die was idd indrukwekkend.quote:Op maandag 11 mei 2009 13:42 schreef rubbereend het volgende:
Studio Sport heeft daar nog een indrukwekkende docu over gemaakt. Ik weet niet of die nog online staat.
quote:Geel en rood verovert Europa
Straatsburg – Terwijl de spelers hun ereronde maakten en Aad de Mos op de schouders werd rondgedragen, vielen Paula en John Cordier elkaar in de armen. Het duurde even voor ze uit hun innige omhelzing en uit hun droom ontwaakten. Hun sprookje is werkelijkheid geworden. KV Mechelen heeft Europa veroverd.
Pietje den Boer heeft Ajax doodgeknepen. Een gladde slipper van Ohana en een rake kopstoot van den Boer brachten de 12 000 aanwezige Mechelaars in vervoering. De in eigen land miskende Nederlander stootte het prestigieuze Ajax van zijn troon. Piet stapt meteen de legende in.
KV Mechelen verdiende de overwinning, ook al moest het nog bange momenten doorstaan in het laatste halfuur. De finale werd als het ware getraumatiseerd door de vroege uitsluiting van Ajax-speler Blind die de volmaakt vrijgespeelde Emmers met een gruwelijk hakmes van een mogelijk doelpunt hield. Ook in deze fase was het Piet den Boer die met een slimme deviatie de opening maakte.
Deze cruciale fase was om twee redenen geen toeval. In het tactisch plan van de Mos was Emmers het geheime wapen. De jonge internationaal, weer sterk voetballend, moest in steun van den Boer spelen om in de ruimte te duiken. Bovendien had Barry Hulshoff de vreemde keuze gemaakt om zijn sterkste centrale verdediger Larsson als linkerback uit te spelen en de jonge Verlaat in het centrum te posteren.
Tegen tien man werd KV Mechelen plots in de rol van initiatiefnemer geduwd. Dat vergemakkelijkte de zaak echter niet. Schoorvoetend kwam Mechelen toch aan een tweetal kansen. Larsson kon in extremis Emmers van een doelpunt houden, en op slag van rust was er een knappe redding van Menzo nodig om schot van De Wilde uit de hoek te halen. Ajax eiste wel twee keer een penalty maar de kortleidende scheidsrechter Pauly hield het bij het rechte eind en floot niet.
Acht minuten na rust scoorde Mechelen en meteen kantelde het wedstrijdbeeld. De Nederlanders moesten nu wel meer aanvallen en risico’s nemen, maar KV Mechelen kon daar nauwelijks voordeel uit puren. Met de beker voor ogen waren de Mechelaars als het ware verlamd van zenuwen en dreigden de pedalen te verliezen.
Ondanks zijn numerieke minderheid bleef de zilveren vloot aandringen. Twee keer nog kregen de Mechelse supporters kippevel. Bosman scoorde bijna met een verschroeiend vluchtschot, maar zijn waarschijnlijke toekomstige ploegmaat Michel Preud’homme redde met een wereldsave. Vier minuten vóór tijd sprong de bank van Ajax weer op maar de kopbal van hun beste speler Aaron Winter ging centimeters naast.
Waanzinnige vreugdetaferelen speelden zich af na het fluitsignaal. Het Mechels clublied galmde door het stadion. KV Mechelen dankt zijn zevende Europese overwinning op negen wedstrijden andermaal aan zijn collektiviteit. De Oscar van de wedstrijd ging dit keer naar Graeme Rutjes die aan Bosman nochtans een tegenstrever van formaat had, waarin de moeilijkste momenten de rust in de ploeg bewaarden. Een oranje-selectie wenkt voor de Mechelse voorstopper.
Hetgeen volgde was het delirium. Heel Mechelen stond op zijn kop en het feest is er misschien nog aan de gang. De thuiswedstrijd van zaterdagavond tegen Anderlecht moet een verlengstuk van de festiviteiten worden. De zege in de Europabeker is geen eindpunt. Het is de grote start van de nieuwe topploeg KV Mechelen. (HVN)
Scheidsrechter: Dieter Pauly
Toeschouwers: 39 446
KV Mechelen: Preud’homme, Sanders, Clijsters, Rutjes, Deferm, Hofkens (73’ Theunis), Emmers, Koeman, De Wilde (60’ De Mesmaeker), den Boer en Ohana
Ajax: Menzo, Blind, Wouters, Verlaat (73’ Meijer), Larsson, Scholten, Winter, Mühren, van ’t Schip (57’ Bergkamp), Bosman en Witschge
Doelpunt: 53’ den Boer 1-0
Gele kaarten: Sanders, den Boer en Wouters
Rode kaart: 17’ Blind
quote:Mechelen lacht, Amsterdam weent
[…] KV Mechelen wint en Aad de Mos voert een dubbele Rietberger uit in de richting van de Ajax-bank. Hij zoekt en vindt omarming van zijn spelers. Aadje gaat op de schouders. Boven in de persbanken zien we radioman Jan Wouters alles geven. De man met de grootste verbale klasse van Vlaanderen gesticuleert zich in het zweet. Hij is nochtans niet in beeld.
Clubdokter Walter Jaspers holt met het fototoestel van her naar der. Pascal De Wilde, met een onwaarschijnlijk hoofddeksel, wordt vereeuwigd. Erwin Koeman zwiert zijn voetballersbroekje in het publiek. En zowaar, plots galmt het Mechels clublied door de luidsprekers: “De club zal zegepralen”. Twaalfduizend aanhangers zingen maar gedragen zich.
Aan de overzijde wordt in het Ajax-vak een vlag verbrand en wordt een nieuwe aanval op de omrastering ingezet. Wat een tegenstelling. We ontdekken een Mechelse slogan langs de rand van het veld: “We hebben na ’n regering nog nen beker!” Het is ze gelukt.
Rond middernacht staat KV gepakt en gezakt op de vlieghaven. Dertig kilometer daarvandaan komt Ajax samen in het Hilton-hotel. Daar wachten de vrouwtjes al drie dagen op hun mannen. Ze hadden een groots feest voorbereid. De champagne proefde echter bitter, net zo bitter als de tranen van een ontroostbare mevrouw Hulshoff.
Mechelen lacht, Amsterdam weent. Er komen inderdaad andere tijden. (RV)
quote:Het duel wordt in Milaan ook wel ‘de overwinning van de tasjesdief’ genoemd, maar vooral het hoogtepunt van ‘il grande Inter.’ Sommige momenten hebben een uitstraling die generaties later nog wordt gevoeld. Van de 85.000 mensen die op 11 mei 1965 in San Siro zullen er niet veel dinsdag weer de gang maken naar de voetbaltempel van Milaan.
1965
Terug naar mei 1965. The Beatles staan overal nummer één in de hitparades. Zelfs de meegereisde Italiaanse fans zingen mee met ‘She loves you.’ Twee uur voor de aftrap zijn alle plaatsen van Anfield zijn bezet. Het kabaal op de tribunes is huiveringwekkend. The Kop viert nog de victorie van het afgelopen weekeinde, want Liverpool heeft voor het eerst de FA Cup gewonnen. Een historisch moment voor de kampioenenploeg van Bill Shankly.
De dag na de triomf op Wembley wacht de ploeg een enorm onthaal langs de Mersey. Naar schatting een half miljoen mensen is op de been om een massale erehaag te vormen wanneer de spelers met een bus de stad inrijden.
Liverpool wil Europacup
Dit enthousiasme vraagt om meer: wordt het nu niet tijd dat een Engelse club ook de Europa Cup gaat winnen? De Schotse spits Ian St. John vormt samen met Roger Hunt een prachtig spitsenduo. Via een dubbele overwinning op Anderlecht en een wat gelukkige kwalificatie (dankzij een omhoog gegooid muntje) ten koste van FC Köln staat Liverpool in de halve finale. De titelverdediger en wereldkampioen Inter uit Milaan is de tegenstander.
De wedstrijd wordt vooraf omschreven als ‘the greatest occasion in Anfield’s history’ en Shankly is vol vertrouwen. Hij mist twee spelers (Milne en Byrne) die in de finale geblesseerd zijn geraakt, maar rekent erop dat de aanvalsgolven de beruchte Italiaanse defensie kunnen breken, gesteund door de aanmoedigingen van de fans.
Hij geeft daarom de Italianen de gelegenheid om als eerste het veld op te gaan. Zogenaamd als een keurige vorm van gastvrijheid. Daarna treedt de thuisploeg de arena binnen, voorafgegaan door de twee geblesseerde spelers die de FA Cup meenemen. Anfield explodeert! Uit de luidsprekers klinkt het geadopteerde clublied: ‘When the saints go marching in…’ en alle 54.000 toeschouwers zingen mee. Het zal niet meer stil worden op deze avond.
De Italiaanse oud-bondscoach Vittorio Pozzo zegt na afloop: ‘Dit publiek overtrof alles, wat ik ooit aan morele steun voor een ploeg heb meegemaakt. Van dit publiek viel niet te winnen.’ Door doelpunten van Hunt en Callaghan stond het snel 2-0. De Italianen waren duidelijk geïntimideerd. Sandro Mazzola scoorde nog wel tegen, maar doordat Ian St. John in de slotfase zijn goaltje meepikte was de marge aanzienlijk omdat de uitdoelpunt-regel nog niet van kracht was.
San Siro
Een week later moet Inter maar zien dat het die achterstand te niet doet. San Siro is bevolkt met 85.000 man. De club wil de een jaar eerder gewonnen trofee niet zomaar afstaan en zeker niet met de wetenschap dat de finale later in de maand in het eigen stadion plaats vindt. Trainer Helenio Herrera begint meteen na het eindsignaal op Anfield met de voorbereiding op dit duel.
Sandro Mazzola vertelde onlangs in La Gazzetta dello Sport: ‘Herrera was razend, hij ging te keer: “Sukkels, die jullie zijn, wat voor figuur hebben jullie mij laten slaan. Jullie moeten maar een week in trainingskamp, want door dit stelletje mogen we toch niet worden uitgeschakeld.” Hij overtuigde ons gedurende die week dat we op alle gebied beter waren en niet bang aan de wedstrijd moesten beginnen.’
De ongekende sfeer van Anfield wordt in San Siro overtroffen. Wanneer de spelers het veld opkomen schieten vuurpijlen in de lucht, gillende keukenmeiden worden afgestoken om een angstaanjagend geluid te fabriceren, rookbommen worden gegooid en sirenes aangezet. ‘Het Italiaanse publiek evenaarde de Liverpool-aanhang, wat op zich al onvoorstelbaar was. Die dag was er geen claxon meer te koop.
Na negen minuten was San Siro al een soort hel, zoals Dante zich die ongeveer moet hebben voorgesteld. Een kakofonie van geluiden en overal op de tribunes losbarstend en knetterend vuurwerk,’ aldus de neutrale getuige Ed van Opzeeland in zijn verslag.
Inter wordt opgezweept en staat binnen tien minuten met 2-0 voor. De Engelsen voelen zich in de maling genomen, want ze vechten beide doelpunten aan. De Spaanse scheidsrechter Ortiz de Mendibil is onduidelijk wanneer hij een vrije trap geeft aan Inter op de rand van het strafschopgebied. De Engelsen menen dat er sprake is van een indirecte vrije trap, maar Mario Corso kogelt de bal in een keer in het doel. Ondanks de protesten telt de Spanjaard de treffer.
Kraak van de eeuw van een tasjesdief
Bij de volgende aanval heeft doelman Lawrence de bal in zijn handen, maar bij het uittrappen duikt opeens de Spanjaard Joaquim Peiró achter zijn rug op. Hij pakt de keeper de bal af met een klein trapje en schiet het leer vervolgens in het lege doel. Deze goal gaat de geschiedenis in als het doelpunt van de tasjesdief. ‘De kraak van de eeuw,’ luidt een kop in La Gazzetta dello Sport boven een foto van het doelpunt.
Onlangs zei de Madrileen in Marca: ‘Het was een spontane actie. Lawrence had een aanval van ons onderschept. Ik stond achter hem toen hij de bal wilde uitrollen. Ik verraste hem door de bal af te pakken. Ik verzeker iedereen dat ik geen overtreding maakte. Ik raakte alleen de bal en dan mag het volgens de regels. In Italië ben ik vooral bekend vanwege dat doelpunt. Ik ben de tasjesdief.’
Liverpool is KO
Liverpool kan nauwelijks meer reageren. De voorsprong is verspeeld. Inter speelt vanaf dat moment een onvergetelijke wedstrijd. Mazzola, Suarez en Corso laten het beste van hun kunnen zien, terwijl de sterke verdediging van Inter Liverpool geen kans biedt om op doel te schieten.
‘Dit was waarschijnlijk onze beste wedstrijd,’ vertelde Sandro Mazzola afgelopen zaterdag bij het eeuwfeest. ‘Ik krijg er nog kippenvel van als ik terugdenk aan die avond. De sfeer in het stadion was onvergetelijk. Met die vrije trap schoot ik alle twijfel weg. Herrera had ons gevraagd om vooral vroeg in de wedstrijd te scoren en binnen tien minuten stond het al 2-0,’ wist Mario Corso zich nog te herinneren.
Een kwartier na rust valt de beslissing. Giacinto Facchetti, de watervlugge linksback, rukt op met een daverende sprint en komt na een steepass van Corso alleen voor het doel en schiet de bal sierlijk langs Lawrence tegen het net. San Siro explodeert. Inter geeft deze 3-0-voorsprong niet meer uit handen. Bill Shankly zit zich te verbijten in de dug-out, want hij is ervan overtuigd dat zijn ploeg is bestolen.
Inter kaapt clublied
Na het laatste fluitsignaal van Ortiz de Mendibil lijkt het stadion onder het gestamp van de tifosi in te storten. Uit de luidsprekers klinkt plotseling: ‘When the saints go marching in…’ en de meeste Italianen zingen of neuriën mee. Mazzola had de plaat aan de stadionspeaker gegeven om te draaien bij een eventuele overwinning. De boze Engelsen voelen zich nu helemaal in de maling genomen, want nu heeft Inter ook hun clublied gekaapt.
Inter ging op zoek naar de Europa Cup, terwijl Liverpool een nieuw clublied moest verzinnen in de hoop nooit meer alleen over de wereld te lopen.
Wat vinden we van dit soort praktijken? Ligt de verantwoordelijkheid bij de speler zelf of zijn de clubartsen voor het grootste deel aansprakelijk.quote:Fabio Cannavaro bracht in 2001 de Italiaanse voetbalwereld in verlegenheid met de beelden van RAI waarop is te zien hoe de Italiaanse international op 11 mei 1999, aan de vooravond van de finale van de UEFA Cup tegen Olympique Marseille, een injectie van de clubarts van Parma krijgt.
Daarin zat het medicijn neoton, een herstelmiddel voor hartpatiënten. Overigens stond het middel, dat tegenwoordig niet meer in de handel is, niet op de dopinglijst. Falikant detail is dat Cannavaro zelf de beelden op nam.
Bizar is dat spelers niet voorgelicht werden over de mogelijke bijwerkingen en gezondheidsrisico's op (middel)lange termijn. Bovendien werd het bij veel spelers zonder doktersrecept.
Die beelden waren afschuwelijkquote:Op maandag 11 mei 2009 10:07 schreef Blawh het volgende:
11 mei 1985: Stadionramp Valley Parade, Bradford.
[..]
quote:Marco Ballotta heeft dan toch een punt gezet achter zijn lange loopbaan. De 44-jarige doelman had eerder aangekondigd nog wel een jaartje te willen doorgaan.
Lazio Roma dwarsboomde de plannen van Ballotta. De Italiaanse club wenste het aflopende contract met de doelman niet te verlengen.
Ballotta bleef wel actief in het profvoetbal. Hij werdt technisch directeur van Serie B-club Modena, waar hij als speler van 1984 tot 1991 en van 2001 tot 2004 onder contract stond. Bij deze club werd hij alweer na 3 wedstrijden ontslagen.
Ballotta werd op 43-jarige leeftijd de oudste speler die ooit actief was in de Champions League en is ook recordhouder in de Serie A. Op 44-jarige leeftijd verdedigde hij nog het doel van Lazio Roma. Uiteindelijk bleek de wedstrijd op 11 mei 2008, in en tegen Genua (0-2 overwinning voor Lazio), zijn laatste wedstrijd als profspeler.
quote:Het is 12 mei 2002. In De Kuip in Rotterdam spelen Ajax en FC Utrecht de finale van de KNVB Beker. Het wordt ongewild de middag van grensrechter Kloeg. In het heetgebakerde duel tussen de twee rivalen staat het door doelpunten van Mido en twee goals van Igor Gluscevic 1-2 voor FC Utrecht als Kloeg een fatale fout maakt. In de laatste minuut van de reguliere speeltijd verzuimt hij te vlaggen als Wamberto in overduidelijke buitenspelsituatie de bal krijgt en de gelijkmaker maakt. Utrecht is woedend, maar de goal telt. In de verlenging maakt Zlatan Ibrahimovic vervolgens de winnende 3-2 voor Ajax. Kloeg is achteraf de gebeten hond. Vandaag de dag wordt er nog altijd over de ‘gestolen beker’ gesproken, waarschijnlijk over tientallen jaren ook nog wel.
Spelers hebben er geen verstand van, die vertrouwen volledig op de arts, die er voor gestudeerd heeft en ook nog eens geacht wordt om het welzijn van de spelers te denken. Een speler wil altijd spelen en zal daarom alles aannemen van een dokter om toch dat veld op te kunnen. Natuurlijk is het dom om zomaar van alles in te nemen wat je voorgeschreven krijgt, maar doen wij dat feitelijk allemaal niet als wij naar de dokter zijn geweest voor een pijntje?quote:Op maandag 11 mei 2009 20:18 schreef Blawh het volgende:
11 mei 1999: De merkwaardige preparatie van Fabio Cannavaro
[..]
Wat vinden we van dit soort praktijken? Ligt de verantwoordelijkheid bij de speler zelf of zijn de clubartsen voor het grootste deel aansprakelijk.
Persoonlijk zou ik als speler willen weten wat ik in m'n donder krijg... Dus eigenlijk bij de speler zelf. Baas in eigen lijf enzo..quote:Op maandag 11 mei 2009 20:18 schreef Blawh het volgende:
11 mei 1999: De merkwaardige preparatie van Fabio Cannavaro
[..]
Wat vinden we van dit soort praktijken? Ligt de verantwoordelijkheid bij de speler zelf of zijn de clubartsen voor het grootste deel aansprakelijk.
Dankje.quote:Op dinsdag 12 mei 2009 13:40 schreef kleinzusje het volgende:
Klasse Blawh![]()
Schouderklopje is op z'n plek !
Nop, wou het eigenlijk eens in de maand updaten. Maar zal het binnenkort wel een keertje doen, zodat je wiki up to date is voor #2.quote:Nieuw overzicht al klaar ?
Kan die in de wiki![]()
Voor de OP van #2
quote:‘’Dennis is zo’n aardige man, zo’n gentleman, met zo’n leuk gezin. Het wordt moeilijk voor mij om hem te schoppen.’’
quote:Hij is Duitser, reist vrijwel elk continent op de aarde af, speelt in totaal bij maar liefst 26 clubs en maakt geweldige avonturen mee, zijn naam is Lutz Pfannenstiel. Geboren op 12 mei 1973 in het Duitse Zwiesel, deze clubhopper pur sang.
Wereldreis
Als keeper van het Duitse jeugd-elftal sloeg Pfannenstiel aanbiedingen om bij de amateurs van Bayern Munchen, Bochum en Nurnberg te keepen af. Op zijn 18e vertrok hij naar Maleisië, waar zijn wereldreis begon! Achtereenvolgens speelde deze keeper voor:
Penang Panthers (Maleisië), Tampere United (Finland), FC Wimbledon, Nottingham Forest (Engeland), VV St. Truiden (België), Hamrun Spartans (Malta), Sembawang Rangers (Singapore), Orlando Pirates (Z-Afrika), Nottingham Forest, Haka Valkeakoski (Finland), Nottingham Forest, SV Wacker Burghausen (Duitsland), Geylang United (Singapore), Dunedin Technical (N-Zeeland), Bradford Park Avenue (Engeland), ASV Cham (Duitsland), Dunedin Technical, Bradford Park Avenue, Dunedin Technical, Bærum SK (Noorwegen), Calgary Mustangs (Canada), Otago United (N-Zeeland), Vllaznia Shkodër (Albanië), Bærum SK (Noorwegen), de Vancouver Whitecaps (Canada) en CA Hermann Aichinger (Brazilië).
Ongelooflijk! Hij speelde hiermee op 5 van de 6 continenten, afgezonderd van Antarctica. Wat heb je dan voor een leven, telkens maar weer verhuizen. Ja, deze man heeft een uitzonderlijke wereldreis gemaakt en heeft natuurlijk ook hele bijzondere dingen gedaan, dat kan niet anders.
Singapore
Allereerst kreeg hij in Singapore vijf maanden gevangenisstraf vanwege een vermeend omkoopschandaal. Kranten in Singapore plaatsten het verhaal wekenlang op de voorpagina’s en gedurende het proces lagen iedere dag 100 journalisten voor zijn huis. Na ca. 3 maanden kwam Pfannenstiel 16 kilo lichter uit de Singaporese gevangenis.
Teheran
In Teheran speelde hij met Geylang United in een Aziatische CL wedstrijd voor 100.000 uitzinnige en dol dwaze Iraniërs. “Het voelde als voetballen voor de poorten van de hel”, aldus Pfannenstiel.
Engeland
Bij Bradford Park Avenue (Engelse 3e divisie) was Pfannenstiel klinisch dood na een botsing met een tegenstander. Hij kreeg tot 3x toe mond-op-mond beademing en werd met een helikopter naar het ziekenhuis gevlogen. Toen hij bijkwam, lag hij vastgebonden op een hospitaalbed. Hij schreeuwde: ‘Wat doe ik hier? Laat mij gaan. Ik wil de wedstrijd afmaken.’ ‘Je bent net klinisch dood geweest’, vertelde de arts hem. ‘Er is geen wedstrijd meer, die is afgelast.’ ‘Hoe kunnen ze dat nou doen?’, vroeg Pfannenstiel. ‘We stonden met 2-0 voor.’
Armenië
Hierna vervolgde Pfannenstiel zijn wereldreis. In Armenië trad hij kortstondig op als trainer/manager om een nieuw team uit de grond te stampen. De missie werd volbracht, 18 nieuwe spelers werden aangetrokken, de toegezegde 3 miljoen euro (!) zag Pfannenstiel echter nooit.
Brazilië
Oorspronkelijk zou hij de daarop volgende winter uitkomen voor Macaé Esporte FC. ‘Maar het leek wel een horrorfilm. Ik kreeg een huis in een van de ergste sloppenwijken van Rio de Janeiro.’ Dat was zelfs Pfannenstiel te gortig en hij leverde zijn contract in. Hij kwam uiteindelijk terecht bij een Braziliaans semi-profclub uit Ibirama, CA Hermann Aichinger, in 1951 opgericht door Duitse migranten. Met dit contract werd Pfannenstiel de 1ste professionele voetballer ter wereld, die op alle continenten heeft gespeeld! Missie geslaagd.
Prijzenkast
De prijzenkast van Pfannenstiel bestaat inmiddels uit 2 nationale kampioenschappen (in Finland en Maleisië), doelman van het jaar in Nieuw-Zeeland (2x) en Noorwegen (2e divisie). Momenteel speelt Pfannenstiel in Canada (Vancouver Whitecaps), Met dit contract wordt Pfannenstiel de 1ste professionele voetballer ter wereld, die op alle continenten heeft gespeeld! Missie geslaagd.
Film
Hij werkt inmiddels aan een boek over zijn boeiende levensloop. Filmproducent Warner Bros heeft een eerste optie op de rechten, zegt hij, voor een film losjes gebaseerd op zijn loopbaan.
Zo'n held verdient natuurlijk ook een heldenfilmpje op youtube.
quote:
Op 6 oktober 1940 nam NAC het nieuwe terrein aan de Beatrixstraat in gebruik. Zes jaar later werd de club voor de achtste keer kampioen van het Zuiden in dat stadion. In de kampioenscompetitie die daarop volgde werd een teleurstellende vierde plaats behaald. Toen in 1954 het betaalde voetbal in Nederland werd ingevoerd ging het wat voortvarender met de club. Na kampioen te zijn geworden in de 1e Klasse A mocht met PSV, Willem II en FC Eindhoven gevochten worden om de landstitel. Ondanks een aantal goede wedstrijden wist Willem II de titel voor de neus van de Bredanaars weg te kapen. Een jaar later deed de club weer mee om het landskampioenschap. Daarin werd een gedeelde eerste plaats bereikt met Rapid JC en moest een extra wedstrijd de beslissing brengen. Rapid JC was echter veel te sterk en klopte NAC met 3-0. In het seizoen 1956-1957 werd de eredivisie ingevoerd. Lange tijd (het seizoen 1965-1966 uitgezonderd) verbleef NAC in die klasse tot het in 1983 degradeerde. Meteen werd promotie afgedwongen, maar in 1984-1985 moest de ploeg eens te meer een stapje terug doen. Na vele jaren met fluctuerende resultaten in de eerste divisie lukte het de ploeg in 1993 eindelijk om weer te promoveren, na het winnen van een erg spannende nacompetitie.
Na vele jaren van uitersten werd op 12 mei 1996 uiteindelijk afscheid genomen van het stadion aan de Beatrixstraat.
quote:Je bent net klinisch dood geweest’, vertelde de arts hem. ‘Er is geen wedstrijd meer, die is afgelast.’ ‘Hoe kunnen ze dat nou doen?’, vroeg Pfannenstiel. ‘We stonden met 2-0 voor.’
quote:Op dinsdag 12 mei 2009 15:22 schreef Blawh het volgende:
12 mei 1973: De geboorte van Lutz Pfannenstiel
Wie? Een levende legende. Lees hier waarom. Ik zal de beknopte versie plaatsen.
[..]
quote:Voor veel Kroaten begon de oorlog in het voormalige Joegoslavië niet in juni 1991, maar op 13 mei 1990. De dag dat het Servische Rode Ster Belgrado in en tegen Dinamo Zagreb speelt. "The Bad Blue Boys" zijn aanwezig, evenals de harde supporterskern van Rode Ster Belgrado, geleid door de Servische ultranationalist en Rode Ster "supporter" Arkan. (Arkan was commandant van de paramilitaire groep Arkans Tijgers. Deze groep wordt verantwoordelijk gehouden voor oorlogsmisdaden in 28 regio's. Arkan zal hiervoor nooit terecht staan bij het Joegoeslavietribunaal in Den Haag omdat hij op 15 juni 2000 vermoord wordt) De Serven tarten de Kroaten voorafgaand aan de wedstrijd met opmerkingen als "Zagreb is Servisch" en "Wij zullen Tudjman doden" (Franjo Tudjman is de Kroatische leider die voor een onafhankelijk Kroatië was). Plastic stoelen worden op het veld gesmeten en later worden de Dinamo supporters met messen aangevallen. De hoofdzakelijk door Serven gedomineerde politie liet het gebeuren.
Totdat "The Bad Blue Boys" het welletjes vonden, door de hekken braken en met duizenden het veld innamen. De politie was verrast, de Rode Ster spelers waren als een speer van het veld vertrokken en één van de grootste voetbalinvasies ooit was een feit. Opvallend was dat enkele Kroatische spelers, waaronder Zvonimir Boban, op het veld bleven en beschermd werden door "The Bad Blue Boys". Niet veel later werd diezelfde Boban gekroond tot de nieuwe volksheld van Kroatië. Want toen een Kroatische supporter door een politieagent werd afgeranseld, sloegen ook bij Boban de stoppen door. De politieagent werd door een karatetrap van Boban geveld, de supporter kon ontsnappen en Boban vluchtte snel terug naar de veilige kring Zagreb supporters, die hem uiteindelijk het stadion uitleidden. Boban sprak later als volgt over zijn daad: "Here I was, a public face prepared to risk his life, career, and everything that fame could have brought, all because of one ideal, one cause; the Croatian cause".
De wedstrijd werd nooit gespeeld. De veldslag in deze "hel" duurde ruim een uur, veroorzaakte 60 gewonden en wordt gezien als de symbolische start van de Kroatische onafhankelijkheids-oorlog en het einde van de Joegoslavische competitie. Begin 1992 werd het onafhankelijke Kroatië officieel erkend.
"Veel van ons zijn er van overtuigd dat daar de oorlog tegen de Serviërs is begonnen’’, zegt Domazet (oud voorzitter van Udruga navija a Dinama. ,,We zijn de best georganiseerde supportersclub in Kroatië. Dat is onze grote kracht.’’ Veel leden van de Bad Blue Boys vochten, net als de fans van veel andere Kroatische clubs, tegen de Servische agressor en moesten dat met hun leven bekopen.
quote:Op 13 mei 1984 speelde Zijne Koninklijke Cruijffheid met Feyenoord zijn laatste voetbalwedstrijd in de Nederlandse competitie. In deze wedstrijd tegen PEC Zwolle scoorde Cruijff zijn 400e en laatste competitiegoal.
Een jaar eerder had hij de voetbalwereld op zijn kop gezet door zijn transfer naar Feyenoord. Het bracht de Rotterdamse club een kwart eeuw geleden zowel de landstitel – voor de eerste keer in tien jaar – als de beker – de eerste dubbel in vijftien jaar. Als vanzelfsprekend hoopten de Rotterdammers dat Cruijff er nog een seizoen aan vast zou plakken, waarop de voetballer tot op het laatst toe geen antwoord gaf.
Vandaag exact een kwart eeuw geleden, twee dagen voor de slotwedstrijd van het seizoen tegen PEC Zwolle, gaf de Amsterdammer eindelijk duidelijkheid met de mededeling dat hij ermee ophield. “Het viel me rauw op het dak”, zei Feyenoord-trainer Thijs Libregts. “We staan er toch van te kijken”, voegde aanvoerder Ben Wijnstekers hieraan toe.
Cruijffs verklaring was even simpel als Cruijffiaans: “Als ze je zo graag willen houden, betekent het dat je belangrijk bent. En als je belangrijk bent, moet je altijd aanwezig zijn. Dan kun je niet zeggen: vandaag wel, morgen niet. In mijn visie kun je niet voetballen op een paar momenten, maar moet je er voortdurend zijn. Dat is hard werken, dat kost kracht en die ontbreekt me.”
In zijn laatste jaar had hij 850.000 gulden verdiend, maar dat weerhield hem niet ermee op te houden. Feyenoord vroeg Cruijff daarop of hij een bestuurlijke functie in de Kuip wilde, maar daar ging hij niet op in.
quote:Op 13 mei 1987 won Ajax na veertien jaar weer een Europa Cup. Het Oost-Duitse FC Lokomotive Leipzig werd in de finale van de Europa Cup II verslagen met 1-0 door een doelpunt van Marco van Basten.
Ajax staat op woensdag 13 mei 1987 tegenover FC Lokomotive Leipzig in de finale van de Europa Cup II. Het Olympisch Stadion in Athene fungeert als decor voor het schouwspel. Ietwat nerveus zijn de Amsterdammers, maar dat is niet zo vreemd. Veertien jaar lang heeft Ajax geen Europese prijs meer binnengehaald. Daar kan nu verandering in komen.
Bij aankomst van Ajax in Athene wacht een aantal bloemenmeisjes op de selectie en de technische staf. Overal is er roodwit te zien op allerlei prullaria. Ajax is populair in Griekenland, ondanks dat de Amsterdammers Olympiakos Piraeus met 5-1 hebben verslagen in de tweede ronde. Ook Ajax-trainer Johan Cruijff beseft dat Ajax de beste papieren heeft om te winnen. ,,We zijn favoriet’’, zegt hij voor de wedstrijd. ,,Dat komt mede doordat we een aanvallend ingestelde ploeg zijn, hetgeen er meestal op duidt dat je sterker bent dan de tegenstander. Ons uitgangspunt is daarom niet dat we niets te verliezen hebben, maar dat er wat te halen is. Hoe sneller we dus ons eigen spel kunnen spelen, hoe groter de kans op een goede afloop.’’
Wel ziet Cruijff een aantal spelers afhaken wegens blessures. Danny Blind heeft een dag voor de wedstrijd tijdens een oefensessie op het strand een tik tegen zijn rechterknie gekregen. Arnold Mühren heeft nog last van zijn achillespees en voor hem is het niet zeker of hij kan spelen. Ronald Spelbos was al een tijdje behoorlijk geblesseerd aan zijn knie en John Bosman incasseerde een rode kaart in de halve finale tegen Real Zaragoza, wat voor hem een schorsing betekent in de finale.
Toch kan Mühren in de basis starten. Hij krijgt van Cruijff mee om te spelen zolang hij het kan uithouden. Voor de wedstrijd zegt de Volendammer: ,,ik wil spelen, omdat dit waarschijnlijk mijn laatste kans is om nog een Europa Cup te winnen. Ik ben 35 jaar. Deze kans laat ik mij niet ontnemen.’’
De rest van het basiselftal bestaat uit doelman Stanley Menzo, Sonny Silooy, Frank Rijkaard, Frank Verlaat (die zijn debuut maakt in een Europese wedstrijd) en linksback Peter Boeve in de achterhoede. Jan Wouters, Aron Winter en Mühren staan op het middenveld en het spitsentrio bestaat uit John van ’t Schip, aanvoerder Marco van Basten en Rob Witschge.
Het elftal in de finale van de Europa Cup II poseert voor de groepsfoto.
Lokomotive Leipzig begint sterk. Na vijf minuten krijgen de Oost-Duisters een grote kans om op voorsprong te komen: een terugspeelbal van Silooy komt niet goed aan en wordt nog net onderschept door Menzo om een cruciale fout te voorkomen. Ajax krijgt een aantal mooie kansen. Een snoeihard afstandsschot van Rijkaard belandt naast het doel. In de 21ste minuut is het wel raak. Ajax komt op voorsprong door een kopbal van Van Basten. Van ’t Schip begint de aanval door een lange en hoge bal voor de voeten van Silooy te leggen. Silooy sprint weg en geeft een voorzet op maat. Topscorer Van Basten ziet zijn kans schoon. Hij is verdediger Lindner te snel af en kopt de bal genadeloos achter René Müller. De Duitse goalie is kansloos. De duizenden toeschouwers springen op en juichen. 1-0!
In de tweede helft krijgt het publiek nog een aantal mooie acties te zien; zo slalomt Van Basten ogenschijnlijk simpel door de verdediging van de tegenstander. Maar Ajax neemt het zekere voor het onzekere. Met een 1-0-voorsprong hoeven de Amsterdammers minder risico te nemen.
Ajax haalt zonder kleerscheuren het eindsignaal. Voor het eerst in zijn geschiedenis wint Ajax de Europa Cup voor bekerwinnaars. UEFA-voorzitter Jacques Georges overhandigt de cup aan de aanvoerder. Terwijl Van Basten de glimmende bokaal kust en hooghoudt, barst er een groot feest los in het stadion en ook in de binnenstad van Amsterdam. Iedereen viert de overwinning op Lokomotive uitbundig.
Terug in Nederland worden de Amsterdamse helden door duizenden fans op Schiphol opgewacht. De rode spelersbus rijdt door Amsterdam. Het publiek is dolenthousiast. Het is het wachten waard, want eindelijk, na veertien jaar, is er weer een Europese prijs binnengehaald.
Een lachende Johan Cruijff omhelst fysiotherapeut Pim van Dord.
Bron: www.ajax.nl
quote:13-05-1992 EC3 FINALE return: Ajax 0 - 0 Torino (2-2)
Olympisch Stadion
Opstellin Ajax
Menzo Stanley
Silooy Sonny
Blind Danny
Jonk Wim
Boer de, Frank
Winter Aron
Alflen Rob
Kreek Michel
Schip van 't John
Pettersson Stefan
Roy Bryan
Opstelling Torino
Marchegiani Luca
Mussi Roberto
Cravero Roberto
Benedetti Silvano
Fusi Luca
Policano Roberto
Scifo Enzo
Martin Vasquez Rafael
Venturin Giorgio
Lentini Gianluigi
Casagrande Walter
quote:Voetbalcoach Valeri Lobanovski (1939-2002) verbaasde de wereld in de jaren zeventig en tachtig met zijn club Dinamo Kiev. De spelers uit de Sovjetunie renden gedisciplineerd volgens uitgedachte spelpatronen over het veld, tegenstanders verbijsterd en vermoeid achter zich latend. Als het elftal een goede dag had, werd de tegenstander schijnbaar moeiteloos van de mat geveegd.
Dinamo Kiev won in 1975 en 1986 de Europa Cup voor bekerwinnaars. Lobanovski was daarnaast trainer van de Sovjetunie en later van de Oekraine. Zijn grootste succes was het behalen van finale van het Europese Kampioenschap in 1988, waar zijn Sovjetunie verloor van het Nederlands elftal.
De pijlers van het wonderelftal waren wetenschap en discipline. Lobanovski handhaafde de orde zeer strikt. Spelers die van de successen sterallures kregen werden meedogenloos op hun plaats gezet: het collectief was heilig. Eén van de spelers moest voor straf een half jaar als terreinknecht werken.
Lobanovski was ervan overtuigd dat voetballers hun handelingssnelheid moesten kunnen vergroten. Zijn spelers moesten standaardsituaties uit hun hoofd leren en volgens vaste patronen vrijlopen. Een speler moest dus voor hij aangespeeld werd al weten, waar hij de bal kwijt kon.
Het was de bedoeling om toeval zoveel mogelijk uit te bannen. ‘Een elftal dat bij niet meer dan 15 of 18 procent van zijn handelingen fouten maakt, is onverslaanbaar’, was één van de prikkelende stellingen van de wondercoach.
Vanaf het einde van de jaren zestig werkte Lobanovski samen met professor Anatoly Zelentsov, die in die tijd het hoofd van een Instituut voor Natuurwetenschappen was. Ze maakten gebruik van de opkomende computertechniek. Spelers werden getest met een soort computerspelletjes. Het elftal van de Sovjetunie dat in 1988 de finale van het EK verloor, was met dit soort testjes samengesteld.
De voormalige loodgieter en verdienstelijke voetballer Lobanovski keek goed rond in de sportwereld bij zijn zoektocht naar de ideale speelstijl. Inspiratiebronnen waren rugby, ijshockey, atletiek en het Nederlandse ‘totaalvoetbal’ van de jaren zeventig.
In 1989 werd Dinamo Kiev als eerste club in de Sovjetunie geprofessionaliseerd. Al snel werden de betere spelers voor goed geld aan het buitenland verkocht. De meeste van hen waren overigens weinig succesvol zonder hun trainer Lobanovski. Dinamo Kiev werd een vereniging waar binnen- en buitenlandse zakenmensen elkaar vonden in de Oekraine.
Dinamo Kiev werd een bedrijf, dat er dubieuze handeltjes op nahield. Doordat het een sportvereniging was, hoefde er minder belasting worden betaald. Met door smeergeld verkregen vergunningen begon de club onderdelen van kernwapens en tonnen edelmetaal te exporteren.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |