Ik heb de fase gehad waar ik alles van me af dronk en dat is zo een ontzettende kut fase zie ik nu. Het enige wat je doet is het probleem van je afzetten, maar uiteindelijk komt het weer terug. Ik heb het onder ogen gezien en heb het geprobeerd te overwinnen. Was een gewonnen strijd tot deze week, nu voel ik me weer redelijk kut omdat het onze "celebration" zou worden, godver. Ik baal echt hard.quote:Op dinsdag 18 augustus 2009 01:59 schreef JohnDorian het volgende:
[..]
nee ik zuip me niet klem met voorbedachte raden, dat zeker niet.
gewoon een paar biertjes wat als het gezellig is uitloopt op meer en je uiteindelijk niet meer nuchter overkomt, maar teveel op komt niet veel voor.
een kwaaie dronk heb ik niet gelukkig. zolang ik met vrienden wat aan het drinken ben gaat het goed.. ik ben volgens hun de afgelopen 2 maanden stiller... niet meer duidelijk aanwezig wat ik normaal wel altijd was. maargoed, dat komt dan weer omdat ik de problemen en de klote gevoel continu hou.
Oef, heel erg veel sterkte meid.quote:Op dinsdag 18 augustus 2009 09:49 schreef maartjeh het volgende:
Wat een nachtbrakers hier!
Ik ga vandaag m'n ex z'n spullen teruggeven en hem feliciteren met z'n verloving. Én zeggen dat ik hem NOOIT meer hoef te spreken. Wordt de eerste keer dat ik hem zie sinds dat hij op vakantie ging naar Turkije, voor 6 weken, om vervolgens dus verloofd terug te komen. D.w.z. de eerste keer dat ik hem zie sinds nu ondertussen 8 weken. It hurts.
Dankjewel. Ik weet al precies wat ik ga zeggen.quote:Op dinsdag 18 augustus 2009 10:00 schreef Miesjel het volgende:
[..]
Oef, heel erg veel sterkte meid.
quote:Op dinsdag 18 augustus 2009 10:38 schreef maartjeh het volgende:
[..]
Ik ook niet. Ik zit hier nu sinds die verloving, voor 't eerst even heel hard te huilen.
Dank.quote:
oeh dat is klote, dit herken ik uit 1000den.. (mijn ex heeft het toen ook uitgemaakt omdat we precies het tegenovergestelde waren.. dat is aan het begin leuk maar later ging het niet meer goed)quote:Op dinsdag 18 augustus 2009 11:11 schreef Kletz het volgende:
na 5 maanden zit ik weer in een grote dip.
Ik mijd haar expres. Ik wil haar niet zien omdat ik dan weer helemaal verliefd word. Ze is verder gegaan met het leven. Ze gaat naar festivalletjes toe en gaat gewoon los. En ik zie dat gebeuren en word er alleen maar verdrietiger van.
De reden dat het uit is gegaan, is dat we elkaars tegenpolen zijn. En in het begin vond ze het allemaal leuk en kon er goed om lachen dat ik een andere kijk had op de wereld. Na verloop van tijd ging het bij haar van leuk naar irritatie.
Dat is natuurlijk heel kut. Dus na 3.5 jaar samen en 1.5 samen wonen heeft ze de stekker er uit getrokken.
Op het moment dat ze weg ging viel het me allemaal reuze mee. Ik had weer rust of zo (kwam door al die spanningen etc) Dat vond ik raar. Het was tenslotte mijn meisje.
Maar sinds zij verder is gegaan en dat zie ik dus ook > komt die klap bij mij nu pas (al 2 maanden ofzo)
Ik snap het allemaal wel waarom het niet lukt maar ik blijf het zo jammer vinden > ze is er ook helemaal klaar mee en weet dat het de juiste beslissing is en ik kan dat niet handelen.
Weet niet wat ik moet doen. Zeg de hele tijd tegen me zelf. NIet aan haar denken dat heeft geen zin. Gewoon doorgaan met leven etc etc.
Maar ik kom haar altijd weer tegen in een goed party humeur > dat doet nog zo pijn. van het weekend weer. dan hoor je verhalen hoe dronken ze wel niet was en dat ze een leuk feest heeft gehad etc.
God wat mis ik haar.
thnx voor de reply.quote:Op dinsdag 18 augustus 2009 11:37 schreef JohnDorian het volgende:
[..]
oeh dat is klote, dit herken ik uit 1000den.. (mijn ex heeft het toen ook uitgemaakt omdat we precies het tegenovergestelde waren.. dat is aan het begin leuk maar later ging het niet meer goed)
dat je vriendin nu zo aan het feesten is moet echt vreselijk zijn om aan te zien! laat staan de verhalen hoe goed het met haar gaat.. je gunt haar vast alle geluk in de wereld, maar diep van binnen wil je eigenlijk dat ze ook een beetje ongelukkig is of het er in ieder geval moeilijk mee heeft en dat laat merken!
zit je zelf te kniezen en is zij ondertussen zonder problemen en of tegenslagen verder aan het gaan. dat is echt pijnlijk, i know the feeling!
ik heb er toen voor gekozen om met mijn ex te praten erover, en te vertellen dat ik het er moeilijk mee had. dat was uiteindelijk te goede beslissinging want toen vertelde ze me dat ze er ook echt moeite mee had maar dat niet wilde laten zien. de weken daarna begon ik het juist wel aan haar te merken.
sterkte!
ervoor openstaan is voor veel mensen (voor mij ook hoor) een probleem.. als je nog tot over je oren verliefd bent op iemand zal je niet snel naar andere kijken. ik merk dat bij mezelf heel erg. dat zal wel over gaan. maar als je er dus niet voor openstaat kan dat serieus echt lang duren.. (en dan heb ik het niet over enkele weken/maanden)quote:Op dinsdag 18 augustus 2009 14:36 schreef swarleybarney het volgende:
liefde komt altijd onverwachts en een persoon kan al je verdriet en ellende in een keer wegnemen, je moet er wel voor open staan
ik jankte elke dag nog om mijn ex.quote:Op dinsdag 18 augustus 2009 14:44 schreef JohnDorian het volgende:
[..]
ervoor openstaan is voor veel mensen (voor mij ook hoor) een probleem.. als je nog tot over je oren verliefd bent op iemand zal je niet snel naar andere kijken. ik merk dat bij mezelf heel erg. dat zal wel over gaan. maar als je er dus niet voor openstaat kan dat serieus echt lang duren.. (en dan heb ik het niet over enkele weken/maanden)
dat is natuurlijk helemaal erg.quote:Op dinsdag 18 augustus 2009 10:54 schreef Lastpost het volgende:
Ik heb nu bijna 1,5 jaar na dato eindelijk eens besloten om naar een psycholoog te gaan voor de problemen waar ik mee blijf zitten.
Klinkt nogal dramatisch voor een ex natuurlijk, in dit geval is de ex het vriendinnetje dat van de ene op andere dag ineens overleed, mijn grote liefde en ik durf nu al te stellen dat ik nooit meer een meid tegenkom die zo perfect bij mij past als haar.
Dat zeggende terwijl ik ondertussen alweer samenwoon met een ander, klinkt het nogal lullig voor laatstgenoemde natuurlijk.
Anyway, ik kan er ook nog niet helemaal lekker mee omgaan, bepaalde dingen wil je natuurlijk niet eens loslaten, andere zaken niets liever dan dat en dat laatste wil niet helemaal.
Komend weekend weer naar de jaarlijkse vuurwerkshow in Den Haag, altijd leuk gevonden en nu blijft er een zwart randje om zo'n dag hangen omdat het de stad is waar we zoveel samen hebben beleefd, waar we wilde gaan samenwonen en oud wilde worden met elkaar.
Of het dan beter is om niet te gaan weet ik niet, anderzijds zou ik zonder moeite kiezen voor een andere stad als het daar óok was.
En misschien bevalt zo'n psych me ook voor geen meter en hou ik het al weer snel voor gezien.
Nou, daar ga ik dan!quote:Op dinsdag 18 augustus 2009 09:49 schreef maartjeh het volgende:
Wat een nachtbrakers hier!
Ik ga vandaag m'n ex z'n spullen teruggeven en hem feliciteren met z'n verloving. Én zeggen dat ik hem NOOIT meer hoef te spreken. Wordt de eerste keer dat ik hem zie sinds dat hij op vakantie ging naar Turkije, voor 6 weken, om vervolgens dus verloofd terug te komen. D.w.z. de eerste keer dat ik hem zie sinds nu ondertussen 8 weken. It hurts.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |