Ik moet bellen zodra ik vloeien, dus ik denk dat ik dan wel te horen krijg hoe of wat...quote:Op woensdag 24 juni 2009 13:51 schreef Brighteyes het volgende:
Flugel, hopelijk komt het vanzelf los, scheelt weer ziekenhuis gedoe enzo.
Moet je nu trouwens iets van het vloeien bewaren voor evt. onderzoek? Of zijn ze nog niet zo ver?
Ik duim voor jequote:Op zaterdag 27 juni 2009 17:46 schreef flugeltje het volgende:
Ein-de-lijk lijkt er iets te gebeuren! Vanochtend licht bloedverlies wat inmiddels flink is doorgezet. Lijkt op een reguliere menstruatie, dus als het nu nog niet los aan het komen is weet ik het ook niet meer. Afgelopen donderdag was de zwangerschapstest overigens al vrijwel negatief, dus ik had via de verloskundige al een afspraak bij de gyn geregeld voor a.s. maandag.
Ze heeft me overigens doorgestuurd ivm 'habituele' abortus, las ik op het papier voor de gyn. Dat betekent in mijn ogen dus gewoon dat ik de volledige onderzoeksriedel zou moeten krijgen. Anders had ze me wel voor deze 'zwangerschap' doorgestuurd lijkt me...
Maar goed, ik zie het positief in. Alleen jammer dat mijn betrekkelijke rust de laatste dagen ver te zoeken is. Ben enorm aan het hyperventileren, (het benauwde weer helpt ook niet mee) en een oude angststoornis begint af en toe naar de oppervlakte te 'piepen'. Het is ook niet niks allemaal en ik had ook kunnen verwachten dat mijn lichaam zelf weer een manier van verwerken kiest. Vervelend is het echter wel. Het is allemaal al lastig genoeg zonder dat ik mezelf druk hoef te maken of ik wel of niet ieder moment dood neer kan vallen...
Ach ja, alles komt wel weer goed zullen we maar zeggen
Daar gaan we helemaal vanuit, dame!quote:Op maandag 29 juni 2009 17:53 schreef flugeltje het volgende:
Vooralsnog dus kan ik dit topic afsluiten en hoop ik hier niet meer terug te hoeven komen, niet voor mezelf en niet voor iemand anders.
Oeps, ik bedoelde (heb het ook aangepast) verhoogd vruchtbaar. Dat hebben althans zowel de verloskundige als gynaecoloog ons verteld. Ik zal er nog eens even naar googl'en.quote:Op maandag 20 juli 2009 14:00 schreef mijsje het volgende:
Fijn dat je merkt dat de hormonen minder worden. of de hormonen ervoor zorgen dat je verhoogd zwanger bent, weet ik niet... (ik weet eigenlijk niet zo goed wat verhoogd zwanger is... ) maar na mijn currettage, hebben we geen periode meer gewacht. ik werd gewoon niet meer zwanger. alleen vlak voor m'n kijkoperatie heb ik een cyclus bewust overgeslagen, omdat je dan niet zwanger mag zijn, maar verder hebben we gewoon geprobeerd. gelukkig zijn er een heleboel vrouwen die vrij snel na een miskraam weer zwanger worden en het blijven, helaas hoor ik daar niet bij.
ik dacht al...quote:Op maandag 20 juli 2009 14:31 schreef twentemeisje het volgende:
[..]
Oeps, ik bedoelde (heb het ook aangepast) verhoogd vruchtbaar. Dat hebben althans zowel de verloskundige als gynaecoloog ons verteld. Ik zal er nog eens even naar googl'en.
Maar wat ontzettend kl_te dat het daarna bij jullie niet meer spontaan lukt.
Ow ja, die kennen we wel... Mensen bedoelen het vaak goed hoor, maar het is inderdaad vrij lomp. Ik neem het mensen overigens niet eens kwalijk, ze willen graag iets zeggen wat positief is. Dat het goed komt, maar ze gebruiken daar vaak de verkeerde voorbeelden bij En wat denk je van deze: Ja d'n dieje van d'n dieje van dén dieje was wel 6 keer zwanger voor het een keer goed ging. Ook erg geruststellend...quote:Op vrijdag 24 juli 2009 09:31 schreef vrouwtje-theelepel het volgende:
Het gaat eigenlijk wel. Heb af en toe van die momenten als ik een mooi liedje hoor, of naar de echo op tafel kijk. Het ergst vind ik reacties van mensen als ah joh je bent nog jong, met andere woorden maak een nieuwe.
Volgens mij mag je niet in bad zolang je baarmoedermond nog niet gesloten is. (heeft geloof ik te maken met infectie en bacteriën) Het bloedverlies heeft bij mij iets van een week geduurd en kwam daarna nog in vlagen terug. Ik heb echter geen curretage gehad maar een medicinale abortus met cytotec.quote:Hoelang hebben jullie bloedverlies gehad? Bij mij is het soms bijna niets en opeens voel ik het stromen. Heb ook nog steeds behoorlijk buikpijn. Er is me in het ziekenhuis niet verteld dat ik niet in bad mocht, dat heb ik al wel gedaan.
Dank Ik ben er van overtuigd dat het voor ons allemaal goed gaat komen, vroeg of laat dan toch...quote:@ twentemeisje: Ik hoop voor jullie dat het snel raak is!
En voor mijsje en Flugeltje natuurlijk ook.
Precies, dát dus.quote:Op vrijdag 24 juli 2009 12:35 schreef twentemeisje het volgende:
Dat ben ik eigenlijk ook wel met je eens flugeltje. Ik heb zelf MS en daar worden veel mensen redelijk stil van kan ik je zeggen. En dat vind ik vreselijk, want ik ben zelf heel positief. Ook zie je het aan mij niet, ik hobbel nog vrolijk rond.
Natuurlijk heb ik er last van, ik ben heel veel (erg) moe, duizelig en heb (zenuw)pijntjes, maar ik ben echt een mild geval tot nu toe. Maar sommige mensen zien direct een rolstoel (en dat hoeft helemaal niet!) of nog erger voor zich. Een vriendin van mij dacht zelfs dat ik jong dood zou gaan ...
Maar de open mond, de blik vol medelijden, en niets zeggen dat is inderdaad erger.
Dat is een ander verhaal inderdaad mijsje... Maar dat heeft dan meer te maken met een verkeerde basishouding ivm gewoon niet weten wat je moet zeggen. Het is het verschil tussen lomp zijn en ongevoelig.... Die mensen heb je inderdaad ook, die gewoon niet wíllen begrijpen dat het heel erg pijn doet. Dan heb ik 10x liever die mensen die wél meeleven en dan precies het verkeerde zeggen.quote:Op vrijdag 24 juli 2009 12:50 schreef mijsje het volgende:
meiden hier ben ik het ook helemaal mee eens. dat niks zeggen is inderdaad nog erger, mits de zielige medelijdende ogen en de open mond...
maar goed, wat met mij gebeurd is en hoe ik me voel helemaal betrekken op een ander z'n ervaringen en gevoel... daarvan vond ik dat er tekort aan m'n gevoelens werd gedaan. ze zei bijna letterlijk dat ik weer op moest houden met zielig doen en gewoon door moest gaan, en dat er nog wel een kindje zou komen... ze nam me met m'n verdriet niet serieus... (voor m'n gevoel) (nu zegt ze er gelukkig niks meer over... is ook alweer een jaar geleden, maar ze heeft het nog wel lang aangehaald in gesprekken, en ik iedere keer maar weer dat ik het er niet over wilde hebben... )
en die vermeldingen Flugel, die had ik ook in m'n agenda. dan kwam er ook wel weer een traantje als ik die zag... bleef bij mij heel naar tot aan de bevallingsdatum aan toe...
Is geen broodje aap-verhaal mijsje . Ik heb me drie maanden super gevoeld, niet duizelig, geen pijntjes, geen tintelingen. En nu het over is komen die klachten allemaal weer terug helaas... Hopelijk ben ik snel weer klachtenvrij .quote:Op vrijdag 24 juli 2009 12:50 schreef mijsje het volgende:
btw Twentemeisje, ik had ergens gelezen dat zwanger zijn voor een lijf met MS heel goed is ivm de zwangerschapshormonen, is dat ook echt zo? weet je dat? (stond in zo'n damesblad, libelle geloof ik, maar ik weet niet in hoeverre het een broodje-aap-verhaal is...)
Heel herkenbaar hoor! Je denkt het goed verwerkt te hebben, totdat er weer iets gebeurt. De zwangerschap van jouw zus is natuurlijk heel leuk, maar brengt ook verdrietige gedachten naar boven. Daar hoef je je ook niet schuldig om te voelen. Leg dat uit aan je zus, dan wordt het makkelijker voor jezelf. Ik heb ook een tijdje minder contact gehad met een vriendin, we waren tegelijk zwanger. Hebben elkaar uitgelegd dat we beiden niet wisten hoe te reageren. Geef gewoon toe aan je gevoelens, ze zijn er nu eenmaal. En ze zijn ook heel normaal!quote:Op maandag 19 oktober 2009 09:39 schreef twentemeisje het volgende:
Pffff, werd net gebeld door de kraamzorg om een afspraak te maken... Was mijn 'afmelding' niet bij ze binnen gekomen. Slik...
Ik merk dat ik de laatste paar weken meer last van de miskraam heb dan in de tijd ervoor. Ik moet er heel veel aan denken en ben er geregeld boos of verdrietig over. Dacht dat ik het wel een plekje had gegeven, euhm, dat valt dus een beetje tegen. Helemaal nu mijn zusje zwanger is, ben echt heel erg blij voor haar, maar vind het wel confronterend om te zien dat haar buik groeit en dat zij dus op weg is naar wat wij niet hebben nu.
Ben ook ongeduldig merk ik, ik wil gewoon weer zwanger zijn... Maar dat is natuurlijk niet af te dwingen (al doen we ons best natuurlijk ).
Hoe is het met jullie?
wat vervelend dat de kraamzorg je toch belde...quote:Op maandag 19 oktober 2009 09:39 schreef twentemeisje het volgende:
Pffff, werd net gebeld door de kraamzorg om een afspraak te maken... Was mijn 'afmelding' niet bij ze binnen gekomen. Slik...
Ik merk dat ik de laatste paar weken meer last van de miskraam heb dan in de tijd ervoor. Ik moet er heel veel aan denken en ben er geregeld boos of verdrietig over. Dacht dat ik het wel een plekje had gegeven, euhm, dat valt dus een beetje tegen. Helemaal nu mijn zusje zwanger is, ben echt heel erg blij voor haar, maar vind het wel confronterend om te zien dat haar buik groeit en dat zij dus op weg is naar wat wij niet hebben nu.
Ben ook ongeduldig merk ik, ik wil gewoon weer zwanger zijn... Maar dat is natuurlijk niet af te dwingen (al doen we ons best natuurlijk ).
Hoe is het met jullie?
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |