Zwangerschap en geboorte deel 531

Nee niet gebeld, nu zijn de krampen weer weg. Zolang ik maar niet ga lopen en druk doen, is het weer rustig. Ik denk toch dat het allemaal voorwerk is.

quote:

Op zondag 26 juli 2009 14:40 schreef XXXKarinXXX het volgende:
O Linda, ik dacht dat dat niet meer van deze tijd was, die tepelvormers.
Maar, werkt het?

Ik woon in Duitsland hah, daar lopen ze nog achter
Maar de rechterkant was door de zwangerschap al meer naar buiten gekomen, dus daar merk ik niet echt verschil. Links krijg ik een tepelhof die raar naar voren blijft staan met een tepel die naar binnen blijft. Alhoewel ik wel sneller nu ook heb dat daar de tepel van naar buiten komt, maar niet door dat cupje. Ach we zien wel. En anders voed ik met rechts en kolf links, tot ze sterk genoeg is om 'm naar buiten te zuigen.

Bedankt voor de lieve felecitaties allemaal.
Ook namens Hubbie.

Hier gaat het gewoon allemaal super.
Ze is een superaanhankelijk en temperamentvolle dame met nu al een zeer eigen willetje.
En een echt nachtbrakertje, maar we passen ons aan haar schema aan en slapen overdag wat bij.

Het is heerlijk om haar te mogen leren kennen en om dingen van haar te herkennen aan hoe ze was in de buik. En gewoon zo fijn om te weten dat alles goed is. Alles erop en eraan zit en veilig naast me ligt.
Idd zoals Miss Sly al vertelde. De wereld is roze.

De bevalling is echt in sneltreinvaart verlopen. Eigenlijk het echte pijngedeelte en het besef dat de bevalling echt doorzette duurde in totaal 20 min. en 3 persweeen zonder echt super actief mee te persen.
Daarvoor leek het op het voorwerk wat ik de afgelopen 2 weken eigenlijk had. Onregelmatige zeurende weeen om de 10/ 15 min ongeveer.
Geen hechtingen of scheurtjes.
Ik zal het verhaal wel posten over een paar daagjes. Maar ik mag me denk ik erg gelukkig prijzen met een bevalling waarvan ik echt moet nadenken. Huh ben ik wel bevallen? Het was gewoon een soort roes.

Llm dames aan jullie nu de taak om in de roze wereld toe te treden. Echt jullie kunnen het.
Ik schuif door naar de volgende topics, waar ik als de rust en regelmaat wat beter is thuis weer actief ga posten en hoop jullie daar weer tegen te komen met een schattige beeb.

Ah Urla dat klinkt echt fijn!
Geniet van de roze wolk samen, en ik ga je stiekem natuurlijk wel in de gaten houden bij de kleine baby'tjes en de nieuwe moeders. Tot over een maandje of twee!

Urla gefeliciteerd met Dewi!!!

Haai!
Lekker rustig hier, hangt iedereen op de bank ofzo? Ik kom er namelijk net vanaf, vandaar
Kast is opgebouwd en ingeruimd, grotendeels door want ik heb te veel last van bekken en rug. En ik heb dus bijzonder weinig gedaan vandaag. Had ook niet zo'n beste nacht, dus daar ligt de oorzaak.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Geen rommelende dames meer, dus...stilte voor de storm?

quote:

Op zondag 26 juli 2009 16:47 schreef Ca.ra het volgende:
Ah Urla dat klinkt echt fijn!
Geniet van de roze wolk samen, en ik ga je stiekem natuurlijk wel in de gaten houden bij de kleine baby'tjes en de nieuwe moeders. Tot over een maandje of twee!

Van de LLM'ers kan ik het me wel voorstellen, maar Ca.ra, jij als mede 17-9-mama...heb jij nou ook dat als je zulke verhalen leest, je zo ongeduldig wordt? Ik las gisteravond voor het slapen het bevallingsverhaal van MissSly en ik droomde vannacht gelijk de hele nacht over mijn eigen meisje en de geboorte en alles erom heen. Ik word steeds nieuwsgieriger! Als er in het begin van de zwangerschap een beebje geboren werd, was het: Oh lief een beebje en nu is het nog steeds die reactie, maar dan plus al die gevoelens die het ineens bij mij oproept over mijn eigen baby + bevalling...

Is dat zo vroeg of is dat normaal?

En Urla, je klinkt zo helemaal ! Geniet er maar van samen met je lief! En hoe vindt je zoon het? Heeft hij de pinguin (het was toch een pinguin?) al gegeven?

Edit: Mefke is ook aanwezig zie ik, beantwoord jij ook m'n vraag? En wat raar van die man! Had hij een reden of zochtie gewoon ruzie?

Linda, ik ben ook echt ongeduldig aan het worden hoor. AL heeft het bij mij meer te maken met het zwanger zijn beu zijn. Als mijn rug, bekken en voetjes weer normaal zouden doen en ik weer in mijn gewone schoenen zou passen zou het volgens mij al stukken minder erg zijn. Ik ben wel nieuwsgierig naar mijn buikbewoner, maar dat overheerst nog niet. (tjemig, krijg het niet fijner uitgelegd, hopelijk volg je me)

quote:

Op zondag 26 juli 2009 17:08 schreef mefke79 het volgende:
Linda, ik ben ook echt ongeduldig aan het worden hoor. AL heeft het bij mij meer te maken met het zwanger zijn beu zijn. Als mijn rug, bekken en voetjes weer normaal zouden doen en ik weer in mijn gewone schoenen zou passen zou het volgens mij al stukken minder erg zijn. Ik ben wel nieuwsgierig naar mijn buikbewoner, maar dat overheerst nog niet. (tjemig, krijg het niet fijner uitgelegd, hopelijk volg je me)

Ja, ik snap het nog Je wilt de kwaaltjes weg, en als je die niet gehad had, dan had je het niet erg gevonden, dat je nog 8 weken moet wachten. Toch? Dat snap ik ook wel hoor Ik heb dan wel geen lichamelijke kwaaltjes, maar die hormonen m'n lijf uit zou ik ook niet heel erg vinden

Linda: precies dat bedoel ik. En ik weet wel dat ik helemaal niet mag klagen, want dit is eigenlijk alles wat ik aan kwaaltjes heb en wat ik gehad heb (op eczeem na, maar ja, dat telt niet, heb ik zo vaak) en anderen hebben veel meer kwaaltjes...

Over die man: geen idee dat is juist het rare. Hij zat ook ineens achter me, heb em daarvoor helemaal niet gezien. Leek me nogal een opgewonden standje, dat was vast het probleem.

quote:

Op zondag 26 juli 2009 17:15 schreef mefke79 het volgende:
Linda: precies dat bedoel ik. En ik weet wel dat ik helemaal niet mag klagen, want dit is eigenlijk alles wat ik aan kwaaltjes heb en wat ik gehad heb (op eczeem na, maar ja, dat telt niet, heb ik zo vaak) en anderen hebben veel meer kwaaltjes...

Over die man: geen idee dat is juist het rare. Hij zat ook ineens achter me, heb em daarvoor helemaal niet gezien. Leek me nogal een opgewonden standje, dat was vast het probleem.

Nouja, niet klagen... tuurlijk wel! Ookal hebben anderen het erger! Wat voor Kersjes het spugen is, is voor jou je eczeem, bij wijze van spreken. En wat voor jou je eczeem is, zijn voor mij m'n hormonale schommelingen. Snappez-vous?

Ik heb een beetje een combo van beide, Linda en Mefke.
Aan de ene kant ben ik nieuwsgierig naar hoe ons mannetje zal zijn, maar aan de andere kant ben ik het zwanger zijn soms ook heel erg zat. Laatst zei ik al: als ik m eens eeeeeen nachtje aan iemand anders kon geven... gewoon weer een keer normaal slapen. En wat bij mij ook wel meespeelt is dat ik al vrij lang thuis zit (dat zul jij wel herkennen Linda) en dat mijn niet-baby-gerelateerde dingen in het leven een beetje op zijn. Lichtkoepel in de keuken is inmiddels klaar, voorgevel is afgelopen week gevoegd, meer grote plannen hebben we niet. Dus het eerstvolgende 'grote ding' dat hier op de agenda staat is bevallen....

En mijn ouders gaan morgen op vakantie, dus de komende drie weekjes geen bezoekjes van mijn mam. Ik hoop dat er nog wat mensen aan me denken, samen koffiedrinken is toch leuker.

Oh en Mefke wat een halve gare! ieks! ik kan me voostellen dat je dan niet meer slaapt, alleen al van de adrenaline.

Even snel een ongerust vraagje

Ik heb de hele dag al last van buikpijn en lage rugpijn, alsof ik ongesteld moet worden. Het wordt minder als ik niks doe en erger als ik me inspan. Maar ook als ik me heel licht inspan. Ook duurt het te lang voor een harde buik en is het zeker geen bandenpijn. Ik herken het ook niet van de andere zwangerschappen?? Morgen ben ik 17 weken, en ik vraag me af of het normaal is? Iemand ervaring mee?

En LLM sterkte!! Of je nu een lastige zwangerschap hebt of niet, op het einde ben je gewoon nieuwsgierig en moet je kleintje er uit en wel zo snel mogelijk.

quote:

Op zondag 26 juli 2009 17:18 schreef Ca.ra het volgende:
Ik heb een beetje een combo van beide, Linda en Mefke.
Aan de ene kant ben ik nieuwsgierig naar hoe ons mannetje zal zijn, maar aan de andere kant ben ik het zwanger zijn soms ook heel erg zat. Laatst zei ik al: als ik m eens eeeeeen nachtje aan iemand anders kon geven... gewoon weer een keer normaal slapen. En wat bij mij ook wel meespeelt is dat ik al vrij lang thuis zit (dat zul jij wel herkennen Linda) en dat mijn niet-baby-gerelateerde dingen in het leven een beetje op zijn. Lichtkoepel in de keuken is inmiddels klaar, voorgevel is afgelopen week gevoegd, meer grote plannen hebben we niet. Dus het eerstvolgende 'grote ding' dat hier op de agenda staat is bevallen....

En mijn ouders gaan morgen op vakantie, dus de komende drie weekjes geen bezoekjes van mijn mam. Ik hoop dat er nog wat mensen aan me denken, samen koffiedrinken is toch leuker.

Dat thuiszitten maakt het niet beter inderdaad. Je zit al 4 maanden te wachten op dat er eindelijk eens schot in komt. Ik zei laatst tegen Lief, ik wilde dat ze er was, dan had ik wat te doen. Is toch erg, dat ik mn kind straks als bezigheidstherapie heb

Ca.ra, waar woon jij?

quote:

Op zondag 26 juli 2009 17:21 schreef Tan het volgende:
Even snel een ongerust vraagje

Ik heb de hele dag al last van buikpijn en lage rugpijn, alsof ik ongesteld moet worden. Het wordt minder als ik niks doe en erger als ik me inspan. Maar ook als ik me heel licht inspan. Ook duurt het te lang voor een harde buik en is het zeker geen bandenpijn. Ik herken het ook niet van de andere zwangerschappen?? Morgen ben ik 17 weken, en ik vraag me af of het normaal is? Iemand ervaring mee?

En LLM sterkte!! Of je nu een lastige zwangerschap hebt of niet, op het einde ben je gewoon nieuwsgierig en moet je kleintje er uit en wel zo snel mogelijk.

Tan, ik weet niet, maar ik heb nog steeds op dagen dat ik eigenlijk ongesteld had moeten zijn of mn eisprong zou moeten hebben, dat ik daaraan gerelateerde kwaaltjes heb. Ook inderdaad dus voelen als ongesteldheid en als ik dan terugreken, had ik dat dan ook moeten zijn. Misschien zoiets? En anders: Bellen

Harde buiken kunnen ook lang duren hoor Tan. Bij mij begonnen ze ook rond de 17 weken, en sommige duurden wel een kwartier. Soms alleen maar hard, maar vaak ook hard+pijnlijk. Volgens mijn verloskundige konden ze geen kwaad, en is juist het feit dat ze zo lang duren was een teken dat ik me GEEN zorgen hoefde te maken. Maar als ze regelmatig kort en hevig werden moest ik wel meteen bellen.

Bij twijfel gewoon even met je verloskundige bellen, ook al is het zondag.

quote:

Op zondag 26 juli 2009 17:22 schreef Linda2205 het volgende:

[..]

Dat thuiszitten maakt het niet beter inderdaad. Je zit al 4 maanden te wachten op dat er eindelijk eens schot in komt. Ik zei laatst tegen Lief, ik wilde dat ze er was, dan had ik wat te doen. Is toch erg, dat ik mn kind straks als bezigheidstherapie heb

Ca.ra, waar woon jij?

Haha jaaaa beziogheidstherapie. Nee maar ik verheug me er wat dat betreft wel erg op hoor. De eerste tijd natuurlijk nog rustig aan thuis, maar het idee dat ik daarna weer lekker in mijn eentje naar buiten kan, even naar de winkel kan lopen met de kinderwagen.... daar kijk ik echt naar uit. _{Voel me wel een beetje opgelsoten nu thuis}

En ik woon in Sittard, maar pas sinds December dus buiten mijn buren en mijn schoonfamilie ken ik hier nog niet veel mensen. Dat is een beetje jammer in het kader van gezellig-koffiedrinken enzo. Ik heb ook niks kunnen ondernemen om mensen te leren kennen omdat ik natuurlijk thuis moet blijven. Maarja, dat komt wel weer later.

quote:

Op zondag 26 juli 2009 17:34 schreef Ca.ra het volgende:

[..]

Haha jaaaa beziogheidstherapie. Nee maar ik verheug me er wat dat betreft wel erg op hoor. De eerste tijd natuurlijk nog rustig aan thuis, maar het idee dat ik daarna weer lekker in mijn eentje naar buiten kan, even naar de winkel kan lopen met de kinderwagen.... daar kijk ik echt naar uit. _{Voel me wel een beetje opgelsoten nu thuis}

En ik woon in Sittard, maar pas sinds December dus buiten mijn buren en mijn schoonfamilie ken ik hier nog niet veel mensen. Dat is een beetje jammer in het kader van gezellig-koffiedrinken enzo. Ik heb ook niks kunnen ondernemen om mensen te leren kennen omdat ik natuurlijk thuis moet blijven. Maarja, dat komt wel weer later.

Ow, jammer! Ik ga woensdag naar NL voor 2 weekjes...maar Sittard is wel errug ver weg voor mij. En als je echt binnen moet blijven is het inderdaad nog erger. Kan je niet naar een pufclub? Dat je man je haalt en brengt?

Pufclub had wel gekund, maar dan moet mijn man idd halen en brengen. Hij heeft echter epilepsie en van de medicijnen die hij slikt is hij soort van chronisch moe. Hij gaat iedere dag om iets voor half 7 van huis en is om kwart over zes weer thuis. Dat zijn al best lange dagen, en daarbij doet hij momenteel ook nog bijna het hele huishouden. Stofzuigen, dweilen, afwasmachine in- en uitruimen, wassen en drogen, badkamer poetsen, you name it. Het enige dat ik weer zelf ben gaan doen is koken, omdat ik het voorbereidende werk grotendeels zittend kan doen en ik dan nog een beetje het gevoel heb dat ik nuttig ben. En zelfs met koken helpt hij nog regelmatig mee.
Naast al dat werk zou hij me nog wel naar de pufclub rijden als ik het zou vragen, maar ik vind dat een beetje te veel van het goede. Die arme jongen heeft ook zijn vrije avonden verdiend.

Ach ik moet niet te hard zeuren, een sociaal leven bouwen we straks wel weer op als de baby er is. Voor zover dat dan nog gaat

En je bent een lieverd Linda Wel leuk dat je nog een keer deze kant op komt. Dat zal je moeder ook leuk vinden!

Dan ga je gewoon naar baby-zwemmen of bbabymassageclubjes ofzo kan je alsnog andere mama's leren kennen!

Ja babyzwemmen had ik ook gedacht. Ik zit sowiezo met gewrichtsklachten, en zwemmen is voor mezelf ook een lekkere vorm van beweging die geen pijn doet

quote:

Op zondag 26 juli 2009 17:28 schreef Ca.ra het volgende:
Harde buiken kunnen ook lang duren hoor Tan. Bij mij begonnen ze ook rond de 17 weken, en sommige duurden wel een kwartier. Soms alleen maar hard, maar vaak ook hard+pijnlijk. Volgens mijn verloskundige konden ze geen kwaad, en is juist het feit dat ze zo lang duren was een teken dat ik me GEEN zorgen hoefde te maken. Maar als ze regelmatig kort en hevig werden moest ik wel meteen bellen.

Bij twijfel gewoon even met je verloskundige bellen, ook al is het zondag.

Dat stelt me weer een beetje gerust, ach... ws. maak ik me ook weer zorgen om niks, maar ik hou er niet van als ik onverwachte dingetjes voel enzo, als het om de zwangerschap gaat

quote:

Op zondag 26 juli 2009 18:10 schreef Tan het volgende:

[..]

Dat stelt me weer een beetje gerust, ach... ws. maak ik me ook weer zorgen om niks, maar ik hou er niet van als ik onverwachte dingetjes voel enzo, als het om de zwangerschap gaat

Gewoon even bellen joh! Dat vinden ze heel normaal en ze kunnen het zich van jou waarschijnlijk helemáál goed voorstellen

Goeiemiddag

even een snelle voor iedereen die t nodig heeft.

Tan ik heb geen idee eigk. Misschien heb je de afgelopen paar dagen gewoon iets teveel gedaan? Dat je lichaam daar nu wat heftiger op reageert dan anders met pijntjes; een soort van om je terug te roepen inderdaad zodat je het even wat rustiger aandoet? Het lijkt me een goed teken dat het afneemt als jij rustig doet. Kruikje erop proberen anders?