Het grote kleine babietjes topic deel 194

tja is ook belachelijk dat die bekers leeg gaan

Dana zit nu onder de frambozen ...ik hoop dat je dat nog uit kleding krijgt

Maar ze lacht gelukkig wel weer , ze was de hele morgen (vanaf 7.15 ) al zeurderig. Ze is echt gek op fruit, vooral aardbeien, banaan en peer

_{oe smily overkill}

Fuente, gewoon doen wat jullie willen en andere laten kletsen hoor. Je zit zelf ook niet lekker als je kind zo huilt. Ik had hetzelfde gedaan. Jij kent je kind het beste als ouder niet de rest van de familie.

Wij waren gisteren op een verjaardag en daar waren nog twee andere kindjes (baby en dreumes) En ik heb dus eerst van die twee moeders en later nog een keer van de oma van die meisjes gehoord: oooow slaapt hij nog niet door? dat deed huppeldepup al vanaf dat ze twee weken was... jaaaa nou weet ik het wel. Je kan er ook niks mee, met die opmerking dat hun kind dat allang doet.

quote:

Op zondag 17 mei 2009 09:48 schreef Bla_Bla_Bla het volgende:
tja is ook belachelijk dat die bekers leeg gaan

Dana zit nu onder de frambozen ...ik hoop dat je dat nog uit kleding krijgt

Maar ze lacht gelukkig wel weer , ze was de hele morgen (vanaf 7.15 ) al zeurderig. Ze is echt gek op fruit, vooral aardbeien, banaan en peer

_{oe smily overkill}

gelijk in koud water weken wil nog wel eens helpen, halve dag laten staan en dan wassen ...

elin heeft poepdag.. ik ben aan de lopende band aan t verschonen

quote:

Op zondag 17 mei 2009 10:33 schreef DJMO het volgende:

[..]

gelijk in koud water weken wil nog wel eens helpen, halve dag laten staan en dan wassen ...

thnx, zal t gelijk even in de week zetten

Estrys irritant die opmerkingen!

Wat ís dit??!!

quote:

Op zondag 17 mei 2009 11:25 schreef texelonia het volgende:
[ afbeelding ]
Wat ís dit??!!

Vuistj!

Het ziet er echt uit als spierballen showen

quote:

Op zondag 17 mei 2009 10:47 schreef Bla_Bla_Bla het volgende:

[..]

thnx, zal t gelijk even in de week zetten

doe ik ook met slabbetjes, na een maaltijd gelijk slab ik teiltje koud water mikken, laten staan tot je een was hebt en dan gewoon meewassen (moet je wel genoeg slabbetjes hebben of vaak genoeg wassen )

Ow Tex... geweldige foto!
Ze denkt echt: "kom maar op, wie durft?"

Wij hebben met zijn drietjes uitgeslapen tot élf uur, een fles (om 8 uur, das eigenlijk al luxe) en toen Maarten tussen ons in, eerst nog even wat gespeelt en gekletst en toen verder geslapen

Ik zie ineens in het fototopic een babietje erbij.. Gefeliciteerd Noli! Wat een lief meisje en ze heet dus Tessel? Wat vinden Wilyan en Hanne ervan?

quote:

Op zondag 17 mei 2009 11:25 schreef texelonia het volgende:
[ afbeelding ]
Wat ís dit??!!

jaaa doe de vuist *danst*

Diaan zei je nou laatst dat Lennon de tong veel uitsteekt?
Tyler doet het nu ook ineens heel veel.

doet ie ook prfffttt?

quote:

Op zondag 17 mei 2009 11:42 schreef DJMO het volgende:

[..]

doe ik ook met slabbetjes, na een maaltijd gelijk slab ik teiltje koud water mikken, laten staan tot je een was hebt en dan gewoon meewassen (moet je wel genoeg slabbetjes hebben of vaak genoeg wassen )

Ik heb echt zo'n enorme berg met slabbertjes
Maar die gooi ik gewoon in de wasmand en als ik ze niet schoon krijg gooi ik ze weg ben een beetje gemakzuchtig soms whehe

quote:

Op zondag 17 mei 2009 12:26 schreef _Ingrid_ het volgende:
Diaan zei je nou laatst dat Lennon de tong veel uitsteekt?
Tyler doet het nu ook ineens heel veel.

en heel veel zn vingers in de mond.

Prfffttt doet hij ook en veel vingers in de mond ook. Of vingers en speen in de mond en dan boos worden als het niet lukt.
Os heel sneaky als hij mijn vinger vastheeft ineens in zijn mond stoppen en goed vasthouden.
Of mijn imitatie van een schaap en koe zijn ook leuk.

quote:

Op zondag 17 mei 2009 13:34 schreef Bla_Bla_Bla het volgende:

[..]

Ik heb echt zo'n enorme berg met slabbertjes
Maar die gooi ik gewoon in de wasmand en als ik ze niet schoon krijg gooi ik ze weg ben een beetje gemakzuchtig soms whehe

mjah, ik heb ook van die ponchoslabbetjes, die kosten bij de hema drie euro per stuk .. vind ik toch wat zonde geld om weg te gooien en ze zijn gewoon van kwaliteit en in gebruik

quote:

Op zondag 17 mei 2009 11:25 schreef texelonia het volgende:
[ afbeelding ]
Wat ís dit??!!

aaah.

Ze heeft ook lekker bolle wangetjes he.

quote:

Op zondag 17 mei 2009 14:07 schreef DJMO het volgende:

[..]

mjah, ik heb ook van die ponchoslabbetjes, die kosten bij de hema drie euro per stuk .. vind ik toch wat zonde geld om weg te gooien en ze zijn gewoon van kwaliteit en in gebruik

ow nee daar heb ik er maar 2 van, maar die zijn ook van plastic , de rest zijn van die stoffen dingen van 50 ct ofzo. Sommige zijn zelfs van die gratis dingen

ik gebruik geen slabbetjes.. ze spuugt nooit gelukkig. ik heb er wel veel

Gaat dwars door de slab heen hier. Heeft totaal geen nut een slab, omdat hij zo vaak en veel spuugt nog.

en van die baklappen dan dat plasticgedoe

quote:

Op zondag 17 mei 2009 18:53 schreef Dakota het volgende:
ik gebruik geen slabbetjes.. ze spuugt nooit gelukkig. ik heb er wel veel

Dat heb ik geroepen tót 5,5 maand
Nu ik snap-slab

daarom laat ik ze nog maar liggen

ik gebruik zelden een slab.
Ze eet heel netjes. ook als ze zelf eet

quote:

Op zondag 17 mei 2009 19:17 schreef freecell het volgende:

[..]

Dat heb ik geroepen tót 5,5 maand
Nu ik snap-slab

Seb heeft een tijdje gehad dat hij de hele dag een slab droeg. Deed ik hem 's ochtends om en dan haalde ik hem om 17 uur weer op ven het KDV had ie hem nog om. Ik heb er ook een stuk of 15 denk ik. Mijn moeder maakt er nogal veel, is snel klaar en zo. :-D

gaan de twee melkflessen overdag weer zo goed als op.. laat hij 50cc van zijn avondfles staan enfin, naar bed, verhaaltje voorlezen, liedje zingen (heb ik sinds vandaag aan het ritueel toegevoegd, die mafkees vind het leuk als ik zing voor hem ) geluidsdingetje aan, speen, en ik heb nog geen kik gehoord

Ik heb van die slabbers die over het hoofd moeten, die kan je zelf ook aan trouwens. Hebben mijn moeder en ik een keer geprobeerd

quote:

Op zondag 17 mei 2009 21:26 schreef Estrys het volgende:
Ik heb van die slabbers die over het hoofd moeten, die kan je zelf ook aan trouwens. Hebben mijn moeder en ik een keer geprobeerd

ja dat zijn die ponchoslabbetjes estrys. ideaal vind ik ze

Koen

klimkoen

ah wat lief LL!!

Koen en knopjes vinden ze zo leuk he.
Ze heeft hier iets nieuws dat is de resetknop van de pc indrukken.

quote:

Op zondag 17 mei 2009 21:41 schreef MamsX het volgende:
Koen en knopjes vinden ze zo leuk he.
Ze heeft hier iets nieuws dat is de resetknop van de pc indrukken.

ha, tegen de tijd dat het hier zover is, schroef ik de pc open, en koppel de reset knop los.. en de powerknop scherm ik af ...

Koen

quote:

Op zondag 17 mei 2009 21:30 schreef LovelyLady het volgende:
En hij begint te klimmen Kijk mijn boefje eens KLIK

Haha en de volumeknop is ook al gevonden

zit ik gewoon in het verkeerde topic mijn foto spam te doen zeg

maar hier is ie dan toch *trots kijkt* want Ties drinkt zijn flesjes leeg vandaag.

Wat ziet hij er lief uit! Die handjes ook

Een jaar geleden werd ik wakker, met geen zorgje aan de lucht. Nou ja... behalve de pijn in mijn bekken en de bloeddruk zo hoog dat het op het randje is, voel ik me eigenlijk wel prima.
Vandaag komen mijn ouders langs, mijn moeder om de was op te vouwen, mijn vader om samen de formule 1 te gaan kijken en mijn broertje, gewoon, omdat het wel gezellig is.

Halverwege de dag krijg ik pijn in mijn rug, zo rond de nieren,l en omdat je een blaasontsteking niet goed voelt zo ver in de zwangerschap, twijfel ik of ik een nierbekkenontsteking heb. Stilletjes zit en verzit ik nog wat, terwijl ik probeer de pijn wat te stillen met drukken in mijn rug. "Heb je geen weeen?" vraagt mijn moeder, en schamper lach ik wat, een vrouw die de wijsheid wel in pacht heeft. "Nee mam, weeen komen in golven, dit is een constante pijn." en zucht en verzucht mezelf nog maals.

Na de race, en de babykleertjes in het gareel, wordt het tijd om ze terug te brengen. Geen woord over mijn lippen, een uitzondering in mijn geval, en met wat zuchten en steunen komen we in Leiden aan. "Wil je naar de dokter?" vraagt Knut terwijl ik een dun laagje zweet van mijn voorhoofd veeg en meewarig mijn hoofd schud. "Nee het gaat wel, ik slaap wel wat thuis." Zo geschiet zo gedaan, mijn moeder vraagt nogmaals of het geen weeen zijn, ik grinnik als een boer met kiespijn en schud mijn hoofd wederom, ik ben tenslotte pas 34 weken zwanger.

Eenmaal thuis ga ik even in bad, de warmte laat de pijn wegebben en maakt me wat doezelig. Drie uur slaap ik, waarvan elk uur Knut even vraagt of ik wakker wil worden, of alles wel goed gaat en of we niet naar de dokter moeten. Ik mompel keer op keer wat, trek mijn knieeen op om mij verzuchtend om te laten vallen, draaien gaat al een paar weken niet meer zo geweldig. Een walvis op het droge, aldus mijzelf.
Na die drie uur weet ik mezelf uit bed te rollen en waggel naar beneden, de pijn lijkt wat gezakt, maar toch zit daar een knagend gevoel, dat er iets mis is. En zo besluiten we de weekendarts te bellen, we kunnen wat later terecht, en met pijn en moeite eet ik wat zoutloze overfrietjes terwijl ik over de bank hang, want op mijn zij tegen de leuning, lijkt de pijn te dempen.

Ook de autorit zorgt voor minder pijn, het kind in de wachtkamer enkel voor meer frustratie. *klik klik klik* doen haar schoenen tegen de stoelpoten en moeders negeert het. We mompelen wat, dat zou ons kind nooit mogen doen, en ik vraag Knut wat harder in mijn rug te duwen terwijl we daar zitten, starend naar de klok, want mijn God, wat is dit naar. "Zou het dan toch?" schiet er door mijn hoofd, snel weggewimpeld met het antwoord van 34 weken.

Eindelijk, eindelijk mogen we dan naar binnen, mijn urine getest en niets aan de hand. "Zijn het geen weeen?" vraagt de arts die ook ooit verloskundige was "Weeen zijn toch met pieken en dalen?" verzucht ik me weer. Ze bekijkt mijn bloeddruk, die nu toch echt te hoog is, en belt naar boven, naar mijn eigen gyneacoloog. Of ik even naar boven mag "Natuurlijk" riep de beste man, joviaal, zoals altijd. Ik ben blij en Knut is blij, dat het onze eigen arts is, en niet die lul de behanger die zijn praktijk deelt.

Boven worden er plakkers op mijn buik gedrukt en vol enthousiasme kijken we naar de weeen meter, die iets uitslaat als mijn pijn erger wordt. "Daar komt er weer een." glimlacht Knut. Ik moest denken aan het verhaal van mijn moeder, die zich zo stoorde als mijn vader dat zei en antwoorde met "JA! DAT VOEL IK OOK WEL!" Een meewarige glimlach op mijn lippen en gedachten racen door mijn hoofd. Is het niet te vroeg, was alles wel af, hoe komen mijn ouders naar het ziekenhuis?! Maar de gedachte die het meest rondspookt is toch wel "Waarom mag ik niet op mijn zijliggen?!" Na een half uur komt de verpleegkundige, ik mag op mijn zijliggen en druk de band tegen mijn buik. Niet veel later de gyneacoloog die enthousiast verteld dat er nog een vrouw is die zo moet bevallen want ze is erg ziek. "Wacht even." schiet door mijn hoofd "Wat nou nog een vrouw? Ik ga toch niet bevallen?"

Hij toucheert, ik bijt op mijn kiezen, en terwijl hij drukt een duwt en grimassen op mijn gezicht tovert verteld hij dat als ik meer dan 3 centimeter ontsluiting heb, dat ik dan een keizersnede krijg, deze avond nog. Een keizersnede omdat Yade in een stuit ligt, maar dat wisten we al. Met een glimlach kijkt hij ons aan en zegt "Vier centimeter!" Ik begin te trillen, tranen in mijn ogen en gerustellend voegt hij toe "Maak jullie maar geen zorgen, vanavond wordt een geweldige avond." Knut en ik knuffelen elkaar en tegelijkertijd zeggen we "Shit hey, ik heb trek in een sigaret." Na zenuwachtig gegiegel begint alles, bellen, scheren, katheter, en auw dat doet zeer, ander pakje aan, gescheiden wegen naar de opereer zaal, wat geprik voordat ze eindelijk de ruggenprik zetten en in een waas van verhalen voel ik iemand aan mijn schaamhaar trekken. "Voel je dat?" hoor ik en ik zeg "Ja!" niet veel later voel ik weer wat "Hey dat voel ik!" zeg ik nog. Knut lacht schamper, de verpleegkundige giegelen en de arts zegt "Als je dit echt zou voelen, dan zou je wel anders klinken." waarop Knut uitlegt dat mijn buik al open ligt.

Niet lang daarna wordt me gevraagd of ik wil kijken. Natuurlijk wil ik dat! De geboorte van mijn kindje, en waarempel, daar is ze. Twee beentjes, twee billen en een stukje rug. Met luid gezuig en een plop is ze daar helemaal. Vies, rimpelig, amper geluidmakend, spartelend en vol verbazen zeg ik "Kijk nou! Een kindje!" alsof ik een olifant had verwacht... Met een snik in zijn stem zegt Knut "Het is een meisje!"

Daar is ze dan, onze eigen Yade April, geboren in de late avond van zondag 18 mei, veel te vroeg, maar alles is goed.

Nu een jaar later is de schade ingehaald. 75 centimeter, 9 kilo, kruipend, staand, gooiend, lachend, etend, spelend, vallend klein dondersteentje met het karakter van haar moeder en de looks van haar vader. En als je haar dan wakker maakt, zit ze daar met Ping in haar handje, vingers in haar mondje en een grijns van oor tot oor terwijl haar grote blauwe kijkers zeggen "Zo pap, mam. Wat voor leuks kunnen we vandaag eens doen!"

Nou Yade, vandaag gaat je moeder emotioneel zijn. Emotioneel over tijd die zo snel gaat en herinneringen die terugdrijven naar die verwarrende maar prachtig meeslepende dag, een jaar geleden, waar ons leven dramatisch veranderde, en jij ter wereld kwam.

Gefeliciteerd Yade! en mama Kan me die emotie heel goed voorstellen

Gefeliciteerd met je meisje Sylmarwen.

_{Mooi geschreven beleving, ik had tranen in mijn ogen}

mooi geschreven sil! van harte en nog vele jaren met jullie wondertje

De rijstebloem gaat er goed in 's avonds. Alleen dan zou je denken dat zit hij goed vol en kan hij lekker lang slapen. Nou geen minuut meer dan vijf uur. Is dat ook gewoon nog wennen? Ik dacht dat het wel redelijk snel resultaat op zou leveren.
Kijk op zich zijn de gebroken nachten nog niet zo heel erg maar omdat Seb een tijdje heeft doorgeslapen hebben we weer aan de goede nachtrusten mogen ruiken en dan is het daarna echt weer:

Gisteren weer eens bij mijn schoonmoeder geweest, die blijft maar vragen om op te passen maar ze slikt nu kalmeringsmiddelen omdat ze overspannen is. En ze is steeds maar aan het kloten met haar medicatie, afbouwen en dan toch weer niet en zo. Ik heb aangegeven dat ze op mag passen als het beter gaat en ze het allemaal weer onder controle heeft. Voor die tijd is er geen haar op mijn hoofd die haar op laat passen.

Estrys ik wil niet je hoop de grond inboren...maar Dana sliep nooit langer op Rijstebloem...die werd op een gegeven moment steeds vroeger wakker nadat ze altijd tot 9 uur of half 10 doorsliep en ineens kwam ze om 7 uur ofzo, en dat heb ik er nooit meer uitgekregen, ook niet met rijstebloem

ow, vergat iets in mijn vorige post

quote:

Op maandag 18 mei 2009 08:19 schreef Estrys het volgende:
Gisteren weer eens bij mijn schoonmoeder geweest, die blijft maar vragen om op te passen maar ze slikt nu kalmeringsmiddelen omdat ze overspannen is. En ze is steeds maar aan het kloten met haar medicatie, afbouwen en dan toch weer niet en zo. Ik heb aangegeven dat ze op mag passen als het beter gaat en ze het allemaal weer onder controle heeft. Voor die tijd is er geen haar op mijn hoofd die haar op laat passen.

Maar is het dan zo erg dat je je zorgen maakt over dr manier van reageren naar je kleine, die overspannenheid?

Mijn moeder slikt ook al een hele tijd iets van AD, maar dat maakt haar toch geen minder goede oma. Ze is enorm blij met dr kleinkind en vind het geweldig om op te passen. Bij mijn moeder is ook tegenwoordig 1 van de plaatsen waar ik haar met een gerust hart heenbreng als ik ergens heen moet

Gefeliciteerd met Yade Silmarwen! Eén jaar alweer!
Mijn manneke zit op de helft, is vandaag zijn halfjaardag aan het 'vieren'...
Een half jaar geleden om deze tijd lag ik net aan het infuus en bedacht me dat deze weeën ook wel zeer gingen doen, achteraf was het nog peanuts