Het peutertopic (2-4 jaar) deel 35

Als je bij haar zit kijk je haar dan aan en praat je dan tegen haar?

quote:

Op donderdag 30 juli 2009 21:02 schreef _evenstar_ het volgende:

en peuters met de waarom vragen lijkt me grappig, Arwen heeft dat niet zo sterk.

wil je de mijne een dagje lenen??

quote:

Op donderdag 30 juli 2009 21:04 schreef Vicky het volgende:

[..]

wil je de mijne een dagje lenen??

kom maar brengen, kun je me gelijk die knuffel geven

quote:

Op donderdag 30 juli 2009 21:03 schreef Vicky het volgende:
Als je bij haar zit kijk je haar dan aan en praat je dan tegen haar?

nee we gaan een boekje lezen en negeren haar, zodat zij ook niet op ons hoeft te reageren. maar ze stuiterd dat bed door niet normaal. we weten het echt ff niet meer...

quote:

Op donderdag 30 juli 2009 21:10 schreef Lenaatje het volgende:

[..]

nee we gaan een boekje lezen en negeren haar, zodat zij ook niet op ons hoeft te reageren. maar ze stuiterd dat bed door niet normaal. we weten het echt ff niet meer...

Amber heeft ook zo'n fase gehad. Wij zaten op haar kamer met onze rug naar haar toe. Tis ff volhouden maar uiteindelijk werkte het wel.

We doen dit al een week of 2 en dan lijkt het goed te gaan en ineens gaat het weer de andere kant op. Het is ook raar want eerder sliep ze al bijna als ze door had dat ze naar bed ging. Heel af en toe had ze een keer een avond of nacht of 2 nachten dat het drama was maar dat was het. We zijn gewoon verwend! Maar goed we moeten nog maar even volhouden denk ik.
Zat net te denken dat het misschien wel komt omdat het praten nog steeds niet echt heel goed lukt, misschien frustratie ofzo, ze is net zindelijk misschien kan dat koppie het allemaal niet aan... Kweetutookniet.

Doet ze nog een middagslaapje Lena? Ik merk dat het hier ook lastiger (en véél later...) in slaap komen is als er 's middags geslapen is. Maar elke dag overslaan lukt nog niet. Ik spreek nu telkens af dat ik over 5 minuutjes weer even een kus kom geven. Het is wel een gesjouw, maar het werkt redelijk... Succes ermee.

Hoi Arwen en Evenstar!

Haaai

Wil trouwens wel nog even vertellen hoe dapper mijn mini mevrouwtje is.
Mamakikker was toch terug gevonden, helemaal goed, maar nu waren de naden telkens los aan het laten van oudheid en de stof ook door aan het gaan gewoon op.
Verschillende keren geprobeerd de pootjes vast te naaien de buik etc.
Zelfs mijn papa heeft kikkie " geopereerd" maar mocht helaas niet baten.
Een andere roze kikker gevonden met lange poten en een tutterbaar gezichtje en klittenband handjes zoals mama kikkie, en gegeven nog met mamakikker.
Gezegd dat Mamakikkie weg moet naar papa naar de sterren, maar dat ze een nieuw vriendje kreeg een prinsessenkikker.
Nou dan moest mamakikker maar in de tuin " gebegraven" worden.
En daar stond dat meisje, met haar mamakikkie, haar steun en toeverlaat, haar vriendje, haar alles innig knuffelend en kussend en vertelt: mamakikkie je moet u woosh naar de sterretjes naar mij papa ik ga je missen, ze loopt weg, loopt terug nog een laatste kus en knuffel. Daaag mama kikkie doe maar Wooosh. En zelfverzekerd loopt ze naar boven pakt de prinsessenkikker, en zegt nu ben jij mijn prinsessenmamakikker.
En is de mooie rozekikker nu ook echt haar vriendje, geen slapeloze nachten, gewoon een meisje dat heel goed snapte dat mamakikker toch echt niet meer goed was.
En ik huilde tranen met tuiten eenmaal beneden, ik vond haar en nog steeds zo dapper, zo stoer

Wel lief, als we kaarses doen aansteken, moet er nu ook een voor mamakikker bij

[ Bericht 0% gewijzigd door _evenstar_ op 30-07-2009 22:16:45 (wat typfoutjes weg gehaald, moe enzo :P ) ]

Wat ontroerend Evenstar...

Ik moet er al van huilen. Wat erg dat verhaal. Heb je de kikker nog wel, of is hij echt weg?

Hij is echt weg, dat leek me beter, hij lag echt voor 2/3e uit elkaar.

En ik vond het ook erg voor haar, maar ik ben zo trots op hoe ze er mee omgaat, en het laat ook wel heel goed zien dat ze heel goed begrijpt wat dood is en waar papa is en die niet terug kan komen.
Ze echt afscheid heeft kunnen nemen is denk ik heel goed geweest.

Evenstar wat ontroerend! Krijg er kippenvel en tranen van.....
Dapper en sterk meisje is Arwen volgens mij!

quote:

Op donderdag 30 juli 2009 21:39 schreef Moonah het volgende:
Doet ze nog een middagslaapje Lena? Ik merk dat het hier ook lastiger (en véél later...) in slaap komen is als er 's middags geslapen is. Maar elke dag overslaan lukt nog niet. Ik spreek nu telkens af dat ik over 5 minuutjes weer even een kus kom geven. Het is wel een gesjouw, maar het werkt redelijk... Succes ermee.

Hoi Arwen en Evenstar!

Nee slapen doet ze niet meer 's middags, al een jaar niet meer. Wij mogen dus helemaal niet weg. Heb ook al geprobeerd de deur open te laten en dan boven te rommelen in een andere kamer maar ook dat mag niet...
Tazz heeft erbij gezeten weer gisteren en toen sliep ze vrij snel in.
Nou ja vanavond maar weer proberen weg te gaan een keer zal het wel lukken toch?

Stiemie, ik kreeg 'm vanochtend weer hoor!
"Mama! Waar zijn de teletubbies gebleven!?'

Rocka

Evenstar en flinke lieve Arwen. Wat ontzettend stoer en wat een ontroerend verhaal.

Lenaatje. Ik denk dat je het op zich goed doet. Misschien kun je proberen om de afstand elke keer groter te maken en uiteindelijk op de gang in het zicht te zitten. En vervolgens dan uit zicht en alleen bevestigen dat je er nog bent. Om dan uiteindelijk over te gaan op de 5-10-15-20 minuten methode. Maud heeft het ook wel een beetje. Die kan ook de hele buurt bij elkaar krijsen. Zo erg dat ik op een gegeven moment buiten stond en dus de buurman aan visite hoorde zeggen: Nee, hoor ze ligt gewoon in bed. De ouders doen echt niets met d'r. Dit is echt niets.... Ze is zo stil, kan even duren maar uiteindelijk valt ze echt in slaap.......

Evenstar

evenstar, wat lief en ontroerend en stoer ook en slim bedacht ook van jou! zo heeft ze wel een andere knuffel geaccepteert!

Oh grote stoere Arwen!! Ik word er helemaal emo van!

Wat dapper van Arwen!

Vivi, wat knap dat Dean al snapt dat jouw moeder zijn oma is en andersom!
Mijn peuter kijkt me alleen wat medelijdend alsof ik niet goed bij ben, wanneer ik dit soort verbanden probeer uit te leggen.

quote:

Op vrijdag 31 juli 2009 15:03 schreef PM-girl het volgende:
Wat dapper van Arwen!

Vivi, wat knap dat Dean al snapt dat jouw moeder zijn oma is en andersom!
Mijn peuter kijkt me alleen wat medelijdend alsof ik niet goed bij ben, wanneer ik dit soort verbanden probeer uit te leggen.

hier ook nog geen verbanden in die trant. Hier ontkent ze het zelfs. H. is de dochter van de oppas. Dus als ik zeg dat de oppas de mama van H. is, dan kijkt Maud me zeer verontwaardigd aan en deelt mij mede: nee, mama.... A. is A. is niet mama! En daar kan je het dan mee doen.

Evenstar ik vergeet helemaal te zeggen hoe ontroerend ik het stukje vind dat je schrijft over Arwen. Mooi dat ze de oude en de nieuwe kikker zo een mooi plaatsje heeft kunnen geven

Chacama Linde snapt zulke dingen ook echt nog niet. Die zegt gerust als ze naast mij in de bus/ tram zit en de foto op mijn ov-chipkaart ziet: "Nog een mama!"

Chacama, misschien wel een idee inderdaad steeds verder weg tot ze ons alleen nog hoort!
Haha jou buurman die aan de visite uitlegt dat je niets met je kind doet! we houden de moed er maar in.
Over 2 weken gaat ze 2 nachten bij opa en oma slapen en daar kan ik nu al wakker van liggen omdat ze zo slecht slaapt....

quote:

Op vrijdag 31 juli 2009 15:51 schreef Lenaatje het volgende:
Chacama, misschien wel een idee inderdaad steeds verder weg tot ze ons alleen nog hoort!
Haha jou buurman die aan de visite uitlegt dat je niets met je kind doet! we houden de moed er maar in.
Over 2 weken gaat ze 2 nachten bij opa en oma slapen en daar kan ik nu al wakker van liggen omdat ze zo slecht slaapt....

Je zult zien dat ze het daar gewoon goed doet. Omdat mama en papa er niet zijn. Maar, begrijp wel dat het zorgen baart. 'One night at a time' het komt goed. Mantra aan: 'het is een fase - is een fase - een fase - fase - ....'

Ja die mantra gebruik ik ook wel eens inderdaad.
En op zich niet echt zorgen hoor want ze doet het verder hartstikke goed overdag en is vrolijk en ondeugend.
Maar het duurt nu gewoon te lang eigenlijk.

Weet je wat ik ook nog zat te denken Lena? Het hoeft natuurlijk niet allemaal op de manier van je dametje he. Mijn menneke probeert hier ook de directeur uit te hangen, maar mooi dat mama de ehm.. directeur is. Al snap ik het ook wel weer, ik laat hem ook niet zo lang huilen, en al helemaal niet krijsen. Hier gaat het ook goed als ik even ga douchen, met de deur open, dat dan weer wel. Of telefoneren/televisie kijken op onze slaapkamer.

NOu dat is het ook Moonah, ondertussen is ze wel mooi onderdirecteurtje aan het spelen!! En dat willen we niet maar we willen ook niet dat ze zo lang huilt/gilt/krijst! Dus dat is het dubbele aan het verhaal. En het ging 2x goed met ong. 30 minuutjes huilen en de 3e is ze op de overloop in slaap gevallen.. en gisteren weer mis.
Ik ga de buren vast waarschuwen voor vanavond! Want nou moeten we nog bepalen wie de directeur is papa of mama

Lenaatje, Mahre is in elk geval oud genoeg om zelf iets duidelijk te maken, maar ik denk ook dat ze inmiddels welk iets duidelijk gemaakt kan krijgen. Dus misschien is het ook nog een optie om een hele duidelijke afspraak met d'r te maken. Dus bv.
- ik lees dit verhaaltje nog en dan ga ik naar beneden om een kopje thee te drinken. Daarna kom ik je nog een kusje geven.

Bij Maud werkt dit redelijk. Tuurlijk ligt ze dan nog in bed te jammeren (en soms te krijsen), maar ik ga uiteindelijk na mijn kopje thee toch even terug. Dan maak ik weer een afspraak met d'r. Kusje en dan ga ik naar beneden en straks als mama gaat slapen kom ik je weer een kusje geven. En mijn dame is goed in onderhandelen. Want vaak volgt er na dat kusje nog een liedje en misschien nog wel eentje, maar na 'de laatste' ga ik dan toch ook echt naar beneden. En zoals het een goede eigenwijze peuter betaamt, roept ze dan voordat ik de deur uitloop op haar meest smekende en zielige manier: mama....... papa ook nog kusje geven...????? Dus uiteindelijk gaat F. dan nog een aller-aller-aller-laatste kus geven en daarna ga ik alleen nog maar naar boven als ze flitst. Maar meestal is het na 5 minuten huilen en een beetje boos zijn over.

ha, als ik dit zo teruglees is het toch een aardig onderdirecteurtje die kleine meid van me. Maar, goed bij de oudste hebben we deze fase ook gehad en die slaapt nu zonder problemen.

Chacama, dat is een beetje het probleem, voor een 3 jarige praat Mahre eigenlijk nog nauwelijks, en kan het dus niet helemaal duidelijk maken! Maar we lezen altijd 1 boekje en dan weet ze ook wel dat ze moet slapen ze gaat lekker liggen, het muziekje doet ze aan, kus en dan begint het! Dus het ritueel is er wel en die snapt ze alleen het goede einde nog niet!