Michael Jackson #65 - Speechless

Michael Jackson fans hebben bonje

quote:

Op zaterdag 15 augustus 2009 00:43 schreef Robijn1961 het volgende:

[..]

Hou toch op, zielig gedoe, Dentz. Hoe oud ben je nou helemaal?

Hou er nou gewoon over op anders?

quote:

Op zaterdag 15 augustus 2009 00:39 schreef Shitney het volgende:
Ben 3 keer naar Bad geweest, dat was ik net vergeten te zeggen.

quote:

Op zaterdag 15 augustus 2009 00:43 schreef Robijn1961 het volgende:

[..]

Hou toch op, zielig gedoe, Dentz. Hoe oud ben je nou helemaal?

Hij zegt gewoon de feiten hoor Hoef je niet zo te reageren hoor, je klinkt ietwat gefrustreerd.

quote:

Op zaterdag 15 augustus 2009 00:45 schreef Sideshowbobbie het volgende:
Michael Jackson fans hebben bonje

OMG

Sjezus, wat is dit topic gedaald zeg. Hou toch eens op met dat constante geruziezoek en ga eens praten over waar we hier bijeen zijn: MICHAEL JOSEPH JACKSON.

Pfffffff. Man In The Mirror enzo, 'Take a look at yourself and make a change'

Nou mensen, ik ga het gezever verlaten voor vanavond, Hoop morgen weer een gezelliger topic aan te treffen

istie dood?

Damn

quote:

Op zaterdag 15 augustus 2009 00:50 schreef Rnnz het volgende:
Sjezus, wat is dit topic gedaald zeg. Hou toch eens op met dat constante geruziezoek en ga eens praten over waar we hier bijeen zijn: MICHAEL JOSEPH JACKSON.

Pfffffff. Man In The Mirror enzo, 'Take a look at yourself and make a change'

Ik vroeg me al af, wanneer zal Rnnz arriveren

Waarom ligt zijn lichaam nog niet in de grond?

quote:

Op zaterdag 15 augustus 2009 00:51 schreef Fiddlergurl het volgende:

[..]

Blij dat jij het leuk vind
Topicniveau is naar nul gedaald, gaat nergens meer over.

Ik hoop dat Shitney bezig is met een uitgebreid verslag.

quote:

Op zaterdag 15 augustus 2009 00:51 schreef Sideshowbobbie het volgende:

[..]

Ik vroeg me al af, wanneer zal Rnnz arriveren

Ik ben er de hele tijd al, maar ben een beetje moe om te reageren op die meuk.

quote:

Op zaterdag 15 augustus 2009 00:56 schreef Rnnz het volgende:

[..]

Ik ben er de hele tijd al, maar ben een beetje moe om te reageren op die meuk.

Gelijk heb je

quote:

Op zaterdag 15 augustus 2009 00:41 schreef Zapato het volgende:

[..]

Kunnen we hebben, komt ie dan.

Wat ik bedoel, hoe was de media bijvoorbeeld rond Off The Wall. Hoe keken mensen naar m voor de trials? Gewoon als echte popster, of was ie toen ook al 'raar'. Ik heb t allemaal wel s gelezen, maar ben benieuwd wat een echte fan zich herinnert van die dagen, wat je is bijgebleven.

En voor Shitney, heb je gehuild?

Nee, toen ik klein was was MJ the Golden Child van de hele wereld. Serieus, ik ben blij dat je het vraagt want dan kan ik eindelijk eens over MJ zoals ik met hem ben opgegroeid vertellen. (oma vertelt... )

Off the Wall was echt een sensatie, nog niet heel erg in NL volgens mij, maar ik heb familie in de USA en ik weet niet beter dan dat we allemaal echt knettergek op MJ waren. We keken ook naar de cartoons van de J5 enzo, en ik kan me ook herinneren dat je op het nieuws dan zag dat MJ naar de Paus ging en dat soort dingen. Met gillende volwassenen en alles. Ik weet nog dat ik dat als kind zelfs een beetje eng vond, die beelden, grote mensen die gingen huilen en gillen en krijsen voor een jongetje.

Toen kwam Off the Wall, toen was ik 11. En man oh man, wat een sensatie was dat. Ik weet dat bij ons thuis niks anders gedraaid werd, ik kom wel echt uit een soul en Motown gezin, maar Off the Wall was mijn eerste ervaring met disco. Het is nog steeds mijn lievelingsalbum, als ik het hoor ben ik zo terug in de tijd. Voor mij was MJ echt een god, ik was nog een beetje te jong voor seksuele fantasieën, maar als ik nu terug kijk denk ik dat het mijn eerste echte crush was. Die stem, dat ritme, dat luie hangen in de melodie, altijd net een beetje ernaast... En dan die pakken, die glitterpakken en dat dansen... Man, ik word nog week als ik eraan denk. Michael Jackson was de belichaming van muziek, voor mij in ieder geval wel, maar volgens mij voor iedereen in die tijd.

En Thriller was nog erger. Ik kan me herinneren dat de video uitkwam en dat we met de hele buurt voor de tv zaten. Mijjn zusje is nog steeds bang voor de video. Iedereen, echt letterlijk iedereen, probeerde de moonwalk te doen. Ik kan me het 25 yrs motown optreden echt nog herinneren, daar had ie-de-reen het over en het is zelfs op het journaal geweest.

Dat MJ echt raar werd is pas na Bad gekomen, ineens was de media vol verhalen over Wacko Jacko. Voor die tijd, tot en met We Are the World ongeveer, kon MJ niks verkeerd doen. En tot op heden snap ik niet waarom mensen hem ineens raar gingen vinden. Want in mijn optiek is hij nooit echt veranderd.

En nee, ik heb nooit gehuild. Maar Bad in Wembley stadium is wel het beste concert waar ik ooit naartoe ben geweest. En ik heb wel gegild. Gelukkig ben ik nooit flauwgevallen, want dat leek me altijd zo zonde.

quote:

Op zaterdag 15 augustus 2009 00:57 schreef Shitney het volgende:

[..]

Nee, toen ik klein was was MJ the Golden Child van de hele wereld. Serieus, ik ben blij dat je het vraagt want dan kan ik eindelijk eens over MJ zoals ik met hem ben opgegroeid vertellen. (oma vertelt... )

Off the Wall was echt een sensatie, nog niet heel erg in NL volgens mij, maar ik heb familie in de USA en ik weet niet beter dan dat we allemaal echt knettergek op MJ waren. We keken ook naar de cartoons van de J5 enzo, en ik kan me ook herinneren dat je op het nieuws dan zag dat MJ naar de Paus ging en dat soort dingen. Met gillende volwassenen en alles. Ik weet nog dat ik dat als kind zelfs een beetje eng vond, die beelden, grote mensen die gingen huilen en gillen en krijsen voor een jongetje.

Toen kwam Off the Wall, toen was ik 11. En man oh man, wat een sensatie was dat. Ik weet dat bij ons thuis niks anders gedraaid werd, ik kom wel echt uit een soul en Motown gezin, maar Off the Wall was mijn eerste ervaring met disco. Het is nog steeds mijn lievelingsalbum, als ik het hoor ben ik zo terug in de tijd. Voor mij was MJ echt een god, ik was nog een beetje te jong voor seksuele fantasieën, maar als ik nu terug kijk denk ik dat het mijn eerste echte crush was. Die stem, dat ritme, dat luie hangen in de melodie, altijd net een beetje ernaast... En dan die pakken, die glitterpakken en dat dansen... Man, ik word nog week als ik eraan denk. Michael Jackson was de belichaming van muziek, voor mij in ieder geval wel, maar volgens mij voor iedereen in die tijd.

En Thriller was nog erger. Ik kan me herinneren dat de video uitkwam en dat we met de hele buurt voor de tv zaten. Mijjn zusje is nog steeds bang voor de video. Iedereen, echt letterlijk iedereen, probeerde de moonwalk te doen. Ik kan me het 25 yrs motown optreden echt nog herinneren, daar had ie-de-reen het over en het is zelfs op het journaal geweest.

Dat MJ echt raar werd is pas na Bad gekomen, ineens was de media vol verhalen over Wacko Jacko. Voor die tijd, tot en met We Are the World ongeveer, kon MJ niks verkeerd doen. En tot op heden snap ik niet waarom mensen hem ineens raar gingen vinden. Want in mijn optiek is hij nooit echt veranderd.

En nee, ik heb nooit gehuild. Maar Bad in Wembley stadium is wel het beste concert waar ik ooit naartoe ben geweest. En ik heb wel gegild. Gelukkig ben ik nooit flauwgevallen, want dat leek me altijd zo zonde.

Standbeeld voor deze chick voor dat ik t gelezen heb al

Wow, je bent ook echt naar Wembley Bad geweest. Is die ene Another Part Of Me, die heeeele goede waar Wembley boven staat nou echt Wembley of niet?

quote:

Op zaterdag 15 augustus 2009 00:57 schreef Shitney het volgende:

[..]

Nee, toen ik klein was was MJ the Golden Child van de hele wereld. Serieus, ik ben blij dat je het vraagt want dan kan ik eindelijk eens over MJ zoals ik met hem ben opgegroeid vertellen. (oma vertelt... )

Off the Wall was echt een sensatie, nog niet heel erg in NL volgens mij, maar ik heb familie in de USA en ik weet niet beter dan dat we allemaal echt knettergek op MJ waren. We keken ook naar de cartoons van de J5 enzo, en ik kan me ook herinneren dat je op het nieuws dan zag dat MJ naar de Paus ging en dat soort dingen. Met gillende volwassenen en alles. Ik weet nog dat ik dat als kind zelfs een beetje eng vond, die beelden, grote mensen die gingen huilen en gillen en krijsen voor een jongetje.

Toen kwam Off the Wall, toen was ik 11. En man oh man, wat een sensatie was dat. Ik weet dat bij ons thuis niks anders gedraaid werd, ik kom wel echt uit een soul en Motown gezin, maar Off the Wall was mijn eerste ervaring met disco. Het is nog steeds mijn lievelingsalbum, als ik het hoor ben ik zo terug in de tijd. Voor mij was MJ echt een god, ik was nog een beetje te jong voor seksuele fantasieën, maar als ik nu terug kijk denk ik dat het mijn eerste echte crush was. Die stem, dat ritme, dat luie hangen in de melodie, altijd net een beetje ernaast... En dan die pakken, die glitterpakken en dat dansen... Man, ik word nog week als ik eraan denk. Michael Jackson was de belichaming van muziek, voor mij in ieder geval wel, maar volgens mij voor iedereen in die tijd.

En Thriller was nog erger. Ik kan me herinneren dat de video uitkwam en dat we met de hele buurt voor de tv zaten. Mijjn zusje is nog steeds bang voor de video. Iedereen, echt letterlijk iedereen, probeerde de moonwalk te doen. Ik kan me het 25 yrs motown optreden echt nog herinneren, daar had ie-de-reen het over en het is zelfs op het journaal geweest.

Dat MJ echt raar werd is pas na Bad gekomen, ineens was de media vol verhalen over Wacko Jacko. Voor die tijd, tot en met We Are the World ongeveer, kon MJ niks verkeerd doen. En tot op heden snap ik niet waarom mensen hem ineens raar gingen vinden. Want in mijn optiek is hij nooit echt veranderd.

En nee, ik heb nooit gehuild. Maar Bad in Wembley stadium is wel het beste concert waar ik ooit naartoe ben geweest. En ik heb wel gegild. Gelukkig ben ik nooit flauwgevallen, want dat leek me altijd zo zonde.

Leuk verhaal

- niet doen Rnnz -

quote:

Op zaterdag 15 augustus 2009 00:57 schreef Shitney het volgende:

[..]

Nee, toen ik klein was was MJ the Golden Child van de hele wereld. Serieus, ik ben blij dat je het vraagt want dan kan ik eindelijk eens over MJ zoals ik met hem ben opgegroeid vertellen. (oma vertelt... )

Off the Wall was echt een sensatie, nog niet heel erg in NL volgens mij, maar ik heb familie in de USA en ik weet niet beter dan dat we allemaal echt knettergek op MJ waren. We keken ook naar de cartoons van de J5 enzo, en ik kan me ook herinneren dat je op het nieuws dan zag dat MJ naar de Paus ging en dat soort dingen. Met gillende volwassenen en alles. Ik weet nog dat ik dat als kind zelfs een beetje eng vond, die beelden, grote mensen die gingen huilen en gillen en krijsen voor een jongetje.

Toen kwam Off the Wall, toen was ik 11. En man oh man, wat een sensatie was dat. Ik weet dat bij ons thuis niks anders gedraaid werd, ik kom wel echt uit een soul en Motown gezin, maar Off the Wall was mijn eerste ervaring met disco. Het is nog steeds mijn lievelingsalbum, als ik het hoor ben ik zo terug in de tijd. Die stem, dat ritme, dat luie hangen in de melodie, altijd net een beetje ernaast... En dan die pakken, die glitterpakken en dat dansen... Man, ik word nog week als ik eraan denk. Michael Jackson was de belichaming van muziek, voor mij in ieder geval wel, maar volgens mij voor iedereen in die tijd.

En Thriller was nog erger. Ik kan me herinneren dat de video uitkwam en dat we met de hele buurt voor de tv zaten. Mijjn zusje is nog steeds bang voor de video. Iedereen, echt letterlijk iedereen, probeerde de moonwalk te doen. Ik kan me het 25 yrs motown optreden echt nog herinneren, daar had ie-de-reen het over en het is zelfs op het journaal geweest.

Dat MJ echt raar werd is pas na Bad gekomen, ineens was de media vol verhalen over Wacko Jacko. Voor die tijd, tot en met We Are the World ongeveer, kon MJ niks verkeerd doen. En tot op heden snap ik niet waarom mensen hem ineens raar gingen vinden. Want in mijn optiek is hij nooit echt veranderd.

En nee, ik heb nooit gehuild. Maar Bad in Wembley stadium is wel het beste concert waar ik ooit naartoe ben geweest. En ik heb wel gegild. Gelukkig ben ik nooit flauwgevallen, want dat leek me altijd zo zonde.

Heel mooi stukje herkenbare tekst!

Stiekem kan ik er wel om lachen, maar het gaat nu wel erg ver hier.

quote:

Op zaterdag 15 augustus 2009 01:08 schreef Bevin het volgende:
Stiekem kan ik er wel om lachen, maar het gaat nu wel erg ver hier.

[sub]pssst, wat stond er?[/sub]