UIO's & Costa's grote dobbelsteenavontuur #3: Het verslag!

Kom op UIO, je bent nu lang genoeg op FOK om te weten dat wij vrouwen alleen op gluiperige klootzakken vallen. * zucht

quote:

Op donderdag 14 mei 2009 14:44 schreef UIO_AMS het volgende:

[..]

Door me af te schilderen als een geniepige tietenstaarder. Juist ja.

Het is ook beter gewoon te staren. Dat gegniep is niets.

Zaterdag 2 mei; Amsterdam – Maastricht – Beaune

Eindelijk. Zo’n anderhalf jaar geleden vormde het plan en volgde het eerste topic, maar wat fysieke problemen stelden het vertrek uit. Nu is het dan zover: het dobbelsteenavontuur gaat beginnen.

Het eerste doel is simpel: lunchen bij Sjeen in Maastricht. Daarna zien we wel. Een paar punten staan vast, de rest laten we over aan de grillen van de dobbelsteen.

Stipt om kwart over negen staat Costa voor de deur met zijn enorme leasebak. Mijn tas kan met gemak in de kofferbak en m'n schoudertas met belangrijke spullen voor onderweg kan op de achterbank. De dobbelsteen krijgt een prominente plaats achter de voorruit. Snel nog een rondje water voor de plantjes en een laatste check op alle ramen en sloten en we kunnen gaan.

Het adres in Maastricht voeren we in en het systeem berekent voor ons de snelste route. Niet dat het grootste deel moeilijk zal zijn: gewoon de A2 afrijden tot we in Maastricht zijn en dan een keertje links en rechts. Als we de gracht afrijden zetten we de reismeter op 0. Ik gok dat we zo’n 4000 km zullen rijden. Costa gokt op iets meer dan 3500 km. We zullen zien.

Meteen bij de eerste scherpe bocht blijkt al, dat de prominente plaats achter de voorruit geen goede plek is voor de dobbelsteen. Hij vliegt door de auto en dat kan natuurlijk nooit de bedoeling zijn. Een minder prominente, maar wel veiligere plek is snel gevonden.

De reis over de A2 verloopt vlekkeloos. Onderweg stoppen we alleen één keer om de tank vol te gooien en iets voor twaalf uur zijn we bij Sjeen. Ietwat zenuwachtig (toch vreemd, want ik ken Sjeen al jaren en ben al eens bij haar thuis geweest in het kader van een andere exercitie) bellen we aan. De deur gaat open en daar staan we oog in oog met een vijfjarig meisje. 'Ik ga met jouw dobbelsteen gooien,' is het eerste dat ze zegt. Dat is dan ook duidelijk. De enorme boterkoek die ik heb meegenomen om haar om te kopen mocht ze niet willen gooien, blijkt helegaar niet nodig.

Eerder in dit topic hebben jullie al kunnen lezen dat we onderweg een souvenir moeten oppikken voor een FOK!dame. De worp om te determineren wie de gelukkige ontvangster is, is al uitgevoerd door een Olympische sportheldin. De worp die zal bepalen wat we gaan halen, wordt uitgevoerd door Isa, het dochtertje van Sjeen.

De opties waren:

quote:

1 = We nemen rode wijn mee voor ...
2 = We nemen chocolademousse mee voor ...
3 = We nemen kaas mee voor ...
4 = We nemen witte wijn mee voor ...
5 = We nemen andere culinaire hoogstandjes mee voor ...
6 = We nemen een receptenboekje mee voor ...

Zie hier de foto's van de worp en het resultaat:





_{Isa was iets te snel met de worp voor onze camera.}

We moeten dus rode wijn meenemen voor een FOK!dame. Op weg naar het volgende vaststaande doel: Alpe d'Huez komen we door Bourgondië, dus dat moet wel lukken.

Na de lunch nemen we afscheid van de Maastrichtse gastvrijheid. Ongetwijfeld hadden we nog uren heerlijk in het zonnetje kunnen zitten natafelen, maar het avontuur moet verder.

Buiten een kort oponthoud in België vanwege een ongeluk op de snelweg (Belgen kunnen echt niet rijden, in plaats van de auto's verderop neer te zetten blijven ze met aanhanger en al midden op de weg staan ondanks alleen maar blikschade) rijden we rap naar Frankrijk.

Wat opvalt in Frankrijk is de grote hoeveelheid snelheidscontroles. Dat heb ik niet eerder meegemaakt in Frankrijk, maar wellicht heeft het te maken met de Tulpenrally waarvan we de hele dag al auto's zien. Bij het naderen van Bourgondië stoppen we even langs de snelweg op de Aire de Montigny le Roi. Naast ons stopt een Nederlands stel. Zij blijkt een journaliste uit Leiden te zijn die frequent op FOK! lurckt. Wat een toeval. Het dobbelsteenavontuur kent ze dan weer niet.

Op de kaart zie ik twee echte kastelen aangegeven staan op de kaart. Dat lijkt me de ideale locatie om een fles rode wijn voor een FOK!dame te halen. De twee opties voor de dobbelsteen zijn:

Clos de Vougeot (even)
Savigny le Beaune (oneven)

We gooien een 3 en dus zetten we koers voor Savigny. In Savigny is het château snel gevonden. Het is er druk en in de cave staan vele wijnen uitgestald:



Costa wijst 6 flessen aan en ik doe buiten de worp.

[Hier moet het filmpje van de worp komen. Daar is Costa mee bezig. ]

Dit is in ieder geval het resultaat.



Wederom een 3. Een Volnay Premier Cru. De duurste fles die Costa had aangewezen. Over anderhalf tot twee jaar goed op dronk. Hier ook nog even een foto met het château:



Het is inmiddels al een uur of zes en het wordt tijd om een hotel op te zoeken. Even we gaan naar het centrum van Beaune, oneven we blijven in het plaatsje Savigny. Een 6.

In Beaune blijkt het touristoffice gesloten, maar gelukkig hangt een informatiebord in de etalage. Daarop zien we 6 hotels in de buurt van waar we de auto geparkeerd hebben. Met de klok mee vanaf nummer 1 nummeren we de hotels:








Restaurant & Hotel Le Gourmandin blijkt een uitstekende optie van de dobbelsteen. Gelukkig hebben ze een kamer met twee bedden. Bij het inchecken vraagt de waard ons of we ook willen ontbijten in het hotel. Even is ja, oneven is nee. Een 1. Dan vraagt hij ons of we wel willen dineren in het restaurant. Even is ja, oneven is nee. Een 4.

Na even opgefrist te hebben, nemen we plaats aan een tafeltje buiten. De serveerster vraagt ons of we dat zeker weten. Op de vraag of het soms gaat regenen, antwoordt ze dat ze geen meteorologe is. Op haar aanraden nemen we eerst een aperitief buiten en mocht het gaan regenen kunnen we altijd nog binnen plaatsnemen.

Helaas zitten we ook behoorlijk uit het zicht van de serveerster. Leuk als ze er ook uit mag zien van een afstand, willen we toch wat bestellen nadat het aperitief op is. Uiteindelijk komt een ober naar buiten en hij geeft ons de kaart. De kaart begint met 4 vaste menu's, dan á la carte en eindigt met het duurste vaste menu. Dat zijn 6 opties! Costa gooit voor ons beiden:





Ai, het duurste vaste menu.



Gelukkig wel zonder al te veel keuzes. Alleen het nagerecht heeft meerdere opties voor de dobbelsteen. De diverse gangen smaken uitstekend. Maar dan volgt de dessertkaart:



Te veel keuzes!
Na wat eliminaties vanwege alcohol, te goedkoop en allergieën houden we 7 opties over. De appeltaart kan wat mij betreft ook wel verdwijnen , dus houden we er 6 over:



Daar kan voor gedobbeld worden.



Maar dan vraagt de dame van het net getrouwde Amerikaanse stel dat voor ons zit wat we aan doen zijn. Dus ik leg het uit. Terwijl ik het uitleg, bedenk ik me dat ze het vast heel leuk zal vinden om de dobbelsteen te werpen. Dat wil ze niet, want ze durft de verantwoordelijkheid niet aan. Wel wil ze voor goed geluk even op dobbelsteen blazen. Nu heb ik geen idee waarvoor geluk een noodzakelijke kwestie zou zijn in deze eenvoudige dobbelsteenbeslissing, maar van mij mag ze blazen wat ze wil. Dus dat doet ze hier:



Met als resultaat een 5. De profiteroles:



Na het verrukkelijke eten zijn we nog een klein rondje gaan lopen, maar in Beaune valt 's avonds niet veel te doen.

Dat was de zaterdag.

[ Bericht 0% gewijzigd door UIO_AMS op 16-05-2009 15:20:29 ]

En dan is dit alleen de beschrijving van de eerste zaterdag. Ik heb sterk het vermoeden dat ik voor het volgende stuk een groot deel van de dobbelsteenworpen niet fotografisch ga weergeven. We hebben te veel foto's.

Ah... toe... meer foto's? Ik ben fan!
Excellent reisverslag! Zo zouden er meer moeten zijn.

Hotel nummer 42 op de kaart, maar goed dat je een handdoek bij je had!

hier wil ook heel graag een tvp hebben! Geweldig reisverslag tot nu toe, ben benieuwd naar de rest!

Geweldig UIO en Costa!!! Heel leuk om het zo te volgen! En krijg gelijk zin om weer naar Frankrijk te gaan

Profiteroles
Leuk verslag

Zondag 3 mei; Beaune – Alpe d'Huez – Briançon

Vandaag staan we voor de volgende keuze:
Kort ritje door de wijngaarden en dan de snelweg naar Grenoble en daar de optie van Sjeen uitvoeren (met gondel naar fort boven de stad) (even)
De langere toeristische route naar Alpe d'Huez zonder stop in Grenoble.

Costa gooit een 4.

Eerst maar eens ontbijten. Naast het hotel zit een Salon de Thé die open is. Verder zie ik geen mogelijkheden. Bij het ontbijt dat ze serveren hebben we de keuze uit 6 croissant-achtige broodjes. Helaas wijst de 1 van de dobbelsteen ons een naturel aan. De keuze van theesoorten is overweldigend. Aan de eigenaresse vraag ik welke 3 soorten zij aanraadt bij ontbijt. De dobbelsteen beslist in het voordeel van de Ceylon melange. Een goede keuze.



Na het ontbijt stappen we in de auto en rijden richting de wijndorpjes Pommard en Volnay. Daarvandaan rijden we de Haute Côte op. Boven St. Romain hebben we een schitterend uitzicht over de streek.



Komend vanaf de snelweg kun je de gondel niet missen. Boven de rivier hangen namelijk 4 kleine glazen bolletjes. Heel eventjes willen we de opdracht heroverwegen. We hebben namelijk beiden een gezonde last van hoogtevrees. Maar nee, we zijn nu eenmaal overgeleverd aan de grillen van de dobbelsteen.






Als we eindelijk boven zijn, weten we niet hoe snel we uit het gammele bolletje moeten stappen. Bij het fort zit een kleine voedselbar, waar ik een warme wafel met nutella voor ons beiden dobbel.



[filmpje fort ]

Vanaf het fort lopen we in een half uur naar beneden naar de rivier en de auto. Op naar Alpe d'Huez en de 22 haarspeldbochten die naar de top leiden.

[filmpje rit de Alpe op. ]

Halverwege en waar we heen moeten:



De top:


Boven valt niet veel te beleven. Het skiseizoen is net voorbij en de wandelaars en fietsers zijn nog niet in grote getale opgewarmd genoeg voor de trip naar de top. Ondanks de weinig fysieke inspanning van met de auto naar de top gaan, hebben we best trek gekregen. We kunnen boven wat te eten halen, maar ook in Bourg d'Oisans aan de voet. Hier leren we gelijk een wijze dobbelsteenles: dobbel nooit bergafwaarts. Nadat ik de dobbelsteen weer gevonden heb, blijken we in het dal te gaan eten.

Het dorpje zit vol met motorrijders. Gelukkig zitten er ook 3 restaurants naast elkaar. De 1 beslist dat we bij de meest linkse gaan zitten. Daar blijken ze op dat moment geen etenskaart te voeren. De 4 wijst ons door naar de meest rechtse etablissement, een broodjeszaak. De eerste dobbelsteenworp wijst uit dat ik een broodje ham kaas ga nemen, de volgende worp geeft vervolgens aan welke soort ham en de daaropvolgende worp besluit tenslotte over de soort kaas. Costa dobbelt een broodje ham.

We vervolgen de weg naar Briançon. Om daar te komen, moeten we de Col du Lautaret over, waar we de keuze kunnen maken om via een omweg naar ons doel te gaan, of de rechtstreekse route te blijven volgen. De omweg over de Col du Galibier en de Col du Télégraphe blijkt echter afgesloten, dus de Col du Lautaret blijkt het dak van onze tour te zijn.



Door naar de oude vestingstad Briançon voor een hotel en restaurant. In het oude centrum zitten alleen een pension (even) en een auberge (oneven). De 3 wijst ons Auberge de la Paix aan. De foto van ons stapelbed hebben jullie gezien. Bij de receptie ontmoeten we een koppel uit Australië. Greg en Tracey maken een wereldreis en zijn onderweg naar Italië. Zij blijken ook uit Beaune te zijn gekomen. Ik kijk Costa aan en zeg: 'Even bieden we ze een biertje aan, oneven niet.' Costa knikt en ik gooi:


_{vlnr: Costa, Tracey & Greg}

Het is erg gezellig met de Ozzies. Greg, die sowieso het hoogste woord voert, besluit dat Tracey ook maar even met de dobbelsteen moet werpen.
Even: we nemen er nog 1 op hun kosten.
Oneven: we gaan onze eigen kant weer op.

2!

Na het rondje gaan we onze eigen kant weer op. Rond de auberge zitten diverse restaurants. Stom toevallig dobbelen we het restaurant van de auberge. Dit blijkt minder gunstig. De creativiteit van de kok komt voornamelijk tot uitdrukking in de presentatie.





_{let op het overdadige gebruik van paprikapoeder als bordopmaak bij bijna elke gang}

Na het eten lopen Costa en ik een klein rondje langs de vesting. We proberen wat foto's te schieten, want meer valt er toch niet te doen.



Dan is het tijd voor bed.


[ Bericht 0% gewijzigd door UIO_AMS op 17-05-2009 13:20:24 ]

leuk verslg...

Leuk! Prachtig uitzicht, maar ik snap heel goed dat jullie moeite hadden om in de glazen bol aan een 'touwtje' te stappen En lees ik nou goed dat jullie qua eten liever zelf de keuzes hadden gemaakt? Wat zijn jullie zoal misgelopen aan lekkers?

Edit: Tijdens de laatste sessie, bedoel ik. Want ja, ik heb echt de menukaart bovenin gelezen

wat is dat rare ijsje? ziet er wel interessant uit!

quote:

Op zondag 17 mei 2009 13:43 schreef El_Che het volgende:
Leuk! Prachtig uitzicht, maar ik snap heel goed dat jullie moeite hadden om in de glazen bol aan een 'touwtje' te stappen En lees ik nou goed dat jullie qua eten liever zelf de keuzes hadden gemaakt? Wat zijn jullie zoal misgelopen aan lekkers?

Edit: Tijdens de laatste sessie, bedoel ik. Want ja, ik heb echt de menukaart bovenin gelezen

Tijdens de laatste sessie was vooral het restaurant zelf de misser. Alles smaakte gewoon vlak. En de opmaak was gewoon onhandig. Carpaccio op een glas dat als een soort paraplu met droge spaghetti-sticks omhoog wordt gehouden, eet niet makkelijk. Het strand onder de schelpen bleek volledig zout te zijn. Daar kwam ik helaas achter.

Geen idee wat we zijn misgelopen dus.

quote:

Op zondag 17 mei 2009 13:45 schreef AKnynke het volgende:
wat is dat rare ijsje? ziet er wel interessant uit!

Gewoon waterijs dat je doopt in een glas met een erg sterke likeur.

quote:

Op zondag 17 mei 2009 13:51 schreef UIO_AMS het volgende:

[..]

Tijdens de laatste sessie was vooral het restaurant zelf de misser. Alles smaakte gewoon vlak. En de opmaak was gewoon onhandig. Carpaccio op een glas dat als een soort paraplu met droge spaghetti-sticks omhoog wordt gehouden, eet niet makkelijk. Het strand onder de schelpen bleek volledig zout te zijn. Daar kwam ik helaas achter.

Geen idee wat we zijn misgelopen dus.

Ach, zoals je al schreef: de kok stak tenminste nog moeite in de presentatie Ben ook wel benieuwd naar dat ijsje trouwens. Het lijkt alsof er totaal geen smaak aan zat

quote:

Op zondag 17 mei 2009 13:53 schreef UIO_AMS het volgende:

[..]

Gewoon waterijs dat je doopt in een glas met een erg sterke likeur.

Waterijs als in bevroren water? Of met een smaakje? Misschien ook maar eens proberen

quote:

Op zondag 17 mei 2009 13:55 schreef El_Che het volgende:
Waterijs als in bevroren water? Of met een smaakje? Misschien ook maar eens proberen

Dat eerste dus. Bevroren water in een soort kegelvorm aan een stokje.

quote:

Op zondag 17 mei 2009 13:57 schreef UIO_AMS het volgende:

[..]

Dat eerste dus. Bevroren water in een soort kegelvorm aan een stokje.

ach, de presentatie is in ieder geval grappig!

quote:

Op zondag 17 mei 2009 14:41 schreef AKnynke het volgende:
ach, de presentatie is in ieder geval grappig!

Daar hebben we ook smakelijk ( !) om kunnen lachen.

Dan is er toch iets smakelijk geweest.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Goed, weer even een filmpje gemaakt voor bij het eerste stukje van UIO. Zie:

Dit is geweldig! Waarom wist ik niet van het bestaan van dit topic af Niemand vertelt me ooit wat op fok
Ik ga vannacht op mijn werk alles nalezen

En mijn fokshirtje is ook te strak hoor

Bij avignon heb je het dorpje Remoulins waar ook de bekende Pont Du Gard hebt:


Misschien kan daar wat mee gedaan worden?

quote:

Op zondag 17 mei 2009 19:57 schreef Renesite het volgende:
Bij avignon heb je het dorpje Remoulins waar ook de bekende Pont Du Gard hebt:
[ afbeelding ]

Misschien kan daar wat mee gedaan worden?

Misschien kan je het topic lezen?

Ze zijn alweer terug
_{Al een week}

quote:

Op zondag 17 mei 2009 18:33 schreef costadibalkoni het volgende:
Goed, weer even een filmpje gemaakt voor bij het eerste stukje van UIO. Zie:

Dobbelsteen avontuur - het begin

Leuk filmpje!

quote:

Op zondag 17 mei 2009 20:15 schreef qu63 het volgende:

[..]

Misschien kan je het topic lezen?

Ze zijn alweer terug
_{Al een week}

Ja, lees dit nu pas !!!!

quote:

Op zondag 17 mei 2009 18:33 schreef costadibalkoni het volgende:
Goed, weer even een filmpje gemaakt voor bij het eerste stukje van UIO. Zie:

Dobbelsteen avontuur - het begin

Bedankt voor de close-ups.

Mooi filmpje geworden, dat wel natuurlijk.

quote:

Op zondag 17 mei 2009 18:42 schreef Isabeau het volgende:
Dit is geweldig! Waarom wist ik niet van het bestaan van dit topic af Niemand vertelt me ooit wat op fok
Ik ga vannacht op mijn werk alles nalezen

En mijn fokshirtje is ook te strak hoor

Sorry, de link staat pas anderhalf jaar in m'n sig. En het topic stond op de weblog.

Dat strakke shirtje van jou wil ik overigens wel eens zien.

quote:

Op zondag 17 mei 2009 19:57 schreef Renesite het volgende:
Bij avignon heb je het dorpje Remoulins waar ook de bekende Pont Du Gard hebt:
[ afbeelding ]

Misschien kan daar wat mee gedaan worden?

We zijn met dank aan de dobbelsteen via Nîmes gegaan en niet via Avignon. Een andere keer misschien.

En dan hierbij een iets te lang en wat minder interessant filmpje over de beklimming van de Alpe d'Huez, van de meer dan 20 minuten film, zijn er toch altijd nog 6 overgebleven.



Met extragratis aan het begin een kort stukje over Grenoble.

Goed werk costa. Ik heb ondertussen het eerste deel van het verslag van de derde dag af. Nu even de foto's online gooien en de linkjes in het verslag zetten en dan kan ik het posten.

quote:

Op zondag 17 mei 2009 21:40 schreef UIO_AMS het volgende:
Goed werk costa. Ik heb ondertussen het eerste deel van het verslag van de derde dag af. Nu even de foto's online gooien en de linkjes in het verslag zetten en dan kan ik het posten.

Die filpmjes zijn niets in vergelijking met het prachtige verslag dacht ik zo. Goed gedaan man!

Maandag 4 mei; Briançon – Le Villard – Marseille #1

Na een snelle douche in de herberg gaan we vroeg op pad. Vandaag wordt een lange dag. We moeten volgens de dobbelsteenopgave 'Bezoek een epicentrum' van Fogel naar de restanten van Le Villard (zo'n 15 km ten zuiden van Briançon) en dan moeten we door naar Marseille volgens de opgave van mijn medemod DutchTrain om daar te slapen in het hotel in het gebouw Unité d'Habitation van ontwerper Le Corbusier. Om in Marseille te komen, kunnen we via de Gorges du Verdon of de Mont Ventoux rijden. Daar kunnen we onderweg de dobbelsteen over laten beslissen.

Briançon blijkt op maandagmorgen gesloten. We komen tenminste geen bakkerij of Salon de Thé tegen. Wel ontwaren we een moderne ruiter te paard:



Dan maar op weg naar Le Villard. Onderweg rijden we door het dorpje Les Vigneaux waar we een café en bakkerij langs de weg zien. Beiden zijn open en bij het café scoren we een thee en kop koffie, in de bakkerij dobbel ik een pain au chocolat voor beiden.

Niet veel verder rijden we Le Villard binnen. Bij het bordje met de plaatsnaam parkeren we de auto:



Zoals beloofd lopen we een rondje door Le Villard op zoek naar duidelijke aanwijzingen van een aardbeving. We vinden geen. Wel het kerkje dat ik al op de kaart zag staan:



Volgens de reisgids is de rit vanaf Vallouise naar Ailefroide een spectaculaire route. Het is alleen wel de verkeerde kant op. Bij het kerkje gooit Costa de dobbelsteen.

1 – 3: We gaan naar Ailefroide.
4 – 6: We gaan niet naar Ailefroide.





Jammer.

Terug bij de auto bedenk ik, dat dit ook wel een goede plek is om te dobbelen voor de te volgen route naar Marseille.

1 – 3: We gaan via de Mont Ventoux
4 – 6: We gaan via de Gorges du Verdon




Via de Gorges du Verdon dus. Op de weg daarheen komen we langs een meer, het Lac de Serre-Poncon. Het oneven getal 5 wijst ons de oostelijke route om het meer heen.




Ik zie nu pas dat de foto op vrijwel exact dezelfde plek is genomen als waar de tekening op het bordje gemaakt. Ik dacht dat we die foto pas kilometers verderop hadden geschoten.

In Digne-les-Bains willen we genieten van een lunch op het centrale plein. Op de kaart staan 5 salades. Net wat we nodig hebben. Als we een 6 gooien nemen we iets anders van de kaart. De 1 wijst ons de salade Perigord toe. En al doet de foto anders vermoeden , ik geniet met volle teugen van de rijk gevulde salade.



De route naar de Gorges du Verdon is een mooie. Daar aangekomen hebben we de keuze:
Eerst de noordkant en dan via de zuidkant terug (even). Andersom (oneven). Ik gooi een 4.

De Gorges du Verdon zijn indrukwekkend.





Het is al vrij laat als we de Gorges du Verdon verlaten. Wederom staan we voor een keuze. Hier een hotel en restaurant zoeken en dan de volgende dag langs de Côte d'Azur naar Marseille gaan, of nog anderhalf uur doorrijden naar Marseille om daar te overnachten in het hotel van Le Corbusier. We gooien een 2 wat doorrijden betekent.

Anderhalf uur later rijden we Marseille binnen. Het is even zoeken, maar hotel Le Corbusier wordt gevonden en heeft ook een kamer voor ons.






Het restaurantbezoek mag wel in een aparte post.

En hoppa, filmpje

quote:

Op zondag 17 mei 2009 22:02 schreef UIO_AMS het volgende:
Maandag 4 mei; Briançon – Le Villard – Marseille #1

Na een snelle douche in de herberg gaan we vroeg op pad. Vandaag wordt een lange dag. We moeten volgens de dobbelsteenopgave 'Bezoek een epicentrum' van Fogel naar de restanten van Le Villard (zo'n 15 km ten zuiden van Briançon) en dan moeten we door naar Marseille volgens de opgave van mijn medemod DutchTrain om daar te slapen in het hotel in het gebouw Unité d'Habitation van ontwerper Le Corbusier. Om in Marseille te komen, kunnen we via de Gorges du Verdon of de Mont Ventoux rijden. Daar kunnen we onderweg de dobbelsteen over laten beslissen.

Briançon blijkt op maandagmorgen gesloten. We komen tenminste geen bakkerij of Salon de Thé tegen. Wel ontwaren we een moderne ruiter te paard:

[ afbeelding ]

Dan maar op weg naar Le Villard. Onderweg rijden we door het dorpje Les Vigneaux waar we een café en bakkerij langs de weg zien. Beiden zijn open en bij het café scoren we een thee en kop koffie, in de bakkerij dobbel ik een pain au chocolat voor beiden.

Niet veel verder rijden we Le Villard binnen. Bij het bordje met de plaatsnaam parkeren we de auto:

[ afbeelding ]

Zoals beloofd lopen we een rondje door Le Villard op zoek naar duidelijke aanwijzingen van een aardbeving. We vinden geen. Wel het kerkje dat ik al op de kaart zag staan:

[ afbeelding ]

Maandag 4 mei; Briançon – Le Villard – Marseille #2

Bij de oude haven vind je in Marseille de meeste restaurants. Om daar te komen kun je de bus of een taxi nemen. De dobbelsteen wijst ons de bus aan.

Aan de zuidkant van de haven lopen we een straatje in dat alleen maar restaurants heeft. Te veel voor de dobbelsteen. . Op een kruispunt waar we aanbeland zijn, zit op elke hoek een restaurant. We nummeren ze met de klok mee 1 tot en met 4, een 5 is opnieuw werpen en een 6 is doorlopen naar het volgende kruispunt. Gelukkig werpen we een 1. Restaurant Paul is de gelukkige.

Een mooie Franse blondine opent voor ons de deur. Dat gaat goed. Of we een tafel voor 2 willen? Daar is geen dobbelsteen voor nodig: Ja. Tot zover loopt de communicatie gesmeerd, maar dan beginnen de misverstanden.
'Roken of niet roken?'
'Niet roken graag.'
'Binnen of het overdekte terras?'
'Het terras.'
We gaan zitten aan het toegewezen tafeltje, maar dan realiseert ze zich dat we in het rookgedeelte zitten.
'Geen probleem.'



De blondine vertrekt weer om snel terug te komen met de kaart. Costa dobbelt á la carte, ik een menu. We willen bij de blondine bestellen, maar ze antwoordt dat dat niet kan, omdat ze geen Engels begrijpt. En wij hebben de Engelse kaart gekregen. Alsof dat de dobbelresultaten zou beïnvloeden. Rare meiden die Françaises.

Een nieuwe mooie serveerster (brunette) die wel Engels begrijpt, komt de bestelling opnemen. Costa dobbelt de rockfish soup (bouillabaise) als vooraf en de gegrilde zeebaars als hoofdgerecht. Ik moet het doen met de foie gras vooraf en de beef in rode wijnsaus als hoofdgerecht. Met de bestelling verdwijnt de brunette.

Een paar minuten later keert ze weer terug naar onze tafel.
'U had de rockfish soup als vooraf?' vraagt ze aan mij.
'Nee hij,' wijs ik Costa aan.
'Ok,' antwoordt ze en verdwijnt weer.
'U wilde wijn?' vraagt ze aan Costa, die bier bestelt heeft.
'Nee, bier.'
Ze knikt en komt even later terug met de drankjes.
'Wat had u als voorgerecht?' vraagt ze aan Costa.
'Rockfish soup.' antwoordt hij.
Niet begrijpend kijkt ze hem aan.
'En als hoofdgerecht ook rockfish soup?'
'Nee,' antwoordt hij, 'de gegrilde zeebaars.'
Kennelijk is haar Engels toch niet zo denderend, maar dat geeft niet. We zien haar graag aan tafel verschijnen.

Uiteindelijk arriveert ze met de juiste voorgerechten. Foie gras met een vijgencompôte en plakjes mango voor mij en een schaal toast met oranje saus voor Costa. Gelukkig blijkt dat een bijgerecht, want snel volgt een enorme schaal visbouillon. Ondanks de niet rijpe mango, smaakt het allemaal best.

Het hoofdgerecht laat even op zich wachten en costa maakt van de gelegenheid gebruik om te zien of we een wifi-verbinding tot stand kunnen brengen. Dat kan. In het topic staat costa's post als laatste post in het topic.
'Vreemd,' zegt hij.
'Is het topic niet gewoon vol?' vraag ik.
'Hoe zie je dat?' vraagt costa.
'Kun je er in reageren?'
'Nee.'
'Voila.'
Het nieuwe topic (deze dus) is snel gevonden. Bedankt Bora-Bora!

Op dat moment komt de serveerster weer met een grote schaal toast met oranje saus voor costa. Dan ziet ze de vorige schaal nog staan.
'U heeft toch bouillabaise?' vraagt ze hem.
'Nee,' antwoordt hij. 'De gegrilde zeebaars.'
'Ah,' zegt ze en loopt terug naar de keuken ons met de schaal toast achterlatend.
Niet veel later komt ze met haar handen vol weer naar ons toe. Costa krijgt een gegrilde vis en mij schotelt ze de rijk gevulde bouillabaise voor.
In m'n beste Frans vertel ik haar dat ik dat niet besteld heb. Niet begrijpend kijkt ze me aan.
'Qu'est-ce que c'est?' probeer ik nogmaals.
'Je sais pas,' antwoordt ze eerlijk. Een serveerster die niet weet wat ze serveert.
'Wilt u het niet?'
'Nee,' antwoord ik, 'de dobbelsteen heeft beslist dat ik beef in rode wijnsaus zal eten.'
Dit maakt het voor haar allemaal niet veel duidelijker, maar ze neemt de bouillabaise toch weer mee terug naar de keuken.



Wederom komt ze met de Engelse kaart terug, maar ik vrees dat dat niet gaat werken.
'Viande au vin rouge,' probeer ik in mijn beste Frans.
' Ah,' roept de uit, 'over 5 minuten heeft u het.'
Costa is inmiddels begonnen, 'lauwe vis is ook niks.'
5 minuten later krijg ik ook daadwerkelijk het juiste gerecht voorgeschoteld. Wederom smaakt het prima.

Het vaste menu geeft me 3 keuzes qua nagerecht. De serveerster noemt ze op en ik gooi een 4. Weer profiteroles. Dan vraagt ze me waarom ik met een dobbelsteen alles beslis. Ik vertel haar over FOK! en het dobbelsteenavontuur en de 6 opties van de weblog.
'Mag ik gooien?' vraagt ze me net wanneer ik haar wil vragen om voor de weblogopties te gooien.

De opties zijn:

quote:

1) Parasailen Puy de Dome
2) In Marseille een taxirit maken met een taxi uit de film "taxi"
3) Bronwater drinken in Vichy (als deze het wordt daarna dobbelen voor het aantal slokken)
4) Aan een Fransoos uitleggen wat FOK! is (als deze het wordt dobbelen voor het aantal Fransen die je lastig moet vallen)
5) De arena van Nimes bezoeken en proberen op het midden terrein te komen
6) Het gebied onder Arles is een mooi moerasachtig gebied met flamingo's, ga hier na toe en ga met een flamingo op de foto.

Een 3. Bronwater drinken in Vichy dus. Daar maar bepalen met de teerling hoeveel slokken het worden.

Vreemd genoeg lijkt de serveerster het dobbelsteenavontuur wel te begrijpen, maar de misverstanden zijn nog niet voorbij. Als ze met de rekening komt, leg ik geld neer en vraag om ¤ 5 retour.
'Dat heb ik niet,' antwoordt ze.
Niet begrijpend kijk ik haar aan. 'Uit de kassa,' zeg ik, 'als fooi voor de service.'
Ze neemt het geld mee en komt terug met het exacte bedrag aan wisselgeld. Nogmaals zeg ik haar dat ik maar ¤ 5 wil. Van de ¤ 13 pakt ze de ¤ 3 aan munten.
'Dat is meer dan voldoende,' zegt ze. .

Costa en ik zitten nog na te tafelen als ze bij ons komt om een sigaret te roken.
'Wat doen jullie hierna?'
Dat gaat de goede kant uit.
'Geen idee, wat valt hier te doen?' open ik de mogelijkheden.
'Als jullie straks weggaan, neem dan gelijk een taxi weg hier. Het is hier gevaarlijk laat op de avond.'
Dat is dan ook gelijk duidelijk. Daar bestaat geen misverstand over. . Ongeveer 100 meter verderop is een taxistandplaats. Onderweg daarheen worden we nagekeken door bepaald niet frisse types. Vergeleken met hen zijn we bepaald niet klein, maar erg veilig voelen we ons niet. Bij de standplaats zien we niet de taxi uit de film, maar onze chauffeur scheurt wel met een rotgang door Marseille naar het hotel waar we voor de deur afgezet worden.

Het was weer een lange dag. Eenmaal in bed val ik zo in slaap.

Leuk restaurantverslag!

En je hebt toch aan een française uit kunnen leggen wat Fok was! (sort of..)

Wat een mooie foto's!
En dat bordje dat precies hetzelfde is als de foto

De serveerster

Wederom mooie verslagen en filmpjes!

