quote:
Ja, ik heb van begin tot eind gehuild. Mijn ogen zijn dik, ik heb hoofdpijn, ik heb mijn kinderen afgeblaft omdat ze er doorheen zaten te praten en ben toen alleen in onze slaapkamer gaan zitten en heb aan een stuk door gehuild.
Lach erom wat je wil, I don't care.
Dat gedicht van Maya Angelou was hartverscheurend, Brooke Shields was hartverscheurend, Jermain die zich dapper door Smile heen sloeg, Paris die opstond toen Al Sharpton zei "your daddy wasn't strange", Janet die Paris hand vastpakte, de hele familie die als een blok om Marlon heen ging staan en hem knuffelde, Marlon die zijn tweelingbroertje noemde, Usher die het niet droog hield, Mariah die haar stem kwijt raakte van het huilen, Jennifer Hudson... dappere Jennifer Hudson die net zelf zo'n zwaar verlies heeft geleden en daar toch staat, Magic Johnson. De wonderful Stevie Wonder met zijn prachtige, prachtige They won't go where I'll go, het ging maar door en door.
Wat ik ook erg mooi vond, ik weet niet of jullie dat is opgevallen, is dat op Brooke Shields na het alleen maar African Americans waren. Michael Jackson was een zwarte man, en heeft het afscheid gekregen dat een zwarte man verdient.
Oh, end an vergeet ik nog helemaal die resolution 600!
Ik vond het prachtig. In 1 woord prachtig.