OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Erg grappig dat je het op het geslacht wil blijven gooien maar nee, daar ben ik het niet mee eens.quote:Op woensdag 8 april 2009 10:51 schreef Shitney het volgende:
[..]
Op alle vragen kan ik ja antwoorden. Dat gebeurt weleens. Ik heb het nu even alleen over mijn jongste, maar die zit nu inderdaad in de fase dat het heel grappig is om vieze woorden te zeggen, of kut te zeggen, of om als ie zijn zin niet krijgt te schelden. Grenzen verkennen heet dat.
Toen mijn oudste die leeftijd had, had mijn beste vriendin alleen een dochter van die leeftijd. Ik kan me de gesprekken nog goed herinneren, en de vele bedekte insinuaties dat ik misschien zus moest proberen, of zo moest proberen, en of hij wel helemaal goed was, want hij was zo driftig en luisterde zo slecht en haar dochter deed dat nooit. Kon ik het allemaal wel aan?
Een paar jaar later kreeg zij ook een zoon, en toen heb ik af en toe wel in mijn vuistje moeten lachen als ze weer eens belde met de handen in het haar omdat hij beet, of schopte, of sloeg, of driftbuien had waarbij er niks veilig was. Dat kende ze echt niet van haar dochter, en ze had onterecht aangenomen dat jongetjes die dergelijk gedrag vertoonden dus vast niet goed opgevoed werden. Terwijl het toch echt meestal "gewoon" jongensgedrag is.
En uiteraard heeft mijn dochter me ook wel eens geslagen, gebeten, geschopt enz. die heeft dat ook geprobeerd, maar ik laat dat zeker niet toe en ik geef dus ook meteen aan dat dat niet de bedoeling is.
Haar lievelingswoordjes zijn momenteel Poep en Tiet, maar dat bedoel ik niet alleen met grof taalgebruik, dit zijn gewoon vieze woordjes die leuk zijn om te roepen.
Overigens heb ik het ook niet over uitproberen maar over gedrag wat blijft spelen.
Maar inderdaad, heb jij meisjes? heb jij daar ervaring mee?
slaan is geen gedrag wat kinderen horen te vertonen, ongeacht het geslacht.
Dat meestal "gewoon" jongensgedrag waar je het nu over hebt zie ik gelukkig niet bij de jongetjes die ik ken.
"One cries because one is sad. For example, I cry because others are stupid, and that makes me sad."
Ja, natuurlijk leer je een kind dat op een andere manier te uiten, maar dat is een proces wat een paar jaar duurt. De meest natuurlijke manier voor een jongen om frustraties te uiten is toch echt door naar buiten gerichte woede. Kijk maar eens om je heen, dat gaat er ook nooit uit. Waar een meisje eerder de frustratie naar binnen richt, richt een jongen de frustratie naar buiten. Waarom denk je dat jongens bij ernstige problemen eerder bijvoorbeeld vechtersbazen of crimineeltjes worden, terwijl meisjes in dezelfde omstandigheden bijvoorbeeld eetstoornissen en dergelijke ontwikkelen?quote:Op woensdag 8 april 2009 10:49 schreef MarMar het volgende:
Hmm, ik ben een jaar au pair geweest van een jongetje van vijf, ik zag dat knulletje meer dan zijn ouders en ik kan je vertellen, die gedroeg zich niet zoals hier beschreven wordt!
Natuurlijk rende hij wel eens en hield hij van wat wildere spelletjes, maar het is onzin dat een kind "moet" slaan om frustraties te uiten.
Beter leer je een kind dat op een andere manier te uiten.
Dan heb ik nog neefjes waar ik regelmatig op paste toen ze nog kleiner waren, ook die wisten beter dan te slaan en nooit te luisteren.
En het is ook buhlshit om te zeggen dat alle meisjes rustiger zijn, kom ik even met een wedervraag Shitney:"Heb JIJ dochters?"
Dit is even heel gechargeerd, maar jongens zijn nu eenmaal van nature aggressiever dan meisjes. Het is dan toch ook niet gek dat zij in die frustratiefase ook eerder aggressief gedrag vertonen dan meisjes?
Ik zeg ook niet dat alle meisjes rustiger zijn, net zoals ik niet zeg dat jongens drukker zijn. Je hebt drukke jongens en rustige jongens, net zoals je drukke meisjes en rustige meisjes hebt. Ik zeg alleen dat de manier waarop beide geslachten met frustraties omgaan, anders is.
Een meisje van 4 gaat huilen als haar iets niet lukt, een jongen gooit het in dezelfde situatie stuk. Wederom gechargeerd, maar wel een verschil wat ik in de jaren waarin mijn zoon de enige jongen in onze omgeving was duidelijk zag. En wat in gezinnen om me heen waarbij de eerste een meid was en de tweede een knul, ook zo wordt geobserveerd.
And when you think of trust
Does it lead you home?
To a place that you only dream of
When you're all alone
Does it lead you home?
To a place that you only dream of
When you're all alone
Er zijn toch echt vele onderzoeken naar gedaan, waarbij zelfs geadviseerd wordt om in het onderwijs en in de kinderopvang actief meer mannen te gaan werven. Omdat de door vrouwen gedomineerde wereld waar jonge kinderen zich in bevinden (kinderopvang, school) aantoonbaar een negatief effect heeft op de ontwikkeling van jongens. Het is dus wetenschappelijk bewezen dat jongens een andere opmaak als het ware hebben en ook een andere aanpak vergen.quote:Op woensdag 8 april 2009 10:57 schreef snakelady het volgende:
[..]
Erg grappig dat je het op het geslacht wil blijven gooien maar nee, daar ben ik het niet mee eens.
.
De belangrijkste conclusie uit die onderzoeken is dat jongens veel te veel gecorrigeerd worden in hun natuurlijke gedrag en daardoor gestoord worden in hun ontwikkeling, wat op latere leeftijd juist voor o.a. aggressieproblematiek kan zorgen.
And when you think of trust
Does it lead you home?
To a place that you only dream of
When you're all alone
Does it lead you home?
To a place that you only dream of
When you're all alone
Hier moet ik even om lachen, ook meisjes kunnen prima gooien hoor, of ze maken er een combinatie van.quote:Op woensdag 8 april 2009 11:00 schreef Shitney het volgende:
[..]
Een meisje van 4 gaat huilen als haar iets niet lukt, een jongen gooit het in dezelfde situatie stuk.
Uiteraard is het jouw zaak hoe jij je kinderen op wil voeden, maar een oppas neemt een gedeelte van de opvoeding over en heeft vaak rekening te houden met andere kinderen.
Als een kind dat buitensporig gedrag vertoont omdat moeder het allemaal wel best vind dan vind ik zeker dat de oppas daar iets van mag zeggen.
Net als dat een leerkracht ook een ouder mag wijzen op negatief gedrag.
"One cries because one is sad. For example, I cry because others are stupid, and that makes me sad."
O , ik ben het wel met je eens dat jongens en meisjes ander gedrag vertonen, dat is logisch.quote:Op woensdag 8 april 2009 11:05 schreef Shitney het volgende:
[..]
Er zijn toch echt vele onderzoeken naar gedaan, waarbij zelfs geadviseerd wordt om in het onderwijs en in de kinderopvang actief meer mannen te gaan werven. Omdat de door vrouwen gedomineerde wereld waar jonge kinderen zich in bevinden (kinderopvang, school) aantoonbaar een negatief effect heeft op de ontwikkeling van jongens. Het is dus wetenschappelijk bewezen dat jongens een andere opmaak als het ware hebben en ook een andere aanpak vergen.
De belangrijkste conclusie uit die onderzoeken is dat jongens veel te veel gecorrigeerd worden in hun natuurlijke gedrag en daardoor gestoord worden in hun ontwikkeling, wat op latere leeftijd juist voor o.a. aggressieproblematiek kan zorgen.
Ben het alleen niet met je eens dat omdat het ene jongetje is hij wel mag slaan enz.
En heb je ook bronnen voor al deze wetenschappelijk bewezen onderzoeken?
"One cries because one is sad. For example, I cry because others are stupid, and that makes me sad."
http://www.aps.nl/APSsite/Nieuws/Jongens+in+beeld.htm
http://www.trouw.nl/onder(...)_meisjes_apart_.html
http://www.laukwoltring.nl/inleiding.htm
Ik zit even snel te googlen, maar dit zijn bijvoorbeeld de eerste 3 hits als je op ontwikkeling jongens googlet.
Misschien interessant leesvoer voor de mensen die menen dat jongens en meisjes eenzelfde aanpak vergen.
http://www.trouw.nl/onder(...)_meisjes_apart_.html
http://www.laukwoltring.nl/inleiding.htm
Ik zit even snel te googlen, maar dit zijn bijvoorbeeld de eerste 3 hits als je op ontwikkeling jongens googlet.
Misschien interessant leesvoer voor de mensen die menen dat jongens en meisjes eenzelfde aanpak vergen.
And when you think of trust
Does it lead you home?
To a place that you only dream of
When you're all alone
Does it lead you home?
To a place that you only dream of
When you're all alone
Ik zeg toch dat ik chargeer om een punt te maken. Maar blijf jij lekker denken dat jongens meiden met piemels zijn, en insinueer vooral dat ik niet kan opvoeden. De praktijk van mijn zeer gesocialiseerde en goed presterende kinderen wijst gelukkig anders uit.quote:Op woensdag 8 april 2009 11:06 schreef snakelady het volgende:
[..]
Hier moet ik even om lachen, ook meisjes kunnen prima gooien hoor, of ze maken er een combinatie van.
Uiteraard is het jouw zaak hoe jij je kinderen op wil voeden, maar een oppas neemt een gedeelte van de opvoeding over en heeft vaak rekening te houden met andere kinderen.
Als een kind dat buitensporig gedrag vertoont omdat moeder het allemaal wel best vind dan vind ik zeker dat de oppas daar iets van mag zeggen.
Net als dat een leerkracht ook een ouder mag wijzen op negatief gedrag.
And when you think of trust
Does it lead you home?
To a place that you only dream of
When you're all alone
Does it lead you home?
To a place that you only dream of
When you're all alone
Shitney, de "bewijzen" die je aanvoert, zijde het gedrag van jongens en meisjes op latere leeftijd, zijn mede veroorzaakt door opvoeding en de normen en waarden die daarin doorsijpelen.
Onder andere veroorzaakt doordat mensen van te voren al bepaald hebben wat jongensgedrag en meisjesgedrag is en hun opvoeding daarop aanpassen.
Hier zijn ook veel onderzoeken naar geweest...
Overigens heb ik twee dochters en verschillen ze als dag en nacht, de jongste lijkt wel een "jongentje" soms, als je het zo wil formuleren.
En mijn meiden janken niet als iets niet lukt overigens..
Onder andere veroorzaakt doordat mensen van te voren al bepaald hebben wat jongensgedrag en meisjesgedrag is en hun opvoeding daarop aanpassen.
Hier zijn ook veel onderzoeken naar geweest...
Overigens heb ik twee dochters en verschillen ze als dag en nacht, de jongste lijkt wel een "jongentje" soms, als je het zo wil formuleren.
En mijn meiden janken niet als iets niet lukt overigens..
Ik insinueerde niks, ik had het over het kind waar TS het over heeft.quote:Op woensdag 8 april 2009 11:12 schreef Shitney het volgende:
[..]
Ik zeg toch dat ik chargeer om een punt te maken. Maar blijf jij lekker denken dat jongens meiden met piemels zijn, en insinueer vooral dat ik niet kan opvoeden. De praktijk van mijn zeer gesocialiseerde en goed presterende kinderen wijst gelukkig anders uit.
Die vertoont namenlijk buitensporig gedrag omdat moeders het wel best vind.
Maar slaan vind ik niet echt goed gesocialiseerd gedrag als ik heel eerlijk ben....
"One cries because one is sad. For example, I cry because others are stupid, and that makes me sad."
Ik zeg toch ook niet dat hij MAG slaan? Ik zeg alleen dat slaan geen reden voor opgetrokken wenkbrauwen is en al helemaal geen bewijs van een slechte opvoeding. En ik zeg dat het bij jongens soms juist beter is voor hun opvoeding om ze wel te laten slaan, dan om ze te verbieden die frustratie te voelen.quote:Op woensdag 8 april 2009 11:08 schreef snakelady het volgende:
[..]
O , ik ben het wel met je eens dat jongens en meisjes ander gedrag vertonen, dat is logisch.
Ben het alleen niet met je eens dat omdat het ene jongetje is hij wel mag slaan enz.
En heb je ook bronnen voor al deze wetenschappelijk bewezen onderzoeken?
Het gaat namelijk helemaal niet om het slaan, dat was nu net mijn punt. De gemiddelde vrouw denkt "slaan mag niet" en vergeet te kijken naar het signaal dat met slaan wordt afgegeven. Die gaat dus het symptoom aanpakken, in plaats van de oorzaak. In plaats van het slaan de godganse dag te verbieden en het jongetje dus alleen maar meer te frustreren, kun je bij een jongen veel beter kijken naar waarom hij slaat. Bij een vierjarige is de kans namelijk groot dat het slaan voortkomt uit het feit dat hij heel veel voelt, maar nog niet kan benoemen. En dat voelen is meestal op die leeftijd ook geen boosheid, maar juist een hele andere emotie.
Mijn oudste kreeg altijd driftbuien als hij andere emoties had (bijvoorbeeld verdrietig, bang), en juist niet als hij boos was. Boosheid kon hij al vrij jong goed hanteren, maar juist die andere emoties, die snapte hij gewoon nog niet. En omdat hij ze niet snapte, en ook niet kon benoemen, verviel hij dan maar in wat hij wel kon, namelijk aggressief doen.
Dat is geen raar fenomeen bij jongetjes, je ziet bijvoorbeeld ook dat jongetjes wiens ouders in scheiding liggen ofzo, of waar andere problemen thuis spelen, dat vertalen in aggressief gedrag op school naar vriendjes toe. Dan kan je wel steeds het kind straf geven omdat het zijn vriendje slaat, maar het enige wat je daarmee bereikt is dat het kind méér frustraties krijgt en dus nog moeilijker gedrag gaat vertonen. Je kunt ook gewoon accepteren dat het gedrag nu eenmaal bij de manier van omgaan met frustraties van jongens hoort, en proberen de kern van de frustraties weg te nemen. Dat is veel constructiever.
And when you think of trust
Does it lead you home?
To a place that you only dream of
When you're all alone
Does it lead you home?
To a place that you only dream of
When you're all alone
Ok, maar eerder had je het over slaan van de moeder! Dat laat jij zelf toe en probeerd de klappen te ontwijken.
Dat is heel wat anders dan je nu typt.
Mijn oudste heeft ook wel eens een driftbui, dan zet ik haar op de gang, ze mag een blaadje/krant/doos kapotscheuren ( en daarna zelf opruimen) en helemaal uitrazen, niks mis mee.
Maar niet mij, haar vader, haar zusje, de katten of wat dan ook levends gaan slaan.
Dat is heel wat anders dan je nu typt.
Mijn oudste heeft ook wel eens een driftbui, dan zet ik haar op de gang, ze mag een blaadje/krant/doos kapotscheuren ( en daarna zelf opruimen) en helemaal uitrazen, niks mis mee.
Maar niet mij, haar vader, haar zusje, de katten of wat dan ook levends gaan slaan.
"One cries because one is sad. For example, I cry because others are stupid, and that makes me sad."
Nee, dat is feitelijk onjuist. Het is een wetenschappelijk feit dat de hersens van jongens zich anders en op een ander tempo ontwikkelen dan de hersens van meisjes. Zelfs als je 1 jongen en 1 meisje in een klinische omgeving aan precies dezelfde stimuli en opvoeding blootstelt, zal de ontwikkeling en het gedrag anders verlopen. De taalontwikkeling van meisjes verloopt bijvoorbeeld anders dan die van jongens, net als de motorische ontwikkeling, en dat is nu net een van die dingen die in het onderwijs eigenlijk tekortschiet. Het onderwijssysteem verloopt eigenlijk op het moment volgens het ontwikkelingspatroon van meisjes, en niet van jongens. Met als gevolg bijvoorbeeld dat er veel meer jongens uitvallen in het reguliere systeem en er veel meer jongens dan meisjes in het speciaal onderwijs zitten. Er zijn dus plannen om op lange termijn te onderzoeken hoe het onderwijssysteem aangepast zou kunnen worden om dat terug te dringen.quote:Op woensdag 8 april 2009 11:12 schreef MarMar het volgende:
Shitney, de "bewijzen" die je aanvoert, zijde het gedrag van jongens en meisjes op latere leeftijd, zijn mede veroorzaakt door opvoeding en de normen en waarden die daarin doorsijpelen.
Onder andere veroorzaakt doordat mensen van te voren al bepaald hebben wat jongensgedrag en meisjesgedrag is en hun opvoeding daarop aanpassen.
Hier zijn ook veel onderzoeken naar geweest...
Overigens heb ik twee dochters en verschillen ze als dag en nacht, de jongste lijkt wel een "jongentje" soms, als je het zo wil formuleren.
En mijn meiden janken niet als iets niet lukt overigens..
And when you think of trust
Does it lead you home?
To a place that you only dream of
When you're all alone
Does it lead you home?
To a place that you only dream of
When you're all alone
Ik ken het jongetje in kwestie niet, maar heb je weleens bedacht dat het zo zou kunnen zijn dat het jongetje zich bij de oppas helemaal niet fijn voelt? Omdat ie er niks mag, en de hele dag straf krijgt, en niet helemaal begrijpt wat er van hem verwacht wordt omdat hij nog niet zo verbaal is?quote:Op woensdag 8 april 2009 11:24 schreef snakelady het volgende:
Ok, maar eerder had je het over slaan van de moeder! Dat laat jij zelf toe en probeerd de klappen te ontwijken.
Dat is heel wat anders dan je nu typt.
Mijn oudste heeft ook wel eens een driftbui, dan zet ik haar op de gang, ze mag een blaadje/krant/doos kapotscheuren ( en daarna zelf opruimen) en helemaal uitrazen, niks mis mee.
Maar niet mij, haar vader, haar zusje, de katten of wat dan ook levends gaan slaan.
Meertalige kinderen hebben sowieso een iets langzamere taalontwikkeling dan enkeltalige kinderen, en jongens hebben weer een langzamer taalontwikkeling dan meisjes.
Het zou dus kunnen - ik zeg niet dat het zo is, maar het zou een verklaring kunnen zijn - dat het jongetje in kwestie gewoon niet snapt wat er van hem verwacht wordt. De opmerking van TS dat hij haar soms zo apathisch aan kan kijken lijkt er wel op te wijzen dat hij nog niet zo verbaal is en gewoon niet alles begrijpt.
Op het moment dat zijn moeder hem dan komt halen, komt al die frustratie eruit en richt zich juist op degene die het meest na staat.
Dat ie zijn moeder slaat zou dus net zo makkelijk een teken kunnen zijn dat hij juist heel erg veilig gehecht is. Dat is aannemelijker dan dat hij onveilig gehecht is, want onveilig gehechte kinderen doen dat juist niet.
Het komt vrij vaak voor dat kinderen in de peuter-kleuterleeftijd bij anderen heel zoet en lief zijn en thuis slaande, schoppende, krijsende, niet luisterende etterbakken. Dat is juist een goed teken, over het algemeen, het geeft aan dat ze zich thuis veilig genoeg voelen om zichzelf te uiten. Het is juist het begin van socialisatie vanuit een veilige haven.
Nogmaals, ik ken dit kind verder niet, maar wat TS vertelt doet mij juist gezond en volgens een normaal ontwikkelingspatroon aan.
And when you think of trust
Does it lead you home?
To a place that you only dream of
When you're all alone
Does it lead you home?
To a place that you only dream of
When you're all alone
misschien behulpzaam: mijn ervaringen hierin. op mijn 20ste paste ik heel veel op mijn broertje, toen 4. ons neefje (toen 7, adhd voedselallergie en veel problemen) wilde graag ook vaak bij ons spelen. ik heb toen met mijn tante afgesproken dat dat mocht op voorwaarde dat ik hem gelijk mocht behandelen als mijn broertje. dus dat ik straf uit kon delen en dat dat dan opgevolgd werd enzo. dat ging heel goed. eerlijk gezegd had ik nooit veel problemen met neefje, dit itt wanneer neefje gewoon thuis was. klinkt arrogant, maar het is waar. ik ben een snifje van de 'ouderwetsche' strenge aanpak gecombineerd met het idee dat een kind ook al een volwaardig persoon is met een mening die best gehoord mag worden. tante is meer van de softe aanpak. punt is: het boeide mij geen zak wat neefje thuis uitvrat (zo heeftie een keer het huis in de hens gestoken) zolang hij zich bij ons maar gedroeg. punt uit. dat werkte prima.
Your mind don't know how you're taking all the shit you see
Dont believe anyone but most of all dont believe me
God damn right it's a beautiful day Uh-huh
Dont believe anyone but most of all dont believe me
God damn right it's a beautiful day Uh-huh
oei wat een discussie is dit geworden.
als eerste wil ik duidelijk maken dat ik echt niet alleen negatief denk over dat jongetje.
zijn gedrag is negatief ja, maar zoals ik al zei kan hij ook erg lief zijn en ze spelen hartstikke leuk samen.
ik heb zelf trouwens twee jongens van 4 en 6.
ook was het niet de bedoeling om heel negatief te doen over zijn moeder. we kunnen goed met mekaar opschieten en helpen elkaar met een aantal dingen.
iemand merkt er op dat die moeder zelf ook met haar handen in het haar kan zitten? dat klopt ook want vaak als ie weer zo gek loopt te doen hoor ik haar zuchten en zegt ze dat ze het niet normaal vind, dat ze zo nooit andere kinderen ziet doen.
over dat taalprobleem: ok ,mss een beetje té om het een probleem te noemen. hij gaat er voor naar een logopedist. ik zelf steek er ook moeite in om iets uit te leggen als hij het niet begrijpt.
ik werk niet via een gastouderbureau. op een dag stond ze aan de deur met hem met de vraag of ik op haar zoontje kon passen. ze had me wel eens op school gezien en ze wist ook mijn adres omdat ze niet zo ver bij mij vandaan woont.
omdat ik al vaker oppaskindjes had gehad en ook gastouder ben geweest wist ik dat ik dat aankon en vond het heel gezellig dat hij zou gaan komen.
ik pas 5 dagen op hem en hij blijft ook slapen.
iemand haalde het ziek zijn en het niet naar school gaan aan. hij is zolang ik hem ken meer ziek dan niet ziek en heeft dus ook veel school gemist. ook houdt zijn moeder hem vaak thuis omdat ze te moe is om hem naar school te brengen of omdat het buiten koud is.
wbt zijn drukke gedrag. ik heb al heel wat oppaskindjes gehad en zelf heb ik ook twee jongens. maar ik vind dat je druk hebt en druk.
bij mij thuis mogen ze zeker zich lekker uitleven, rennen en gekke spelletjes doen. maar om kinderen nu doelloos als een dolle stier door de kamer te laten rennen? ik heb het eerst toegelaten maar ik zag dus dat dat het enige was wat hij de hele dag deed. ik vind dat geen uitlaatklep meer.
en de hele dag lopen corrigeren, roepen nee dit mag niet bla bla en straf geven doe ik ook niet hoor. zou ik zelf moe van worden.
als eerste wil ik duidelijk maken dat ik echt niet alleen negatief denk over dat jongetje.
zijn gedrag is negatief ja, maar zoals ik al zei kan hij ook erg lief zijn en ze spelen hartstikke leuk samen.
ik heb zelf trouwens twee jongens van 4 en 6.
ook was het niet de bedoeling om heel negatief te doen over zijn moeder. we kunnen goed met mekaar opschieten en helpen elkaar met een aantal dingen.
iemand merkt er op dat die moeder zelf ook met haar handen in het haar kan zitten? dat klopt ook want vaak als ie weer zo gek loopt te doen hoor ik haar zuchten en zegt ze dat ze het niet normaal vind, dat ze zo nooit andere kinderen ziet doen.
over dat taalprobleem: ok ,mss een beetje té om het een probleem te noemen. hij gaat er voor naar een logopedist. ik zelf steek er ook moeite in om iets uit te leggen als hij het niet begrijpt.
ik werk niet via een gastouderbureau. op een dag stond ze aan de deur met hem met de vraag of ik op haar zoontje kon passen. ze had me wel eens op school gezien en ze wist ook mijn adres omdat ze niet zo ver bij mij vandaan woont.
omdat ik al vaker oppaskindjes had gehad en ook gastouder ben geweest wist ik dat ik dat aankon en vond het heel gezellig dat hij zou gaan komen.
ik pas 5 dagen op hem en hij blijft ook slapen.
iemand haalde het ziek zijn en het niet naar school gaan aan. hij is zolang ik hem ken meer ziek dan niet ziek en heeft dus ook veel school gemist. ook houdt zijn moeder hem vaak thuis omdat ze te moe is om hem naar school te brengen of omdat het buiten koud is.
wbt zijn drukke gedrag. ik heb al heel wat oppaskindjes gehad en zelf heb ik ook twee jongens. maar ik vind dat je druk hebt en druk.
bij mij thuis mogen ze zeker zich lekker uitleven, rennen en gekke spelletjes doen. maar om kinderen nu doelloos als een dolle stier door de kamer te laten rennen? ik heb het eerst toegelaten maar ik zag dus dat dat het enige was wat hij de hele dag deed. ik vind dat geen uitlaatklep meer.
en de hele dag lopen corrigeren, roepen nee dit mag niet bla bla en straf geven doe ik ook niet hoor. zou ik zelf moe van worden.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Hai Grijpwijk,
Ik wilde vanochtend al wat advies typen speciaal aan jou gericht, maar had er geen tijd meer voor. Nu lees ik je reactie en dat maakt de hele zaak wel wat anders. Had ik je verkeerd ingeschat dus, sorry daarvoor.
Ik wou vanochtend al zeggen dat het klinkt alsof het jongetje misschien wat structuur en aandacht tekort komt, en nu ik je verhaal verder lees klinkt dat nog meer zo. Als hij 5 dagen op de opvang zit en ook nog blijft slapen, en vaak niet naar school gaat, klinkt het inderdaad wel wat ernstiger.
Wat je zou kunnen doen - dat zou ik wel overleggen met de moeder trouwens - is een gestructureerd dagschema voor hem maken. Een beetje zoals de nanny dat ook doet en zoals men ook wel met autistische kinderen doet. Wat helpt bij kinderen die nog niet zo verbaal zijn is een schema met plaatjes, dat is gelijk een leuk projectje om samen te doen. Plaatjes knippen uit tijdschriften of samen stempelen/kleuren/tekenen, en dan bij elke activiteit een plaatje.
Maak een groot vel met daarop de uren van de dag en dan bij elk uur een plaatje van wat je dan gaat doen. Dus een plaatje voor eten, een plaatje voor buitenspelen, een plaatje voor rustig televisiekijken, etcetera. Uiteraard beginnen de plaatjes met naar school gaan.
Zo maak je het voor hem wellicht wat overzichtelijker wat er van hem verwacht wordt. Bouw wel voldoende momenten in voor lekkere drukke dingen, afgewisseld met een rustig moment. Dus bijvoorbeeld na het eten-plaatje een plaatje voor buitenspelen, zodat hij weet dat na het rustig aan tafel zitten er weer iets druks volgt.
Het klinkt misschien als veel werk voor een oppaskindje, maar als je er een gezamenlijk project met het jongetje zelf en zijn moeder van maakt, gaat hij waarschijnlijk op den duur zelf aangeven dat het nu tijd is voor het een of ander. En voor je eigen kinderen is zo'n schema wellicht ook wel handig, dus dan hebben jullie er allemaal wat aan. Moeder heeft er hopelijk dan ook wat houvast aan, zodat het jongetje ook thuis wat meer structuur krijgt.
Succes ermee!
Ik wilde vanochtend al wat advies typen speciaal aan jou gericht, maar had er geen tijd meer voor. Nu lees ik je reactie en dat maakt de hele zaak wel wat anders. Had ik je verkeerd ingeschat dus, sorry daarvoor.
Ik wou vanochtend al zeggen dat het klinkt alsof het jongetje misschien wat structuur en aandacht tekort komt, en nu ik je verhaal verder lees klinkt dat nog meer zo. Als hij 5 dagen op de opvang zit en ook nog blijft slapen, en vaak niet naar school gaat, klinkt het inderdaad wel wat ernstiger.
Wat je zou kunnen doen - dat zou ik wel overleggen met de moeder trouwens - is een gestructureerd dagschema voor hem maken. Een beetje zoals de nanny dat ook doet en zoals men ook wel met autistische kinderen doet. Wat helpt bij kinderen die nog niet zo verbaal zijn is een schema met plaatjes, dat is gelijk een leuk projectje om samen te doen. Plaatjes knippen uit tijdschriften of samen stempelen/kleuren/tekenen, en dan bij elke activiteit een plaatje.
Maak een groot vel met daarop de uren van de dag en dan bij elk uur een plaatje van wat je dan gaat doen. Dus een plaatje voor eten, een plaatje voor buitenspelen, een plaatje voor rustig televisiekijken, etcetera. Uiteraard beginnen de plaatjes met naar school gaan.
Zo maak je het voor hem wellicht wat overzichtelijker wat er van hem verwacht wordt. Bouw wel voldoende momenten in voor lekkere drukke dingen, afgewisseld met een rustig moment. Dus bijvoorbeeld na het eten-plaatje een plaatje voor buitenspelen, zodat hij weet dat na het rustig aan tafel zitten er weer iets druks volgt.
Het klinkt misschien als veel werk voor een oppaskindje, maar als je er een gezamenlijk project met het jongetje zelf en zijn moeder van maakt, gaat hij waarschijnlijk op den duur zelf aangeven dat het nu tijd is voor het een of ander. En voor je eigen kinderen is zo'n schema wellicht ook wel handig, dus dan hebben jullie er allemaal wat aan. Moeder heeft er hopelijk dan ook wat houvast aan, zodat het jongetje ook thuis wat meer structuur krijgt.
Succes ermee!
And when you think of trust
Does it lead you home?
To a place that you only dream of
When you're all alone
Does it lead you home?
To a place that you only dream of
When you're all alone
In Twente is dat redelijk normaal jaquote:Op woensdag 8 april 2009 10:25 schreef MeNicole het volgende:
[..]
Ja precies dan word het anders. maar dat stukje wat Swets terug pakte was over dat het kindje het zo uitsprak. Ik vind dat eigenlijk heel normaal dat kinderen dat niet goed uitspreken.
Daar doen ze het als het even kan hun hele leven zo 
troel (de ~ (v.), ~en)
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
Blanke kaaskoppen gaan hier even vertellen hoe een kind van een Roemeense moeder en Italiaanse vader zich zou moeten gedragen
Wel eens van verschillen in cultuur gehoord
Wel eens van verschillen in cultuur gehoord
Nou ja, sowieso...quote:Op donderdag 9 april 2009 06:28 schreef Neemmijnietserieus het volgende:
Blanke kaaskoppen gaan hier even vertellen hoe een kind van een Roemeense moeder en Italiaanse vader zich zou moeten gedragen
Wel eens van verschillen in cultuur gehoord
Je bent niet blij met de invloed die dat kindje op jouw kinderen heeft. Dan zeg je toch dat je niet langer op.
En als je dat niet wil is het mss zinnig om eens met de ouders te gaan praten over de dingen die jou opvallen, het drukke, het vele ziekzijn etc. etc. Wat verwacht je nou van dit topic?
Dat wij allemaal gaan zeggen 'jeetje ja, dat is idd wel een beetje vreemd gedrag'. En dan?
***
Het is een gegeven dat Roemeense moeders hun kids enorm verwennen (materieel en indien mogelijk). Sterker nog, in die samenleving daar is het heel normaal dat kinderen in bed de plaats van papa innemen tot hun tiende jaar, of zelfs nog ouder, en lekker naast mams liggen.
Ik vind die kinderen daar, kijkend met mijn ogen dus, straal verwend en vervelend. Maar goed, wie ben ik om er kritiek op te hebben als ze het daar al decennia lang zo doen.
Ik vind die kinderen daar, kijkend met mijn ogen dus, straal verwend en vervelend. Maar goed, wie ben ik om er kritiek op te hebben als ze het daar al decennia lang zo doen.
Dat is best heel interessant wat je daar zegt.
Dat geeft iig een hele andere kijk op het verhaal. Voor de ouders, of dan toch iig de moeder zal het dus, als dat idd zo is, vrij normaal gedrag zijn...
Dat geeft iig een hele andere kijk op het verhaal. Voor de ouders, of dan toch iig de moeder zal het dus, als dat idd zo is, vrij normaal gedrag zijn...
***
Ik herken het in ieder geval als redelijk normaalquote:Op donderdag 9 april 2009 09:12 schreef Brighteyes het volgende:
Dat is best heel interessant wat je daar zegt.
Dat geeft iig een hele andere kijk op het verhaal. Voor de ouders, of dan toch iig de moeder zal het dus, als dat idd zo is, vrij normaal gedrag zijn...
Datzelfde gedrag zie je trouwens ook wel terug bij straal verwende Nederlandse kinderen.
Ongeacht of het gedrag voor Roemeense kinderen als "normaal" wordt beschouwd, en of die moeder hem uit culturele overwegingen tot op het bot verwent is het heel simpel als hij bij TS thuis is:
In mijn huis gelden mijn regels, ook als de moeder van het betreffende kind erbij is. Als moeders niet ingrijpt in mijn huis, dan doe ik het.
Verder blijft het lastig voor TS, een kind wat thuis volledig z'n gang kan gaan omdat de ouders, om wat voor reden dan ook, weinig tot geen structuur in hun opvoeding hebben, zal simpelweg moeten leren dat het in het huis van TS anders gaat, ook als z'n eigen moeder toevallig aanwezig is.
Aanspreken op hun manier van opvoeden is moeilijk en eigenlijk je taak niet, maar als hij zich bij jou thuis niet weet te gedragen en al invloed heeft op je eigen kinderen dan moet je serieus overwegen of het een geschikt oppaskind is voor jouw gezin.
In mijn huis gelden mijn regels, ook als de moeder van het betreffende kind erbij is. Als moeders niet ingrijpt in mijn huis, dan doe ik het.
Verder blijft het lastig voor TS, een kind wat thuis volledig z'n gang kan gaan omdat de ouders, om wat voor reden dan ook, weinig tot geen structuur in hun opvoeding hebben, zal simpelweg moeten leren dat het in het huis van TS anders gaat, ook als z'n eigen moeder toevallig aanwezig is.
Aanspreken op hun manier van opvoeden is moeilijk en eigenlijk je taak niet, maar als hij zich bij jou thuis niet weet te gedragen en al invloed heeft op je eigen kinderen dan moet je serieus overwegen of het een geschikt oppaskind is voor jouw gezin.
|
|
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |