Ik heb daarover laatst ook iets gezien in een tv-programma, maar welk programma was dat ook alweerquote:Op maandag 14 september 2009 13:18 schreef Oxymoron het volgende:
Succes, Eva en Co!![]()
![]()
Ik heb toch, zo'n mooi boek gelezen: De Paardenjongen. (The Horse Boy).
![]()
Echt een aanrader, voor mensen die eens een mooi en positief verhaal over autisme, willen lezen, dat ook écht is gebeurt, en dat nu verfilmd wordt.
Alles waar haar op zit is interessant en "lief", maar dan als object voor Lukas. Hij wil graag voelen aan een kat of hond, maar dan voor zijn eigen ervaring, dat er nog een levend wezen onder de pluizen zit ach ja...quote:Op maandag 14 september 2009 17:03 schreef Oxymoron het volgende:
Over dit onderwerp: hoe zijn julie autistische kinderen met dieren?
Ik vertel na het eten, mjn verhaal!
Dankje, dat heb je snel gedaan.quote:Op maandag 14 september 2009 16:57 schreef Oxymoron het volgende:
Ik zoek het even voor je op, Xennia!
Gevonden: http://www.netwerk.tv/uitzending/2009-06-22/de-paardenjongen![]()
de oudste zoon van Nick, mijn man, heeft PDD NOS en is dol op dieren, zijn hele leven al. hij zit nu ook op school waar veel met dieren wordt gedaanquote:Op maandag 14 september 2009 17:03 schreef Oxymoron het volgende:
Over dit onderwerp: hoe zijn julie autistische kinderen met dieren?
Ik vertel na het eten, mjn verhaal!
Hij is erquote:Op vrijdag 10 juli 2009 20:15 schreef Lois het volgende:
Ik wilde dit topic even schoppen met wat vervoersnieuws
Eva kan niet lang en ver lopen, dat heeft weinig met haar autisme te maken maar ergens ook weer wel omdat ze overmatig strakke spieren heeft door teveel prikkels en daardoor slecht beweegt en dus ook slecht loopt.
Voorheen kon ze nog aardig in een Urban Jungle maar het laatste jaar was ze daar toch eigenlijk te groot voor.
Dus... maanden geleden een aanvraag ingediend voor een alternatief, en gisteren mochten we gaan kijken wat er allemaal mogelijk was.
Er stond een buggy voor ons klaar maar die was enorm!Zo groot, en zo lang dat ik mezelf daar niet even fijn mee door de winkels zag struinen. Ook was hij inklapbaar ook nog een enorm pakket en dat zou betekenen dat we nog heel lang een station zouden moeten blijven rijden (niet dat we geld hebben voor een andere auto maar je moet met alles rekening houden, ook hier kan de jackpot zomaar vallen) en dat willen we eigenlijk niet.
De buggy, Iris staat er even bij om een idee te geven van hoe groot dat ding wel niet is, heb ik even snel op de foto gezet om naar Jeroen te sturen (telefoonfotokwaliteit)
[ afbeelding ]
Dan blijft over een rolstoel, iets wat veel mensen bezwaarlijk vinden vertelde de mevrouw, omdat dan het gehandicapt wel heel duidelijk wordt. Ik vond dat ergens wel weer een voordeel want ze is het tenslotte ook, ook al zie je niks aan haar. Daarnaast krijg ik nu al, met de kinderwagen, veel blikken van "kan dat kind niet gewoon lopen??" en die ben ik ook wel zat.
Dus, een rolstoeltje getest, Iris wilde natuurlijk ook en dat beviel eigenlijk gelijk heel goed.
[ afbeelding ]
Eva reed er zo in wegVooruit, achteruit, bochtje achteruit, het was allemaal geen probleem. Briljant was dat, ik moest er zo om lachen.
Eva was ook gelijk heel gehecht aan het stoeltje en ik heb haar er echt uit moeten pulken. Nog 8 weekjes wachten en dan komt ie, een groene. Blauw hadden ze helaas niet, maar we gaan hem wel pimpen (binnen de regels van wat mag natuurlijk).
Hoe herkenbaar!quote:Dan blijft over een rolstoel, iets wat veel mensen bezwaarlijk vinden vertelde de mevrouw, omdat dan het gehandicapt wel heel duidelijk wordt. Ik vond dat ergens wel weer een voordeel want ze is het tenslotte ook, ook al zie je niks aan haar. Daarnaast krijg ik nu al, met de kinderwagen, veel blikken van "kan dat kind niet gewoon lopen??" en die ben ik ook wel zat.
Lukas eerste woordje was "Londo". Dat was de hond van de buren. Zo'n natte neus met haren door de heg zo nu en dan is natuurlijk ook veel interessanter dan zo'n meubelstuk dat je met veel liefde eten geeft, je verschoont en de hele dag zorgt dat je jezelf niet in het ongeluk stortquote:Op zaterdag 19 september 2009 11:54 schreef Oxymoron het volgende:
Over dieren: ik heb er juist heel veel mee. Van jongs af aan was ik al bij de dierentuinen en kinderboerderijen, moeilijk weg te krijgen. Mijn eerste woord was ''kat''!
...
