Stoomafblaastopic #4

Voor het geval je je kind ff kwijt wilt

(er is oppas, die stressbestendig is en genoeg ruimte om creatief te zijn met alles wat we liever niet willen)

quote:

Op vrijdag 5 juni 2009 10:36 schreef Stout het volgende:
[ afbeelding ]

Voor het geval je je kind ff kwijt wilt

(er is oppas, die stressbestendig is en genoeg ruimte om creatief te zijn met alles wat we liever niet willen)

Ik stel voor: ík naar het eiland, kind blijft thuis!

Iemand een 11jarig jongetje leasen? Ik weet wel dat ie er niks aan kan doen (hij heeft een PDD stoornis en wordt zich daar op het moment erg bewust van wat ie dan weer afreageert op de veiligsten om hem heen) maar man wat is ie vervelend aan het doen. Zijn broertje (10) en hij zijn elke morgen een kwartier tot een half uur samen thuis als ik al naar mijn werk ben. Oudste vindt het dan nodig op een ontzettend nare manier de baas te spelen (scheldwoorden, fysiek bazen (in zijn nek pakken, deur op slot doen) en dingen stuk maken, vrijwel elke ochtend is het raak. Ik heb al zó veel geprobeerd, in eerste instantie met oppas, dat afgebouwd, daarna belonen, bestraffen, contracten ... nu heb ik gisteren zeker weer een uur met hem zitten praten; wat heb jij nou nodig om het goed te laten gaan 's morgens? en daarna samen met hem een schema gemaakt, voor elke 5 minuten benoemd wat er op dat moment gedaan wordt (brood opeten, tafel afruimen, tas inpakken, schoenen aandoen etc). Hij blij naar bed, ik moe.
Roep ik hem vanmorgen uit zijn bed, krijg ik gelijk een verongelijkte reactie 'Jaahaaaa!' In de tien minuten die volgen gooit hij de sokkenla dicht op zijn broers vingers, smijt al diens spullen op de grond en als ik na een poosje bij hem ga kijken zie ik nog net dat hij een boterham van gisteren achter de wasmachine gooit. 'Ik had geen zin in jouw geklaag'.

Ik ben ontploft.

Iemand suggesties hoe ik dit in vredesnaam gestructureerd krijg? Reacties als 'stop met werken', 'waar is de vader' en dergelijke zijn niet welkom. Ik ben echt een beetje moedeloos.

[ Bericht 3% gewijzigd door mspoez op 09-06-2009 14:41:35 ]

ik ken iemand waar 't vroeger ook zo ging. hij bleef dan 's ochtends boven tot z'n broer naar school was. klinkt wel rigoreus maar dat was de beste oplossing voor iedereen.

Ik las in eerste instantie 1jarig, dan is het wel een raar verhaal

Maar goed, het is wel een probleem Heb je begeleiding voor zijn PDD problematiek? MIsschien is anders een PGB-er oid wel een idee? Want ik denk dat je met de algemene tips er helaas niet zo makkelijk komt met dit ventje.

Het structureren wat je nu doet klinkt wel als een heel goed plan. Straffen werkt blijkbaar niet echt, maar time-outs misschien?

Structureren is inderdaad sowieso goed.
En zoals Freecel al zegt; time-outs!
Niet blijven waarschuwen want dat heeft totaal geen zin (hoort hij helemaal niet meer).
Even een time-out (op de gang ofzo) en even kort uitleggen waarom

Belonen als het goed gaat!

en niet opgeven of wanhopen (oke, soms dan )

Als ik thuis ben lukt het wel, het punt is dat ik echt eerder weg moet dan zij en dan regelmatig een huilende jongste aan de telefoon krijg en dat is zo verdrietig. Ik hoop maar dat het schema iets oplevert. Vanmorgen belde ik jongste om half negen, die zei dat het wel goed gegaan was, alleen had oudste nu helemaal niets tegen hem gezegd.

Tis fijn even te spuien hier! Danks!

Niets zeggen is een vooruitgang! De hemel inprijzen die jongen!

Ga ik doen vanavond, no worries!

Geen tips maar kan me voorstellen hoe jullie je voelen

quote:

Op dinsdag 9 juni 2009 15:35 schreef Estrys het volgende:
Geen tips maar kan me voorstellen hoe jullie je voelen

The Mum Song

mspoez, misschien een domme vraag hoor, maar kunnen ze niet wat eerder van huis? dan eerst de buitenschoolse opvang voor schooltijd? ik heb geen idee hoe dat allemaal werkt hoor, dus ik heb geen idee of het een optie is.

Mspoez,herkenbaar,mijn oudste van bijna 14 denkt ook te kunnen regeren over zn broertje .

Hier ook 2 kids die bekend zijn met pddnos.Vanmorgen moesten ze even ruw en wild stoeien,nu weten ze dat ik dat liever niet heb op de vroege ochtend maar owkee...Op een gegeven moment riep de jongste van 9 jaar oud,mam mn hoofd bloed,gauw een doek nat gemaakt en op de wond gedrukt.Tegelijkertijd de huisarts om 08.00 uur gebeld,aangegeven dat jongste een hoofdwond had en mogelijk gehecht moest worden,in de auto gejumpt en als een speer naar de praktijk gereden.Wond moest inderdaad gehecht worden,werd ff plaatselijk verdoofd en even later was zoonlief 3 hechtingen boven zn oog rijker.Kind gaf geen kick,zelf voelde ik mij alles behalve prettig.Volgende week woensdag om 08.00 uur moeten ze er uitgehaald worden...

He Nathalie wat akeligl Gelukkig dat je thuis was met ze!

Simmu; voorschoolse opvang kost me een vermogen (zou bruto zo'n 500 per maand zijn) en dat vind ik wt gortig voor maximaal 30 minuten. Komt bij dat ik vind dat hij dat potjandrie moet kunnen - stoornis of geen stoornis, je gedrag kun je altijd reguleren. Wel lief dat je meedenkt hoor!

mspoez: misschien heel naief van mij gedacht; maar als je de oudste nou eens verantwoordelijkheid voor zijn jongere broertje geeft? dat hij er voor moet zorgen dat de jongste brood krijgt etc, zijn jas aantrekt en dat hij zijn tas inpakt. dat hij zich echt de grote broer kan voelen die iets kan doen, om mama trots te laten zijn én werk uit handen te nemen.. zou dat misschien helpen? zodat hij niet meer aan kattekwaad (misschien foute omschrijving, maar weet geen beter woord) denkt? dat hij naar zijn broertje gaat kijken van: he hij is jonger, ik moet hem beschermen etc. ik weet het niet hoor

Dat is best een goed idee, DJMO

Het is een super leuk idee DJMO, dankjewel! Het zou denk ik wel werken als het verschil niet maar 15 maanden was en jongste op veel aspecten volwassener is dan oudste. Hem verantwoordelijkheid geven doe ik in die zin al dat hij degene is die de deur moet afsluiten en de poes moet eten geven. Dat doet hij overigens keurig hoor, het is niet alleen maar huilen met deze meneer, hij is een schatje in vele andere opzichten!

quote:

Op dinsdag 9 juni 2009 20:49 schreef mspoez het volgende:
Het is een super leuk idee DJMO, dankjewel! Het zou denk ik wel werken als het verschil niet maar 15 maanden was en jongste op veel aspecten volwassener is dan oudste. Hem verantwoordelijkheid geven doe ik in die zin al dat hij degene is die de deur moet afsluiten en de poes moet eten geven. Dat doet hij overigens keurig hoor, het is niet alleen maar huilen met deze meneer, hij is een schatje in vele andere opzichten!

als het met die dingen wél goed gaat al, dan zou ik hem dus stukje bij beetje méér verantwoordelijkheid geven het idee (voor hem) dat jij hem vertrouwt met zulke (belangrijke) zaken maken denk ik dat hij het meer als taak gaat zien, dat ze allebei verzorgd de deur uitgaan ipv dat hij het als zijn taak ziet zijn jongere broertje te pesten (even bot uitgedrukt). je zal denk ik de nadruk in dat schema niet moeten leggen op hoelaat iets gebeurt, maar dat er dingen gebeurd moeten zijn voor hij de deur op slot doet. al wil hij eerst zijn tanden poetsen en dan pas zijn boterham eten, boeit dan even niet, zaak is dat het allebei gebeurd is (denk ik).

oh en dan zou ik ook wel dingen met je jongste afspreken; bij wijze van spreken dat hij vraagt aan zijn broer: wil jij me helpen met ... (insert willekeurig iets) want alleen lukt het me niet. misschien dat hij dan zijn broertje gaat helpen, als de jongste laat zien dat hij zijn broer nodig heeft, als mama er even niet is, om hun te helpen.

quote:

Op dinsdag 9 juni 2009 19:03 schreef mspoez het volgende:
He Nathalie wat akeligl Gelukkig dat je thuis was met ze!

Simmu; voorschoolse opvang kost me een vermogen (zou bruto zo'n 500 per maand zijn) en dat vind ik wt gortig voor maximaal 30 minuten. Komt bij dat ik vind dat hij dat potjandrie moet kunnen - stoornis of geen stoornis, je gedrag kun je altijd reguleren. Wel lief dat je meedenkt hoor!

Ja, maar ik vind dat je dat een stuk minder kunt eisen van hem. Ik zou toch weer ernstig gaan nadenken over die oppas. Je kunt van hem blijkbaar ondanks al jouw moeite, liefde en goede bedoelingen toch niet verwachten dat hij alleen (met zijn broertje) blijft.

Ik ben bekend met PDD-NOS problematiek in een hoop vormen. Nu is elke mens uniek, dus ook elke mens met PDD-NOS, dus ik weet nog geen 3% van alle mogelijkheden, maar de gemene deler die ik vaak zie is dat de zelfstandigheid later op gang komt. En één van de dingen die nogal sneu kunnen zijn is dat ze daardoor niet kunnen voldoen aan het verwachte niveau.

Jij bent ontploft, dus jij voelt je nu ontzettend naar hierover, maar hijzelf zal hier ook mee zitten. Ik denk niet dat hij wél uitkijkt naar die ochtenden, en zijn broertje al helemaal niet. Dat heeft ook recht op bescherming! Daarnaast denk ik ook niet dat het goed is voor jouw arme hartje om elke ochtend te duimen dat het maar weer goed gaat.

Mwanatabu - Er zijn maar twee soorten gedrag, gewenst en ongewenst. Ook een kind met een stoornis kan gewenst gedrag laten zien, dat is een keuze. Ik kan hem voorzien van wat hij nodig heeft daarvoor maar het belangrijkste is dat ik tot hem doordring en hij zélf beslist goed gedrag te gaan laten zien.

DJMO, de verantwoordelijkheid die hij nemen moet is in eerste instantie die voor hemzelf. Als hij zorgt dat zíjn gedrag goed is wordt het vanzelf prettiger voor iedereen. Dat realiseert hij zich terdege, heeft hij zelf ook zo benoemd, maar hij heeft moeite met het maken van de juiste keuze. Nu dat schemaatje er is zijn die keuzes eigenlijk weggenomen; daardoor kan het niet verkeerd gaan, zogezegd. Hoop ik dan.

Vanavond uitgebreid met de beide heren besproken hoe het vanmorgen gegaan is, ze waren er beiden blij mee dat er geen ruzie was geweest. Afgesproken dat donderdag weer zo te doen, morgen ben ik thuis en kan ik het nog een keer met ze bespreken. Fijn, en dank voor jullie meedenken.

Mspoez, hoe lang heb je elke aanpak geprobeerd? Want nu komt het op mij over dat je van de ene aanpak naar de andere, naar de andere, naar de andere... etc. Kies de beste uit en doe het daarmee. Jij kent hem het beste en als jij zegt dat hij zelf kan beslissen om goed gedrag te laten zien, kun je het beste bij één aanpak blijven en voet bij stuk houden. Ik hoef je denk ik ook niet te vertellen dat je een structuurvolle situatie moet achterlaten Ik denk ook dat je hem de instructie moet geven niet de verantwoordelijkheid te nemen voor zijn jongere broer. Geef ook je jongste een rooster/schema. Die moet zijn eigen verantwoordelijkheid nemen. Komt hij te laat op school? (om de één of andere reden) Dan is dat zíjn probleem en krijgt hij enkel met jou en papa te maken. Niet met zijn oudere broer. Ik denk dat het bij je oudste stress veroorzaakt als hij het gevoel krijgt "ook nog eens" op zijn jongere broer te moeten letten.

Succes ermee. Ik kan me voorstellen dat je je af en toe even moet herpakken.

Tot nu toe was er geen echte 'aanpak' voor de ochtenden Paradijsvogeltje; tot de herfstvakantie was er oppas, dat bouwde af tot die tien minuten na mij ook weg was en daarna bleven ze dus samen thuis. Dat ging redelijk tot een maand of twee terug en sindsdien ging het in rap tempo slechter. De standaard beloning (samen koken, spelletje doen, zoveel keer goed gedaan = kadootje) hielpen niet, de standaard straffen (geen tv, vroeg naar bed) ook niet. Nu dus dit proberen.

In het schemaatje staat ook inderdaad: je hoeft niet op je broer te wachten. Jongste kan dat prima zonder schema, gelukkig, en die weet ook wel dat als hij te laat is hij dat aan zichzelf te wijten heeft.

Vandaag gaan we samen taart bakken. Das dan wel leuk!

Goed. Genoeg in dit stoomafblaastopic over iets eigenlijk offtopics. Thnx!

Ik denk echt dat je te veel van je zoon verwacht. Met een stoornis is het veel moeilijker, en kan het op momenten zelfs onmogelijk zijn, om gewenst gedrag te vertonen. Alsof je van een blinde verwacht dat hij een schilderij beschrijft.

Dus, Sombie, een kind met een stoornis mag gewoon de baas spelen en zijn broer zeer doen en dingen stukmaken van een ander? Ok. Ook een manier van ermee omgaan. Ik kies ervoor het voor hem zo goed mogelijk mogelijk te maken zich wél te gedragen zoals de buitenwereld dat van hem verwacht. Maar dat is een verschil in visie, denk ik.

*aai LL*. Wat vervelend... hoe oud is Sander?

quote:

Op dinsdag 9 juni 2009 22:29 schreef mspoez het volgende:
Mwanatabu - Er zijn maar twee soorten gedrag, gewenst en ongewenst. Ook een kind met een stoornis kan gewenst gedrag laten zien, dat is een keuze. Ik kan hem voorzien van wat hij nodig heeft daarvoor maar het belangrijkste is dat ik tot hem doordring en hij zélf beslist goed gedrag te gaan laten zien.
...

Ik ben het hier totaal niet mee eens. Die stoornis verhindert hem die keuze/beslissing juist door de prikkelverwerking door de war te gooien. Daarom heet het toch ook het kenmerk van een prikkelverwerkingsstoornis?

Nu ben je blijkbaar -zie succes deze ochtend- vandaag wel doorgedrongen tot hem en hem je hem voorzien van wat hij nodig heeft, dus ik zou zeggen houden zo en praten praten praten en vooral herhalen. Never change a winning team