Hoe gaat het met de (nieuwe) moeders #78

Thanks Brighteyes, ik was al aan het zoeken hoe ik een nieuwe OP moest maken... Heb daar nog geen ervaring mee, vandaar!

jeetje Kleurdoos wat balen!

kleurdoos dat is balen...

Kleurdoos balen zeg! Krijg je nu medicatie?

jeetje Kleurdoos dat is wel echt rot. Hoop dat ze een oplossing hebben en dat het ziekenhuis in... niet die oplossing is!

Pandora, lijkt me een moeilijke situatie. Ik kan me niet in de schoenen van je partner zetten, maar hormonen slingeren je van hot naar her. En voor hetzelfde geld hangt ze dus straks aan de telefoon met de vraag of je aub wilt komen, omdat ze je nodig heeft. Ik zou haar inderdaad even de pas laten zetten, maar de deur dus wel op een kier zetten. Nu zegt ze nee en straks zegt ze: je moet wel komen. Zeg dan niet, maar net zei je nog...... nee, denk dan maar gewoon gekke hormonen en zeg...tuurlijk ben er straks.

In elk geval gefeliciteerd en welkom in de zeer verwarrende wereld van het ohhhh zo prachtige moederschap.

^{en super dat je uit de kast bent...}

Kleurdoos, jeetje! Wat heftig zeg, en dan ook nog de situatie met je broer! Kan me voorstellen dat dat ook geen goed doet voor je gezondheid.
Sterkte ermee!

Pandora, het lijkt me een lastige situatie waar je in zit! Ik kan me wel aansluiten bij wat BE zegt, maar ik kan me ook voorstellen dat dat voor jou moeilijk is. Succes en veel geluk in elk geval!

Dank jullie, dames.
Ik was ook inderdaad al van plan om te doen wat Brighteyes zei en chacamama. Maar ik kan niet ontkennen dat het heel, heel moeilijk is!
Ik schuif het lekker af op haar vermoeidheid in combinatie met hormonen... En dan maar hopen, bidden en duimen dat het allemaal weer snel weer wat rustiger wordt in dat mooie koppie van haar.

Chacamama, ik heb er - als het ter sprake kwam - nooit een geheim van gemaakt dat ik mezelf als bisexueel beschouwde. Maar ja, iedereen kent mij eigenlijk in een relatie met een man (ik heb vorig jaar zomer een relatie van 13 jaar beëindigd omdat we uit elkaar waren gegroeid). En ik snap ook wel dat het zéggen dat je bi bent toch wat anders is dan het daadwerkelijk met een vrouw aan komen zetten...
Dus ik heb inderdaad wel wat mensen van hun stoelen laten vallen ja, hahaha.
Maar iedereen reageerde eigenlijk positief, zelfs degenen van wie ik wel wat weerstand had verwacht. Maar ik kreeg ook van veel mensen reacties als "O dus daarom zie je er de laatste tijd zo happy uit", "Ik vond al dat je positiever in het leven stond de laatste weken", en dergelijke. Dus het is kennelijk te merken dat ik gelukkiger ben dan ik in heel lange tijd geweest ben. En dat scheelt natuurlijk wel voor de acceptatie ervan.
Maar goed, dit heeft niet zoveel met moederen te maken he...
* Pandora73 vreest standje voor topicvervuiling...

quote:

Op dinsdag 16 juni 2009 13:54 schreef LovelyLady het volgende:
Memmel is een spiraaltje zetten niet wat snel? (en dit hoort misschien meer in het hoe gaat het met de (nieuwe) moeders topic thuis)

Ik hevel 'm even over uit het babietjestopic. Ik ben dus bij de dok geweest die heeft vastgesteld dat ik geen ontsteking heb. gelukkig. Maar de medicijnen die ik zou krijgen om mijn baarmoeder sneller te laten krimpen, heeft de apotheek nog niet. Ze willen eerst met de arts overleggen, omdat het kennelijk nogal ongebruikelijk is om het in de betreffende dosis voor te schrijven (schijnt voorheen een anti-migraine middel te zijn geweest). Maar die kunnen ze morgen pas bellen, dus ik hoop morgen meer te horen.

En verder zei ik dus dat er op 29 juni een spiraaltje wordt geplaatst, waarop LL zich afvroeg of dat niet wat snel was. Nou, dat valt dus wel mee. Ze plaatsten het het liefst wanneer je nog vloeit, omdat je baarmoedermond dan nog open staat. Maar ik heb net de bijsluiter zitten lezen....iemand ervaringen mee? Doet het plaatsen zeer? _{(Ik weet dat in verhouding met persweeen alle pijn relatief is, maar toch )}

Memmel, ik vond het plaatsen echt niet zeer doen. Het is gewoon een akelig idee.
Het verwijderen vond ik gemener, dat was even heeel gevoelig. Succes!

Kleurdoos, wat rot. Kunnen ze er nu al wat aan dien? Zodat die 3 kilo hopelijk blijft zitten al?

Memmel, ik vond het opmeten wel pijnlijk. Maar verder viel het mee. (was na kim)

KLeurdoos Stom

Oh Kleurdoos wat naar! Hopelijk komt het niet zover dat je opgenomen moet worden!

