Japan, maar dan niet in Tokyo

Koppijn?

De afgelopen week hadden we de het eindejaarsfeest voor alle werknemers van ons instituut, in een restaurant in het centrum van onze stad. Dat koste 5000 Yen (39 euro), waarna er heel veel verschillende heerlijke gerechten op tafel werden gezet. Verschillende soorten krab, sushi, vlees, groenten en nabe. Bier erbij, later nog wat sake. Nou woon ik al een tijdje in Japan, maar echt bekend met deze manier van feesten was ik nog niet. Want het ging er erg beschaafd aan toe, met zelfs een aantal professoren aan een mineraalwatertje, en geen overdreven geschrans of gezuip. Dan pas ik mij moeiteloos aan.

Gisteren deden we het dunnetjes over met de studenten. Die hadden een andere tent gevonden waar we slechts 3500 Yen (27 euro) hoefden te betalen. Dat begon beschaafd, maar het werd gaandeweg steeds luidruchtiger. Waar had ik dat eerder gezien, o ja, tijdens mijn welkomsfeest. Luidruchtig, maar vrolijk. Zelfs nadat de eerste student z'n maaltijd onder tafel uit had gekotst en door drie andere studenten naar het toilet moest worden gedragen, bleef het gezellig. Ik had toen al een tijdje (pas??) door dat er in dit format geen limiet was aan de hoeveelheid alcohol die er genuttigd kon worden. All you can drink! Met al die zuinige professoren had ik dat over het hoofd gezien.

Na het feest zijn we met een tiental studenten verder gegaan naar een andere gelegenheid, waar we aan de whiskey gingen. Er waren wel twee studenten die wat witjes zagen, maar die hadden aan het begin van de avond ook heel erg rap sterke drank naar binnen geslagen. Afijn, toen ik later op mijn fietsje stapte, stond een van die twee jongens een paaltje te voorzien van een whiskey coating. "Are you ok?" "Yeah, not so bad now, but I have job interview tomorrow". In deze barre economische tijden ligt er een enorme druk op die jongens, omdat zij voor hun ouders moeten zorgen. Van deze student wist ik dat zijn moeder blind was, wat het allemaal nog lastiger maakte. Het zijn stuk voor stuk harde werkers hier, niet altijd even efficient, maar wel constant bezig. En vaak met passie. Op zo'n moment heb ik het wel met ze te doen. Dan hebben wij Nederlanders het een stuk gemakkelijker.

Ik ben net even gaan informeren hoe z'n solicitatie was verlopen, maar hij was er (nog) niet. Ik zag wel vier studenten die met hun hoofd op tafel lagen te slapen. Of rechtop voor de computer, met gesloten ogen. Ze moeten nog veel leren.

quote:

Op vrijdag 18 december 2009 10:22 schreef Pietverdriet het volgende:
Is het dus waar dat Japanners slecht tegen alcohol kunnen of kunnen de studenten geen maat houden?

Japanners hebben er meer moeite mee dan de gemiddelde Nederlander, deels ook omdat het van die magere pezige kereltjes zijn. Ik heb eens een dikkere Japanner een hele fles soju naar binnen zien werken, en daar kon je niet aan merken dat ie ook maar iets gedronken had. De jongeren hebben idd wel eens moeite met maat houden.

quote:

Op vrijdag 18 december 2009 11:46 schreef Bolkesteijn het volgende:
Leuke verhalen Lyrebird, je hebt een prettige en leuke manier van schrijven.

Bedankt Bolkesteijn! Leuk ook om te zien dat er hier een publiek voor is.

quote:

Maar dat komt volgens mij wel op meer plekken voor in de wereld. Ik heb ook wel eens een uur in de struiken gelegen na een avond uit. Nu niet meer, omdat ik beheerster drink.

Klopt, en zoals ik eerder al eerder opmerkte, ze moeten nog veel leren.

Om daar nog even op terug te komen, heel Japans: we kregen vandaag een e-mail van de onverlaat die gisteren zijn maaltijd onder tafel was kwijtgeraakt en die door drie man naar de toiletten moest worden gebracht. Hij had enorm veel spijt van zijn onverantwoorde gedrag en we konden er gerust op zijn dat het niet nog eens zou gebeuren. Het blijft een apart volk, die Japanners.

quote:

Op vrijdag 18 december 2009 16:30 schreef icecreamfarmer_NL het volgende:

[..]

zover ik ooit mee gekregen heb, missen aziaten ook een specifiek enzym wat alcohol beter afbreekt

D'r zijn idd Japanners die dat hebben. Die krijgen een enorm rood hoofd na een of twee glazen en beginnen dan heel glazig te kijken. Maar het is zeker geen enzym dat alle Japanners missen.

quote:

Op woensdag 13 januari 2010 13:26 schreef AlchemistOfSorrows het volgende:
ff een TVP, lijkt me vet om naar japan te gaan om daar mee te maken hoe ze daar leven, en natuurlijk de cultuur

Hoe vieren ze er eigenlijk Oud&Nieuw en kerst?

Kerst is behoorlijk Amerikaans, Oud & Nieuw een beetje Nederlands. Van mijn collega's hoorde ik dat zij heel erg veel gegeten hebben, waarbij grote hoeveelheden alcohol werden gedronken, terwijl ze televisie keken. Twee van mijn collega's kwamen aanmerkelijk dikker terug van hun vakantie. Vuurwerk, daar doen ze met Oud & Nieuw niet aan. Daarnaast vieren Japanners Oud & Nieuw ook op traditioneel Japanse wijze, door naar de tempel te gaan.

Wij hebben Oud & Nieuw dit jaar in Kyoto doorgebracht. Kyoto staat vol met tempels, en we konden dus van dichtbij zien hoe Japanners naar een tempel gaan met Oud & Nieuw. Om te beginnen gaat het om heel veel Japanners. Er moge dan wel veel tempels in Kyoto zijn, er zijn natuurlijk nog veel meer Japanners. En die willen allemaal die tempel in, om een nieuwe motorfiets of een mooi gebit te wensen. Dat doe je door muntjes in een bak te gooien, twee keer met je handen te klappen, te buigen en nog een keer met je handen te klappen. De volgorde heb ik misschien niet goed onthouden; afijn, als de beurskoersen aan het einde van het jaar niet hoger staan, dan weten jullie waar het aan gelegen heeft.

Maareh, al die Japanners willen dus na twaalf uur die tempel in, om voor het eerst in het jaar de tempel bezocht te hebben. Daar trekken ze drie dagen voor uit, en wij waren zo stom om in die drie dagen tempels te bezoeken, die natuurlijk allemaal stampvol zaten. Je kunt trouwens ook een soort van lotje trekken (moet je wel voor betalen), wat je toekomst voorspelt. Ook opvallend: alle dames zijn heel leuk gekleed, sommige dames in traditionele klederdracht, dus ook aan het oog is gedacht. We zagen ook een paar dames in hele korte rokjes/broekjes, zonder panties, terwijl het toch bijna vroor. Vraag me niet hoe ze dat volhouden.

Tijdens het wachten voor de tempel hebben wij ons ook te goed gedaan aan goedkope (warme) sake, cake en soep. In Kyoto was het behoorlijk koud, dus die warme sake kwam wel van pas. Bij dit soort gelegenheden kun je altijd bij kraampjes eten kopen. Japanners doen dat massaal.

Dat brengt me op een interessante observatie. Vaak komt het voor in Japan dat je ergens naar toe gaat, naar bijvoorbeeld een "braderie", of zo'n enorme tempel, en op weg naar die tempel zie je niet echt veel mensen, auto's of bussen. Maar als je dan eenmaal op het terrein aankomt, dan ziet het er zwart van de mensen. Waar komen ze allemaal vandaan, hoe zijn ze daar gekomen?? Net alsof ze ter plaatse een blik Japanners hebben opengetrokken voor de toeristen. Vreemd.

[ Bericht 0% gewijzigd door Lyrebird op 14-01-2010 03:29:15 ]

quote:

Op donderdag 14 januari 2010 03:21 schreef RipCore het volgende:
Ze zijn er lang voordat jij aankomt en gaan pas weg als het sluit.

Ik was op in een tempel (die met die 1000 armen oid), rond sluitingstijd, goddamn, wat een drukte bij de uitgang.

Dat is idd een (groot) deel van de verklaring. Wat ook speelt denk ik, is dat Japanners zo gediciplineerd en ordelijk zijn. Ze verplaatsen zich efficient.