Oooww, Innepin, wat heb jij een dótje gefabriceerd!

Willow is echt mooi!
M.b.t. de mexicaanse griep was ik eigenlijk heerlijk oblivious (het zal mijn tijd wel duren) tot ik zaterdag bij een familie-BBQ zat en mijn nichtje, waar ik dus gewoon al bijna twéé uur naast zat, blij zat te vertellen dat ze vorig weekend een weekendje weg was geweest met wat vrienden en één van die meiden bleek nu de mexicaanse griep te hebben

Zucht.. Nu heb ik ergens wel zo'n vaag "oh crap"-gevoel, maar nu is er toch al niks meer aan te doen (maar ik schrok me vanochtend wel ff flink rot toen lief tegen me zei dat hij een beetje last van zijn keel en neus had).
En ik vind het altijd wel interessant om te lezen wat voor iedereen persoonlijk de voors en tegens zijn van een thuisbevalling of juist in het ziekenhuis. Voor mij is het vanaf vér voor het begin al duidelijk geweest: geen haar op mijn hoofd dat denkt aan een thuisbevalling. Ik ben bang voor de bevalling en wil graag de mogelijkheid tot pijnbestrijding open hebben wanneer ik het gevoel heb dat ik het niet trek. Bovendien vind ik het niet fijn dat er hier 3 haarballen op pootjes rondlopen en ook niet dat ik 2 hoog achter woon zonder lift. Dat mensen het steeds meer als iets medisch gaan beschouwen valt volgens mij wel mee, maar ik denk dat er gewoon wel meer mensen gaan kiezen voor het ziekenhuis nu ziekenhuizen hun best doen om de sfeer daar ook fijn te maken. En bij bepaalde VK's had ik trouwens wél het gevoel dat een thuisbevalling min of meer de standaard was en dat je daar maar voor moest kiezen. Uitgaande van hun websites dan, ik heb er een aantal bestudeerd toen ik mijn VK uitzocht.
En dank jullie wel voor jullie lieve woorden en Xenia, voor het vragen hoe het met me is. Jullie zijn werkelijk schatten allemaal

Ik voelde me vandaag nog steeds erg huilerig en heb op mijn werk ook echt 3 keer mijn tranen niet binnen kunnen houden. Ik heb ook superslecht geslapen vannacht; de momenten dát ik sliep moest ik stervende baby's redden met slechts een racefiets met twee lekke banden tot mijn beschikking om ze naar het ziekenhuis te krijgen. Niet cool.
Toen ik vervolgens in de middag, na een heel weekend redelijk klacht-loos te zijn geweest, wéér ouderwets last van mijn rug en been kreeg en een keer door mijn heup zakte was ik het ook echt goed zat en heb ik lekker een potje staan janken op het toilet.. En toen moest ik aan jullie allemaal denken en wist gewoon dat jullie me zouden zeggen dat het tijd werd om de VK maar eens te bellen om te overleggen.. En ze had nog precies 5 minuten telefonisch spreekuur, dus op grond van jullie denkbeeldige advies heb ik meteen maar gebeld, zijn jullie niet trots op me?

Omdat ik pas over anderhalve week naar de Cesar-mevrouw kan en ik erg veel last heb vond ze dat ik anders voor nu maar minder moet gaan werken, halve dagen bijvoorbeeld.
Ennuhm, nouja, mijn leidinggevende en het afdelingshoofd waren eigenlijk beiden al bijna vrij
en eigenlijk durfde ik het gewoon niet te zeggen, dus voor vandaag heb ik in elk geval gewoon maar mijn dag volgemaakt. Ik weet eigenlijk niet wat ik ermee moet nu, ik loop al die tijd te gillen dat ik het liefst nu al verlof had, maar nu ik te horen krijg dat ik minder moet gaan werken voel ik me er naar over en ben ik bang dat er gezegd wordt dat ik voor deze week maar een andere therapie moet gaan zoeken ofzo. Nouja, dankdankdank dat ik mijn verhaal ff bij jullie kwijtkan, ik zit er echt een beetje
erg mee. Verder gaat het ok hoor, gisteren om mezelf op te vrolijken maar een nieuwe buikenfoto gemaakt (volgt nog wel) en daar zijn een paar hele leuke foto's uitgekomen (met, zoals altijd bij mij geloof ik, een gezellig katje dat de boel opleukt

).
Aoraki, wat bijzonder en wat gewéldig dat je oma zicht bewust is van je zwangerschap

En wat is zo'n idioot op de weg dan ineens een grote tegenstelling, bah!

Gelukkig ben je er zonder kleerscheuren vanaf gekomen, maar ik kan me je tranen zó goed voorstellen..

Oh Kersjes, wat naar dat je oma's zo dement zijn en Devin nog nooit hebben gezien of weten dat je zwanger bent..

Da's verdrietig, en soms doet dat echt ff heel zeer..
Faja, zulke feestjes kosten altijd 3 x zo veel tijd aan voorbereiden en nawerk als het feestje zelf, dus snap best dat het druk was voor je! En ondanks je roze dromen dus een ventje! Lijkt me raar als je er zo ver naast zit qua gevoel, als wij een meisje hadden gehad zou ik het waarschijnlijk ook ff wennen vinden.. En een lege vruchtzak? Zou dat betekenen dat je heel in het begin een tweeling had? Of komt zoiets wel vaker voor? En dat is verder niet erg, begrijp ik?
Ymme, dat spullie in je tas stoppen, wat handig

Daar heb ik nog nooit aan gedacht, dank voor de tip! En balen van je rugpijn, tijdig rust nemen he?
Davinia, wat irritant met die vergadering! Hadden ze het niet door ofzo? Da's sowieso echt een bizar lange vergadering zeg, of is dat bij jullie gebruikelijk? De enige vergaderingen die ik ooit meemaakte die in de buurt kwamen van zo veel tijd waren bij een vrijwilligersorganisatie waar niemand wist hoe 'ie moest vergaderen en dus alle onderwerpen standaard verzandden in eindeloze verhalen. Terecht dat je bent weggegaan, je hebt het duidelijk en tijdig aangegeven hoor!
Duchess, whaha! Vandaag vind ik het niet heel raar om zulke dingen te eten, maar mijn lijf vind het vandaag héél erg een patat-dag, dus ik heb net de oven maar weer uitgezet en de frituurpan aan
Mefke

Da's wel flink zeg, wat die Driekus van jou allemaal aan het regelen is!

voor de au!
Huuphuup, fijn dat je weer bent goedgekeurd, ennuhm, dat is een flink verschil qua bloeddruk zeg!
(En ik PM je even na het eten denk ik, als ik mezelf dan tenminste losgebikt krijg van de nieuwe Lost-ep's die we gedownload hebben..) En je echoput, whahaha! Mens, you're killing me!
Bucko, wat gaaf dat jullie een goede echo hadden! Ben benieuwd wat het wordt

Happy, I second een invasie!
[ Bericht 0% gewijzigd door Incantrix op 10-08-2009 19:38:33 ]