R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Op dit moment bevind ik mij in een turbulente periode. Mijn vriendin begint last van rammelende eierstokken te krijgen en ik ervaar al een tijdje een opkomende Quaterlife crisis. Ik heb enorm veel moeite met het feit dat ik steeds ouder begin te worden en zie mijn omgeving ook veranderen. Van een levenslustige avontuurlijke omgeving naar een gestandaardiseerd, rustig en burgelijk leventje (mensen van mijn leeftijd die gaan trouwen, kinderen gaan beginnen niets avontuurlijk meer doen behalve de jaarlijkse vakanties naar Torremolinos en de lokale camping etc). Dit ervaar ik als een keiharde confrontatie en laat mij geregeld met weemoed terugkijken naar mijn onbekommerde jeugdjaren. Dat ik mij met de dag meer 'fucked up' begin te voelen heeft nog een oorzaak, de toenemde druk van mijn vriendin en omgeving naar gezinsstichting.
Voor de mensen die naar aanleiding van vorige topics over mijn relatie onzinreacties posten, reageer dan niet. Ik ervaar namelijk echt dat zowel mijn eigen leven als mijn relatie in een sluimerende impasse verkeert en voel me daar echt KUT onder. Ok, de volgende situatie:
TS, 26 jaar en na de zomer afstuderen. Heeft een opkomende Quaterlife crisis en ervaart een toenemende sociale druk m.b.t. gezinsstichting. TS, ervaart het proces van ouder worden en reflectie en heeft het hier moeilijk mee. TS, wil later wel kinderen maar nog niet trouwen (miss ooit)
Vriendin: 25 jaar, afgestudeerd, werkt fulltime en wil aan kinderen en trouwen. Vriendin wil over 2 jaar kinderen en wil het liefst daarvoor trouwen.
Argumenten waarom TS twijfelt over het nut van een huwelijk:
-De overheid en buitenwereld hoeft zich niet in te mengen in mijn relatie. Mijn relatie met mijn vriendin ervaar ik als een privé-aangelegenheid
-Het huwelijk is zowel, vanuit het perspectief van geloof en overheid, louter een instrument om het verkeer van geslachten te reguleren, in te dammen en te beheren. Ik geloof in de waarde van menselijke vrijheid zonder enige geïnstitutionaliseerde beperking.
I-ndien het mis gaat, is het een zeer kostbare, emotionele en pijnlijke manier om weer van elkaar af te komen (ok, daar ga ik natuurlijk niet vanuit)
Argumenten van mijn vriendin vóór de noodzaak van een huwelijk:
Het is het 'gevoel'
Je laat aan de buitenwereld zien dat je echt voor elkaar kiest
Als het minder gaat, kun je niet zomaar uit elkaar, het huwelijk dwingt je om er eerst samen uit te komen
het geeft meer stabiliteit en rust in huis voor een opgroeiend kind
Vandaag tijdens dat zware gesprek zei ze plots dat ze iig eerst wil trouwen voordat ze een kind krijgt, terwijl ze duidelijk hadden besproken (in eerdere gesprekken) dat we eerst zouden samenwonen, ik na mijn afstuderen een goede baan probeer te vinden, dan aan kinderen gaan denken en pas veel later gaan denken over een huwelijk (maar daar twijfel ik dus nog over).
Mijn vriendin wil dus iig dat ik al rond mijn 28e ga trouwen, kids en huisje, boompje, beestjeleven ga leiden. TS is daar dus nog niet aan toe. Eerst het ene dan de andere verandering. Niet alle grote veranderingen binnen zo'n korte periode en met deze druk. Mijn familie doet vrolijk mee door op verjaardagfeestjes haar aan te moedigen zo van ' aah hij trouwt wel hoor of van 'nou wanneer gaan jullie nu aan kinderen beginnen? ' Dit in combinatie met die Quaterlife crisis geeft de relatie wat spanningen en laat mij super kut voelen.
Hoe zouden jullie hiermee omgaan/heeft iemand een soortgelijke ervaring? Advies!
Voor de mensen die naar aanleiding van vorige topics over mijn relatie onzinreacties posten, reageer dan niet. Ik ervaar namelijk echt dat zowel mijn eigen leven als mijn relatie in een sluimerende impasse verkeert en voel me daar echt KUT onder. Ok, de volgende situatie:
TS, 26 jaar en na de zomer afstuderen. Heeft een opkomende Quaterlife crisis en ervaart een toenemende sociale druk m.b.t. gezinsstichting. TS, ervaart het proces van ouder worden en reflectie en heeft het hier moeilijk mee. TS, wil later wel kinderen maar nog niet trouwen (miss ooit)
Vriendin: 25 jaar, afgestudeerd, werkt fulltime en wil aan kinderen en trouwen. Vriendin wil over 2 jaar kinderen en wil het liefst daarvoor trouwen.
Argumenten waarom TS twijfelt over het nut van een huwelijk:
-De overheid en buitenwereld hoeft zich niet in te mengen in mijn relatie. Mijn relatie met mijn vriendin ervaar ik als een privé-aangelegenheid
-Het huwelijk is zowel, vanuit het perspectief van geloof en overheid, louter een instrument om het verkeer van geslachten te reguleren, in te dammen en te beheren. Ik geloof in de waarde van menselijke vrijheid zonder enige geïnstitutionaliseerde beperking.
I-ndien het mis gaat, is het een zeer kostbare, emotionele en pijnlijke manier om weer van elkaar af te komen (ok, daar ga ik natuurlijk niet vanuit)
Argumenten van mijn vriendin vóór de noodzaak van een huwelijk:
Het is het 'gevoel'
Je laat aan de buitenwereld zien dat je echt voor elkaar kiest
Als het minder gaat, kun je niet zomaar uit elkaar, het huwelijk dwingt je om er eerst samen uit te komen
het geeft meer stabiliteit en rust in huis voor een opgroeiend kind
Vandaag tijdens dat zware gesprek zei ze plots dat ze iig eerst wil trouwen voordat ze een kind krijgt, terwijl ze duidelijk hadden besproken (in eerdere gesprekken) dat we eerst zouden samenwonen, ik na mijn afstuderen een goede baan probeer te vinden, dan aan kinderen gaan denken en pas veel later gaan denken over een huwelijk (maar daar twijfel ik dus nog over).
Mijn vriendin wil dus iig dat ik al rond mijn 28e ga trouwen, kids en huisje, boompje, beestjeleven ga leiden. TS is daar dus nog niet aan toe. Eerst het ene dan de andere verandering. Niet alle grote veranderingen binnen zo'n korte periode en met deze druk. Mijn familie doet vrolijk mee door op verjaardagfeestjes haar aan te moedigen zo van ' aah hij trouwt wel hoor of van 'nou wanneer gaan jullie nu aan kinderen beginnen? ' Dit in combinatie met die Quaterlife crisis geeft de relatie wat spanningen en laat mij super kut voelen.
Hoe zouden jullie hiermee omgaan/heeft iemand een soortgelijke ervaring? Advies!
Daar zou ik héél slecht tegenkunnenquote:Op zondag 5 juli 2009 23:06 schreef Leonidas82 het volgende:
Mijn vriendin wil dus iig dat ik al rond mijn 28e ga trouwen, kids en huisje, boompje, beestjeleven ga leiden. TS is daar dus nog niet aan toe. Eerst het ene dan de andere verandering. Niet alle grote veranderingen binnen zo'n korte periode en met deze druk. Mijn familie doet vrolijk mee door op verjaardagfeestjes haar aan te moedigen zo van ' aah hij trouwt wel hoor of van 'nou wanneer gaan jullie nu aan kinderen beginnen? ' Dit in combinatie met die Quaterlife crisis geeft de relatie wat spanningen en laat mij super kut voelen.
Hoe zouden jullie hiermee omgaan/heeft iemand een soortgelijke ervaring? Advies!
iddquote:
Op dinsdag 7 juni 2016 23:04 Papierversnipperaar het volgende:
En waarom staat Groot Brittannië er niet tussen? Alleen al het drugs geld dat door HSBC is witgewassen levert dat land een ereplaats op.
Website ware Islam: http://harun-yahya.net/
En waarom staat Groot Brittannië er niet tussen? Alleen al het drugs geld dat door HSBC is witgewassen levert dat land een ereplaats op.
Website ware Islam: http://harun-yahya.net/
Inderdaad.quote:
Sowieso vraag ik me af wat voor tokkie je bent als je dat soort dingen zegt, maar al helemaal tegen mensen van 25 en 26.
As the officer took her away, she recalled that she asked,
"Why do you push us around?"
And she remembered him saying,
"I don't know, but the law's the law, and you're under arrest."
"Why do you push us around?"
And she remembered him saying,
"I don't know, but the law's the law, and you're under arrest."
De huwelijksredenen van je vriendin zijn allemaal drogredenen....
Maar probeer dat een vrouw maar eens duidelijk te maken
Maar probeer dat een vrouw maar eens duidelijk te maken
deal with it
Trouwen OK, mits je er ook voor jezelf achter staat (dat je het bij de overheid registreerd: prima, maar het is iets tussen jou en partner), maar kies er wel voor om in VREDESNAAM gewoon op huwelijkse voorwaarden te trouwen, dat scheelt een hoop shit aan het end.
Persoonlijk zou ik nog minstens 5 jaar wachten, dat overleven die eierstokken van je vriendin ook nog wel.
Persoonlijk zou ik nog minstens 5 jaar wachten, dat overleven die eierstokken van je vriendin ook nog wel.
I'm fed up with all this Wi-fi-high-fiving
Steam: Skullsplitter
Origin-naam:013skullsplitter
Steam: Skullsplitter
Origin-naam:013skullsplitter
Je sig!quote:
!
I'm fed up with all this Wi-fi-high-fiving
Steam: Skullsplitter
Origin-naam:013skullsplitter
Steam: Skullsplitter
Origin-naam:013skullsplitter
Wel snel aan kinderen beginnen aub zodat minister Rouvoet trots op je kan zijn. Kan je ook zo'n kekke zwangerschapscd van hem krijgen.
Hoe oud denk je te worden als je nu aan je kwart-levenscrisis zit?
Minister: lt's not particularly silly, is it? I mean, the right leg isn't silly at all and the left leg merely does a forward aerial half turn every alternate step.
Mr Pudey: Yes, but I think that with Government backing I could make it very silly.
Mr Pudey: Yes, but I think that with Government backing I could make it very silly.
Ik wilde je eigenlijk aanraden dit topic (waarom vinden vrouwen dat trouwen zo belangrijk?) te lezen, maar toen zag ik dat je dat zelf geopend had
deal with it
Maar goed, eigenlijk ben je gewoon sacherijnig omdat je na 25 jaar parasiteren nu zelf een bijdrage moet gaan leveren aan de maatschappij?
Kinderen en trouwen een bijdrage aan de maatschappij?quote:Op zondag 5 juli 2009 23:20 schreef Swetsenegger het volgende:
Maar goed, eigenlijk ben je gewoon sacherijnig omdat je na 25 jaar parasiteren nu zelf een bijdrage moet gaan leveren aan de maatschappij?
En maak het zelfs nog duidelijker dat je voor de komende tien jaar niet perse zoiets als trouwen in je leven ziet. Zo kan je later altijd toch nog iets eerder trouwen mocht je het zelf ook welletjes vinden.quote:Op zondag 5 juli 2009 23:22 schreef cesareborgia het volgende:
Hoe moeilijk kan je het jezelf maken, zeg gewoon NEE.
Sowieso is werken een bijdrage aan de maatschappij, en kinderen zijn redelijk belangrijk. Mits jullie het niet erg vinden als je tot je 90ste moet werken natuurlijk.quote:
[..]
Kinderen en trouwen een bijdrage aan de maatschappij?
QFT!quote:
Kan je niet een keer tegen die mensen zeggen dat het niet aan hun is om te bepalen wat of hoe je het doet?
Ik wil zelf later ook trouwen, zéker voordat er kinderen komen (als alles goed verloopt uiteraard). Al zijn de redenen een beetje "simpel". Van beide kanten eigenlijk.
Kan je met je vriendin bespreken over hoe je je voelt of kan ze het niet begrijpen..? Gunt ze je niet de tijd om te wennen aan de veranderingen..?
Leer spaties gebruiken!
Op donderdag 16 december 2010 20:05 schreef craftyvirus het volgende:
Bootje84 is een westlander waar ik respect voor heb :@ :P
Op donderdag 16 december 2010 20:05 schreef craftyvirus het volgende:
Bootje84 is een westlander waar ik respect voor heb :@ :P
Dude 26 is nog zo jong! laat je er niet onder krijgen, die gevoelens zijn a 'completely, normal thing'
die ja ...quote:
what the fuck, verberg je maar achter zoiets, je bent 26 man wat loop je te zeiken op het leven.
maak het uit met je vriendin en neuk nog een jaar of 5 in de rondte en kom er dan achter hoe goed het eigenlijk allemaal wel niet was
succes, vele zijn je voorgegaan met hun quarterlife crisis...
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
Als jij er nog niet aan toe bent dan moet zij dat accepteren 
. Als je eenmaal kinderen hebt dan kun je dag zeggen tegen je vrijheid. En vanaf dat moment ben jijzelf niet meer de belangrijkste persoon in je leven, maar is iemand anders dat.
Ik weet niet hoe zij denkt over kinderen. Maar die kinderen zijn er ook om 3 uur 's nachts. En 4 uur en 5 uur en 6 uur. Hebben jullie het daar al over gehad? Denkt zij dat ze over 2 jaar jullie kinderen al alles kan geven wat ze zou willen? Of moeten ze naar de creche, bso en nso ivm een tekort aan geld?
Doe eerst gewoon even van het leven genieten joh
. Als je eenmaal kinderen hebt dan kun je dag zeggen tegen je vrijheid. En vanaf dat moment ben jijzelf niet meer de belangrijkste persoon in je leven, maar is iemand anders dat. Ik weet niet hoe zij denkt over kinderen. Maar die kinderen zijn er ook om 3 uur 's nachts. En 4 uur en 5 uur en 6 uur
. Hebben jullie het daar al over gehad? Denkt zij dat ze over 2 jaar jullie kinderen al alles kan geven wat ze zou willen? Of moeten ze naar de creche, bso en nso ivm een tekort aan geld?Doe eerst gewoon even van het leven genieten joh
My mama didn't raise no fool
Jongen, ik ben net door een soortgelijke fase heen, dus kan me enigzins er iets bij voorstellen.
Ik denk dat jij best kinderen wilt, en dat jouw vriendin ook best de ware is voor jou.
Trouwen, dat moeten jullie lekker zelf uitmaken.
Maarrrrr kinderen nemen is geen geintje, daar moet je helemaal achterstaan, je kan het niet terugdraaien en zal je altijd 100% moeten inzetten als voorbeeldige ouder.
Maar jullie zijn nog iets jonger dan ik ben. Ik ben 30 nu, en mijn ex is 29. Ben sinds 3 weken vrijgezel na 6 jaar samengewoond te hebben met haar.
Zij wilt erg graag kinderen, en ik niet, trouwen waren we het beiden over eens, dat is ouderwets en nergens voor nodig, daar wij geen religie aanhangen. (Want anders móet je trouwen huh)
Anyways, om even terug te komen op jouw probleem, jouw vriendin is al klaar met studie en werkt, jij moet nog even. Is het niet verstandig om gewoon even een paar jaar extra te wachten? Als jouw vriendin echt met jou kinderen wilt dan kan ze toch ook wel een jaar of 2 extra wachten? Dat trouwen zou ik me niet te druk om maken. kan altijd ongedaan gemaakt worden. Kinderen niet.
Misschien moeten jullie allebei een beetje meegeven.
Is het geen optie om te zeggen tegen je vriendin van ja! ik wíl met je trouwen, maar kinderen wil ik pas over 4 jaar.(da's al iets later dan 2 jaar, en kan je het huwelijk even uitproberen.)
Als zij echt van je houdt kan ze toch wel even wachten?
Ze is pas 25 man..... hoger opgeleidden nemen over het algemeen pas kinderen rond hun 30e, dus over 4 jaar is ze er echt nog niet laat bij.
sterkte man, dit is erg lastig, hier is het fout gegaan, of juist goed, maar wij hebben bepaalde keuzes moeten maken om allebei gelukkig te worden, en dat houdt in een toekomst zonder elkaar.
denk met je hart, maar vergeet niet met je hoofd te denken.
Greetz
Ik denk dat jij best kinderen wilt, en dat jouw vriendin ook best de ware is voor jou.
Trouwen, dat moeten jullie lekker zelf uitmaken.
Maarrrrr kinderen nemen is geen geintje, daar moet je helemaal achterstaan, je kan het niet terugdraaien en zal je altijd 100% moeten inzetten als voorbeeldige ouder.
Maar jullie zijn nog iets jonger dan ik ben. Ik ben 30 nu, en mijn ex is 29. Ben sinds 3 weken vrijgezel na 6 jaar samengewoond te hebben met haar.
Zij wilt erg graag kinderen, en ik niet, trouwen waren we het beiden over eens, dat is ouderwets en nergens voor nodig, daar wij geen religie aanhangen. (Want anders móet je trouwen huh)
Anyways, om even terug te komen op jouw probleem, jouw vriendin is al klaar met studie en werkt, jij moet nog even. Is het niet verstandig om gewoon even een paar jaar extra te wachten? Als jouw vriendin echt met jou kinderen wilt dan kan ze toch ook wel een jaar of 2 extra wachten? Dat trouwen zou ik me niet te druk om maken. kan altijd ongedaan gemaakt worden. Kinderen niet.
Misschien moeten jullie allebei een beetje meegeven.
Is het geen optie om te zeggen tegen je vriendin van ja! ik wíl met je trouwen, maar kinderen wil ik pas over 4 jaar.(da's al iets later dan 2 jaar, en kan je het huwelijk even uitproberen.)
Als zij echt van je houdt kan ze toch wel even wachten?
Ze is pas 25 man..... hoger opgeleidden nemen over het algemeen pas kinderen rond hun 30e, dus over 4 jaar is ze er echt nog niet laat bij.
sterkte man, dit is erg lastig, hier is het fout gegaan, of juist goed, maar wij hebben bepaalde keuzes moeten maken om allebei gelukkig te worden, en dat houdt in een toekomst zonder elkaar.
denk met je hart, maar vergeet niet met je hoofd te denken.
Greetz
Opeens heb je het, je wordt alcoholist.
Of je gaat trouwen moet je niet uitvechten met argumenten voor en tegen. Dat moet je alleen doen als je het alletwee graag wil.
Wat jij je moet afvragen is of je...
Optie 1: nu nog een paar jaar vrij wil zijn (misschien al wel samenwonen, maar nog wel vrijheid van gaan en staan waar je wil, reizen, van baan veranderen, verhuizen, etc.) en daarna echt wel wil trouwen en kinderen krijgen, dus eigenlijk dat je vriendin dr 'wilde periode' wat sneller is afgelopen dan de jouwe maar jullie in grote lijnen het zelfde willen
Optie 2: het nu zeker niet wil de komende jaren, maar ook helemaal niet zeker bent of je het de komende 10 jaar wel gaat willen
In het eerste geval vind ik dat het redelijk is van je vriendin te vragen nog een paar jaar geduld te hebben met haar eierstokken. Maar als het om optie 2 gaat vind ik dat je eerlijk moet zijn tegen haar en moet zeggen dat je niet weet of het ooit gaat gebeuren. Dan kan zij haar eigen afweging maken of ze bij je wil blijven met de kans dat je geen kinderen zult willen, of dat ze weggaat en iemand zoekt die dat wel wil. Anders laat je namelijk haar kans om kinderen te krijgen volledig van jou afhangen en dat maakt je relatie niet gezelliger. Dan blijft ze er iedere 3 maanden over beginnen en ruzie maken enzovoort, omdat jij altijd blijft zeggen 'jawel, maar niet nu' en dat is niet eerlijk voor haar.
Wat jij je moet afvragen is of je...
Optie 1: nu nog een paar jaar vrij wil zijn (misschien al wel samenwonen, maar nog wel vrijheid van gaan en staan waar je wil, reizen, van baan veranderen, verhuizen, etc.) en daarna echt wel wil trouwen en kinderen krijgen, dus eigenlijk dat je vriendin dr 'wilde periode' wat sneller is afgelopen dan de jouwe maar jullie in grote lijnen het zelfde willen
Optie 2: het nu zeker niet wil de komende jaren, maar ook helemaal niet zeker bent of je het de komende 10 jaar wel gaat willen
In het eerste geval vind ik dat het redelijk is van je vriendin te vragen nog een paar jaar geduld te hebben met haar eierstokken. Maar als het om optie 2 gaat vind ik dat je eerlijk moet zijn tegen haar en moet zeggen dat je niet weet of het ooit gaat gebeuren. Dan kan zij haar eigen afweging maken of ze bij je wil blijven met de kans dat je geen kinderen zult willen, of dat ze weggaat en iemand zoekt die dat wel wil. Anders laat je namelijk haar kans om kinderen te krijgen volledig van jou afhangen en dat maakt je relatie niet gezelliger. Dan blijft ze er iedere 3 maanden over beginnen en ruzie maken enzovoort, omdat jij altijd blijft zeggen 'jawel, maar niet nu' en dat is niet eerlijk voor haar.
Ik hoorde eens een kerel van 25 met 2 kinderen. Je schrikt natuurlijk ff want je denkt 'gast, wat doe je. Je leven is over'.
Maar hij zei: Als je weet dat je ooit kinderen wilt, kun je het net zo goed, of eerlijk gezegd beter direct doen. Feit is dat die kinderen je leven totaal op hun kop zetten. In feite begin je een nieuw leven. Zijn stelling was dus: Als je zeker weet dat je voor dat nieuwe leven gaat, moet je dan nog heel veel tijd en energie steken in je huidige leven?
Alle verhalen van 'ik wil nog eerst dit en dat doen en beleven en meemaken . . . '. Prima, als je geen kinderen wilt.
Aan de andere kant is druk geen goede basis voor een relatie. Zéker niet met kinderen.
En aan weer een andere kant: Als de natuur moest wachten totdat mannen er 'klaar' voor waren, zat Eva nu anno 2009 nóg met een chagerijnig gezicht onder een boom terwijl Adam met zijn vrienden naar het voetbal is.
Als je één of ander idee hebt van 'ik wil éérst met een rugzak door Zuid Amerika'; koop dan die rugzak en dat ticket en doe het dan. Wees eerlijk over de redenen om het uit te stellen.
Wat ik wil zeggen is: Laat je niet pushen tot ingrijpende dingen (trouwen en kinderen) waar je niet volledig achterstaat.
En neem bij jezelf de tijd om te onderzoeken of je wel echt staat achter de redenen om het (nog) niet te doen.
Maar hij zei: Als je weet dat je ooit kinderen wilt, kun je het net zo goed, of eerlijk gezegd beter direct doen. Feit is dat die kinderen je leven totaal op hun kop zetten. In feite begin je een nieuw leven. Zijn stelling was dus: Als je zeker weet dat je voor dat nieuwe leven gaat, moet je dan nog heel veel tijd en energie steken in je huidige leven?
Alle verhalen van 'ik wil nog eerst dit en dat doen en beleven en meemaken . . . '. Prima, als je geen kinderen wilt.
Aan de andere kant is druk geen goede basis voor een relatie. Zéker niet met kinderen.
En aan weer een andere kant: Als de natuur moest wachten totdat mannen er 'klaar' voor waren, zat Eva nu anno 2009 nóg met een chagerijnig gezicht onder een boom terwijl Adam met zijn vrienden naar het voetbal is.
Als je één of ander idee hebt van 'ik wil éérst met een rugzak door Zuid Amerika'; koop dan die rugzak en dat ticket en doe het dan. Wees eerlijk over de redenen om het uit te stellen.
Wat ik wil zeggen is: Laat je niet pushen tot ingrijpende dingen (trouwen en kinderen) waar je niet volledig achterstaat.
En neem bij jezelf de tijd om te onderzoeken of je wel echt staat achter de redenen om het (nog) niet te doen.
|
|