_{Volgende keer wel jullie autoruit poetsen jongens.}

Goeie wijn-dobbelsteen-gooiactie!

Mooie foto's, filmpjes zal ik ergens anders kijken, zodat ik tenminste nog een beetje kan volhouden dat ik aan het werk ben.

Maandag 4 mei; Briançon – Le Villard – Marseille, toevoeging bij #1

Wat ik in het verslag nog ben vergeten te melden is dat we in Digne nog hebben gedobbeld voor een bezoek aan de thermische baden.
Even was: we nemen een thermisch bad.
Oneven was: we rijden door.

Helaas gooiden we een 3.

[ Bericht 6% gewijzigd door UIO_AMS op 18-05-2009 14:03:15 ]

quote:

Op maandag 18 mei 2009 13:45 schreef UIO_AMS het volgende:
Wat ik in het verslag nog ben vergeten te melden is dat we in Digne nog hebben gedobbeld voor een bezoek aan de thermische baden.
Even was: we nemen een thermisch bad.
Oneven was: we rijden door.

Helaas gooiden we een 3.

Geen zwembroekfoto's dus?

quote:

Op maandag 18 mei 2009 13:56 schreef Ripley het volgende:
Geen zwembroekfoto's dus?

Wat niet is, kan nog komen. In Vichy hadden ze natuurlijk ook thermische baden. Je kunt die troep drinken, maar je kan er natuurlijk ook in zwemmen. Blijf hopen!

quote:

Op maandag 18 mei 2009 14:00 schreef UIO_AMS het volgende:

[..]

Wat niet is, kan nog komen. In Vichy hadden ze natuurlijk ook thermische baden. Je kunt die troep drinken, maar je kan er natuurlijk ook in zwemmen. Blijf hopen!

Goede cliffhanger!

Ik brand een kaarsje vanavond, heren

quote:

Op maandag 18 mei 2009 08:48 schreef Cat22 het volgende:

_{Volgende keer wel jullie autoruit poetsen jongens.}

Zeg dat maar tegen al die kamikaze insecten in Frankrijk. Je kan nog zo goed poetsen, elke 2 seconden klapt er weer zo'n beestje uitelkaar op de voorruit.

quote:

Op maandag 18 mei 2009 15:43 schreef Ripley het volgende:
Ik brand een kaarsje vanavond, heren

Volgende week ben ik weer in Frankrijk, dan aan de atlantische kust bij Bordeaux, daar ben ik zeker in zwembroek te 'bewonderen'

quote:

Op maandag 18 mei 2009 22:57 schreef costadibalkoni het volgende:

[..]

Zeg dat maar tegen al die kamikaze insecten in Frankrijk. Je kan nog zo goed poetsen, elke 2 seconden klapt er weer zo'n beestje uitelkaar op de voorruit.

Ben blij dat het geen kamikaze-elanden zijn

Dinsdag 5 mei; Marseille – Camargue – Nîmes

Met de waarschuwing van de serveerster nog in gedacht ben ik vroeg wakker. Erg vroeg zelfs. Ik probeer de zonsopgang fotografisch vast te leggen.




Het wordt tijd om Marseille te verlaten. Een erg mooie stad is het niet, dus we willen snel weg. Helaas blijken we in het woon – werkverkeer terecht te zijn gekomen. Het duurt een uur voor we de stad uit zijn op weg naar Carry-le-Rouet. Daar vinden we een bakkertje bij de jachthaven dat ons ontbijt verzorgt. Ik dobbel een enorme viennoiserie. Erg lekker en erg veel calorieën.

Na het ontbijt halen we wat stukken fruit in een supermarkt en tanken we de auto vol. We rijden door naar Martigues aan het Étang de Berre. Langs een weggetje tussen twee meren stoppen we bij de ruïne van een kapel op een heuvel. Vanaf de heuvel zien we de grote raffinaderijen die de zuidoosthoek van de Camargue flankeren. De route langs de raffinaderijen is weinig opheffend, maar dan naderen we het pontje dat toegang geeft tot de Camargue. In de kanalen langs de weg zien we veel flamingo's. Dat belooft veel goeds voor weblogoptie 6, ook al hoeven we die niet uit te voeren. In de Camargue gaat dat vast lukken.

Het pontje over de Rhône kost ¤ 5. Een stevige prijs als je gratis pontjes gewend bent. We rijden dwars door de Camargue naar het Centre Ecologique, dat niet een bezoekerscentrum, maar een onderzoekscentrum blijkt te zijn. Daar zien we wel voor het eerst de fameuze Camargue-paarden. We weten de kennelijk schuchtere dieren enigszins vast te leggen met het fototoestel:



Als we bij het echte bezoekerscentrum komen, blijkt deze gesloten. Flamingo's zijn vrijwel niet te zien. Af en toe zien we er een paar op een meter of 100 van de weg, maar daar staan dan vogelspotters met telelensen stil.



We rijden helemaal naar de andere kant van de Camargue en in het toeristische Saintes Maries de la Mer zien we vele paarden, stieren en een paar flamingo's dicht bij de weg staan.



Na de late lunch rijden we over landweggetjes naar Nîmes. We richten onze pijlen direct op het office de tourisme. Aan de dames achter de balie vragen we naar de overnachtingsmogelijkheden in het centrum.
'U kunt Nederlands praten,' zegt de jongste dame met een Vlaams accent.
'Ben je Vlaamse?' vraag ik haar.
'Nee, Belgische,' antwoordt ze. 'Uit Antwerpen.'
'Dus Vlaamse?'
'Ja.'


We krijgen 3 opties in het centrum. Het viersterren Imperator Concorde, waar Hemmingway kennelijk graag verbleef, en de driesterren La Baume en Royal. We dobbelen het Royal en de Vlaamse belt ze voor ons met de vraag of ze een kamer met 2 bedden voor ons hebben. Jammer genoeg zitten ze vol. Dan dobbelen we La Baume en de Vlaamse belt ze op met dezelfde vraag. Gelukkig hebben ze plek voor ons.

De Vlaamse en haar collega's hebben vol belangstelling gekeken naar ons gedobbel. Ze vraagt wat we aan het doen zijn en ik leg het uit. Vervolgens vraag ik haar wat ze die middag zou doen als ze niet hoefde te werken die middag.
'Ik weet niets van het uitgaansleven,' zegt ze verschrikt.
'Ik bedoel als je nú vrij zou zijn, waar zou je dan heen gaan?'
'De Arena, het Maisson Carrée of Le Jardin de la Fontaine.'
Niet toevallig de hoogtepunten van de stad.
'Daar kun je een omnipas voor krijgen die 3 dagen geldig is.'
Ik vraag haar of ze voor ons wil dobbelen welke we de volgende dag als eerste zullen bezoeken. Dat wil ze wel.




Een 4. De tuinen van de fontein dus als eerste. Daar kunnen we de Tour Magne beklimmen en daar heb je dan een mooi uitzicht over de stad, aldus de Vlaamse.

De receptionist van La Baume blijkt de vraag om een kamer met twee aparte bedden niet begrepen te hebben. Het zijn 2 losse bedden die tegen elkaar aan staan.
'Kunnen ze los?' vraag ik.
De receptionist haalt zijn schouders op.
Na wat verbouwwerk onzerzijds blijkt het best mogelijk.


_{Foto vanaf de binnenplaats van Hotel La Baume, een oud herenhuis.}

In het centrum stikt het van de restaurants, maar dat is een zorg voor later. Eerst willen we wat drinken op een rustig terrasje. Dat is snel gevonden op de Place d'Horlogier. Ideaal om even bij te komen van wederom een lange dag met vele indrukken. As de drankjes arriveren komt net een 20-koppige Roma-band de hoek omgelopen om op het plein een concert te geven. Merde.

Bij het inzetten van het 4e of 5e nummer vinden we het welletjes en vluchten we het plein af. Doelloos slenteren we wat rond tot de magen aangeven dat het tijd is voor het diner. Zoals gezegd is aan restaurants geen gebrek, dus gaat de dobbelsteen bepalen het hoeveelste we zullen binnenstappen. Dat blijkt het 4e restaurant, genaamd Michel Belcour 'Le Cuisinier', te zijn. Een prima naam.

Het is er druk en de tafeltjes staan vlak naast elkaar. Michel 'Le Cuisinier' Belcour heet ons persoonlijk welkom, maar zijn vrouw blijft achter haar bureau zitten. Vanuit haar luie stoel overziet ze alles wat gebeurt in het restaurant.

We dobbelen een menu. Ik heb een salade met geitenkaas vooraf en gevogelte als hoofdgerecht. Costa heeft zalmcarpaccio vooraf en hetzelfde hoofdgerecht. De smaak is niet uitzonderlijk goed of slecht. Van Le Cuisinier hadden we meer verwacht om heel eerlijk te zijn. Als nagerecht hebben we allebei de chocolademousse. Niet slecht, maar het zou ook zomaar uit een pak van de supermarkt kunnen komen.

Na het eten slenteren we rustig terug naar het hotel.

Maar Nimes is wel mooi? Over een paar maanden slenter ik er ook rond

quote:

Op dinsdag 19 mei 2009 07:29 schreef Renesite het volgende:
Maar Nimes is wel mooi? Over een paar maanden slenter ik er ook rond

Wij vonden Nîmes één van de mooiste steden die we hebben aangedaan. In het volgende deel van het verslag komt daar meer over terug.

De stukken over dobbelen voor eten zijn het leukst .
Lijkt het net of jullie alleen maar in restaurants hebben gezeten.

Je moet elke dag eten huh

Ga je mee eten met UIO en Costa, Isa?

Oe! Een dubbeldate met Ripley en Isabeau. Geen verkeerd vooruitzicht.

quote:

Op dinsdag 19 mei 2009 21:46 schreef UIO_AMS het volgende:
Oe! Een dubbeldate met Ripley en Isabeau. Geen verkeerd vooruitzicht.

dobbeldate!

quote:

Op dinsdag 19 mei 2009 22:10 schreef Cat22 het volgende:
dobbeldate!

Whehehe. Dan kunnen de dames ook ervaren hoe het is om te dobbelen voor je gerechtenskeuze.

quote:

Op dinsdag 19 mei 2009 18:02 schreef Isabeau het volgende:
Je moet elke dag eten huh

Je zou het eens door moeten trekken in de AH. Bij alles dobbelen.

quote:

Op dinsdag 19 mei 2009 23:25 schreef on_air het volgende:

[..]

Je zou het eens door moeten trekken in de AH. Bij alles dobbelen.

Zou mooi zijn als het meisje achter de kassa dat ook doet

U wilt betalen?
even = contant
oneven = pinnen

quote:

Op dinsdag 19 mei 2009 23:25 schreef on_air het volgende:
Bij alles dobbelen.

Even: Bij de mooie jongedame met wie ik thee zit te drinken / een film zit te kijken maak ik geen avances.
Oneven: Bij de mooie jongedame met wie ik thee zit te drinken / een film zit te kijken maak ik wel avances.

Wat een leuke verslagen en filmpjes! Sowieso was het idee al geniaal! Ik ga het zeker onthouden voor volgend jaar, voor dit jaar staan alle reisjes al vast...

Trouwens, wat betreft dat beginfilmpje waar jullie op de wereldbol laten zien waar jullie naar toe gaan, kan iedereen zoiets maken of is dat heel ingewikkeld? Lijkt me wel een leuk begin voor mijn filmmateriaal van mijn afgelopen reis naar India en Bhutan!

Costadibalkoni is de man van de filmpjes. Volgens mij zei hij dat het niet vreselijk moeilijk was. Maar goed, ik weet daar dus niets vanaf.

quote:

Op dinsdag 19 mei 2009 18:09 schreef Ripley het volgende:
Ga je mee eten met UIO en Costa, Isa?

Ja super, maar moet ik dan nog een keer de vakantiefoto's zien?

quote:

Op woensdag 20 mei 2009 15:08 schreef Isabeau het volgende:

[..]

Ja super, maar moet ik dan nog een keer de vakantiefoto's zien?

Ik mocht van UIO niet praten totdat ik braaf naar het filmpje had gekeken

quote:

Op woensdag 20 mei 2009 15:09 schreef Ripley het volgende:
Ik mocht van UIO niet praten totdat ik braaf naar het filmpje had gekeken

Hier, een knuffel:

quote:

Op woensdag 20 mei 2009 15:08 schreef Isabeau het volgende:
Ja super, maar moet ik dan nog een keer de vakantiefoto's zien?

Nee hoor.

quote:

Op woensdag 20 mei 2009 15:09 schreef Ripley het volgende:
Ik mocht van UIO niet praten totdat ik braaf naar het filmpje had gekeken

Leer mij jou kennen. De hele tijd door blijven praten en dan achteraf vragen waarom wat gedaan werd. Terwijl het allemaal netjes uitgelegd werd in het filmpje.

quote:

Op woensdag 20 mei 2009 12:53 schreef myxomatosekonijn het volgende:
Wat een leuke verslagen en filmpjes! Sowieso was het idee al geniaal! Ik ga het zeker onthouden voor volgend jaar, voor dit jaar staan alle reisjes al vast...

Trouwens, wat betreft dat beginfilmpje waar jullie op de wereldbol laten zien waar jullie naar toe gaan, kan iedereen zoiets maken of is dat heel ingewikkeld? Lijkt me wel een leuk begin voor mijn filmmateriaal van mijn afgelopen reis naar India en Bhutan!

Thx...ennuh dat zijn allemaal standaard effecten in iMovie op de Mac. Kortom, als je nog geen Mac hebt, tijd om er eentje te kopen.

Zo, weer even een filmpje gemaakt, voor dag 4 in Nimes . Helaas met een kleine onbedoelde close-up toen UIO mij opeens moeilijke vragen ging stellen.


Bekijk deze YouTube-video


Ennuh nog even over dat eten en de foto's opnieuw bekijken. Ik heb de diaprojector al klaarstaan om mee te nemen hoor, nu alleen nog een beetje leuk restaurant met een flinke witte muur zoeken

quote:

Op woensdag 20 mei 2009 18:52 schreef costadibalkoni het volgende:
Zo, weer even een filmpje gemaakt, voor dag 4 in Nimes . Helaas met een kleine onbedoelde close-up toen UIO mij opeens moeilijke vragen ging stellen.


Bekijk deze YouTube-video


Ennuh nog even over dat eten en de foto's opnieuw bekijken. Ik heb de diaprojector al klaarstaan om mee te nemen hoor, nu alleen nog een beetje leuk restaurant met een flinke witte muur zoeken

Dat alarm!

"we hebben bijna alle weblog opties al gedaan..."

quote:

Op woensdag 20 mei 2009 19:10 schreef qu63 het volgende:
Dat alarm!

Whehehe.

Costa voert nu alleen wel de druk op om het stuk over Nîmes te schrijven. Doe ik morgen wel.

Woensdag 6 mei; Nîmes – Ayres

Zoals gebruikelijk ben ik als eerste wakker. Na een snelle douche ga ik naar buiten. Op een meter of 50 van het hotel zit een winkeltje waar ze ook internettoegang aanbieden. Jullie hebben het resultaat met het AZERTY-toetsenbord kunnen lezen. Op de weg terug naar het hotel belt Costa me. Hij is ook klaar voor het ontbijt.

Op het pleintje waar we de avond ervoor hebben gezeten zit ook een Salon de Thé. Daar dobbelen we een ontbijt met een viennoiserie. Deze ochtend hebben we de tijd om Nîmes te bekijken. Volgens de dobbelworp van de Vlaamse moeten we eerst naar Le Jardin de la Fontaine. Dat zit niet ver van waar we op dat moment zijn.



De tuinen beginnen hier bij de fontein en lopen de heuvel op naar de Tour Magne, een toren uit de tijd van de Romeinen. Links, maar niet te zien op de foto zit de Tempel van Diane. We dobbelen erom of we ook nog de Tour Magne beklimmen. Even is ja, oneven is nee.






Het uitzicht over de stad is fenomenaal en gelukkig zijn we de eerste toeristen van de dag. Eenmaal beneden stroomt een bus Duitse 55-plussers binnen. Wij beginnen aan de afdaling naar het Maisson Carrée, de Romeinse tempel. Onderweg stoppen we nog om even plaats te nemen op het terras van Hotel Royal waar we een ijsthee en een appelsap dobbelen. Het Maisson Carrée valt wat tegen. Binnen krijgen we een 3D-film te zien over de helden van Nîmes met een voorspelbare uitkomst. De buitenkant van de tempel ziet er wel schitterend uit. Vanaf de tempel lopen we rechtstreeks naar het amfitheater. Het filmpje hebben jullie al gezien.




Helaas konden we het middenterrein niet bereiken. Op de laatste foto kun je de Tour Magne zien vanuit de top van het amfitheater.

Op de weg terug naar het hotel merken we dat het tijd is voor een lichte lunch. Een croque moet daar wel aan voldoen. We gaan zitten bij een lunchzaak en de kaart biedt 3 soorten croques:

1-2 Croque Monsieur (de traditionele variant)
3-4 Croque Madame (de traditionele variant met een spiegelei erop)
5-6 Croque Berger (de voor ons onbekende variant)

Costa dobbelt voor ons beiden:




De Croque Berger blijkt geen lichte kost. Bedenk een Croque Monsieur en doe daar een ferme laag bechamelsaus over. En extra kaas. En daarnaast patat met salade.

Teruglopend in de zon naar het hotel komen we langs een winkeltje met alleen maar hoofddeksels. Geen overbodige luxe, dus we gaan naar binnen. Het resultaat van de dobbelsteenactie daar, hebben jullie al kunnen zien in het filmpje van Vichy. Mocht je dat gemist hebben, wees niet getreurd: er volgen foto's.

Als we Nîmes uitrijden lees is ik in de reisgids dat ten zuiden van Nîmes meer Romeinse ruïnes te vinden zijn in het plaatsje Ambrussum. Het einddoel van de dag is Millau dat een kilometer of 100 ten westen van Nîmes ligt. De dobbelsteen beslist in het voordeel van de Romeinen:



Conclusie: Moeilijk te vinden en de omweg niet waard. We draaien de auto om en rijden weg richting het noordwesten, naar het Parc National des Cévennes en Mont Aigoual. In het plaatsje Ganges hebben we weer een keuze. Volgens de reisgids zijn er twee toeristische trekpleisters in de buurt die een omweg betekenen. De opties voor de dobbelsteen:

1-2 Direct over de Mont Aigoual en dan naar Millau.
3-4 Klein stukje om via Grotte des Demoiselles en dan over de Mont Aigoual.
5-6 Groot stuk om via Cirque de Navacelles en dan over de Mont Aigoual.

We gooien een 5 en moeten dus weer de langere omweg volgen. Hopelijk is dit wel de extra kilometers waard.

Om bij het Cirque de Navacelles te komen, moeten we door de Gorges de la Vis. Deze route alleen is al de extra kilometers waard. En op de rit zelf komen we vrijwel geen anderen tegen. Niet voor de eerste keer en zeker niet voor de laatste keer vragen we ons af wat de anderen wel weten dat wij niet weten. Kennelijk niets:



Het Cirque de Navacelles is een natuurlijke piramide in het midden van een bocht in de rivier die duizenden jaren terug een andere loop heeft genomen. Volgens de reisgids is de weg naar het noorden naar Le Vigan aan de voet van Mont Aigoual bezaaid met stenen cirkels, maar die hebben wij niet gezien.

De middag loopt al bijna ten einde en we staan in Le Vigan voor de keuze. Hier iets zoeken om te overnachten (1-3), of aan de andere kant van de berg (4-6).



Dit is de top van Mont Aigoual. Dit is tevens de hoed uit Nîmes. En ik wijs naar Amsterdam.
En dit is Costa die zich vermaakt in de sneeuw:



We rijden de berg af aan de noordzijde. Rond een uur of zes rijden we het dal van rivier de Jonte in. Daar worden we opgehouden:




Meyrueis, de volgende plaats van enige omvang, is maar een paar kilometer verderop. We hebben dus de tijd. Tevens is het een goed moment om de dobbelsteen te laten beslissen het hoeveelste bord naar een hotel / chambre d'hote / auberge we gaan volgen. Ik gooi een 1. Blij toe, want we hebben geen idee hoeveel mogelijkheden we zullen tegenkomen. Vol verwachting gaan we wat bochten om, maar geen borden. En dan zien we er één!






Château d'Ayres. Tevens driesterrenhotel. Slapen in een hotel dus. Bij de receptie vragen we om een kamer met twee bedden. Alleen de suite blijkt te voldoen:




En dat voor ¤ 165 exclusief ontbijt. Dure grap van de dobbelsteen. .

Om de kosten van de overnachting enigszins te compenseren gaan we de stad in om wat te eten. Costa nummert de restaurants die hij ziet en gooit een 2. Restaurant Sully & Rennaisance, dat gerund wordt door een dame die volgens onze fantasie eind jaren '80 de plaatselijke miss-verkiezing domineerde. De volgende worp bepaalt dat we een regionaal menu voorgeschoteld gaan krijgen. Vooraf dobbelen we beiden de salade met walnoten en Roquefort , costa's hoofdgerecht is de forel, entrecote de mijne. De prijs – kwaliteit verhouding is dik in orde. Als nagerecht heeft costa de Ile flotante (vla met slagroom en limonade) en ik het kaasplankje. Voor in totaal ongeveer ¤ 30 hebben we beiden goed gegeten en gedronken. Gelukkig is het ook al erg laat, want het dorp is uitgestorven. De bedden in het kasteel lonken.

[ Bericht 0% gewijzigd door UIO_AMS op 22-05-2009 16:35:12 ]

dat kasteel.... Keken ze niet raar om de vraag voor een kamer met 2 bedden? Zullen normaal wel alleen verliefde stelletjes en oude koppels op hun 50ste bruiloft krijgen...

quote:

Op donderdag 21 mei 2009 22:38 schreef AKnynke het volgende:
dat kasteel.... Keken ze niet raar om de vraag voor een kamer met 2 bedden? Zullen normaal wel alleen verliefde stelletjes en oude koppels op hun 50ste bruiloft krijgen...

Ik denk dat onze hoeden ons een serieus voorkomen gaven. Geen enkel probleem dus.

Le Vigan is een beetje mooi UIO? Ziet er wel naar uit. Mijn broer en zijn vriendin gaan daar namelijk 2 weken in de buurt bivakkeren !

quote:

Op donderdag 21 mei 2009 22:59 schreef Renesite het volgende:
Le Vigan is een beetje mooi UIO? Ziet er wel naar uit. Mijn broer en zijn vriendin gaan daar namelijk 2 weken in de buurt bivakkeren !

We zijn niet in Le Vigan zelf geweest. Misschien 100 meter, maar meer ook niet. Over het plaatsje zelf kunnen we dus niets zeggen. In de buurt is in ieder geval best wel wat te doen. Het Parc National des Cévennes met zijn diverse grotten en gorges, cirque de Navacelles, Nîmes ligt in de buurt, kanotochten in de Gorge du Tarn, Mont Aigoual op, Viaduct de Millau, noem het maar op.

Dit is een kant van Frankrijk die ik nog niet ken. En aangezien je rapporteert dat er geen mensen te bekennen zijn daar kan ik me er nog wel een keer aan wagen om daar op bezoek te gaan

quote:

Op donderdag 21 mei 2009 23:43 schreef Fogel het volgende:
Dit is een kant van Frankrijk die ik nog niet ken. En aangezien je rapporteert dat er geen mensen te bekennen zijn daar kan ik me er nog wel een keer aan wagen om daar op bezoek te gaan

Dat was alleen de rit naar Cirque de Navacelles. De rest wordt al een stuk toeristischer. Plus het kan ook aan de periode waarin wij gingen hebben gelegen. Echt ontoeristisch in Frankrijk kan volgens mij alleen nog in de Limousin.

Die eetzaal, prachtig.

quote:

Op vrijdag 22 mei 2009 13:06 schreef on_air het volgende:
Die eetzaal, prachtig.

Je loopt een dag op de zaken vooruit.

quote:

Op vrijdag 22 mei 2009 13:10 schreef UIO_AMS het volgende:

[..]

Je loopt een dag op de zaken vooruit.

Is het geen zaterdag?!

Okay, het laatste filmpje is ook af....het zal echter nog even duren voordat ik het post, want ik zit vanaf morgen weer een paar dagen in La Douce France .

Volgende week vrijdag ben ik weer terug, net op tijd voor Pinkpop en dan heeft UIO vast 9/9e van het verslag gepost .

Waar gaat het laatste filmpje over?

*****edit*****
Natuurlijk, de vulkaanexpeditie. Hoe kon ik dat vergeten?
*****/edit*****

En hou je er wel even rekening mee dat we ook nog op dobbeldate moeten met Ripley en Isabeau?

Veel plezier verder in La Douce France. Ik heb het verhaal van de donderdag bijna af. Ben nu in het verslag in een kaaskelder beland.

[ Bericht 22% gewijzigd door UIO_AMS op 22-05-2009 22:37:15 ]

quote:

Op vrijdag 22 mei 2009 19:04 schreef UIO_AMS het volgende:
Waar gaat het laatste filmpje over?
En hou je er wel even rekening mee dat we ook nog op dobbeldate moeten met Ripley en Isabeau?

Veel plezier verder in La Douce France. Ik heb het verhaal van de donderdag bijna af. Ben nu in het verslag in een kaaskelder beland.

Brrrrrr.... kun je dat kaaskelderverhaal in een spoilertje zetten? Ik ben ernstig psychisch lactose intolerant.

quote:

Op vrijdag 22 mei 2009 19:15 schreef Cat22 het volgende:
Brrrrrr.... kun je dat kaaskelderverhaal in een spoilertje zetten? Ik ben ernstig psychisch lactose intolerant.

