Huup. dat is zo irritant! Heb ik ook, dat het ineens "in m'n bil schiet". De vorige keer had ik er veel meer last van, is waarschijnlijk ischias en is ook zo'n leuke kwaal die je tijdens de zwangerschap kan krijgen. Bij mij is het uit zichzelf weer overgegaan maar je kan als de klachten aanhouden of verergeren ook even langs de fysio.
Marlieske, met je feest de herkenning

Je bent er al bijna, dat zou ik ook als een feestje zien!
Dit is echt niks voor mij, dat zwanger zijn maakt me er lichamelijk maar vooral ook geestelijk zeker niet beter op
Laten we maar zeggen dat het een noodzakelijk kwaad is, nog een paar maanden en dan heb ik mijn zo gewilde 2e kindje in mijn armen

Maar als ik morgen wakker zou worden en ik ben ineens 1 week van mijn uitgerekende datum verwijderd... dan zou ik volledig in de 7e hemel zijn! Ben dat kotsen, die misselijkheid, vermoeidheid en die zwaarmoedigheid, die als een grauwe sluier constant over me heen hangt meer dan zat. En dan moet het echte vervelende, lichamelijk gezien, nog komen

Oh well, het is niet anders.
Troel, wat heerlijk dat je uitgebreid hebt kunnen kijken naar je kleintje
Poppejans, hoe ging het vertellen? En heb je nog flikjes over?
Oh, helemaal vergeten te vertellen dat M. van de week voor het eerst de kleine heeft gevoeld!
's Avonds na het eten hingen we op de bank, ik legde zijn hand op mijn buik en hij voelde het getrappel en gewoel!
.... met gevoel voor drama....