Teveel nadenken, waarom? Kracht van het NU topic #2

quote:

Op donderdag 12 maart 2009 14:19 schreef Probably_on_pcp het volgende:

[..]

Scherp

Dat is idd wat Tolle ook zegt. Als ik tijd heb zal ik eens wat voorbeelden uit De Kracht vh Nu halen waarin Tolle paralellen trekt met godsdienst. De bijbel bevat informatie waarvan de boodschap allang verloren is door duizenden jaren van doorgeven en vertalen. Kans is groot dat als er een diepere boodschap was, deze allang verloren is in al die tijd.

Maar ik durf te beweren dat 90% van de gelovigen dat niet snappen, die lezen de teksten allemaal veel letterlijker en streven in mijn ogen naar het verkeerde doel. Volgens mij weten vele gelovigen eigenlijk niet wat ze eigenlijk willen bereiken met hun gelovig zijn, ik vind het altijd een beetje gemakzucht, de dingen die je niet meteen kunt verklaren maar toeschrijven aan godsdienstige onzin in plaats van zelf na te denken en te onderzoeken.

Maar ik ben wel eens benieuwd dan naar jouw visie hierop.

Krijgt een interessante wending hier

quote:

Op woensdag 11 maart 2009 00:23 schreef Probably_on_pcp het volgende:

[..]

Ben ik ook wel benieuwd naar. Kan me nl. nog vaag herinneren dat Handschoen een hele tijd geleden al eens had gereageerd in een topic over oa De Kracht vh Nu. Volgens mij had hij (of zij?) het boek een tijdje geleden al besteld. Handschoen?

Klopt, ik heb het boek een anderhalve week uit en het heeft zeker 'hemel en aarde' voor me bewogen .

Ik moet alleen nu oppassen dat ik niet overal symboliek in ga zien en alles op mezelf ga reflecteren

Wellicht hendig voor mensen die oefeningen zoeken voor deze vrij lastige staat van bewustzijn. Ik heb het zelf nog niet meegemaakt maar ik ben beniewd of het een weg is die je nodig hebt of dat "het" er ineens is, zodra je het ziet.

iig klik (PDF)

Het bewust blijven in dagelijks leven gaat bij mij steeds beter, maar ik ondersteun deze materie dan ook met dagelijkse meditatie. Ik ben het dan ook niet helemaal eens met TS waar hij meditatie symptoombestrijding noemt. Ik ben van mening dat meditatie wel zeker bij kan dragen aan een bewuster en geconcentreerder leven.

Juist door eerst de kracht van het nu te lezen en daarna een meditatie boek (mediteren voor dummies), vallen de puzzelstukjes perfect in elkaar. De kracht van het nu beschrijft zeer duidelijk op welke plaats de gedachten en emoties gezet moeten worden. Het meditatie boek gaat hier enigzins op in (raakt de snaar net niet), maar geeft juist enorm veel praktische informatie en oefeningen om dit te bereiken.

tvp

Ik wil mijn ervaringen hier ook kort delen, ik heb boek Radical Honesty gelezen. Het is een beetje het zelfde verhaal als dit allemaal, en ik moet zeggen dat het mijn leven een andere wending geeft.

Door naar jezelf te kijken wat je ECHT wilt, i.p.v. je te laten beïnvloeden door anderen voel ik me ook een stuk sterker en waardeer ik mijn leven continu. En natuurlijk leven in het NU, genieten van wat je hebt: namelijk jezelf. JIJ bent degene die kan ervaren en ervan kan genieten! Ik ben mezelf dankbaar geworden dat ik kan: kijken, horen, voelen, proeven, etc. Het geeft mij een zeer goed gevoel als ik hier even bij stilsta.

Dit idd in tegenstelling wat je denkt te willen, wat vaak door andere mensen jouw wordt opgelegd: Manager, veel geld, mooie auto, grote huis. En als je dat niet hebt, voel je je niet gelukkig? Mensen zijn te gefocused op dit soort objecten, en als ze eenmaal die Audi of die flatscreen hebben, valt het gevoel van bevrediging achteraf toch vaak tegen. Mensen vergeten weleens wat ze nu hebben, omdat dat vanzelfsprekend begint te worden, en willen vaak wat hun "ego" willen.

Al moet ik zeggen, dat de oude gedachten makkelijk terugkomen en makkelijk in oude patronen val. Hoe gaan jullie daarmee om?

Ik vind het erg interresant, maar heb ook nog wel twijfels; Je zegt dat je je als het ware "los moet koppelen" van je ego en je gedachten. Wanneer deze gedachten negatief zijn kan ik me voorstellen dat dit positief kan werken. Maar zullen positieve gedachten nog wel dezelfde waarde hebben voor je?

Een mens kan immers (tijdelijk) een erg gelukkig gevoel krijgen als je als het ware door jezelf (je ego) wordt beloond. Dat kan het verschil maken tussen tevreden en heel erg gelukkig zijn toch?
En wordt je niet een beetje "vlak" als je alleen kijkt naar het heden en niet gepusht wordt om ergens naar uit te kijken of heen te werken?

Ook vraag ik me af of het niet als een soort van vermijden van negatieve gedachten gezien kan worden. Als dat zo is, zou het dan op termijn niet constructiever zijn om juist je gedachten als wapen te gebrruiken om je ego in positieve zin te veranderen in plaats van er niet meer naar te luisteren?

quote:

Op maandag 23 maart 2009 19:21 schreef DaneV het volgende:
Ik vind het erg interresant, maar heb ook nog wel twijfels; Je zegt dat je je als het ware "los moet koppelen" van je ego en je gedachten. Wanneer deze gedachten negatief zijn kan ik me voorstellen dat dit positief kan werken. Maar zullen positieve gedachten nog wel dezelfde waarde hebben voor je?

Een mens kan immers (tijdelijk) een erg gelukkig gevoel krijgen als je als het ware door jezelf (je ego) wordt beloond. Dat kan het verschil maken tussen tevreden en heel erg gelukkig zijn toch?
En wordt je niet een beetje "vlak" als je alleen kijkt naar het heden en niet gepusht wordt om ergens naar uit te kijken of heen te werken?

Ook vraag ik me af of het niet als een soort van vermijden van negatieve gedachten gezien kan worden. Als dat zo is, zou het dan op termijn niet constructiever zijn om juist je gedachten als wapen te gebrruiken om je ego in positieve zin te veranderen in plaats van er niet meer naar te luisteren?

Dat is wat ik me ook afvraag ja. Je gedachten bepalen grotendeels je gevoel dus positieve gedachten geven een positief gevoel en vica versa. Ik vroeg me dus af of je uberhaupt wel iets "voelt" als je gedachtenloos bent. Zelf heb ik nog niet het punt van "nu" kunnen bereiken. Tijdens meditatie sessies wel maar daar duurde het zo kort omdat ik er (onbewust?) van schrok dat het lukte en gelijk kwamen m'n gedachten weer terug. Erg vervelend maar ik blijf voorlopig proberen

quote:

Op maandag 23 maart 2009 19:21 schreef DaneV het volgende:
Ik vind het erg interresant, maar heb ook nog wel twijfels; Je zegt dat je je als het ware "los moet koppelen" van je ego en je gedachten. Wanneer deze gedachten negatief zijn kan ik me voorstellen dat dit positief kan werken. Maar zullen positieve gedachten nog wel dezelfde waarde hebben voor je?

Een mens kan immers (tijdelijk) een erg gelukkig gevoel krijgen als je als het ware door jezelf (je ego) wordt beloond. Dat kan het verschil maken tussen tevreden en heel erg gelukkig zijn toch?
En wordt je niet een beetje "vlak" als je alleen kijkt naar het heden en niet gepusht wordt om ergens naar uit te kijken of heen te werken?

Ook vraag ik me af of het niet als een soort van vermijden van negatieve gedachten gezien kan worden. Als dat zo is, zou het dan op termijn niet constructiever zijn om juist je gedachten als wapen te gebrruiken om je ego in positieve zin te veranderen in plaats van er niet meer naar te luisteren?

Ja, dat ben ik met je eens! Dat ego zal er altijd zijn, of je het wilt of niet, daarom vind ik ook dat je het het beste kunt aanleren om het zinvol te gebruiken. Over dat "vlak" zijn heb ik het ook wel eens gehad. Een mens heeft doelen nodig anders dwaal je maar wat door het leven, dan kan elk moment misschien wel leuk zijn, maar ben je dan wel op weg naar geluk? En is het streven naar geluk niet ook gewoon een doel? Voor mij werkt het bijvoorbeeld veel beter als ik een duidelijk doel voor ogen heb, heb ik dat niet, dan zie ik soms ook het nut niet in van sommige dingen en waarom zou je die dan doen? Mensen die doelen nastreven zijn ook veel interessanter voor andere mensen en trekken die weer aan en aangezien mensen sociale wezens zijn, worden wij daar weer gelukkiger door. Je gedachten onder controle krijgen lijkt mij inderdaad een zinnigere techniek dan gewoon je gedachten stop te zetten. Zelfs als je je gedachten stop zet, heb ik het idee dat je nog steeds gedachten hebt, de gedachte om stop te zeggen tegen je gedachtes (ja, klinkt vaag inderdaad )

Wat ik overigens ook vrij vreemd vind is dat ik de theorie van dit soort dingen vaak heel goed uit kan leggen aan anderen, maar zelf het heel moeilijk vind om toe te passen op mezelf.

quote:

Op maandag 23 maart 2009 19:33 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:
Ik ben op het moment meer bezig met antidepressiva maar hou me nog regelmatig bezig met de kracht van het nu. Ik ga vanavond denk ik het boek van voor af aan beginnen, omdat de puzzel nog lang niet compleet is.

Hoe ben je zover gekomen dat je aan de antidepressiva bent geraakt, als ik vragen mag? Want in mijn ogen is dat toch echt een van de laatste redmiddelen. Ik heb het idee dat die tegenwoordig wat te snel worden voorgeschreven om symptomen te bestrijden, maar daar pak je de oorzaak van het probleem niet mee aan en de bijwerkingen zijn soms nog erger dan hetgeen je ermee wilt bestrijden. Was het echt het teveel aan nadenken, of speelde er meer?


Overigens kwam ik gisteren het volledige boek "The Power of Now" ook online tegen (Engelstalig):
http://www.scribd.com/doc(...)ower-of-Now-complete

Ik heb de kracht van het nu twee keer gelezen
Ook de kracht van het nu; in de praktijk heb ik gelezen (iets kortere en wat makkelijker te lezen versie van het boek)

Heb net weer wat bijgelezen en merk dat het bij meerdere mensen ineens inslaat? Dat ze ineens begrijpen wat Tolle er allemaal mee bedoelt? Verlichting noemt Tolle geloof ik. Hoe komt het dat het deze mensen wel lukt en mij, ben er veel mee bezig, nog steeds niet? Wat is de key die deze mensen gevonden hebben om het plotseling te snappen? Jullie klinken er in ieder geval erg positief over!

En hoe komt het dat zoveel mensen hier last van hebben?
Ligt het aan de hectische maatschappij waarin we leven?

L.

quote:

Op maandag 23 maart 2009 20:32 schreef Metalfreak het volgende:

Zelfs als je je gedachten stop zet, heb ik het idee dat je nog steeds gedachten hebt, de gedachte om stop te zeggen tegen je gedachtes (ja, klinkt vaag inderdaad )

Dat is dus de truuk van meditatie, zelfs die gedachte moet je niet meer hebben. Gewoon 1 grote zwarte leegte. En dat is moeilijk om te bereiken ja. Vooral in het begin.

quote:

Op maandag 23 maart 2009 21:31 schreef Lamba het volgende:
Ik heb de kracht van het nu twee keer gelezen
Ook de kracht van het nu; in de praktijk heb ik gelezen (iets kortere en wat makkelijker te lezen versie van het boek)

Heb net weer wat bijgelezen en merk dat het bij meerdere mensen ineens inslaat? Dat ze ineens begrijpen wat Tolle er allemaal mee bedoelt? Verlichting noemt Tolle geloof ik. Hoe komt het dat het deze mensen wel lukt en mij, ben er veel mee bezig, nog steeds niet? Wat is de key die deze mensen gevonden hebben om het plotseling te snappen? Jullie klinken er in ieder geval erg positief over!

En hoe komt het dat zoveel mensen hier last van hebben?
Ligt het aan de hectische maatschappij waarin we leven?

L.

Daar had PCP het dus ook over... Het teveel er mee bezig zijn kan frustraties opleveren dat het niet lukt en daardoor zal je het niet zien. Laat het ns rusten voor een tijd. Ik heb het idee ook dat ik het nooit zal zien, maar ik blijf ook ermee bezig

quote:

Op maandag 23 maart 2009 21:37 schreef EggsTC het volgende:
Daar had PCP het dus ook over... Het teveel er mee bezig zijn kan frustraties opleveren dat het niet lukt en daardoor zal je het niet zien. Laat het ns rusten voor een tijd. Ik heb het idee ook dat ik het nooit zal zien, maar ik blijf ook ermee bezig

Ik weet ook nogsteeds niet wat ik aan het boek heb gehad. Ik herkende er veel in, zag meer beschreven wat ik al dacht, maar heb nu wel de tijd van mijn leven, qua mezelf zijn vooral. Ik geloof absoluut niet dat het door dat boek komt, maar toevallig is het dan wel.

Verder denk ik inderdaad dat als je graag iets wil bereiken, je het ook met dit boek niet zult vinden. Het boek gaat juist over het niet moeten, maar gewoon ervaren. Kortom, misschien willen mensen wel te graag iets leren van het boek, terwijl de boodschap juist is dat je niks moet willen, of teveel moet van jezelf. Ach, misschien werkt het boek daarom ook wel alleen bij bepaalde mensen ...

quote:

Op maandag 23 maart 2009 22:31 schreef elcastel het volgende:

[..]
Verder denk ik inderdaad dat als je graag iets wil bereiken, je het ook met dit boek niet zult vinden. Het boek gaat juist over het niet moeten, maar gewoon ervaren. Kortom, misschien willen mensen wel te graag iets leren van het boek, terwijl de boodschap juist is dat je niks moet willen, of teveel moet van jezelf. Ach, misschien werkt het boek daarom ook wel alleen bij bepaalde mensen ...

Ja, daarom is het boek eigenlijk een beetje tegenstrijdig. Het geeft aan dat je geen doelen moet stellen, maar je leest het boek niet zomaar, maar eigenlijk met het doel om je beter te gaan voelen, om je gedachten onder controle te krijgen. Dat vind ik eigenlijk een bepaalde tegenstrijdigheid. Je wilt iets bereiken, maar om dat te bereiken moet je het niet meer willen.

quote:

Op maandag 23 maart 2009 22:35 schreef Metalfreak het volgende:
Je wilt iets bereiken, maar om dat te bereiken moet je het niet meer willen.

Dat is em. Tja wat zal ik zeggen, ... het leven zit vol met tegenstrijdigheden ?
.

quote:

Op maandag 23 maart 2009 19:21 schreef DaneV het volgende:
Ik vind het erg interresant, maar heb ook nog wel twijfels; Je zegt dat je je als het ware "los moet koppelen" van je ego en je gedachten. Wanneer deze gedachten negatief zijn kan ik me voorstellen dat dit positief kan werken. Maar zullen positieve gedachten nog wel dezelfde waarde hebben voor je?

Gedachten worden dan gewoon weer instrumenten waarmee je de werkelijkheid kunt bevatten. Gedachten zullen er nog steeds zijn maar je identificeert je er niet meer mee. Je ziet gewoon in dat een gedachte losstaat van wie je echt bent.

quote:

Een mens kan immers (tijdelijk) een erg gelukkig gevoel krijgen als je als het ware door jezelf (je ego) wordt beloond. Dat kan het verschil maken tussen tevreden en heel erg gelukkig zijn toch?
En wordt je niet een beetje "vlak" als je alleen kijkt naar het heden en niet gepusht wordt om ergens naar uit te kijken of heen te werken?

Door de identificatie te doorbreken kun je eigenlijk altijd gelukkig zijn zolang je in je eerste levensbehoeften kunt voorzien. Geluk is dus altijd aanwezig. Je hoeft niet meer een doel te bereiken om een gelukkig of bevredigd gevoel te hebben.


En verder is het idd een goed om te vragen wat voor leven je dan overhoudt zonder dat je jezelf doelen stelt. In mijn ervaring komt dit vanzelf. Je bent gelukkig en gaat gewoon dingen doen je leuk vindt. Daaruit vloeit vanzelf een bepaald doel voort. Het bereiken van dat doel is dan niet meer het allerbelangrijkste. De weg naar dat doel toe is minstens net zo belangrijk omdat je geniet van elke stap.

quote:

Ook vraag ik me af of het niet als een soort van vermijden van negatieve gedachten gezien kan worden. Als dat zo is, zou het dan op termijn niet constructiever zijn om juist je gedachten als wapen te gebrruiken om je ego in positieve zin te veranderen in plaats van er niet meer naar te luisteren?

Ik ben ooit begonnen met positief denken. Heb een goed boek gelezen over hoe overtuigingen je leven bepalen en welke rol positieve of negatieve gedachten spelen bij het vormen van deze overtuigingen. Door jezelf te dwingen positief te blijven denken zullen er positievere overtuigingen ontstaan.

Dit is in mijn ogen ook een goede weg om in te slaan. Ik ben hier ooit mee begonnen en het had zeker een effect alleen er is erg veel zelfdiscipline en constante oplettendheid voor nodig. Toen ik met de Kracht vh Nu in aanraking kwam en dit meteen wist toe te passen doordat ik de identificatie gelijk wist te doorbreken met mn ego, toen werd dat voor mij de oplossing.

Het verschil tussen positief denken en verlichting is denk ik dat positief denken voor iederen te begrijpen is alleen er gaat veel tijd en energie in zitten. Bij verlichting is er vaak 1 moment van inzicht nodig die in 1 klap je leven kan veranderen.

Verder weet ik nog dat de schrijver van Radical Honesty zei: Positief denken is voor negatieve mensen. Dat vond ik wel een leuke. In hoeverre dat waar is op de langere termijn weet ik niet.

quote:

Op maandag 23 maart 2009 18:02 schreef MaxKalav het volgende:
Ik wil mijn ervaringen hier ook kort delen, ik heb boek Radical Honesty gelezen. Het is een beetje het zelfde verhaal als dit allemaal, en ik moet zeggen dat het mijn leven een andere wending geeft.

Ben echt heel benieuwd wat jouw mening is over Radical Honesty

quote:

Al moet ik zeggen, dat de oude gedachten makkelijk terugkomen en makkelijk in oude patronen val. Hoe gaan jullie daarmee om?

Geduld hebben en je niet gek laten maken. Wordt niet boos op jezelf als je even weer in oude patronen vervalt. Lach erom zo gauw je het ziet. Dit zijn namelijk gewoon leermomenten. Er is tijd voor nodig om van oude gewoontes af te komen.

quote:

Op donderdag 12 maart 2009 20:15 schreef Metalfreak het volgende:

[..]

Maar ik durf te beweren dat 90% van de gelovigen dat niet snappen, die lezen de teksten allemaal veel letterlijker en streven in mijn ogen naar het verkeerde doel. Volgens mij weten vele gelovigen eigenlijk niet wat ze eigenlijk willen bereiken met hun gelovig zijn, ik vind het altijd een beetje gemakzucht, de dingen die je niet meteen kunt verklaren maar toeschrijven aan godsdienstige onzin in plaats van zelf na te denken en te onderzoeken.

Maar ik ben wel eens benieuwd dan naar jouw visie hierop.

Tja.. Eerder had ik een heel zwart-witte kijk op religie. Ik ging er vanuit iedereen die geloofde dat op dezelfde manier deed. Nu weet ik wel beter. Het is natuurlijk wel zo dat religie heel makkelijk is. Het is niet fijn om geen sluitend kader te hebben waarbinnen je leeft.

Wanneer je geen antwoord hebt op bepaalde belangrijke levensvragen zal er een leegte ontstaan en worden mensen onzeker. Ik denk dat voor veel mensen een antwoord dan belangrijker is dan geen antwoord. Is ook niet direct iets mis mee. Wanneer je een leegte voelt en het leven als nutteloos ziet en je vergooit je leven dan ben je uiteraard verkeerd bezig. Kun je misschien nog beter iemand hebben die zichzelf onbewust voor de gek houdt maar daardoor wel gelukkiger is en daardoor een positievere invloed heeft dan de mensen die hun leven kapot maken.

Mijn visie is op dit moment weer wat beter omlijnd doordat ik van de week Techocalyps heb gezien. Een hele goede documentaire over de toekomst van de mens en de technologie en onze relatie tot het heelal en de realiteit waarin we leven.

http://www.imdb.com/title/tt0899298/

quote:

Op maandag 23 maart 2009 19:25 schreef EggsTC het volgende:

[..]