Ken je Dr. Temple Grandin, Oxy? Zij heeft dat ook wat jij beschrijft, meer voeling met dieren dan met mensen. Op youtube staan allerlei filmpjes, ze is redelijk beroemd.quote:Op zaterdag 19 september 2009 11:54 schreef Oxymoron het volgende:
Over dieren: ik heb er juist heel veel mee. Van jongs af aan was ik al bij de dierentuinen en kinderboerderijen, moeilijk weg te krijgen. Mijn eerste woord was ''kat''!
Vooral met paarden heb ik veel ''gevoel''. Toen ik 13 was ging ik op paardrijden. Nu alweer jaren bij een manege voor gehandicapten, en ik heb het erg naar mijn zin. Angsten overwonnen en geen ''rare buien'' meer. Dat boek De Paardenjongen heeft mij, echt doen beseffen dat ik dat óók heb: meer gevoel voor dieren, dan voor mensen.![]()
Dieren vind ik ook veel duidelijker communiceren. Eenduidig, primair en altijd om je te helpen.![]()
Ik heb eens gelezen dat kinderen die dieren pijn doen, een grotere kans hebben op de Conduct Disorder (gedragsstoornis). Of om later andere grenzen te overschrijden (negatief, en ik bedoel niet per auto/vliegtuig/boot).
Ja, ken ikquote:Op zaterdag 19 september 2009 15:04 schreef bodpa09 het volgende:
Ken je Dr. Temple Grandin, Oxy? Zij heeft dat ook wat jij beschrijft, meer voeling met dieren dan met mensen. Op youtube staan allerlei filmpjes, ze is redelijk beroemd.
Nee helemaal niet eigenlijk. Toen ik mn 2e zoon kreeg, wist ik meteen dat hij heel anders was. Hij is nu 3 dus, zindelijk (mn oudste niet) en een echte jongen van 3 die alles wil weten ('waarom heb jij borstels mama? Zit daar melk in voor papa?quote:Op vrijdag 25 september 2009 21:40 schreef Lois het volgende:
Wazeggie jij hebt ook al het nodige meegemaakt, mensen verwondenen je stelt het heel nuchter
![]()
Hoe is dat om de (tijdelijke) diagnose te horen en te weten dat je nog 2 kleintjes hebt? Ben je dan extra alert op hun gedrag?
Ja, ik herken dat wel. Bij ons is het niet zo extreem, zijn het meer periodes/buien dat hun belangen erg botsen. Ik probeer het voor mijn gevoel goed te doen en het hen duidelijk te maken dat ik ook maar één mens ben. Die van mij kunnen dat meestal redelijk aan. Natuurlijk minder goed als ik net voor het belang van de ander kiesquote:Op zaterdag 26 september 2009 15:15 schreef Wazeggie het volgende:
[..]
Nee helemaal niet eigenlijk. Toen ik mn 2e zoon kreeg, wist ik meteen dat hij heel anders was. Hij is nu 3 dus, zindelijk (mn oudste niet) en een echte jongen van 3 die alles wil weten ('waarom heb jij borstels mama? Zit daar melk in voor papa?![]()
) Ik heb me daar, vreemd genoeg nooit zorgen om gemaakt. Bij mn jongste ook niet eerlijk gezegd, maar die heeft ook wel een andere vader.
Het is wél een reden dat ik er sowieso geen kind meer bij zou willen want ik ben gek op mn oudste, maar 2 van die exemplaren poeh haha.
Het was ook heel zwaar hoor, toen, en nu nog wel. Alleen gaat het nu meestal goed, en daardoor kan ik die slechte dagen dan ook beter hebben. Maar goed, als ik weer eens `s morgens om 7.15 met een emmer sop de boel sta te schrobben omdat hij zn poep in t rond heeft gesmeerd, ben ik ook niet de ideale geduldige moeder hoor. En op vakantie zijn we al jaren niet geweest omdat ik bang ben dat het niet gaat.
Het moeilijkst van al vind ik denk ik een balans vinden tussen mn oudste en de andere twee kinderen. Mijn oudste blijft het liefst altijd thuis, de middelste is het liefst altijd op stap, ik kan ze niet beiden altijd tegemoetkomen. Herkennen jullie dat?
Daarom ben ik ook zo vaak bij mijn opa en oma, nu om mijn ouders te ''ontlasten'' (ook al woon ik al 7 jaar niet meer thuis) en, vroeger om mijn jongere broer wat ''ademruimte'' te geven. Mijn broer is heel anders dan ik, maar nu hij volwassen is, is hij liever en begripvoller.quote:Op zaterdag 26 september 2009 15:15 schreef Wazeggie het volgende:
Het moeilijkst van al vind ik denk ik een balans vinden tussen mn oudste en de andere twee kinderen. Mijn oudste blijft het liefst altijd thuis, de middelste is het liefst altijd op stap, ik kan ze niet beiden altijd tegemoetkomen. Herkennen jullie dat?
Oh heftig zegquote:Op zondag 27 september 2009 21:12 schreef livelink het volgende:
Wij hebben morgen weer een gesprek met school, vorige week ook al naar aanleiding van een heftige uitbarsting van mijn jongste. Ik ben eigenlijk bang dat ze misschien gaan zeggen dat ze hem niet meer kunnen of willen handhaven op school.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |