40+ 40+ - Memory Lane
Midden in een midlife crisis? Moet je die nog krijgen of ben je die al voorbij? Hier kun je je ei kwijt over ouder worden en herinneringen aan vervlogen tijden.
Ik vond er laatst een in een oud boekquote:Op maandag 14 september 2009 23:18 schreef DrMarten het volgende:
De invoering van de 5 gulden munten. Snel naar het postkantoortje in het winkelcentrum om de briefjes om te wisselen in munten....... Jammer genoeg nooit een briefje bewaard
Helemaal nieuw en ongevouwen, was ik even blij!
Ik heb een briefje van 25 gekocht voor 7 euro.. Een paar jaar terug.quote:Op dinsdag 15 september 2009 10:04 schreef Gwywen het volgende:
[..]
Ik vond er laatst een in een oud boek
Helemaal nieuw en ongevouwen, was ik even blij!
Soms zit het mee, voor de rest zit het tegen. Dat is geen pessimisme, dat is realisme.
Ik heb er drie jaar geleden een gekregen van mijn bedrijfschauffeur in Mexico Stad, hij was in de jaren 80 voor een karatetoernooi in Nederland geweest en had nog zo'n briefje. Toen hij zag hoe blij ik werd van het zien ervan wilde hij het niet meer terug en eiste dat ik het als kado aannamquote:Op maandag 14 september 2009 23:18 schreef DrMarten het volgende:
De invoering van de 5 gulden munten. Snel naar het postkantoortje in het winkelcentrum om de briefjes om te wisselen in munten....... Jammer genoeg nooit een briefje bewaard
Het briefje van vijf doet me denken aan verjaardagsfeestjes toen ik een kind was, alle kinderen namen een vijf gulden briefje mee als kado, en dan had je voor een hele tijd geld om snoep te kopen. Goede oude tijd...
It really is just like a medieval doctor bleeding his patient, observing that the patient is getting sicker, not better, and deciding that this calls for even more bleeding.
Join the clubquote:
Was wel leuk met die telefooncellen, altijd in het teruggave bakje voelen of er iemand z'n retourgeld
vergeten was. Dolgelukkig als kind als je eens een kwartje " gevonden" had om
vervolgens naar het snoepwinkeltje te rennen.
A man has got to know his limitations.(Clint Eastwood)
Of een kikkertje, die waren ook een stuiver. Wat ik ook veel deed was zoeken naar statiegeldflessen. Lagen vaak wel ergens in een bosje ofzo.quote:Op zaterdag 19 september 2009 21:21 schreef Gwywen het volgende:
Ja, want voor een kwartje kon je maar liefst twee schuimblokken en een kauwgompje kopen!
Op woensdag 10 juli 2013 01:46 schreef Littlerabbit het volgende:
Djeez is een literaire grootheid. Hij weet op een poëtische wijze zelfs de schoonheid in een kinderverkrachting bloot te leggen. Tuinbeeld kopen?
Djeez is een literaire grootheid. Hij weet op een poëtische wijze zelfs de schoonheid in een kinderverkrachting bloot te leggen. Tuinbeeld kopen?
Met 14 jaar je zakgeld vergokken in de gokkast in de snackbar...dat zie je nu ook niet meer 
Are we not savages, innately destined to maim and kill?
Blame it on the environment, heredity or evolution: we're still responsible
Our intelligence may progress at geometric rates
Yet socially we remain belligerent neonates
Blame it on the environment, heredity or evolution: we're still responsible
Our intelligence may progress at geometric rates
Yet socially we remain belligerent neonates
Telefooncellen ja. Regelmatig een telefooncel heel lang bezet houden om met je vriendje te bellen. Wij mochten thuis namelijk niet zoveel bellen, omdat dat teveel kostte.
Regelmatig een telefooncel heel lang bezet houden om met je vriendje te bellen. Wij mochten thuis namelijk niet zoveel bellen, omdat dat teveel kostte.
Heddegijdagezeedgehadjamindedawerkelukwoarhoedoedegijdahoedoedegijdahoeheddegijdagedoan.
Don't you ever get stuck in the sky when you're high?
Don't you ever get stuck in the sky when you're high?
Vroegâh hoefde je de tv niet iedere keer harder/zachter te zetten, want het geluid werd tijdens de reclames toen nog niet automatisch knetterhard gezet..quote:Op dinsdag 15 september 2009 03:30 schreef DrDentz het volgende:
Iedere keer naar de tv lopen om hem over te zetten op een ander kanaal of harder/zachter.
Misschien dat er daardoor ook steeds meer dikke kinderen bijkomen. Zappen kost tegenwoordig geen inspanning meer.
Hier wat oude reclames trouwens
nostalgie...
Fun game: try to post a YouTube comment so stupid that people realize you must be joking. (Hint: this is impossible)
"Stel je drinkt Starbucks koffie maar je vergeet een foto te maken en te delen op Social media. Heb je dan wel koffie gedronken?"
"Stel je drinkt Starbucks koffie maar je vergeet een foto te maken en te delen op Social media. Heb je dan wel koffie gedronken?"
Klopt ja, was bij ons ook zo. 5 gulden of een singletje :-)quote:Op zaterdag 19 september 2009 14:38 schreef Viajero het volgende:
[..]
Ik heb er drie jaar geleden een gekregen van mijn bedrijfschauffeur in Mexico Stad, hij was in de jaren 80 voor een karatetoernooi in Nederland geweest en had nog zo'n briefje. Toen hij zag hoe blij ik werd van het zien ervan wilde hij het niet meer terug en eiste dat ik het als kado aannam
Het briefje van vijf doet me denken aan verjaardagsfeestjes toen ik een kind was, alle kinderen namen een vijf gulden briefje mee als kado, en dan had je voor een hele tijd geld om snoep te kopen. Goede oude tijd...
quote:Op zaterdag 19 september 2009 19:46 schreef Clairvaux het volgende:
[..]
Join the club
Was wel leuk met die telefooncellen, altijd in het teruggave bakje voelen of er iemand z'n retourgeld
vergeten was. Dolgelukkig als kind als je eens een kwartje " gevonden" had om
vervolgens naar het snoepwinkeltje te rennen.
Dat was ik al bijna vergeten maar inderdaad!
How beautiful they are - the trains you miss..
Would you like to watch tv? Or get between the sheets? Or contemplate a silent freeway?
The angle of the dangle is inversely proportional to the heat of the beat
Would you like to watch tv? Or get between the sheets? Or contemplate a silent freeway?
The angle of the dangle is inversely proportional to the heat of the beat
Bedankt voor het leveren van inspiratie voor m'n site.quote:Op maandag 7 september 2009 12:19 schreef Gwywen het volgende:
Wat een heerlijk topic. Ik heb net deel 1 en 2 op m'n gemak door zitten lezen.
Ik heb leren typen op een typemachine van zeker zeven kilo die in een typemachinevormige zwarte koffer zat en die ik elke week naar les moest slepen en waarvan de letters waren afgedekt met gekleurde dopjes zodat ik wist waar m'n vingers moesten.
Het blogje wat ik vanochtend op m'n site heb gezet:
"Ik surf even op Fok!forum, en dan is er opeens ene Gwywen die zegt: “Ik heb leren typen op een typemachine van zeker zeven kilo die in een typemachinevormige zwarte koffer zat en die ik elke week naar les moest slepen en waarvan de letters waren afgedekt met gekleurde dopjes zodat ik wist waar m’n vingers moesten.”
Verrek, dat heb ik ook gemoeten, in 1991/1992. M’n arme, 10-jarige ruggetje bezweek wekelijks bijna onder het gewicht van dat ding, een elektronisch exemplaar overigens, dat steeds naar het zaaltje in het dorpshuis toe gesleept moest worden (én terug). Ook al was het voor mij maar drie straatjes lopen.
Vervolgens moest ik daar een uur lang regeltjes gaan tikken. Eindeloze hoeveelheden doodsaaie regeltjes, uit een niet al te inspirerend ogend Scheidegger-boek. Het leek wel strafwerk. En inderdaad met van die dopjes op de toetsen, in groen, rood, geel en blauw.
En hoi hoi, we kregen huismerk mee voor de volgende keer! Dus als je weer thuis aangekomen was, met je minstens zeven kilo zware koffer, ging het feest nog een tijdje verder.
Achteraf ben ik blij met die lessen, want anders was het maken van een site als deze een stuk moeilijker geworden. Ik raas met m’n vingers nu al meer dan 15 jaar lang blind over toetsenborden. Maar in die tijd… Brrr!"
De bijbehorende afbeelding:
[ Bericht 14% gewijzigd door #ANONIEM op 21-09-2009 09:08:16 ]
Een muntje van 50 Italiaanse Lire werkte in automaten ook, werd gezien als 1 guldenquote:Op maandag 14 september 2009 23:07 schreef dieenebart het volgende:
Ja, lachen topic!
En wat iemand al eerder zei: 2 pfennig muntjes die je kon gebruiken als kwartje, haha!
Honey ! Take me drunk, i am home !
Scheidegger, dat was het!quote:Op maandag 21 september 2009 06:33 schreef female81 het volgende:
[..]
Bedankt voor het leveren van inspiratie voor m'n site.
Het blogje wat ik vanochtend op m'n site heb gezet:
"Ik surf even op Fok!forum, en dan is er opeens ene Gwywen die zegt: “Ik heb leren typen op een typemachine van zeker zeven kilo die in een typemachinevormige zwarte koffer zat en die ik elke week naar les moest slepen en waarvan de letters waren afgedekt met gekleurde dopjes zodat ik wist waar m’n vingers moesten.”
Verrek, dat heb ik ook gemoeten, in 1991/1992. M’n arme, 10-jarige ruggetje bezweek wekelijks bijna onder het gewicht van dat ding, een elektronisch exemplaar overigens, dat steeds naar het zaaltje in het dorpshuis toe gesleept moest worden (én terug). Ook al was het voor mij maar drie straatjes lopen.
Vervolgens moest ik daar een uur lang regeltjes gaan tikken. Eindeloze hoeveelheden doodsaaie regeltjes, uit een niet al te inspirerend ogend Scheidegger-boek. Het leek wel strafwerk. En inderdaad met van die dopjes op de toetsen, in groen, rood, geel en blauw.
En hoi hoi, we kregen huismerk mee voor de volgende keer! Dus als je weer thuis aangekomen was, met je minstens zeven kilo zware koffer, ging het feest nog een tijdje verder.
Achteraf ben ik blij met die lessen, want anders was het maken van een site als deze een stuk moeilijker geworden. Ik raas met m’n vingers nu al meer dan 15 jaar lang blind over toetsenborden. Maar in die tijd… Brrr!"
De bijbehorende afbeelding:
[ afbeelding ]
Kwam er op een avond een keurige man bij ons in huis die mijn - aanvankelijk argwanende - ouders met succes overhaalde om hun oudste dochter toch een typecursus te laten volgen door hen ervan te verzekeren wat een voordeel ik daar levenslang van zou hebben. (Nu, vijfentwintig jaar later, de trauma's van de zeven kilo zware koffer en de geestdodende zinnetjes (en de twee examens
) verwerkt, geef ik met enige schroom toe dat dat inderdaad zo is... 
)
Mijn buurman had zo'n telefoonquote:Op maandag 7 september 2009 12:19 schreef Gwywen het volgende:
En wij hadden vroeger een hele stoere klant die had al 'n telefoon in z'n auto, en die liet hij natuurlijk nooit in z'n auto zitten en dan liep hij met zo'n ding de zaak binnen.
[ afbeelding ]
.En met m'n buurjongen kwam ik er toen achter dat je die mee naar boven kon nemen en dus stiekem sekslijnen kon bellen. Alleen bleek na tien minuten dat zo'n telefoon best wel duur bellen was, en stond er in het display ineens zovan 'tien gulden verbruikt'.
.
They told me all of my cages were mental, so I got wasted like all my potential.
dat heb ik ook nog gedaan, alleen kan ik niet meer blind typenquote:Op maandag 21 september 2009 09:51 schreef Gwywen het volgende:
[..]
Scheidegger, dat was het!
Kwam er op een avond een keurige man bij ons in huis die mijn - aanvankelijk argwanende - ouders met succes overhaalde om hun oudste dochter toch een typecursus te laten volgen door hen ervan te verzekeren wat een voordeel ik daar levenslang van zou hebben. (Nu, vijfentwintig jaar later, de trauma's van de zeven kilo zware koffer en de geestdodende zinnetjes (en de twee examens
1/10 Van de rappers dankt zijn bestaan in Amerika aan de Nederlanders die zijn voorouders met een cruiseschip uit hun hongerige landen ophaalde om te werken op prachtige plantages.
"Oorlog is de overtreffende trap van concurrentie."
"Oorlog is de overtreffende trap van concurrentie."
Heb ik ook gedaanquote:Op maandag 21 september 2009 09:51 schreef Gwywen het volgende:
[..]
Scheidegger, dat was het!
Kwam er op een avond een keurige man bij ons in huis die mijn - aanvankelijk argwanende - ouders met succes overhaalde om hun oudste dochter toch een typecursus te laten volgen door hen ervan te verzekeren wat een voordeel ik daar levenslang van zou hebben. (Nu, vijfentwintig jaar later, de trauma's van de zeven kilo zware koffer en de geestdodende zinnetjes (en de twee examens
Ik kan nu bijna niet meer blind typen, maar wel 3x zo snel met 3 vingers, als ik toen blind kon.. (111 aanslagen p/m )
Je had (of hebt nog steeds) ook winkelwagens die niet alleen guldens accepteerden. Zo kon je in plaats van een gulden een lipje van een blikje erin schuiven en boodschappen doen. Na het boodschappen doen waren er dan vaak mensen die het winkelwagentje over wilden nemen en daar een gulden voor gaven. Een keer ging het mis en toen werd ik achterna gezeten door een vrouw. Tsja, vroeger was ik nou eenmaal een kleine crimineel.quote:Op maandag 21 september 2009 08:59 schreef LangeTabbetje het volgende:
[..]
Een muntje van 50 Italiaanse Lire werkte in automaten ook, werd gezien als 1 gulden
Tok.
Toen zaten lipjes nog los inderdaad als je het blikje opentrok. Ik zag een jaar of twee geleden eens op een tankstation weer zo'n lipje liggen. Echt jongenspret om het lipje los te wrikken van het oogje en dan het oogje met behulp van de veerkracht van het lipje weg te schieten.quote:
[..]
Je had (of hebt nog steeds) ook winkelwagens die niet alleen guldens accepteerden. Zo kon je in plaats van een gulden een lipje van een blikje erin schuiven en boodschappen doen. Na het boodschappen doen waren er dan vaak mensen die het winkelwagentje over wilden nemen en daar een gulden voor gaven. Een keer ging het mis en toen werd ik achterna gezeten door een vrouw. Tsja, vroeger was ik nou eenmaal een kleine crimineel.
Scheelt wel een hele hoop zwerfblik dat ze dat veranderd hebben.
Life is what you make it.
Vroegâh hadden vrijwel alle computers BASIC, gewoon aanzetten en je kon direct aan de slag. Zo'n laagdrempelige manier om meteen wat te programmeren, dat zie je tegenwoordig niet meer.
MS-Dos
MSX
Commodore 64
ZX Spectrum
enzovoorts
Ben het wel eens met dit artikel: Why Johnny Can't Code. Er is nu wel javascript of C#, maar dat is niet bepaald uitnodigend voor beginners.
MS-Dos
MSX
Commodore 64
ZX Spectrum
enzovoorts
Ben het wel eens met dit artikel: Why Johnny Can't Code. Er is nu wel javascript of C#, maar dat is niet bepaald uitnodigend voor beginners.
tv not rot brain..
Life is something to do when you can't get to sleep..
The snoozebar.. cause there's nothing like starting the day with a little procrastination
Life is something to do when you can't get to sleep..
The snoozebar.. cause there's nothing like starting the day with a little procrastination
lipjes wegschieten deden we op school in de pauze kijken wie het verst kon schieten
Life is what happens when youre busy making other plans
Det Som En Gang Var
I dont give a fuck about any fucker its me who comes first
Det Som En Gang Var
I dont give a fuck about any fucker its me who comes first
Op die manier heb ik mijn vrouw leren kennen, heel christelijk, via de "Paperclip", het jongerenblad van de NCRV. We zijn begonnen als penvrienden, inmiddels zijn we al heel wat jaartjes getrouwd.....quote:Op zondag 6 september 2009 14:07 schreef rubbereend het volgende:
penvriendjes zoeken via oproepjes in jongerenbladen
PRIKKELDRAAD!
Als kind, dacht ik dat iedereen er één keer in zijn leven in moest blijven hangen (is me gelukt ) met vaak gescheurde kleren of gemene wonden als gevolg. 
Tegenwoordig schijnt het verboden te zijn, maar vroeger kwam je het overal tegen.
Als kind, dacht ik dat iedereen er één keer in zijn leven in moest blijven hangen (is me gelukt
) met vaak gescheurde kleren of gemene wonden als gevolg. Tegenwoordig schijnt het verboden te zijn, maar vroeger kwam je het overal tegen.
I like hanging out a "That's Live".
Scheidegger, die heb ik inderdaad ook gehad. Toen met gigantisch veel tegenzin toch gevolgd en succesvol afgelegd, met nog steeds vrijwel dagelijks mensen die me aanspreken op mijn typgedragquote:Op maandag 21 september 2009 06:33 schreef female81 het volgende:
[..]
Bedankt voor het leveren van inspiratie voor m'n site.
Het blogje wat ik vanochtend op m'n site heb gezet:
"Ik surf even op Fok!forum, en dan is er opeens ene Gwywen die zegt: “Ik heb leren typen op een typemachine van zeker zeven kilo die in een typemachinevormige zwarte koffer zat en die ik elke week naar les moest slepen en waarvan de letters waren afgedekt met gekleurde dopjes zodat ik wist waar m’n vingers moesten.”
Verrek, dat heb ik ook gemoeten, in 1991/1992. M’n arme, 10-jarige ruggetje bezweek wekelijks bijna onder het gewicht van dat ding, een elektronisch exemplaar overigens, dat steeds naar het zaaltje in het dorpshuis toe gesleept moest worden (én terug). Ook al was het voor mij maar drie straatjes lopen.
Vervolgens moest ik daar een uur lang regeltjes gaan tikken. Eindeloze hoeveelheden doodsaaie regeltjes, uit een niet al te inspirerend ogend Scheidegger-boek. Het leek wel strafwerk. En inderdaad met van die dopjes op de toetsen, in groen, rood, geel en blauw.
En hoi hoi, we kregen huismerk mee voor de volgende keer! Dus als je weer thuis aangekomen was, met je minstens zeven kilo zware koffer, ging het feest nog een tijdje verder.
Achteraf ben ik blij met die lessen, want anders was het maken van een site als deze een stuk moeilijker geworden. Ik raas met m’n vingers nu al meer dan 15 jaar lang blind over toetsenborden. Maar in die tijd… Brrr!"
De bijbehorende afbeelding:
[ afbeelding ]
stiekem toch wel leukWat me ook opvalt is dat het boek vrijwel hetzelfde is gebleven, heb de cursus in 2002 ofzo doorlopen en het is gewoon vrijwel hetzelfde, met als uitzondering dat het in Word o.i.d. is uitgewerkt.
Tics van je petten.
