de beste PF albums. Wat je zegt, misschien muzikaal niet, maar de teksten zijn wel zo geweldig, en het hele sfeertje eromheen is gewoon briljant.quote:Op maandag 14 september 2009 23:42 schreef Gert het volgende:
[..]
Plátgedraaid! Muzikaal is het niet het beste album. Maar dat vreemde, onheilspellende, haast obscure sfeertje! De misantropie in de teksten. Het ruwe gitaarwerk. De schizofrenie (toen zat het al mis binnen de band). Ik vind het een geweldig album.
En hoewel ik geen groupie ben die van alles verzamelt of zo, ben ik de laatste keer in Londen uitgebreid naar het Battersea Power Station geweest. En heb daar lekker rondgelopen, met Animals in m'n hoofd.
When you're strange, faces come out of the rain.
Op woensdag 2 juni 2010 01:10 schreef Rucky het volgende: De verstandigste opmerking die ik in jaren op fok heb gelezen.
Op woensdag 2 juni 2010 01:10 schreef Rucky het volgende: De verstandigste opmerking die ik in jaren op fok heb gelezen.
Die gitaarsolo's van David Gilmour
When you're strange, faces come out of the rain.
Op woensdag 2 juni 2010 01:10 schreef Rucky het volgende: De verstandigste opmerking die ik in jaren op fok heb gelezen.
Op woensdag 2 juni 2010 01:10 schreef Rucky het volgende: De verstandigste opmerking die ik in jaren op fok heb gelezen.
Zo is het maar net.quote:Op donderdag 17 september 2009 21:58 schreef Pinkerton het volgende:
Die gitaarsolo's van David Gilmour
Maar ik vind Animals een redelijk emotioneel album, allé, dat wekt het toch bij mij op. Heb ik veel minder met de latere albums.
Moet zeggen dat ik The Wall wel echt 'n geweldig album vind. Het hele idee erachter en de metaforische, duistere teksten maken het een van de beste concept albums aller tijden naar mijn mening.quote:Op donderdag 17 september 2009 22:07 schreef Gordijn het volgende:
[..]
Zo is het maar net.
Maar ik vind Animals een redelijk emotioneel album, allé, dat wekt het toch bij mij op. Heb ik veel minder met de latere albums.
When you're strange, faces come out of the rain.
Op woensdag 2 juni 2010 01:10 schreef Rucky het volgende: De verstandigste opmerking die ik in jaren op fok heb gelezen.
Op woensdag 2 juni 2010 01:10 schreef Rucky het volgende: De verstandigste opmerking die ik in jaren op fok heb gelezen.
Ik moet zelfs bekennen dat ik Animals het beste album van PF vind. Op elk ander album staat wel 1 liedje dat ik minder vind, maar hier niet.
Serieus? Welk nummer van Wish You Were Here vind je dan minder?quote:Op vrijdag 18 september 2009 00:27 schreef Siniti het volgende:
Ik moet zelfs bekennen dat ik Animals het beste album van PF vind. Op elk ander album staat wel 1 liedje dat ik minder vind, maar hier niet.
By hook or by crook, I'll be last in this book.
Welcome To The Machinequote:Op vrijdag 18 september 2009 00:28 schreef Arn0 het volgende:
[..]
Serieus? Welk nummer van Wish You Were Here vind je dan minder?
Nog steeds prachtig, maar toch iets minder. Bij DSoTM heb ik dat met On The Run bijvoorbeeld.
Bij Animals is de intro prachtig ingetogen, Dogs/Pigs/Sheep (Three Different Ones) zijn simpelweg fenomenaal en de outro idem als de intro
Hmm, oke. Vind het wel een goed nummer persoonlijk, maar misschien wel het slechtste (relatief gezien dan) van het album. En idd, een 'minder' nummer van Pink Floyd blijft een goed nummer natuurlijkquote:Op vrijdag 18 september 2009 00:30 schreef Siniti het volgende:
[..]
Welcome To The Machine
Nog steeds prachtig, maar toch iets minder. Bij DSoTM heb ik dat met On The Run bijvoorbeeld.
Bij Animals is de intro prachtig ingetogen, Dogs/Pigs/Sheep (Three Different Ones) zijn simpelweg fenomenaal en de outro idem als de intro
Morgen nog eens beide albums opzetten ter vergelijking, misschien vind ik Animals dan wel beter als Wish you were here, maar betwijfel het.
By hook or by crook, I'll be last in this book.
Grappig, toen ik dit topic aan klikte hoorde ik de vocalen van welcome to the machine in mijn hoofd.quote:Op vrijdag 18 september 2009 00:30 schreef Siniti het volgende:
[..]
Welcome To The Machine
Nog steeds prachtig, maar toch iets minder. Bij DSoTM heb ik dat met On The Run bijvoorbeeld.
SoyCD maakt Welcome To The Machine toch ruimschoots goedquote:Op vrijdag 18 september 2009 00:33 schreef Arn0 het volgende:
[..]
Hmm, oke. Vind het wel een goed nummer persoonlijk, maar misschien wel het slechtste (relatief gezien dan) van het album. En idd, een 'minder' nummer van Pink Floyd blijft een goed nummer natuurlijk
Morgen nog eens beide albums opzetten ter vergelijking, misschien vind ik Animals dan wel beter als Wish you were here, maar betwijfel het.
Dat is mijn favoriete nummer ooitquote:Op vrijdag 18 september 2009 00:35 schreef Siniti het volgende:
[..]
SoyCD maakt Welcome To The Machine toch ruimschoots goed
En dan te bedenken dat ik eerst enkel de 10 minuten versie op youtube kende 
Als de zang begint, damn, dat is echt een geweldig moment. Ook het verhaal dat Syd net tijdens de opname van dat nummer binnenkwam en dat niemand hem eerst herkende, is wel tof.
By hook or by crook, I'll be last in this book.
Idd, helemaal kaal geschoren, wenkbrauwen erafquote:Op vrijdag 18 september 2009 00:39 schreef Arn0 het volgende:
[..]
Dat is mijn favoriete nummer ooit
Ook het verhaal dat Syd net tijdens de opname van dat nummer binnenkwam en dat niemand hem eerst herkende, is wel tof.
Ik kende eerst alleen de Pulse versie
Ging een wereld voor me open toen ik dat hele ding hoorde
Idd, moet geen fijn zicht geweest zijn. Overigens vond hij het nummer maar niets, dacht ik, dat is dan weer jammer.quote:Op vrijdag 18 september 2009 00:40 schreef Siniti het volgende:
[..]
Idd, helemaal kaal geschoren, wenkbrauwen eraf
Ik kende eerst alleen de Pulse versie
Pulse versie nog niet gehoord, eens doen dan
By hook or by crook, I'll be last in this book.
Dit is een foto van toen hij daar in de studio was:quote:Op vrijdag 18 september 2009 00:40 schreef Siniti het volgende:
[..]
Idd, helemaal kaal geschoren, wenkbrauwen eraf
"Those people who think they know everything, are a great annoyance to those of us who do."
quote:Op vrijdag 18 september 2009 01:09 schreef Gert het volgende:
[..]
Dit is een foto van toen hij daar in de studio was:
[ afbeelding ]
Pink Floyd is klasse, vooral de psychedelische/ wiskundige kant.
Maar wat moet Atom Heart Mother in godsnaam voorstellen?
Na de 1e luisterbeurt was ik totaal niet geraakt, bij de 2e keer goed luisteren raakte ik zelfs geiriteerd.
Terecht dat de Floyd zelf heeft toegegeven dat het album een verzameling rommel is..
Dark Side of the Moon is hun meesterwerk, en ook Echoes live in Pompeii is pure magie wat ze daar deden. Soms ervaar ik Pink Floyd als een ware space trip zónder LSD geslikt te hebben
Maar wat moet Atom Heart Mother in godsnaam voorstellen?
Na de 1e luisterbeurt was ik totaal niet geraakt, bij de 2e keer goed luisteren raakte ik zelfs geiriteerd.
Terecht dat de Floyd zelf heeft toegegeven dat het album een verzameling rommel is..
Dark Side of the Moon is hun meesterwerk, en ook Echoes live in Pompeii is pure magie wat ze daar deden. Soms ervaar ik Pink Floyd als een ware space trip zónder LSD geslikt te hebben
Atom Heart Mother is prachtigquote:Op zaterdag 26 september 2009 18:37 schreef Jordiaantje het volgende:
Pink Floyd is klasse, vooral de psychedelische/ wiskundige kant.
Maar wat moet Atom Heart Mother in godsnaam voorstellen?
Na de 1e luisterbeurt was ik totaal niet geraakt, bij de 2e keer goed luisteren raakte ik zelfs geiriteerd.
Terecht dat de Floyd zelf heeft toegegeven dat het album een verzameling rommel is..
Dark Side of the Moon is hun meesterwerk, en ook Echoes live in Pompeii is pure magie wat ze daar deden. Soms ervaar ik Pink Floyd als een ware space trip zónder LSD geslikt te hebben
Vooral de 15 minuten Fat Old Sun live versies
Ik vind Atom Heart Mother Suite een van de meest onderschatte liedjes van PF.quote:Op zaterdag 26 september 2009 23:34 schreef Sloggi het volgende:
Fat old sun is goed, maar de rest? Tja...
If en Summer '68 kan ik inkomen dat ze niet erg interessant zijn, maar Alan's Psychedelic Breakfast is toch geweldig
Inderdaad een mooi stuk, maar om daar nu meer dan acht minuten op te moeten wachten?quote:Op zondag 27 september 2009 03:52 schreef Siniti het volgende:
Vooral dat stuk dat op 8:19 begint is geweldig
Dat ervoor vind ik ook wel aangenaam eigenlijkquote:Op zondag 27 september 2009 11:56 schreef Sloggi het volgende:
[..]
Inderdaad een mooi stuk, maar om daar nu meer dan acht minuten op te moeten wachten?
Niet briljant, maar ook niet verschrikkelijk kut.
Zijn hier denk ik maar weinig mensen die het met je eens zijn...quote:Op zondag 27 september 2009 04:00 schreef Gordijn het volgende:
Ik ben nog niet overtuigd, sorry.
A Momentary Lapse of Reason! Met als eerste Signs of Life, jamjam.
Over A Momentary Lapse of Reason? Of over het nummer Signs of Life?quote:Op zondag 27 september 2009 17:22 schreef Ranja_Ranja het volgende:
Zijn hier denk ik maar weinig mensen die het met je eens zijn...
Signs of Life vanaf 2:40 is toch geweldig?
AMLOR kan ik zeker ook waarderen, alleen de meeste mensen kotsen erop... AMLOR in vergelijking met TDB vind ik TDB stukken beterquote:Op zondag 27 september 2009 17:30 schreef Gordijn het volgende:
[..]
Over A Momentary Lapse of Reason? Of over het nummer Signs of Life?
Signs of Life vanaf 2:40 is toch geweldig?
Ik leg de grens bij The Final Cut.quote:Op zondag 27 september 2009 17:26 schreef Siniti het volgende:
Voor mij is alles na The Wall inferieur aan het werk voor The Wall.
"Those people who think they know everything, are a great annoyance to those of us who do."
Net even een bootleg geluisterd; The Psychedelic Archives.
Op kant een staat Lucy Leave (combinatie van Arnold Layne en See Emily Play) en het al bekende "King Bee" Kant 2 is een (ik denk live) versie van Interstellar Overdrive)
Op kant een staat Lucy Leave (combinatie van Arnold Layne en See Emily Play) en het al bekende "King Bee" Kant 2 is een (ik denk live) versie van Interstellar Overdrive)
Ik beschouw Atom Heart Mother (het nummer) samen met The Embryo gewoon als voorloper van Echoes. Het slaat bovendien ook nog eens een brug naar de psychedelische nummers die ze daarvoor speelden (Careful With That Axe..., Set The Controls For the Heart of the Sun). Maar omdat die lange versies niet op de studioalbums staan (of sterk ingekort) komt dat niet helemaal over. Maar als je de dvd Live in Pompeii kijkt, zie je toch wel overeenkomsten. En het is gewoon een erg goed stuk, ook. David Gilmour heeft zich er inderdaad negatief over uitgelaten vroeger maar hij is nu van mening verandert. Hij heeft het vorig jaar nog live gespeeld.
The last man on Earth sat in a room. There was a knock upon the door.
Animals is ook mijn favoriete album maar niet echt omdat het zo emotioneel is. Ik zou eigenlijk zeggen dat een album als The Wall veel emotioneler is dan Animals (bv bij "don't leave me now"), om nog maar te zwijgen over The Final Cut.. In Animals hoor ik toch meer een afstandelijk punkgeluid.quote:Op donderdag 17 september 2009 22:07 schreef Gordijn het volgende:
[..]
Zo is het maar net.
Maar ik vind Animals een redelijk emotioneel album, allé, dat wekt het toch bij mij op. Heb ik veel minder met de latere albums.
onze website: www.circusparanoia.nl ,
onze muziek op www.myspace.com/circusparanoia
en http://www.last.fm/music/Circus+Paranoia
onze muziek op www.myspace.com/circusparanoia
en http://www.last.fm/music/Circus+Paranoia
Ik vind juist de oudere Pink Floyd wat beter dan wat ze later maakten. The Wall heeft me nooit veel gedaan. Final Cut vond ik best wel goed maar erg somber.
Ik heb de docu" which one isPink?" op dvd. Wat die docu laat zien is dat de Floyd constant bezig is geweest met een experimentele zoektocht naar iets wat voor hen het toppunt van muziek was.. Maar op de vraag "Wie is Pink?' komt niet echt een antwoord naar voren.
Wat vinden jullie dan? Ik denk dat de leider "de Pink" van Pink Floyd de gene is die altijd trouw is gebleven aan de band en het bester voorhad met Pink Floyd. Dan is dat denk ik toch Rick Wright..
Wat vinden jullie dan? Ik denk dat de leider "de Pink" van Pink Floyd de gene is die altijd trouw is gebleven aan de band en het bester voorhad met Pink Floyd. Dan is dat denk ik toch Rick Wright..
Is pink dan niet de experimentele zoektocht naar het toppunt van muziek? Want dan zou 'Pink' Echoes zijn.
Voor zo ver ik weet was Wright in de jaren 80 behoorlijk "geen lid van de band". Verder denk ik dat Waters, Gilmour en Barrett en zelfs Mason veel meer creatieve inbreng hebben gehad. Wright was vooral belangrijk voor de dromerige sfeer van de muziek maar niet bepaald de leider van de band. Dacht ik dan...quote:Op maandag 28 september 2009 16:23 schreef Jordiaantje het volgende:
Ik heb de docu" which one isPink?" op dvd. Wat die docu laat zien is dat de Floyd constant bezig is geweest met een experimentele zoektocht naar iets wat voor hen het toppunt van muziek was.. Maar op de vraag "Wie is Pink?' komt niet echt een antwoord naar voren.
Wat vinden jullie dan? Ik denk dat de leider "de Pink" van Pink Floyd de gene is die altijd trouw is gebleven aan de band en het bester voorhad met Pink Floyd. Dan is dat denk ik toch Rick Wright..
onze website: www.circusparanoia.nl ,
onze muziek op www.myspace.com/circusparanoia
en http://www.last.fm/music/Circus+Paranoia
onze muziek op www.myspace.com/circusparanoia
en http://www.last.fm/music/Circus+Paranoia
De leider van de band is niet zozeer het lid dat de meeste inbreng heeft gehad, is mijn mening dan. Wright was één van de oprichters van de band, samen met Mason, Waters en Barrett. Barrett is de grootste oprichter door de naam van de band de indentiteit en de muzikale stroming te bepalen. In de eerste jaren was hij de leider van de band, maar zoals iedereen weet vertrok hij al snel vanwege zijn overmatig LSD gebruik. Blijkbaar was Barrett geestelijk niet sterk genoeg om het grote succes aan te kunnen,en om de band te redden waren de andere leden wel verplicht om hem te laten vervangen door David Gilmour. Daarna werd Roger Waters de leider. Hij heeft de meeste invloed gehad van alle leden en heeft Pink Floyd een vaste indentiteit gegeven en is ook het meest verantwoordelijk voor de songteksten op de albums Dark Side of the Moon, Wish You Were Here en The Wall. Maar tijdens The Wall vond Waters inmiddels dat hij "de band" was en gaf de andere leden simpelweg geen kans om hun muzikale inbreng te doen. Hj ontsloeg Wright en claimde na The Final Cut dat Pink Floyd niet meer bestond. Kortom: als het aan hem had gelegen had de band daarna niet meer voortbestaan. Daarom zou ik hem ook niet als de onbetwiste leider van de groep willen bestempelen. Hij dacht immers niet meer in het belang van de band.
Gimour nam het initiatief om samen met Wright en Mason Pink Floyd nieuw leven in te blazen. Waters was egoistisch en probeerde te voorkomen dat Pink Floyd verder zou bestaan zónder hem. Maar de laatste twee albums die onder leiding van Gilmour zijn uitgebracht zijn niet bepaald de grootste Floyd successen. Het initiatief was goed, maar Gilmour heeft een andere muzikale stijl dan Waters. Nu Waters niet meer de leider was, kon Gillmour zijn muzikale inbreng doen. Maar als de groep in de jaren 70 onder leiding van Waters geen grote naam had gemaakt, waren ze in de jaren 80 en 90 nooit zo'n groot succes gebleven. Bovendien werden de liveshows steeds meer een spectaculair rocktheater dat min of meer op de achtergrond werd begeleid door muziek. `Een spektakel zonder inhoud` wat Water juist verafschuwde in de periode dat hij de leiding had.
Daarbij komt dat Gilmour niet heeft bijgedragen aan het ontstaan van de groep. En onder zijn leiding, was Pink Floyd niet zo succesvol als daarvoor. En toen de groep in 2005 werd uitgenodigd om voor Live 8 te spelen, was het tGilmour die in eerste instantie weigerde omdat hij niet met Waters op één podium wilde spelen. Hij dacht hierbij dus ook niet aan het belang om Pink Floyd een waardige afsluiting te geven.
Dan blijven Mason en Wright over:P En dan zou ik Mason niet als "Pink" aanwijzen omdat zijn drumwerk gewoon niet zo getalenteerd is (ookal beweert hijzelf van wel) dat Wright verantwoordelijk is voor de dromerige sfeer is zeker een heel belangrijk aspect van Pink Floyd. Rick Wright heeft het meeste in het belang van de band gedacht en is zelfs trouw gebleven aan de band toen Waters hem ontsloeg, door nog wel de live optredens te willen doen.
Maar eigenlijk valt er geen echte `Pink` over de gehele Pink Floyd periode aan te wijzen. Misschien moet er meer gekeken worden naar de periode dat er geen sprake was van 1 leider, maar dat het echt muziek van het collectief was. Dat is dan idd `Echoes` en het gehele album `Dark Side of the Moon`. Door hun samenwerking was Pink Floyd gezamenlijk de leider van een muzikaal kunstwerk..wellicht is Dark Side of The Moon daarom hun meest succesvolle album.
dit vond ik nou is een leuk onderwerp om over te schrijven. Als wannabe journalist vind ik dat je best een stukje mag schrijven over je favoriete band. Het gaat tenslotte om de inhoud
[ Bericht 1% gewijzigd door Jordiaantje op 28-09-2009 21:17:25 ]
Gimour nam het initiatief om samen met Wright en Mason Pink Floyd nieuw leven in te blazen. Waters was egoistisch en probeerde te voorkomen dat Pink Floyd verder zou bestaan zónder hem. Maar de laatste twee albums die onder leiding van Gilmour zijn uitgebracht zijn niet bepaald de grootste Floyd successen. Het initiatief was goed, maar Gilmour heeft een andere muzikale stijl dan Waters. Nu Waters niet meer de leider was, kon Gillmour zijn muzikale inbreng doen. Maar als de groep in de jaren 70 onder leiding van Waters geen grote naam had gemaakt, waren ze in de jaren 80 en 90 nooit zo'n groot succes gebleven. Bovendien werden de liveshows steeds meer een spectaculair rocktheater dat min of meer op de achtergrond werd begeleid door muziek. `Een spektakel zonder inhoud` wat Water juist verafschuwde in de periode dat hij de leiding had.
Daarbij komt dat Gilmour niet heeft bijgedragen aan het ontstaan van de groep. En onder zijn leiding, was Pink Floyd niet zo succesvol als daarvoor. En toen de groep in 2005 werd uitgenodigd om voor Live 8 te spelen, was het tGilmour die in eerste instantie weigerde omdat hij niet met Waters op één podium wilde spelen. Hij dacht hierbij dus ook niet aan het belang om Pink Floyd een waardige afsluiting te geven.
Dan blijven Mason en Wright over:P En dan zou ik Mason niet als "Pink" aanwijzen omdat zijn drumwerk gewoon niet zo getalenteerd is (ookal beweert hijzelf van wel) dat Wright verantwoordelijk is voor de dromerige sfeer is zeker een heel belangrijk aspect van Pink Floyd. Rick Wright heeft het meeste in het belang van de band gedacht en is zelfs trouw gebleven aan de band toen Waters hem ontsloeg, door nog wel de live optredens te willen doen.
Maar eigenlijk valt er geen echte `Pink` over de gehele Pink Floyd periode aan te wijzen. Misschien moet er meer gekeken worden naar de periode dat er geen sprake was van 1 leider, maar dat het echt muziek van het collectief was. Dat is dan idd `Echoes` en het gehele album `Dark Side of the Moon`. Door hun samenwerking was Pink Floyd gezamenlijk de leider van een muzikaal kunstwerk..wellicht is Dark Side of The Moon daarom hun meest succesvolle album.
dit vond ik nou is een leuk onderwerp om over te schrijven. Als wannabe journalist vind ik dat je best een stukje mag schrijven over je favoriete band. Het gaat tenslotte om de inhoud
[ Bericht 1% gewijzigd door Jordiaantje op 28-09-2009 21:17:25 ]
Leider van de band is diegene die het stempel op de band drukt; niet alleen in creatieve zin, maar ook een voortrekkersrol heeft als het gaat om liveshows en de artistieke richting die de band opgaat.quote:Op maandag 28 september 2009 16:23 schreef Jordiaantje het volgende:
Ik heb de docu" which one isPink?" op dvd. Wat die docu laat zien is dat de Floyd constant bezig is geweest met een experimentele zoektocht naar iets wat voor hen het toppunt van muziek was.. Maar op de vraag "Wie is Pink?' komt niet echt een antwoord naar voren.
Wat vinden jullie dan? Ik denk dat de leider "de Pink" van Pink Floyd de gene is die altijd trouw is gebleven aan de band en het bester voorhad met Pink Floyd. Dan is dat denk ik toch Rick Wright..
Zo gezien zijn er dus drie "leiders" (vervelende term eigenlijk) geweest; Syd, Roger en daarna David.
Precies, ze zijn juist op z'n best als er geen leider is - als alle leden een grote inbreng hebben.quote:Op maandag 28 september 2009 20:28 schreef Jordiaantje het volgende:
Maar eigenlijk valt er geen echte `Pink` over de gehele Pink Floyd periode aan te wijzen. Misschien moet er meer gekeken worden naar de periode dat er geen sprake was van 1 leider, maar dat het echt muziek van het collectief was. Dat is dan idd `Echoes` en het gehele album `Dark Side of the Moon`. Door hun samenwerking was Pink Floyd gezamenlijk de leider van een muzikaal kunstwerk..wellicht is Dark Side of The Moon daarom hun meest succesvolle album.
Met Animals , The Wall en The Final Cut wordt de rol van Waters steeds groter, en de creatieve inbreng van de rest dus veel keiner. Nog steeds goede muziek, maar begin jaren 80 zeker niet meer zo speciaal als 10 jaar eerder.
"We shall now tune our Mellotrons and attack culture once again"
Wat bedoel je, komt in de buurt? Comforably Numb maakt gewoon deel uit van hun succesnummers uit de jaren '70quote:Op woensdag 30 september 2009 19:05 schreef psv2105 het volgende:
Alleen comfortably numb komt een beetje in de buurt van het succes van de jaren 70
quote:Op woensdag 30 september 2009 19:13 schreef Ereinion het volgende:
[..]
Wat bedoel je, komt in de buurt? Comforably Numb maakt gewoon deel uit van hun succesnummers uit de jaren '70
ja das waar comfortably numb is wel een van de beste nummers van pnik floyd
Het is een goed nummer, maar een van de beste, daar ben ik het absoluut niet mee eens.quote:Op woensdag 30 september 2009 21:13 schreef psv2105 het volgende:
[..]
ja das waar comfortably numb is wel een van de beste nummers van pnik floyd
By hook or by crook, I'll be last in this book.
Geef mij Echoes maar.quote:Op woensdag 30 september 2009 21:15 schreef Arn0 het volgende:
[..]
Het is een goed nummer, maar een van de beste, daar ben ik het absoluut niet mee eens.
Burning bridges gives you so much more
Ja. Met misschien de nuancering dat tussen de nadagen van Barrett en de steeds overheersender rol van Waters, er een periode zat waarin de groep geen echte leider kende en als geheel tot enorme hoogte steeg.quote:Op woensdag 30 september 2009 08:48 schreef Hankster het volgende:
[..]
Leider van de band is diegene die het stempel op de band drukt; niet alleen in creatieve zin, maar ook een voortrekkersrol heeft als het gaat om liveshows en de artistieke richting die de band opgaat.
Zo gezien zijn er dus drie "leiders" (vervelende term eigenlijk) geweest; Syd, Roger en daarna David.
Animals is m.i. de overgangsplaat. Hier is Waters al heel dominant, maar hebben Gilmour en Wright nog een zeer grote inbreng. De mooiste momenten van Animals komen zelfs van Gilmour, maar ze hadden niet bestaan zonder de donkere toonzetting die Waters creëert. Er is nog echt sprake van synergie.
Bij The Wall is het Waters al die vrijwel allesbepalend is, en The Final Cut is een pseudo-soloplaat. Al vind ik de nummers waarbij Gilmour nog wél een serieuze inbreng heeft er bovenuit stijgen. Die prachtige sinistere gitaarlagen in de eerste minuut van The Hero's Return, en die stem van Water die binnenvalt:: "Jesus Jesus what's it all about?" En die paar seconden gitaar na "about". Schitterend!
"Those people who think they know everything, are a great annoyance to those of us who do."
Het enige bandlid dat van begin tot eind in de band heeft gezeten is Nick Mason.quote:Op maandag 28 september 2009 16:23 schreef Jordiaantje het volgende:
Ik heb de docu" which one isPink?" op dvd. Wat die docu laat zien is dat de Floyd constant bezig is geweest met een experimentele zoektocht naar iets wat voor hen het toppunt van muziek was.. Maar op de vraag "Wie is Pink?' komt niet echt een antwoord naar voren.
Wat vinden jullie dan? Ik denk dat de leider "de Pink" van Pink Floyd de gene is die altijd trouw is gebleven aan de band en het bester voorhad met Pink Floyd. Dan is dat denk ik toch Rick Wright..
Voor de rest is iedereen er tussentijds uitgeschopt (Barrett, Wright, Waters), of later bijgekomen (Gilmour).
Maakt dat Mason 'de leider'? I don't think so.
Je hoort duidelijk aan de platen wie de leider is. Barrett was het, toen Roger, en toen David.
Al is David een stuk coöperatiever dan Waters, die, vooral ten tijde van The Wall en Final Cut, het liefst alles zelf deed.
The Final Cut is imho wel een goed album, maar kan qua muziek lang niet in de buurt komen bij Dark Side of the Moon. Dat vind ik nog steeds het beste album van Pink Floyd. Ge-wel-dig!
When you're strange, faces come out of the rain.
Op woensdag 2 juni 2010 01:10 schreef Rucky het volgende: De verstandigste opmerking die ik in jaren op fok heb gelezen.
Op woensdag 2 juni 2010 01:10 schreef Rucky het volgende: De verstandigste opmerking die ik in jaren op fok heb gelezen.
The Dark Side of the Moon is overduidelijk een culminatie van alle goede elementen binnen de toenmalige prog-en psychedelische rock. The Final Cut is dat overduidelijk niet, maar inderdaad vooralsnog een goed album.quote:Op donderdag 1 oktober 2009 18:56 schreef Pinkerton het volgende:
The Final Cut is imho wel een goed album, maar kan qua muziek lang niet in de buurt komen bij Dark Side of the Moon. Dat vind ik nog steeds het beste album van Pink Floyd. Ge-wel-dig!
Dat Gilmour een stuk coöperatiever was vind ik eigenlijk twijfelachtig. Ook hij liet weinig ruimte over voor Wright(eerst weer inhuren voordat Wright weer als officieel lid werd opgenomen). Daarentegen werd Wright eigenlijk voor hem wat Gilmour voor Waters was, de kleinere schrijfpartner.quote:Op donderdag 1 oktober 2009 00:00 schreef webfreak het volgende:
[..]
Al is David een stuk coöperatiever dan Waters, die, vooral ten tijde van The Wall en Final Cut, het liefst alles zelf deed.
Burning bridges gives you so much more
Bovendien is Gilmour degene die niet een reünie wil na Live Aid. Als het aan Waters ligt zou dat zo gebeuren.quote:Op donderdag 1 oktober 2009 19:50 schreef Gatenkaas het volgende:
[..]
The Dark Side of the Moon is overduidelijk een culminatie van alle goede elementen binnen de toenmalige prog-en psychedelische rock. The Final Cut is dat overduidelijk niet, maar inderdaad vooralsnog een goed album.
[..]
Dat Gilmour een stuk coöperatiever was vind ik eigenlijk twijfelachtig. Ook hij liet weinig ruimte over voor Wright(eerst weer inhuren voordat Wright weer als officieel lid werd opgenomen). Daarentegen werd Wright eigenlijk voor hem wat Gilmour voor Waters was, de kleinere schrijfpartner.
When you're strange, faces come out of the rain.
Op woensdag 2 juni 2010 01:10 schreef Rucky het volgende: De verstandigste opmerking die ik in jaren op fok heb gelezen.
Op woensdag 2 juni 2010 01:10 schreef Rucky het volgende: De verstandigste opmerking die ik in jaren op fok heb gelezen.
Volgens mij is Gilmour iemand die redelijk wat kan hebben maar dingen niet snel vergeet.quote:Op donderdag 1 oktober 2009 20:50 schreef Pinkerton het volgende:
[..]
Bovendien is Gilmour degene die niet een reünie wil na Live Aid. Als het aan Waters ligt zou dat zo gebeuren.
Als je begrijpt wat ik bedoel.
Ik snap 'em.quote:Op donderdag 1 oktober 2009 20:54 schreef Sloggi het volgende:
[..]
Volgens mij is Gilmour iemand die redelijk wat kan hebben maar dingen niet snel vergeet.
Als je begrijpt wat ik bedoel.
When you're strange, faces come out of the rain.
Op woensdag 2 juni 2010 01:10 schreef Rucky het volgende: De verstandigste opmerking die ik in jaren op fok heb gelezen.
Op woensdag 2 juni 2010 01:10 schreef Rucky het volgende: De verstandigste opmerking die ik in jaren op fok heb gelezen.
Gilmour en Mason hadden hun eigen geld in het maken van Momentary Lapse of Reason gestoken. Wright zou dan als officieel lid wel geld krijgen als het album wat opleverde terwijl hij er geen geld ingestoken had. Zoiets zou mij ook niet eerlijk lijken.quote:Op donderdag 1 oktober 2009 19:50 schreef Gatenkaas het volgende:
Dat Gilmour een stuk coöperatiever was vind ik eigenlijk twijfelachtig. Ook hij liet weinig ruimte over voor Wright(eerst weer inhuren voordat Wright weer als officieel lid werd opgenomen). Daarentegen werd Wright eigenlijk voor hem wat Gilmour voor Waters was, de kleinere schrijfpartner.
Maar goed, als je dan toch een leider zou moeten aanwijzen, zou dat wat mij betreft Roger worden. In die periode werd toch (voor mij althans) de beste muziek gemaakt. En daar reken ik Dark Side of the Moon ook onder.
The last man on Earth sat in a room. There was a knock upon the door.
Van wat ik begrepen heb was AMLOR oorspronkelijk een solo-album van Gilmour.quote:Op donderdag 1 oktober 2009 21:27 schreef DrDurden het volgende:
[..]
Gilmour en Mason hadden hun eigen geld in het maken van Momentary Lapse of Reason gestoken. Wright zou dan als officieel lid wel geld krijgen als het album wat opleverde terwijl hij er geen geld ingestoken had. Zoiets zou mij ook niet eerlijk lijken.
quote:Maar goed, als je dan toch een leider zou moeten aanwijzen, zou dat wat mij betreft Roger worden. In die periode werd toch (voor mij althans) de beste muziek gemaakt. En daar reken ik Dark Side of the Moon ook onder.
Ook bij The Dark Side of the Moon nam Waters het leeuwendeel van de nummers voor zijn rekening, dus dat klopt inderdaad.
Burning bridges gives you so much more
Wat vinden jullie van de film van The Wall, dat is bij ons hier in het studentenhuis de absolute spacefilm numero uno.
Een fantastische beeldenstroom bij een fantastisch album.
Een fantastische beeldenstroom bij een fantastisch album.
A man said to the universe: 'Sir, I exist.'
'However', replied the universe. 'This fact has not created in me a sense of obligation.'
'However', replied the universe. 'This fact has not created in me a sense of obligation.'
