Beste Fokkers,
Ik woon nu een half jaar samen met mijn vriendin..
VOordat we gingen samenwonen was eigenlijk alles koek en ei..
Mijn vriendin was geslaagd voor haar MBO en daarna gingen we samenwonen
60 km van haar oorspronkelijke woonplaats.. Zij zou hier in deze woonplaats
een vervolg opleiding gaan doen.. Echter mevrouw is hier al na 2 weken mee gestopt.
want ze wou een andere opleding gaan doen.
.. ik denk dat kan gebeuren..
Vervolgens doet ze weer 2 weken een opleiding en stopt hier ook weer mee.
daarna heeft mevrouw 3 maanden niks gedaan om vervolgens weer een opleiding te gaan
proberen, echter weer na 2 weken vind mevrouw er niks meer aan en stopt er zonder
enig overleg mee en nu zit ze dus weer thuis. Met een hond die ze o zo graag wilde hebben(hoefde van mij opzich niet)
Werk zoeken kan mevrouw ook niet want mevrouw heeft deze instelling:
"het regend en waait dus ik ga niet naar een uitzendbureau"..
Verder is er nog het bazige karakter van mevrouw.. Ik werk nu van 8 tot 4..
omdat zij dat prettig vond.. en opzich zijn het ook wel prettige tijden.. alleen wil
ik soms ook weleens van 9 tot 5 werken.. Alleen als ik dat probeer voor te stellen
wordt mevrouw boos en aggressief.. Jah ik moet het voorstellen.. Ik heb zoiets van
ik doe een "mededeling" en klaar. Nee hoor daar moet eerst weer over gediscusseerd worden,
dan wordt je toch bang en gek van.
Als ik een kwartier later thuis ben dan normaal wordt mevrouw boos en aggresief.
Omdat ik dan mijn werk blijkbaar meer voorrang geef dan haar. Zij snapt gewoon
niet dat je soms eens wat langer door gaat.
Het wil bij mijn werk ook nog weleens voorkomen dat ik naar het zuiden des lands(150km) moet
om daar een dag op kantoor te zitten. Nou dan is mevrouw al helemaal pist off.. Omdat ik
dan een uur eerder als normaal weg moet en een uur later als normaal thuis ben...
Mevrouw gaat dan compleet door het lint.. ze heeft zelfs al een gat in een deur geschopt..
En als ik dan de volgende ochtend weg ga probeert ze me ook nog tegen te houden.
Ik heb haar al tig keer ingepeperd dat ze eens moet ophouden met haar aanstellerige, jankerige,
bazige en luie gedrag..
Deze hele situatie vreet eigenlijk aan mij. Omdat mijn werk een flexibele houding vereist. Zelf
ben ik wel flexibel.. Maar er wordt mij gewoon totaal geen vrijheid gegund kwa werktijden etc. En
dus word het flexibel zijn heel lastig voor mij gemaakt vanuit thuis. Toen ik nog thuis woonde
was het even mededelen aan pa en ma en klaar. Ik ben opgevoed om zo flexibel mogelijk te zijn.
Ik ben voor de rest niet veel eisend met haar in tegendeel zelfs, ze mag van mij doen wat ze wil.
Ze krijgt genoeg etc.. want geld heeft ze niet
Ik zit te twijfelen of ik hier mee moet door gaan of stoppen..
Telkens denk ik weer, als ze de volgende keer weer onredelijk en aggressief wordt dan bel ik
haar ouders op dat ze haar rommeltje weer mogen ophalen.. Maarja dan sluit je maar weer een
of andere compromis in de hoop dat het beter wordt..
Maar het houd gewoon eens op met de compromissen..
En dan wil ze ook nog eens kinderen etc..