Dus ik zit zo aan tafel te eten van iets vaags en onbekends wat zojuist op tafel is gezet, en verrek, het smaakt uberchill (zat vlees in en knoflooksaus bij, dus altijd lekker, nee geen shoarma, ook lekker trouwens, maar das logisch gezien de gegeven regel van zojuist). Aangezien ik binnenkort op kamers ga en het me in potentie ook wel relaxed leek dit op tafel te zetten voor mezelf, stelde ik de grote vraag: "duurt het lang om dit te maken?" Wanneer er meer dan 5 minuten voor nodig zijn heb ik er immers geen zin meer in.
Goed, de desbetreffende vrouw begint haar antwoord dus met "nee, dit gerecht is echt enorm simpel om klaar te maken! je hoeft alleen maar even (...)" en na enkele minuten was ze serieus nog altijd bezig te vertellen hoe je die shit klaarmaakt en op welke manieren dat allemaal kan etc. etc. etc. Waarom snapt het mens niet dat mijn mannenhersenen daar veel te simpel voor zijn en ik bij meer dan 2 benodigde handelingen de draad al volledig kwijt ben?

Vervolgens wordt ik ook het complete gerecht lang gebombardeerd met allerlei feitjes over wat er allemaal precies inzit en wat de alternatieven zijn... Wat boeit mij dat nou? Zolang het goed smaakt vreet ik het gewoon op al waren het koeienhersenen. Heb dan ook maar gedaan alsof ik wél meer dan 1 zin lang luisterde en respect getoond voor het feit dat vrouwen graag over nutteloze shit praten.

Klacht: iets simpel noemen wat juist onverdraaglijk veel energie kost
Anti-klacht: ik kreeg 5 van die dingen, en had ze eerder op dan zij er 2 kon verorberen
EDIT: Focus es ff niet op mijn luiheid, maar op het feit dat vrouwen moeilijke dingen simpel noemen. Kan toch niet?
[ Bericht 5% gewijzigd door Matthijs- op 27-06-2009 21:29:08 ]