Bonusbonanza Amerikaanse banken houdt maar aan

quote:

Op zondag 16 augustus 2009 10:16 schreef Poekieman het volgende:

[..]

Een CDS is niet vaag en het nut ervan lijkt me helder.

Verhelder het eens in jip en janneke taal.

quote:

Het probleem was dat de CDS-verkopers (AIGFP bv) ruimschoots onvoldoende dekking / reserves hadden voor de kredieten die ze verzekerden.

Zo een produkt is er en dat heet een verzekering. Het feit dat het produkt niet in verzekeringsvorm kon worden aangeboden wijst erop dat het hele zaakje stinkt.

quote:

AIG had een AAA rating (ofzoiets), maar had dat gezien de CDS risico's die ze waren aangegaan bij lange na niet mogen hebben. Als ze een B rating zouden hebben gehad hadden ze ook geen CDSs kunnen verkopen.
Dat werd blijkbaar niet (effectief) gereguleerd e/o gecontroleerd.

We hebben het hier over professionele partijen waarvan je mag uitgaan dat die de kennis en middelen hebben om zelf de risico's in te schatten. Het is niet een consument die een rolletje drop bij de supermarkt haalt. Wat hier dus gebeurt is dat de verantwoordelijkheid wordt doorgeschoven 'Wir haben es nicht gewusst'.

De ratingagencies staan al jaren ter discussie, denk maar eens in wceend termen.

quote:

Op zondag 16 augustus 2009 11:36 schreef SeLang het volgende:

[..]

Maar beantwoord voor jezelf eens de vraag: waarom ben jij zelf geen bankier geworden? Elk jaar $10 miljoen bonus lijkt me toch de moeite waard?

Misschien omdat ik integer ben en gekozen heb voor een constructief beroep Natuurlijk vind ik geld handig maar meer ook niet, geld verdienen doe ik om in het levensonderhoud te voorzien, wat extra's te hebben om leuke dingen mee te doen. Maar voor mij is geld verdienen geen doel op zich, 'rijk' worden hoeft van mij niet. Ik voel me rijk en dat gevoel kan je niet kopen. Ik begrijp best wel dat er mensen zijn die werkzaam zijn binnen de financiele sector die 'onbedoeld' rijk geworden zijn als bijkomstigheid van hun passie voor het vak. Maar het vooruitzicht op 'snel veel geld' trekt een hoop mensen aan met niet zulke goede bedoelingen. Geld is een hulpmiddel op de maatschappij te helpen bij het goed functioneren daarvan, het lijkt er echter soms op dat de maatschappij als hulpmiddel word gebruikt voor het verkrijgen van geld en dat is natuurlijk volkomen onacceptabel.

Iedereen die CDS kocht wist van tevoren dat dit ongereguleerde contracten zijn die alleen worden gegarandeerd door de uitgevende partij en door niemand anders. Met andere woorden, als de uitgevende partij failliet gaat is je geld gewoon weg.

Dat men toch massaal dit soort contracten kocht komt gewoon doordat de overheid impliciet een garantie afgaf dat zij bepaalde instellingen nooit zou laten instorten. In de praktijk is nu ook gebleken dat de overheid inderdaad tegen elke prijs (door de belastingbetaler betaald) deze instituten overeind houdt. Daarmee is de basis voor de volgende ramp alweer gelegd.

Als de overheid dit soort garanties niet zou afgeven, dan zouden kopers van CDS niet zo snel dit soort ongereguleerde contracten kopen als daar geen dekking tegenover staat.

Het is op z'n zachtst gezegd dubieus dat de regering bevolkt wordt door ex bankiers van de banken die er het meeste belang bij hadden dat AIG de CDS kon naleven. Een groot deel van de miljarden bailout van AIG is rechtstreeks naar banken zoals Goldman Sachs gegaan. Eigenlijk hadden die banken gewoon hun verlies op de CDS moeten slikken want de regering had geen enkele verplichting om die contracten te garanderen. Er lijkt hier sprake van een ernstige belangenverstrengeling. Want waar ligt de loyaliteit van de regeringsleiders? Bij hun oude vrienden en ex-collegas waar ze jarenlang mee hebben gewerkt, of bij de belastingbetaler waar ze in hun nieuwe functie (sinds slechts een paar maanden!) de belangen van moeten beschermen?

Overigens vind ik het geen slecht idee om dit soort contracten voortaan via een beurs te laten lopen en transparant te maken wie wat heeft gekocht/ geschreven. Transparantie is key. Helaas is de Obama regering tot nu toe vooral actief geweest om alles nog minder transparant te maken ('mark to fantasy' accounting, geheim houden waar bailoutgeld naartoe gaat, etc) zodat het lijkt alsof er green shoots zijn.

quote:

Op zondag 16 augustus 2009 12:20 schreef antonwachter het volgende:

De ratingagencies staan al jaren ter discussie, denk maar eens in wceend termen.

Het hele mooie aan het verhaal is dat banken jarenlang hebben zitten klagen over al die overheidsbemoeienis. Ze konden zelf wel hun eigen boontjes doppen
Na het epische falen van de banken/verzekeraars willen ze gewoon doorgaan alsof er niets is gebeurd. Om de mentaliteit van de patient te veranderen moet je ze daarom eerst ter verantwoording roepen en de wrange vruchten van hun beleid laten opeten. Hopelijk worden ze er dan zo doodziek van dat degene die het overleven hun lesje wel geleerd hebben en hun gedrag daadwerkelijk bijstellen. Dat is gewoon een simpel negatief feedback systeem. De bailouts en de staatsteun heeft juist een heel verkeerd signaal afgegeven. De overheden hebben de excessen in de overdrachtsfunctie (hoge verliezen) geabsorbeerd (dode tijd ingebouwd), wie denkt dat dat geen grote gevolgen gaat hebben leeft buiten de realiteit. Deze schulden gaan decennia kosten om af te bouwen, dat betekend dat het economisch herstel heel langzaam zal gaan. Allemaal dankzij een handvol gulzige graaiers zonder enige ethiek die graag een vette bonus wilden. Het bonussysteem is wat dat betreft aan revisie toe. Duurzame winst moet zou beloond moeten worden, destructieve korte termijn handelen zou bestraft moeten worden (boetes, fiscaal afromen winsten, gevangenisstraf/werkstraf etc.)

quote:

Op zondag 16 augustus 2009 12:41 schreef xenobinol het volgende:

[..]

Misschien omdat ik integer ben en gekozen heb voor een constructief beroep Natuurlijk vind ik geld handig maar meer ook niet, geld verdienen doe ik om in het levensonderhoud te voorzien, wat extra's te hebben om leuke dingen mee te doen. Maar voor mij is geld verdienen geen doel op zich, 'rijk' worden hoeft van mij niet. Ik voel me rijk en dat gevoel kan je niet kopen. Ik begrijp best wel dat er mensen zijn die werkzaam zijn binnen de financiele sector die 'onbedoeld' rijk geworden zijn als bijkomstigheid van hun passie voor het vak. Maar het vooruitzicht op 'snel veel geld' trekt een hoop mensen aan met niet zulke goede bedoelingen. Geld is een hulpmiddel op de maatschappij te helpen bij het goed functioneren daarvan, het lijkt er echter soms op dat de maatschappij als hulpmiddel word gebruikt voor het verkrijgen van geld en dat is natuurlijk volkomen onacceptabel.

Maar zolang banken op z'n minst het minimumloon betalen heeft de overheid zich niet te bemoeien met het beloningsbeleid. De enigen die dat aangaat zijn de aandeelhouders. Die bonussen komen immers direct uit hun zak. En als aandeelhouder kun je gewoon weglopen als je het niet eens bent met het beloningsbeleid. Zo ben ikzelf bijvoorbeeld nogal terughoudend met het kopen van aandelen als Google en Apple, omdat die wel erg hard graaien in de pot van de aandeelhouders.

quote:

Op zondag 16 augustus 2009 11:03 schreef SeLang het volgende:
Ik snap niet waarom iedereen (inclusief de overheid) altijd zo met die bonussen bezig is. Die bonussen worden door de aandeelhouders betaald, [..]

Zo dacht ik tot voor kort ook. Maar afgezien van het feit dat er nu schaamteloos grote hoeveelheden Bailout-belastinggeld in eigen zak gestoken worden zijn er meer bezwaren:

- Banken brengen hun klanten kosten in rekening, waar de bonussen flink in zullen meetellen. Het zijn dus niet alleen de aandeelhouders die betalen.
- De bedragen zijn excessief en staan in geen enkele verhouding tot de inzet, talenten en vaak zelfs prestaties van de betrokkenen. Dat is moreel en maatschappelijk fout. De sector maakt misbruik van het feit dat ze bovenop al het geld zitten, en de grootste bonuspakkers maken misbruik van het feit dat ze dankzij hun werk een kostbare vertrouwensband hebben kunnen opbouwen met instituties en andere vermogenden die aan hun het beheer van hun kapitaal (moeten) toevertrouwen.
- De excessieve beloningen moedigen het nemen van onverantwoorde risico's met andermans geld aan.
- de excessieve beloningen kweken een cultuur waarin fraude en malversatie kunnen bloeien. Niemand stelt vragen, niemand klapt uit de school omdat ieders geweten afgekocht is.

quote:

Op zondag 16 augustus 2009 12:58 schreef xenobinol het volgende:

[..]

Het hele mooie aan het verhaal is dat banken jarenlang hebben zitten klagen over al die overheidsbemoeienis. Ze konden zelf wel hun eigen boontjes doppen
Na het epische falen van de banken/verzekeraars willen ze gewoon doorgaan alsof er niets is gebeurd. Om de mentaliteit van de patient te veranderen moet je ze daarom eerst ter verantwoording roepen en de wrange vruchten van hun beleid laten opeten. Hopelijk worden ze er dan zo doodziek van dat degene die het overleven hun lesje wel geleerd hebben en hun gedrag daadwerkelijk bijstellen. Dat is gewoon een simpel negatief feedback systeem. De bailouts en de staatsteun heeft juist een heel verkeerd signaal afgegeven. De overheden hebben de excessen in de overdrachtsfunctie (hoge verliezen) geabsorbeerd (dode tijd ingebouwd), wie denkt dat dat geen grote gevolgen gaat hebben leeft buiten de realiteit. Deze schulden gaan decennia kosten om af te bouwen, dat betekend dat het economisch herstel heel langzaam zal gaan.

Tot hier ben ik het helemaal met je eens

quote:

Allemaal dankzij een handvol gulzige graaiers zonder enige ethiek die graag een vette bonus wilden. Het bonussysteem is wat dat betreft aan revisie toe. Duurzame winst moet zou beloond moeten worden, destructieve korte termijn handelen zou bestraft moeten worden (boetes, fiscaal afromen winsten, gevangenisstraf/werkstraf etc.)

De reden dat het fout is gegaan is dat de overheid door kunstmatige 'stimulatie' van de economie en bailouts een systeem faciliteert dat leidt tot survival of the weakest. In een echte vrije markt zouden dit soort spelers worden geelimineerd.

Bankiers proberen gewoon het onderste uit de kan te halen in de situatie zoals die is (en dus door de overheid wordt gefaciliteerd). Of je dat nu leuk vindt of niet, dat is hun taak en daar worden ze voor betaald. Eigenlijk heeft AIG briljant gepresteerd door jarenlang monsterwinsten te boeken en op het moment dat het fout gaat bijna $200 miljard verlies naar de belastingbetaler te schuiven! De fout ligt dus bij de overheid die dit soort gedrag stimuleert en beloont. Als je dit wilt veranderen dan moet je zorgen dat de overheid met z'n tengels uit de economie blijft en accepteert dat je dan af en toe een recessie hebt om het systeem te zuiveren.

quote:

Op zondag 16 augustus 2009 13:01 schreef SeLang het volgende:

[..]

Maar zolang banken op z'n minst het minimumloon betalen heeft de overheid zich niet te bemoeien met het beloningsbeleid. De enigen die dat aangaat zijn de aandeelhouders. Die bonussen komen immers direct uit hun zak. En als aandeelhouder kun je gewoon weglopen als je het niet eens bent met het beloningsbeleid. Zo ben ikzelf bijvoorbeeld nogal terughoudend met het kopen van aandelen als Google en Apple, omdat die wel erg hard graaien in de pot van de aandeelhouders.

Zolang overheden garant staan voor bepaalde tegoeden vind ik dat de overheid er wel degelijk wat over te zeggen heeft. Daarnaast is het onwenselijk om excessen binnen het bank systeem niet goed te reguleren i.v.m. de gevolgschade welke nadelige effecten kan hebben op de maatschappij. Er schijnt een hele grote markt te zijn voor (kern)wapens, drugs en hele goedkope arbeid etc. toch zijn al deze zaken gereguleerd vanwege de gevolgschade die optreedt als je dit enkel aan de vrije markt zou overlaten, een kind van 5 kan dat zelfs begrijpen me dunkt.

quote:

Op zondag 16 augustus 2009 13:15 schreef SeLang het volgende:

Bankiers proberen gewoon het onderste uit de kan te halen in de situatie zoals die is (en dus door de overheid wordt gefaciliteerd). Of je dat nu leuk vindt of niet, dat is hun taak en daar worden ze voor betaald.

Natuurlijk, maar wel binnen grenzen die realistisch zijn. Als een werkgever zijn fabrieksarbeiders iedere dag amfetamine geeft presteren ze ongetwijfeld beter dan zonder amfetamine, maar voor hoe lang? Sinds vele jaren mogen werknemers nog maar een beperkt gewicht torsen tijdens de werkzaamheden. De reden hiervoor is dat de gevolgschade door b.v. een versleten rug uiteindelijk duurder is en een hoop leed met zich meebrengt. Zoiets zou ook in de financiele sector weer meer normaal moeten worden, het denken op de lange termijn.

quote:

Op zondag 16 augustus 2009 13:14 schreef dvr het volgende:

[..]

Zo dacht ik tot voor kort ook. Maar afgezien van het feit dat er nu schaamteloos grote hoeveelheden Bailout-belastinggeld in eigen zak gestoken worden zijn er meer bezwaren:

- Banken brengen hun klanten kosten in rekening, waar de bonussen flink in zullen meetellen. Het zijn dus niet alleen de aandeelhouders die betalen.

Het staat je vrij om over te stappen naar een andere bank met lagere kosten. Bonussen zijn gewoon een kost net zoals alle andere en het is aan de banken zelf om dat binnen de perken te houden om concurrerend te blijven.

quote:

- De bedragen zijn excessief en staan in geen enkele verhouding tot de inzet, talenten en vaak zelfs prestaties van de betrokkenen. Dat is moreel en maatschappelijk fout. De sector maakt misbruik van het feit dat ze bovenop al het geld zitten, en de grootste bonuspakkers maken misbruik van het feit dat ze dankzij hun werk een kostbare vertrouwensband hebben kunnen opbouwen met instituties en andere vermogenden die aan hun het beheer van hun kapitaal (moeten) toevertrouwen.

Wat betreft die vertrouwensband: als de overheid niet zou ingrijpen in de economie dan is de waarde daarvan beperkt omdat je je connecties dan niet kunt gebruiken om overheidsgeld naar jezelf en je vrienden toe te sluisen, zoals nu gebeurt (althans daar heeft het alle schijn van).

quote:

- De excessieve beloningen moedigen het nemen van onverantwoorde risico's met andermans geld aan.

Prima, zolang het maar geen publiek geld is. Als het privaat geld is kan ik zelf bepalen aan wie ik het toevertrouw.

quote:

- de excessieve beloningen kweken een cultuur waarin fraude en malversatie kunnen bloeien. Niemand stelt vragen, niemand klapt uit de school omdat ieders geweten afgekocht is.

Daarom is transparantie zo belangrijk. Helaas is Obama tot nu toe alleen maar bezig geweest met nog meer rookgordijnen leggen.

quote:

Op zondag 16 augustus 2009 13:17 schreef xenobinol het volgende:

[..]

Zolang overheden garant staan voor bepaalde tegoeden vind ik dat de overheid er wel degelijk wat over te zeggen heeft.

Maar dit heeft niets te maken met beloningsbeleid. Dit gaat over dekkingsgraad, leverage etc. Dat is echt een heel andere kwestie.

quote:

Daarnaast is het onwenselijk om excessen binnen het bank systeem niet goed te reguleren i.v.m. de gevolgschade welke nadelige effecten kan hebben op de maatschappij. Er schijnt een hele grote markt te zijn voor (kern)wapens, drugs en hele goedkope arbeid etc. toch zijn al deze zaken gereguleerd vanwege de gevolgschade die optreedt als je dit enkel aan de vrije markt zou overlaten, een kind van 5 kan dat zelfs begrijpen me dunkt.

Maar dit ben ik helemaal met je eens. Behalve dat dit alweer niks te maken heeft met beloningsbeleid.

Wat mij betreft geldt: "Too big to fail" = "Too big to exist". Een bank die een volledige systeemmeltdown kan veroorzaken mag niet bestaan. Helaas doet de overheid precies het verkeerde door falende instituten samen te voegen met andere (soms ook too big to fail) instituten in plaats van het failliet laten gaan. Zo krijg je iets dat uiteindelijk helemaal een ramp is als het misgaat.

quote:

Op zondag 16 augustus 2009 12:52 schreef SeLang het volgende:
Iedereen die CDS kocht wist van tevoren dat dit ongereguleerde contracten zijn die alleen worden gegarandeerd door de uitgevende partij en door niemand anders. Met andere woorden, als de uitgevende partij failliet gaat is je geld gewoon weg.

De mensen die cds kochten hebben risico's genomen die ze nooit met hun privevermogen hadden gedaan. Het zijn wel kopers/verkopers maar geen eigenaren.

quote:

Dat men toch massaal dit soort contracten kocht komt gewoon doordat de overheid impliciet een garantie afgaf dat zij bepaalde instellingen nooit zou laten instorten. In de praktijk is nu ook gebleken dat de overheid inderdaad tegen elke prijs (door de belastingbetaler betaald) deze instituten overeind houdt. Daarmee is de basis voor de volgende ramp alweer gelegd.

Als de overheid dit soort garanties niet zou afgeven, dan zouden kopers van CDS niet zo snel dit soort ongereguleerde contracten kopen als daar geen dekking tegenover staat.

Het is op z'n zachtst gezegd dubieus dat de regering bevolkt wordt door ex bankiers van de banken die er het meeste belang bij hadden dat AIG de CDS kon naleven. Een groot deel van de miljarden bailout van AIG is rechtstreeks naar banken zoals Goldman Sachs gegaan. Eigenlijk hadden die banken gewoon hun verlies op de CDS moeten slikken want de regering had geen enkele verplichting om die contracten te garanderen. Er lijkt hier sprake van een ernstige belangenverstrengeling. Want waar ligt de loyaliteit van de regeringsleiders? Bij hun oude vrienden en ex-collegas waar ze jarenlang mee hebben gewerkt, of bij de belastingbetaler waar ze in hun nieuwe functie (sinds slechts een paar maanden!) de belangen van moeten beschermen?

Een groot sociopatisch circus van graaiers die elkaar de hand boven het hoofd houden. Maar het is hier in nederland precies hetzelfde met een Zalm, Kok, Docters van Leeuwen, Brinkman, Bos, Balkenende of Donner.

quote:

Op zondag 16 augustus 2009 13:28 schreef SeLang het volgende:

Het staat je vrij om over te stappen naar een andere bank met lagere kosten. Bonussen zijn gewoon een kost net zoals alle andere en het is aan de banken zelf om dat binnen de perken te houden om concurrerend te blijven.

Of ik protesteer net zo lang tot de overheden een eind maken aan excessieve beloningen. Banken roepen 'we moeten onze mensen wel zoveel betalen, anders lopen ze weg naar de concurrent'. Dat excuus moet ze uit handen worden genomen, want geen enkele bank zal er ooit eigener beweging iets aan veranderen. Immers, iedereen die daar iets te zeggen heeft graait vrolijk mee. De hele sector is er inmiddels door vergiftigd. Om te beginnen zou eens wettelijk geregeld moeten worden dat een financieel bedrijf niet meer dan bv. 1/3e van de jaarwinst als personeelsbonussen mag uitkeren. Dat impliceert dat in magere jaren weinig of helemaal geen bonussen worden uitgekeerd, zodat personeel geneigd zal zijn een hoger salaris en lagere bonussen te vragen.

quote:

Wat betreft die vertrouwensband: als de overheid niet zou ingrijpen in de economie dan is de waarde daarvan beperkt omdat je je connecties dan niet kunt gebruiken om overheidsgeld naar jezelf en je vrienden toe te sluisen, zoals nu gebeurt (althans daar heeft het alle schijn van).

Het gaat niet om overheidsgeld. Fondsmanagers, traders etc maken misbruik van het feit dat ze op een enorme stapel geld van cliënten en op een rolodex vol lucratieve contacten zitten - relaties die ze mee zouden kunnen nemen als ze naar een andere werkgever overstappen. Om die dreiging af te kopen betalen banken megabonussen, die in feite gewoon op chantage gebaseerd zijn. En voordat iemand 'retention fees' ter sprake brengt - dat die bestaan doet niets af aan genoemd feit.

quote:

Op zondag 16 augustus 2009 15:32 schreef dvr het volgende:Het gaat niet om overheidsgeld. Fondsmanagers, traders etc maken misbruik van het feit dat ze op een enorme stapel geld van cliënten en op een rolodex vol lucratieve contacten zitten - relaties die ze mee zouden kunnen nemen als ze naar een andere werkgever overstappen. Om die dreiging af te kopen betalen banken megabonussen, die in feite gewoon op chantage gebaseerd zijn. En voordat iemand 'retention fees' ter sprake brengt - dat die bestaan doet niets af aan genoemd feit.

shit, iemand die begrijpt hoe het zit

quote:

Op zondag 16 augustus 2009 15:40 schreef Dinosaur_Sr het volgende:

shit, iemand die begrijpt hoe het zit

Maar voor de helft van je bonus hoor je mij er niet meer over hoor!

quote:

Op zondag 16 augustus 2009 15:50 schreef dvr het volgende:

[..]

Maar voor de helft van je bonus hoor je mij er niet meer over hoor!

een koopje voor de helft van nul Ik geloof meer in een goed basistarief namelijk

Als ik aan het ongebreidelde graaien denk, dan denk ik vooral aan de jaren '80 met zijn platte over de top MTV-consumentisme. In de media gepopulariseerd en vertolkt door o.a. WallStreet en Miami Vice, waar de glimmende bolides en Armani jeans om je oren vlogen. Het valt nu allemaal wel relatief mee heb ik het idee hoewel beloningen van over de 700 miljoen tegen het onvoorstelbare aanzitten.

Het probleem zit erin dat er fouten worden gemaakt. Fouten waar niet alleen de topmanager maar alle werknemers en zelfs het hele land last van heeft. Natuurlijk begrijp ik dat men dan boos wordt op de beloningen maar in feite maakt het natuurlijk niets uit of een faler 100 miljoen of 1 miljoen verdient. En je moet gewoon vast stellen dat als er geen fouten worden gemaakt en het crescendo gaat er ook niemand loopt te zeiken.

[ Bericht 52% gewijzigd door Klopkoek op 16-08-2009 16:42:51 ]

quote:

Op zaterdag 15 augustus 2009 15:20 schreef Basp1 het volgende:

[..]

20 jaar geleden toen de er nog geen bonusbonanza was en er een normaal bonus beleid was, presteerden diezelfde mensen ook goed. Heb jij enige onderbouwing waarom deze mensen door de mega bonsussen opeens nog beter zouden zijn gaan presteren.

En de massa , ja die merkt nu dat er wat wat problemen zijn, logisch dat diezelfde massa dan extra gaat afgeven op de mensen die altijd gezegd hebben dat het bonusbeleid verantwoord was. Er zijn op dit moment al wat stukken gepubliceerd waarbij men stelt dat risicovoller gedrag getoond wordt bij extreme bonus beloningen.

Nee, daar heb ik geen onderbouwing voor. Sterker nog, heb ik ook niet nodig.

Leer namelijk eens lezen, ik zeg nergens dat het huidig bonus beleid goed is. Ik denk dat de bonussen te ver zijn doorgeschoten, absoluut. Het inherente probleem van deze manier van belonen is dat op bepaalde plekken (denk aan prop trading) eigenlijk risico-neming bevordert wordt. Immers, hoe groter het risico, hoe groter de winst en het verlies. Echter, de werknemer ontvangt bij winst en hoeft niet terug te betalen bij verlies. Ik zou wel weten wat ik zou doen.

Dus ik denk dat het systeem in dat soort gevallen gewoon niet werkt, je stimuleert het verkeerde gedrag en dus moeten banken bedenken hoe ze hun doelen en die van de werknemer op een betere manier op een lijn moeten brengen...

[ Bericht 1% gewijzigd door Drive-r op 16-08-2009 18:36:06 ]

quote:

Britse regering wil bankbonussen aanpakken

LONDEN - De Britse minister van Financiën Alistair Darling staat klaar om de wetgeving aan te scherpen en nieuwe wetten in te voeren om salarissen en bonussen van Britse bankiers aan banden te leggen, als banken excessief risicogedrag blijven belonen.
© ANP

''Consumenten zijn met recht bezorgd'', zei de minister zondag in een interview met The Sunday Times.

''Belastingbetalers hebben banken en feitelijk het hele bancaire systeem geholpen. Mensen willen er zeker van zijn dat we niet weer in dezelfde situatie belanden.''

quote:

Op maandag 17 augustus 2009 06:59 schreef Perrin het volgende:

[..]

Ligt het nu aan mij of..

Ik ben geen econoom, en weet evens niet hoe het financiele wereldje werkt maar als ze 'to big to fail' zijn dan is dat toch waar iets aan gedaan moet worden?
Maak ze 'to small to resceu' en dat zorgt mij inziens ervoor dat ze minder risicovol zullen ondernemen.

Ik moet zeggen dat het onderstaande plaatje, gepost door sitting_elfling in Bulls, Bears & Bucks #61: Beter dan verwacht! me mateloos blijft intrigeren. Het bijbehorende artikel is trouwens ook bijzonder interessant, maar ik beperk me hier even tot het plaatje.



Wat je hier ziet is dat de winst van de banken in de VS als percentage van de totale bedrijfswinsten van Amerikaanse bedrijven, de afgelopen 30 jaar gestegen is van zo'n 5-10% tot een verbijsterende 40-45%. Op het eerste gezicht hoeft dit niet erg te zijn natuurlijk, als deze winsten geboekt zijn op activiteiten die ook daadwerkelijk waarde toevoegen. Maar dat laatste is helemaal niet het geval.

Veel van deze woekerwinsten zijn door de banken geboekt bij het speculeren op de beurs. Zij konden dergelijke hoge winsten maken door belachelijke risico's te nemen. Risico's die voor andere bedrijven en voor particulieren te groot zijn, omdat die hen compleet kunnen ruïneren als het misgaat. Maar voor de banken maakte dit niet uit, omdat die toch wel wisten dat ze een bailout zouden krijgen als het misging.

Op de beurs wordt op de korte termijn echter nauwelijks waarde toegevoegd. De enige waarde die wordt toegevoegd bestaat uit dienstverlening die het mogelijk maakt om op de beurs te handelen. Maar die kosten worden al in rekening gebracht via de transactiekosten. De winst die via speculatie wordt gemaakt op de beurs is geen resultaat van een proces van waardetoevoeging, maar is gewoon een kwestie van goed gokken in een enorm wereldwijd casino.

Omdat de beurs op de korte termijn zelf geen waarde toevoegt, staat er tegenover elke euro winst die speculatieve transacties opleveren, een euro verlies die andere transacties opleveren. M.a.w., die winsten voor de banken op de beurs betekenen dus verlies voor de rest van de wereld, voor de bedrijven en de particulieren. Op deze manieren zuigen de banken dus langzaam de hele maatschappij uit.

Zolang deze uitzuigerspraktijken voort blijven bestaan, zal er van een gezonde economie in de VS nooit meer sprake zijn. Het zou absoluut de hoogste prioriteit van de Amerikaanse overheid moeten hebben om een einde hieraan te maken. Als het niet goedschiks kan, dan maar kwaadschiks.

quote:

Op woensdag 19 augustus 2009 15:42 schreef JodyBernal het volgende:
De winst die via speculatie wordt gemaakt op de beurs is geen resultaat van een proces van waardetoevoeging, maar is gewoon een kwestie van goed gokken in een enorm wereldwijd casino.

...

Zolang deze uitzuigerspraktijken voort blijven bestaan, zal er van een gezonde economie in de VS nooit meer sprake zijn. Het zou absoluut de hoogste prioriteit van de Amerikaanse overheid moeten hebben om een einde hieraan te maken. Als het niet goedschiks kan, dan maar kwaadschiks.

Vandaar dat de termen casino-kapitalisme en vampire squid ook veel gebruikt worden de laatste tijd.

Toch mis ik hier op Fok de juiste analyses.

Dat banken een speciale tak vormen wist men vroeger ook al. Vandaar dat na de jaren '30 banken te maken kregen met strenge overheidsregels. En niet alleen dat: banken werden ook kleinschaliger en kenden andere relaties met de klant en eigenaren dan elders in de 'private' sector.

Met de hele marktbonanza van de jaren '80 is dat besef verdwenen. Banken werden gezien als volwaardige, normale bedrijven. Overheidsinstanties zoals Fannie Mae en Fannie Mac werden geprivatiseerd en kregen alle vrijheid om nevenactiviteiten te ontwikkelen. Ik denk dat dat in het kort het probleem is.

Het probleem is niet dat sommige instanties 'too big to fail' zijn. Dat probleem houdt je altijd. Daar is ook niets mis mee. Juist dat zien als een probleem wat je kunt elimineren verraadt de atomistische denkwijze van de mensen tegenwoordig.

Daarom denk ik ook dat om dit soort excessen tegen te gaan je niet alleen naar de staat moet kijken. Voor het herstellen van de balans is meer nodig: werknemers die niet meer losgezongen van de aarde zijn en letterlijk leven in hun eigen afgezonderde wereldje inclusief gated communities etcetera, een herstel van de relatie met de klant zodat de klant niet enkel meer afnemer is maar ook echt klant, andere gezagsverhoudingen binnen de bank en een bankier moet weer een vakman zijn als het ware lid van een gilde in plaats van iemand die bezig is met acquisaties en groeien, groeien, groeien.

[ Bericht 36% gewijzigd door Klopkoek op 19-08-2009 20:25:04 ]

quote:

Op woensdag 19 augustus 2009 20:18 schreef Klopkoek het volgende:
Toch mis ik hier op Fok de juiste analyses.

Dat banken een speciale tak vormen wist men vroeger ook al. Vandaar dat na de jaren '30 banken te maken kregen met strenge overheidsregels. En niet alleen dat: banken werden ook kleinschaliger en kenden andere relaties met de klant en eigenaren dan elders in de 'private' sector.

Met de hele marktbonanza van de jaren '80 is dat besef verdwenen. Banken werden gezien als volwaardige, normale bedrijven. Overheidsinstanties zoals Fannie Mae en Fannie Mac werden geprivatiseerd en kregen alle vrijheid om nevenactiviteiten te ontwikkelen. Ik denk dat dat in het kort het probleem is.

Het probleem is niet dat sommige instanties 'too big to fail' zijn. Dat probleem houdt je altijd. Daar is ook niets mis mee. Juist dat zien als een probleem wat je kunt elimineren verraadt de atomistische denkwijze van de mensen tegenwoordig.

Daarom denk ik ook dat om dit soort excessen tegen te gaan je niet alleen naar de staat moet kijken. Voor het herstellen van de balans is meer nodig: werknemers die niet meer losgezongen van de aarde zijn en letterlijk leven in hun eigen afgezonderde wereldje inclusief gated communities etcetera, een herstel van de relatie met de klant zodat de klant niet enkel meer afnemer is maar ook echt klant, andere gezagsverhoudingen binnen de bank en een bankier moet weer een vakman zijn als het ware lid van een gilde in plaats van iemand die bezig is met acquisaties en groeien, groeien, groeien.

Er is een kluwen van factoren die aan de grondslag van deze crisis ligt, waaronder de onderwerpen die je hier aanstipt. Jammer dat je als oplossingsrichting enkel wat morele 'zou moetens' neerzet die mij wat slapjes en eigenlijk ook wel een beetje naief in de oren klinken .

quote:

Op donderdag 20 augustus 2009 08:51 schreef Perrin het volgende:

[..]

Er is een kluwen van factoren die aan de grondslag van deze crisis ligt, waaronder de onderwerpen die je hier aanstipt. Jammer dat je als oplossingsrichting enkel wat morele 'zou moetens' neerzet die mij wat slapjes en eigenlijk ook wel een beetje naief in de oren klinken .

Wat moet er dan volgens jou gebeuren?