Om met de deur in huis te vallen, ik ben een flikker met een kinderwens.
Het lijkt me hartstikke leuk om een paar van die "mormels" rond te hebben lopen.
Nu heb ik het internet al afgestruind, maar ik zie nergens ervaringen over hoe en wat mensen daarom heen nu regelen. Wel wat collega's (lesbo's met kinderen) daar over gesproken, maar ik ben benieuwd naar meer ervaringen.
De lastige situatie voor mij als man is dat lesboparen vaak liever geen vent erbij willen hebben omdat ze bang zijn voor teveel bemoeizucht bij de opvoeding. Iets wat ik me goed kan voorstellen. Je moet ook niet teveel gaan sjouwen met kinderen, dat kan nooit goed zijn. Hoe hebben eventuele lesboparen dat hier geregeld met de "donor"? Is die alleen donor of ook vader? Want leuk met m'n partner met de kinderen op de nek naar de dierentuin is voor mij ook een ideaal.
Verder vroeg ik me af::
- Wat is de rol van de biologische vader in de praktijk binnen jullie relatie?
- Worden opvoedingsvraagstukken ook weleens met de biologische vader besproken? Mocht hij bepaalde (basis) voorkeuren uitspreken (schoolkeuze, het dopen van kinderen)?
- Waar letten jullie op bij de keuze van de vader? Emotionele stabiliteit zal voor beide "partijen" het belangrijkst zijn, maar verder? Want het blijft toch raar zo'n rationele keuze over iets wat meestal juist zo prachtige emotionele keuze is.
- Wat is de juridische situatie van de biologische vader?
- Is er een overeenkomst met afspraken vooraf op schrift gesteld?
- Hoe vaak moest je insemineren voor je zwanger werd?
- Heeft de donor vooraf een vruchtbaarheidstest ondergaan om te kijken of je het beiden niet allemaal voor niets doet?
- Wat spreek je af als de lesbische relatie uitgaat en de biologische moeder plots de behoefte heeft om naar Noord-Oost Groningen te verhuizen (voor de duidelijkheid: daar woon ik niet)?
De praktijk is altijd weerbarstiger dan alles wat je vooraf probeert te regelen, maar ik ben toch benieuwd naar ervaringen (zowel leuke als nare), "Do's and Don'ts" etc. De vragen zijn sterk gericht op lesbo stellen, maar ik ben natuurlijk ook erg benieuwd naar de verhalen van de donoren met en zonder vaderrol.
Ik ben erg benieuwd!
[ Bericht 97% gewijzigd door RockabeIIa op 26-07-2009 23:23:45 (Het is hier geen ONZ) ]
Van de week komt het tweede deel. Misschien vind je dat interessant.
Je kunt er natuurlijk ook voor kiezen om alleen een kind te adopteren, of zou je het prettiger vinden om een kind te "delen"? Ik wens je natuurlijk veel succes.
quote:Bedankt, ik zal de docu later deze week bekijken. Deel 1 staat op internet, zie ik.Op zondag 26 juli 2009 23:08 schreef doeka het volgende:
Ik heb toevallig van de week een herhaling van NCRV dokument "de roze wolk" gezien; het ging over een homostel en een lesbisch stel die samen een kind krijgen.
Van de week komt het tweede deel. Misschien vind je dat interessant.
Je kunt er natuurlijk ook voor kiezen om alleen een kind te adopteren, of zou je het prettiger vinden om een kind te "delen"? Ik wens je natuurlijk veel succes.
Ik weet er verder geen drol van maar wil toch even vermelden dat je op twitter soms leuke praktijkdingetjes leest als je, net als ik dus, Paul de Leeuw volgt.
Maar is je wens nu een kind in 'deeltijd' te hebben (al dan niet met een lesbisch koppel) of zou je ook bijvoorbeeld eventueel een kind willen adopteren, waarbij je fulltime de zorg ervoor draagt?
heb zelf weinig tips voor je, maar wil je veel succes wensen!
quote:Een kind adopteren is voor mij geen optie, het lijkt me veel leuker om al mijn slechte eigenschappen in mijn eigen kind(eren) weerspiegeld te zien. Van de mensen die ik heb gesproken die zelf geadopteerd zijn (voor de duidelijkheid dat is dus geen representatief onderzoek), zou geen van hen zelf een kind adopteren.Op zondag 26 juli 2009 23:38 schreef Igraine het volgende:
Die documentaire heb ik ook gezien, was heel leuk en goed in beeld gebracht, vond ik.
Maar is je wens nu een kind in 'deeltijd' te hebben (al dan niet met een lesbisch koppel) of zou je ook bijvoorbeeld eventueel een kind willen adopteren, waarbij je fulltime de zorg ervoor draagt?
In principe ben ik net zo egoistisch als de meeste lesbokoppels, natuurlijk wil ik liever fulltime de zorg en opvoeding, maar dat is niet realistisch, ik zal dus een concessie moeten doen. Wel wil ik duidelijk een vaderrol, zodat ik zeker weet dat ik op de lange termijn ten volle kan genieten van alle puberellende.
bij hen gaat 't heel goed, nog steeds (na een jaar of 10, schat ik). maar zij kenden elkaar dus al wel goed van te voren.En iets als bijvoorbeeld draagmoederschap, is die mogelijkheid er ook of niet?
En succes gewenst natuurlijk
Als homo-man heb je 't toch nog een graadje ingewikkelder dan als lesbo.En heeft hij geen zin in zieke kinderen, poep-luiers en uitslapen tot 7 uur na een nacht waarin hij ook 2 keer een uur uit bed is geweest om zijn kind te troosten.
quote:Sorry, maar waar lees je dat??Op maandag 27 juli 2009 11:34 schreef HarryP het volgende:
Als ik het zo lees wil TS graag partime vader zijn.
En heeft hij geen zin in zieke kinderen, poep-luiers en uitslapen tot 7 uur na een nacht waarin hij ook 2 keer een uur uit bed is geweest om zijn kind te troosten.
