In het begin, zelfs voor het overlijden of de zwangerschap van Ayden, ben ik vaak gekwetst door mijn geloofsfanatieke kant van de familie. Dan raakte ik er compleet van slag van. Maar inmiddels ben ik wel wat gewendquote:Op dinsdag 21 april 2009 10:47 schreef Brighteyes het volgende:Tan! Echt! Mijn hemel!
![]()
Tenenkrommend! En alles onder het mom van geloof en naastenliefde enzo.
Hoe durven ze! Dat brengt echt het slechtste in mij naar boven.Dat soort mensen gun ik dus echt wel hele nare dingen he.
Op zich is het wel een verlies, maar idd niet te vergelijken. Iedereen beleeft dingen op zijn eigen manier.quote:Op dinsdag 21 april 2009 12:54 schreef MarMar het volgende:
Wat ik wel krijg ook aan lompheid is een kennis die het verbreken van haar relatie (die twee jaar geduurd heeft) vergelijkt met ons verlies... "Ja mar, ik begrijp je helemaal, ik zit nu ook in een rouwperiode he!"
quote:Op dinsdag 21 april 2009 12:58 schreef Tan het volgende:
Mensen denken alles zo goed te weten, helemaal als ze zélf iets naars (vaak iets totaal anders) hebben meegemaakt, en dat menen op jou (mij) te kunnen projecteren.
Dat bedoel ik dus.quote:Op dinsdag 21 april 2009 12:54 schreef MarMar het volgende:
Wat ik wel krijg ook aan lompheid is een kennis die het verbreken van haar relatie (die twee jaar geduurd heeft) vergelijkt met ons verlies... "Ja mar, ik begrijp je helemaal, ik zit nu ook in een rouwperiode he!"
Nou, dat heb ik dus ook al vaker (voorzichtig) proberen aan te geven. Zelfs als 'wel-wetende' vind ik het nog bijzonder moeilijk goed te reageren, want iedereen ervaart het zó anders. Zeker als het langer geleden is voor iemand of juist nog verser, is de reactie toch weer anders dan de mijne. Dus zelfs als je het hebt ervaren kun je je enerzijds makkelijker inleven, maar anderzijds is er toch altijd die 'angst' het verkeerde te zeggen.quote:Op dinsdag 21 april 2009 13:33 schreef Koosje het volgende:
Het is natuurlijk niet zo, maar soms als ik in dit topic lees krijg ik het gevoel dat 'we' (de niet-wetende zeg maar) niets goed kunnen doen.. Terwijl de meeste mensen, ík althans, niets liever willen dat de engeltjes ouders tot steun zijn.
Ach, misschien denk ik er ook gewoon te zwaar over
het lijkt me eerder andersom: juist doordat er een nieuw kindje komt, wordt het gat dat geslagen is door het wegvallen van het andere kindje alleen maar dieper. het drukt je keihard met de neus op de feiten.quote:Op dinsdag 21 april 2009 13:36 schreef _Bar_ het volgende:
onlangs kreeg ik ook te horen dat ik eens niet meer zo veel verdriet voor Thijs moest voelen, er is toch een nieuw kindje onderweg...
Als je dan uitlegt waarom je verdriet hebt,
halen ze hun schouders op.
Ja, nou ja, misschien wel, zeker in zulke voorbeelden als bij Bar en de kleertjesquote:Op dinsdag 21 april 2009 16:32 schreef phluphy het volgende:
Tan,
Ik denk inderdaad ook niet iemand bewust kwade bedoelingen heeft. Maar ik denk wel dat men in sommige situaties best weet dat ze eigenlijk fout zitten, maar zich er niet toe kunnen zetten hun eigenbelang aan de kant te schuiven. Je kan aan kortzichtigheid en onnozelheid dus wel egoďsme toevoegen.
Dat zijn ook de dingen die gebeuren. Ik heb het eenmaal gehad met een leidster op het kdv van Sara. Zij was haar kindje verloren bij 33 weken, maar dat wist ik niet. Dus toen ik haar (na een dikke-buiken-periode) ineens zag zonder dikke buik, en vroeg hoe het met de kleine ging, bleek dat ze was overleden. Kon wel door de grond gaan, maar zij reageerde gelukkig heel lief.quote:Op dinsdag 21 april 2009 17:21 schreef Tan het volgende:
[..]
Ja, nou ja, misschien wel, zeker in zulke voorbeelden als bij Bar en de kleertjes
Ik denk ook dat 'sorry seems to be the hardest word' ook in vele gevallen van toepassing is wanneer ze zich naderhand realiseerden ontzettend ontactisch te zijn geweest.
Althans, ik heb het eerder genoemd, maar ik was ook eens een keer heel dom tegen iemand. Ze stond met haar nichtje in een maxicosi aan d'r arm en ik zeg zonder na te denken: 'hé die is niet van jou' (of iets van dien aard). 'Nee,' zegt ze doodleuk, 'de mijne is dood weet je nog?'
Auw
Toen heb ik naderhand wel mijn excuses aangeboden ja, maar ze wist zich het niet eens te herinneren (of zei dat uit beleefdheid?) en was maar een paar dagen erna of zo. Maar pfffff wat voelde ik me rot
Ik vind het vooral fijn dat we er zo bij betrokken worden, dat je aktief mee kunt denken over goede oplossingen en zo.quote:Op dinsdag 19 mei 2009 19:49 schreef Brighteyes het volgende:
Jeetje Phluph, wat goed zeg, wat bijzonder!
Klinkt als een stel kinderen die jullie hulp en steun heel goed kunnen gebruiken.
Ho. Een deel hé.quote:Op dinsdag 19 mei 2009 20:17 schreef Lois het volgende:
Wat mooi Fluf, wat een prachtige bestemming voor dat geld
Het maakt mij niet uit hoor, hoeveel van het geld je hieraan besteed. Het feit dat je het doet is al heel waardevol vind ikquote:Op dinsdag 19 mei 2009 20:23 schreef phluphy het volgende:
Ho. Een deel hé.De rest wordt vastgezet en gaan we nog over nadenken.
Deze gooi ik even in de herhaling.quote:Op dinsdag 19 mei 2009 19:52 schreef phluphy het volgende:
Oh ja, ik wilde graag weten hoe het met Jessie gaat. Ik ben ook benieuwd of je al een monumentje hebt kunnen vinden?
Inderdaad. Ik weet nog precies hoe ik me voelde toen ik het sms'je van LadyS las, ik las het telkens maar weer, hopend dat ik het verkeerd begreep... Die vakantie vergeet ik nooit meer en Thijs al helemaal niet.quote:
Ja... als ik aan Thijs denk zie ik altijd die foto voor mequote:Op dinsdag 9 juni 2009 14:29 schreef Brighteyes het volgende:
En deze...
Het is een foto die zo duidelijk in mijn geheugen gebrand staat...
[ afbeelding ]
Dat heb ik ook.quote:Op dinsdag 9 juni 2009 14:44 schreef Rewimo het volgende:
[..]
Ja... als ik aan Thijs denk zie ik altijd die foto voor me
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |