Marokkaans zanger van levenslied
INTERVIEW, Van onze verslaggeefster Anna van den Breemer
gepubliceerd op 28 april 2009 18:04, bijgewerkt op 29 april 2009 10:02
OUDENBOSCH - ‘Laatst werd ik op de radio aangekondigd als Rachid. Gewoon Rachid, verder niets. Dat is compleet nieuw voor mij.’ Jarenlang stond Rachid Aazouzi (36) op de bühne met covers van andere levensliedzangers. Steevast werd hij aangekondigd als de ‘Marokkaanse Frans Bauer’. Zijn eerste singel Ik ben Rachid, nu op nummer 25 van de megatop 100, moet daar verandering in brengen.’
Rachid Aazouzi: 'Het levenslied brengt mensen bij elkaar.'
Rachid Aazouzi: 'Het levenslied brengt mensen bij elkaar.' (William Rutten)
Een Marokkaan die het Nederlandse levenslied zingt; vaak wordt Rachid een voorbeeld genoemd van succesvolle integratie. ‘Maar ik zie mezelf helemaal niet als zo’n boegbeeld. Moet je Nederlandstalig zingen om geïntegreerd te zijn? Dat is onzin.’
Hij is niet bezig met muziek om een voorbeeld te stellen. ‘Ik wil niet uitdragen: kijk, zo moet het.’ Maar als hij iets positiefs kan beteken voor de Marokkaanse gemeenschap, dan is dat meegenomen. Het zou mooi zijn, zegt Rachid, als meer Marokkanen het Nederlandstalige levenslied zouden leren beluisteren en waarderen. ‘Het levenslied brengt mensen bij elkaar. Je komt als artiest een zaal binnen waar niemand elkaar kent. Je begint te zingen en plots danst iedereen de polonaise.’ Maar het levenslied geeft niet alleen sfeer. ‘Mensen herkennen zich in de liedjes. Bij een gevoelig nummer als Laura van Jan Smit kan opeens de hele zaal stilvallen.’
Bekijk de clip 'Ik ben Rachid' (Tekst loopt door onder video)
Soundmixshow
Rachids carrière in de smartlap begon met een regionale soundmixshow in 2002, waarin hij een nummer vertolkte dat hij had geschreven voor zijn voetbalclub, op de wijs van Een dag uit 1000 dromen van Frans Bauer. Het publiek reageerde enthousiast. Na optredens in de regio van zijn woonplaats Oudenbosch in Noord-Brabant wilde zijn manager hem opgeven voor het TROS programma Een ster in 40 dagen, waarin de beste zanger van het Nederlandse levenslied werd gekozen. Aanvankelijk twijfelde Rachid of dat wel kon, een Marokkaan die het oer-Hollandse levenslied zingt. ‘Het is toch de kern van de Hollandse muziek.’ Hij wist niet hoe de doorgewinterde levensliedfan zou reageren. Hij besloot toch mee te doen. En werd tweede.
Het scoren van een hit heeft alles met timing te maken, weet Rachid nu. Na Een ster in 40 dagen maakte hij een singel bij platenmaatschappij Telstar van Johnny Hoes. ‘De singel werd uitgebracht op het moment dat Theo van Gogh net was vermoord. Kwam ik aan met een nummer dat Heimwee naar Marokko heette. Dat werkte dus niet. Het was geen goed moment. Dat soort dingen spelen mee, hoe triest het ook is.’ Na het mislukte nummer stapte Rachid twee jaar geleden over naar 21st Century Music, het label van Erik de Zwart en Pim van der Kolk.
Ik ben Rachid
Met de single Ik ben Rachid, gemaakt door producer John Dirne, meent Rachid zijn eigen sound gevonden te hebben: de Hollandse deun gelardeerd met Arabisch aandoende riedels. ‘Mensen moeten mijn nummers direct herkennen; hé, dat is er een van Rachid. Een handelsmerk is essentieel om een plekje te veroveren tussen de vele volkszangers die Nederland kent.’
Ook in zijn videoclip zien we de werelden samenkomen, zegt Rachid. Zo wandelt hij het ene moment door de straten van Amsterdam, met achter hem aan een polonaise van Japanse toeristen, hapt hij van een haring, om het volgende shot in zijn geboorteplaats Nador in Marokko te staan, in net roze overhemd en keurige jeans. Rachid hoopt dat de clip een andere kant van Marokko laat zien. ‘Dat het land meer te bieden heeft dan een kameel in een woestijn.’
Roots
Hoewel hij in Ik ben Rachid zingt over zijn geboorteplaats en hoe hij als 7-jarig jongetje naar Nederland kwam, zegt Rachid dat er op zijn spoedig te verschijnen album weinig gerept zal worden over Marokkaanse roots. ‘Op de eerste singel stel ik mezelf voor, daar hoort mijn afkomst bij. Maar in de rest van de nummers ga ik niet zoals Ali B mijn ervaringen als Marokkaan in Nederland centraal stellen.’ Geen nummers over discriminatie dus, mede ook omdat hij daar nooit last van heeft. ‘Mijn liedjes zijn zo Hollands als maar kan.’