Volgens mij wil hij dat juist niet.
quote:Op maandag 27 juli 2009 11:34 schreef HarryP het volgende:
Als ik het zo lees wil TS graag partime vader zijn.
En heeft hij geen zin in zieke kinderen, poep-luiers en uitslapen tot 7 uur na een nacht waarin hij ook 2 keer een uur uit bed is geweest om zijn kind te troosten.
ach kom toch op zeg. Dat staat helemaal nergens en wordt ook niet gesuggereerd. Als ik het zo lees wil TS juist net zo graag een kindje als ik dat wil, en wil hij daar net zo graag met alle liefde 's nachts 100 keer zn bed voor uit en poepluiers verschonen en ondergekotste bedjes verschonen. Het verschil is alleen dat die wens voor homo's in het algemeen en homoseksuele mannen in het bijzonder knap moeilijk te realiseren is. De wereld maakt het hen er niet makkelijker op en de natuur werkt ook niet echt mee. immers als vrouw zou je zelfs nog kunnen overwegen om een random persoon in de kroeg op te pikken ofzo.
TS ik heb geen tips voor je helaas, maar ik wil je wel heel veel succes wensen.
In dit geval was het zo dat de zus van een van de jongens is geinsemineerd met het zaad van zijn partner.
theoretisch gezien voed hij dus zijn nichtje op.
De biologische moeder gedraagd zich gewoon echt als een tante, niet als de moeder.
Gelukkig gaat dit allemaal goed en is het een heel leuk gezinnetje, ze willen nu een 2de kindje.
Het andere stel heeft adoptiekinderen, ook dit gaat prima.
Maar als alleenstaande homofiele man kan ik me voorstellen dat dat toch een stukje lastiger is.
Ik wens je veel succes, hopenlijk komt je kinderwens uit.
Succes TS, ik heb geen enkele tip voor je, sorry maar ik hoop dat je een manier kunt vinden om je kinderwens in vervulling te laten gaan!
Ik lees al een tijdje mee op dit forum maar heb nooit de moeite genomen om me te registreren. Na het lezen van dit topic toch maar eens die moeite genomen, aangezien ik deel uitmaak van een vrouwenstel. Ik ben zelf een meid van 24 jaar en mijn vriendin is 25. In december verwachten we ons eerste kindje!
Wij hebben onze donor gevonden door middel van het plaatsen van een advertentie op BamMam. De site is oorspronkelijk opgericht voor moeders die bewust alleen een kind willen krijgen en opvoeden, maar er wordt nu ook veel gebruik gemaakt van de site door vrouw-vrouw stellen. In de advertentie hebben we beschreven waar we precies naar op zoek waren, namelijk een donor die zelf geen rol wil vervullen bij de opvoeding van het kind.
Ik zal proberen zo goed mogelijk antwoord te geven op je vragen.
De rol die de biologische vader in ons geval zal gaan vervullen is dus eigenlijk: geen rol. Opvoedingsvraagstukken zullen dus ook niet met hem besproken worden.
Zoals je zegt is het inderdaad gek om op zoek te gaan naar een geschikte donor. Wij hebben zelf veel onzin-reacties gekregen op onze advertentie, maar ook een aantal serieuze reacties. Via mails hebben we verder gepraat met deze 'kandidaten'. Uiteindelijk klikte het het best met 1 man. Deze man hebben we ontmoet op neutraal terrein en ook in levende lijve klikte het direct. We dachten precies hetzelfde over belangrijke zaken voor ons, zoals zijn toekomstige rol. Met deze man zijn we het uiteindelijk ook gaan proberen, en na de 2e poging bleek mijn vriendin al zwanger te zijn!
De donor heeft voor de tijd geen vruchtbaarheidstest ondergaan. Deze stond nog op de planning, maar was dus niet meer nodig.
Vooraf hebben we een contract opgesteld. Kan je deze wel doormailen wanneer je interesse hebt. Hierin staan afspraken die we gemaakt hebben. Zoals de afspraak dat wij het kind mogen vertellen wie zijn / haar biologische vader is wanneer het daar aan toe is, en dat hij ook openstaat voor een ontmoeting.
Ik hoop dat je hier wat aan hebt. Als je nog meer wil weten, vraag gerust!
Prima als je een kinderwens hebt, maar staan jullie er ook bij stil hoe dat voor een kind moet zijn? Hebben jullie daar ideeën over? Ben ik erg benieuwd naar.
quote:Kom, zo gaat het tegenwoordig toch allang niet meer?Op maandag 27 juli 2009 16:40 schreef French het volgende:
Ga het maar eens uitleggen, in de klas, als kinderen vragen waarom jouw moeder altijd met een andere vrouw boodschappen doet, waarom je moeder hand in hand met een andere vrouw in de stad loopt, etc.
Ik heb zelf neefjes en nichtjes die gewoon zonder blikken of blozen "oh, die heeft geen papa, maar twee mama's" over hun vriendjes/vriendinnetjes vertellen. De tijd dat daar nog een taboe op zat, is toch echt wel achter ons, geloof ik zo.
quote:dat ja. Het zal gewoon verschillen van buurt tot buurt en helaas zelfs van persoon tot persoon hoeveel problemen ermee zijn.Op maandag 27 juli 2009 17:48 schreef RockabeIIa het volgende:
Misschien is men in een dorp in de achterhoek wel opener over dit soort zaken dan in een stad... Ik trek zulke opmerkingen echt slecht, geloof ik..
Je kunt je best afvragen of er nagedacht wordt over de gevolgen van die relatie-vorm voor de kinderen, maar ik vind het niet echt realistisch om te zeggen dat jij daar zelf problemen mee hebt gehad. Vervelend voor jou maar dat is, als ik op je geboortedatum afga, toch zo pak em beet een periode van 10 tot 20 jaar geleden. De tijd en met name tolerantie en openheid is enorm verandert. Veruit de meeste mensen accepteren zoiets gewoon als feit zoals Burdie al zegt. En narrow-minded mensen zul je altijd hebben en houden. Maar om daar nou zoiets voor te gaan laten.
Ik denk dat het belangrijker is voor de kinderen dat er zich afgevraagd wordt of er een stabiele, veilige thuissituatie geboden kan worden. en daar ga ik voor het gemak maar gewoon even van uit in het geval van TS, hij klinkt niet alsof hij over 1 nacht ijs gaat.
Ik ga ervan uit dat wanneer er een liefdevolle, stabiele basis is voor de kinderen, en goed contact tussen ouders en school (er eventueel een projectje aan wijden, weet ik veel), het wel los zal lopen. Hoe het ouderpaar is samengesteld zegt echt geen drol over hoe goed/lief/geschikt ze zijn, en zolang er openheid is, gaat het volgens mij gewoon goed.
Las hierover een keer een foldertje in een kerk, en daarover raakte ik aan de praat met een man die tegen het homo-ouderschap was, omdat het onnatuurlijk was. Je reinste onzin. Liefde is zo natuurlijk als iets maar zijn kan. Ik zie veel liever een homopaar dat verzot is op de kinderen (ik vind Paul de Leeuw een mooi voorbeeld), dan gebroken gezinnen, waarvan de samenstelling dan wel 'natuurlijk' is (geweest).
Verder kan ik me eigenlijk geen andere manier voorstellen dat TS een bloedeigen kind krijgt, dan via draagmoederschap... Of heb ik inmiddels wat nieuwe technieken gemist...?
De moeders zijn inmiddels uit elkaar en hebben allebei al een hele tijd een nieuwe relatie. Hij heeft nu dus 4! moeders.
En zijn vrouw 4 schoonmoeders en die voelt zichzelf daar best zielig onder
En begrijp me niet verkeerd, ik gun het iedereen van harte. En ik weet zeker dat heel veel kinderen in homo of lesbo gezinnen veel meer liefde krijgen dan is sommige heterogezinnen, maar wilde ook een keerzijde van deze medaille laten zien. En mijn opmerking over een dorpje in de achterhoek komt voort uit een wellichte misvatting dat mensen daar globaal gezien misschien iets conservatiever zijn dan in een stad als Utrecht. Sorry als ik daar iemand mee voor het hoofd heb gestoten, dat was niet de bedoeling.
Stel het is een meisje... Ik vind mijn papa geweldig, maar ik heb ook echt wel een mama nodig en vroeger ook. Voor dingen waar je toch liever met een vrouw over praat dan met een man
Die vriend van mij vindt het, hoewel hij het alleen maar zo gewend is, toch soms wel lastig dat hij geen vader heeft.
quote:Dat wordt pas een probleem als de omgeving daar een probleem van máákt.Op maandag 27 juli 2009 16:40 schreef French het volgende:
Ik ben zelf kind van een vrouwenstel (ik ken mijn vader wel, mijn ouders zijn getrouwd geweest). Ik vond het altijd zeer moeilijk als kind. Ga het maar eens uitleggen, in de klas, als kinderen vragen waarom jouw moeder altijd met een andere vrouw boodschappen doet, waarom je moeder hand in hand met een andere vrouw in de stad loopt, etc. Ik ben niet op mijn mondje gevallen, en zo ben ik ook opgevoed, maar ik vond het verschrikkelijk. En voor de duidelijkheid, ik kom uit een middelgrote stad en niet uit een dorp in de achterhoek ofzo.
Prima als je een kinderwens hebt, maar staan jullie er ook bij stil hoe dat voor een kind moet zijn? Hebben jullie daar ideeën over? Ben ik erg benieuwd naar.
quote:En ergens in het leven van zo'n kind gáát de omgeving dat doen! Of het nu buurtkinderen, schoolkinderen of volwassenen zijn, onder confrontaties met mensen die er een probleem van maken kom je écht niet uit.Op maandag 27 juli 2009 19:05 schreef Grrrrrrrr het volgende:
[..]
Dat wordt pas een probleem als de omgeving daar een probleem van máákt.
quote:Nee, maar mensen maken overal een probleem van. Ook van je uiterlijk, als je daar allemaal rekening mee moet houdenOp maandag 27 juli 2009 19:22 schreef freecell het volgende:
[..]
En ergens in het leven van zo'n kind gáát de omgeving dat doen! Of het nu buurtkinderen, schoolkinderen of volwassenen zijn, onder confrontaties met mensen die er een probleem van maken kom je écht niet uit.
quote:Als je een draagmoeder zou vinden zou je toch fulltime papa kunnen zijn?Op maandag 27 juli 2009 00:04 schreef Tarak het volgende:
[..]
In principe ben ik net zo egoistisch als de meeste lesbokoppels, natuurlijk wil ik liever fulltime de zorg en opvoeding, maar dat is niet realistisch, ik zal dus een concessie moeten doen. Wel wil ik duidelijk een vaderrol, zodat ik zeker weet dat ik op de lange termijn ten volle kan genieten van alle puberellende.
Zit je op dit moment in een relatie trouwens?
Op zich zijn er best veel homostellen die via een goede vriendin toch 'helemaal' papa kunnen worden..
quote:Bij mijn oudste dochter is de klas zit een dochter van een lesbisch stel, De eerste keer dat ze daar speelde zei ze alleen," M. heeft 2 mama's, dat is gezellig!"Op maandag 27 juli 2009 16:40 schreef French het volgende:
Ik ben zelf kind van een vrouwenstel (ik ken mijn vader wel, mijn ouders zijn getrouwd geweest). Ik vond het altijd zeer moeilijk als kind. Ga het maar eens uitleggen, in de klas, als kinderen vragen waarom jouw moeder altijd met een andere vrouw boodschappen doet, waarom je moeder hand in hand met een andere vrouw in de stad loopt, etc. Ik ben niet op mijn mondje gevallen, en zo ben ik ook opgevoed, maar ik vond het verschrikkelijk. En voor de duidelijkheid, ik kom uit een middelgrote stad en niet uit een dorp in de achterhoek ofzo.
Prima als je een kinderwens hebt, maar staan jullie er ook bij stil hoe dat voor een kind moet zijn? Hebben jullie daar ideeën over? Ben ik erg benieuwd naar.
Maar eigenlijk doet niemand er moeilijk over, de oudste van hets tel zit een aantal klassen hoger en die heeft juist veel vriendinnen omdat heel veel klasgenootjes het wel apart en gaaf vinden.
quote:Dat kan inderdaad gebeuren, maar kinderen worden om vanalles gepest, bv ook vaak om rode haren, mogen ouders met rood haar dan ook geen kind krijgen, het kind zou er maar mee gepest worden.Op maandag 27 juli 2009 19:22 schreef freecell het volgende:
[..]
En ergens in het leven van zo'n kind gáát de omgeving dat doen! Of het nu buurtkinderen, schoolkinderen of volwassenen zijn, onder confrontaties met mensen die er een probleem van maken kom je écht niet uit.
Nou is dit natuurlijk een vreemd voorbeeld maar kinderen hebben eigenlijk geen reden nodig om te pesten, ze zoeken er wel een als ze willen pesten.
quote:Hier kan ik me alleen maar bij aan sluiten... Een kind is niet per definitie al zielig omdat het de kans heeft gepest te worden omdat zijn/haar situatie wat anders is als bij een 'doorsnee' gezin.Op maandag 27 juli 2009 20:18 schreef snakelady het volgende:
[..]
Dat kan inderdaad gebeuren, maar kinderen worden om vanalles gepest, bv ook vaak om rode haren, mogen ouders met rood haar dan ook geen kind krijgen, het kind zou er maar mee gepest worden.
Nou is dit natuurlijk een vreemd voorbeeld maar kinderen hebben eigenlijk geen reden nodig om te pesten, ze zoeken er wel een als ze willen pesten.
quote:Topsite! Hartstikke bedankt voor de link!Op maandag 27 juli 2009 00:24 schreef Lemijn het volgende:
Ik raad je aan om eens op deze site te kijken: http://www.meerdangewenst.nl. Daar staat informatie specifiek voor (wens-)homo-ouders.
En succes gewenst natuurlijk
.quote:Zo'n situatie is natuurlijk hét ideaal.Op maandag 27 juli 2009 00:10 schreef bixister het volgende:
ik ken trouwens wel een succesverhaal. een stel ouders: hij homo, zij lesbisch, die bewust samen voor 't (co-)ouderschap gekozen hebben. ze hebben twee huizen naast elkaar gekocht, en daartussen zelfs een doorgang gemaakt voor de kinderen (2).
quote:Op maandag 27 juli 2009 00:11 schreef Igraine het volgende:
En iets als bijvoorbeeld draagmoederschap, is die mogelijkheid er ook of niet?
quote:Op maandag 27 juli 2009 00:14 schreef bixister het volgende:
daar dacht ik ook nog aan, maar hoe zit dat eigenlijk met de wettelijke regels daaromtrent. 't mag niet op commerciële basis dacht ik?
quote:Draagmoederschap op commerciële basis is verboden in Nederland. In de VS mag het wel, maar dat is "iets" boven het budget..... dat kost echt heel veel geld.Op maandag 27 juli 2009 13:36 schreef Ticootje het volgende:
Is een draagmoeder in dit geval geen oplosssing?
Wat ideëel draagmoederschap betreft, ik denk niet dat er veel vrouwen zijn die na een zwangerschap van negen maanden hun eigen biologische kind volledig door een ander laten opvoeden (als daar verder geen overige redenen toe zijn). En om het wat gecompliceerder te maken: ik vraag me serieus af, of ik een kind zou willen van een vrouw die zo makkelijk wel in staat is tot het volledig afstand nemen van haar eigen kind.
quote:Op maandag 27 juli 2009 16:40 schreef French het volgende:
Ik ben zelf kind van een vrouwenstel (ik ken mijn vader wel, mijn ouders zijn getrouwd geweest). Ik vond het altijd zeer moeilijk als kind. Ga het maar eens uitleggen, in de klas, als kinderen vragen waarom jouw moeder altijd met een andere vrouw boodschappen doet, waarom je moeder hand in hand met een andere vrouw in de stad loopt, etc. Ik ben niet op mijn mondje gevallen, en zo ben ik ook opgevoed, maar ik vond het verschrikkelijk. En voor de duidelijkheid, ik kom uit een middelgrote stad en niet uit een dorp in de achterhoek ofzo.
Prima als je een kinderwens hebt, maar staan jullie er ook bij stil hoe dat voor een kind moet zijn? Hebben jullie daar ideeën over? Ben ik erg benieuwd naar.
Kijk, als je van tevoren continu rekening moet houden met wat er allemaal "zou kunnen gebeuren" dan komen we geen van allen ooit het huis meer uit. Soms is het ook goed om te denken "we zien wel, maar "gaan"".
Jouw specifieke situatie dat jouw ouders ooit met elkaar getrouwd waren, maakt het ook nog zeer specifiek, want daar zit er ook de situatie rondom een echtscheiding, en de klap die menig kind daar van krijgt, nog bij.
Wat er volgens mij gebeurd is dat kinderen elkaar testen om een soort "hierarchie" vast te stellen, hoe verschrikkelijk dat ook klinkt. Dat betekent simpelweg dat alle mogelijke "zwakke" plekken uitgetest worden: rood haar, grote neus, plast-snel-in-broek, scheel, onaangename lucht, snel boos, kind van homo ouders, te aardig, te wijsneuserig, onhandig, ... etc.
Als ouders moet je een kind een zo stabiel mogelijk kader meegeven, hopen dat er geen echte psychopaat in de klas zit en zo mogelijk als je kind er last van hebt hem/haar wat weerbaarder tegen zijn/haar "zwakke plek" te maken. Veel meer kun je niet doen, denk ik, dit is op een gegeven moment al iets wat een kind zelf moet doen, en waar je als ouders maar een beperkte rol in kunt spelen.
Maar nogmaals als je continu rekening moet houden met wat er "zou kunnen gebeuren"...tja, dan maak je het allemaal wel erg ingewikkeld voor jezelf.
Overigens waren mijn ouders zeer heteroseksueel en was ik toch echt van m'n 12e tot m'n 18e ervan overtuigd dat ik de vreselijkste ouders ter wereld had: "Andere kinderen hadden wél leuke ouders".
Mijn moeder riposteerde dan: "maar die ouders hebben leuke kinderen"
(wat mij op die leeftijd trouwens alleen nog maar bozer maakte
)Je eigen ouders vreselijk vinden is ook wel iets wat erbij hoort, en waar je (als het goed is) overheen groeit.
[ Bericht 3% gewijzigd door Tarak op 27-07-2009 22:43:56 ]
quote:Homovaders
Steeds meer homomannen worden vader. Zij delen de zorg meestal met een alleenstaande vrouw of een lesbisch stel en vaak met hun partner. Opzij sprak vier mannen die in verschillende constructies co-ouder zijn over de relatie met moeder(s) en kind. ‘Ik maak meer van hem mee dan de meeste heterovaders.’
Er wordt een aantal gezinnen geportretteerd:
- een homostel met twee kinderen, elke vader heeft een biologisch kind bij dezelfde moeder. Inmiddels woont de moeder met haar vriendin in het buurhuis en de kinderen kunnen hun slaapkamer via beide huizen bereiken. Zowel de vaders als de moeders spelen een actieve rol bij de opvoeding.
- een homovader die een kind heeft met een alleenstaande heterovriendin, zij delen de zorg over hun dochter
- een homovader met een kind van een lesbische moeder. Beide ouders hebben zelf een relatie en gezamenlijk delen zij de zorg over hun zoon.
Verder wordt ook de Stichting Meer dan Gewenst nog genoemd met bijbehorende site die hierboven ook al aan bod kwam.
Ik vond het een heel interessant artikel. Jij wellicht ook! Succes met je zoektocht.
quote:MIjn ideale situatie is dan ook het echt met z'n "allen" te doen, hoe ingewikkeld dat in de praktijk ook is en hoeveel incasseringsvermogen dat van beide partijen ook vergt. En ik vind dat kinderen altijd hun biologische ouders moeten kunnen leren kennen. Terecht dat anoniem doneren is afgeschaft.Op maandag 27 juli 2009 19:02 schreef freecell het volgende:
IK kan me trouwens voorstellen dat je graag een kindje wilt, maar de vraag is: is de situatie voor de ouders niet leuker dan voor het kind?
Stel het is een meisje... Ik vind mijn papa geweldig, maar ik heb ook echt wel een mama nodig en vroeger ook. Voor dingen waar je toch liever met een vrouw over praat dan met een man
Die vriend van mij vindt het, hoewel hij het alleen maar zo gewend is, toch soms wel lastig dat hij geen vader heeft.
quote:Dat laatste kan ik me moeilijk voorstellen, ik ken ze niet.Op maandag 27 juli 2009 19:30 schreef skadhd het volgende:
[..]
Als je een draagmoeder zou vinden zou je toch fulltime papa kunnen zijn?
Zit je op dit moment in een relatie trouwens?
Op zich zijn er best veel homostellen die via een goede vriendin toch 'helemaal' papa kunnen worden..
Nee, ik zit nu niet binnen een relatie, dat zie ik overigens qua dit juist als een voordeel. Ik ben hier weleens aardig over geclasht en ik zie de keuze voor kinderen als niet onderhandelbaar.
Wat de opmerkingen over draagmoederschap zie mijn eerdere opmerking.
[ Bericht 27% gewijzigd door Tarak op 27-07-2009 22:41:27 ]
1 van de kindjes van mijn werk is 2 jaar geleden verhuisd vanuit onze woonvoorziening naar een lesbisch pleegouders stel.
Dat stel koos er bewust voor om niet zelf met veel kunst en vliegwerk eigen kinderen te maken, maar een ander kindje wat een plekje nodig had op te vangen.
Nu heeft er een kindje wat eigenlijk onmogelijk was om in een pleeggezin te plaatsen (lichamelijke handicap + duidelijk dat het pleegzorg tot 18 jaar zou zijn) een geweldig plekje!
quote:Bedankt! Die koop ik!Op maandag 27 juli 2009 22:24 schreef Reese het volgende:
Deze maand staat er in de Opzij een reportage over homovaders.
[..]
Er wordt een aantal gezinnen geportretteerd:
- een homostel met twee kinderen, elke vader heeft een biologisch kind bij dezelfde moeder. Inmiddels woont de moeder met haar vriendin in het buurhuis en de kinderen kunnen hun slaapkamer via beide huizen bereiken. Zowel de vaders als de moeders spelen een actieve rol bij de opvoeding.
- een homovader die een kind heeft met een alleenstaande heterovriendin, zij delen de zorg over hun dochter
- een homovader met een kind van een lesbische moeder. Beide ouders hebben zelf een relatie en gezamenlijk delen zij de zorg over hun zoon.
Verder wordt ook de Stichting Meer dan Gewenst nog genoemd met bijbehorende site die hierboven ook al aan bod kwam.
Ik vond het een heel interessant artikel. Jij wellicht ook! Succes met je zoektocht.
quote:Alvast van harte gefeliciteerd!Op maandag 27 juli 2009 16:15 schreef m1985 het volgende:
Hallo,
Ik lees al een tijdje mee op dit forum maar heb nooit de moeite genomen om me te registreren. Na het lezen van dit topic toch maar eens die moeite genomen, aangezien ik deel uitmaak van een vrouwenstel. Ik ben zelf een meid van 24 jaar en mijn vriendin is 25. In december verwachten we ons eerste kindje!
quote:Misschien een stomme vraag, maar wat waren voor jullie de belangrijke zaken die jullie met hem bespraken. Ik heb daar ook mijn eigen gedachten over, maar ik ben heel benieuwd wat anderen als "cruciaal" zien. Eventueel kan dit ook via PM.Wij hebben onze donor gevonden door middel van het plaatsen van een advertentie op BamMam. De site is oorspronkelijk opgericht voor moeders die bewust alleen een kind willen krijgen en opvoeden, maar er wordt nu ook veel gebruik gemaakt van de site door vrouw-vrouw stellen. In de advertentie hebben we beschreven waar we precies naar op zoek waren, namelijk een donor die zelf geen rol wil vervullen bij de opvoeding van het kind.
Ik zal proberen zo goed mogelijk antwoord te geven op je vragen.
De rol die de biologische vader in ons geval zal gaan vervullen is dus eigenlijk: geen rol. Opvoedingsvraagstukken zullen dus ook niet met hem besproken worden.
Zoals je zegt is het inderdaad gek om op zoek te gaan naar een geschikte donor. Wij hebben zelf veel onzin-reacties gekregen op onze advertentie, maar ook een aantal serieuze reacties. Via mails hebben we verder gepraat met deze 'kandidaten'. Uiteindelijk klikte het het best met 1 man. Deze man hebben we ontmoet op neutraal terrein en ook in levende lijve klikte het direct. We dachten precies hetzelfde over belangrijke zaken voor ons, zoals zijn toekomstige rol. Met deze man zijn we het uiteindelijk ook gaan proberen, en na de 2e poging bleek mijn vriendin al zwanger te zijn!
quote:Hartstikke bedankt voor je reactie.De donor heeft voor de tijd geen vruchtbaarheidstest ondergaan. Deze stond nog op de planning, maar was dus niet meer nodig.
Vooraf hebben we een contract opgesteld. Kan je deze wel doormailen wanneer je interesse hebt. Hierin staan afspraken die we gemaakt hebben. Zoals de afspraak dat wij het kind mogen vertellen wie zijn / haar biologische vader is wanneer het daar aan toe is, en dat hij ook openstaat voor een ontmoeting.
Ik hoop dat je hier wat aan hebt. Als je nog meer wil weten, vraag gerust!
Het is niet mijn ideale situatie, maar ik weet en begrijp dat dit voor veel lesbostellen wel het ideaal is. Ik ben ook wel benieuwd wat zijn motieven waren om zo'n afstandelijke rol te accepteren, vooral omdat ik daar zelf zo'n moeite mee zou hebben. Ik ben erg benieuwd naar het soort contract wat jullie opgesteld hebben, ik zal je mijn mailadres PM-en (maar het staat ook in m'n profiel).
[ Bericht 1% gewijzigd door Tarak op 27-07-2009 23:10:18 ]
quote:Als dit het ergste zou kunnen zijn van het ouderschap dan teken ik daar direct voor!!Op maandag 27 juli 2009 11:34 schreef HarryP het volgende:
Als ik het zo lees wil TS graag partime vader zijn.
En heeft hij geen zin in zieke kinderen, poep-luiers en uitslapen tot 7 uur na een nacht waarin hij ook 2 keer een uur uit bed is geweest om zijn kind te troosten.
Verschoon ik alle, alle poepluiers! Zijn er ouders die poepluiers wel een feest vinden dan?
Nog nooit gehoord namelijk, wel dat je er aan went, nooit dat het een feest geworden is.
Dit terzijde, ik denk dat geaardheid en geslacht geen doorslag geeft of je een kind een fijn gezin en een goede opvoeding kan geven. Ik merk wel dat er verschillen zijn in man/vrouw bij papa's en mama's maar zwartwit is dat helemaal niet en een verschil zegt ook niets over beter of slechter.
Zelf heb ik mijn oudste dochter de eerste vijf jaar vrijwel alleen opgevoed, al ging (gaat nog) ze dan 1 weekend in de twee weken wel naar haar paps.
Ze is nu 10 en een volkomen gelukkig en lekker gezond kind.
Verder ken ik wat stellen van dezelfde sekse die ook kindjes hebben, bijvoorbeeld mijn nicht en haar vrouw die beide om de beurt een kindje ter wereld hebben gebracht. Iets wat ik heel mooi en bijzonder vind en waar ik ook wel een beetje jaloers op ben, ik heb de bevallingen toch allemaal zelf moeten doen
Dan nog een neef van me die getrouwd is met een hele lieve man die kindjes had uit zijn eerdere huwelijk.
Natuurlijk hebben deze gezinnen ook wel eens problemen en zijn die kinderen ook wel eens vervelend, maar niets wat niet voorkomt bij hetero ouders.
Wat mij betreft: als je een kind liefde en geborgenheid kan bieden en ook nog wat bagage hebt zodat je ze met wat kennis en wijsheid de wereld in kan begeleiden, mijn zegen heb je!
quote:Het klinkt heel lief, P_iglet, maar ik ben zo enorm egoistisch dat ik het liefst ook "eigen" kinderen wil. Hoe ingewikkeld ook. Ik denk overigens dat ik voor zoiets ook niet het type mens ben, ik ben verantwoordelijk en attent maar in basis geen hulpverlenerstype..Op maandag 27 juli 2009 22:43 schreef p_iglet het volgende:
tarak, naast de mogelijkheid voor adoptie die je blijkbaar niet ziet zitten is er wellicht ook nog een mogelijkheid voor (langdurige) pleegzorg.
1 van de kindjes van mijn werk is 2 jaar geleden verhuisd vanuit onze woonvoorziening naar een lesbisch pleegouders stel.
Dat stel koos er bewust voor om niet zelf met veel kunst en vliegwerk eigen kinderen te maken, maar een ander kindje wat een plekje nodig had op te vangen.
Nu heeft er een kindje wat eigenlijk onmogelijk was om in een pleeggezin te plaatsen (lichamelijke handicap + duidelijk dat het pleegzorg tot 18 jaar zou zijn) een geweldig plekje!
quote:Als jij als Burkiaan in een topic van mij gaat posten zal dit bij enige "oldbees" in het altijd rustige en stabiele POL-forum waar nooit wat gebeurd en mensen altijd aardig tegen elkaar zijn, de verdenking oproepen dat je een kloon van mij bent.Op maandag 27 juli 2009 23:03 schreef rechtsedirecte het volgende:
jammer dat op de andere forums de gemiddelde fokker niet in staat is om een normale discussie te voeren, dit onderwerp zou een interresante discussie kunnen opleveren
Dag mede Burkiaan!
Twee homoseksuele kennissen van mij hebben dat twee jaar geleden gedaan. Zij voelde geen directe behoefte tot een relatie, was al enige jaren vrijgezel, jaren begonnen te tellen maar had wel een gruwelijke kinderwens en klapperende eierstokken. En hun wilde dolgraag een kindje van hen samen.
Alle 3 legde ze het streven bij 2 kindjes (Zodat beiden mannen 1x biologisch vader zouden worden), helaas is het bij 1 kindje gebleven omdat de ander verminderd vruchtbaar was & zij er na maanden proberen geen heil meer in zag.
Opvoeding van dat ene kindje verloopt prima!
Heel veel succes! Wat dat betreft hebben vrouwen het dan relatief 'gemakkelijk'.
quote:Tot nu toe 2x soort van gevraagd maar om zeer persoonlijke redenen heb ik dat toen niet gedaan.Op maandag 27 juli 2009 23:20 schreef Brunoh het volgende:
Alleenstaande vriendin met een kinderwens in je omgeving?
Ik denk wel dat je als homoman in de situatie met een alleenstaande heterovrouw eerder de mogelijkheid krijgt om ook een rol bij de opvoeding te spelen dan in de situatie bij een lesbostel.
Het gaat mij ook heel erg om de afspraken die men vooraf vastlegt, de keuzes die daaraan ten grondslag liggen, de ruimte die de partijen elkaar geven en de concessies die gedaan worden en dan vervolgens de ervaring in de praktijk.
[ Bericht 0% gewijzigd door Tarak op 27-07-2009 23:42:01 (typo) ]
quote:Dat denk ik ook. Een lesbo-stel wil over het algemeen denk ik een kindje van hen samen. Een alleenstaande moeder zal inderdaad misschien sneller concessies willen doen, ook als ik hier voor mezelf overna denk. Zelf zou ik in principe nog niet eens zoveel moeite hebben met een kind 'delen' denk ik, als ik in de gelegenheid ben gesteld een vertrouwensband op te bouwen met de (toekomstig) vader en zeker weet dat het kindje daar ook in veilige handen is.Op maandag 27 juli 2009 23:31 schreef Tarak het volgende:
[..]
Tot nu toe 2x soort van gevraagd maar om zeer persoonlijke redenen heb ik dat toen niet gedaan.
Ik denk wel dat je als homoman in de situatie met een alleenstaande heterovrouw eerder de mogelijkheid krijgt om ook een rol bij de opvoeding te spelen dan in de situatie bij een lesbostel.
Het gaat mij ook heel erg om de afspraken die men vooraf vastlegt, de keuzes die daaraan ten grondslag liggen, de ruimte die de partijen elkaar geven en de concessies die gedaan worden en dan vervolgens de ervaring in de praktijk.
Ik denk dat het hoe dan ook van belang is eerst voor jezelf te concretiseren welke rol je precies wilt spelen in het leven van het kind, en moet bepalen in hoeverre jij bereid bent concessies te doen: Kom je het alleen opzoeken & neem je het mee voor uitstapjes? Het suikeroom-idee? Co-ouderschap? Traditionele omgangsregelingen? Voorkeur voor een (lesbisch) koppel/alleenstaande vrouw? tEnz.
Van daaruit kun je wellicht overwegen een oproepje te plaatsen op bijv. i-net, waar je al enkele van je richtlijnen in kunt vermelden. Uit mijn nabije omgeving heb ik al vrij regelmatig mogen vernemen dat hier succes mee werd behaald, omdat je gerichter kunt zoeken en zo langzaam alle obstakels aan de kant ruimt.
quote:PyttPytt, je hebt me met bovenstaande tekst wel aan het denken gezet, ik kan me zelf heel erg in de man die je noemt herkennen maar kan ook je standpunt delen dat er heel veel kinderen zijn die een ongelukkige opvoeding hebben (gehad) met hetero ouders en misschien wel beter af zouden zijn bij homo ouders.Las hierover een keer een foldertje in een kerk, en daarover raakte ik aan de praat met een man die tegen het homo-ouderschap was, omdat het onnatuurlijk was. Je reinste onzin. Liefde is zo natuurlijk als iets maar zijn kan. Ik zie veel liever een homopaar dat verzot is op de kinderen (ik vind Paul de Leeuw een mooi voorbeeld), dan gebroken gezinnen, waarvan de samenstelling dan wel 'natuurlijk' is (geweest).
Wat mij negatief doet denken is "het gekuntselde" aan "kinderen van homosexuele paren" maar dat geldt niet alleen voor homo paren hoor, ik zelf ben getrouwd met een vrouw die ouder is dan ikzelf en dat heeft er toe geleid dat we samen geen kinderen hebben terwijl er bij mij zeer zeker een kinderwens is.
Echter, door er voor te kiezen om met mijn vrouw de rest van mijn leven te delen wist ik dat dit risico er in zat en berust ik liever in mijn lot dan allerlei onnatuurlijke kunstgrepen uit te halen.
Ik vind het echter iets anders als beide ouders jong zijn (mid 20) en door onvruchtbaarheid zouden ze geen geen kinderen kunnen krijgen, dan kan IVF mijn goedkeuring zeker wel wegdragen.
een beetje off topic maar wilde het gewoon even kwijt
quote:Jij hebt de keuze inderdaad, een leven met de ene vrouw zonder kinderen of met een andere vrouw met kinderen. Bij (vooral mannelijke) homostellen zit zo'n keuze er gewoon niet in, met een andere man kunnen ze immers net zo min kinderen krijgen.
[ Bericht 0% gewijzigd door beefcake op 28-07-2009 02:48:37 ]
quote:Ik zie je invalshoek Beefcake maar toen we trouwden was mijn vrouw op een leeftijd waarop de meeste vrouwen al kinderen hebben, echter ze was nog nog niet te oud.Op dinsdag 28 juli 2009 02:41 schreef beefcake het volgende:
[..]
Jij hebt de keuze inderdaad, een leven met de ene vrouw zonder kinderen of met een andere vrouw met kinderen. Bij (vooral mannelijke) homostellen zit zo'n keuze er gewoon niet in, met een andere man kunnen ze immers net zo min kinderen krijgen.
Maar (na 2 vroeg afgebroken zwangerschappen) het is niet gelukt om samen een kindje te krijgen en de tijd tikte door.....en verstreek tenslotte.
Ik heb het mijn vrouw in het verleden wel gehad over het feit dat we samen geen kinderen hebben (voor alle duidelijkheid, mijn vrouw heeft wel twee kinderen uit een eerder huwelijk, maar net zoals Tarak ben ik ook egoistisch en zou graag mijn "eigen" kinderen hebben) maar toen moesten we de volgende vraag voor ons zelf beantwoorden :"zijn we getrouwd om kinderen te krijgen of omdat we in eerste instantie graag bij elkaar willen zijn?" en dit geldt mijns inziens net zo goed voor homosexuele stellen....The Rolling Stones zongen het 40 jaar terug al : You can't always get what you want.....maar ja ik ben dan ook wel iemand met een conservatieve gedachtegang...
Sorry Tarak dat ik in je topic afdwaal.....en voordat ik een storm van kritiek over mij heen krijg..ik ben zeker geen homofobic...een van de kinderen uit mijn vrouw haar eerste huwelijk is homosexueel en ik heb daar geen enkele moeite mee
[ Bericht 10% gewijzigd door rechtsedirecte op 28-07-2009 03:39:37 ]
Veel succes, lijkt me niet zo makkelijk om in jouw geval je kinderwens in vervulling te laten gaan!
het komt in ieder geval over als een weloverwogen keuze en dat is al een goede eerste stapquote:Kun je dat niet inscannen of fotograferen of zo?
Misschien ook interessant: vandaag in nrc.next een artikel geschreven door de dochter van een lesbisch stel over hoe zij het ervaren heeft (+ wat wetenschappelijke feitjes en zo).
Veel succes, lijkt me niet zo makkelijk om in jouw geval je kinderwens in vervulling te laten gaan!
quote:Helaas, inmiddels is hij oud papier (en anders had het ook niet gekund bij gebrek aan scanner)...Op vrijdag 31 juli 2009 21:51 schreef Fascination het volgende:
[..]
Kun je dat niet inscannen of fotograferen of zo?
quote:De reacties op jouw verhaal vallen mij wel op.Op maandag 27 juli 2009 18:42 schreef French het volgende:
Vergis je niet wat voor taboe er nog steeds op rust.
Ach dat valt wel mee, dat was 20 jaar geleden, dat is nu heel anders, en je overdrijft.
Terwijl jouw verhaal uit de 1e hand is en de anderen vooral gebaseerd zijn op een werkelijkheid zoals we die zouden wensen - maar niet op ervaring.
Ik vond de reactie van TS op jouw verhaal trouwens inhoudelijk wel sterker. Ieder ouderpaar zegt op een gegeven moment 'geen idee wat de toekomst brengt maar we gaan ervoor'.
Maar vooral de zijdelingse meningen zijn nogal politiek correct gekleurd.
quote:Thnx.Op woensdag 5 augustus 2009 13:54 schreef mgerben het volgende:
[..]
De reacties op jouw verhaal vallen mij wel op.
Ach dat valt wel mee, dat was 20 jaar geleden, dat is nu heel anders, en je overdrijft.
Terwijl jouw verhaal uit de 1e hand is en de anderen vooral gebaseerd zijn op een werkelijkheid zoals we die zouden wensen - maar niet op ervaring.
Ik vond de reactie van TS op jouw verhaal trouwens inhoudelijk wel sterker. Ieder ouderpaar zegt op een gegeven moment 'geen idee wat de toekomst brengt maar we gaan ervoor'.
Maar vooral de zijdelingse meningen zijn nogal politiek correct gekleurd.
Ik denk dat we met elkaar heel erg graag willen dat het geaccepteerd is, maar helaas valt dat in de dagelijkse praktijk nog steeds tegen. Zeker bij kinderen onderling. Dat weet ik uit eigen ervaring, en zowel vanuit mijn beroepservaring. Onderschat probleem helaas. En ik weet ook niet of je de posters in [OUD] kan zien als een goede afspiegeling van de samenleving.quote:Dat vind ik een beetje raar. Als die vrouw zelf geen kinderwens heeft maar wel de mogelijkheid en de wil heeft om jullie wens in vervulling te laten gaan dan is daar toch helemaal niets mis mee?Op maandag 27 juli 2009 22:04 schreef Tarak het volgende:
Wat ideëel draagmoederschap betreft, ik denk niet dat er veel vrouwen zijn die na een zwangerschap van negen maanden hun eigen biologische kind volledig door een ander laten opvoeden (als daar verder geen overige redenen toe zijn). En om het wat gecompliceerder te maken: ik vraag me serieus af, of ik een kind zou willen van een vrouw die zo makkelijk wel in staat is tot het volledig afstand nemen van haar eigen kind.
Dat alleen al maakt dat diegene iets meer respect verdient dan wat zo'n draagmoeder in dit topic nu krijgt. Dit is wel even iets anders dan je op zaterdagavond met je zatte kop zwanger laten schoppen en het kind dan maar afstaan.