Zwangerschap en geboorte deel 472

Ik zit even te genieten op mijn werk. Zit rustig achter mijn bureau te genieten van kleine babyplopjes

quote:

Op woensdag 15 april 2009 16:31 schreef Stiemie het volgende:
Ik zit even te genieten op mijn werk. Zit rustig achter mijn bureau te genieten van kleine babyplopjes

mijne verbouwd mijn ribben

Oei nou het zou niet goed zijn als die van mij dat nu al kon! Vandaag 17 weken en 3 dagen

quote:

Op woensdag 15 april 2009 16:38 schreef Stiemie het volgende:
Oei nou het zou niet goed zijn als die van mij dat nu al kon! Vandaag 17 weken en 3 dagen

33 weken en 3 dagen al weer

Ik sluit me aan me 29w en 5 dagen!

24 w 5 dagen
En volgens de vk liep mijn buik/meisje een week of 2 voor
Niet nodig om bang te zijn voor een 12-ponder zoals mijn vader bij de geboorte was, maar zoals het er nu naar uitziet dus een 7-8 ponder. Groot

Miss_sly, das hier in het oosten normaal

Noli ik heb dat patroonpakketje laatst ook gekocht, maar ik durf er niet goed aan te beginnen want ik ben bang dat het te ingewikkeld is Is het een beetje te doen voor een beginner die meer dan 10 jaar geleden voor het laatst een naaimachine gezien heeft?

Kersjes wat fijn dat de echo zo goed was!

quote:

Op woensdag 15 april 2009 17:38 schreef RockabeIIa het volgende:
Miss_sly, das hier in het oosten normaal

Dat zijn nog steeds lieve kleine babietjes?
schaap en ik waren allebei klein en redelijjk licht achtenveertig en vijfenveertig cm en beide net geen 6 pond dus stiekem had ik daar een beetje op gehoopt

Brent was met zijn 3660 grammetjes in mijn ogen een kleintje Bij vrienden en kennissen uit de regio worden beduidend grotere kindjes geboren. In het westen van het land veel kleinere kindjes. Ik zal eens gaan zoeken naar een overzichtje of zo hierover.

Gisteren bij de vk het hartje weer eventjes gehoord. Heel eventjes maar, want mijn meisje had het erg druk (ik zou bijna zeggen, zoals gewoonlijk - heb haar nog nooit stil zien liggen). Volgens de vk zwom ze iedere keer weg van dat ding wat ze op je buik duwen om het hartje te horen.

Ik was vorige week bij een kinderdagverblijf voor een rondleiding en ik vond het helemaal niks. Niet dat ze niet goed lijken, maar ik word nu al enorm verdrietig van het idee dat ik mijn meisje straks daar moet gaan achterlaten. Vreselijk vind ik het. En dat vier dagen per week. Ik wou dat ik minder kon gaan werken, maar dat is geen optie.
Ik maak me sowieso zorgen over van alles. Ga ik het financieel allemaal redden, moet ik wel of geen borstvoeding gaan geven, hoe gaan mijn katten reageren als ze straks niet meer bij me op bed mogen slapen omdat de baby in het begin in mijn slaapkamer slaapt, wat moet ik doen als mijn kind ziek is en ik moet werken, wil ik thuis of in het ziekenhuis bevallen, waarom kan mijn ex niet gewoon blij zijn dat we een kindje krijgen en moest ik kiezen, waarom zijn wandelwagens zo enorm duur, en zo kan ik nog heel lang door gaan. Misschien zijn het de hormonen

quote:

Op woensdag 15 april 2009 18:19 schreef miss_sly het volgende:

[..]

Dat zijn nog steeds lieve kleine babietjes?
schaap en ik waren allebei klein en redelijjk licht achtenveertig en vijfenveertig cm en beide net geen 6 pond dus stiekem had ik daar een beetje op gehoopt

Ik hoopte ook op een klein babietje. Die vond ik in de kraam altijd zo vreselijk leuk, babies van boven de zeven pond vond ik maar halve peuters
Ronja werd geboren met bijna 8 pond en toch vond ik haar ineens onvoorstelbaar klein

Ahw Xenia het valt idd ook allemaal niet mee, al die keuzes waar je ineens voor staat, en helemaal als je ze dan ook nog alleen moet maken. Fijn wel dat alles goed was bij je vk

Ik hoop ook op een kleintje haha ik was zelf 4100 gram maar goed, ik was ook 2 weken na uitgerekende datum geboren. Dat scheelt enorm in gewicht. Achja, klein koppie heeft ze in elk geval, kijken of t ook kleine spekkies worden

Ach, ik moet gewoon even mijn verwachtingen bijstellen. Het was natuurlijk niet vanzelfsprekend dat ik zo'n ieniemienie zou krijgen als wij zelf waren, maar ergens zat dat wel in mijn hoofd. Komt goed, want Senna is mooi en lief door wie ze is

Xenia, ik denk dat het zeker gedeeltelijk hormonen zijn. Veel aanstaande moeders hebben daar last van; ik heb het ook gehad. In jouw geval kan ik me echter wel voorstellen dat het allemaal nog wat lastiger is, want dit onverwachte kadootje is wel voor jou alleen en jij zult die dingen moeten oplossen. Dat lijkt me inderdaad best overweldigend zo nu en dan. Ongetwijfeld ga je het allemaal prima doen en goed oplossen en ongetwijfeld ga je het heeeel moeilijk vinden haar op het kdv achter te laten. Maar samen zullen jullie dat vast ook heel prima kunnen

Kersjes, wat fijn dat alles goed was!
En Xenia, kan me voorstellen dat het heel zwaar is zo in je eentje, en dan al die hormonen ook nog

Hier wordt de pijn in mijn lies steeds erger, het is nu gewoon echt elke keer als ik mijn been beweeg, zelfs als ik lig. Herkent iemand dat?

quote:

Op woensdag 15 april 2009 18:19 schreef miss_sly het volgende:

[..]

Dat zijn nog steeds lieve kleine babietjes?
schaap en ik waren allebei klein en redelijjk licht achtenveertig en vijfenveertig cm en beide net geen 6 pond dus stiekem had ik daar een beetje op gehoopt

Neehee, Lis was 9,5 pond en ze was helemaaaaaal niet lief

Nee, ik herken het helemaal niet Tessie.

Xenia, ik dacht dat na de echo dat je ex een beetje aan het bijdraaien was? Maar toch niet dus. Jammer!
Ik kan me wel voorstellen dat je je dan idd wel zorgen maakt over alle dingen die op je af komen.

Oh, en over kleine kindjes in het westen Rocka? Dat had je Sasha wel eens mogen vertellen dan!
Overigens vond ik het helemaal niet leuk dat ze hem allemaal zo'n flinkerd noemde (9 pond) want ik vond hem gewoon wel echt heel lief en klein en schattig.

BE, er zijn toch altijd uitzonderingen

Oh ja tuurlijk, het was ook maar een grapje. Denk er maar een bij.

haha, ja mijn vraag/post was een beetje raar
natuurlijk zijn dat nog lieve kleine babietjes
Ik he me eigenlijk nog nooit verdiept in gewicht van pas geboren kindjes, geen idee hoe een 6-ponder of een 9-ponder eruitziet Ik vind babietjes gewoon lief en mooi en mijn eigen babietje straks ongetwijfeld ook

En BE, kan me wel voorstellen dat je dat neit leuk vond klinken!

Marlieske, gefeliciteerd met je nichtje!

Kersjes weer gerustgesteld, mooi zo!

Ben naar de verloskundige geweest vandaag, alles gaat prima! Bloeddruk wel wat omhoog, maar niet te hoog ofzo. Voel me ook heel goed. Ze zette de doptone erop en meteen hoorden we het hartje, wat toch geweldig!
Ik heb nog wel even over pijnbestrijding bij de bevalling gehad, de vorige keer kreeg ik een prik in mijn been, en hoewel het geweldig zijn werk deed (8 cm ontsluiting binnen 1,5 uur) was ik zo stoned als een garnaal. Ik weet een heleboel dingen niet meer, ook van vlak na de geboorte enzo.
Ik zou nu niet meer zo'n prik willen denk ik. Maar nu bleek dat ze dat ook niet meer geven tegenwoordig. Ze hanteren nu een pijnpompje, met Remifentanil, kortwerkend, maar 4 minuten per keer dat je het pompje indrukt. Komt niet bij het kindje terecht. Ze geven het pompje vaak aan de partner en die moet dan tussen de weeen door op het knopje drukken. Ik hoop dat ik het niet nodig ben, maar het is wel een geruststelling!

quote:

Op woensdag 15 april 2009 20:10 schreef miss_sly het volgende:
haha, ja mijn vraag/post was een beetje raar
natuurlijk zijn dat nog lieve kleine babietjes
Ik he me eigenlijk nog nooit verdiept in gewicht van pas geboren kindjes, geen idee hoe een 6-ponder of een 9-ponder eruitziet Ik vind babietjes gewoon lief en mooi en mijn eigen babietje straks ongetwijfeld ook

En BE, kan me wel voorstellen dat je dat neit leuk vond klinken!

Zo ziet een dikke 8-ponder eruit


En ik kan me dat inderdaad erg goed indenken BE.

Ja, dat is inderdaad wel een gigantische reuzenbaby

quote:

Op woensdag 15 april 2009 20:19 schreef miss_sly het volgende:
Ja, dat is inderdaad wel een gigantische reuzenbaby

tis ook nooit meer goed gekomen

quote:

Op woensdag 15 april 2009 20:20 schreef huuphuup het volgende:

[..]


tis ook nooit meer goed gekomen

Ik vind het een heel lief klein schatje

Klaarblijkelijk is dit het forum waar je moet posten als je weet dat je papa gaat worden. Daar kwam Keksi net voor de pasen achter en samen met zijn veel betere helft kreeg ie een behoorlijke schok gisteren toen de verpleegster zei dat zijn vriendinnetje al 8 (bijna 9) weken zwanger was, wij dachten eerder namelijk 5... Keksi is een blij man, zijn vriendinnetje een blije vrouw (hoewel met die misselijkheid ...). Nou ja de datum is 19 november. Binnenkort voorbij papa en mama, om ze een t-shirt te overhandigen met daarop de memorable woorden "Ik word opa!" en "Ik word oma!"

quote:

Op woensdag 15 april 2009 20:22 schreef miss_sly het volgende:

[..]

Ik vind het een heel lief klein schatje

dankje

Keksi gefeliciteerd
dat zal wel even schrikken zijn geweest ja als je dan ineens een eind verder bent dan jullie zelf dachten.

quote:

Op woensdag 15 april 2009 20:25 schreef huuphuup het volgende:

dankje

Keksi gefeliciteerd
dat zal wel even schrikken zijn geweest ja als je dan ineens een eind verder bent dan jullie zelf dachten.

Ja dat was het nogal. Met name omdat je hier (Denemarken) niet echt je emoties mag laten blijken... maar daar doet deze aards-hollander niet aan, dus ik keek met open mond en uitpuilende ogen naar de verpleegster... echt alsof ik water zag branden. Het is maar 3 weken maar toch een wereld van verschil!

9 pond precies. Met nog zijn hele verfrommelde gezichtje. Ik vond het net een indiaantje zo.



Lief klein manneke toch?

Gefeliciteerd Keksi!

Hier staat de buik van de vrouw op springen .
Volgen mevrouw Berto begint het te rommelen in de buik, dus wie weet is er wat onderweg. Spannend dus. Kan natuurlijk loos alarm zijn.
Maar ben dus benieuwd wat komende nacht gaat brengen dus. Als ik morgenvroeg nog niet opnieuw gepost heb, ga er dan maar vanuit dat we in het ziekenhuis aan het puffen zijn.

quote:

Op woensdag 15 april 2009 20:28 schreef Brighteyes het volgende:
9 pond precies. Met nog zijn hele verfrommelde gezichtje. Ik vond het net een indiaantje zo.

[ afbeelding ]

Lief klein manneke toch?

wat een scheetje ja.
En het valt me nu pas op dat mijn hoofd in verhouding inderdaad klein is grappig om te zien

Keksi zijn ze anti-emotie dan in Denemarken? Dat wist ik niet. Nouja inderdaad gewoon lekker je eigen emotionele gang gaan hoor, jouw kind

Jouw koppie is idd wel kleiner dan die bol van Sasha bijv. Huup! Grappig!

quote:

Op woensdag 15 april 2009 18:39 schreef miss_sly het volgende:
Xenia, ik denk dat het zeker gedeeltelijk hormonen zijn. Veel aanstaande moeders hebben daar last van; ik heb het ook gehad. In jouw geval kan ik me echter wel voorstellen dat het allemaal nog wat lastiger is, want dit onverwachte kadootje is wel voor jou alleen en jij zult die dingen moeten oplossen. Dat lijkt me inderdaad best overweldigend zo nu en dan. Ongetwijfeld ga je het allemaal prima doen en goed oplossen en ongetwijfeld ga je het heeeel moeilijk vinden haar op het kdv achter te laten. Maar samen zullen jullie dat vast ook heel prima kunnen

Soms is het inderdaad erg overweldigend. Dat is het juiste woord inderdaad. Nu ik het me realiseer, voelt ik me meteen wat beter. Ik moet gewoon de controle in handen houden (vooral over mezelf), dan komt het allemaal goed. Bedankt miss_sly en huup en tessie

BE, ex is helaas niet bijgedraaid. Het enige dat sindsdien veranderd is, is dat hij is opgehouden met drammen over abortus.

En het is inderdaad een prachtig lief klein mannetje!

quote:

Op woensdag 15 april 2009 20:28 schreef Brighteyes het volgende:
9 pond precies. Met nog zijn hele verfrommelde gezichtje. Ik vond het net een indiaantje zo.

Lief klein manneke toch?

Respect

sasha
Keksi gefeliciteerd!

Ik vond dat het nu toch ook wel tijd werd om wat voor de baby te kopen....

Dit is het geworden....! met een broekje erbij

Leuk Karin

Wat lief Karin!

Xenia, echt jammer zeg, in mijn hoofd was het al weer koek en ei.

Berto, spannend! Gerommel kan wel een paar dagen aanhouden, maar voor hetzelfde geld is het wel een begin!

Leuk Karin!

Berto en mevrouw Berto, succes als het begonnen is!

Keksi, welkom en gefeliciteerd!

Er wordt weer druk gegymt in mn buik...

Xenia, niet gek dat je je zoveel zorgen maakt of twijfels hebt hoor gezien jouw situatie en al de hormonen die er door je lijf razen Maar je hebt gelukkig nog een heel aantal maanden de tijd om over dingen na te denken en een passende oplossing te vinden. Het gaat je vast lukken, daar heb ik alle vertrouwen in Ik vind je een moedig mens

Keksi gefeliciteerd!!!

Dames met goede echo's trouwens ook

En wat een fotootjes zie ik hier voorbij komen zeg Groot of klein, ik vind ze allemaal lief

Berto wat spannend zeg!!!

Nog even, en dan begin ik met zwangerschapsgym van Zuidzorg. Ik vraag me af wat ik het beste aan kan doen? Ik denk dat ik dan nog even ergens een zwangerschaps-sportbroek/joggingbroek zoiets moet gaan scoren? En een t-shirt erop ofzo? Wat droegen/dragen jullie? Volgens mij hebben ze dergelijke broeken bij de Prenatal, van de week maar eens even kijken, want over een paar weken begint het al

Juup© en ik gaan trouwens ook de cursus 'Samen bevallen' doen. Zijn hier meer mensen met ervaring daarmee?

Er zijn hier in de straat en de straat verderop sinds november/december trouwens 10 (of iets meer nog, hou het maar even op 10) babietjes geboren. En er is nog iemand zwanger een paar huizen verderop. Dat is dus onderhand een halve schoolklas kindjes, best veel toch?! Oh ja, de verdeling is 3 jongens, 7 meisjes.

Echo...cho...o
http://picasaweb.google.c(...)Q8wg?feat=directlink

En ik heb vorige week deze laten bezorgen.
_{Blijkbaar kunnen ook mannen enthousiast worden van babykleertjes...}

Gaaf ZZiggy!

DuchessX, bij ons varieerde het. Sommige meiden hadden gewoon hun rokjes nog aan, terwijl een ander idd liever in een 'huispak' oid liep. Ik had meestal gewoon mijn normale kleding aan ook.
Zolang het maar lekker zit en je er makkelijk in kan bewegen, dwz zitten en liggen.
Ik zou de eerste keer gewoon even afwachten en aan de hand daarvan evt. nog iets kopen als je denkt dat het nodig is.

Wij zijn net ook weer bij de Samen Bevallen cursus geweest. Vond het deze keer veel leuker, was minder zweverig (en ze had crocs aan ipv sandalen met sokken ) We hebben wat fijne ontspanningsoefeningen gedaan, waarbij ik echt bijna in slaap viel, en echt gepuft

Fijn dat het nu meeviel Tessie.
En natuulijk de hamvraag: wat had je aan?

Van harte keksi en succes Berto!

Karin, ik heb ook zo'n pijnpomp gehad en het is idd ideaal! Alleen mocht ik zelf op mijn knopje drukken. Ook voor mijn gevoel, had ik tenminste zelf nog iets in de hand. Mijn mannetje vond namelijk dat ik het rustig aan moest doen met drukken. Ik heb hem toen toegebeten, dat hij dat mocht bepalen wanneer hij zelf in dat kl***bed met die kl***weeen ging liggen.... OK, ik drukte dan ook gewoon continue, zodat ik het lampje in ieder geval niet zou missen.

quote:

Op woensdag 15 april 2009 22:05 schreef Brighteyes het volgende:
Fijn dat het nu meeviel Tessie.
En natuulijk de hamvraag: wat had je aan?

Gewoon een errug lekker zittende broek van zo´n soepel stofje (net geen joggingbroek, hij lijkt nog een beetje netjes) en een shirtje wat ook lekker en niet strak zit. En anderen hadden eigenlijk normale kleren aan,. linnenbroeken en shirtjes/hemdjes enzo...

Wat een ontzettend leuke foto trouwens van Sasha! Ik vind dikke baby´s vaak juist leuker dan die hele kleintjes eigenlijk..... Maar alle baby´s zijn natuurlijk gewoon super leuk

Keksi gefeliciteerd!
Berto en vrouw succes met het gerommel

Xenia, ik herken je "problemen", maar ik denk dat ondanks dat ik het ook alleen doe (weliswaar bewust gekozen) dat het wel zwangere-vrouw-eigen is om op bepaalde momenten een beetje in paniek te raken over zulke dingen. Maar je komt er echt wel uit , en sommige dingen zullen tuurlijk moeilijk zijn en blijven. Maar je zult vast ook momenten hebben/krijgen dat je je super sterk zult voelen. Dat gevoel van "jij en je kleintje, samen sterk", daar kan niemand tegenop! Althans dat gevoel heb ik toch ook regelmatig
Ik las dat je je alweer beter voelde, maar evengoed een voor jou.

Vanmorgen weer bij de vk geweest dus, bloeddruk was 100/150, dus mocht weer fijn naar het ziekenhuis , alwaar ik weer gecontroleerd werd en weer naar huis gestuurd. Voor de rest nog steeds alles goed dus gelukkig

Kersjes, fijn dat alles goed was zeg.

Hier alles goed, lekker beetje inlezen in de topics hier.
Als ik s avonds goed kijk zie ik een bollinkje bij mn buik maar kan alle broeken nog met gemak aan.
Ben gelukkig niet meer misselijk en de hoofdpijn word ook minder.

Vanmiddag lekker bij de hema enzo rondgesnuffeld en dat voelde voor t eerst goed.
Na de 2e echo met 8wkn mocht ik van mezelf ff naar de prenatal ofzo maar daar was ik snel weg hehe, voelde me er nog niet zo thuis.

Het-is-mij, helemaal over je eerste post heen gelezen maar natuurlijk ook voor jullie van harte gefeliciteerd

Oooh zeef maar ik zag ook een aanstaande papa, van harte met de zwangerschap en wat leuk dat je zo emo reageerde bij de echo, ik houd wel van zulke reacties en heb dat mijn man pas zien doen toen hij zijn trots (onze dochter) in handen had en die foto daarvan is voor mij van onschatbare waarde.

Oooh wat een mooie blote baby foto's en wat een flinkerds allemaal vergeleken bij Isa die met 37 weken en nog wat dagen 2664 gram woog.


Xenia poeh het lijkt me ook erg moeilijk hoor alles alleen doen, petje daarom voor je af.
Wel fijn te lezen dat je ex niet meer pusht en dramt dat kan je niet echt gebruiken als je al zo met je gevoelens worstelt.

Karin, wat fijn dat je nu wat andere pijnstilling kan krijgen maar is een ruggenprik niet iets voor je ?
dan heb je geen gedoe met knopjes enz.
Ik had vorige week namelijk in het ziekenhuis een rondleiding en tegenwoordig kan je in dat ziekenhuis 24/7 een ruggenprik krijgen waarbij je je benen nog wel kan bewegen maar de scherpe pijn van de wee dus niet meer voelt, klonk mij als een hele fijne oplossing, en zelfs tijdens het persen bleef de ruggenprik lopen..... als ik normaal kan bevallen neem ik dat zeker in overweging (mits ik het nodig acht, vorige keer was prima voor mij te doen zonder pijnstilling).

Morgen weer naar de gyn ben benieuwd of we een datum voor de ks gaan plannen, verwacht het wel want de kleine man is nog niet gedraaid, het voelt iig nog exact hetzelfde aan allemaal of hij kan me heel goed foppen
Ga er toch ergens maar vanuit dat een datum plannen nog niet gaat gebeuren dan valt het altijd mee, misschien moet ik tussendoor nog wel een keer komen om te spieken ofzo, ik zie het wel, zal vast allemaal wel loslopen.
Merk wel dat het de laatste weken zijn, begin nu te kwakkelen en ben vooral die belabberde nachten wel beu.
Maar ergste vind ik nog wel dat ik daardoor een korter lontje heb naar Isa toe en dat terwijl ik haar juist nu zo graag om me heen heb, nog ff genieten van die laatste momenten dat ik haar de volledige aandacht kan geven. Voel me dus wel eens schuldig naar haar toe.