[LaTeX #4] TeXnici helpen bij TeXnische problemen.

Jup, wat je ziet wat er gebeurt als je [h] gebruikt is dat de onderkant van die figuur (die staat op de baseline) uitgelijnd wordt met de baseline van de eerste regel van je formule, dat is de eerste regel a = b. Die figuur heeft in feite maar 1 regel, en dat maakt dat het soms heel rare resultaten kan opleveren als je de 'eerste regels uitlijnt'.

Na \\ in een array kun je extra witruimte invoegen door [..], dus b.v.



Dit heeft vooral zin als je in een rij een heel grote uitdrukking hebt staan die veel witruimte nodig heeft. Maar nu zie je dus dat in jouw geval LaTeX denkt dat je dát wilt doen. Dus het probeert 1,&a,&0,&0,&1, dat binnen die [] staat als een lengte te interpreteren, dat lukt niet.

Oplossing: vervang [ door \lbrack in de 2e en 3e regel:

Ik citeer even de eerste alinea uit de OP:

Welkom in de officiële LaTeX-topic op Fok! Als je bezig bent een mooi document te zetten in LaTeX, maar je komt er niet uit, dan is dit de plek om je vraag te stellen. Je wordt echter het snelst en best geholpen als je een minimum example weet te maken. Probeer zoveel mogelijk packages die niets met het probleem te maken hebben uit je preamble te verwijderen, en probeer een zo klein mogelijk document over te houden door onnodige zaken eruit te halen. Vaak helpt dit sowieso al om te zien wat het probleem veroorzaakt (twee packages die niet met elkaar overweg kunnen) en daarbij geeft het duidelijkheid aan degenen die je vraag willen beantwoorden.

Want met alleen een kleurdefinitie kan ik natuurlijk niet zien wat het probleem is, en ik ken quotechap niet. M.a.w. een klein document je met b.v. één chapter en \usepackage{xcolor}, en quotechap, en dan wil ik er wel even naar kijken. Dus zeg maar zoals zuiderbuur hierboven doet.

quote:

Op maandag 5 oktober 2009 20:48 schreef znarch het volgende:
okej

mijn doc:
[ code verwijderd ]

extra nog in mijn preamable:
[ code verwijderd ]



En in quotchap.sty heb ik het volgende aangepast om de kleur van de hoofdstuk nummer te wijzigen:


[ code verwijderd ]

quotchap: http://www.ctan.org/tex-a(...)ntries/quotchap.html

Ergens is dit nog net ietsje minder gemakkelijk dan het lijkt, met name omdat \chapter best wel wat verschillende verschijningsvormen kan hebben: \chapter* \chapter[]{}, enz. Daarom moet het zo:



Merk op dat je chaptergrey dus gewoon kunt aanpassen nadat je quotechap.sty hebt geladen. Dan overschrijft het gewoon, dat is wel zo fijn, want dan hoef je niet te zitten prutsen in die .sty files wat later problemen kan geven.

quote:

Op dinsdag 6 oktober 2009 10:33 schreef zuiderbuur het volgende:
Hallo,

ik ben weer helemaal in de war met die "overlayareas", die je kan gebruiken om tekst te laten vervangen in Beamer voor een slideshow.

Ik zou willen doen

slides 1: een beetje tekst
slide 2 : er komt een tabel bij
slide 3: de tabel verandert een beetje, met daaronder op de slide ook nog wat uitleg daarover die verschijnt.

Hoezeer ik ook met die overlayareas en "\pause" pruts, het doet altijd wel wat anders (soms komt die tabel erop en gaat ie weer weg, voorgoed!)

Dit is mijn probeersel:
[ code verwijderd ]

Je zegt het zelf al: je prutst, met alle respect. Dat \pause is heel handig als je een sequentiële opbouw hebt waar er telkens wat bij komt. Dus eerst de bovenkant van de slide, dan het midden, dan de onderkant. B.v. bij een itemize, anders is het eigenlijk niet zo praktisch.

Je hebt tal van commando’s als \only en \uncover die precies doen wat jij wilt, echter, die met \pause combineren maakt dat je hoofd ervan pijn gaat doen. Hieronder heb ik denk ik wat jij wilt. Eerst een array die alleen op slide 1 getoond wordt, dan vanaf slide 2- verder de geüpdatete array en dan nog het commentaar ‘duidelijk?’ erbij.



Overigens kun je hetzelfde effect ook zo bereiken:



[ Bericht 0% gewijzigd door Iblis op 06-10-2009 16:07:25 (␣ weg) ]

quote:

Op dinsdag 6 oktober 2009 15:50 schreef zuiderbuur het volgende:
Aan iblis: jouw code ziet er inderdaad beter uit.
Alleen krijg ik wel een "?" net voor de array. Hoe komt dat (er is toch geen fout of zo?)
[..]

Mijn presentatie? Lang! (En daarmee bedoel ik: vijfitg minuten of zo)

Komt door het karakter: ␣ zo te zien, copy paste fout uit m’n editor die trailing spaces aangeeft. Haal dat weg.

Prop die kolom er al vast in met \phantom, dus dan neemt-ie wel ruimte in, maar is-ie niet te zien. Dus & \phantom{aaaaaaaaa}, je hoeft in principe alleen het breedste element te doen. Een andere optie is om in de cellen gebruik te maken van de commando’s van beamer, maar dan moet je even kijken welke je precies moet hebben in de manual.

Oké, makkelijke weg: Gewoon zelf dit doen:



Nettere, iets uitgebreidere weg (hopelijk heb je dezelfde memoirversie als ik heb):

\\ is zwaar overloaded in LaTeX, je kunt eens \newline proberen als \\ niet werkt. Of desnoods \leavevmode\newline

Nee, dat zit er niet in. En ja, er is een beetje verschil maar niet bijster veel. Je kunt verder eps heel simpel naar pdf omzetten met 'epstopdf' (zit bij je TeX-distributie).

