De kunst van het loslaten van je ex! Deel 75

En een traantje laten mag best doe ik ook nog zo af en toe hoor..

Want kan wel 100 dingen verzinnen waarom ik niet bij haar moet zijn en dat zou genoeg moeten zijn maar soms als ik moe ben en alleen dan is mijn gevoel het er niet mee eens.

Anderzijds voel ik me als ik uitgerust ben 100x sterker en exact zoals de jongeman die ik was toen ik haar voor het eerst ontmoete

En soms wil je niet geloven dat die ander ook tegen een ander 'ik hou van jou' kan zeggen.

Gewoon volhouden en jezelf vorohouden dat er blijkbaar een ander(e) soort liefde voor je klaarligt ergens die 10x beter zal zijn dan wat je nu had.

Rug recht, schouders naar achter, blik op oneindig en proberen een beetje met mensen die je aardig vind of een totaal vreemde lekker te praten om te praten helpt goed, dat je naar de ander kijkt is onvermeiderlijk..

[ Bericht 23% gewijzigd door Chev op 29-04-2009 23:37:02 ]

[ Bericht 100% gewijzigd door vermiljoen op 30-04-2009 08:44:46 ]

Koninginnendag was eigenlijk best wel oke in eerste instantie zat ik 'n beetje in de stres, lekker gerelaxed, gegeten niet té veel gedronken ( ) over de markt geweest en toen ik me lekker voelde even uitgeweest.

Ik snap eigenlijk niet waar ik me zorgen om maakte.. als je eenmaal buiten onder de mensen bent dan maakt het niet zoveel uit of je je ex wel of niet ziet eigenlijk je kan toch alle kanten op met zo'n beetje iedereen die je enigsinds vaag kent die in een omtrek van 500m ergens rondhangt haha

quote:

Op woensdag 29 april 2009 18:51 schreef formerjellybean het volgende:

[..]

Thanks aan een kant is het net of die het erom doet gewoon om een reactie uit me te krijgen.

Ik weet hoe introvert hij is en om dan ineens heel erg met liefdesverklaringen naar een meisje te lopen gooien klopt gewoon voor mijn gevoel niet.

Ergens wil ik de eer aan mezelf hooghouden, maar ik begin spijt als haren op mijn hoofd te krijgen dat ik ooit wat met hem ben begonnen.
Ik heb juist wel een officiele foto die ik eerst gespot had van hem en zijn broer gewoon weggehaald.

Het is ook heel dubbel want voor mezelf wil ik heel erg boven de situatie staan, maar voor mijn gevoel maakt hij het me niet makkelijk. Het is net alsof hij erop kickt om een soort reactie uit me te krijgen.

Mijn lontje is minder op het moment en ik ben bang dat hij misschien op het moment nog wel te maken krijgt met mijn korte lontje.

Van wat jij zegt komt het best kinderachtig en onzeker over van zijn kant. Je moet daar proberen boven te staan, weet dat het moeilijk is en ik zou het denk ik persoonlijk niet eens kunnen.

quote:

Op dinsdag 28 april 2009 13:02 schreef Chev het volgende:

[..]

Bedankt voor het delen Scarlet top van je.
Maar jij bent toch ook verlieft geworden, als je meteen in een nieuwe relatie stapte? Hoe lang duurde die eigenlijk?
Even uit nieuwschierigheid, mis je nu wel eens de jongen uit je eerste of tweede relatie (of beide)?

Die nieuwe relatie duurde 1 jaar. Mijn oude relatie rammelde van alle kanten: alleen maar ruzie, aan, uit. Ik kon hem niet loslaten (of ja eigenlijk niet alleen laten) omdat ik een beetje bang was om alleen te zijn, dus bleven we vrienden. Toen ik nog met hem omging heb ik nieuwe mensen leren kennen, waaronder mijn nieuwe vriend. Op een gegeven moment had ik alle moed verzameld en heb ik hem aan de kant gezet. Genietend van mijn vrijheid en nieuwe vrienden. Met die nieuw jongen, die ik al heel lang kon ( al vanaf de middelbare) ben ik toen mee naar huis gegaan. Zo een aantal keer gedaan en toen had ik een relatie. Bij mij is het dus geleidelijk gegaan.

Ik miste de eerste jongen uit de eerste relatie helemaal niet. Leefde op een roze wolk. Je kent dat wel als je net verliefd bent. Maar na een tijdje gaat die wolk ook weg en merk je dat je niet aan jezelf gewerkt hebt en met hetzelfde probleem zit (niet alleen kunnen zijn) en toen ging het weer uit. Dat bedoel ik met verwerken. Ik vulde het ene gat met het andere. Toen dat uit was merkte ik dat lk twee relaties te verwerken had. NIet dat ik de eerste jongen terug wilde, helemaal niet. Maar ik had in mezelf moeten investeren in plaats van in een ander.