Dat is wat ik me ook afvraag ja. Je gedachten bepalen grotendeels je gevoel dus positieve gedachten geven een positief gevoel en vica versa. Ik vroeg me dus af of je uberhaupt wel iets "voelt" als je gedachtenloos bent.

Ik hoorde laatst iemand zeggen: Met welk zintuig neem je je gevoelens en gedachten waar? Ik denk dus dat dit gewoon je bewustzijn is en je bewustzijn omvat je gedachten en al het andere wat er in je omgaat. Je maakt denk ik de fout gedachten gelijk te stellen met bewustzijn.

quote:

Op maandag 23 maart 2009 20:32 schreef Metalfreak het volgende:

[..]

Ja, dat ben ik met je eens! Dat ego zal er altijd zijn, of je het wilt of niet, daarom vind ik ook dat je het het beste kunt aanleren om het zinvol te gebruiken.

Zoals ik hiervoor zei: je kunt idd leren met je ego om te gaan. In mijn ervaring is dat een lange weg. Het voordeel aan verlichting is dat je met 1 enkel inzicht je leven kunt veranderen. Het nadeel is dat je dat inzicht niet zomaar kunt afdwingen.

quote:

Over dat "vlak" zijn heb ik het ook wel eens gehad. Een mens heeft doelen nodig anders dwaal je maar wat door het leven, dan kan elk moment misschien wel leuk zijn, maar ben je dan wel op weg naar geluk? En is het streven naar geluk niet ook gewoon een doel?

Die laatste is een hele goede vraag. Wat is geluk? Dat is eigenlijk de plek waar vandaan "je zoektocht" moet starten. Ga op zoek naar meerdere denkwijzen over wat geluk is en verdiep je hierin. In het westen is de heersende gedachte vaak dat je naar geluk moet streven. In het Oosten denkt men hier anders over, althans wanneer je zoekt in de oude Oosterse tradities. Daar zegt men eigenlijk: Geluk is op elk moment voor iedereen toegankelijk.

Kies die manier die jou het meeste aanstaat, maar gun het jezelf wel om hier grondig onderzoek naar te doen. Geluk is iets waar we allemaal uiteindelijk naar streven. Eigenlijk is elke beslissing in ons dagelijks leven eentje die we nemen om ons geluk te optimaliseren. Geluk is dus wat ons drijft. Maar wat is het?
Aangezien het zo belangrijk is voor ieder mens, lijjkt het me heel belangrijk om niet te snel over de vraag heen te stappen van wat is geluk? Het is eigenlijk de belangrijkste vraag die een mens zich kan stellen in zijn leven.

Om je verder nog even een zetje te geven: In de oosterse filosofie kan men hele boeken schrijven over wat geluk nou is. Hier in het westen krijgen we enk ik met moeite 1 A4tje vol met onze gedachtes over geluk. In het westen komen we vaak niet verder dan anecdotes en beschrijvingen van wat ons gelukkig maakt maar een echte grondige studie van wat geluk is, daarvoor moet je toch eerder naar de oosterse filosofie toe.

quote:

Voor mij werkt het bijvoorbeeld veel beter als ik een duidelijk doel voor ogen heb, heb ik dat niet, dan zie ik soms ook het nut niet in van sommige dingen en waarom zou je die dan doen? Mensen die doelen nastreven zijn ook veel interessanter voor andere mensen en trekken die weer aan en aangezien mensen sociale wezens zijn, worden wij daar weer gelukkiger door.

Ik streef geen echte doelen na op het moment (behalve dan dat ik contractverlenging wil straks in deze economische tijd), maar ik doe wat ik leuk vind. Ik geniet meer van het leven en ben niet gestresst. Hierdoor vinden mensen mij fijn in de omgang en heb ik veel vrienden.

Ik denk dat jij meer doelt op mensen die geen doelen durven te hebben omdat ze faalangst hebben of gewoon lui zijn. Dat is het soort mens dat je niet wil worden. Ik streef geen echte doelen meer na omdat ik een bepaald inzicht heb gehad in hoe dingen werken. Ik wil nog steeds wel dingen hoor. Ik wil graag een boek schrijven, mn huis nog mooier inrichten met zelfgemaakte meubels, leuke dingen doen met mn vriendin, ooit mn eigen huis bouwen en nog wel wat dingen. Maar ik omschrijf dit niet echt als doelen. Wat komt dat komt. Ik hoef niet ooit mn eigen huis te bouwen om gelukkig te zijn, ik hoef mn huis niet perse nog mooier in te richten, ik heb niet perse een vriendin nodig om gelukkig te zijn.

Ik ben gelukkig door dat inzicht dat ik heb gehad en dat is mijn beginpunt. Het enige wat ik van mezelf moet is dingen doen die ik leuk vind. De rest volgt vanzelf.

quote:

Je gedachten onder controle krijgen lijkt mij inderdaad een zinnigere techniek dan gewoon je gedachten stop te zetten. Zelfs als je je gedachten stop zet, heb ik het idee dat je nog steeds gedachten hebt, de gedachte om stop te zeggen tegen je gedachtes (ja, klinkt vaag inderdaad )

Het stopzetten van de gedachten is tijdelijk he? En dan op momenten dat je geen gedachten nodig hebt. Tijdens een belangrijke vergadering waarin je moet meedenken is het goed om je gedachten te gebruiken, het is in zo'n geval productief omdat het op een oplossing is gericht. Wanneer je naar huis fietst hoef je niet perse over van alles en nog wat na te denken. Je kunt ook gewoon stil zijn en genieten van alles om je heen.

Verder moet je gedachten niet verwarren met bewustzijn. Gedachten komen op in je bewustzijn, ze zijn te zien in je bewustzijn en door je bewustzijn. Zonder gedachtes kun je je nog steeds bewust zijn van dingen. Je hebt geen gedachte nodig die stop zegt tegen andere gedachtes. Dit is waar het lastig wordt, dat weet ik, maar uit eigen ervaring weet ik dat je niet je gedachten hoeft te controleren met je gedachten.

quote:

Op maandag 23 maart 2009 21:31 schreef Lamba het volgende:

Heb net weer wat bijgelezen en merk dat het bij meerdere mensen ineens inslaat? Dat ze ineens begrijpen wat Tolle er allemaal mee bedoelt? Verlichting noemt Tolle geloof ik.

Ja bij mij was dat zo. Wat in het boek wordt beschreven moet uiteindelijk leiden tot 1 enkel inzicht. Het is geen vaardigheid die je kunt leren. Er zijn wel oefeningen en technieken die je meer inzicht verschaffen in de materie, maar uiteindelijk gaat het om 1 enkel inzicht.

quote:

Hoe komt het dat het deze mensen wel lukt en mij, ben er veel mee bezig, nog steeds niet? Wat is de key die deze mensen gevonden hebben om het plotseling te snappen? Jullie klinken er in ieder geval erg positief over!

De key bij mij was dat ik eerder hele nachten lag te piekeren over een periode van zes jaar. Na heel lang nadenken en piekeren en oplossingen zoeken kwam ik vaak na zo'n lange denksessie tot een soort van conclusie: Er moet iets simpels zijn waardoor ik gewoon gelukkig kan zijn.

