KAA Kaaskoppen in het Buitenland
Nee, geen oud-Hollands spel, maar een forum voor Nederlanders die in het buitenland wonen.
Leuk om te horen Speknek, ik was je nog vergeten op de hoogte te brengen van mijn overstap.
Wat betreft het tegenspreken van de baas: het mooie is nu dat ik eigen baas ben! Ik heb er 14 jaar op moeten wachten, maar ik mag nu mijn eigen beslissingen maken. Dat scheelt echt een slok op een borrel!
Vooral de afgelopen vier jaar waren flink afzien, omdat mijn baas en ik totaal verschillend dachten over hoe onderzoek gedaan moest worden. Als gevolg daarvan heb ik 1 artikel gepubliceerd in 4 jaar, terwijl ik voorheen op een moyenne van 1.5 / jaar zat. Het gaat nu weer lekker, en ik hoop over een maand of drie mijn eerste "Japanse" artikel te publiceren.
Over dat drinken he: het lastige is dat onze afdeling slechts bestaat uit 3 fulltime professoren (incl. mezelf), die het altijd druk hebben (exc. mezelf). De studenten hebben het ook druk, maar die zijn wel te porren voor een biertje, als ze geld hadden - en dat hebben ze vaak niet.
Het plan is nu om ze een keer thuis uit te nodigen. Mijn appartement ligt op minder dan 10 minuten lopen van het lab, maar ik heb nog geen meubilair. Komt allemaal wel, als ik weer geld heb...
Wat betreft het tegenspreken van de baas: het mooie is nu dat ik eigen baas ben! Ik heb er 14 jaar op moeten wachten, maar ik mag nu mijn eigen beslissingen maken. Dat scheelt echt een slok op een borrel!
Vooral de afgelopen vier jaar waren flink afzien, omdat mijn baas en ik totaal verschillend dachten over hoe onderzoek gedaan moest worden. Als gevolg daarvan heb ik 1 artikel gepubliceerd in 4 jaar, terwijl ik voorheen op een moyenne van 1.5 / jaar zat. Het gaat nu weer lekker, en ik hoop over een maand of drie mijn eerste "Japanse" artikel te publiceren.
Over dat drinken he: het lastige is dat onze afdeling slechts bestaat uit 3 fulltime professoren (incl. mezelf), die het altijd druk hebben (exc. mezelf). De studenten hebben het ook druk, maar die zijn wel te porren voor een biertje, als ze geld hadden - en dat hebben ze vaak niet.
Het plan is nu om ze een keer thuis uit te nodigen. Mijn appartement ligt op minder dan 10 minuten lopen van het lab, maar ik heb nog geen meubilair. Komt allemaal wel, als ik weer geld heb...
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Hoe werkt dat studeren trouwens in Japan is het amerikaans met zie maar hoe je je beurs bij elkaar sprokkelt of meer het europese model met royale overheidssubsidie ?
1/10 Van de rappers dankt zijn bestaan in Amerika aan de Nederlanders die zijn voorouders met een cruiseschip uit hun hongerige landen ophaalde om te werken op prachtige plantages.
"Oorlog is de overtreffende trap van concurrentie."
"Oorlog is de overtreffende trap van concurrentie."
Amerikaans. Maar de Japanse overheid wil zelf ook wel eens lekkere beurzen geven voor buitenlanders.
They told me all of my cages were mental, so I got wasted like all my potential.
Ha, die klacht heb ik eerder gehoord ja.quote:Op maandag 11 mei 2009 03:20 schreef Lyrebird het volgende:
Ik heb me toch een honger! Zelfs na al die jaren in Amerika was ik geen kilo aangekomen, dus ik weeg nog steeds bijna niets, maar op het dieet wat ik nu heb, ben ik bang dat er nog wel wat kilo's vanaf gaan. Vet, dat kennen ze hier niet!
En in Tokyo scheen het al lastig te zijn om vet voedsel te vinden, is dat je waar je nu zit inmiddels wel gelukt?Leuk topic, en ook een goed idee om buiten Tokyo te gaan wonen. Hoofdsteden zitten toch vaak te vol met immigrantenmeuk om het land echt te leren kennen.
FAIL ... Osaka is niet waar TS zit zie ik nu ja. Bedankt voor je oplettendheid, speknek.
[ Bericht 10% gewijzigd door LintuxCx op 05-06-2009 10:06:26 ]
I hope you can see this because I'm doing it as hard as I can.
Lyrebird zit niet in Osaka. Maar hij moet gewoon een Izakaya vinden waar ze 
Okonomiyaki verkopen. Is wel lastig, want het zijn vaak plekjes waar ze niet zo internationaal gericht zijn.
Okonomiyaki verkopen. Is wel lastig, want het zijn vaak plekjes waar ze niet zo internationaal gericht zijn.
They told me all of my cages were mental, so I got wasted like all my potential.
De beloofde fotoos. Je hebt ze vast wel eens op Engrish.com gezien, maar als je het zelf ziet, dan is het nog grappiger. Zo kocht ik een "nylon towel", genaamd sweet bath, die "bubbles and it is possible to wash neatly richly". Oelala, wash neatly richly...
Deze kaas werd er in ieder geval erg vrolijk van:
Afgelopen week was ik op bezoek bij een belangrijke industriele partner van onze universiteit. Ik kreeg de dag voor het bezoek een e-mail of ik "like to eat Japanese sushi delicioulsy". Nou dat gaat er natuurlijk in als pap!
Deze kaas werd er in ieder geval erg vrolijk van:
Afgelopen week was ik op bezoek bij een belangrijke industriele partner van onze universiteit. Ik kreeg de dag voor het bezoek een e-mail of ik "like to eat Japanese sushi delicioulsy". Nou dat gaat er natuurlijk in als pap!
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Leuk topic. LB, ik bewonder je overstap maar ik zou heel rap gek worden van al die dingen die je beschrijft. Wat mij betreft moet je als je serieus onderzoek wil doen, fatsoenlijk Engels spreken. Punt. Zo niet, dan ga je maar lekker ergens frobelen maar daar wil ik niets mee te maken hebben.
Ik ben aan het nadenken om maar eens voor faculty te solliciteren, zoals je weet zit ik nu in Boston waar dit niet gemakkelijk is. We zullen zien.
Ik ben aan het nadenken om maar eens voor faculty te solliciteren, zoals je weet zit ik nu in Boston waar dit niet gemakkelijk is. We zullen zien.
Jesus saves but death prevails.
Wat betreft dat laatste: een van de redenen voor mij om naar Japan uit te wijken.quote:Op vrijdag 5 juni 2009 15:51 schreef Shivo het volgende:
Leuk topic. LB, ik bewonder je overstap maar ik zou heel rap gek worden van al die dingen die je beschrijft. Wat mij betreft moet je als je serieus onderzoek wil doen, fatsoenlijk Engels spreken. Punt. Zo niet, dan ga je maar lekker ergens frobelen maar daar wil ik niets mee te maken hebben.
Ik ben aan het nadenken om maar eens voor faculty te solliciteren, zoals je weet zit ik nu in Boston waar dit niet gemakkelijk is. We zullen zien.
En ja, dat Engels is niet best. Overigens is het zo dat de studenten hier voor toelating tot het MS/PhD
programma niet op hun Engels werden getoetst (op die manier konden ze meer studenten aantrekken), wat het belabberde Engels verklaart. Maar ze leren snel. Ze lopen nu bijna allemaal met een vertaalcomputer rond, en ik zie nu ook dat presentaties deels in het Engels gemaakt worden. Bij de eerste presentaties was het 100% Japans. De andere hoogleraren spreken overigens heel behoorlijk Engels, de een wat beter dan de ander, dus blijkbaar komt het op een gegeven moment wel goed.
Van de ene kant is het hier iedere dag een avontuur en een onvergetelijke ervaring. Van de andere kant is het vaak aankloten, wat ook wel eens z'n voordelen heeft. De afgelopen 8 jaar heb ik bijvoorbeeld bijna niet geinvesteerd in m'n eigen opleiding. Ik heb nu tijd om m'n simulatiekennis bij te spijkeren. Daarnaast word ik ook niet belast met allerlei facullteitsonzin waar Amerikaanse universiteiten ten onder aan dreigen te gaan. Na een maand heb ik precies 0 faculteitsvergaderingen gehad. Die hebben ze wel, maar ik hoef geen les te geven en spreek geen Japans, dus daar zijn ze me liever kwijt dan rijk. En Japanse TV is drie keer niks, dus dat levert ook zeeen van tijd op.
Het grootste probleem is dat ik te weinig hoe zal ik het zeggen, traction heb. Mijn budget is beperkt (op zich heb ik daar geen problemen mee - faculty moeten hun eigen boontjes doppen), maar daardoor kan ik geen personeel aantrekken. Ik dacht dat met studenten op te lossen, maar dat blijkt een enorm probleem. De taal schrikt ze af.
Dus ik kijk het nog even aan. Of solliciteren in de VS en over een maand of 11 terug naar de VS, nadat ik wat artikelen heb geschreven, of een grant schrijven en hier nog twee jaar blijven. Ik ben nog steeds adjunct faculty bij mijn oude school en werk daar nog mee samen, dus als het echt te gek wordt dan ga ik voor een maand of wat terug om meer metingen te doen. Die vrijheid is overigens geweldig. Ik heb me in geen jaren zo goed gevoeld! Heerlijk.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Heb je wel eens over Singapore nagedacht? Ik ben daar vorig jaar gevraagd voor een junior-faculty position (jaja, klinkt opschepperig, sorry) en ben daar voor interviews geweest. Dat was bij het nieuw op te zetten kankercentrum. Ik was erg onder de indruk van de professionaliteit en de toekomstplannen. Het is duidelijk dat ze daar bakken met geld hebben en ze heel graag mensen met internationale ervaring aannemen. De kloof met het Westen is er ook wat kleiner vermoed ik.
Jesus saves but death prevails.
Afgelopen jaar heb ik alleen over Zuid-Korea en Japan nagedacht. Toen ik afgelopen week in Z-Korea voor een conferentie was, kon ik me ook niet meer zo goed herinneren waarom ik niet voor dat land heb gekozen. Net zoals in Singapore hebben ze daar bakken met geld, en de mensen spreken veel beter Engels. Qua salaris zou ik er in Zuid-Korea een factor 2 a 3 op vooruit gaan. Maar toen ik de Koreaanse vrouwen zag, ging er een lampje branden.quote:Op vrijdag 5 juni 2009 19:29 schreef Shivo het volgende:
Heb je wel eens over Singapore nagedacht? Ik ben daar vorig jaar gevraagd voor een junior-faculty position (jaja, klinkt opschepperig, sorry) en ben daar voor interviews geweest. Dat was bij het nieuw op te zetten kankercentrum. Ik was erg onder de indruk van de professionaliteit en de toekomstplannen. Het is duidelijk dat ze daar bakken met geld hebben en ze heel graag mensen met internationale ervaring aannemen. De kloof met het Westen is er ook wat kleiner vermoed ik.
Er is meer in het leven dan onderzoek en Japanse vrouwen zijn een klasse apart.
Op die conferentie kwam ik trouwens een Brit tegen die in Singapore was begonnen, en volgens hem was het vochtige klimaat niet te harden.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Oooooeeh.. die foto! Dat roept een hoop herinneringen op. Die Hokkaido cheese is wat zouter en zit ook in zo'n ronde zes-puntjes verpakking. Ik kocht bij elk "konbini" bezoek zo'n zakje met mini ronde kaasjes, als een soort toffees zo klein en idem dito verpakt en ook die langwerpige kaasjes 6 in een slof waren maar gewoon 100 yen of zo. Echt te gek. Ik begin het weer te missen zeg...
[ Bericht 2% gewijzigd door Brett-Anderson op 06-06-2009 09:51:14 ]
[ Bericht 2% gewijzigd door Brett-Anderson op 06-06-2009 09:51:14 ]
The feasibility of an idea is inversely proportional to its initial apparent plausibility. .