Lange uitleg:

PDF als taal is veel minder krachtig dan PostScript qua programmeermogelijkheden: waar je in PostScript b.v. een programma kunt schrijven dat priemgetallen factoriseert, kan dat in PDF niet. Een EPS moet in zekere zin ‘helemaal uitgerekend worden’ wat PDF niet hoeft. Voor dat uitrekenen heb je een PostScript interpreter voor nodig: Dat is pdfLaTeX niet. Je zult zelf (m.b.v. een PostScript interpreter) die EPS moeten omzetten naar PDF om te kunnen includen. In principe kan elke EPS namelijk wel omgezet worden.

Ik weet niet welk OS je gebruikt, maar je krijgt het programma 'epstopdf' bij je distributie. Op Linux/OSX kun je dat op de commandline gewoon intypen.

Maar, zo zeg je allicht: output XeLaTeX ook geen PDF? Ja, maar via een tussenformaat, namelijk een aangepaste versie van DVI. Daar kan wel PostScript in, en de vertaalslag naar PDF converteert dat dan automatisch.

Overigens kun je ook 'gewoon' LaTeX draaien, en het resultaat daarvan naar PDF omzetten, dan kun je ook je .eps kwijt.

Het grootste verschil tussen XeLaTeX en pdfLaTeX qua functionaliteit is dat XeLaTeX (of XeTeX) Unicode en OpenType gebaseerd is: het is voor meertalige documenten die vooral tekst bevatten een stuk idealer. Voor wiskunde is het echter niet zo goed, ook omdat OpenType daar (nog) niet zo goed in is.

Enkele zaken die met pdfLaTeX wel kunnen, kunnen met XeLaTeX niet: microtype (micrografische typografie, ‘mooier uitvullen’) en sommige packages als Beamer en TikZ hebben niet al hun features met XeTeX (maar dat gat wordt gedicht). Ook loop je soms de kans tegen wat problemen aan te lopen omdat XeTeX nog niet officieel ondersteund wordt door een package. (Ik weet niet of je b.v. via hyperref al pdfauteur e.d. kunt invullen.)

Als je echter niet de Unicode/OpenType features gebruikt zou ik pdfLaTeX (+microtype) gebruiken. Dat geeft mooiere uitvoer, en de EPS converteren.

quote:

Op woensdag 21 oktober 2009 22:49 schreef eleusis het volgende:
Dank voor de zeer uitvoerige uitleg!

De reden dat ik .eps probeerde is omdat het plaatje uit Visio komt. Deze wil alleen een PDF op A4-formaat exporteren, die dan ook een hele pagina inneemt in mijn paper. Als ik deze PDF via ghostscript's epswrite omzette naar een .eps kreeg ik – om één of andere reden – een figuur die in het document keurig de boundaries van mijn tekening volgde! Wanneer ik de PDF direct gebruik moet ik gaan trimmen en clippen vrees ik... Of is daar ook een mooi package voor?

Ik geloof dat GhostScript standaard zelf die Bounding Box (zo heet dat, het rechthoekje dat precies de contouren volgt) uitrekent. Op zich kan \includegraphics{} ook strippen en trimmen, maar dat moet je dan zelf opgeven.

Maar dat script 'epstopdf' moet dat in principe vanzelf doen.

quote:

Bedankt voor microtype! Deze lost een zeer hatelijk probleem op waar ik ook nog over wilde schrijven...

[ afbeelding ]

Het probleem hier is dat LaTeX niet zo denkt als Word: dat gooit gewoon aan het eind van de regel als een woord niet past het woord naar de volgende regel. Het maakt niet uit of er dan gaten in de zin vallen waar je een vrachtauto met gemak een rondje kunt laten draaien, het woord gaat gewoon naar de volgende regel. Dat levert met enige regelmaat heel lelijke gaten op.

LaTeX wil dat niet, en zal proberen of het misschien de regel ervoor ietsje vroeger of later kan afbreken (dus die regel wordt dan suboptimaler, maar nog binnen de grenzen) zodat er juist nog ruimte ontstaat om het woord erop te passen, of om het woord juist naar de volgende regel te kunnen doen zonder dat er witruimte onstaat. (In feite breekt LaTeX nooit regel voor regel af, maar alinea voor alinea, het probeert een alinea zo goed mogelijk te zetten).

Soms zijn er echter geen afbrekingspunten, en valt er niets te schuiven zonder dat het lelijk wordt. Microtype heeft dan nóg een truc: het kan de letters ietsje smaller maken of uitrekken (max 2% geloof ik). Dat kan net een beetje schelen.

Heel soms wil het echter überhaupt niet. LaTeX kiest er dan voor om een woord door de regel te laten lopen en te klagen over een ‘overfull box’ wat zoveel zegt als ‘ik heb alles geprobeerd maar kan echt geen acceptabele manier vinden zonder dat het lelijk wordt, je moet maar handmatig ingrijpen’. Dat kan inhouden dat je een extra afbreekpunt in voegt (\- in een woord), of dat je zegt oké, in deze alinea mag je even extra slordig zijn, dat doe je met: \sloppy voor de alinea, dan staat het wat meer witruimte toe tussen woorden. Na de alinea zet je dan weer \fussy, want je hebt liever dat LaTeX het niet doet.

Overigens kun je als documentoptie [draft] meegeven (\documentclass[draft,...]) dan tekent het ook nog zwarte balken in de marge waar het gebeurt (maar het sluit dan je afbeeldingen ook niet in).

[ Bericht 0% gewijzigd door Iblis op 21-10-2009 23:25:12 ]