Ik bedenk me nu dat ik misschien tot deze conclusie kwam omdat ik werkelijk alle andere oplossingen al tienduizend keer had geanalyseerd en geprobeerd had toe te passen. Eigenlijk na al die jaren van nadenken kwam ik erachter dat ik met nadenken mijn problemen niet kon oplossen en na het afgaan van alle mogelijkheden bleef er nog maar 1 mogelijkheid over: het is iets heel simpels dat zo simpel is dat ik het over het hoofd zie. Ik zag het altijd voor me als een lichtknopje dat moest worden omgezet. Ik kreeg bij deze conclusie toch altijd een positief gevoel alsof ik iets op het spoor was. Alleen de volgende dag verklaarde ik mezelf dan weer voor gek omdat de oplossing nooit zo simpel zou kunnen zijn. Ik heb mezelf daarna ook nog jaren lang gekweld door mijn obsessieve denken.

Totdat ik de Kracht vh Nu las. Na een aantal bladzijdes had ik door dat ik die lichtknop gevonden had waarvan ik dus een aantal keer al het vermoeden had dat die er moest zijn! En toen doorzag ik het ego voor het eerst in mn leven en kreeg ik die vijf golven van overweldigend geluk door me heen zoals ik al eerder heb beschreven. Sindsdien is mn leven nooit meer hetzelfde geweest.

Tolle zegt ook in het boek dat de mensen die in hun leven het meest gekweld zijn door hun ego de meeste kans hebben op verlichting. Daar kan ik me dus wel in vinden.

quote:

En hoe komt het dat zoveel mensen hier last van hebben?
Ligt het aan de hectische maatschappij waarin we leven?

Dat komt door ons ego en ook door ons individualisme en materialisme. Deze laatste twee versterken de afgescheidenheid die het ego veroorzaakt.

quote:

Op maandag 23 maart 2009 22:31 schreef elcastel het volgende:


Verder denk ik inderdaad dat als je graag iets wil bereiken, je het ook met dit boek niet zult vinden. Het boek gaat juist over het niet moeten, maar gewoon ervaren. Kortom, misschien willen mensen wel te graag iets leren van het boek, terwijl de boodschap juist is dat je niks moet willen, of teveel moet van jezelf. Ach, misschien werkt het boek daarom ook wel alleen bij bepaalde mensen ...

Ligt eraan waarom je iets wilt bereiken. Zoek je status, macht, geluk? Wanneer je er achter komt dat je zonder het bereiken van bepaalde doelen ook gelukkig kan zijn, waarom zul je dan nog bepaalde doelen nastreven?

Verder wil ik nog wel even zeggen dat het niet zo is dat je geen echte doelen meer nastreeft. Je doelen veranderen. Ipv die carriere najagen besluit je er altijd te zijn voor je kinderen. Je kunt dan wel zeggen dat je opgeeft om een doel te verwezenlijken, maar is het zijn van een goede moeder dan ook geen doel?

En als je gelukkig wordt van rust in je leven en jezelf niet teveel hoeven pushen om doelen te bereiken, dan geef je misschien een aantal doelen op maar je bent wel gelukkiger. En gelukkig zijn is het ultieme doel van iedereen. Alle andere doelen dienen eigenlijk ook alleen maar dit doel.
Dus waarom zou je dan nog doelen nastreven op zoek naar geluk terwijl je al gelukkig bent? Laat die doelen vallen en doe wat je leuk vindt, waar je van geniet zonder dat je daarbij een doel hoeft te stellen.

Ik denk dat mensen op een veel gezondere manier net zo productief kunnen zijn als mensen die nauwgezet hun doelen najagen. Beide personen kunnen op een bepaalde bestemming aankomen, alleen de gelukkige persoon die er geen big deal van maakte komt beter uit de bus denk ik.

quote:

Op maandag 23 maart 2009 22:35 schreef Metalfreak het volgende:

[..]

Ja, daarom is het boek eigenlijk een beetje tegenstrijdig. Het geeft aan dat je geen doelen moet stellen, maar je leest het boek niet zomaar, maar eigenlijk met het doel om je beter te gaan voelen, om je gedachten onder controle te krijgen. Dat vind ik eigenlijk een bepaalde tegenstrijdigheid. Je wilt iets bereiken, maar om dat te bereiken moet je het niet meer willen.

Het ultieme doel is geluk. Alle andere doelen stel je om geluk te bereiken. Wanneer je verlicht bent zie je in dat je altijd gelukkig kunt zijn dus doelen stellen is idd niet meer nodig. Dit betekent niet dat je een stinkende werkloze parasiet wordt. Je bent gelukkig, daardoor vrolijk en positief, ziet in hoe mooi de wereld is en vanuit die plek ga je genieten van het leven. Je gaat werk doen dat je leuk vindt en waarin je jezelf kwijt kunt. Je bent gelukkig, vrolijk, energiek en daardoor automatisch ondernemend. Dat is zoals ik het ervaar.

Ik ben echt niet veranderd in een onverzorgd langharig werkschuw stuk tuig Dat zijn voornamelijk mensen die weglopen voor de maatschappij vanuit faalangst of luiheid of omdat ze het nut niet inzien van bepaalde dingen. Dat nut niet inzien kan kloppen, maar vervolgens moet wel de volgende stap worden gezet, nl. op onderzoek uitgaan wat dan WEL het nut is van het leven.

quote:

Op dinsdag 24 maart 2009 00:03 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:


Dat is wel een scherpe, ik herken me hier ook in. Ik heb snel faalangst en het gevoel 'dat het me toch niet gaat lukken'. Dus als ik een doel stel zet ik het goed neer en ga ik er echt voor.

De tegenstrijdigheid van het willen bereiken en het niet willen is erg aanwezig.

Wat is het dan dat je wilt bereiken en waarom wil je dit bereiken?

Ik wil ook nog even opmerken dat je interesses in bepaalde zaken niet verdwijnen wanneer je de identificatie met je ego doorbreekt. Ben je nu gefascineerd door de wetenschap en ben je daarom in die discipline gaan werken, dan zal dat niet veranderen.

Je houdt echt niet op te bestaan wanneer je in het nu leeft. Je bent gewoon meer dan alleen je ego.

Ook denk ik dat het stellen van doelen niet perse nodig is om succesvol te zijn. Wanneer je gelukkig bent en je interesses volgt bereik je veel meer. Einstein en andere grote wetenschappers hebben bereikt wat ze bereikt hebben omdat ze zich vol passie en overgave stortten op hun interesse, de wetenschap.

Einstein had zijn werk nooit zo goed gedaan als hij alleen op zoek was naar erkenning of status. Hij werd gedreven door iets diepers en dat is wat hem zo succesvol maakte.

Is dat een proces van het ego doorbreken en hoe weet je of je op de goede weg bent of niet? Toen jij die 5 golven had waar je het over hebt PCP, mij lijkt het dat meteen na die eerste golf van geluk, je gedachten terug komen met zoiets van "wtf is dit?!"

Bedankt voor je update weer in het topic

Ik volg het topic nog steeds met interesse.
Heb t boek uit, maar ga het nog een keer lezen totdat bij mij `t kwartje` ook valt, dus het inzicht waar PCP het over heeft..
Ik merk wel dat ik minder aan t piekeren ben en me bewust ben als mn gedachten de ´negatieve kant´ op willen gaan. Dat is alvast een begin lijkt me..
Heel erg interessant allemaal!!!

Heb vanmiddag het boek gekocht, en ga er morgen mee aan de slag. Ben benieuwd

quote:

Op donderdag 26 maart 2009 18:42 schreef NouMooiNiet het volgende:
Ik volg het topic nog steeds met interesse.
Heb t boek uit, maar ga het nog een keer lezen totdat bij mij `t kwartje` ook valt, dus het inzicht waar PCP het over heeft..
Ik merk wel dat ik minder aan t piekeren ben en me bewust ben als mn gedachten de ´negatieve kant´ op willen gaan. Dat is alvast een begin lijkt me..
Heel erg interessant allemaal!!!

Interessant is het zeker, ik weet niet of je het boek net uit hebt. maar misschien is het handig (?) als je het eerst even een maandje latrusten, dan kun je wennen aan de dingen/ideëen die je hebt gelezen. Ik heb zelf het idee dat de dingen (die ik zou kunnen betrekken op het boek, ik zie het verband nogsteeds niet helemaal) vanzelf vielen hier.

Ik wou het ook nog een keer lezen, maar heb nu helemaal die behoefte niet meer ? Ik voel me precies zoals in het boek omschreven, ben van binnen de rust zichzelve, maak puike beslissingen zonder mijn kop erover te breken en ben voor een aantal mensen heel belangrijk opeens. En ik ? Ik vind alles heel normaal.

Misschien moet je het dus eerst eens de tijd geven om te kijken of de info zijn eigen weg vindt. Zo niet, pak je het boek weer op, misschien wil je te graag en dan denk ik dat een tweede keer lezen in zo'n kort tijdsbestek niet veel nut heeft. Overigens mijn idee erover hoor, doe vooral wat je zelf het best lijkt.

Ik heb het boek inmiddels gelezen, maar ik vond het heel lastig om er door heen te komen. Ook heb ik het idee dat nog niet alles helemaal tot me is doorgedrongen... Meer mensen last van?

Hopelijk is voor het mij ooit ook mogelijk om in het 'nu' te leven i.p.v. het nu en de toekomst te willen ontvluchten.

quote:

Op vrijdag 27 maart 2009 20:53 schreef IceBeach het volgende:
Ik heb het boek inmiddels gelezen, maar ik vond het heel lastig om er door heen te komen. Ook heb ik het idee dat nog niet alles helemaal tot me is doorgedrongen... Meer mensen last van?

Hopelijk is voor het mij ooit ook mogelijk om in het 'nu' te leven i.p.v. het nu en de toekomst te willen ontvluchten.

Ik heb er ook last van ja. Ik heb "het" nog niet gezien.

Ik vraag me toch af, wat voelen diegene nou concreet die 'het' wel voelen zeg maar....?
Zijn jullie allemaal 30-ers trouwens? Gisteren zat ik toevallig ff naar zooooo 30 te kijken, een 1-malig live programma. Was wel grappig op zich.
Dertigers schijnen enorme moeilijke beslissers te zijn en dat nekt ze.

Toch zou het fijn zijn, als je als mens soms meer rust kon vinden. Ik snap mezelf bijv. ook soms niet.
Nu speelt er bij mij ook hoogbegaafdheid mee, wat soms lastig is. Maar ik heb werkelijk alles wat m'n hart begeeft, alle luxe die ik maar kan bedenken, geen geldzorgen, geen schulden, m'n hele familie is er nog, geen buren in de buurt te bekennen (want dat schijnt ook slecht voor je te zijn ), nou ja noem het maar op. Dusdanig succesvol dat het tamelijk opzienbarend is, zonder hier over op te willen scheppen.
En dan nog...ik trek me aan wat anderen van me vinden, van mijn beslissingen vinden, etc. etc. nu heb ik een vrij moeilijke vader en dat speelt ook mee.
Maar het zou heerlijk zijn, om die vrijheid te voelen, waar men het over heeft. Ik denk dat je er best wel wat dingen voor op moet offeren én het gevaar loopt dat je anderen onbedoeld tegen het hoofd stoot, omdat je je eigen leven in de hand neemt. Dat waardeert niet iedereen (lijkt me).
En daar kon je wel eens gezeik om krijgen dan. Met andere woorden, als mensen je niet snappen, dat je ze kwijt raakt.
Ik snap ook niet dat mensen elkaar zo weinig vrijheid geven soms en zoveel veroordelen. Dat kan heel benauwend zijn, voor degene die ze veroordelen. En dat vind ik persoonlijk zwaar irritant.

Maar het is soms lastig om uit te vinden waar 'je probleem' zit. Al schijn je tot in perfectie te leven, er is altijd wel iemand die wat te mekkeren heeft. Ik denk dat dat mens eigen is, maar de kunt is om je het langs je heen te laten gaan. En dat is nou juist zo moeilijk, als je waarde aan mensen hun meningen hecht (wat vaak onterecht is, maar ontstaat uit beleefheid mijn inziens).

Voor mezelf denk ik wel eens, werd ik maar eens wat makkelijker en losser. Ik heb ook personeel waar ik soms wel van denk, stelletje heikneuters, hufters. Maar dan blijf ik altijd beleefd en probeer het correct op te lossen, terwijl ik eigenlijk denk, je bent geen knip voor je neus waard.
Hoe laat je dat dan tactvol doch duidelijk merken he. Brutaal ben ik nooit, maar ik weet wel dat ik gezag uit kan stralen en kan geven, doch voor mijn gevoel dringt het vaak niet door. En dan word ik uiteindelijk boos op mezelf.

Nou, ik heb vanochtend een stuk gelezen en ik heb er echt een heel goed gevoel over!
Toen ik vanmiddag naar huis reed, leek het heel even of ik het helemaal begreep. Ik voelde me echt intens gelukkig en ik zat een gewoon hardop te lachen in mijn auto omdat ik zo van het moment genoot.

Nu voel ik me weer redelijk "normaal" en kan ik ook niet goed zo goed begrijpen waarom ik me vanmiddag nou zo voelde, maar ik hoop dat ik met wat oefening en leesmateriaal (ben nog niet halverwege) het klaar ga krijgen om dit gevoel staks "eigen" te maken.

[ Bericht 13% gewijzigd door DaneV op 27-03-2009 23:54:25 ]

quote:

Op vrijdag 27 maart 2009 22:58 schreef jollieboer1 het volgende:
Ik vraag me toch af, wat voelen diegene nou concreet die 'het' wel voelen zeg maar....?
Zijn jullie allemaal 30-ers trouwens? Gisteren zat ik toevallig ff naar zooooo 30 te kijken, een 1-malig live programma. Was wel grappig op zich.
Dertigers schijnen enorme moeilijke beslissers te zijn en dat nekt ze.

