Mijn eerdere vraag over de eigenwijze draagriem kan in de categorie: wat hebben we nu geleerd, spelende fotograaf... Eerst kijken, dan goed kijken en dan pas een vraag stellen!
Heb beide methodes uitgeprobeerd maar dat werkte niet echt. De optech pro heeft sowieso een neo-preen nekgedeelte wat je niet om je hand kan wikkelen, hierdoor blijft er weinig riem over om te gebruiken. En aan het gedeelte wat je wel om je hand zou kunnen wikkelen zit aan het uiteinde een hard onderdeel van het klik-mechanisme. De riem onder je hand werkt op zich wel maar ik vond het toch een beetje stroef gaan met "doorglijden" naar de portret-stand. En als je snel je camera in die positie pakt denk ik dat je meer dan eens vergeet het riempje mee te nemen.
Maar nog even gekeken en toen ontwaarde ik een inkeping aan de onderkant van de grip. Ooit wel eens gezien maar nooit afgevraagd wat je met dat ijzeren lipje moest. Blijkbaar kan je er dus je nek-strap onderdoor halen...
Dit gedeelte van het probleem is in ieder geval opgelost want het werkt gewoon. Wel wennen dat de camera wat meer gedraaid hangt en met een punt contact maakt met je lijf en in mijn maag prikt. Even de lengte aanpassen zodat hij wat lager hangt en voor mijn niet bestaande 6-pack komt...

quote:
Geen ervaring mee maar oog-hoogte (met een horizon) voor honden betekend op de grond zitten, naar achter en lekker rusten op een rugzak. Op zich is het een goed idee de monopod als een soort wandelstok te gebruiken, en dus tijdens het lopen weinig gewicht hoeven dragen, maar door de lage posities die je steeds moet innemen ben je denk ik onhandig vaak bezig met het aanpassen van de lengte van de monopod. Als ik alle foto's "in scene" zou zetten is het wel een optie maar ik loop gewoon mee en pak de momenten die zich voordoen.
Wees niet bang langzaam te gaan, wees alleen bang stil te staan.
-
Er is meer in het leven dan het tempo opvoeren.