LaFemmeFatale | woensdag 8 juli 2009 @ 20:30 |
Heey heey mensjes, nou vertelde net aan iemand mijn eigen eerste 'paranormale' ervaringen als kind zijnde en toen begon ik me ook wel af te vragen over die van anderen.. Zal mijne vertellen. - Het eerste was dus dat ik het altijd voelde als er iets bij mij in de kamer was terwijl ik alleen was, dat gevoel dat je heel erg bekeken word en ik wist dan ook precies waar die/datgene stond, hing of vloog. - Als mijn ouders ruzie hadden (en dat gebeurde zeer regelmatig) dan kwam het wel eens voor dat ik in de hoeken van het plafond gezichten zag, het leken net kwade poppengezichten van die waiiang poppen of hoe die dingen ook heten met donkergroene en donker rode kleuren en die keken me dan heel erg evil lachend aan. Meestal lag ik dan in bed en als ik in bed lag dan verstijfde ik, als ik niet in bed lag dan ging ik snel de kamer uit. - Toen ik iets ouder werd zag ik als ik in bed lag altijd een hele grote roze, oranje en geel gekleurde bol over mij en om mijn bed heen die ook continu in beweging was, ik kon er echt úren naar blijven kijken omdat ik er vanalles in kon zien hoe de kleuren in elkaar overliepen en soms ontstonden er dan wel eens figuurtjes ook en dat vermaakte me wel voor het slapen gaan. - Ik had dan terwijl ik daar naar keek altijd het gevoel dat ik heel zachtjes heen en weer gewiegd werd, en dat er een soort van golf door mijn lichaam heen ging wat heel erg fijn aanvoelde, hierdoor viel ik dan in slaap. - Weet niet of dit er ook bij hoort, maar als ik dan in slaap was gevallen dan liep ik een hele grote lichte kamer in en stond er een heel groot scherm voor me met daar op allemaal tekeningetjes van onderwerpen, bijvoorbeeld de kerstman en een zon en bomen en engelen en ijsjes en wolken en vanalles wat je je maar kunt bedenken, heel gedetailleerd en dan mocht ik er 1 of 2, en soms als ik lief was geweest en het goed ging op school 3 en dan ging ik over die onderwerpen dromen. Een soort van Lucide dromen dus eigenlijk maar dan kiddy style haha, dit is in 1 keer gekapt toen ik uit het niets een terugkerende nachtmerrie kreeg. - Of dit er ook bij hoort of dat het mijn eigen fantasie was? Maakt niet uit, vertel het toch. Vond het altijd heerlijk als kind zijnde om me 'licht' te voelen, zwaartekrachtloos zeg maar dus als ik in de speeltuin was dan was ik meestal wel op de schommel te vinden, lekker met mijn voetjes van de vloer af. Als ik daar dan op zat en heel hoog schommelde dan deed ik altijd mijn ogen dicht en zag ik mezelf heel hoog boven in de lucht op een soort van groot wit heel zacht laken met allemaal SUPERgrote engelen om me heen (echt torenhoog) en die lachten altijd heel mooi en lief dat weet ik nog en met zn allen gooiden ze dan dat laken op en neer en vloog ik telkens de lucht in en viel ik weer heel zachtjes neer in het laken en zo kon ik eigenlijk wel urenlang door blijven schommelen. Vriendin van me vroeg nog een keer of ik misschien bang was voor de hoogte omdat ik altijd mijn ogen dicht had op de schommel en dat vond ze raar. Nou dat waren de mijne dus en die zijn niet echt speciaal ofzo maar vind het toch wel leuk om met jullie te delen. Nou kom maar op met jullie ervaringen lijkt me heel erg leuk om te lezen, ben benieuwd! ![]() - Edit - Vervelende blagen die niets nuttigs in hebben te brengen, gelieve niet te reageren in dit topic. Danke! [ Bericht 0% gewijzigd door LaFemmeFatale op 08-07-2009 21:16:14 ] | |
TheoddDutchGuy | woensdag 8 juli 2009 @ 20:51 |
