PDD [Autisme, Asperger en PDD-NOS] deel 17

quote:

Op dinsdag 12 mei 2009 20:39 schreef tijnbrein het volgende:

[..]

Maar het gaat wel goed met je?

Het gaat prima, dank je.
Ben alleen erg druk met werk (nog steeds) en mijn gezin.
(met een autist hoeft het niet altijd slecht/minder goed te gaan )

Dit is nou zo'n situatie waarin ik het moeilijk vind om te vertellen dat ik anders ben. Een vriend van mij mailde:

"Solliciteren is een kwestie van instuderen wat ze gaan vragen en hoe je op een zelfverzekerde manier kunt antwoorden. Dat kan je best leren, onderschat jezelf niet!"

Die weet niet dat ik dat nare autisme heb, terwijl mijn autisme ongetwijfeld de boosdoener van in het water gevallen sollicitatiegesprekken. Ik vraag me af of die vriend weet wat autisme zoal inhoudt.

quote:

Op zondag 17 mei 2009 19:59 schreef sempron2400 het volgende:
Dit is nou zo'n situatie waarin ik het moeilijk vind om te vertellen dat ik anders ben. Een vriend van mij mailde:

"Solliciteren is een kwestie van instuderen wat ze gaan vragen en hoe je op een zelfverzekerde manier kunt antwoorden. Dat kan je best leren, onderschat jezelf niet!"

Die weet niet dat ik dat nare autisme heb, terwijl mijn autisme ongetwijfeld de boosdoener van in het water gevallen sollicitatiegesprekken. Ik vraag me af of die vriend weet wat autisme zoal inhoudt.

Ik ben het met je vriend eens. Ok, je hebt autisme. Dus? Als ik ondanks mijn autisme goede sollicitatiegesprekken kan hebben, kan jij dat ook. En ja, het is echt alleen een kwestie van leren hoe het moet. En dat kan jij ook.

quote:

Op vrijdag 15 mei 2009 22:33 schreef tijnbrein het volgende:
Dat is waar. Maar ik herkende erg veel wat Black_Tulip tijdens de meet vertelde. Alleen kan ik tot nu toe die dingen nog niet goed onder woorden brengen.

Oh. Dat is leuk voor je. Ik weet alleen echt niet meer wat ik zoal gezegd heb

quote:

Op maandag 18 mei 2009 11:24 schreef Black_Tulip het volgende:

[..]

Ik ben het met je vriend eens. Ok, je hebt autisme. Dus? Als ik ondanks mijn autisme goede sollicitatiegesprekken kan hebben, kan jij dat ook. En ja, het is echt alleen een kwestie van leren hoe het moet. En dat kan jij ook.

Hoe zit het met afstand tot de arbeidsmarkt? Na veel gesprekken geloof ik dat ondervragers autistische mensen er vrij gemakkelijk uitpikken. In ieder geval ben ik momenteel aan het werk (beneden mijn denkniveau).

Binnenkort heb ik een kennismakingsgesprek met een werkgever die open staat voor mensen met een arbeidsbeperking, dus dat is alvast gunstig
De functie is zelfs op een voor mij interessant denkniveau.

Ik ben naar mijn mening redelijk wat in staat, maar qua prikkels zal ik het moeten afleggen ten opzichte van normale mensen (bv. op een rondreis). Misschien niet relevant voor het gesprek, ik merk wel dat ik onder ‘extremere’ omstandigheden anders ben.

quote:

Op maandag 18 mei 2009 12:37 schreef sempron2400 het volgende:
Hoe zit het met afstand tot de arbeidsmarkt? Na veel gesprekken geloof ik dat ondervragers autistische mensen er vrij gemakkelijk uitpikken.

En waarom pikken ondervragers autistische mensen er vrij gemakkelijk uit? Als jij gelooft dat jij als autist niet in staat bent om een goed sollicitatiegesprek te hebben, dan zul je ook geen goed sollicitatiegesprek hebben. Bange vogeltjes worden niet aangenomen. Je maakt het meeste kans als je ontspannen, zelfverzekerd en vriendelijk overkomt en geloof me, dan hebben ze echt geen flauw idee dat je autist bent. In feite is dus het allerbelangrijkste wat je moet doen voor een sollicitatiegesprek ervoor zorgen dat je je op je gemak voelt. Dat is niet makkelijk en dat komt niet vanzelf. Het is geen knop die je kan omzetten. Volgens mij is het een kwestie van instelling plus een hele rij positieve ervaringen met sociaal contact die je het zelfvertrouwen geven om daar zelfverzekerd te kunnen zitten. Met jouw huidige instelling heb je nog een lange weg te gaan om dat te bereiken, maar het is absoluut niet onmogelijk en ik vind het eigenlijk een beetje zwak om bijvoorbaat maar de handdoek in de ring te gooien omdat je nou eenmaal autisme hebt.

quote:

In ieder geval ben ik momenteel aan het werk (beneden mijn denkniveau).

Mooi voor je Wat voor baantje is het en hoe ben je eraan gekomen?

quote:

Binnenkort heb ik een kennismakingsgesprek met een werkgever die open staat voor mensen met een arbeidsbeperking, dus dat is alvast gunstig
De functie is zelfs op een voor mij interessant denkniveau.

Ook tof Hoe ben je erachter gekomen dat die werkgever open staat voor mensen met een arbeidsbeperking? Weet je wat die werkgever daaronder verstaat? Heeft hij eerdere ervaringen daarmee? Wat voor functie is het?

quote:

Ik ben naar mijn mening redelijk wat in staat, maar qua prikkels zal ik het moeten afleggen ten opzichte van normale mensen (bv. op een rondreis). Misschien niet relevant voor het gesprek, ik merk wel dat ik onder ‘extremere’ omstandigheden anders ben.

Dat hoef je niet te zeggen als het niet relevant is voor het werk dat je gaat doen. Ik neem aan dat je toch al op zoek bent naar werk waarbij je niet teveel prikkels krijgt?

quote:

Op maandag 18 mei 2009 13:29 schreef Black_Tulip het volgende:

[..]

En waarom pikken ondervragers autistische mensen er vrij gemakkelijk uit? Als jij gelooft dat jij als autist niet in staat bent om een goed sollicitatiegesprek te hebben, dan zul je ook geen goed sollicitatiegesprek hebben. Bange vogeltjes worden niet aangenomen. Je maakt het meeste kans als je ontspannen, zelfverzekerd en vriendelijk overkomt en geloof me, dan hebben ze echt geen flauw idee dat je autist bent. In feite is dus het allerbelangrijkste wat je moet doen voor een sollicitatiegesprek ervoor zorgen dat je je op je gemak voelt. Dat is niet makkelijk en dat komt niet vanzelf. Het is geen knop die je kan omzetten. Volgens mij is het een kwestie van instelling plus een hele rij positieve ervaringen met sociaal contact die je het zelfvertrouwen geven om daar zelfverzekerd te kunnen zitten. Met jouw huidige instelling heb je nog een lange weg te gaan om dat te bereiken, maar het is absoluut niet onmogelijk en ik vind het eigenlijk een beetje zwak om bijvoorbaat maar de handdoek in de ring te gooien omdat je nou eenmaal autisme hebt.
[..]

Mooi voor je Wat voor baantje is het en hoe ben je eraan gekomen?
[..]

Via het gemeentelijk reïntegratiebureau.

Ook tof Hoe ben je erachter gekomen dat die werkgever open staat voor mensen met een arbeidsbeperking? Weet je wat die werkgever daaronder verstaat? Heeft hij eerdere ervaringen daarmee? Wat voor functie is het?
[..]

Dat hoef je niet te zeggen als het niet relevant is voor het werk dat je gaat doen. Ik neem aan dat je toch al op zoek bent naar werk waarbij je niet teveel prikkels krijgt?

Hoeveel gesprekken zouden er overheen gaan? Het is de vraag of (op dezelfde voet) blijven investeren zinvol is. De functies waar ik dan op zou solliciteren zitten meestal niet in de buurt. Ik ben meerdere jaren bezig geweest met solliciteren. Werkgevers nemen over het algemeen liever kandidaten aan die pas geleden afgestudeerd zijn. Het is een kwestie van financiele risico's inperken. Mijn studie was overigens econometrie.

Ik heb niet de handdoek in de ring gegooid, maar me voorlopig tevreden gesteld met het werk wat ik nu heb (in plaats van mijn vorige functie als postbezorger). Ik verricht nu 32 uur in de week routinematig computerwerk. Hoewel dus ruim beneden mijn niveau, geeft het wel enige zekerheid.

Als ik nu ga solliciteren, is dat meestal via een door UWV erkend reintegratiebureau. Ook kandidaten voor de functie waar ik op solliciteer worden bemiddeld via een reïntegratiebureau, waarbij de werkgever juist op zoek is naar mensen met een Wajong-status. Functieprofiel is vrij open, maar een van de mogelijke functies is softwaretester.

quote:

Op maandag 18 mei 2009 12:37 schreef sempron2400 het volgende:

[..]

Hoe zit het met afstand tot de arbeidsmarkt? Na veel gesprekken geloof ik dat ondervragers autistische mensen er vrij gemakkelijk uitpikken. In ieder geval ben ik momenteel aan het werk (beneden mijn denkniveau).

Vandaar dat je dus never nooit het WAJONG circuit in moet gaan of je diagnose kenbaar moet maken, je hebt er alleen jezelf mee. Werkgevers gaat 't niks aan wat er in je medische dossier staat en ik ben er 100 % van overtuigd dat die vriend inderdaad gelijk heeft en dat je sollicitatiegesprekken gewoon kunt "instuderen". Bovendien ben je zeker niet de enige die hier moeite mee heeft en gewoon een beetje eerlijk zijn helpt al.

quote:

Op maandag 18 mei 2009 15:38 schreef BlueMage het volgende:

[..]

Vandaar dat je dus never nooit het WAJONG circuit in moet gaan of je diagnose kenbaar moet maken, je hebt er alleen jezelf mee. Werkgevers gaat 't niks aan wat er in je medische dossier staat en ik ben er 100 % van overtuigd dat die vriend inderdaad gelijk heeft en dat je sollicitatiegesprekken gewoon kunt "instuderen". Bovendien ben je zeker niet de enige die hier moeite mee heeft en gewoon een beetje eerlijk zijn helpt al.

A) Geldt dat ‘instuderen’ dan ook voor het non-verbale gedeelte? Een goed sollicitatiegesprek omvat meer dan het opdreunen van een aantal standaardzinnen.
B) Hebben autistische mensen per definitie gelijke arbeidskansen als niet-autistische mensen? Het is toch een bepaalde beperking in sociale vaardigheden. Die waarschijnlijk wel aan te leren zijn, maar met de nodige tussenstappen.

quote:

Op maandag 18 mei 2009 16:46 schreef sempron2400 het volgende:

[..]

A) Geldt dat ‘instuderen’ dan ook voor het non-verbale gedeelte? Een goed sollicitatiegesprek omvat meer dan het opdreunen van een aantal standaardzinnen.
B) Hebben autistische mensen per definitie gelijke arbeidskansen als niet-autistische mensen? Het is toch een bepaalde beperking in sociale vaardigheden. Die waarschijnlijk wel aan te leren zijn, maar met de nodige tussenstappen.

A. Zeker, is allemaal te leren. Ik heb gemerkt dat veel van die "sociale vaardigheden" gewoon een soort toneelspel zijn. Mensen aankijken, een geïntresseerde houding aannemen het zijn trucjes die iedereen gebruikt. De één heeft het wat meer van nature dan de ander maar ik ben er van overtuigd dat heel veel te leren valt. En 'n sollicitatie is vaak ook een kwestie van geluk hebben. Dat iemand je ziet zitten, en waar dat aan ligt, tsja da's toch 'n beetje 'n "X factor" naar mijn mening.

B. Ja. Het ligt natuurlijk aan de mate van autisme, dat geef ik toe. Maar iedereen heeft gelijke kansen, de werkgever kent jou niet en jij kent de werkgever niet je bent dus eigenlijk elkaars gelijke, beetje krom maar goed kan 't niet beter uitleggen.

Als jij een uitdagendere, beter betaalde baan wil kan ik alleen maar zeggen: ga ervoor. En schilder jezelf niet gelijk af als "arbeidsgehandicapte" of wat dan ook, benadruk al je goede kanten.

Als we het er dan toch over aanleren hebben: een vriend van mij krijgt teveel prikkels in de bios of in een zwembad. Hij wil hier beter mee leren omgaan. We denken er aan om in Rotterdam te gaan winkelen, eerst op een rustiger tijdstip, later eventueel op zaterdagmiddag.

Ik denk zelf dat het een beetje zo is als hardlopen. Je kunt niet in een keer 10 km hardlopen, maar het wel trainen, en dan lukt het op een gegeven moment met wat motivatie meestal wel. Zo denk ik dat je ook met prikkels klein kan beginnen, en het langzaam opbouwen. Of zie ik het verkeerd?

Hallo

Ik heb zelf al mijn hele leven wat probleempjes. Die wil ik op een ander tijdstip wellicht nog wel toelichten mocht dat nodig zijn. Het komt erop neer dat ik na een tijdje research te doen (ik ben erg geïnteresseerd in neurologie en psychologie dus dat kwam goed uit) het vermoeden heb dat ik Asperger heb.

Het hoe en waarom is op het moment niet zo heel belangrijk. Voor mij is het namelijk de vraag of het 'nut' heeft om hier definitief uitsluitsel over te krijgen. Wat heb je er eigenlijk aan om het te weten? Zijn er bijvoorbeeld speciale behandelmethoden voor? Medicatie? Kortom: Ik ben benieuwd naar het nut van deze diagnose. De problemen lijken mij immers hetzelfde te blijven, en zijn hetgeen waar je zoveel mogelijk aan moet werken.

quote:

Op maandag 18 mei 2009 15:13 schreef sempron2400 het volgende:
Hoeveel gesprekken zouden er overheen gaan?

Geen idee.

quote:

Het is de vraag of (op dezelfde voet) blijven investeren zinvol is.

Dat is een vraag die alleen jij kan beantwoorden. Maar als je niet wil investeren, wat wil je dan wel?

quote:

Ik heb niet de handdoek in de ring gegooid, maar me voorlopig tevreden gesteld met het werk wat ik nu heb (in plaats van mijn vorige functie als postbezorger). Ik verricht nu 32 uur in de week routinematig computerwerk. Hoewel dus ruim beneden mijn niveau, geeft het wel enige zekerheid.

Dat klinkt toch best aardig

quote:

Als ik nu ga solliciteren, is dat meestal via een door UWV erkend reintegratiebureau. Ook kandidaten voor de functie waar ik op solliciteer worden bemiddeld via een reïntegratiebureau, waarbij de werkgever juist op zoek is naar mensen met een Wajong-status. Functieprofiel is vrij open, maar een van de mogelijke functies is softwaretester.

Kan je niet direct reageren op vacatures in de krant of iets dergelijks..?

Ik weet verder niet veel te zeggen eigenlijk Ik wens je heel veel sterkte bij het vinden van een betere baan.

quote:

Op maandag 18 mei 2009 17:28 schreef JJ.Johnson het volgende:
Hallo

Ik heb zelf al mijn hele leven wat probleempjes. Die wil ik op een ander tijdstip wellicht nog wel toelichten mocht dat nodig zijn. Het komt erop neer dat ik na een tijdje research te doen (ik ben erg geïnteresseerd in neurologie en psychologie dus dat kwam goed uit) het vermoeden heb dat ik Asperger heb.

Het hoe en waarom is op het moment niet zo heel belangrijk. Voor mij is het namelijk de vraag of het 'nut' heeft om hier definitief uitsluitsel over te krijgen. Wat heb je er eigenlijk aan om het te weten? Zijn er bijvoorbeeld speciale behandelmethoden voor? Medicatie? Kortom: Ik ben benieuwd naar het nut van deze diagnose. De problemen lijken mij immers hetzelfde te blijven, en zijn hetgeen waar je zoveel mogelijk aan moet werken.

Wel apart is dat vrijwel iedereen die tegen, meestal sociale problemen aanloopt, denkt aan een vorm van autisme. Deze stoornis is helaas niet te genezen, maar met goede begeleiding je kunt er wel beter mee leren omgaan.

Enkele voordelen van een diagnose:
- Gerichte psychotheratie
- Recht op gerichte begeleiding bij het vinden van (beter passend) werk

Nadelen:
- Sommige mensen zien het als een stempel
- Je zult vaker worden gecontronteerd met jezelf
- Autisme wordt wel "wrong planet" syndroom genoemd. Autisme is voor sommigen niet alleen een aandoening, maar een manier van leven. Dit geldt voor vrijwel geen enkele andere aandoening of ziekte.

quote:

Op maandag 18 mei 2009 17:18 schreef sempron2400 het volgende:
Zo denk ik dat je ook met prikkels klein kan beginnen, en het langzaam opbouwen.

Dat denk ik ook inderdaad.

quote:

Op maandag 18 mei 2009 17:34 schreef sempron2400 het volgende:

[..]

Wel apart is dat vrijwel iedereen die tegen, meestal sociale problemen aanloopt, denkt aan een vorm van autisme. Deze stoornis is helaas niet te genezen, maar met goede begeleiding je kunt er wel beter mee leren omgaan.

Enkele voordelen van een diagnose:
- Gerichte psychotheratie
- Recht op gerichte begeleiding bij het vinden van (beter passend) werk

Nadelen:
- Sommige mensen zien het als een stempel
- Je zult vaker worden gecontronteerd met jezelf
- Autisme wordt wel "wrong planet" syndroom genoemd. Autisme is voor sommigen niet alleen een aandoening, maar een manier van leven. Dit geldt voor vrijwel geen enkele andere aandoening of ziekte.

Het zijn bij mij inderdaad onder andere sociale problemen, maar dat is lang niet het enige. Het is wel de reden dat ik ben gaan zoeken. Mijn therapeut stelde namelijk dat ik sociale angst had, en dat mijn negatieve gedachten voor problemen zorgde. Ik geloof daar niet in. Die negatieve gedachten vallen wel mee en zijn helemaal niet zo alom aanwezig. Verder is het een kip ei verhaal. Ik denk dat negatieve gedachten bij mij vaak ook voort komen uit het sociaal incapabel zijn, in plaats van dat ik sociaal incapabel ben door de gedachten.

Maar goed. Ik was dus door die sociale problemen onderzoek gaan doen naar andere mogelijkheden dan sociale fobie. In eerste instantie kwam ik bij ADD uit, maar dat was toch te extreem voor hetgeen ik ervaarde. Asperger sluit erg aan, en ik lees ook veel dingen waarvan ik dan weer denk 'hee verrek, dat heb ik ook, en wel op die en die manier'. Gek worden van een tikkende klok bijvoorbeeld. Geen gesprek kunnen voeren terwijl de radio aanstaat of terwijl in de buurt anderen ook een gesprek voeren. Weinig vrienden in mijn jeugd, en nog steeds. Ook een einzelganger (heb de rust van het alleen zijn vaak gewoon nodig). In mijn peuter en kleuterjaren al wilde ik conflicten altijd oplossen via een discussie, waar anderen gewoon een klap uitdeelden en verder speelden. Mja het zijn zomaar wat grepen uit mijn lijstje, die me nu te binnen schieten. Ik post misschien alles nog wel eens.

quote:

Op maandag 18 mei 2009 17:34 schreef sempron2400 het volgende:
Autisme is voor sommigen niet alleen een aandoening, maar een manier van leven. Dit geldt voor vrijwel geen enkele andere aandoening of ziekte.

Ik denk dat je ernstig onderschat wat voor invloed andere aandoeningen of ziektes op iemands leven kunnen hebben.

quote:

Op maandag 18 mei 2009 17:45 schreef Black_Tulip het volgende:

[..]

Ik denk dat je ernstig onderschat wat voor invloed andere aandoeningen of ziektes op iemands leven kunnen hebben.

Ik bedoel meer dat wij autisten de wereld over het algemeen heel anders bekijken, het zogeheten autistische denken. Heeft geeft mij een gevoel van anders-zijn.

Juist wat het leven voor iedereen betekenis geeft, daar hebben wij over het algemeen moeite mee: sociaal contact. De DSM-criteria onderschrijven dat. Sommige mensen met autisme leven het liefst zoveel mogelijk alleen. Autisme is voor een buitenstaander moeilijk te begrijpen. Het is moeilijk om anderen te vertellen dat je autisme hebt.

quote:

Op maandag 18 mei 2009 18:03 schreef Ritmo het volgende:

[..]

Niet iedereen is autist.

quote:

Op maandag 18 mei 2009 17:44 schreef JJ.Johnson het volgende:

[..]

Het zijn bij mij inderdaad onder andere sociale problemen, maar dat is lang niet het enige. Het is wel de reden dat ik ben gaan zoeken. Mijn therapeut stelde namelijk dat ik sociale angst had, en dat mijn negatieve gedachten voor problemen zorgde. Ik geloof daar niet in. Die negatieve gedachten vallen wel mee en zijn helemaal niet zo alom aanwezig. Verder is het een kip ei verhaal. Ik denk dat negatieve gedachten bij mij vaak ook voort komen uit het sociaal incapabel zijn, in plaats van dat ik sociaal incapabel ben door de gedachten.

Maar goed. Ik was dus door die sociale problemen onderzoek gaan doen naar andere mogelijkheden dan sociale fobie. In eerste instantie kwam ik bij ADD uit, maar dat was toch te extreem voor hetgeen ik ervaarde. Asperger sluit erg aan, en ik lees ook veel dingen waarvan ik dan weer denk 'hee verrek, dat heb ik ook, en wel op die en die manier'. Gek worden van een tikkende klok bijvoorbeeld. Geen gesprek kunnen voeren terwijl de radio aanstaat of terwijl in de buurt anderen ook een gesprek voeren. Weinig vrienden in mijn jeugd, en nog steeds. Ook een einzelganger (heb de rust van het alleen zijn vaak gewoon nodig). In mijn peuter en kleuterjaren al wilde ik conflicten altijd oplossen via een discussie, waar anderen gewoon een klap uitdeelden en verder speelden. Mja het zijn zomaar wat grepen uit mijn lijstje, die me nu te binnen schieten. Ik post misschien alles nog wel eens.

Toch wel wat overeenkomsten.
Het stempeltje 'autist' gaat je niet helpen als een toverwens ofzo (sterker, als je niet oplet kan het nadelig werken 'want je bent toch maar een autist'), het zal zeker wel een boel zaken duidelijk maken.

quote:

Op maandag 18 mei 2009 18:14 schreef sempron2400 het volgende:

[..]

Ik bedoel meer dat wij autisten de wereld over het algemeen heel anders bekijken, het zogeheten autistische denken. Heeft geeft mij een gevoel van anders-zijn.

Juist wat het leven voor iedereen betekenis geeft, daar hebben wij over het algemeen moeite mee: sociaal contact. De DSM-criteria onderschrijven dat. Sommige mensen met autisme leven het liefst zoveel mogelijk alleen. Autisme is voor een buitenstaander moeilijk te begrijpen. Het is moeilijk om anderen te vertellen dat je autisme hebt.

Zo ongeveer alles wat niet standaard is levert problemen op bij mensen (wat eigenlijk vrij dom is, want iedereen mankeert wel iets) Maar inderdaad, een autist staat midden in de stroom, maar kijkt vrolijk tegen de stroom in of opzij terwijl de rest alleen maar meekijkt met de stroming.

edit, verwijder maar.

quote:

Op maandag 18 mei 2009 17:31 schreef Black_Tulip het volgende:
Dat is een vraag die alleen jij kan beantwoorden. Maar als je niet wil investeren, wat wil je dan wel?
[..]

Kan je niet direct reageren op vacatures in de krant of iets dergelijks..?

...

Ik denk dat je behoorlijk streberig bent. Het verleden (3-4 jaar vruchteloos solliciteren) kan ik niet zomaar negeren. Ik ben ook realistisch. Vergeet niet dat investeren tijd, geld en moeite kost, en intensief solliciteren is niet iets om even tussen de bedrijven door te doen.

quote:

Op dinsdag 19 mei 2009 06:45 schreef sempron2400 het volgende:
Ik denk dat je behoorlijk streberig bent. Het verleden (3-4 jaar vruchteloos solliciteren) kan ik niet zomaar negeren. Ik ben ook realistisch. Vergeet niet dat investeren tijd, geld en moeite kost, en intensief solliciteren is niet iets om even tussen de bedrijven door te doen.

Dan blijft de vraag, wat wil je dan? Je kunt solliciteren opgeven, maar dan weet je zeker dat je geen baan krijgt.

Ik vroeg me zo af:
Hebben jullie ook problemen met logica? Wiskunde bijvoorbeeld?
Ik ben momenteel bezig met programmeren bij mijn studie, en ik kom er echt de helft van de tijd niet uit. Het maakt me onzeker

quote:

Op dinsdag 19 mei 2009 15:36 schreef JJ.Johnson het volgende:
Ik vroeg me zo af:
Hebben jullie ook problemen met logica? Wiskunde bijvoorbeeld?
Ik ben momenteel bezig met programmeren bij mijn studie, en ik kom er echt de helft van de tijd niet uit. Het maakt me onzeker

het schijnt dat als je een asperge bent, je juist erg goed bent in logica.