SES School, Studie en Onderwijs
Wiskunde in de brugklas, Frans voor het examen of een studie Personeel en Arbeid? Moeilijke formulieren van DUO? Iets weten over studiefinanciering of studentenverenigingen? Dit is het forum voor leerkrachten, scholieren en studenten, van brugklas tot uni
Ik studeer nu al geruime tijd een taal en eigenlijk heb ik nooit echt geweten wat ik ermee wou doen, behalve leraar worden. Nu weet ik dat als dit me niet zou bevallen er altijd nog mogelijkheden zijn zoals de journalistiek ingaan of onderzoek doen, maar toch...
Mijn probleem is dat ik nogal onzeker en snel nerveus ben. Ik weet dat als ik vriendelijk en redelijk ben tegen mijn leerlingen, zij zich niet naar zullen gedragen tegenover mij. Maar ik ben bang dat ik geen orde kan houden, of dat ik niet goed overbreng wat ik wil overbrengen. ook word ik tijdens speeches soms nerveus omdat ik bang ben dat wat ik zeg niet goed is.
Ik weet waarom ik leraar wil worden. Ik houd van de taal en als kind vond ik het altijd het leukste vak dat er op school was. Ik wil kinderen iets meegeven voor de toekomst, ondanks dat ze misschien nooit door zullen hebben hoeveel ze er aan gehad hebben. Ik wil ze interesseren voor een andere cultuur en ik wil ze de sleutel geven tot meer informatie in de wereld...Mijn ouders zijn leraren en het lijkt me echt mooi om ook wat voor mensen te doen, net zoals zij..
Ik doe mijn master leraarschap pas over een jaar of twee, maar ik wil zeker weten of dit het echt voor mij is. Ik loop nu bij een psycholoog om van mijn onzekerheid en nervositeit af te komen. Wat het probleem is , is dat die nervositeit het resultaat is van jarenlang pesten. Ik weet hoe leerlingen kunnen zijn en ik ben bang dat als ik mijn werk niet goed doe, zij me ook niet serieus nemen.
Heeft er iemand ervaring in het onderwijs en is iemand ook door dezelfde twijfels heen gegaan? Hoe hebben jullie dit opgelost?
Ik studeer trouwens Engels.
Mijn probleem is dat ik nogal onzeker en snel nerveus ben. Ik weet dat als ik vriendelijk en redelijk ben tegen mijn leerlingen, zij zich niet naar zullen gedragen tegenover mij. Maar ik ben bang dat ik geen orde kan houden, of dat ik niet goed overbreng wat ik wil overbrengen. ook word ik tijdens speeches soms nerveus omdat ik bang ben dat wat ik zeg niet goed is.
Ik weet waarom ik leraar wil worden. Ik houd van de taal en als kind vond ik het altijd het leukste vak dat er op school was. Ik wil kinderen iets meegeven voor de toekomst, ondanks dat ze misschien nooit door zullen hebben hoeveel ze er aan gehad hebben. Ik wil ze interesseren voor een andere cultuur en ik wil ze de sleutel geven tot meer informatie in de wereld...Mijn ouders zijn leraren en het lijkt me echt mooi om ook wat voor mensen te doen, net zoals zij..
Ik doe mijn master leraarschap pas over een jaar of twee, maar ik wil zeker weten of dit het echt voor mij is. Ik loop nu bij een psycholoog om van mijn onzekerheid en nervositeit af te komen. Wat het probleem is , is dat die nervositeit het resultaat is van jarenlang pesten. Ik weet hoe leerlingen kunnen zijn en ik ben bang dat als ik mijn werk niet goed doe, zij me ook niet serieus nemen.
Heeft er iemand ervaring in het onderwijs en is iemand ook door dezelfde twijfels heen gegaan? Hoe hebben jullie dit opgelost?
Ik studeer trouwens Engels.
I wount'd Know.
Canada, the promised land!!! Places 2 be: West Michigan, New York State/Long Island (en city),
Washington, DC, Chicago.
American Studies, RuG met minor journalistiek.
Washington, DC, Chicago.
American Studies, RuG met minor journalistiek.
haha, dat is ook nog een reden om leraar te worden.. ik heb de neiging om Engelse spelfouten te verbeteren... 
Ga eens vrijwilligerswerk doen met kinderen en kijk of je ze de baas kan. Leer er iig van.
Taalnazi. Signalering Onjuist Spatiegebruik (SOS)
Je moet gewoon doen wat je leuk lijkt. period( 
) Ik heb zelf ook overwogen leraaropleiding/engels te gaan doen. Maar ik denk niet dat voor een onrustige persoonlijkheid als ik er een echte uitdaging in zit. Maar ik snap dat je het leuk lijkt, want dat is het echt wel. t is een beetje cliché, maar waar een wil is is een weg. Ik ga nu american studies doen, meer journalistieke richting op dus.
) Ik heb zelf ook overwogen leraaropleiding/engels te gaan doen. Maar ik denk niet dat voor een onrustige persoonlijkheid als ik er een echte uitdaging in zit. Maar ik snap dat je het leuk lijkt, want dat is het echt wel. t is een beetje cliché, maar waar een wil is is een weg. Ik ga nu american studies doen, meer journalistieke richting op dus.
Canada, the promised land!!! Places 2 be: West Michigan, New York State/Long Island (en city),
Washington, DC, Chicago.
American Studies, RuG met minor journalistiek.
Washington, DC, Chicago.
American Studies, RuG met minor journalistiek.
Dat is een goeie tip.quote:Op maandag 3 augustus 2009 00:52 schreef Anchor het volgende:
Ga eens vrijwilligerswerk doen met kinderen en kijk of je ze de baas kan. Leer er iig van.
Verder zul je als kind van 2 docenten wel weten dat sommige mensen van nature een autoriteit uitstralen waardoor een klas stilvalt als hij/zij binnenkomt, en anderen daar echt veel moeite mee hebben.
Maar het valt te leren, als je je bewust bent van je zwakke kanten hierin.
Als het pannen van daken waait
Als het gras naar je voeten graait
Als de wind langs je wangen aait, hier ben ik
Als het gras naar je voeten graait
Als de wind langs je wangen aait, hier ben ik
Ohja, dat ben ik zeker van plan, begin er komend jaar mee. Ik ben vooral nerveus als ik moet spreken. Ik ben bang dat ik het niet goed uitleg...quote:Op maandag 3 augustus 2009 00:52 schreef sheonlydreams86 het volgende:
Misschien proberen om eerst met bijles te beginnen om te kijken hoe het gaat?
Het is ook deels faalangst dus. Of de leerlingen me niet hip vinden oid. maakt me niet uit. Ik ben gewoon bang dat ik mijn werk niet goed doe.
ik ben trouwens ook van plan een minor educatie te gaan doen maar ben bang dat ik het niet red met al die stages erbij.
Ik neem aan dat je leert hoe je je werk moet uitoefenen.quote:Op maandag 3 augustus 2009 00:56 schreef Rusalka het volgende:
[..]
...Ik ben gewoon bang dat ik mijn werk niet goed doe.
Taalnazi. Signalering Onjuist Spatiegebruik (SOS)
Ik heb wel zo'n 'blik' zeg maar. Dat als kinderen buiten bijvoorbeeld heel vervelend doen ik ze maar aan hoef te kijken en ze stil vallen. Maar ik wil ook geen halve nazi zijn. Ik denk dat ik het gewoon met die minor probeer en dan maar zie. Anders kan ik altijd nog de journalistiek in.quote:Op maandag 3 augustus 2009 00:55 schreef shmoopy het volgende:
[..]
Dat is een goeie tip.
Verder zul je als kind van 2 docenten wel weten dat sommige mensen van nature een autoriteit uitstralen waardoor een klas stilvalt als hij/zij binnenkomt, en anderen daar echt veel moeite mee hebben.
Maar het valt te leren, als je je bewust bent van je zwakke kanten hierin.
Ik ben vooral een beetje bang voor die stages ook, ik ben zo beschermd opgevoed en nu ik alles opeens moet regelen en een voorbeeldfunctie moet zijn vind ik dat nogal eng. Maargoed, die minor kan ik pas begin volgend semester doen. Nu ben ik iig begonnen aan een vakje van American studies.
Ik vind het trouwens ook vervelend om straks stage te lopen op het VMBO. De meeste leerlingen hebben daar geen interesse en hun belevingswereld is copleet anders dan de mijne...
Ik hoop dat ik onderbouw havo/vwo kan doen.
Ik hoop dat ik onderbouw havo/vwo kan doen.
Om uit te proberen of het iets voor je is kan ik je ook aanraden om leiding te gaan worden bij een scoutinggroep, en dan explorers (14-18 jaar) of scouts (11-13 jaar). Daar ben je de 'baas' over een groep kinderen waarbij je ook spellen zult moeten uitleggen en kinderen met dingen moet kunnen helpen. Kinderen testen nieuwe leiding altijd uit, proberen hoever ze kunnen gaan en hoe scherp jouw grenzen zijn. 1 op 1 bijles geven zal je deze ervaring niet geven. Ik heb zelf vroeger jarenlang op scouting gezeten en ben dan ook 'automatisch' doorgegroeid naar leiding maar ik merk wel dat ik er ontzettend veel van leer. Vier jaar geleden toen ik begon liet ik nog wel eens over me heen lopen door de groep en was ik soms echt doodop van een opkomst omdat ik continu mensen terecht moest wijzen en moest zorgen dat iedereen ook netjes zijn corveeklusjes deed enzo. Nu doe ik datzelfde nog steeds af en toe, maar wel op een andere manier waardoor het veel beter werkt en ik het leidinggeven zelf nu ook echt leuk vind, in plaats van voornamelijk de activiteiten (wat ik vond toen ik begon). Het leraar zijn lijkt mij, mede door deze ervaringen, erg leuk maar voorlopig ga ik het eerst proberen in het bedrijfsleven.
Wat je eventueel ook nog kunt doen is informeren bij een school (je eigen oude middelbare school of wellicht iets via je ouders) of je een weekje mee kunt lopen als stagair. Dat kost je enkel wat tijd waarschijnlijk, maar leert je tegelijkertijd ook enorm veel. Mijn stage (in het bedrijfsleven) heeft mij iig geleerd dat ik niet in die bedrijfstak wil werken.
Wat je eventueel ook nog kunt doen is informeren bij een school (je eigen oude middelbare school of wellicht iets via je ouders) of je een weekje mee kunt lopen als stagair. Dat kost je enkel wat tijd waarschijnlijk, maar leert je tegelijkertijd ook enorm veel. Mijn stage (in het bedrijfsleven) heeft mij iig geleerd dat ik niet in die bedrijfstak wil werken.
RitseB: Dat leer je nog wel, koei heeft altijd gelijk
Oja ik ga zeker bij mijn oude school langs om stage te lopenquote:Op maandag 3 augustus 2009 02:26 schreef koei het volgende:
Om uit te proberen of het iets voor je is kan ik je ook aanraden om leiding te gaan worden bij een scoutinggroep, en dan explorers (14-18 jaar) of scouts (11-13 jaar). Daar ben je de 'baas' over een groep kinderen waarbij je ook spellen zult moeten uitleggen en kinderen met dingen moet kunnen helpen. Kinderen testen nieuwe leiding altijd uit, proberen hoever ze kunnen gaan en hoe scherp jouw grenzen zijn. 1 op 1 bijles geven zal je deze ervaring niet geven. Ik heb zelf vroeger jarenlang op scouting gezeten en ben dan ook 'automatisch' doorgegroeid naar leiding maar ik merk wel dat ik er ontzettend veel van leer. Vier jaar geleden toen ik begon liet ik nog wel eens over me heen lopen door de groep en was ik soms echt doodop van een opkomst omdat ik continu mensen terecht moest wijzen en moest zorgen dat iedereen ook netjes zijn corveeklusjes deed enzo. Nu doe ik datzelfde nog steeds af en toe, maar wel op een andere manier waardoor het veel beter werkt en ik het leidinggeven zelf nu ook echt leuk vind, in plaats van voornamelijk de activiteiten (wat ik vond toen ik begon). Het leraar zijn lijkt mij, mede door deze ervaringen, erg leuk maar voorlopig ga ik het eerst proberen in het bedrijfsleven.
Wat je eventueel ook nog kunt doen is informeren bij een school (je eigen oude middelbare school of wellicht iets via je ouders) of je een weekje mee kunt lopen als stagair. Dat kost je enkel wat tijd waarschijnlijk, maar leert je tegelijkertijd ook enorm veel. Mijn stage (in het bedrijfsleven) heeft mij iig geleerd dat ik niet in die bedrijfstak wil werken.
Scouting lijkt mij weer niks maar ik snap waar je heen wil:)
Even een tvp.. ik lees straks alles door. (voordeel van docent, ik heb nog weken vakantie)
Soms zit het mee, voor de rest zit het tegen. Dat is geen pessimisme, dat is realisme.
Misschien een tip om eens te kijken in de topic reeks (Aanstaande) Docenten hier op Fok? Zijn al flink wat delen volgepend door docenten en aanstaande docenten. Allerlei onderwerpen zijn er ondertussen al aan bod gekomen daar.
Daar zul je op de opleiding toch wel tips voor krijgen? En die nervositeit zal in de loop der tijd wel afnemen naarmate je meer lessen / succeservaringen hebt gehad in het onderwijs en je beter weet hoe je met allerhande situaties om moet gaan. (Sommige docenten zijn nu nog wel eens nerveus als ze een nieuwe klas krijgen, hoor).quote:Op maandag 3 augustus 2009 00:45 schreef Rusalka het volgende:
Mijn probleem is dat ik nogal onzeker en snel nerveus ben.
Waar baseer je dat op? Je moet wel in het begin je plekje veroveren in de klas ja, maar moet dat met dreigen en schreeuwen en mensen er uit donderen? Ik betwijfel het...quote:Ik weet dat als ik vriendelijk en redelijk ben tegen mijn leerlingen, zij zich niet naar zullen gedragen tegenover mij.
Dat valt onder andere te leren, maar heeft ook een beetje te maken met je persoonlijkheid.quote:Maar ik ben bang dat ik geen orde kan houden
Ik vind het geven van een speech wat anders dan een les geven. Bij het geven van een les is er meer interactie en kun je vrijer praten dan wanneer je bezig bent met een speech.quote:ook word ik tijdens speeches soms nerveus omdat ik bang ben dat wat ik zeg niet goed is
Daar kom je pas achter als je het ook écht gaat doen. Misschien gaat het wel heel erg goed. Laat je niet tegenhouden door die angsten.quote:Op maandag 3 augustus 2009 00:56 schreef Rusalka het volgende:
Ik ben bang dat ik het niet goed uitleg...Het is ook deels faalangst dus. Of de leerlingen me niet hip vinden oid. maakt me niet uit. Ik ben gewoon bang dat ik mijn werk niet goed doe.
Ha, zo dacht ik ook toen ik aan de lerarenopleiding begon. Nu geef ik al 8 jaar les op het VMBO en wil niks anders meer.quote:Op maandag 3 augustus 2009 02:16 schreef Rusalka het volgende:
Ik vind het trouwens ook vervelend om straks stage te lopen op het VMBO. De meeste leerlingen hebben daar geen interesse en hun belevingswereld is copleet anders dan de mijne...
Da's inderdaad het makkelijkstequote:Ik hoop dat ik onderbouw havo/vwo kan doen.
.
Onderbouw lijkt mij juist per definitie vervelend, met die irritante pubertjes. Bovenbouw is dan nog ietsje beter lijkt me.
Je zou wat aan je zelfvertrouwen kunnen werken. Ik denk dat dat je grootste probleem is.
@RRGJL: "Why Georgia whyyyyyyyyyyy", briljant nummer. Hij komt met een nieuwe CD!
@RRGJL: "Why Georgia whyyyyyyyyyyy", briljant nummer. Hij komt met een nieuwe CD!
Taalnazi. Signalering Onjuist Spatiegebruik (SOS)
Bovenbouw is vervelender dan onderbouw vind ik, irritante betweterige pubertjes kom je vooral in de hogere klassen tegen, VWO is hierbij helemaal verschrikkelijk.quote:Op maandag 3 augustus 2009 22:57 schreef RRGJL het volgende:
Onderbouw lijkt mij juist per definitie vervelend, met die irritante pubertjes. Bovenbouw is dan nog ietsje beter lijkt me.
TS komt erg onzeker over, iets waar je zeker aan kan werken maar wat waarschijnlijk nooit helemaal zal verdwijnen, met de wetenschap dat leerlingen snel de vinger op de gevoelige plek leggen kan het lastig worden. Tel daarbij de hoge werkdruk, de lage waardering, het feit dat je als WO-er qua niveau een flinke kniebuiging moet maken en het beeld wordt er niet rooskleuriger op.
De 'keuze' bovenbouw/onderbouw is heel persoonlijk. Het is ook erg afhankelijk van je persoonlijkheid. De een past beter bij de bovenbouw en voelt zich daar thuis, de ander juist in de onderbouw.
I asked God for a bike, but I know God doesn't work that way.
So I stole a bike and asked for forgiveness.
So I stole a bike and asked for forgiveness.
Die onzekerheid had en heb ik ook. Maar ik heb op alle niveaus en alle jaren lesgegeven. De eerste paar jaar zijn moeilijk. En het is wellicht raadzaam een paar keer van school te wisselen, maar het is zeker wel te leren.quote:Op dinsdag 4 augustus 2009 21:53 schreef Agrafes het volgende:
[..]
Bovenbouw is vervelender dan onderbouw vind ik, irritante betweterige pubertjes kom je vooral in de hogere klassen tegen, VWO is hierbij helemaal verschrikkelijk.
TS komt erg onzeker over, iets waar je zeker aan kan werken maar wat waarschijnlijk nooit helemaal zal verdwijnen, met de wetenschap dat leerlingen snel de vinger op de gevoelige plek leggen kan het lastig worden. Tel daarbij de hoge werkdruk, de lage waardering, het feit dat je als WO-er qua niveau een flinke kniebuiging moet maken en het beeld wordt er niet rooskleuriger op.
Soms zit het mee, voor de rest zit het tegen. Dat is geen pessimisme, dat is realisme.
Juist omdat het niveau lager is is de kans kleiner dat ik de kinderen onzin zou verkondigen, dit geeft mij meer zekerheid...
Nee! Ik volg nu de lerarenopleiding aardrijkskunde, en je kunt tijdens stages beter voor het 'lastigste' gaan... Je leert er enorm veel wat je ook kan toepassen als je later aan havo/vwo gaat lesgeven, en daarnaast word je (meestal) goed begeleid.quote:Op maandag 3 augustus 2009 02:16 schreef Rusalka het volgende:
Ik vind het trouwens ook vervelend om straks stage te lopen op het VMBO. De meeste leerlingen hebben daar geen interesse en hun belevingswereld is copleet anders dan de mijne...
Ik hoop dat ik onderbouw havo/vwo kan doen.
Dus eigenlijk wil je een soort docent-light worden? Alleen maar een brugklasje gymnasium omdat je anders bang bent dat je "onzin verkoopt"?quote:Op vrijdag 7 augustus 2009 14:48 schreef Rusalka het volgende:
Juist omdat het niveau lager is is de kans kleiner dat ik de kinderen onzin zou verkondigen, dit geeft mij meer zekerheid...
.
En weer een ander kan helemaal niet kiezenquote:Op woensdag 5 augustus 2009 17:36 schreef -J-D- het volgende:
De 'keuze' bovenbouw/onderbouw is heel persoonlijk. Het is ook erg afhankelijk van je persoonlijkheid. De een past beter bij de bovenbouw en voelt zich daar thuis, de ander juist in de onderbouw.
. Ik vind 't allebei hartstikke leuk om te doen. En onzin verkondigen? Je bereidt toch zelf je lessen voor? Soms maak ik een fout, dan geef ik dat toe, ik ben ook maar een mens. En als ik iets niet weet dan zeg ik dat ook gewoon, zelfs in 6VWO. Dan beloof ik wel altijd er op terug te komen later. De onderbouw is leuk vanwege de jonge pubers en hun reacties, de vaak nog speelse stof en de vele lessen en projecten die ik lekker zelf in kan vullen (nog geen PTA's, joepie). Maar ook zwaar omdat ik nog elke lesdag meer leer over orde houden, en omdat de klassen zo groot zijn (bij ons dan).
De bovenbouw is leuk vanwege de jongeren en hun meningen, inzichten, koppigheden en situaties. Je kan beter met ze praten, afspraken maken. De klassen zijn kleiner, de stof is zwaarder maar ook interessanter en je begeleidt ze toch naar een eindexamen, wat ook bijzonder is.
Ik kan echt niet kiezen
.
|
|