Erg interessant om te lezen, schaamteloze tvp dus.
"Beware the Jabberwock, my son!
The jaws that bite, the claws that catch!
Beware the Jubjub bird, and shun
The frumious Bandersnatch!"
The jaws that bite, the claws that catch!
Beware the Jubjub bird, and shun
The frumious Bandersnatch!"
Koreaanse vrouwen niet mooi?quote:Op zaterdag 6 juni 2009 07:00 schreef Lyrebird het volgende:
[..]
Afgelopen jaar heb ik alleen over Zuid-Korea en Japan nagedacht. Toen ik afgelopen week in Z-Korea voor een conferentie was, kon ik me ook niet meer zo goed herinneren waarom ik niet voor dat land heb gekozen. Net zoals in Singapore hebben ze daar bakken met geld, en de mensen spreken veel beter Engels. Qua salaris zou ik er in Zuid-Korea een factor 2 a 3 op vooruit gaan. Maar toen ik de Koreaanse vrouwen zag, ging er een lampje branden.
Er is meer in het leven dan onderzoek en Japanse vrouwen zijn een klasse apart.
Op die conferentie kwam ik trouwens een Brit tegen die in Singapore was begonnen, en volgens hem was het vochtige klimaat niet te harden.
Hoe staat het met je Japans, ben wel zo benieuwd?
Op zich best aardig hoor, maar ze missen net dat aparte, dat Japanse vrouwen hebben. Flair, stijl, dat soort zaken.quote:Op zaterdag 6 juni 2009 16:17 schreef koffiegast het volgende:
Koreaanse vrouwen niet mooi?
Ben hard aan het oefenen. Ben bijna op de helft van m'n Rosetta Stone cursus. "Senshuu no getsuyobi ni, watashi wa kuruma o urimashita"quote:Hoe staat het met je Japans, ben wel zo benieuwd?
Over auto's gesproken: ik heb nog een auto te koop in de VS. Audi A6, 2002.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
先週の月曜日に、私は車を売りましたという。。。quote:Op zaterdag 6 juni 2009 16:39 schreef Lyrebird het volgende:
Ben hard aan het oefenen. Ben bijna op de helft van m'n Rosetta Stone cursus. "Senshuu no getsuyobi ni, watashi wa kuruma o urimashita"
Over auto's gesproken: ik heb nog een auto te koop in de VS. Audi A6, 2002.
bedoel je dat je je auto verkocht heb vorige week maandag? Dus je had 2 auto's (samen met die in vs?)
漢字を読むことが出来ますか
ローマ字より漢字のほうが宜しいです
(Tis al weer maande geleden dat ik echt serieus nog tijd investeerde in japans leren... was een hobby)
Nee, het was de moeilijkste zin die ik tot nu toe kan vertalen Japans-Engels en Engels-Japans, van de cursus Ik heb geen auto verkocht.
Oh, en aan dat kanji ga ik niet eens beginnen. Het is nu zaak om zo snel mogelijk gesprekken te kunnen voeren. Misschien dat ik het kanji tzt wel oppik, maar ik behelp me nu met hiragana en katakana.
Ik heb geen auto verkocht.Oh, en aan dat kanji ga ik niet eens beginnen. Het is nu zaak om zo snel mogelijk gesprekken te kunnen voeren. Misschien dat ik het kanji tzt wel oppik, maar ik behelp me nu met hiragana en katakana.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Aha, dus iets verder dan de basics (meest basic stuff is kore wa ringo desu). Ik vind tijden/momenten moeilijkst in Japans desondanks dat het eigenlijk erg simpel is :/quote:Op zaterdag 6 juni 2009 17:17 schreef Lyrebird het volgende:
Nee, het was de moeilijkste zin die ik tot nu toe kan vertalen Japans-Engels en Engels-Japans, van de cursus
Oh, en aan dat kanji ga ik niet eens beginnen. Het is nu zaak om zo snel mogelijk gesprekken te kunnen voeren. Misschien dat ik het kanji tzt wel oppik, maar ik behelp me nu met hiragana en katakana.
Kanji vind ik zelf niet zo moeilijk, waar het omgaat is dat je het passief kunt lezen, schrijven hebben japanners naar het schijnt zelf ook steeds meer moeite mee (internet/jeugd enzo). Qua passief lezen is het vrij easy want het is uitgebouwd uit basiselementen en die in een volgorde zetten. Ik vergelijk het met een alfabet met 50 tekens (hiragana heeft er ongeveer evenveel) en dan 1 a 4 letters samen. Als je maar wekelijks paar keer oefent en beetje rondkijkt leer je er van zelf meer dan honderden. En dat kan best handig zijn denk ik.
Alhoewel ik wel kan begrijpen dat je daar liever zo snel mogelijk wilt kunnen praten/horen. Moet zeggen dat ik zelf niet goed ben in mooie Japanse zinnen maken, horen/spreken ben ik wel qua uitspraak beter waarsch. dan de gemiddelde toerist maar of ik ver kom, nee. Lezen kom ik dan wel redelijk ergens
maar dat zal ongetwijfeld wat verwaterd zijn
Koreaanse vrouwen zijn vierkant, Japanse vrouwen extreem knap. Japan is een van de weinige landen waar ik een hogere dichtheid lekkere wijven gezien heb dan Nederland, en ik val op blond. In Korea heb ik geen enkel knap meisje gezien, en dat rauwe knoflook vreten helpt ook niet.
They told me all of my cages were mental, so I got wasted like all my potential.
Totdat ze hun mond opendoen btw, want ze hebben allemaal schots en scheve tanden.
They told me all of my cages were mental, so I got wasted like all my potential.
orthodontisten bestaan idd niet in aziequote:Op zondag 7 juni 2009 13:35 schreef speknek het volgende:
Totdat ze hun mond opendoen btw, want ze hebben allemaal schots en scheve tanden.
1/10 Van de rappers dankt zijn bestaan in Amerika aan de Nederlanders die zijn voorouders met een cruiseschip uit hun hongerige landen ophaalde om te werken op prachtige plantages.
"Oorlog is de overtreffende trap van concurrentie."
"Oorlog is de overtreffende trap van concurrentie."
Ja van de films/fotos etc die ik heb gezien zijn ze in Azië niet zo nauwlettend op hun tanden. Het was iets als dat het iets luxueus werd gezien ofzo.quote:Op zondag 7 juni 2009 13:35 schreef speknek het volgende:
Totdat ze hun mond opendoen btw, want ze hebben allemaal schots en scheve tanden.
Maja ik ben er nog nooit geweest, weet niet hoe het zit qua de girls. Maar als je zegt dat je op blond valt en er meer knappe meiden in Japan zitten dan Nederland, vraag ik me toch af hoe ik zo snel mogelijk kan boeken. Wat is de vergelijking met Scandinavië?
Leuk om te lezen.
Het zou nog leuker zijn als je wat meer foto's van de omgeving maakt!
Het zou nog leuker zijn als je wat meer foto's van de omgeving maakt!
Be water my friend
en van de vrouwen die je dan klaarblijkelijk ontmoet. Al lijkt me dat in een land als Japan met al die bordjes 'verboten fur allochtonen' het voor een Japans meisje toch een beetje not-done is om iets te beginnen met een gaijin?quote:Op zondag 7 juni 2009 14:44 schreef Charizma het volgende:
Leuk om te lezen.
Het zou nog leuker zijn als je wat meer foto's van de omgeving maakt!
beter een knipoog dan een blauw oog
Oke, maar hoe je schrijft en alles uitlegt geeft mij niet een beeld van iemand prof.dr. voor zijn naam heeft staan dus als je ff iets wilt neerzetten dat jouw bewering kan onderschrijven dan zou ik iets meer geloofwaardigheid aan je verhaal hechten. En graag ook een voorproefje van je eigen geschreven artikel.quote:Op maandag 25 mei 2009 14:29 schreef Lyrebird het volgende:
Vooral de afgelopen vier jaar waren flink afzien, omdat mijn baas en ik totaal verschillend dachten over hoe onderzoek gedaan moest worden. Als gevolg daarvan heb ik 1 artikel gepubliceerd in 4 jaar, terwijl ik voorheen op een moyenne van 1.5 / jaar zat. Het gaat nu weer lekker, en ik hoop over een maand of drie mijn eerste "Japanse" artikel te publiceren.
Over dat drinken he: het lastige is dat onze afdeling slechts bestaat uit 3 fulltime professoren (incl. mezelf),
75 topics = FIN
Ik zag dit topic over het hoofd. Leuk om te lezen Lyre.
Patience is not one of my virtues, neither is memory. Or patience for that matter.
Hoogleraren zijn ook maar mensen.quote:Op zondag 7 juni 2009 15:43 schreef FP128 het volgende:
[..]
Oke, maar hoe je schrijft en alles uitlegt geeft mij niet een beeld van iemand prof.dr. voor zijn naam heeft staan dus als je ff iets wilt neerzetten dat jouw bewering kan onderschrijven dan zou ik iets meer geloofwaardigheid aan je verhaal hechten. En graag ook een voorproefje van je eigen geschreven artikel.
Maar ergens heb je wel gelijk. Mijn achtergrond is verre van klassiek; ik heb het grootste deel van mijn kennis al doende opgedaan en heb de Feynman Lectures indertijd goed bestudeerd, ipv dat ik jarenlang op een universiteit heb doorgebracht. Ik ben avontuurlijk ingesteld, ken m'n tekortkomingen, werk hard, gebruik mijn intuitie en heb daardoor soms een briljant idee. Blijkbaar zijn die ingredienten genoeg om die twee titels voor m'n naam te mogen zetten.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Ik weet niet hoe de tandartsen in een ontwikkeld land als Japan zijn...maar hier in Laos zijn het beulen. Voor een goede tandarts ben ik dan toch maar even naar Bangkok afgereisd om in een prive kliniek behandeld te worden.quote:Op zondag 7 juni 2009 13:35 schreef speknek het volgende:
Totdat ze hun mond opendoen btw, want ze hebben allemaal schots en scheve tanden.
Overigens heb ik nogal veel Japanners hier als gast....waarvan een groot deel vrouwen die alleen reizen..alleen valt de schoonheid me behoorlijk tegen (maarja dat vond ik van Zweedse meiden ook al
).Daar in tegen hebben we best wel wat bloedmooie koreaanse en chinese meiden op bezoek gehad....
Is het trouwens waar dat je gelijk een nieuwe mobiele telefoon mag aanschaffen omdat ze daar in Japan hun eigen mobiele netwerk hebben?
[ Bericht 0% gewijzigd door breaky op 10-06-2009 11:15:46 ]
Modus Vivendi!
Beetje aan het werk @ Lao P.D.R.
Soda water en Earl Grey :-)
Beetje aan het werk @ Lao P.D.R.
Soda water en Earl Grey :-)
Dat werd van Zuid-Korea iig wel gezegd toen familie van me daarheen ging ja. Hetzelfde lijkt het geval te zijn in Japan: http://euc.jp/misc/cellphones.en.html#import
I hope you can see this because I'm doing it as hard as I can.
Japanse collega's
Het blijft ploeteren met mijn Japanse collega's. Mijn uitermate ruim bemeten kantoor, bijna zo groot als mijn eigen appartement, ligt tussen twee kantoren in, met aan de linkerkant een kantoor dat wordt overbevolkt door een groep studenten, varierend van 1 a 2 ('s nachts) tot 10 (overdag).
Vlak voordat ik naar Europa vertrok, had ik ze zo ver gekregen om me even een seintje te geven als ze gingen lunchen. De eerste paar weken liepen ze mijn kantoor straal voorbij, maar de laatste paar dagen vroeg er altijd wel iemand of "Mr. Lyre" ook mee wilde gaan lunchen. Nog een hele discussie gehad waarom ze me niet gewoon Lyre noemde, of Mr. Bird. Blijkbaar gebruiken ze de voornaam alleen voor kleine kinderen. Ok, dan is het dus vanaf nu Mr. Lyre, of Lyre-san.
Het samen lunchen was stap 1 op weg naar een wat soepelere relatie. Stap 2 bestond uit mijn aanmelding voor een softbaltoernooi. Tijdens de wekelijkse bijeenkomst ging er een stuk papier rond, waarop iedereen z'n naam kon zetten om zich aan te melden voor het toernooi. Daar had ik wel zin in! Er werd verbaasd op gereageerd, maar eigenlijk vond iedereen het wel leuk dat ik me zo spontaan inschreef.
Het was behoorlijk warm die dag - normaal voor de tijd van het jaar - maar gelukkig niet zo drukkend heet dat het onaangenaam was. Ons team mocht als eerste het veld in, en de eerste ronde gebeurde er niet zo veel. Toen we aan slag waren, was ik als laatste aan de beurt. De verwachtingen waren niet al te hoog gespannen, maar toen ik toch een honkslag maakte, werd er enthousiast gereageerd vanaf de kant. Dat hadden ze toch niet verwacht! Zelfs van de bank van de tegenpartij hoorde ik iets in de trant van "Nice! America jin!" ( net zoals wij denken dat alle Aziaten Chinees zijn, denken Japanners dat alle Westerlingen Amerikaan zijn).
Enfin, in een wedstrijd later die dag heb ik zelfs nog een vangbal en een outfield-assist gemaakt, waardoor de inning meteen over was, dus eigenlijk kon het niet meer stuk. Uiteindelijk hebben we zelfs de finales gehaald (wat niet aan mij lag; de rest van het team was gewoon veel beter dan de andere spelers), waar we moesten verliezen. Want de winnaars moesten een "champions" bokaal vol met sterke drank leegdrinken. Die finale wonnen we toch, want de andere partij wilde ook niet winnen. Mijn Japanse collega's hebben me toen beschermd tegen die sterke drank (ik wilde wel, maar mocht niet), en de dag erop zag ik ze allemaal met zware hoofdpijn en knikkende knieen rondlopen.
Dat was dus net voor mijn vakantie/werkbezoek aan Europa. Maar toen ik terugkwam, kon ik weer gewoon van voor af aan beginnen, want ze liepen m'n kantoor weer voorbij rond lunchtijd. Wat ook niet helpt, is dat de meest assertieve studenten er de afgelopen dagen niet waren (conferentie), dus ik hoop dat het beter gaat als ze weer terug zijn.
[ Bericht 0% gewijzigd door Lyrebird op 05-07-2009 16:54:03 ]
Het blijft ploeteren met mijn Japanse collega's. Mijn uitermate ruim bemeten kantoor, bijna zo groot als mijn eigen appartement, ligt tussen twee kantoren in, met aan de linkerkant een kantoor dat wordt overbevolkt door een groep studenten, varierend van 1 a 2 ('s nachts) tot 10 (overdag).
Vlak voordat ik naar Europa vertrok, had ik ze zo ver gekregen om me even een seintje te geven als ze gingen lunchen. De eerste paar weken liepen ze mijn kantoor straal voorbij, maar de laatste paar dagen vroeg er altijd wel iemand of "Mr. Lyre" ook mee wilde gaan lunchen. Nog een hele discussie gehad waarom ze me niet gewoon Lyre noemde, of Mr. Bird. Blijkbaar gebruiken ze de voornaam alleen voor kleine kinderen. Ok, dan is het dus vanaf nu Mr. Lyre, of Lyre-san.
Het samen lunchen was stap 1 op weg naar een wat soepelere relatie. Stap 2 bestond uit mijn aanmelding voor een softbaltoernooi. Tijdens de wekelijkse bijeenkomst ging er een stuk papier rond, waarop iedereen z'n naam kon zetten om zich aan te melden voor het toernooi. Daar had ik wel zin in! Er werd verbaasd op gereageerd, maar eigenlijk vond iedereen het wel leuk dat ik me zo spontaan inschreef.
Het was behoorlijk warm die dag - normaal voor de tijd van het jaar - maar gelukkig niet zo drukkend heet dat het onaangenaam was. Ons team mocht als eerste het veld in, en de eerste ronde gebeurde er niet zo veel. Toen we aan slag waren, was ik als laatste aan de beurt. De verwachtingen waren niet al te hoog gespannen, maar toen ik toch een honkslag maakte, werd er enthousiast gereageerd vanaf de kant. Dat hadden ze toch niet verwacht! Zelfs van de bank van de tegenpartij hoorde ik iets in de trant van "Nice! America jin!" ( net zoals wij denken dat alle Aziaten Chinees zijn, denken Japanners dat alle Westerlingen Amerikaan zijn).
Enfin, in een wedstrijd later die dag heb ik zelfs nog een vangbal en een outfield-assist gemaakt, waardoor de inning meteen over was, dus eigenlijk kon het niet meer stuk. Uiteindelijk hebben we zelfs de finales gehaald (wat niet aan mij lag; de rest van het team was gewoon veel beter dan de andere spelers), waar we moesten verliezen. Want de winnaars moesten een "champions" bokaal vol met sterke drank leegdrinken. Die finale wonnen we toch, want de andere partij wilde ook niet winnen. Mijn Japanse collega's hebben me toen beschermd tegen die sterke drank (ik wilde wel, maar mocht niet), en de dag erop zag ik ze allemaal met zware hoofdpijn en knikkende knieen rondlopen.
Dat was dus net voor mijn vakantie/werkbezoek aan Europa. Maar toen ik terugkwam, kon ik weer gewoon van voor af aan beginnen, want ze liepen m'n kantoor weer voorbij rond lunchtijd. Wat ook niet helpt, is dat de meest assertieve studenten er de afgelopen dagen niet waren (conferentie), dus ik hoop dat het beter gaat als ze weer terug zijn.
[ Bericht 0% gewijzigd door Lyrebird op 05-07-2009 16:54:03 ]
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Dit ga ik even volgen. Altijd leuk om te lezen hoe iemand een cultuur ervaart die zo vreselijk anders is dan de onze. Het moet soms lijken of je op een andere planeet zit.
Bureaucratie in Japan, of de reden waarom ik vandaag not amused ben en zo veel tijd op deze site besteed 
Ik was er voor gewaarschuwd, de befehl ist befehl mentaliteit van de Japanners, en het begint nu echt te irriteren. Ze bedoelen het allemaal erg goed, en ze doen er alles aan om het proces zo soepel mogelijk te laten verlopen, maar wat betreft het schuilen achter regeltjes, zijn het net Amerikanen.
Een voorbeeldje:
Afgelopen week was ik bij de bank om wat geld over te maken. Mijn Japans is nog steeds erg beroerd, maar ik red me eigenlijk altijd. Zo had ik gordijnen laten maken (mijn Japanse buren kunnen nu al twee maanden Lyrebird in z'n blote kont zien rondlopen), iets dat je niet zo maar kunt doen zonder dat je een paar woorden Japans spreekt en begrijpt, niet? Afijn, de bankmedewerker kreeg snel door hoe beroerd mijn Japans was. Daar werd de manager bij gehaald, die in perfect Engels vroeg of ik Japans sprak. Mijn antwoord was een heel eerlijk "chotto" (beetje), waarop haar antwoord was dat ik dan maar terug moest komen met iemand die wel Japans sprak. Toen ik verrast reageerde met "but your English is perfect, all I need to do is to wire some money", was het antwoord dat ik maar terug moest komen met iemand die wel Japans sprak. Ja, dat had ik al eerder gehoord, maar daar had ik niks aan. Het speet hun heel erg, they were very sorry, maar ipv die tijd te gebruiken voor uitleg van het overschrijfformulier, werd ik de bank uitgestuurd.
Later die dag ben ik naar het postkantoor gegaan, waar ik zonder problemen (en voor de helft van de prijs), het geld kon overmaken.
Nog eentje dan, om het af te leren.
Voor mijn onderzoek heb ik componenten nodig die door verschillende Amerikaanse en Europese leveranciers geleverd worden. Die leveranciers hebben echter contracten met Japanse importeurs, waardoor ik verplicht ben om die componenten van de importeur af te nemen. Dat heeft die importeur mooi voor elkaar, want die voegt een toeslag van meer dan 50% toe op de Amerikaanse of Europse prijs. Mijn krappe budget staat dit soort frivoliteiten niet toe, ik heb er gewoon het geld niet voor.
Ik had dus het briljante idee om zelf parallel te gaan importeren. Ik heb immers een Amerikaanse credit card, kan de spullen naar een Amerikaans adres via www.bongous.com sturen, waarna ze netjes hier bij de universiteit worden afgeleverd. Ik had al een component zelf uit de VS geimporteerd op mijn eigen credit card. 3.5% invoerrechten betaald en iets van $25 voor het vervoer. Een toeslag van minder dan 10%. Zo $300 uitgespaard.
Dat geld kreeg ik nog wel terug van de universiteit, maar er werd meteen bij gezegd dat dit de laatste keer was. In het verleden hadden medewerkers onderzoeksgeld misbruikt bij aankopen, en daarom ging mijn opzet niet door. Ik kon immers onderzoeksgeld misbruiken.
Alsof een toeslag van 50% geen misbruik is!
Uiteindelijk was het compromis dat de universiteit de producten in de VS zou kopen. Dat gaat natuurlijk nooit lukken. Want zodra die bedrijven zien dat het om een Japans adres gaat, verwijzen ze naar de Japanse dealer. Die dan 50% extra vraagt. Dat had ik al lang uitgezocht, maar blijkbaar moeten ze dat eerst zelf voelen. Maar eens zien hoe lang ik het volhoud in dit gekkenhuis.
Ik was er voor gewaarschuwd, de befehl ist befehl mentaliteit van de Japanners, en het begint nu echt te irriteren. Ze bedoelen het allemaal erg goed, en ze doen er alles aan om het proces zo soepel mogelijk te laten verlopen, maar wat betreft het schuilen achter regeltjes, zijn het net Amerikanen.
Een voorbeeldje:
Afgelopen week was ik bij de bank om wat geld over te maken. Mijn Japans is nog steeds erg beroerd, maar ik red me eigenlijk altijd. Zo had ik gordijnen laten maken (mijn Japanse buren kunnen nu al twee maanden Lyrebird in z'n blote kont zien rondlopen), iets dat je niet zo maar kunt doen zonder dat je een paar woorden Japans spreekt en begrijpt, niet? Afijn, de bankmedewerker kreeg snel door hoe beroerd mijn Japans was. Daar werd de manager bij gehaald, die in perfect Engels vroeg of ik Japans sprak. Mijn antwoord was een heel eerlijk "chotto" (beetje), waarop haar antwoord was dat ik dan maar terug moest komen met iemand die wel Japans sprak. Toen ik verrast reageerde met "but your English is perfect, all I need to do is to wire some money", was het antwoord dat ik maar terug moest komen met iemand die wel Japans sprak. Ja, dat had ik al eerder gehoord, maar daar had ik niks aan. Het speet hun heel erg, they were very sorry, maar ipv die tijd te gebruiken voor uitleg van het overschrijfformulier, werd ik de bank uitgestuurd.
Later die dag ben ik naar het postkantoor gegaan, waar ik zonder problemen (en voor de helft van de prijs), het geld kon overmaken.
Nog eentje dan, om het af te leren.
Voor mijn onderzoek heb ik componenten nodig die door verschillende Amerikaanse en Europese leveranciers geleverd worden. Die leveranciers hebben echter contracten met Japanse importeurs, waardoor ik verplicht ben om die componenten van de importeur af te nemen. Dat heeft die importeur mooi voor elkaar, want die voegt een toeslag van meer dan 50% toe op de Amerikaanse of Europse prijs. Mijn krappe budget staat dit soort frivoliteiten niet toe, ik heb er gewoon het geld niet voor.
Ik had dus het briljante idee om zelf parallel te gaan importeren. Ik heb immers een Amerikaanse credit card, kan de spullen naar een Amerikaans adres via www.bongous.com sturen, waarna ze netjes hier bij de universiteit worden afgeleverd. Ik had al een component zelf uit de VS geimporteerd op mijn eigen credit card. 3.5% invoerrechten betaald en iets van $25 voor het vervoer. Een toeslag van minder dan 10%. Zo $300 uitgespaard.
Dat geld kreeg ik nog wel terug van de universiteit, maar er werd meteen bij gezegd dat dit de laatste keer was. In het verleden hadden medewerkers onderzoeksgeld misbruikt bij aankopen, en daarom ging mijn opzet niet door. Ik kon immers onderzoeksgeld misbruiken.
Alsof een toeslag van 50% geen misbruik is!
Uiteindelijk was het compromis dat de universiteit de producten in de VS zou kopen. Dat gaat natuurlijk nooit lukken. Want zodra die bedrijven zien dat het om een Japans adres gaat, verwijzen ze naar de Japanse dealer. Die dan 50% extra vraagt. Dat had ik al lang uitgezocht, maar blijkbaar moeten ze dat eerst zelf voelen. Maar eens zien hoe lang ik het volhoud in dit gekkenhuis.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Wat irritant, vooral van die bank. Ik denk dat ik ontploft was.
Wat voor werk doe je eigenlijk precies?
Ik denk dat ik ontploft was. Wat voor werk doe je eigenlijk precies?
Weet je wat het is, die Japanners zijn zo vriendelijk en beleefd, dat het moeite kost om kwaad op ze te worden. En als ze zich ergens voor verontschuldigen, dan is het ook echt gemeend. In het geval van de bank kon ik zien dat de bankmedewerker (dus niet de manager) op het punt stond om harikiri te plegen, omdat hij zich schaamde voor zijn slechte kennis van het Engels. Die keek me aan alsof mijn moeder net overleden was.quote:Op woensdag 15 juli 2009 12:24 schreef Isegrim het volgende:
Wat irritant, vooral van die bank.
Ik bouw apparatuur voor oogonderzoek om daarmee ... oogonderzoek te doen. Er staat een fotootje in mijn fotoboek van apparatuur die wij ontwikkeld hebben (die donkere foto met rood laserlicht).quote:Wat voor werk doe je eigenlijk precies?
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
quote:Op woensdag 15 juli 2009 12:35 schreef Lyrebird het volgende:
[..]
Weet je wat het is, die Japanners zijn zo vriendelijk en beleefd, dat het moeite kost om kwaad op ze te worden. En als ze zich ergens voor verontschuldigen, dan is het ook echt gemeend. In het geval van de bank kon ik zien dat de bankmedewerker (dus niet de manager) op het punt stond om harikiri te plegen, omdat hij zich schaamde voor zijn slechte kennis van het Engels. Die keek me aan alsof mijn moeder net overleden was.
Gekke mensen, die Japanners. Maar was het dan misschien ook niet zozeer dat die manager je niet wilde helpen maar dat hij zich gedwongen voelt zich aan De Regels te houden?
Aha, thanks voor de info.quote:Ik bouw apparatuur voor oogonderzoek om daarmee ... oogonderzoek te doen. Er staat een fotootje in mijn fotoboek van apparatuur die wij ontwikkeld hebben (die donkere foto met rood laserlicht).
Japanse banken . Legendarisch. 300 medewerkers per klant en nog steeds duurt het een uur voordat je je geld hebt. Elke medewerker heeft zijn vaste nutteloze taakje, iemand om geld wat uit de computer komt na te tellen, iemand om het geld van de ene persoon naar de andere te brengen, iemand om het geld in een envelop te stoppen, etc. etc. en daar houden ze allemaal extreem krampachtig aan vast, omdat zodra iemand doorkrijgt wat een absurde situatie het is, ze ontslagen worden.
. Legendarisch. 300 medewerkers per klant en nog steeds duurt het een uur voordat je je geld hebt. Elke medewerker heeft zijn vaste nutteloze taakje, iemand om geld wat uit de computer komt na te tellen, iemand om het geld van de ene persoon naar de andere te brengen, iemand om het geld in een envelop te stoppen, etc. etc. en daar houden ze allemaal extreem krampachtig aan vast, omdat zodra iemand doorkrijgt wat een absurde situatie het is, ze ontslagen worden.
They told me all of my cages were mental, so I got wasted like all my potential.
Hey, maar dat is op Aruba ook zo. Daar kocht ik een jurkje en ik werd achtereenvolgens door vijf mensen geholpen (eentje maakt bonnetje, eentje bedient kassa, eentje doet jurkje in tasje etc. ).
Daar kocht ik een jurkje en ik werd achtereenvolgens door vijf mensen geholpen (eentje maakt bonnetje, eentje bedient kassa, eentje doet jurkje in tasje etc. ).
Mogelijk kon ze zelf ook niet echt Engels, het blijft raar. Hier in Nederland zul je zien dat ze koste wat kost mensen probere binnen te halen voor geld.
Nou nee, ook hier in Nederland kunnen ze er wat van. Wil je een gezamenlijke rekening openen terwijl je allebei al een rekening hebt, sturen ze je weg omdat je geen loonstrookje bij je hebt. Wil je de mogelijkheid hebben om duizend euro rood te staan, kan dat niet omdat je een hypotheek hebt en dus iets over het maximale krediet heen bent (never mind dat half nederland een hypotheek heeft). Dat soort zaken, banken zijn over de hele wereld extreme molochen die het verdiend hadden keihard failliet te gaan. Maar goed. De bureaucratie in Japan is stuitend omdat ze zo ontzettend veel incapabele mensen in een bank hebben.
They told me all of my cages were mental, so I got wasted like all my potential.
Het zou logisch zijn dat ze aan regels gebonden zijn. Maar dat is juist het probleem: mensen die zich achter regeltjes verschuilen. Soms is het in het belang van het bedrijf dat een medewerker zich niet achter regels verschuilt, omdat daarmee klanten verloren gaan. Met regels kan nooit ieder specifiek geval goed geregeld worden. Dat geldt voor deze bank ook: hoe veel buitenlanders die slecht Japans spreken, krijgen ze daar over de vloer? Pas er dan even een mouw aan, denk ik dan (tegelijkertijd moet ik natuurlijk gewoon m'n Japans op orde krijgen).quote:Op woensdag 15 juli 2009 12:38 schreef Isegrim het volgende:
Maar was het dan misschien ook niet zozeer dat die manager je niet wilde helpen maar dat hij zich gedwongen voelt zich aan De Regels te houden?
Mijn universiteit is precies hetzelfde. Als ik een Japanner was, die niet beter wist, dan zou ik niet van de universiteitsregels afwijken. Maar nu ik weet dat 33% van mijn budget verloren gaat aan luie importeurs, vind ik dat er iets aan gedaan moet worden. Mijn universiteit zou me daarin moeten steunen, het is immers in hun belang. Nu werken ze me alleen maar tegen.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Het is een beetje een autistische manier van omgaan met regels, maar dat past wel bij wat ik over Japan weet. Ik herken het een beetje omdat ik zelf soms de neiging heb om op die manier star te zijn. Het is misschien ook helemaal geen kwade wil.quote:Op woensdag 15 juli 2009 14:32 schreef Lyrebird het volgende:
[..]
Het zou logisch zijn dat ze aan regels gebonden zijn. Maar dat is juist het probleem: mensen die zich achter regeltjes verschuilen. Soms is het in het belang van het bedrijf dat een medewerker zich niet achter regels verschuilt, omdat daarmee klanten verloren gaan. Met regels kan nooit ieder specifiek geval goed geregeld worden. Dat geldt voor deze bank ook: hoe veel buitenlanders die slecht Japans spreken, krijgen ze daar over de vloer? Pas er dan even een mouw aan, denk ik dan (tegelijkertijd moet ik natuurlijk gewoon m'n Japans op orde krijgen).
Mijn universiteit is precies hetzelfde. Als ik een Japanner was, die niet beter wist, dan zou ik niet van de universiteitsregels afwijken. Maar nu ik weet dat 33% van mijn budget verloren gaat aan luie importeurs, vind ik dat er iets aan gedaan moet worden. Mijn universiteit zou me daarin moeten steunen, het is immers in hun belang. Nu werken ze me alleen maar tegen.
Nee, haar Engels was echt goed. Na een maand of drie in Japan heb ik binnen een zin al door of iemand goed of slecht Engels spreekt. En dat is in 90% van de gevallen slecht of helemaal geen Engels.quote:Op woensdag 15 juli 2009 13:32 schreef koffiegast het volgende:
Mogelijk kon ze zelf ook niet echt Engels, het blijft raar. Hier in Nederland zul je zien dat ze koste wat kost mensen probere binnen te halen voor geld.
Het is nu zelfs zo dat ik me erover verbaas als iemand wel vloeiend Engels spreekt, zoals een sales manager van een laserbedrijf die gisteren even op bezoek kwam. Dat je daar op gewone snelheid tegenaan kan praten, best handig!
Ok, genoeg geklaagd. Ik heb net voor het eerst 100 yen sushi gegeten, aan zo'n lopende band, met de studenten hier. Dat was toch wel weer erg leuk, dat maakt m'n dag weer goed.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Mijn vriendin heeft nog een keer vijf minuten compleet langs een Japanner heen zitten praten die zei dat hij onderzoek naar 'razors' deedquote:Op woensdag 15 juli 2009 14:41 schreef Lyrebird het volgende:
Het is nu zelfs zo dat ik me erover verbaas als iemand wel vloeiend Engels spreekt, zoals een sales manager van een laserbedrijf die gisteren even op bezoek kwam. Dat je daar op gewone snelheid tegenaan kan praten, best handig!
. Interesting, like how to make them sharper and stuff? Etttoooooo.Kaitenzushiquote:Ok, genoeg geklaagd. Ik heb net voor het eerst 100 yen sushi gegeten, aan zo'n lopende band, met de studenten hier. Dat was toch wel weer erg leuk, dat maakt m'n dag weer goed.
. Al een keer Okonomiyaki gegeten? En Shabu Shabu?Toch jammer dat je niet in Tokyo zit, ik had je heel veel uitstekende eetplekjes kunnen aanraden.
[ Bericht 0% gewijzigd door speknek op 15-07-2009 15:18:50 (spelfout in okonomiyaki) ]
They told me all of my cages were mental, so I got wasted like all my potential.
Ik kom de laatste weken minstens een keer per week in Akabane, een voorstad van Tokyo. Kost me meer dan anderhalf uur met de trein. Shinkansen helpt niet, omdat ik over moet stappen. Hoe ver zijn jouw eethuizen van Akabane af?quote:Op woensdag 15 juli 2009 14:55 schreef speknek het volgende:
[/quoteKaitenzushi
Toch jammer dat je niet in Tokyo zit, ik had je heel veel uitstekende eetplekjes kunnen aanraden.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Ver . Ik woonde helemaal aan de andere kant van de megalopolis.
Vreemd trouwens, het enige waar ik jouw plaats van ken is dat ik er de Shinkansen naar Tokyo heb gepakt (of bedoel je dat je eerst lang naar de opstapplaats moet reizen?). Niet dat het veel uitmaakt want het is toch te duur om wekelijks te doen.
(ik moest even zoeken, want het metrostation Akabanebashi, die ik wel kende, ligt in het hart van Tokyo).
. Ik woonde helemaal aan de andere kant van de megalopolis.Vreemd trouwens, het enige waar ik jouw plaats van ken is dat ik er de Shinkansen naar Tokyo heb gepakt (of bedoel je dat je eerst lang naar de opstapplaats moet reizen?). Niet dat het veel uitmaakt want het is toch te duur om wekelijks te doen.
(ik moest even zoeken, want het metrostation Akabanebashi, die ik wel kende, ligt in het hart van Tokyo).
They told me all of my cages were mental, so I got wasted like all my potential.