Het vreemde en vervelende is dat het me af en toe ineens voor de kop mept. Een hele fijne dag gehad zit ik in de auto, rij in de buurt van haar oude huis... en ineens is mijn vrolijkheid helemaal op. Omdat ik daar zoveel van baal, wordt de vrolijkheid ook niet echt meer opgevuld. Nu ben ik gelukkig dronken, val zo in mijn bed en sta morgen vast wel weer beter op, maar toch is het vervelend.

Help, dit is echt te veel om te lezen allemaal! Heb dit topic nu dus ook nodig

Ik moet er ondertussen nog erg aan wennen dat ik hem niet meer dagelijks online spreek, niet meer sms en hem niet meer zie. Het zien opzich is niet zo wennen, zag hem maar 1 keer p/w maar toch.
Ik mis hem, maar toch went het heel snel...en toch voelt het leeg.
Heb hm sinds het uit is (ruim een week) ook bijna niet gesproken of online. Voel me beetje alleen op die manier. Alsof we elkaar ook echt niets meer te zeggen hebben.

Hij was dus niet op Rondje Wormerveer

Op zich maar beter ook. Ik had wel bericht gehad de dag ervoor van zijn broer uit afghanistan.
Dat helpt op zich wel.

Voor mezelf had ik een berichtje gestuurd even naar hem ook om excuses aan te bieden dat die foto weg had gehaald want dat vond ik voor mezelf te ver gaan en ook doorgegeven dat ik nog steeds contact heb met zijn broer.

Dat vond ik van mezelf zo eerlijk omdat ik weet dat dat een goede vriendschap is en ik ook rare situaties wil voorkomen.
Aan de andere kant als hij moeite heeft met mijn vriendschap met zijn broer is dat zijn probleem.

De komende tijd wil ik even veel afleiding doen en even lekker niet met hem bezig zijn want voor mijn gevoel ben ik dat al te lang mee bezig geweest en voor mezelf heb ik het idee als ik er te lang mee bezig blijf dat de boel escaleert .

quote:

Op vrijdag 1 mei 2009 18:57 schreef Scarlet... het volgende:
Die nieuwe relatie duurde 1 jaar.
[knip[

Bedankt voor je reactie Scarlet.
Tja ik denk wel dat ik snap wat je bedoel (op die roze wolk), het is natuurlijk voor iedereen anders, maar soms is een relatie niet goed en gaat het kapot, wat de redenen ook zijn.

Ik ben bang dat het voor m'n ex hetzelfde geld als voor jou toen zeg maar, maargoed daar komt ze vanzelf wel achter. 't is niet dat ik haar terug hoef, toch mis ik haar wel soms nog, dan spoken beelden door m'n hoofd van mooie herinneringen (bijv bij mooie muziek, een herkennings iets, een film) maar soms is het maar beter zo denk ik ook, ze paste op een gegeven moment niet meer bij me, en ik blijkbaar niet bij haar omdat ze op die roze wolk zat met een ander , en ze heeft zo te zien nog weinig geleerd als ik mensen zo hoor die ik ken die ook met haar nieuwe vriendje omgaan.

Maargoed misschien is ze gelukkig nu, gun haar dat ook wel

Maargoed ik zie het wel, mijn leven begint nu aardig op orde te geraken, ik sport veel sinds 'n maand en voel me hierdoor enorm energiek en heb geen échte behoefte aan een relatie (meer) momenteel, al zou ik, als ik de juiste persoon ontmoet best een deel van mijn drukke leventje nu op willen geven

Mijn advies neem de tijd voor jezelf, je kan je hele leven met iemand samen zijn, de tijd die je hebt NA een lange relatie kan je het beste besteden aan jezelf, en daar heeft ieder zijn eigen tijd voor nodig, in mijn geval bijna een jaar

Nu ga ik slapen morgen weer naar m'n werk ofwel 6 uurtjes slaap!

[ Bericht 3% gewijzigd door Chev op 04-05-2009 00:37:54 ]

Mn ex loslaten is niet zo moeilijk, meer het gevoel dat je weer alleen bent. Geen lichamelijk contact, geen sex, geen iemand die er is... that's the problem atm

Dat probleem lost mijn ex dus op door meteen iemand anders dat op te laten vullen (no pun intended). Tenminste, het is dat of ik heb echt niks voor haar betekend. Het lijkt in ieder geval of ze al over me heen is en dat maakt het voor mij des te moeilijker. Wat een sukkel ben ik ook, heel mijn zondag laten verpesten door haar..

quote:

Op maandag 4 mei 2009 00:19 schreef Chev het volgende:

[..]

