Ach Ymme dan trouw je nu toch voor de wet en vier je dat feest over een jaar ofzo met e.o.a. minder officiële ceremonie, dan kan je alsnog uitbundig feesten met jurk, taart en de hele rataplan? Ik zou het niet nu klein doen en dan spijt krijgen das zonde. Je moet er van uit gaan dat je maar 1x trouwt (als t goed is) en dat moet je wel op een manier doen waarbij jullie je lekker voelen.
Troel nou zeg.... stevig last van de hormoontjes geloof ik. BE was me voor maar jij krijgt vast een meid
En over misselijk zijn en er niet mee bezig zijn.... mag je proberen als je iets meer als 13x per dag je eten in de grote porseleinen pot aan het braken bent. Dan durf je niet eens meer te eten en zelfs dan moet je nog kotsen.
Wat hier hielp was 's ochtends wat later opstaan, afgesproken met de werkgever dat ik 30 minuten later zou zijn als normaal en dan werkte ik wat langer door of werkte ik in mijn pauzes door.
Polsbandjes tegen wagenziekte/zwangerschapsmisselijkheid hielpen niets..... de tabletjes van de dokter hielpen 2 weken van de 26 weken, ben zelfs nog bij een magnetiseur geweest.... dus tja na dat alles legde ik me er bij neer.
Maar er niet aan denken helpt niet, want je kan er niet om heen als ik al naar de grond keek was ik al ziek.
Ik kan me daarom best een voorstelling maken van hoe Kersjes

zich nu moet voelen, en die heeft het toch nog behoorlijk wat erger als ik toen der tijd had, ik heb namelijk niet aan een infuus gehoeven en had de "mazzel" dat het mijn eerste zwangerschap was. Moet er niet aan denken dat je er al een van 1,5 hebt rondlopen en je daarvoor moet zorgen wat gewoon weg niet gaat als je zo beroerd bent.
En dan zwijg ik nog ff over het schuldgevoel dat je als moeder daarvan wel niet moet krijgen, dus Kers
(en nee je hoeft je niet schuldig te voelen als moeder zijnde maar ik zou dat wel doen, kreeg het alleen niet anders verwoord)