Drie op een rij:
gisteren heeft Ruben zichzelf behoorlijk overeten waarschijnlijk. Ynske was hier toen er gebeld werd van de opvang of hij op bed gelegd mocht worden om 4 uur, want hij ging op de grond liggen. TOen ik hem om kwart over vijf ging halen was hij echt heel erg aanhankelijk, hangerig, warm, huilerig en zo niet Rubens. Binnen een tijdje op de bank gelegen, uiteindelijk Bert naar huis laten komen zodat we Ruben in bad konden stoppen (ik had geprobeerd hem alleen in bad te doen, maar dat wilde hij echt niet en gedwongen in bad doen doe ik niet als ik alleen thuis ben). Daardoor koelde hij wel af, maar echt beter ging het niet. Beneden weer op de bank gelegen, komt hij bij ons aan tafel zitten als we gaan eten en er komt toch een lading appel, sinaasappel en vocht uit zijn maag gegooid. Voor de mensen die mijn huiskamer kennen: Ruben zat met zijn rug naar de schuifpui, maar zelfs daar was het terug te vinden

Hij was wel zo lief om het niet over ons eten heen te gooien, maar hij zat echt heel zielig te huilen, totdat de laatste lading ook uit zijn maag was, toen was hij weer mijn eigen Ruben.
Het lijkt erop alsof hij ook het fruit van andere kinderen heeft zitten eten, want het leek op minstens anderhalve appel en een sinaasappel en ik hoop toch dat ze hem niet zoveel fruit in een keer geven op de opvang

En dat terwijl gisteren dus goed begon, plassen op het potje, vanochtend weer. Soms is het handig als je een grote neef hebt die bezig is met zindelijkheidstraining