R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Al zolang ik mij kan herinneren voer ik als ik alleen ben gesprekken met mezelf. Niet zo van: hoe gaat het? Oh alles goed hoor...
Nee het zijn gesprekken met personen die echt bestaan bv een vriendin of een bekende persoon die me wel aanstaat. Ik vertel dan vanalles over mezelf, eigenlijk dingen waarvan ik graag zou hebben dat ze die weten. Op die manier kunnen ze eens een andere kant van mij zien of kan ik iemand zijn die ik helemaal niet ben. Ik kan dan iets meemaken wat ik normaal nooit zal meemakken bv gesprek met bekende acteur. HEt zijn dan ook geen formele gesprekken, het zijn losse gesprekjes waar we elkaar per ongeluk zijn tegen het lijf gelopen en zo aan de praat geraken...
In de auto juist van hetzelfde... Ook voer ik op manier gesprekken om mijn gevoelens te uiten. Dan vraag ik mijn hoofd vragen (die dan van iemand anders komen) en beantwoord ze zelf om zo mijn verhaal te kunnen doen.
Ik verzin in mijn hoofd ook heeldere scenerio's van toestanden die ik graag zou meemaken... Ik ben dan altijd de held natuurlijk of het middelpunt van de belangstelling... Die speel ik dan ook uit (wel heel minimaal hoor) Dit kunnen ook scenes zijn uit een bepaalde film waarin ik dan de rol overneem...
Vroeger stoorde me dit niet echt maar hoe ouder ik word hoe vervelender ik dit vind! Ik begin me af te vragen of ik nu gek ben??? Ik word echt gewoon helemaal gek van mezelf.. Als je 12 bent kan je dit nog plaatsen maar als je 23 bent word het een beetje zielig.... Ik weet het niet... ben aan het denken om eens naar een therapeut te gaan maar vind dit best wel een grote stap.
Dit is ook de eerste keer dat ik dit zo op het net gooi dus ik ben benieuwd wat jullie er van denken...
Nee het zijn gesprekken met personen die echt bestaan bv een vriendin of een bekende persoon die me wel aanstaat. Ik vertel dan vanalles over mezelf, eigenlijk dingen waarvan ik graag zou hebben dat ze die weten. Op die manier kunnen ze eens een andere kant van mij zien of kan ik iemand zijn die ik helemaal niet ben. Ik kan dan iets meemaken wat ik normaal nooit zal meemakken bv gesprek met bekende acteur. HEt zijn dan ook geen formele gesprekken, het zijn losse gesprekjes waar we elkaar per ongeluk zijn tegen het lijf gelopen en zo aan de praat geraken...
In de auto juist van hetzelfde... Ook voer ik op manier gesprekken om mijn gevoelens te uiten. Dan vraag ik mijn hoofd vragen (die dan van iemand anders komen) en beantwoord ze zelf om zo mijn verhaal te kunnen doen.
Ik verzin in mijn hoofd ook heeldere scenerio's van toestanden die ik graag zou meemaken... Ik ben dan altijd de held natuurlijk of het middelpunt van de belangstelling... Die speel ik dan ook uit (wel heel minimaal hoor) Dit kunnen ook scenes zijn uit een bepaalde film waarin ik dan de rol overneem...
Vroeger stoorde me dit niet echt maar hoe ouder ik word hoe vervelender ik dit vind! Ik begin me af te vragen of ik nu gek ben??? Ik word echt gewoon helemaal gek van mezelf.. Als je 12 bent kan je dit nog plaatsen maar als je 23 bent word het een beetje zielig.... Ik weet het niet... ben aan het denken om eens naar een therapeut te gaan maar vind dit best wel een grote stap.
Dit is ook de eerste keer dat ik dit zo op het net gooi dus ik ben benieuwd wat jullie er van denken...
Je bent niet gek, je hebt een vreemde gewoonte.
Ik zou toch proberen wat meer je te uiten in gesprekken met anderen, het klinkt alsof je daar behoefte aan hebt. Misschien wil je een hechtere vriendschap dan die je hebt bijvoorbeeld.
Ik zou toch proberen wat meer je te uiten in gesprekken met anderen, het klinkt alsof je daar behoefte aan hebt. Misschien wil je een hechtere vriendschap dan die je hebt bijvoorbeeld.
Kloon?
Voor zover niet, het is wel redelijk normaal om te denken en daarin een gesprek te voeren met jezelf. Dat je in je hoofd er andere mensen bij bedenkt is wel redelijk normaal
Voor zover niet, het is wel redelijk normaal om te denken en daarin een gesprek te voeren met jezelf. Dat je in je hoofd er andere mensen bij bedenkt is wel redelijk normaal
"Als het niet kan zoals het moet, dan moet het maar zoals het kan."
Hierissiedan, hierissieweers huisje!
Hierissiedan, hierissieweers huisje!
Je bent gewoon in gesprek met je innerlijke ik, je geweten of iets in die richting. Geen probleem om daar mee te praten...quote:
"Als het niet kan zoals het moet, dan moet het maar zoals het kan."
Hierissiedan, hierissieweers huisje!
Hierissiedan, hierissieweers huisje!
het is niet echt praten met mezelf... ik voel me echt zielig soms als ik weer eens een heel scenario heb afgespeeld ... Ik voel dan net of ik geen leven heb maar alles in mijn hoofd wil beleven wat ik graag zou willen meemaken...
Ik zeg dikwijls tege mezelf dak er mee moet stoppe maar da gaat gewoon niet :-) Er blijve altijd mensen kome (klinkt raar ik weet het) en die vrage dan of het met me gaat...
Vond de bedenking van "rare gewoonte" al wel fijn uitgangspunt..
ben al wel blij dak niet de enige ben...
Ik zeg dikwijls tege mezelf dak er mee moet stoppe maar da gaat gewoon niet :-) Er blijve altijd mensen kome (klinkt raar ik weet het) en die vrage dan of het met me gaat...
Vond de bedenking van "rare gewoonte" al wel fijn uitgangspunt..
ben al wel blij dak niet de enige ben...
Volgens mij hoort dit gewon bij de mens. Op deze manier analyseren we onze opties voor de toekomst, maken (al dan niet onbewuste) beslissingen door bijvoorbeeld na te denken hoe een gesprek kan verlopen.
Ik haal het er niet met zekerheid uit je tekst, maar ik gok dat je dit hardop doet, de term in jezelf praten is niet voor niets ontstaan, en heeft niks met gek zijn te maken. Wat is uiteindelijk het verschil of je in je hoofd in jezelf praat, of hardop waar niemand je kan horen.
Ik haal het er niet met zekerheid uit je tekst, maar ik gok dat je dit hardop doet, de term in jezelf praten is niet voor niets ontstaan, en heeft niks met gek zijn te maken. Wat is uiteindelijk het verschil of je in je hoofd in jezelf praat, of hardop waar niemand je kan horen.
"Als het niet verzamelen van postzegels een hobby is, dan is atheisme een geloof"
"A computer is like airconditioning, as soon as you open Windows, it becomes useless!"
"A computer is like airconditioning, as soon as you open Windows, it becomes useless!"
Het wordt erger als die personen je leven over nemen...quote:Op dinsdag 16 juni 2009 00:08 schreef Amelie83 het volgende:
het is niet echt praten met mezelf... ik voel me echt zielig soms als ik weer eens een heel scenario heb afgespeeld ... Ik voel dan net of ik geen leven heb maar alles in mijn hoofd wil beleven wat ik graag zou willen meemaken...
Ik zeg dikwijls tege mezelf dak er mee moet stoppe maar da gaat gewoon niet :-) Er blijve altijd mensen kome (klinkt raar ik weet het) en die vrage dan of het met me gaat...
Vond de bedenking van "rare gewoonte" al wel fijn uitgangspunt..
ben al wel blij dak niet de enige ben...
"Als het niet kan zoals het moet, dan moet het maar zoals het kan."
Hierissiedan, hierissieweers huisje!
Hierissiedan, hierissieweers huisje!
ik vind het soms raar.. en beetje zielig
Zeker als ik in de auto bezig ben en andere mense zien me mijn uitleg doen met gebaren en al bij...
Of ik sta in de badkamer tege de spiegel iets uit te spele en mijn vriend ziet me bezig... ni zo fijn...
Zeker als ik in de auto bezig ben en andere mense zien me mijn uitleg doen met gebaren en al bij...
Of ik sta in de badkamer tege de spiegel iets uit te spele en mijn vriend ziet me bezig... ni zo fijn...
Ik dacht dat ik de enige was... Ik doe dat ook vaak, dat ik in de spiegel kijk, en zeg: Wat ben ik toch fucking lekker he.. 
De belangrijkste vraag in deze is wat nu werkelijk het probleem is. Is dat het voeren van de fantasiegesprekken? Of is dat je zorg of die gewoonte (voor jouw leeftijd) acceptabel is? Volgens mij gaat het je om de tweede vraag in welk geval ik zou zeggen dat je je zorgen van je af kunt laten glijden. Het is daarentegen wel weer een ander verhaal, wanneer je scenario's bijvoorbeeld substituties zijn voor het in de praktijk brengen van een wens maar wat je nalaat omdat je het niet durft. Dan is het nog steeds geen serieus probleem, maar het is dan vooral gewoon zonde voor jezelf.
Dus je praat gewoon hardop tegen/met jezelf?
Op zondag 21 juni 2009 14:23 schreef steeg het volgende:
haha als je BED in kleine letters schrijft... bed dan lijkt het ook op een bed! wooooowwwww!
haha als je BED in kleine letters schrijft... bed dan lijkt het ook op een bed! wooooowwwww!
Voert niet iedereen een soort van gesprekken met zichzelf en noemen we dit niet gewoon nadenken? 
Filosoferen bijvoorbeeld is volgens mij niet mogelijk zonder in je hoofd "als waar aangenomen" zaken kritisch te bekijken en jezelf voor te leggen of dit misschien niet anders zit.
Filosoferen bijvoorbeeld is volgens mij niet mogelijk zonder in je hoofd "als waar aangenomen" zaken kritisch te bekijken en jezelf voor te leggen of dit misschien niet anders zit.
Ik vind het wel schattig klinken.
Ik zou er geen probleem van maken eerlijk gezegd, en als je vriend ook geinterviewd wil worden, wordt het nog gezellig ook.
Ik zou er geen probleem van maken eerlijk gezegd, en als je vriend ook geinterviewd wil worden, wordt het nog gezellig ook.
Ik pak mijn brommer en ik ga.
Doe ik zelf ook voortdurend. ik heb het nooit als iets abnormaal beschouwd. Het was zoals een voorbereiding op een echt gesprek met die persoon.
Ik doe het ook. Niet met gebaren enzo, maar ik voer wel gesprekken met anderen. Het werkt inderdaad als een soort voorbereiding, of verwerking van een gesprek/gebeurtenis die eerder heeft plaatsgevonden.
Ook als ik bijvoorbeeld boos op iemand ben (nah, niet echt boos, maar geirriteerd of een beetje pissig) reageer ik dat af door in mn hoofd die persoon te laten weten wat ik ervan vind.. en dan is het weer oke (als het om iets kleins gaat, dan).
Ik vind het niet raar hoor. Volgens mij doet iedereen dat.
Ook als ik bijvoorbeeld boos op iemand ben (nah, niet echt boos, maar geirriteerd of een beetje pissig) reageer ik dat af door in mn hoofd die persoon te laten weten wat ik ervan vind.. en dan is het weer oke (als het om iets kleins gaat, dan).
Ik vind het niet raar hoor
. Volgens mij doet iedereen dat.
Ik heb het meestal ook wel, maar dan meer iemand die heel irritant aan het praten is en dat ik dan zo voor me kan zien hoe ik ineens bij die persoon zijn strot pak en langzaam dat vervelende keeltje dichtknijp. Hoe deze rood aanloopt en vervolgens blauw terwijl ik dat hoofd tegen de grond aan bons tot er een vlek bloed op de grond ligt. Heerlijk dat soort momenten, het is meestal wanneer een vrouw praat.
[ Bericht 5% gewijzigd door #ANONIEM op 16-06-2009 11:16:56 ]
[ Bericht 5% gewijzigd door #ANONIEM op 16-06-2009 11:16:56 ]
Alsof ik het zelf getypt heb! Tot op de letter herken ik mezelf erin. Ik doe het al zolang als ik me kan herinneren en vraag mezelf ook wel eens af of het wel normaal is.
Bij mij komt het inderdaad voort uit gebrek aan mogelijkheid om dingen met anderen te delen, ik heb gewoon te weinig mensen om mij heen. Heel sneu, zielig en triest, maar grotendeels mijn eigen schuld.
Ik ben tot de conclusie gekomen dat het niet erg is, als je jezelf er maar niet in verliest en weet wat de 'echte' en de 'verzonnen' wereld is. Als ik gewoon mensen om mij heen heb is er namelijk niks aan de hand en is de behoefte er ook totaal niet.
Bij mij komt het inderdaad voort uit gebrek aan mogelijkheid om dingen met anderen te delen, ik heb gewoon te weinig mensen om mij heen. Heel sneu, zielig en triest, maar grotendeels mijn eigen schuld.
Ik ben tot de conclusie gekomen dat het niet erg is, als je jezelf er maar niet in verliest en weet wat de 'echte' en de 'verzonnen' wereld is. Als ik gewoon mensen om mij heen heb is er namelijk niks aan de hand en is de behoefte er ook totaal niet.
lees op?quote:Op dinsdag 16 juni 2009 00:09 schreef IHVK het volgende:
waarom wil je ermee stoppen?
heb je er last van?
quote:Op maandag 15 juni 2009 23:51 schreef Amelie83 het volgende:
Vroeger stoorde me dit niet echt maar hoe ouder ik word hoe vervelender ik dit vind! Ik begin me af te vragen of ik nu gek ben??? Ik word echt gewoon helemaal gek van mezelf..
Ja ik las het.quote:
Maar het lijkt meer dat ze zich ervoor schaamt wat anderen erover denken dan dat ze er echt persoonlijk last van heeft.
Ik heb eerder het idee dat ze het zelf wel leuk vind om te doen, en dan moet je ermee doorgaan. Als je echter persoonlijk er last van heb en met enorme spijt loopt nadat je het gedaan hebt kan je misschien er iets aan gaan doen.
Oh mijn god, ik ga het nog een keer proberen.quote:Op dinsdag 16 juni 2009 12:23 schreef IHVK het volgende:
[..]
Ja ik las het.
Maar het lijkt meer dat ze zich ervoor schaamt wat anderen erover denken dan dat ze er echt persoonlijk last van heeft.
Ik heb eerder het idee dat ze het zelf wel leuk vind om te doen, en dan moet je ermee doorgaan. Als je echter persoonlijk er last van heb en met enorme spijt loopt nadat je het gedaan hebt kan je misschien er iets aan gaan doen.
quote:Op maandag 15 juni 2009 23:51 schreef Amelie83 het volgende:
Vroeger stoorde me dit niet echt maar hoe ouder ik word hoe vervelender ik dit vind! Ik begin me af te vragen of ik nu gek ben??? Ik word echt gewoon helemaal gek van mezelf..
Heel herkenbaar, tegenwoordig is het wel minder en praat ik in mezelf.
Toen ik wat jonger (jaar of 13) was gebeurde het wel hardop, maar vaak was dat vrij onbewust en dan merkte ik het pas als ik mensen tegenkwam op straat.
Ik denk dat iedereen dat wel heeft in een bepaalde mate en volgens mij is het niets om je voor te schamen.
Als er niemand in de buurt is doe ik het nog lekker hardop en anders probeer ik het toch voor mezelf te houden omdat ik dat prettiger vind. Dus als jij je er niet prettig bij voelt dan zou je dat jezelf dat kunnen aanleren.
Toen ik wat jonger (jaar of 13) was gebeurde het wel hardop, maar vaak was dat vrij onbewust en dan merkte ik het pas als ik mensen tegenkwam op straat.
Ik denk dat iedereen dat wel heeft in een bepaalde mate en volgens mij is het niets om je voor te schamen.
Als er niemand in de buurt is doe ik het nog lekker hardop en anders probeer ik het toch voor mezelf te houden omdat ik dat prettiger vind. Dus als jij je er niet prettig bij voelt dan zou je dat jezelf dat kunnen aanleren.
bwa het is een beetje van beide... persoonlijk heb ik er geen last van maar ik weet gewoon dat het geen normaal ding is om te doen... Als ik bij mijn vrienden ben dan ben ik volledig normaal; ook de normale wereld en "mijn" wereld kan ik perfect scheiden
het is gewoon weten dat je volledig opgaat in je eigen fantasietjes die me deden afvragen of alle draadjes wel juist zijn afgesloten.
Denk ook wel dat het voor een stuk verwerking is van een gesprek (meestal zeg ik dan ook mijn gedacht tegen die mensen, wat ik in het echt niet heb gedaan. Dan zeg ik ze wat ik ze WEL wilde zeggen)
het is gewoon weten dat je volledig opgaat in je eigen fantasietjes die me deden afvragen of alle draadjes wel juist zijn afgesloten.
Denk ook wel dat het voor een stuk verwerking is van een gesprek (meestal zeg ik dan ook mijn gedacht tegen die mensen, wat ik in het echt niet heb gedaan. Dan zeg ik ze wat ik ze WEL wilde zeggen)
Ik doe dat ook !
Ik praat alleen nooit hardop en maak er ook geen handgebaren bij. Ik bedenk gewoon graag bepaalde scenario's in mijn hoofd. Bijvoorbeeld als er iets gebeurt wat ook spannender had kunnen aflopen, dan schets ik voor mezelf uit hoe het dan zou gaan. Ik bedenk daar dan ook wel eens conversaties bij. Als ik in een bepaalde situatie echt m'n bek dicht moest houden, dan speel ik achteraf het gesprek nogmaals af, maar dan inclusief de dingen die ik zo graag had willen zeggen. Dat doe ik ook al jaren en ik vind het leuk om te doen. Nu houd ik me nogal veel bezig met schrijven en is zo'n rijke fantasie eerder erg handig dan iets om me voor te schamen. Ik zit niet echt te dagdromen, maar doe het als ik niets beters te doen heb. Bijvoorbeeld op de fiets, in de rij voor de kassa in de supermarkt of als ik in slaap probeer te vallen.
! Ik praat alleen nooit hardop en maak er ook geen handgebaren bij. Ik bedenk gewoon graag bepaalde scenario's in mijn hoofd. Bijvoorbeeld als er iets gebeurt wat ook spannender had kunnen aflopen, dan schets ik voor mezelf uit hoe het dan zou gaan. Ik bedenk daar dan ook wel eens conversaties bij. Als ik in een bepaalde situatie echt m'n bek dicht moest houden, dan speel ik achteraf het gesprek nogmaals af, maar dan inclusief de dingen die ik zo graag had willen zeggen. Dat doe ik ook al jaren en ik vind het leuk om te doen. Nu houd ik me nogal veel bezig met schrijven en is zo'n rijke fantasie eerder erg handig dan iets om me voor te schamen. Ik zit niet echt te dagdromen, maar doe het als ik niets beters te doen heb. Bijvoorbeeld op de fiets, in de rij voor de kassa in de supermarkt of als ik in slaap probeer te vallen.
Legally, it's questionable. Morally, disgusting. Personally, I like it.
Ik heb ergens het idee dat je snel denkt dat mensen je raar of apart vinden en dat je heel erg let op hoe je overkomt op anderen. Als dat zo is, rem je je spontaniteit heel erg af en dan is het niet gek dat je je vaker moet ontladen zoals je hier hebt beschreven.
Ik zou me gewoon minder druk proberen te maken over wat anderen mogelijk van je vinden. Wat geeft het nou dat je je fantasie erop loslaat? Als je je hier beter door voelt, moet je daar vooral mee doorgaan.
Ik zou me gewoon minder druk proberen te maken over wat anderen mogelijk van je vinden. Wat geeft het nou dat je je fantasie erop loslaat? Als je je hier beter door voelt, moet je daar vooral mee doorgaan.
Ik heb dat ook vaak
Najah heel vaak...
Jewel op de fiets bijna altijd
Niet waar soms luister ik muziek
Jah en soms denk je aan geniale gesprekken waar in je alle wereldproblemen oplost
He nou klinkt het zo kinderachtig
Jah, nou en, he, dit wil toch niemand lezen op fok?
Ik vond het wel een grappig idee om zo te posten,
Nee de uitwerking is ruk net zoals altijd
Ik ben weer veel te negatief
Acht dat valt ook weer mee, ik ben best gelukkig..
enz...
Ontopic: Ik doe het best vaak, het is soms gewoon een manier om te fantaseren, en dan doe ik doormiddel van dialoog. Fantaseren schijnt best goed te zijn en je wordt er blij van.
Wel heb ik een tijdje gehad toen was ik jonger, dat ik alles beschreef of het een boek was:
Angst loopt van de trap af, angst kijkt niet waar ze loopt, angst denkt namelijk aan d'r nieuwe t-schirt, angst is blij met d'r nieuwe t-shirt..
Hoewel ik mezelf toen nog geen angst noemde overigens, maar dat was vet irritant en moest in de kiem gesmoord worden. Op een gegeven moment werd het zo'n automatischme en das niet prettig.
Najah heel vaak...
Jewel op de fiets bijna altijd
Niet waar soms luister ik muziek
Jah en soms denk je aan geniale gesprekken waar in je alle wereldproblemen oplost
He nou klinkt het zo kinderachtig
Jah, nou en, he, dit wil toch niemand lezen op fok?
Ik vond het wel een grappig idee om zo te posten,
Nee de uitwerking is ruk net zoals altijd
Ik ben weer veel te negatief
Acht dat valt ook weer mee, ik ben best gelukkig..
enz...
Ontopic: Ik doe het best vaak, het is soms gewoon een manier om te fantaseren, en dan doe ik doormiddel van dialoog. Fantaseren schijnt best goed te zijn en je wordt er blij van.
Wel heb ik een tijdje gehad toen was ik jonger, dat ik alles beschreef of het een boek was:
Angst loopt van de trap af, angst kijkt niet waar ze loopt, angst denkt namelijk aan d'r nieuwe t-schirt, angst is blij met d'r nieuwe t-shirt..
Hoewel ik mezelf toen nog geen angst noemde overigens, maar dat was vet irritant en moest in de kiem gesmoord worden. Op een gegeven moment werd het zo'n automatischme en das niet prettig.
In theorie vind ik iedereen aardig!
<a href="http://img170.exs.cx/img170/7325/img90181an.jpg" rel="nofollow" target="_blank">check mijn schilderij!</a>
Jagermaster alleen als ie bloed en bloedheet is!
<a href="http://img170.exs.cx/img170/7325/img90181an.jpg" rel="nofollow" target="_blank">check mijn schilderij!</a>
Jagermaster alleen als ie bloed en bloedheet is!
Volgens mij is het gewoon dagdromen wat je doet en uit onderzoek is laatst gebleken dat dat goed voor je is, zie hier
Wees blij dat je het vermogen tot dagdromen nog hebt en dat je niet bent ingehaald door de realiteit
Wees blij dat je het vermogen tot dagdromen nog hebt en dat je niet bent ingehaald door de realiteit
Als je goed om je heen kijkt zie je dat alles gekleurd is.
doe ik ook
hardop hele gesprekken met mensen (en die terug 'laten' praten natuurlijk), druk gebaren, hele scenario's afgaan van wat-zou-kunnen. sangdrax (mijn geregistreerd partner) kwam er desondanks pas na 7 jaar achter dat ik dit doe en vindt het geloof ik erg grappig
serieus: het is toch gewoon een onschuldige bezigheid en een methode om dingen te verwerken. dat geeft toch niks. ik ervaar het juist als heel fijn. het is iets helemaal voor mij wat ik met niemand hoef te delen
hardop hele gesprekken met mensen (en die terug 'laten' praten natuurlijk), druk gebaren, hele scenario's afgaan van wat-zou-kunnen. sangdrax (mijn geregistreerd partner) kwam er desondanks pas na 7 jaar achter dat ik dit doe en vindt het geloof ik erg grappig
serieus: het is toch gewoon een onschuldige bezigheid en een methode om dingen te verwerken. dat geeft toch niks. ik ervaar het juist als heel fijn. het is iets helemaal voor mij wat ik met niemand hoef te delen
Your mind don't know how you're taking all the shit you see
Dont believe anyone but most of all dont believe me
God damn right it's a beautiful day Uh-huh
Dont believe anyone but most of all dont believe me
God damn right it's a beautiful day Uh-huh
Whehehehequote:Op dinsdag 16 juni 2009 00:12 schreef Amelie83 het volgende:
ik vind het soms raar.. en beetje zielig
Zeker als ik in de auto bezig ben en andere mense zien me mijn uitleg doen met gebaren en al bij...
Of ik sta in de badkamer tege de spiegel iets uit te spele en mijn vriend ziet me bezig... ni zo fijn...
"Tegen wie stond je te praten?"
"Niemand...
"Herkenbaar.
There is no love sincerer than the love of food.
*zuchtquote:
[..]
Oh mijn god, ik ga het nog een keer proberen.
[..]
Ja dat heb ik gelezen. Maar het komt over (voor zover het kan op internet) dat ze er gek van wordt vanwege de gedachte wat anderen erover zullen denken. Dus dat ze er eigenlijk zelf geen last van heeft.
Dat kan uiteraard ook niet zo zijn, maar dat was de insteek van mijn post .
Ik doe het ook, de hele dag door en ik vermaak mezelf er prima mee, dus ik ga me maar niet afvragen of ik nu gestoord ben.
Ik denk wel dat ik als ik tamelijk tot volledig geïsoleerd zou gaan wonen wel 'gek' zou kunnen worden i.i.g in de zin van totaal onaangepast.
Blijkbaar ontleen je er een soort voldoening aan. Ik ben een dromer, en negen van de tien keer heb ik dat soort gesprekken niet, in mijn geval is ook wel echt te spreken van een gebrek daaraan in de werkelijkheid waardoor ik het ws 'compenseer' door imaginaire gesprekken te voeren.
Als dat nou helpt, waarom niet?
Ik denk wel dat ik als ik tamelijk tot volledig geïsoleerd zou gaan wonen wel 'gek' zou kunnen worden i.i.g in de zin van totaal onaangepast.
Blijkbaar ontleen je er een soort voldoening aan. Ik ben een dromer, en negen van de tien keer heb ik dat soort gesprekken niet, in mijn geval is ook wel echt te spreken van een gebrek daaraan in de werkelijkheid waardoor ik het ws 'compenseer' door imaginaire gesprekken te voeren.
Als dat nou helpt, waarom niet?
Dit is denk ik heel normaal hoor, ik doe het ook vaak, als ik onder de mensen ben doe ik het in mijzelf en als ik thuis ben soms hardop.
Ik heb dan wel 2 grasparkietjes, en dan zeg ik dat ik tegen mn grasparkietjes aan het praten was
Het is ook een goeie manier van zelfreflectie, je leert bepaalde aspecten van jezelf en andere mensen kennen zonder daar een echt gesprek over te hebben.
Ik heb dan wel 2 grasparkietjes, en dan zeg ik dat ik tegen mn grasparkietjes aan het praten was
Het is ook een goeie manier van zelfreflectie, je leert bepaalde aspecten van jezelf en andere mensen kennen zonder daar een echt gesprek over te hebben.
Niet veel meer dan de OP gelezen. Ik herken mezelf er wel in.
Op maandag 14 mei 2012 23:55 schreef Sjoegerd het volgende:
Volgens mij wordt geen enkele auto zo onderhouden en geliefd als de jouwe :)
https://www.facebook.com/groups/linkshandigen/
Volgens mij wordt geen enkele auto zo onderhouden en geliefd als de jouwe :)
https://www.facebook.com/groups/linkshandigen/
Ja idd.. zoiets heb ik ook.. volgens mij moet je dan een klein beetje binnenmens zijn ofzo..quote:Op dinsdag 16 juni 2009 10:37 schreef NoralyZ het volgende:
Ik doe het ook. Niet met gebaren enzo, maar ik voer wel gesprekken met anderen. Het werkt inderdaad als een soort voorbereiding, of verwerking van een gesprek/gebeurtenis die eerder heeft plaatsgevonden.
Ook als ik bijvoorbeeld boos op iemand ben (nah, niet echt boos, maar geirriteerd of een beetje pissig) reageer ik dat af door in mn hoofd die persoon te laten weten wat ik ervan vind.. en dan is het weer oke (als het om iets kleins gaat, dan).
Ik vind het niet raar hoor
Maarja zo gek is het niet vind ik iig..
Check. Volgens mij is het ook redelijk normaal om gesprekken en scenario's in je hoofd te laten afspelen. Ik had ooit ergens gelezen dat de hersenen bij elk klein ding die je doet of aan denkt -onbewust- de complete waslijst van mogelijkheden en de daarbij behorende voor en tegens afloopt. Ik denk dat die 'gesprekken' die je voert best wel eens het product kunnen zijn van een hele cascade aan associaties die je daar onbewust bij hebt.quote:Op dinsdag 16 juni 2009 22:00 schreef IHVK het volgende:
Ikzelf heb dat ook wel eens maar nooit hardop.
En zo nu en dan komt er ook nog wat bruikbaars uit dat dagdromen.
Edit: ah, ik zie dat Sisko ook al zoiets gepost heeft. My bad
Waarom zou dit slecht zijn? Als dit voor jou een manier is om met de realiteit om te gaan?
Zolang dit geen negatieve invloed heeft op jou leven, heb je er eerder baat bij dan last van.
Zolang dit geen negatieve invloed heeft op jou leven, heb je er eerder baat bij dan last van.
Dit heb ik zelf ook wel eens, maar dan wel in mijn eigen hoofd
I just had to get that stress off my chest like breast reduction.
Ik denk dat het volkomen normaal is, een soort van jezelf verkennen en ontdekken, of jezelf voorbereiden op mogelijke omstandigheden, je inleven in de situaties waarin je ooit verzeild zou kunnen raken, en hoe daarop te reageren.
Iedereen doet dit, in allerlei mogelijke denkbeeldige situaties. Ik weet zeker, dat iedereen op deze manier het verloop van een sollicitatiegesprek (bijvoorbeeld) doorneemt, in alle scenario's die je maar kunt verzinnen.
Het is gewoon menselijk. Van jongs af aan doe je dit al, eerst met barbies en playmobiel... en als je dat bent ontgroeit... voor de spiegel of zonder welk atribuut dan ook.
De beste gesprekken, voer ik doorgaans met mezelf
Iedereen doet dit, in allerlei mogelijke denkbeeldige situaties. Ik weet zeker, dat iedereen op deze manier het verloop van een sollicitatiegesprek (bijvoorbeeld) doorneemt, in alle scenario's die je maar kunt verzinnen.
Het is gewoon menselijk. Van jongs af aan doe je dit al, eerst met barbies en playmobiel... en als je dat bent ontgroeit... voor de spiegel of zonder welk atribuut dan ook.
De beste gesprekken, voer ik doorgaans met mezelf
Goh, ik heb er eigenlijk nooit bij stilgestaan dat dat raar zou kunnen zijn Ik loop soms wel een uur in m'n kamer in m'n hoofd gesprekken te voeren Soms is het idd als voorbereiding op echte gesprekken met vrienden of met het meisje waar ik later die week/ dag mee uit ga. En soms is het gewoon een soort dagdromen over wat ik zou doen met wie als m'n leven eruit kwam te zien zoals ik het zou willen.
Ik loop soms wel een uur in m'n kamer in m'n hoofd gesprekken te voeren Soms is het idd als voorbereiding op echte gesprekken met vrienden of met het meisje waar ik later die week/ dag mee uit ga. En soms is het gewoon een soort dagdromen over wat ik zou doen met wie als m'n leven eruit kwam te zien zoals ik het zou willen.
Het is zelfs zo dat je onbewust hetzelfde doet als wat je anderen ziet doen.quote:
[..]
Check. Volgens mij is het ook redelijk normaal om gesprekken en scenario's in je hoofd te laten afspelen. Ik had ooit ergens gelezen dat de hersenen bij elk klein ding die je doet of aan denkt -onbewust- de complete waslijst van mogelijkheden en de daarbij behorende voor en tegens afloopt. Ik denk dat die 'gesprekken' die je voert best wel eens het product kunnen zijn van een hele cascade aan associaties die je daar onbewust bij hebt.
En zo nu en dan komt er ook nog wat bruikbaars uit dat dagdromen.
Edit: ah, ik zie dat Sisko ook al zoiets gepost heeft. My bad
Als je bijvoorbeeld iemand een deur ziet openen dan zullen je hersenen dat onbewust ook doen.
Maar dat heeft verder niks te maken met TS haar "probleem"
Ik herken me wel in wat TS zegt, maar ik doe het niet hardop.
Op zondag 8 maart 2009 21:38 schreef Danny het volgende:
fuck de policy. posten die hap!
fuck de policy. posten die hap!
Ik doe het stil in gezelschap, en hardop zodra ik weet dat niemand mee kan luisteren
Zoals het gros van de mensen dat doet
Zoals het gros van de mensen dat doet
Ik doe het ook, en heb me ook ooit afgevraagd of ik niet gek ben! Ik doe het om me voor te bereiden op gesprekken met andere mensen en in die gesprekken die dus eigeniljk met mn eigen zijn, praat ik ontzeeeettend veel! En het gaat ook aaaaltijd over mij
Duss, gek ben je vast niet, en anders zijn we samen gek:D
Ik doe het om me voor te bereiden op gesprekken met andere mensen en in die gesprekken die dus eigeniljk met mn eigen zijn, praat ik ontzeeeettend veel! En het gaat ook aaaaltijd over mijDuss, gek ben je vast niet, en anders zijn we samen gek:D
Baby darling doll face honey
Jullie zijn allemaal KNETTER GEK. Ik adviseer je dan ook dringend om met gezwinde spoed geestelijkehulp te zoeken!
:-)
|
|
