Ik weet nog, niet zo lang geleden, dat op een goede dag de winterkou uit de lucht was. De straffe oostenwind maakte plaats voor een zoel lentebriesje. De zon had ineens meer kracht dan de dagen daarvoor.
Ik sloot genoegzaam even mijn ogen om het moment op me in te laten werken.
Ik knipperde met mijn ogen en dacht: ha, de lente is begonnen.

En vandaag staar ik toevallig naar de datum. 21 mei.
En ik denk: die lente is godverdomme alweer voor tweederde voorbij.

Over een maand precies is het de langste dag van het jaar. Vanaf dat moment beginnen de dagen alweer te korten!
Klacht: nog even en het is winter.