De kunst van het loslaten van je ex! Deel 75

quote:

Op dinsdag 28 april 2009 10:05 schreef Scarlet... het volgende:
Zo aantrekkelijk vond ik hem niet. Zit een beetje een nare nasmaak aan. Verder kom ik hem eigenlijk nooit tegen. Laatste keer was twee maanden geleden denk ik. We praten ook nooit met elkaar en kijken elkaar niet aan. Hij doe net alsof ik niet besta. Denk dat het ook wel een beetje daar aan ligt. Heb ook met hem samen gewoond, dus voor mij is het niet niks geweest, misschien ben ik daarom zo boos.

Met andere jongens daten lukt me nog niet eens Chev.

Sorry maar ik zou wat mensen op de hoogte houden dus vandaag m'n 2e post

Tja blijkbaar zijn jullie aar niet klaar voor, een kennis van me koste het 2 jaar voordat ie met haar ex kon praten , sommige mensen kunnen het nooit..

Doen alsof de ander nooit heeft bestaan is ook niet makkelijk, ik geef toe dat mijn situatie met m'n ex ook behoorlijk heftig is geweest _{(in een notendop: 4 1/2 jaar samen, niet samengewoond wel 3-4 dagen in de week bij elkaar, ik kocht een huis, stres thuis, en ze werd verlieft op een ander, mij, naar mijn idee ten onrechte, beschuldigend van alles en nogwat)}

En wij hebben het ook nooit uitgepraat, spreek of zie haar niet en weet niet of dat ooit nog gebeurd, en ze kijkt me ook niet aan.

Het zij zo, ik schrok wel toen ik haar zag, kan 't me best voorstellen, maar denk dat beide dat wel hebben, je kan alleen maar laten zien dat je lekker leeft en je het goed hebt, niet pochend, maar gewoon jezelf, als geen van twee de behoefte heeft om te praten gebeurd dat toch niet.

En boos zijn om iets wat je niet begrijpt tja, wees boos zolang jij dat nodig heb, ik heb het grotendeels losgelaten, al word ik nog steeds pissig als ik haar nieuwe vriend ook maar denk te zien.. en mis haar soms nog een beetje, maar ik ben er wel achter dat ze, zoals ze nu is, of toen was, écht niet bij me past(e), heel jammer

Achteraf kan je jezelf altijd wel voor de kop slaan en zeggen dat je sommige dingen anders had moeten doen maar dat heeft weinig zin, je kan je zelf ook complimenteren dat je dat nu in iedergeval geleerd heb, al was het een harde les.

Chev, dat is heel herkenbaar.

Half jaar geleden is het uitgegaan na een relatie van 8 jaar lang en daarvan 5 jaar samengewoond.
Twee weken nadat het uitging had ze al een nieuw vriend. Toen ik daarachter kwam voelde ik me verraden en ben nooit zo kwaad geweest in heel mn leven.

Maar goed, 6 maanden later is het nog steeds moeilijk. Ik heb soms contact met haar maar eigenlijk liever niet denk ik altijd achteraf het telefoongesprek. Ik hoorde gisteren via via dat ze met haar nieuwe vriend een huis hebben gekocht, was ook weer ff slikken...

Vind het knap van haar dat ze zo snel weer verliefd kan zijn op een ander. Ze zal toch ook wel iets te verwerken hebben?
Ik ben na mijn eerste relatie (4jaar) ook meteen een nieuwe gestapt. Ook met mijn ex hield ik nog wel eens contact. Voor mij was het toen toch echt over. Helaas haalde mijn gevoel me in en moest ik het toch verwerken... Niet fijn iig. De nieuwe relatie liep ook op de klippen.

quote:

Op dinsdag 28 april 2009 12:09 schreef lightmoon het volgende:
Chev, dat is heel herkenbaar.

Half jaar geleden is het uitgegaan na een relatie van 8 jaar lang en daarvan 5 jaar samengewoond.
Twee weken nadat het uitging had ze al een nieuw vriend. Toen ik daarachter kwam voelde ik me verraden en ben nooit zo kwaad geweest in heel mn leven.

Maar goed, 6 maanden later is het nog steeds moeilijk. Ik heb soms contact met haar maar eigenlijk liever niet denk ik altijd achteraf het telefoongesprek. Ik hoorde gisteren via via dat ze met haar nieuwe vriend een huis hebben gekocht, was ook weer ff slikken...

4 1/2 jaar
Nu 10 maanden uit
Ze zat dezelfde dag al bij de ander, was, bleek, al enige tijd verlieft.

Aandacht van jongens/mannen is makkelijk te krijgen van vrouwen, zeker als ze dat nodig hebben.

Binnen 2 weken, dat duid er wel een beetje op dat ze waarschijnlijk al een tijdje bezig was met het 'uitschakelen' van de relatie, en ik weet hoe (pijnlijk) dat is.. en misschien wel geïntresseerd was in die ander.

Nouja sommige mensen kunnen iets zomaar aan de kant zetten en verder gaan met iets 'beters', zeker als ze verlieft zijn, je bent waarschijnlijk blij dat je nu niet meer bij haar bent omdat je je gekwetst voelt, maar toch nog 't een keer zou willen proberen om voor jezelf te bewijzen dat het wel kan

Maar eigenlijk weet je diep van binnen ook wel dat de kans dat het gaat werken, zoals het zou moeten nihiel is omdat het vertrouwen is gebroken.

Ik weet niet hoe ik zou reageren als ik te horen kreeg als m'n ex ging samenwonen met haar nieuwe vriend, waarschijnlijk zou ik niet verbaast zijn('t zou zelfs al zo kunnen zijn), al zie ik 't niet gauw gebeuren, toch denk ik dat het me een gek gevoel zou geven omdat ze me verlaten heeft juist 'omdat' ik en huis had gekocht om samen te wonen

Mijn advies, zorg dat je je ex zo min mogelijk ziet, hoort of voelt en ga iets doen, de dingen die je al héél lang in de planning heb maar nooit deed omdat je liever bij hem/haar wou zijn en zorg dat je trots op jezelf word

Heb ook het idee dat het niet helemaal gezond is op zo'n manier, ieder zn eigen manier van verwerken I guess.

quote:

Op dinsdag 28 april 2009 12:51 schreef Chev het volgende:

[..]

4 1/2 jaar
Nu 10 maanden uit
Ze zat dezelfde dag al bij de ander, was, bleek, al enige tijd verlieft.

Aandacht van jongens/mannen is makkelijk te krijgen van vrouwen, zeker als ze dat nodig hebben.

Binnen 2 weken, dat duid er wel een beetje op dat ze waarschijnlijk al een tijdje bezig was met het 'uitschakelen' van de relatie, en ik weet hoe (pijnlijk) dat is.. en misschien wel geïntresseerd was in die ander.

Nouja sommige mensen kunnen iets zomaar aan de kant zetten en verder gaan met iets 'beters', zeker als ze verlieft zijn, je bent waarschijnlijk blij dat je nu niet meer bij haar bent omdat je je gekwetst voelt, maar toch nog 't een keer zou willen proberen om voor jezelf te bewijzen dat het wel kan

Maar eigenlijk weet je diep van binnen ook wel dat de kans dat het gaat werken, zoals het zou moeten nihiel is omdat het vertrouwen is gebroken.

Ik weet niet hoe ik zou reageren als ik te horen kreeg als m'n ex ging samenwonen met haar nieuwe vriend, waarschijnlijk zou ik niet verbaast zijn('t zou zelfs al zo kunnen zijn), al zie ik 't niet gauw gebeuren, toch denk ik dat het me een gek gevoel zou geven omdat ze me verlaten heeft juist 'omdat' ik en huis had gekocht om samen te wonen

Mijn advies, zorg dat je je ex zo min mogelijk ziet, hoort of voelt en ga iets doen, de dingen die je al héél lang in de planning heb maar nooit deed omdat je liever bij hem/haar wou zijn en zorg dat je trots op jezelf word

Meeste klopt wel wat je zegt idd
Ze gingen al na een maand samenwonen in een huurhuis. En het is ook geen onbekende, ze hadden al best lang contact met elkaar en ik had tijdens onze relatie altijd het idee dat het meer dan alleen vriendschap was tussen hun... Anders gezegd, ik wist meteen met wie ze was toen ik t hoorde van de nieuwe vlam.

Op miraculeuze wijze zijn we elkaar tot nu toe ontlopen (gaan regelmatig naar dezelfde kroegen). Ik heb haar dus sinds het uit is niet gezien. Vraag me wel af hoe ik ga reageren als ik haar tegenkom eigenlijk

quote:

Op dinsdag 28 april 2009 12:45 schreef Scarlet... het volgende:
Vind het knap van haar dat ze zo snel weer verliefd kan zijn op een ander. Ze zal toch ook wel iets te verwerken hebben?
Ik ben na mijn eerste relatie (4jaar) ook meteen een nieuwe gestapt. Ook met mijn ex hield ik nog wel eens contact. Voor mij was het toen toch echt over. Helaas haalde mijn gevoel me in en moest ik het toch verwerken... Niet fijn iig. De nieuwe relatie liep ook op de klippen.

Bedankt voor het delen Scarlet top van je.
Maar jij bent toch ook verlieft geworden, als je meteen in een nieuwe relatie stapte? Hoe lang duurde die eigenlijk?
Even uit nieuwschierigheid, mis je nu wel eens de jongen uit je eerste of tweede relatie (of beide)?

Als ik dat allemaal zo lees, dan mag ik met me bijna 2 jaar helemaal niet zeuren

Gister besloten om geen kontakt meer met d'r te hebben. Niet omdat ik het niet wil, maar omdat ik hoe leuk het gesprek ook is er elke keer een naar gevoel aan over houdt.

Ik wilde dat ik anders om kan gaan met een relatie die over gaat. Bij me eerste relatie (die een +/- een jaar geduurd heeft) werd ik ontzettend panisch en ben ik me gaan gedragen als een ontzettende zak. En nou na deze relatie van bijna 2 jaar merk ik dat ik het weer ben. Hoe goed ik ook me best doe om het niet te zijn en om gewoon vrienden te zijn (zoals zij wilde) het lukt me gewoon niet. Elke keer maak ik weer vervelende, beledigende opmerkingen.

Da's best vervelend dyonvbaal, misschien heb je inderdaad toch meer tijd nodig zonder contact met je ex (lullig dat ze overigens na 2 jaar nog steeds van die rot opmerkingen maakt...)

Je moet toch na een tijd voor jezelf kiezen, en dat je nu die keuze gemaakt heb is alleen maar goed, beter laat dan nooit

Succes de komende tijd.

quote:

Op dinsdag 28 april 2009 23:09 schreef Chev het volgende:
Da's best vervelend dyonvbaal, misschien heb je inderdaad toch meer tijd nodig zonder contact met je ex (lullig dat ze overigens na 2 jaar nog steeds van die rot opmerkingen maakt...)

Je moet toch na een tijd voor jezelf kiezen, en dat je nu die keuze gemaakt heb is alleen maar goed, beter laat dan nooit

Succes de komende tijd.

Je leest het verkeerd

De relatie duurde bijna 2 jaar. En ik ben de persoon die de lullige opmerkingen tegen haar maakt (terwijl dat dus eigenlijk het laatste is wat ik wil... )

quote:

Op woensdag 29 april 2009 00:41 schreef dyonvbaal het volgende:

Je leest het verkeerd

De relatie duurde bijna 2 jaar. En ik ben de persoon die de lullige opmerkingen tegen haar maakt (terwijl dat dus eigenlijk het laatste is wat ik wil... )

Ohja ik zie het nu. sorry.
Ze heeft je dus gekwetst met iets.. en nu blijf je al 2 jaar lullige opmerkingen maken?
Dan ben ji vast een persoon die alles eruit flapt

Misschien kan je proberen haar te vergeven, en kan je het scharen onder 'samenloop van omstandigheden' scharen, soms maken mensen onder flinke stres en onzekerheid keuzes en zeggen en/ofdoen dingen die anderen pijn doen terwijl ze dat niet willen, maar het niet anders kan

Ik denk bijvoorbeeld dat mijn ex de stres van verwachtingen van haar ouders, omgeving, en ik die een huis kocht (en graag wou samenwonen maar haar de keuze liet om daar even op te wachten) niet aankon en hierdoor verschrikkelijk met haarzelf in de knoop zat en daardoor alles op mij afreageerde/afschoof, de verwachtingen die op haar ruste spiegelde ze op mij, en ik die dit toeliet (bang voor ruzies) en hierdoor compleet instorte waardoor de relatie niet langer houdbaar was, en ze iets beters zag dan mij

Ach achteraf zie ik nu ook hoe gigantisch controllerend ze was op mijn leven in het laatste jaar van de relatie (zeker), en nu op die van haar nieuwe vriendje, dus probeer ik dit ook achter me te laten zodat dit niet een volgende relatie niet zal beinvloeden d.m.v. bijvoorbeeld extreme stugheid of wantrouwendheid aan mijn kant
Ik denk mezelf goed genoeg te kennen dat ik hiermee wel kan omgaan, maar da's altijd weer een verassing haha.

En toch is het wel jammer dat de dingen gegaan zijn zoals het gegaan is want ik was wel helemaal gek van haar, maar denk nu wel na 10 maanden weer liefde kan geven aan een andere vrouw, maarja zie er maar eens eentje te vinden die bij je past

[ Bericht 4% gewijzigd door Chev op 29-04-2009 09:27:35 ]

quote:

Op woensdag 29 april 2009 09:11 schreef Chev het volgende:

[..]

Ohja ik zie het nu. sorry.
Ze heeft je dus gekwetst met iets.. en nu blijf je al 2 jaar lullige opmerkingen maken?
Dan ben ji vast een persoon die alles eruit flapt
Nee, gelukkig niet 2 jaar. Tis pas een maand uit... ongeveer.. :S ....

Misschien kan je proberen haar te vergeven, en kan je het scharen onder 'samenloop van omstandigheden' scharen, soms maken mensen onder flinke stres en onzekerheid keuzes en zeggen en/ofdoen dingen die anderen pijn doen terwijl ze dat niet willen, maar het niet anders kan

Ik denk bijvoorbeeld dat mijn ex de stres van verwachtingen van haar ouders, omgeving, en ik die een huis kocht (en graag wou samenwonen maar haar de keuze liet om daar even op te wachten) niet aankon en hierdoor verschrikkelijk met haarzelf in de knoop zat en daardoor alles op mij afreageerde/afschoof, de verwachtingen die op haar ruste spiegelde ze op mij, en ik die dit toeliet (bang voor ruzies) en hierdoor compleet instorte waardoor de relatie niet langer houdbaar was, en ze iets beters zag dan mij

Ach achteraf zie ik nu ook hoe gigantisch controllerend ze was op mijn leven en op die van haar nieuwe vriendje, probeer ik dit ook achter me te laten zodat dit niet een volgende relatie niet zal beinvloeden d.m.v. bijvoorbeeld extreme stugheid of wantrouwendheid aan mijn kant
Ik denk mezelf goed genoeg te kennen dat ik hiermee wel kan omgaan, maar da's altijd weer een verassing haha.

Ik weet niet wat het is. Ik weet ook al niet meer wat nou de rede was dat ze "bedenktijd" nodig had.. enige wat ik weet is dat ik er erg mee zit en het me pijn doet om te zien dat zij er totaal niet mee zit (en gewoon een relatie van bijna 2 jaar binnen een maand helemaal van zich af gezet heett) en van alles doet (waarvan ik af en toe het idee krijg dat het alleen maar is om niet aan mij te hoeven denken)... ( dat laatste zal ik me wel gewoon verkeerd in beelden...)

quote:

Op woensdag 29 april 2009 09:28 schreef dyonvbaal het volgende:

[..]

Ik weet niet wat het is. Ik weet ook al niet meer wat nou de rede was dat ze "bedenktijd" nodig had.. enige wat ik weet is dat ik er erg mee zit en het me pijn doet om te zien dat zij er totaal niet mee zit (en gewoon een relatie van bijna 2 jaar binnen een maand helemaal van zich af gezet heett) en van alles doet (waarvan ik af en toe het idee krijg dat het alleen maar is om niet aan mij te hoeven denken)... ( dat laatste zal ik me wel gewoon verkeerd in beelden...)

Misschien kan ze gewoon niet alleen zijn, moet je niet zien als vervanging maar als opvulling.

quote:

Op woensdag 29 april 2009 09:28 schreef dyonvbaal het volgende:

Ik weet niet wat het is. Ik weet ook al niet meer wat nou de rede was dat ze "bedenktijd" nodig had.. enige wat ik weet is dat ik er erg mee zit en het me pijn doet om te zien dat zij er totaal niet mee zit (en gewoon een relatie van bijna 2 jaar binnen een maand helemaal van zich af gezet heett) en van alles doet (waarvan ik af en toe het idee krijg dat het alleen maar is om niet aan mij te hoeven denken)... ( dat laatste zal ik me wel gewoon verkeerd in beelden...)

Sorry nogmaals dat 't weer verkeerd begrijp 't is vrij vers hoor ik al...

En ik zou er écht niet van uit gaan dat ze er niet mee zit hoor zoiets gaat je niet in de koude kleren zitten, maar ze zal (vanzelfsprekend) gaan proberen zichzelf zo veel mogelijk af te leiden (en aandacht op te vragen van anderen) om maar zoveel mogelijk bezig te zijn omdat zij dus degene is de die twijfelde, jij blijkbaar niet.

Laat het maar even inzinken en probeer geen contact te zoeken tenzij je het écht nodig vind, en laat haar maar even nadenken over haarzelf, haar kwetsende woorden en die tijd kan jij nemen om na te denken hoe jij denkt de rest van jouw leven in wilt vullen.. en wat voor dingen je wel en welke dingen je niet hiervoor wil opgeven.

Als je geen fouten gemaakt denkt te hebben, en je nu achter haar aan gaat dan zal ze je misschien alleen terug nemen uit medelijden en dat is het laatste wat je wilt.. Als ze je terug wilt komt ze wel naar je toe

Even door die zure appel heen bijten en probeer gewoon wat leuke dingen te doen, ga zeker geen 'nee' zeggen tegen vrienden/kennissen die je uitvragen voor koninginnen nacht of dag omdat je je rot voelt, want hierdoor ga je je alleen nog maar 10x rotter voelen! (uit ervaring!)

quote:

Op woensdag 29 april 2009 09:47 schreef lightmoon het volgende:
Misschien kan ze gewoon niet alleen zijn, moet je niet zien als vervanging maar als opvulling.

Heel goed mogelijk ja

[ Bericht 12% gewijzigd door Chev op 29-04-2009 10:08:26 ]

quote:

Op woensdag 29 april 2009 09:47 schreef lightmoon het volgende:

[..]

Misschien kan ze gewoon niet alleen zijn, moet je niet zien als vervanging maar als opvulling.

Wow.. dat is wel een goede gedachte. Niet dat ik weet of er iets zelfs maar speelt met iemand anders, maar de vrees is natuurlijk aanwezig.

quote:

Op woensdag 29 april 2009 11:17 schreef Miesjel het volgende:
Wow.. dat is wel een goede gedachte. Niet dat ik weet of er iets zelfs maar speelt met iemand anders, maar de vrees is natuurlijk aanwezig.

Zucht, mensen je kan niet van een ander houden als je niet eerst van jezelf houd hoe cliché dat ook is, een ander kan je aanvullen niet opvullen..

yesssssss!
Ik kan waarschijnlijk in het huis blijven, hetzij met veel gedoe, en via via. maar ik kan erin blijven
Voel me nog niet superr blij op de één of andere manier, omdat ik de toekomst nog een beetje somber-achtig inzie op sommige punten. gewoon door het gat wat zij achter laat.
Heb wel gemerkt dat ik moelijk alleen kan zijn, en dat niet gewend ben..
Maar er valt wel een last weg wat betreft dat huis. Hmm... hopen dat het allemaal snel geregeld is.

Heb haar gister dus ook gezien, samen praten, samen ruzie, samen huilen, samen goed maken. En samen eten en in zien dat we nog de beste maatjes zijn.
Heel anders als hoe het bij de meeste hier gaat, ik zie haar nog, spreek haar nog. En probeer op die manier, haar van 'vriendin' naar gewone 'vriendin' te gaan zien. Ik heb geen hoop dat ze terug komt, we komen niet meer bij elkaar. Dat maakt het niet minder pijnlijk overigens...

Het gaat gewoon met ups en downs... goede momenten en minder goede momenten. Zo gaat dat, geen ontkomen aan. Soms als ik een down aan voel komen, denk ik wel: neee rot op, rot op, rot op, rot op!
Lukt wel eens trouwens

Achhh jaaaaaa... we gaan weer ff verder he!

Morgen koninginnedag, hecht er nooit zoveel waarde aan. Maar vind het wel ff lekker uitkomen nu.
jeeeeeeej

Gefeliciteerd dat je in je huisje mag blijven en ook dat je goed met je ex over weg kan

Ik kijk toch al een tijdje op tegen koninginnendag weet je.. aan de ene kant lijkt het me onwijs gaaf, maar iedereen die ik ken gaat naar 1 kroeg inclusief m'n ex

Ik word hier niet zo happy van weet je.. ik krijg er een raar pijnlijk gevoel (soort kramp) van als ik alleen al denk dat ik haar tegen kan komen van bijna 'n jaar stres en onzekerheid die ik samen met haar heb meegemaakt en ik wil er geen wedstrijd van maken, daar pas ik voor.

Maar ik zal er aan moeten geloven.. en gewoon hopen dat ze er niet is, me weg laten jagen door zoiets na bijna 'n jaar is gewoon dom

De vraag is natuurlijk, waar ben ik bang voor? Drink een paar biertjes ouwehoer wat met mensen, flirt wat met vrouwen, klinkt wel erg aantrekkelijk zelfs als ik haar samen met die gast zal zien dan zou ik dat nog kunnen negeren.. denk ik

Waarschijnlijk ben ik wel gewoon bang dat ze me opnieuw pijn kan doen ofzo, ondanks dat ik me erg sterk voel tegenwoordig, en m'n emoties wel de baas ben.

Maar ik zal ook door die zure appel hen moeten bijten, dus ik ga, wish me luck
Jullie ook succes mocht je iemand tegen komen die je absoluut niet hoeft te zien

Ben ik blij dat ik daar geen last van heb. Zo wie zo geen uitgaans type... dus ja daar zal ik d'r niet tegen komen. Maar dan nog, halverwege de relatie koos ze er voor om "aan de andere kant van het land" een baan te nemen... en ik weet dat ze daar d'r koniginnennacht viert en wat ze morgen met koniginnendag doet weet ik niet, maar dan moet ik toch de hele dag werken dus dan zal ik d'r ook niet zien... of ze moet me op komen zoeken... maar dan vreet ik een bezem...

quote:

Op woensdag 29 april 2009 16:04 schreef Chev het volgende:
Ik kijk toch al een tijdje op tegen koninginnendag weet je.. aan de ene kant lijkt het me onwijs gaaf, maar iedereen die ik ken gaat naar 1 kroeg inclusief m'n ex

Ik word hier niet zo happy van weet je.. ik krijg er een raar pijnlijk gevoel (soort kramp) van als ik alleen al denk dat ik haar tegen kan komen van bijna 'n jaar stres en onzekerheid die ik samen met haar heb meegemaakt en ik wil er geen wedstrijd van maken, daar pas ik voor.

Maar ik zal er aan moeten geloven.. en gewoon hopen dat ze er niet is, me weg laten jagen door zoiets na bijna 'n jaar is gewoon dom

De vraag is natuurlijk, waar ben ik bang voor? Drink een paar biertjes ouwehoer wat met mensen, flirt wat met vrouwen, klinkt wel erg aantrekkelijk zelfs als ik haar samen met die gast zal zien dan zou ik dat nog kunnen negeren.. denk ik

Waarschijnlijk ben ik wel gewoon bang dat ze me opnieuw pijn kan doen ofzo, ondanks dat ik me erg sterk voel tegenwoordig, en m'n emoties wel de baas ben.

Maar ik zal ook door die zure appel hen moeten bijten, dus ik ga, wish me luck
Jullie ook succes mocht je iemand tegen komen die je absoluut niet hoeft te zien

Hey Chev, ik zit ik precies dezelfde situatie als jou. Good luck morgen, gewoon niet teveel van proberen aan te trekken, ga ik ook niet doen. Hopelijk lukt dat ook.

Iemand tips voor als je ex dus tijdens uitgaan tegen komt ??
Hij schijnt een nieuwe vriendin te hebben, en loopt er nogal mee te koop op hyves.
Wat raar is omdat die nogal teruggetrokken en verlegen is en schijnbaar vind die het heel erg nodig om het aan mij te laten zien.

Ik wil er heel erg boven staan, en ook gewoon met hem praten over hoe het met zijn broer is.
Heel raar ook dat die juist publiekelijk bij de krabbels aan zijn broer een foto van hem met haar laat zien en dat voelt voor mij raar.

Juist omdat ik wel gewoon met zijn broer om wil gaan, het voelt ook heel kinderachtig naar mij toe aan.

Op het moment voel ik me gewoon echt kut.

quote:

Op woensdag 29 april 2009 18:24 schreef formerjellybean het volgende:
Iemand tips voor als je ex dus tijdens uitgaan tegen komt ??
Hij schijnt een nieuwe vriendin te hebben, en loopt er nogal mee te koop op hyves.
Wat raar is omdat die nogal teruggetrokken en verlegen is en schijnbaar vind die het heel erg nodig om het aan mij te laten zien.

Ik wil er heel erg boven staan, en ook gewoon met hem praten over hoe het met zijn broer is.
Heel raar ook dat die juist publiekelijk bij de krabbels aan zijn broer een foto van hem met haar laat zien en dat voelt voor mij raar.

Juist omdat ik wel gewoon met zijn broer om wil gaan, het voelt ook heel kinderachtig naar mij toe aan.

Op het moment voel ik me gewoon echt kut.

* Miesjel troost

Volgens mij is het nodig dat je je af en toe kut voelt. Dan kan het op andere momenten wel goed voelen. Geef het tijd (cliché, maar het is echt zo) en geef vooral jezelf ook tijd om je kut te voelen.

quote:

Op woensdag 29 april 2009 18:37 schreef Miesjel het volgende:

[..]

* Miesjel troost

Volgens mij is het nodig dat je je af en toe kut voelt. Dan kan het op andere momenten wel goed voelen. Geef het tijd (cliché, maar het is echt zo) en geef vooral jezelf ook tijd om je kut te voelen.

Thanks aan een kant is het net of die het erom doet gewoon om een reactie uit me te krijgen.

Ik weet hoe introvert hij is en om dan ineens heel erg met liefdesverklaringen naar een meisje te lopen gooien klopt gewoon voor mijn gevoel niet.

Ergens wil ik de eer aan mezelf hooghouden, maar ik begin spijt als haren op mijn hoofd te krijgen dat ik ooit wat met hem ben begonnen.
Ik heb juist wel een officiele foto die ik eerst gespot had van hem en zijn broer gewoon weggehaald.

Het is ook heel dubbel want voor mezelf wil ik heel erg boven de situatie staan, maar voor mijn gevoel maakt hij het me niet makkelijk. Het is net alsof hij erop kickt om een soort reactie uit me te krijgen.

Mijn lontje is minder op het moment en ik ben bang dat hij misschien op het moment nog wel te maken krijgt met mijn korte lontje.

Hij zal deze acties ook wel doen omdat hij zich anders geen raad weet. Ik zou het willen zien als een zwakte van zijn kant. Misschien weet hij zich geen raad en probeert hij het zo van zich af te zetten. Anders gezegd, het is een loser, sta er boven.

* Miesjel wijst een trapje aan