Maargoed misschien is ze gelukkig nu, gun haar dat ook wel

Dat vind ik knap van je, goede instelling denk ik uiteindelijk.
Ik wil dat ook wel kunnen zeggen onderhand.

quote:

Op maandag 4 mei 2009 09:27 schreef lightmoon het volgende:
Dat vind ik knap van je, goede instelling denk ik uiteindelijk.
Ik wil dat ook wel kunnen zeggen onderhand.

Ondanks dat ze me pijn heeft gedaan op verschillende manieren, me trappen na heeft gegeven door en dingen tegen en over me heeft gezegt heeft die niet waar zijn en/of die niet nodig waren weet ik dat het woorden waren uit emotie.

De dingen die ze heeft gezegt zal misschien haar waarheid zijn, en als ze daar vrede me kan krijgen (wat ik zeker niet zou kunnen) dan zij het zo.

Goed ik was een wrak, had gelukkig mijn ouders en 2 goede vrienden om op terug te vallen, en zal ook niet altijd redelijk geweest zijn, maar de enige manier om destijds haar regen van onlogische verwijten te stoppen was voor mij door compleet het contact te breken, en elke vorm van contact te negeren, niet te reageren, zonder haar pijn te (willen) doen en de trappen na te incasseren mensen weten soms niet wat hun woorden aanrichten bij andere mensen, wees voorzichtig met wat je zegt.

In ieder geval kan ze me niet meer raken nu en ik hoop dat ze heeft gevonden wat ze zocht en geleerd heeft van de fouten die ze gemaakt heeft, net als ik gedaan heb ^{(te veel consessies, te weinig op strepen staan)}, en dus gelukkig is nu, wat dat voor haar ook mag betekenen, maar ik ken haar wel 'n beetje, en ze veranderd niet snel en doet momenteel dezelfde dingen als ze met mij deed, maar zal denk ik geen glimlach kunnen onderdrukken als het uit gaat met de persoon die voor haar échte liefde was (en ik niet)

Maar gelukkig zie of hoor ik weinig van haar, en dat hou ik liever ook zo via via kom ik er snel genoeg achter als ik iets moet weten.

quote:

Op maandag 4 mei 2009 00:50 schreef maniack28 het volgende:
Mn ex loslaten is niet zo moeilijk, meer het gevoel dat je weer alleen bent. Geen lichamelijk contact, geen sex, geen iemand die er is... that's the problem atm

Hoe herkenbaar.

Ik vlieg ook nog steeds tussen woede naar haar en hopen dat ze gelukkig is.. ook het station "hoop" doe ik regelmatig aan.

quote:

Op maandag 4 mei 2009 10:49 schreef Miesjel het volgende:

[..]

Hoe herkenbaar.

Ik vlieg ook nog steeds tussen woede naar haar en hopen dat ze gelukkig is.. ook het station "hoop" doe ik regelmatig aan.

Zijn inderdaad fases, ik zit nu in de "kan me eigenlijk geen ruk schelen wat je doet" fase

quote:

Op maandag 4 mei 2009 12:05 schreef lightmoon het volgende:
Zijn inderdaad fases, ik zit nu in de "kan me eigenlijk geen ruk schelen wat je doet" fase

Reken er maar op dat de fases met een donderslag kunnen veranderen in elke vorm mogelijk, want niks is zo veranderlijk als menselijke emoties heb ik wel gemerkt

quote:

Op maandag 4 mei 2009 12:05 schreef lightmoon het volgende:

[..]

Zijn inderdaad fases, ik zit nu in de "kan me eigenlijk geen ruk schelen wat je doet" fase

Das een heerlijke fase. Ik zit er trouwens nog niet in, maar herken hm wel.

quote:

Op maandag 4 mei 2009 13:29 schreef vencodark het volgende:

[..]

Das een heerlijke fase. Ik zit er trouwens nog niet in, maar herken hm wel.

Hoop dat deze fase beetje lang door gaat idd. Stuk beter dan kwaad zijn enzo. Hoop dat jij er ook snel in komt!

quote:

Op maandag 4 mei 2009 12:25 schreef Chev het volgende:

[..]

Reken er maar op dat de fases met een donderslag kunnen veranderen in elke vorm mogelijk, want niks is zo veranderlijk als menselijke emoties heb ik wel gemerkt

True...

quote:

Op maandag 4 mei 2009 16:51 schreef mstr het volgende:
Ik zou zo weer wat kunnen posten, ben enigszins teleurgesteld.

Het leven zit vol met verassingen, verwondering en teleurstellingen, we moeten alles verwerken op onze eigen manier. Als het schrijven erover je helpt zou ik dat zeker doen