Ik vrees dan het ergste voor je, want de laatste dagen van het avontuur zijn doorspekt van de kaas.

Donderdag 7 mei; Ayres – Millau – Raulhac

Gisteravond hebben we geen plek om te ontbijten gezien in Meyrueis, dus ontbijten we in het château. Het ontbijt is net zo duur als het diner van de vorige avond. .

Als we vertrekken hebben we staan we gelijk voor de keuze:

1-3 Westwaards naar Millau door de Gorges de la Jonte en langs de Grotte de Dargilan.
4-6 Noordwaards naar Millau via de Gorges du Tarn.

Een 5 beslist dat we de langere noordwaardse route volgen. In Sainte Enimie komen we bij de Tarn. Daar rijden we de brug over en beginnen de route langs de Tarn.






Uiteindelijk rijden we na een mooie rit Millau binnen. De stad zelf is niet heel bijzonder, op één heel erg interessant bouwwerk na: het Grand Viaduc du Millau. We halen belegde broodjes bij een bakker (Costa dobbelt een baguette met jambon cru en ik een ciabatta met kipkerry) en rijden naar een uitzichtpunt:



En van onderen:



Bij het uitzichtpunt eten we rustig ons broodje op en dobbelen dan. We hebben namelijk de keuze uit direct de snelweg oprijden om op tijd bij de vulkaan aan te komen (oneven), of een kleine omweg naar Roquefort om daar een kaaskelder te bezoeken. De kaasgoden zijn ons gunstig gezind. Een 2.

In Roquefort zijn 3 kaasmakers die tevens een tour door de kelder en een proeverij aanbieden:
1 en 6: Papillon
2 en 5: Société
3 en 4: Coulet

We gooien een 3 en dit ben ik in de kelder van Coulet. Ik kijk niet bijzonder vrolijk, maar dat ligt aan de kou in deze kelder:



Coulet biedt 3 soorten kaas met blauwe ader aan, die we gretig proeven. Uiteraard kopen we ook een paar stukken. Ik dobbel de iets zachtere oranje variant en Costa de iets sterkere zwarte variant.



Na het bezoek draaien we de snelweg op. We hebben nog een stuk te gaan voor we bij de vulkaan zijn en we hebben nu de kans over het viaduct te rijden.



Na 50 km over de snelweg te hebben gereden, hebben we er wel weer genoeg van. We moeten sowieso de snelweg af richting het westen om in de buurt van de vulkaan te komen. Bij Saint Geniez-d'Olt rijden we de vallei van de Lot in. Een mooie rit over landweggetjes en uiteindelijk een stuk route national doet ons in Entraygues belanden. Waar de Lot en de Truyère (waar we nog in moeten kanovaren) samenkomen, nemen we plaats op een terrasje. Het is al vijf uur en voor het donker is de top van de Plombe du Cantal bereiken, zit er niet meer in.

Terwijl Costa twee ijsthee met perziksmaak voor ons dobbelt, haal ik een boekje van m'n moeder uit m'n tas tevoorschijn. Het boekje heet Bed & Breakfasts of Character and Charm in France. Een duidelijke titel en als je moeder je iets meegeeft, moet je er ook gebruik van maken. Volgens het boekje zijn er 3 mogelijkheden op de weg naar de vulkaan:


_{onduidelijk, maar probeer maar eens een boekje open te houden en te fotograferen tegelijk}

Nr 94 Barathe (1 of 2)
Nr 95 Courbelimagne (3 of 4)
Nr 332 Vilherols (5 of 6)

Rond half zes rijden we de oprijlaan van Domaine de Courbelimagne op in Raulhac.



Een dame met een grasmaaier komt me tegemoet als ik uitgestapt ben. Ik vraag haar of ze voor ons een kamer heeft met twee bedden.
'Alleen de suite,' antwoordt ze.
Dit komt bekend voor.
Ze laat me de suite zien.


Costa in zijn torentje grenzend aan de witte kamer van de suite.


Ik op mijn bed in de blauwe kamer van de suite. Niet zichtbaar op de foto is de badkamer van de suite die in mijn torentje grenzend aan de blauwe kamer zit.

Ik bereid me voor op de schok van de prijs. Die volgt wel, maar niet vanwege de hoogte. Slechts ¤ 105, inclusief ontbijt. . Voor Château d'Ayres hebben we uiteindelijk het dubbele betaald. En deze suite is veel mooier! !

De kasteeldame vraagt ons of we ook een diner willen. Aangezien we in niemandsland zitten, is het antwoord ja. Rond 7 uur krijgen we een aperitief in de tuin. Buiten ons verblijft er alleen een ouder Frans stel met hun hond op het Domaine de Courbelimagne en met hen genieten we van het aperitief. Rond half acht vraagt de kasteelheer of wij hem willen volgen naar de eetkamer. Deze is indrukwekkend. Vanwege de verzekering van de voorwerpen die aan de muur hangen mogen we er alleen niet fotograferen. Als we hier melden dat een aantal stukken van de kasteelcollectie in het Louvre hangen, zegt dat vast wel genoeg.

Het vaste menu is overigens minstens zo indrukwekkend als de eetkamer. Een groene soep vooraf, een salade met eetbare bloemetjes en gegrilde lokale kaas daarna, gevogelte als hoofdgerecht en clafoutis (fruittaart) toe. En kaas natuurlijk.

Mijn god, jullie treffen het wel zeg. Wat geweldig, dat kasteel! En wat jammer, dat je geen foto's mocht maken..

Dat laatste hotel gaat het druk krijgen met allemaal FOK!kers!

quote:

Op vrijdag 22 mei 2009 21:58 schreef AKnynke het volgende:
Mijn god, jullie treffen het wel zeg. Wat geweldig, dat kasteel! En wat jammer, dat je geen foto's mocht maken..

Het eerste kasteel was geluk. Deze stond in het boekje van m'n moeder en die andere 2 uit dat boekje zagen er ook niet verkeerd uit.

quote:

Op vrijdag 22 mei 2009 22:08 schreef qu63 het volgende:
Dat laatste hotel gaat het druk krijgen met allemaal FOK!kers!

Knap als je het kunt vinden. Er staan geen borden langs de weg of bij de ingang van de oprijlaan. We dachten eerst dat het boekje te gedateerd was (2002) en het huis een nieuwe eigenaar had of zo.

Ontzettend aardige mensen, de eigenaars. Ze hebben het geld niet nodig en maken daarom geen reclame langs de weg, maar vinden het wel leuk als mensen willen ervaren hoe het is om in zo'n gebouw te overnachten.

En dat moois met dank aan je moeder

quote:

Op vrijdag 22 mei 2009 22:31 schreef Isabeau het volgende:
En dat moois met dank aan je moeder

Ze heeft er een mooi stuk kaas en een fles wijn aan overgehouden.

quote:

Op vrijdag 22 mei 2009 22:18 schreef UIO_AMS het volgende:
Knap als je het kunt vinden. Er staan geen borden langs de weg of bij de ingang van de oprijlaan. We dachten eerst dat het boekje te gedateerd was (2002) en het huis een nieuwe eigenaar had of zo.

Ontzettend aardige mensen, de eigenaars. Ze hebben het geld niet nodig en maken daarom geen reclame langs de weg, maar vinden het wel leuk als mensen willen ervaren hoe het is om in zo'n gebouw te overnachten.

Nou kom op, geef dat adres

*scrollt snel voorbij de kaas*

Die kastelen

quote:

Op vrijdag 22 mei 2009 23:04 schreef qu63 het volgende:
Nou kom op, geef dat adres

5 km voor Raulhac en 5km na Mur-de-Barrez. Of andersom als je vanuit het noorden komt. Aan de D600.

quote:

Op vrijdag 22 mei 2009 23:12 schreef UIO_AMS het volgende:

[..]

5 km voor Raulhac en 5km na Mur-de-Barrez. Of andersom als je vanuit het noorden komt. Aan de D600.

Hier?

Nee, stukje zuidelijker.

quote:

Op vrijdag 22 mei 2009 23:47 schreef UIO_AMS het volgende:
Nee, stukje zuidelijker.

Hier dan?

Yep.

Die eetzaal, prachtig.

quote:

Op zaterdag 23 mei 2009 02:55 schreef on_air het volgende:
Die eetzaal, prachtig.

Heel goed. Juiste moment ook.

[ Bericht 1% gewijzigd door UIO_AMS op 23-05-2009 09:40:36 ]

Deze foto het is net alsof die brug erin geplakt is

Dat kasteel. . Wow. .