Vervelend Memmel, dat het niet helemaal lekker voelt, en dat je dan weer moet wachten op medicijnen. _{maar wel heel leuk dat deur nog open staat voor zo'n mooi derde kindje!}

Kleurdoos, is het je schildklier die te snel werkt? Dat heeft mijn vriendje ook.. Rot zeg! Maar mocht je vragen ofzo hebben, dan heb ik daar misschien (want van heel dichtbij meegemaakt) een antwoord op. _{kan me ook voorstellen dat je daar bij een of andere lurker helemaal niet op zit te wachten, maar ik meld het toch maar even..} Sterkte ermee in elk geval..

quote:

Op dinsdag 16 juni 2009 22:21 schreef Memmel het volgende:

[..]

Ik hevel 'm even over uit het babietjestopic. Ik ben dus bij de dok geweest die heeft vastgesteld dat ik geen ontsteking heb. gelukkig. Maar de medicijnen die ik zou krijgen om mijn baarmoeder sneller te laten krimpen, heeft de apotheek nog niet. Ze willen eerst met de arts overleggen, omdat het kennelijk nogal ongebruikelijk is om het in de betreffende dosis voor te schrijven (schijnt voorheen een anti-migraine middel te zijn geweest). Maar die kunnen ze morgen pas bellen, dus ik hoop morgen meer te horen.

En verder zei ik dus dat er op 29 juni een spiraaltje wordt geplaatst, waarop LL zich afvroeg of dat niet wat snel was. Nou, dat valt dus wel mee. Ze plaatsten het het liefst wanneer je nog vloeit, omdat je baarmoedermond dan nog open staat. Maar ik heb net de bijsluiter zitten lezen....iemand ervaringen mee? Doet het plaatsen zeer? _{(Ik weet dat in verhouding met persweeen alle pijn relatief is, maar toch )}

Kleurdoos, wat rot joh! Wat gaan ze nu doen dan? En hoe meten ze zoiets?
Memmel, ok heb een spiraal laten plaatsen 6 weken na de bevalling en dat viel allezins mee, Wel wat gevoelig maar niet pijn pijn. Verwijderen was easy voelde ik iig niets van. Plaatsen zonder een bevalling was ff andere koek.

Zeg moeders, wanneer is dit iebelige huilerige gevoel eigenlijk over? Of gaat dit niet meer over?

quote:

Op dinsdag 16 juni 2009 22:54 schreef oeke het volgende:
Zeg moeders, wanneer is dit iebelige huilerige gevoel eigenlijk over? Of gaat dit niet meer over?

Het wordt in ieder geval minder
Maar ik weet niet meer precies wanneer eigenlijk...

Het gaat allemaal eigenlijk heel goed, alleen dat ik bij vlagen zo wordt heen en weer geslingerd tussen grootse liefde en verdrietige eenzaamheid maakt me soms moe.
En ik heb tijdens de zwangerschap en daarvoor nooit zo'n last van mijn hormonen gehad, dus nu voelt dat extra raar.
Het is denk ik ook voor een groot deel de vermoeidheid en het zoeken naar een ritme, waarin het voeden en het kolven niet meer zo'n enorme hoeveelheid tijd opslokken en me daardoor heel immobiel maken.
Daarnaast wil de borstvoeding niet echt lukken en dat maakt me eigenlijk het meest verdrietig.

Sorry voor dit hoog dagboekgehalte.

Oeke, dat huilerige gevoel herken ik wel hoor. Ik heb het nu ook, maar gelukkig herken ik het van na de zwangerschap bij Anna. Het gaat iig weer over, maar hou het gewoon in de gaten hoor. Als je denkt dat het niet gaat, probeer er dan met iemand over te praten!

En wb borstvoeding: ik heb het zelf de vorige keer om precies die reden na een dag of 5 opgegeven en ik voelde me ineens stukken beter. Maar als je het echt wilt en je zet het echt door, dan zal het vanzelf makkelijker gaan, zo zegt men hier! En ik heb nog steeds het idee dat je er 100% achter staat, dus kop op!

Oeke. Herkenbaar hoor! Ook van de kraamtijd met Maria. ^{(bij Storm had ik een ppd, dus in dat licht zou het niet zo best zijn dat ik het herken)}
Het wórdt minder! Al die onzekerheid en die wereld die op zijn kop staat en dus ook zoveel ruimte laat voor piekeren, tranen, tobben en janken. Het wórdt echt minder!

Blijf wel 'lekker' praten erover (ook hier als dat fijn is). Dan hou je ook een beetje zicht op wat je emoties zijn en hoe de vetrhoudingen tussen positief en negatief liggen.
Kop op! En genieten van Kobus doe je vast al, als ik het fototopic bekijk is dat echt géén opgave! Wat een lief jochie heb je daar!

Kleurdoos, wat een kutnieuws. Ik hoop echt echt echt dat het niet tot een opname hoeft te komen! Sterkte!

Oh Kleurdoos zo kut is dat he als je schildklier aan het etteren is? Ik heb het na de bevalling van jongste gehad en voelde me bar slecht toentertijd!
Hoop voor je dat een ziekenhuisopname je bespaard blijft!