Het hiernavolgende gehoord tot hetgeen zich in de nacht van 2 mei j.l. afspeelde:
Baas baas baas baas baas baas baas baas baas baas baas Baas baas baas baas baas baas baas baas baas baas baas Baas baas baas baas baas baas baas baas baas baas baas Baas baas baas baas baas baas baas baas baas baas baas Baas baas baas baas baas baas baas baas baas baas baas Baas baas baas baas baas baas baas baas baas baas baas Baas baas baas baas baas baas baas baas baas baas baas Baas baas baas baas baas baas baas baas baas baas baas.
Voor de niet bazen onder ons zal ik het hier bovenstaande even vertalen naar het Nederlands:
Afgelopen zaterdag stond ik dus hard te bazen met mijn honkies in de cluppa. Ik was al een tijdje niet meer aan gegaan (bazen gaan niet uit, maar aan) en had dus wel zin om mijn ongeëvenaarde hosselkwaliteiten weer eens in de praktijk te brengen. Mijn tong verkeerde nog altijd in opperste conditie en dat bleek ook duidelijk tijdens alle worstelpartijen die hij die avond is aangegaan met menig vrouwelijk equivalent. Hoewel wij van te voren een heerlijke oriëntaalse maaltijd hadden genuttigd, had de kauwgom, in combinatie met de welbekende melk en peterselie, de stankmoleculen in mijn mond knock-out geslagen. Het aanschouwen van mijn torso neutraliseerd sowieso elke oneffenheid, maar een baas streeft altijd naar perfectie.
Het hypnotiserende effect van mijn dansmoves deed helaas ook een enkel heerschap zich tot mij wenden, welke ik uiteraard met een corrigerende tik en het wijzen op de door hem bij mij veroorzaakte peristaltische neigingen duidelijk maakte hier niet van gediend te zijn.
Na mijn manen even bijgegelt te hebben op het toilet wenden ik en mijn niggaz ons tot de bar, waar wij voornemens waren enkele goudgele, witgekopte pretcilinders soldaat te maken. Zo geschiedde. Tegen een uurtje of 3 viel mijn inmiddels ietwat vertroebelde, edoch welgetrainde oog op een prettig gevormde dame die zich enkele meters voor ons bevond. Naar aanleiding van het analyseren van haar boezem kon ik een kleine frons der wenkbrauwen niet onderdrukken. Ik lichtte uiteraard direct mijn team van wingmans in. De laatste wenkbrauwen die eventueel door te veel bier of te weinig aandacht nog niet gefronst waren namen eveneens eerdergenoemde houding aan bij het aanschouwen van deze voorgevel. Het bacchanaal stopte en het gezelschap van weledelgestrengde heren ging direct in beraad over hoe deze situatie aan te pakken. Al voorzitter van dit gezelschap voelde ik de plicht tegenover mijzelf en mijn partners in crime roepen. Deze trofee moest en zou op mijn schoorsteenmantel komen te staan.
Als Michael Jackson in de jaren ’80 schoof ik op mijn prooi af en vuurde een gerenommeerde openingszin op haar af: ‘er zit een spin op je hoofd.’ Zoals verwacht reageerde zij hier positief op en het regelproces kon van start. Een van mijn wingmans zorgde ervoor dat de welbekende lelijke, dikke vriendin onder de pannen was. Naar mate het gesprek vorderde nam het gespreksniveau met rasse schreden af. Eindeloze discussie bezorgde mij naast een slappe piemel ook nog eens een lauw biertje. Eindelijk was het moment dan daar en kon het speekseluitwisselingsproces beginnen.
Na het broodnodige gevoos gingen dan eindelijk lichten aan en begaf ik mij samen met mijn trofee naar de uitgang. Toen ik haar vroeg of ik haar mocht vergezellen naar haar huis (ze woont in dezelfde plaats), vertelde ze mij echter 26 en, jawel, GETROUWD te zijn! Ik was hier uiteraard niet van gediend en na enkele boze woorden begaf ik mij snel terug richting mijn squad en ben naar snel naar huis gegaan.
Klacht 1: TS gaat in de nabije toekomst vermoord worden door Anabolen Sjonnie
Klacht 2: TS kan zich nooit meer in zijn woonplaats begeven