Ik weet alleen nog hoe er lampen naar mn kop werden gesmeten en ik veel lichamelijk pijn had dat werd veroorzaakt door de grote boze geest genaamd mijn vader. ![]() | |
OnderBroekenPoep | woensdag 8 juli 2009 @ 20:56 |
-dus niet doen- [ Bericht 92% gewijzigd door Bastard op 08-07-2009 21:18:27 ] | |
LaFemmeFatale | woensdag 8 juli 2009 @ 21:10 |
Wat een verassing, vooral ook van iemand met zo'n naam. Even de OP veranderen. En nee hoor ik loop gewoon op pumps, een LaFemmeFatale staat niet stylish in sandalen. [ Bericht 18% gewijzigd door LaFemmeFatale op 08-07-2009 21:16:46 ] | |
Summers | woensdag 8 juli 2009 @ 21:29 |
het vroegste wat ik me kan herinneren was dat ik 5 was en mezelf in een vorig leven zag als man en ik had elke nacht nachtmerries en als ik heel erg bang was dan bad ik god om hulp ( ik durfde mijn bed niet uit ) en dan was er net alsof er een warme energiedeken om me heen werd gelegt en voelde ik geen angst meer en kon weer slapen . | |
Diabox | woensdag 8 juli 2009 @ 21:54 |
Ik wacht nog steeds op mijn eerste ervaring. ![]() | |
Michielos | woensdag 8 juli 2009 @ 21:56 |
Ik heb vroeger wel wat bizarre zaken meegemaakt. Van een oma waarmee ik sprak die twee jaar dood bleek te zijn tot een geest waarmee ik sprak toen ik mijn eerste pendel had (9 jaar oud). Ik had de paravaria gelezen (misschien iets voor de oudjes hier ![]() Het was pas veel later toen ik radicaal omsloeg omdat ik de wetenschappelijke methode ging aanhangen, maar dat is een andere discussie en niet de intentie van dit topic ![]() | |
#ANONIEM | woensdag 8 juli 2009 @ 21:56 |
edit-verkeerd begrepen ![]() [ Bericht 52% gewijzigd door #ANONIEM op 08-07-2009 22:58:00 ] | |
LaFemmeFatale | woensdag 8 juli 2009 @ 22:01 |
kan ook wel ff weg ![]() [ Bericht 94% gewijzigd door LaFemmeFatale op 09-07-2009 00:29:26 ] | |
LaFemmeFatale | woensdag 8 juli 2009 @ 22:03 |
quote: Mooi zeg!!! Jammer dat je daar nooit mee door bent gegaan en je hele gave afgekapt heb, zonde. Je zit dus in de ontkenningsfase ![]() | |
Michielos | woensdag 8 juli 2009 @ 22:09 |
quote:Ik zal er niet op reageren, dat is buiten de scope van dit topic maar ik kan wel mijn visie geven zoals ik het TOEN zag. Ik zag het namelijk niet echt als gave maar als iets wat iedereen kon. Mijn achteroom bijvoorbeeld was een spiritueel genezer en pendelaar en vertelde me er veel over. Ik weet nog dat ik mega impressed was op de verjaardag van mijn oma toen hij van een ring en ketting een pendel maakte en het ding begon te zwiepen. Toen ik 11 jaar was, was ik bij een vriend waarvan de broer allerhande genezende dingen claimde. Ik had destijds last van hoofdpijn. Toen keek hij me aan en voelde ik een lichte tinteling door mijn hoofd en .... ![]() Ik weet dat dit onlogisch klinkt, vooral vanwege de skepticus die ik altijd ben op Fok! maar er is geen woord van gelogen. Ik weet alleen nu kritischer naar zaken te kijken en het niet per definitie af te schilderen als iets bijzonders (placebo, ideomotor , maar een idee ![]() ![]() | |
LaFemmeFatale | woensdag 8 juli 2009 @ 22:26 |
quote:Begrijp wel dat je het als kind zijnde niet als gave ziet, het komt bij jou heel normaal over omdat het deel van je leven is. Volgens mij ben je echt super begaafd en vind het echt zonde dat je hier niks mee doet, maar aan jou de keuze uiteraard misschien besef je je ooit op een dag dat het zonde is en stel je je weer open. Vind het wel knap van jou dat je ondanks dat je wéét dat het er is (je hebt het zelf allemaal meegemaakt) toch alles af probeert te schuiven op wetenschap en ook dat je er nog echt tijd in steekt om die dingen te onderzoeken (je post meestal wel goed onderbouwde dingen geloof ik, zit hier nog niet zo lang maar die indruk heb ik tot nu toe). Wel vind ik het gevaarlijk van je oom dat hij je heeft laten zien hoe je moet pendelen op zo een jonge leeftijd, kinderen kunnen zichzelf vaak niet goed afschermen omdat ze niet weten hoe maar dat heeft je oom je vast ook wel geleerd toendertijd, toch vind ik het maar een eng idee heb de pendel van mijn neefje in beslag genomen omdat hij niet wist wat zoiets eigenlijk kan doen met je inmiddels heeft hij hem wel terug en weet ook hoe hij die moet gebruiken. Namelijk voor zichzelf voor zijn eigen onderbewuste en niet om geesten op te roepen maar hij is gelukkig allang niet meer bezig met dat soort zaken hij is nu lekker aan het puberen. Ik heb zelf ook een pendel, gekocht toen ik in de eerste zat en heb hem tot nu toe alleen voor mezelf gebruikt niet om dingen op te roepen als er iets belangrijks is komt datgene wel naar mij toe ik ga het zelf niet opzoeken. | |
Michielos | woensdag 8 juli 2009 @ 23:02 |
quote:Ey bedankt voor de uitgebreide mail. Mijn inziens was ik niet begaafd (al dacht ik er destijds anders over) maar geloofde ik in iets waar vele mensen in geloven en waar ik nu vanaf gestapt ben. Het is inderdaad mijn keuze om botte redenen die dit topic zouden spoilen en die ik dus niet ga uitleggen. Over een pendel. Een pendel wordt doorgaans als relatief veilig gezien , dit i.t.t. een Ouija bord of glaasjedraaien. De beste methode zou meditatie/bewuste uittreding zijn maar hier heb ik me nooit mee bezig gehouden. Ik raad overigens aan om voor ervaringen de paravaria bundel te lenen bij de bibliotheek. Ik meende dat de paravaria eind jaren 80 een lezerscolomn was in een bekend blad waar een paragnoste reageerde op ervaringen van mensen. Als je zelf verklaringen (wel geen rationele maar esoterische) wilt bekijken op ervaringen van mensen door een erkend paragnost , is dit een regelrechte aanrader (ook vanwege het feit dat het 400+ blz boek is.. althans destijds leek het boek groot en dat er vele lezersbrieven en antwoorden in staan). Ik huurde toen altijd boeken uit de bibliotheek van geesten tot het ontwikkelen van paranormale vermogens en de paravaria was samen met : http://www.bol.com/nl/p/b(...)666780631/index.html deze mijn favoriet die ik meermalen gehuurd heb. Nogmaals, inderdaad een bewuste keuze (en mijn inziens een juiste aangezien ik totaal niet meer in iets esoterisch of paranormaals geloof op het moment. Mijn inziens is alles rationeel te verklaren zonder tussenkomst van spooks en ESP e.d.). Bedankt voor de leuke reply | |
sjoep | woensdag 8 juli 2009 @ 23:03 |
quote:Weet je dat veel paranormaal begaafden dat altijd gedacht hebben? Dat iedereen dat kon? Ik ken iemand die tot haar 20e dacht dat iedereen 's nachts uit z'n lichaam kon treden... Mijn eerste ervaring die ik me kan herinneren: Ik denk dat ik 'n jaar of 5 was. Ik keek uit m'n raam en zag een man beneden op straat. Een zigeuner met een hoed. Ik zag 'm als zwarte schaduw, maar ik wist dat hij een zigeuner was. Hij speelde op 'n accordeon en ik kon de muziek horen. Hij speelde een droevig lied. Daarna werd ik ooit wakker 's nachts. Ik zat op m'n bedrand en voelde stroom door m'n lichaam gaan. Ik zag ook electrische golven in m'n hoofd. Van die driehoekige lijnen. Die stroomgolven deden veel pijn. Ik denk een aanhechting. Niet die zigeuner overigens ![]() De stroom/electrische golven heb ik nog steeds trouwens, zo maken "ze" contact bij mij. | |
Michielos | woensdag 8 juli 2009 @ 23:06 |
quote:Ja , kinderen die "aura's " kunnen zien, denken dat het heel normaal is om aura's te kunnen zien. | |
sjoep | woensdag 8 juli 2009 @ 23:21 |
quote:Omdat je mijn hele post quote, ga ik er van uit dat je opmerking op mijn bijdrage bedoeld is. Ik weet niet waar je heen wilt met deze opmerking, misschien moet je het nog even toelichten, het komt nu op mij over of je mijn ervaring in twijfel wilt trekken. Volgens mij was dat niet de bedoeling. Ik wil alleen maar aangeven dat ik het eigenlijk wel eens ben met LaFemmeFatale. ![]() Heel veel mensen weten niet dat dat wat zij doen niet zo gangbaar is en denken dat iedereen dat doet. Ik sluit zelfs niet uit dat jij van alles wegduwt omdat het je niet uit komt. Of je dat nou af wilt doen met die aura-opmerking weet ik niet, maar ik ga niet discussiëren over of het kind snapt wat ze ziet, en of het echt een aura (wie had het over een aura?) is. Kinderen zijn over het algemeen een stuk relaxter over dit soort dingen. Ik heb bijvoorbeeld helemaal nooit over heel die zigeuner niet gesproken. Ik ben niet naar m'n moeder gerend met het verhaal dat ik een geest gezien had of zo. Dat had ik zelf eigenlijk niet eens door. Dat kwartje viel later pas. Veel later. Toen ik het zag vond ik het normaal. | |
Liefste. | woensdag 8 juli 2009 @ 23:22 |
Als zijnde is fout. | |
Dartanion | woensdag 8 juli 2009 @ 23:23 |
Ik heb lang getwijfeld of ik hier wel moet posten, maar ik kan het niet laten nu ![]() Mijn ervaringen met het paranormale: Ik was een jaar of.. Vier geloof ik, een van mijn oma's lag in het ziekenhuis om een "onbekende" reden. Op een avond tijdens het eten stopte ik met eten, en meldde mijn ouders dat ik geen honger meer had. Achteraf hoorden mijn ouders dat PRECIES op dat moment het heel slecht ging met mijn oma. Ze was op dat moment bijna overleden. Een ander "iets". Ik ben op een gegeven moment beterschaps-handjes gaan tekenen voor mensen die ziekwaren ![]() Enige tijd later ben ik een keer met mijn moeder mee geweest naar een mevrouw die een soort van hand oplegging deed? Die 'straalde' mensen in om ze van ziektes af te helpen/ genzing te bevorderen. Zij meldde dat ik een oude ziel had, en dat ik 'gaves' had etc. Maar dat ik nog veel te jong was voor die 'mogelijkheden' en heeft toen alles van mij 'afgepakt'. Ik zou het ooit nog terugkrijgen, maar ik ben erg sceptisch, merk er nog niks van. | |
Michielos | woensdag 8 juli 2009 @ 23:27 |
quote:Neen, wil ik niet. Ik gaf enkel een voorbeeld op je eerste gedeelte. Een soort toevoeging. | |
sjoep | woensdag 8 juli 2009 @ 23:27 |
quote:Terugvragen. En dat meen ik serieus ![]() Ik neem aan dat ze je op één of andere manier afgeschermd heeft. | |
sjoep | woensdag 8 juli 2009 @ 23:30 |
quote:Gebruik dan alsjeblieft meer woorden en quote anders, want het komt heel anders over. | |
Dartanion | woensdag 8 juli 2009 @ 23:33 |
quote:Er zou een tijdelijk 'schild' omheen zitten zodat ik een onbezorgde jeugd zou hebben. Maar met de tijd zou het weg moeten gaan. Ik zou ook niet meer weten hoe ik met die vrouw in aanmerking moet komen. | |
loop | woensdag 8 juli 2009 @ 23:37 |
Ik ben niet opgevoed in een gezin die openstaat voor spiritualiteit. Als kind kan ik me nog goed herinneren hoe bang ik vaak was 's nachts voor 'aanwezigheden', het gevoel dat er iemand meekijkt, gefluister in het donker. Het werd door mijn familie afgedaan als iets onzinnings en ik geloofde hen, het werd steeds minder en is weggegaan. Het zijn geen leuke ervaringen, vooral schimmen die om je heen bewegen, donkere gedaantes die op je afkomen. Jaren later herhaalde het zich weer en een tijd lang heb ik alle rare dingen voor mezelf kunnen verklaren, pas toen ik 'ze' begon te horen en zien viel mijn wereldbeeld uit elkaar, ik kon het niet meer voor mezelf verklaren. Ik kan er nu wel redelijk mee omgaan, het van me afzetten/negeren of in ieder geval er iets leuks van maken voor mezelf. Ik geloof niet dat ik er ooit in mijn leven iets mee ga doen, ik zou wel graag later in mijn leven methodes willen bedenken voor bijvoorbeeld psychiatrische patienten die moeite hebben met het omgaan van negatieve stemmen. Er op een andere manier geld mee verdienen zou ik niet gepast vinden. | |
Demon_Hunter | donderdag 9 juli 2009 @ 10:35 |
Spooky verhalen, maar ik denk dat je geest als kind al snel dingen waarneemt die er niet helemaal zijn. | |
Summers | donderdag 9 juli 2009 @ 11:17 |
quote:dat leer je wel te scheiden als je groter bent wat fantasie is en wat niet , het ene valt weg als je groter bent en het andere niet . | |
Summers | donderdag 9 juli 2009 @ 11:19 |
quote:zoiets had ik ook , toen was het 5 lange jaren weg en ervaarde niks , nada , noppes . kwam vanzelf wel weer terug . | |
HoneyPop | donderdag 9 juli 2009 @ 11:26 |
quote:Dat is je bloedsomloop, daar heb ik als kind ook veelvuldig gebruik van gemaakt ![]() Als ik jullie vertel wat ik allemaal heb gezien verklaren jullie me voor gek. Ik zit niet voor niets tijden aan de antipsychotica, maar ik ben er nu weer mee gekapt. Dus ik zal binnenkort wel weer wat ervaringen opdoen ![]() | |
LaFemmeFatale | donderdag 14 januari 2010 @ 21:53 |
quote: Late reactie maarja.. Omdat je dus dingen zag/ziet ben je aan de antipsychotica gegaan? En werkte dat? In mijn ervaring hebben dat soort medicijnen (nja dat soort, ik slikte veel ritalin en concerta enzo) mij alleen maar nog opener gemaakt en niet echt op de goede manier. Op een of andere manier opent die shit de poort van de 'drak side' nog meer bij mij, ben er ook mee gestopt en wat een opluchting. | |
_Led_ | vrijdag 15 januari 2010 @ 14:37 |
quote:-weg troll- [ Bericht 11% gewijzigd door Bastard op 15-01-2010 15:06:19 ] | |
Summers | vrijdag 15 januari 2010 @ 15:13 |
Nog meer eerste ervaringen ? | |
HoneyPop | vrijdag 15 januari 2010 @ 15:24 |
quote:Nou de aanleiding voor medicijngebruik was toch wel wat heftiger ![]() alleereerst hebben ze me slaappillen en kalmeringspillen gegeven om te kijken of de "wanen" dan zouden verdwijnen, maar zo makkelijk ging dat niet ![]() Op gegeven moment werd het juist erger ja, ik hoorde heel soms iemand, ik zag mensen in mn slaapkamer, in de badkamer, als ik 's avonds de hond uitliet en op gegeven moment bijna overal. Toen begon het verbanden te ontdekken tussen mijn waarnemingen en bijv. knipperende lichten en voetstappen op zolder. Ik had ook een soort bal in mn kamer, naast mn hoofdeinde, maar ik kon dat ding alleen maar zien via de spiegel. Op gegeven moment begon ik die "geesten" van elkaar te onderscheiden, er was een meisje dat alleen via reflecties te zien was (niet ikzelf ![]() Op de badkamer zag ik vaak een vrouw met heel veel bloed om dr heen, en in de hoek van de kamer stond ook "iets", een man naar mijn vermoeden. Toen ik op gegeven moment zelfs aanrakingen voelde (handen om mn pols enzo), ben ik toch maar aan de antipsychotica begonnen, en toen hield het op. Ik weet niet of dit is omdat de medicijnen werkten of omdat ik er gewoon he-le-maal klaar mee was ![]() bah ![]() | |
chauchat | vrijdag 15 januari 2010 @ 20:04 |
Mijn eerste herinnering is dat ik misprijzend werd aangekeken door een hond. Een spaniel, om precies te zijn. | |
JoepiePoepie | zaterdag 16 januari 2010 @ 14:38 |
quote:Nou, dat denk ik niet... Ik was nogal een ziek en zwak kindje en ik had heel vaak (meerdere keren per jaar) erg hoge koorts en daardoor ook ontzettend veel en urenlange hallucinaties. Ik heb de gekste en engste dingen gezien. Gelukkig legden mijn ouders mij goed uit dat het allemaal niet echt was, maar dat het hallucinaties waren, anders zou ik doodsbang geweest zijn ![]() Hadden ze mij verteld dat het geesten zijn, dan zou ik dat geloofd hebben en dan zou ik heel bang geworden zijn, wat de hallucinaties versterkt zou hebben en dan zou ik waarschijnlijk ook buiten de koorts om enge dingen 'gezien' hebben. Bovendien zou ik daar dan als volwassene waarschijnlijk nog steeds niet los van zijn. | |
Summers | zaterdag 16 januari 2010 @ 16:46 |
quote:je bent offtopic ![]() [ Bericht 24% gewijzigd door Summers op 17-01-2010 22:12:48 ] | |
FP128 | zaterdag 16 januari 2010 @ 17:24 |
quote: nooit leuk als kind en ik neem aan dat je intussen al wraak hebt genomen of laten nemen voor al dat leed? ![]() | |
Nee | zaterdag 16 januari 2010 @ 18:24 |
Ik heb niet echt specifiek vage dingen mee gemaakt in m'n jeugd, maar ik heb wel sterk de invloed ervaart van rationalisatie naarmate ik ouder werd. Als kind zijnde stond ik veel bewuster in het leven en had ik grote bewondering voor de natuur en de sterren, mede omdat ik nog zo onwetend was kwam alles veel intenser en mysterieuzer over. Als je volwassen bent is eigenlijk niks meer speciaal of bijzonder, omdat alles meteen geanalyseerd wordt en je daardoor (denk ik) de schoonheid mist van bepaalde dingen. | |
JoepiePoepie | zondag 17 januari 2010 @ 14:56 |
quote:Nee hoor, jij bent nu offtopic ![]() ![]() -nee- [ Bericht 36% gewijzigd door jogy op 17-01-2010 22:07:49 ] | |
Shuraa | zondag 17 januari 2010 @ 21:46 |
aan alle mensen die niet serieus kunnen/willen zijn: ga gewoon je hele leven werken tot je 70e en daarna concluderen: wat heb ik met mn leven gedaan?? probeer eens verder te kijken dan je TV ( tv onderdrukt je gedachten juist ) | |
Darkwolf | maandag 18 januari 2010 @ 08:52 |
Als kind heb ik heel vaak entiteiten gezien. Deze herinner ik mij tot de dag van vandaag qua kleuren en vorm. Gelukkig kon mijn vader er door heen kon helpen en uiteindelijk op latere leeftijd is het eindelijk opgehouden. Vroeger was ik overgevoelig en schijn ik nog wel meer dingen te hebben gezien en waar genomen (om ze vervolgens te tekenen) waarvan ik het niet eens meer weet. Soms komt mijn moeder nog eens met wat verhalen en sta ik weer met verbazing te luisteren. Vandaag de dag heb ik gelukkig veel meer grip op mijn gevoeligheid en heb ook nooit meer dingen (ongewenst) gezien ever since. | |
erodome | maandag 18 januari 2010 @ 11:34 |
Als kind wist ik dingen van mensen en dieren, was vooral goed in de vinger op een emotionele pijnplek te leggen, iets wat nog wel hier en daar wat verwondering opriep tot kleuterschool leeftijd, maar daarna al snel niet zo best meer werd opgepakt door mensen. Ik heb het toen afgeleerd er wat van te zeggen en met dat verwaterde de presiesie ook. Een gave, ik denk van niet, heb het ook nooit zo gezien, ik hoorde niets dat er niet was, ik zag niets dat er niet was, ik wist die dingen gewoon door naar iemand te kijken, te observeren. Ik vermoed dat het in lichaamstaal zat, daar haal je meer uit dan je denkt als je (onbewust) weet hoe je dat moet bekijken. Merk namelijk dat nu ik weer heel bewust bezig ben met lichaamstaal het ook bij mensen weer een beetje nuttiger word(dus behalve alleen weten dat iemand zich naar voelt ook wat meer de context kunnen raden). | |
JoepiePoepie | maandag 18 januari 2010 @ 12:05 |
quote:Nee hoor, maar waarom quote je eerst mijn hele bericht en heb je het uren later gewijzigd in alleen dat beginstukje ![]() Maar goed, omdat jij het blijkbaar weer eens niet begrijpt, zal ik het toelichten: Toen jij een kindje was en je 'zag' dingen, hebben jouw ouders je waarschijnlijk wijsgemaakt dat je een gave hebt en daarom denk jij nu nog steeds dat die dingen die je 'zag' echt waren (en waarschijnlijk ga jij je eigen kinderen ook zo opvoeden). Ik was alleen maar een ziek en zwak kindje, zonder gave ![]() | |
i_am_god | maandag 18 januari 2010 @ 12:31 |
Mijn eerste ervaring was toen ik een jaartje of 11 was en bij mijn opa ging logeren. Ik sliep in de kamer waar normaal mijn oma sliep ( die waren net gescheiden ). Ik werd wakker uurtje of 3 's nachts en wou naar de wc. Ik keek naar de uiteinde van de bed en zag daar als eerst een schim staan. Nadat ik over mijn ogen had gewreven zag ik een jongen staan van een jaartje of 11/12. Gekleed in ( adel / rijke familie ) middeleeuwse kleding. Na 2-3 seconde besefte ik wat er voor me stond en ben ik onder de dekens gekropen en heb me 4-5 uur niet bewogen. Heb dit pas recentelijk ( 1 jaar terug of zo ben 21 onderhand ) verteld aan familie etc. mede doordat de afgelopen jaar weer dingen meemaak zoals o.a zodra ik ergens in een kamer kom en de lichten aan doe het begint te knipperen of 's avonds als ik slaap, dingen hoor/ bekeken voel. Heb aan familie leden gevraagd hoe of wat. Blijkt dat mijn familie erg spiritueel is en dat al die dingen die mij zijn overkomen niet slecht bedoeld zijn en waarschijnlijk iets/iemand is die over me waakt. Mja ik weet zelf niet wat ik er van moet denken. Want sinds mijn eerste gebeurtenis heb ik nooit meer iets gezien van een entiteit oid. | |
erodome | maandag 18 januari 2010 @ 13:10 |
quote:Meestal gebeurd het andersom, dat er gezegd wordt dat je een rijke fantasie hebt, heb je dan geluk dan lachen je ouders er wat om en laten ze je als ukkepuk zijnde, heb je pech dan krijg je er gezeur mee omdat je in je kinderwereldje rondhangt. De enkeling die ik ken met een gave heeft dat niet als zo heel positief ervaren als kind zijnde en is er niet in ondersteunt. Ik vind het zelf als ouder ook moeilijk, hele kleintjes merken echt dingen op die anders zijn als wat ik opmerk, meestal houdt dat vanzelf op, maar hoe ga je ermee om als het gebeurt? Zeg je dat het een enge droom was, ook al is het kind wakker, dat het fantasie is, of zeg je je hebt een gave en stimuleerd het ipv het af te remmen? Ik kan me nog herrineren dat die van mij een peutertje was en regelmatig wat zag, wolkenmensen noemde hij het en het kon iets zijn wat hij wel grappig vond, maar ook iets heel engs. Dan sta je daar in een slaapkamertje bij een kind die tegen de muur op wil klimmen om ergens bij weg te komen en een kat die met je mee naar binnen is geschoten en tussen kind en "iets" gaat staan blazen naar dat "iets", met dikke staart en grote ogen. Dan krab je jezelf wel even op het achterhoofd als ouder zijnde en het enige wat hielp was het zuiveren van zijn kamer op dat moment. Levendige fantasie, zeer enge dagdroom, waar zelfs de kat op reageerde(door het overstuur zijn en de focus van het kind) of wat meer, ik laat het in het midden, ik weet het echt niet. Ik weet dat dagdromen zeer levendig kunnen zijn, ben een echt droomhoofd en heb de nodige dagdromen al wel meegemaakt, ik weet dat dieren heftig kunnen reageren op emotie's, dat zeker katten heel raar kunnen reageren op emotie, geluiden en alles, dat hun ogen een richting op zien gaan weinig zegt omdat ze vaak luisteren ipv kijken. Dat het zuiveren werkte kan ik ook niet zien als bewijs dat het wat anders was, tot op de dag van vandaag gebruik ik weleens een versje voor het slapen gaan die perfect werkt om de gemoederen te bedaren als er een keer een nachtmerrie ofzo is geweest, die kent geen andere kracht dan liefdevolle aandacht en een hulp om tot rust te komen, gewoon even goed te ademen en de realiteit weer de tijd te geven om terug te keren. Het kan goed zijn dat het zuiveren hetzelfde inhield in deze, een bewuste liefdevolle aandacht die vooral tijd en ruimte schiep om weer tot rust te komen en de laatste spinnewebben weg te vegen in de geest. Ik heb hem laatst nog een keer gevraagd of hij nog weleens wolkenmensen zag, maar het antwoord was nee, al heel lang niet meer, niet meer sinds hij van slaapkamer is verhuist. | |
Nembrionic | maandag 18 januari 2010 @ 13:12 |
quote:Dat zijn 2 hele normale dingen voor kinderen. Heeft niets met paranormaliteit te maken. | |
JoepiePoepie | maandag 18 januari 2010 @ 13:39 |
quote:Nou, ik ben juist blij dat mijn ouders mij goed hebben uitgelegd dat die hallucinaties slechts hallucinaties zijn, want er zaten echt enge dingen tussen die urenlang duurden. Ik had het niet tof gevonden als ze er een beetje om gelachen hadden ![]() | |
Summers | maandag 18 januari 2010 @ 13:57 |
quote:en kinderen vertellen ook niet alles , ik heb mijn eerste ervaring pas verteld toen ik volwassen was . | |
Darkwolf | maandag 18 januari 2010 @ 14:53 |
quote:Als ik jouw verhaal niet verkeerd onthouden heb had jij het toch over flinke koorts? Daar zit denk ik het verschil in. Mijn ouders hadden het dan ook niet onder "gaven" of "paranormaal" afgedaan. | |
JoepiePoepie | maandag 18 januari 2010 @ 15:17 |
quote:Dat hoef je niet te onthouden hoor, dat kun je gewoon hier teruglezen ![]() Hallucinaties zijn niet onlosmakelijk verbonden aan koorts, je kunt natuurlijk ook hallucinaties hebben zonder koorts. Hallucinaties Hallucinaties deel 2 (met de bandstemmen van _Led_) | |
VaderVanJezus | maandag 18 januari 2010 @ 15:21 |
quote:inderdaad, ik denk dat bijna ieder kind weleens zoiets heeft gehad | |
Darkwolf | maandag 18 januari 2010 @ 15:29 |
quote:Dat snap ik. Mijn punt was meer dat het waarschijnlijker is dat het hallucinaties zijn als het koorts gebonden is of anderzijds. ![]() | |
Nembrionic | maandag 18 januari 2010 @ 15:33 |
quote:Kinderen zijn nou eenmaal fantasten en erg in de groei. Vooral in de hersenen. Dus tja... | |
jogy | maandag 18 januari 2010 @ 15:38 |
quote:Eensch. Toen mijn zus strak van de (verkeerd voorgeschreven) pillen op haar 6de jaar verkondigde dat ze botten zag vliegen was paranormaal nou niet het eerste waar mijn ouders aan dachten. Verschillende situaties kunnen verschillende verklaringen bevatten. Soms komt het een beetje over alsof men hier ook wel denkt dat alle koeien zoogdieren zijn dus dat alle zoogdieren ook koeien zijn. Zo werkt het natuurlijk niet. | |
Nee | dinsdag 19 januari 2010 @ 14:27 |
quote:Een hallucinatie is nogal een brede definitie wat we het liefst overal op willen plakken op gebeurtenissen en ervaringen die niet overeenkomen met onze consensus realiteit. |