Ik ben 27. Ik ben hiermee begonnen toen ik ongeveer 22 was, misschien iets jonger.

quote:

Toch zou het fijn zijn, als je als mens soms meer rust kon vinden. Ik snap mezelf bijv. ook soms niet.
Nu speelt er bij mij ook hoogbegaafdheid mee, wat soms lastig is.

Het zou kunnen zijn dat ik hoogbegaafd ben maar godzijdank heb ik me daar allang van weten los te maken. Echt intelligente mensen zijn niet bang om fouten te maken en weten hun hoogbegaafdheid een plek te geven. Ik heb een tijd op het hiq.nl forum gezeten en daar werd ik zo moe van al die koppige mensen die zo overtuigd zijn van hun eigen gelijk

1 vd oplossingen tegen de negatieve gevolgen van hoogbegaafdheid is jezelf voor lul durven zetten en fouten durven toe te geven. Dat is in ieder geval mijn ervaring. Maar om ontopic te blijven: Veel hoogbegaafde mensen zullen heel veel aan De kracht vh nu kunnen hebben zolang te alles maar niet doorblijven denken.

quote:

Maar het zou heerlijk zijn, om die vrijheid te voelen, waar men het over heeft. Ik denk dat je er best wel wat dingen voor op moet offeren én het gevaar loopt dat je anderen onbedoeld tegen het hoofd stoot, omdat je je eigen leven in de hand neemt. Dat waardeert niet iedereen (lijkt me).
En daar kon je wel eens gezeik om krijgen dan. Met andere woorden, als mensen je niet snappen, dat je ze kwijt raakt.

Zo belangrijk is die mening van andere mensen niet hoor. Zo gauw je doorhebt dat je van jezelf gelukkig kunt zijn en dat je anderen niet nodig hebt om je geluk te vinden dan kun je al veel relaxter met mensen omgaan.

quote:

Voor mezelf denk ik wel eens, werd ik maar eens wat makkelijker en losser. Ik heb ook personeel waar ik soms wel van denk, stelletje heikneuters, hufters. Maar dan blijf ik altijd beleefd en probeer het correct op te lossen, terwijl ik eigenlijk denk, je bent geen knip voor je neus waard.
Hoe laat je dat dan tactvol doch duidelijk merken he. Brutaal ben ik nooit, maar ik weet wel dat ik gezag uit kan stralen en kan geven, doch voor mijn gevoel dringt het vaak niet door. En dan word ik uiteindelijk boos op mezelf.

Misschien moet je Radical Honesty eens lezen Zo lang je eerlijk bent in je mening en niet in je oordeel zullen mensen over het algemeen heel relaxed reageren op je eerlijkheid. Een mening heb je wanneer je weet dat het MAAR jouw mening is en dat veel waarheid subjectief is. Je mening is dan niet bedreigend. Een oordeel is wel dreigend omdat een oordeel in jouw ogen de laatste waarheid is mbt datgene wat je zegt. Een oordeel is dus wel bedreigend en geloof mij, onbewust reageren mensen heel anders op een mening en een oordeel.

quote:

Op vrijdag 27 maart 2009 23:44 schreef DaneV het volgende:
Nou, ik heb vanochtend een stuk gelezen en ik heb er echt een heel goed gevoel over!
Toen ik vanmiddag naar huis reed, leek het heel even of ik het helemaal begreep. Ik voelde me echt intens gelukkig en ik zat een gewoon hardop te lachen in mijn auto omdat ik zo van het moment genoot.

Nu voel ik me weer redelijk "normaal" en kan ik ook niet goed zo goed begrijpen waarom ik me vanmiddag nou zo voelde, maar ik hoop dat ik met wat oefening en leesmateriaal (ben nog niet halverwege) het klaar ga krijgen om dit gevoel staks "eigen" te maken.

Mooi

Ik heb t boek nu 3 of 4 weken geleden uitgelezen. Ben er nog wel dagelijks mee bezig (van de bewustwordingen) en soms ben ik ook helemaal blij met het NU. Het werkt dus wel door om het zo maar te noemen.

quote:

Op vrijdag 27 maart 2009 22:58 schreef jollieboer1 het volgende:
Ik vraag me toch af, wat voelen diegene nou concreet die 'het' wel voelen zeg maar....?
Zijn jullie allemaal 30-ers trouwens? Gisteren zat ik toevallig ff naar zooooo 30 te kijken, een 1-malig live programma. Was wel grappig op zich.
Dertigers schijnen enorme moeilijke beslissers te zijn en dat nekt ze.

Ik ben 31. Maar ben al heel lang 'zoekende', omdat ik me altijd al anders heb gevoeld dan anderen.

quote:

Maar het zou heerlijk zijn, om die vrijheid te voelen, waar men het over heeft. Ik denk dat je er best wel wat dingen voor op moet offeren én het gevaar loopt dat je anderen onbedoeld tegen het hoofd stoot, omdat je je eigen leven in de hand neemt. Dat waardeert niet iedereen (lijkt me).
En daar kon je wel eens gezeik om krijgen dan. Met andere woorden, als mensen je niet snappen, dat je ze kwijt raakt.
Ik snap ook niet dat mensen elkaar zo weinig vrijheid geven soms en zoveel veroordelen. Dat kan heel benauwend zijn, voor degene die ze veroordelen. En dat vind ik persoonlijk zwaar irritant.

Als je zelf in een veranderingsproces zit, zijn er inderdaad mensen die dat niet 'accepteren'. Deze mensen willen je in je oude patroon houden (al dan niet bewust). Ik heb veel 'vrienden' hierdoor verloren.
Soms passen deze mensen dan niet meer bij je 'nieuwe ik'. Je groeit uit elkaar.

Het is dus de kunst (voor mij nu) om dicht bij mezelf te blijven, grenzen aan te geven en te kiezen voor mezelf. Dat is heel moeilijk als je dat nooit gewend bent geweest. Het is ook erg eenzaam omdat ik nog geen mensen heb gevonden (live ) die ook in zo'n fase zitten. Aan de andere kant voelt het ook als een nieuw begin, een schone lei..

Meer dan een jaar geleden probeerde ik De Kracht Van Het Nu te lezen. Inderdaad, probeerde. Er was voor mij geen doorkomen aan, ik vond het quatsch. Een paar maanden geleden probeerde ik het weer en las het in een paar dagen uit. De inhoud fascineerde mij. Het gekke was dat ik het een jaar geleden meer nodig had maar dat ik het dus niet wilde lezen.

De eerst doorbraak was op een avond dat ik moe was en me beroerd voelde en dat ik - zoals zo vaak - mezelf kwelde en zei dat ik weg wilde naar huis toe, naar bed. Ik moest denken aan De Kracht Van Het Nu en probeerde gewoon te accepteren wat was, en het werkte! Wat ik ervoer kan het beste omschreven worden als een mentaal orgasme. Voor het eerst sinds meer dan 8 jaar voelde ik dat ik in positieve zin veranderde. Ik begon met mediteren en kon mijn gedachten stilzetten, iets wat ik nog nooit eerder had gedaan. Ik heb meerdere sessies gehad waarin het voelde alsof mijn ziel opsteeg en hij tegen het plafond bleef hangen. Heeft iemand hier een verklaring voor? Ik heb lang heel laatdunkend gedaan over spiritualiteit en esoterie maar hoezeer de kwaliteit van mij leven is verbeterd is toch wel wonderbaarlijk.

Ik vraag me af hoeveel mensen er daadwerkelijk permanent in het NU zullen gaan leven, oftewel verlicht zullen raken. Ik ben er van overtuigd dat een spirituele evolutie of revolutie het enige is dat de mens en de planeet kan behoeden van vernietiging door ons eigen toedoen.

Ow ja mediteren ! Ik heb vrijdagnacht met mijn dronken kop een boek over mediteren besteld bedenk ik me nu.

Interessante kost dit! Ik heb gelezen, maar nog lang niet alles - te druk in m'n hoofd
Een paar weken geleden werd me verteld dat ik, terwijl ik heerlijk lig te slapen, 14 x per uur bijna wakker word. Kwaaltje komt vooral voor bij mensen die erg precies zijn en/of veel piekeren, zei de neuroloog. Bingo! Hij bood een cursus aan en daar zit ik heel sterk aan te denken.
Maar als ik dit topic zo even snel scan, kan dit boek me ook een heel stuk op weg helpen.

Meer mensen met slaapproblemen die er baat bij hebben?

quote:

Op zondag 29 maart 2009 11:36 schreef anne_Chris het volgende:
Meer mensen met slaapproblemen die er baat bij hebben?

Ik denk uiteindelijk wel, maar je hebt pas rust in je kop als je alles wat erin zit hebt verwerkt. Ik zie het boek dan ook niet als leidraad om het denken te stoppen, maar meer het organiseren van je gedachten, dingen waar je over piekert 'raken' je tot een bepaald punt. Het helpt met relativeren, je wordt geen ander mens opeens.

quote:

Op zaterdag 28 maart 2009 08:21 schreef NouMooiNiet het volgende:
[..]

Ik ben 31. Maar ben al heel lang 'zoekende', omdat ik me altijd al anders heb gevoeld dan anderen.

Ow, dat herken ik ook wel. Ik ben overigens 26, maar ik begrijp dat probleem van die 30-ers in dat programma wel. Je moet tegenwoordig zoveel belangrijke keuzes maken in je leven en steeds blijf je je afvragen of je wel de goeie keuze hebt gemaakt. In de kracht van het nu word je eigenlijk geleerd dat welke keuze je ook maakt, dat altijd de goeie is, je weet immers niet wat er met die andere keuze zou zijn gebeurd, je maakt je daar alleen een (vaak veel te rooskleurige) voorstelling van in je gedachten. Maar ik heb inderdaad ook wel eens het idee alsof ik de enige ben in mijn omgeving die met dat soort problemen zit. (alhoewel mijn vader ook wel een beetje hetzelfde heeft, alleen heb ik het met hem nooit over zo'n dingen)

quote:

[..]

Als je zelf in een veranderingsproces zit, zijn er inderdaad mensen die dat niet 'accepteren'. Deze mensen willen je in je oude patroon houden (al dan niet bewust). Ik heb veel 'vrienden' hierdoor verloren.
Soms passen deze mensen dan niet meer bij je 'nieuwe ik'. Je groeit uit elkaar.

Het is dus de kunst (voor mij nu) om dicht bij mezelf te blijven, grenzen aan te geven en te kiezen voor mezelf. Dat is heel moeilijk als je dat nooit gewend bent geweest. Het is ook erg eenzaam omdat ik nog geen mensen heb gevonden (live ) die ook in zo'n fase zitten. Aan de andere kant voelt het ook als een nieuw begin, een schone lei..

Uiteindelijk draait ALLES wat je doet in je hele leven om jezelf. Zelfs als je iets voor anderen doet, doe je het indirect ook voor jezelf. Maar ik zou het wel heel moeilijk vinden om vrienden te moeten laten vallen, dat zou me ook denk ik wel tegenhouden om te veranderen. Eenzaamheid zit ik al helemaal niet op te wachten, alhoewel ik dat nu al wel eens ervaar. Maar bij een bepaalde vriend heb ik dat inderdaad wel heel erg dat we langzaam uit elkaar groeien, hij ontloopt nog steeds elke verantwoordelijkheid in zijn leven en volwassenheid lijkt nog ver weg te zijn voor hem. Maar toch ga ik er nog veel mee om en ik zou zo iemand ook niet zomaar kwijt willen raken.

quote:

Op zondag 29 maart 2009 11:47 schreef elcastel het volgende:

[..]

Ik denk uiteindelijk wel, maar je hebt pas rust in je kop als je alles wat erin zit hebt verwerkt. Ik zie het boek dan ook niet als leidraad om het denken te stoppen, maar meer het organiseren van je gedachten, dingen waar je over piekert 'raken' je tot een bepaald punt. Het helpt met relativeren, je wordt geen ander mens opeens.

Hmmm, maar met relativeren heb ik dus totaal geen probleem. Dat houdt me ook wel op de been en daardoor zie ik ook zeker de leuke kanten van het leven en zo Slaapproblemen heb ik overigens niet meer zoveel, dat had ik rond mijn 20e veel meer. Heb wel last van RSI, en ik heb wel eens het idee dat dat wel eens uiteindelijk van stress (en dan niet zozeer op mijn werk) afkomstig kan zijn... Oftewel door de chaos in mijn hoofd ga ik spieren onbewust aanspannen, resultaat: veel pijn. Een half jaar fysiotherapie heeft niets opgeleverd.

quote:

Op zondag 29 maart 2009 12:53 schreef Metalfreak het volgende:
Hmmm, maar met relativeren heb ik dus totaal geen probleem. Dat houdt me ook wel op de been en daardoor zie ik ook zeker de leuke kanten van het leven en zo Slaapproblemen heb ik overigens niet meer zoveel, dat had ik rond mijn 20e veel meer. Heb wel last van RSI, en ik heb wel eens het idee dat dat wel eens uiteindelijk van stress (en dan niet zozeer op mijn werk) afkomstig kan zijn... Oftewel door de chaos in mijn hoofd ga ik spieren onbewust aanspannen, resultaat: veel pijn. Een half jaar fysiotherapie heeft niets opgeleverd.

Probeer dan eens te achterhalen of je wel elk aspect overdenkt ? Laat je niet ergens wat dingen liggen omdat ze je even niet uitkomen of omdat je ze weglegt als niet relevant ?

tvp

misschien een rare vraag, maar wat betekent 'tvp'...?
en dan gelijk ook maar wtf, wat ik ook wel eens lees. (ben een beetje een forumdummy)

quote:

Op zondag 29 maart 2009 22:34 schreef jollieboer1 het volgende:
misschien een rare vraag, maar wat betekent 'tvp'...?
en dan gelijk ook maar wtf, wat ik ook wel eens lees. (ben een beetje een forumdummy)

TVP = TerugVindPost, oftewel, dan staat hij in je "My Active Topics"
WTF = What The Fuck