Kort voordat 'Only Everything' uitkwam werd ik gebeld door

's manager. Of ik er wat voor voelde om

in mijn voorprogramma te hebben, gedurende mijn toer van een paar weken door de VS. Ik hoefde geen seconde na te denken. Natuurlijk!

was niet alleen bovennatuurlijk getalenteerd maar ook mooi, slim en hilarisch (z'n imitaties van andere zangers waren zeer treffend en bezorgden de toeschouwers lachstuipen). Bovendien begon z'n album aan te slaan en z'n nieuwste clip was 'buzz clip' op MTV, dus zou zijn aanwezigheid bij mijn optreden een heel nieuwe groep mensen trekken. Ik kon proberen die mensen voor me te winnen.
Op een avond speelden we in Roseland, NYC. Dat is een grote zaal, maar ik wist dat dit optreden slechts tendele voor mij was. Ok, ik was headliner, en ik zou sluiten, maar de avond was nog meer voor

wiens album verkopen explodeerden.
Die avond was de zaal voor het optreden nog onrustiger als anders. Ik vroeg me af wat er aan de hand was en hoorde toen: Paul McCartney is in de zaal! Hij had een ereplaats gekregen vooraan op het balkon.
Na

's optreden spetterde de backstage van energie. Iemand had geroepen dat McCartney backstage zou komen om

te ontmoeten, en mensen waren druk in de weer om deze grootheid te ontvangen.
Ik zag deze man niet. Ik bleef in m'n kleedkamer met de deur dicht. Ik wilde niet in de weg lopen, dit was

's moment. Er zouden al teveel mensen rondlopen en ik zou niet meer zijn dan nog iemand die in de weg stond. M'n bassist vertelde me later wat er gebeurde; Sir Paul was naar beneden gekomen en was voorgesteld aan

, schudde z'n hand. Hij feliciteerde

met een geweldige show en idem album en complimenteerde z'n talent. Vervolgens nam hij afscheid en verliet het gebouw.
Een half uur daarna ging ik het podium op.