Teveel nadenken, waarom? Kracht van het NU topic #2

quote:

Op maandag 9 maart 2009 23:17 schreef Conjo78 het volgende:
Denken mag zolang je maar geen psychose krijgt..

Ik ben dus wel beniewd of iemand met een psychose, als diegene dit boek toepast, er vanaf raakt.

Ben begonnen in het boek "Moeten maakt gek" van Ellis en Backx. Tot nu toe ziet het er goed uit, al gaat het niet specifiek over het denken, maar vooral ook over gevoelens. Door die gevoelens ga je weer piekeren. Als de gevoelens nu beperkt worden tot adequate gevoelens, dan moet het piekeren ook minder worden.

Het klinkt mischien gek, maar ik heb het boek gelezen en zaterdag middag had ik het, ik zag het... Ik heb sindsdien helemaal nergens meer stress voor gehad, denk niet meer constant, praat makkelijk met mensen en doe ik dingen die ik al veel langer had moeten doen en 'geniet' ik op een soort manier van het nu, omdat ik voel dat het goed is...

Het is moeilijk uit te leggen, maar ik heb het gevoel dat ik nu 'weet' wat het doel is, waar de godsdiensten naar streven... Het is een onbeschrijvelijk gevoel...

Jullie vinden me misschien gek, maar weet je, voor de H4T3rs , jullie mogen dat denken, het maakt me niet meer uit...

quote:

Op dinsdag 10 maart 2009 21:38 schreef Handschoen het volgende:
Het klinkt mischien gek, maar ik heb het boek gelezen en zaterdag middag had ik het, ik zag het... Ik heb sindsdien helemaal nergens meer stress voor gehad, denk niet meer constant, praat makkelijk met mensen en doe ik dingen die ik al veel langer had moeten doen en 'geniet' ik op een soort manier van het nu, omdat ik voel dat het goed is...

Het is moeilijk uit te leggen, maar ik heb het gevoel dat ik nu 'weet' wat het doel is, waar de godsdiensten naar streven... Het is een onbeschrijvelijk gevoel...

Jullie vinden me misschien gek, maar weet je, voor de H4T3rs , jullie mogen dat denken, het maakt me niet meer uit...

Hoelang duurde het nadat je het boek uit had? Of was het tijdens het lezen?

quote:

Op dinsdag 10 maart 2009 21:38 schreef Handschoen het volgende:
Het klinkt mischien gek, maar ik heb het boek gelezen en zaterdag middag had ik het, ik zag het... Ik heb sindsdien helemaal nergens meer stress voor gehad, denk niet meer constant, praat makkelijk met mensen en doe ik dingen die ik al veel langer had moeten doen en 'geniet' ik op een soort manier van het nu, omdat ik voel dat het goed is...

Het is moeilijk uit te leggen, maar ik heb het gevoel dat ik nu 'weet' wat het doel is, waar de godsdiensten naar streven... Het is een onbeschrijvelijk gevoel...

Jullie vinden me misschien gek, maar weet je, voor de H4T3rs , jullie mogen dat denken, het maakt me niet meer uit...

Ik herken t wel, maar bij mij ging het niet zo van INEENS.. Maar hetzelfde gevoel zit er wel..
Alsof je verder IN jezelf bent en niet meer zo gevoelig voor wat anderen van je vinden..

quote:

Op donderdag 5 maart 2009 23:43 schreef Psycho-R het volgende:
Heb er ook ontzettend last van, soms houdt het mij urenlang wakker tot laat in de nacht. Maar aan de andere kant geeft het mij een raar gevoel van zelfvertrouwen, ik voel mij er zelfbewuster door, ik voel mij specialer en slimmer/beter. Tijdens vergaderingen/gesprekken ben ik al ver vooruit in het onderwerp. Zo erger ik mij bijvoorbeeld aan de wekelijkse vergadering bij mij op werk, we doen er een uur over maar ik vind 30min genoeg. Alles is voor mij logisch en duidelijk. Dit heeft toch een verband met elkaar?

Soms merk ik dat ik teveel informatie in een paar woorden los wil laten waardoor ik over m'n woorden struikel of nog erger 'het even kwijtraak wat ik wou zeggen' omdat ik het gevoel heb dat ik het al verteld heb en achter mij gelaten heb. Dit laatste lijkt mij meer op ADHD maar kan dat ook, ADHD alleen in je hoofd? Want lichamelijk ben ik rustig en kalm. Mijn collega's zeggen ook vaak dat ik alles te snel wil.

Ik wil het boek toch graag lezen, morgen bestellen en kijken wat er uit rolt.

Herkenbaar. Heb je wel eens een iq-test gedaan?
En ja, het nadenken is wel heel productief vind ik. Het kan dan 80% onzin zijn, volgens mij is en blijft het ook hersentraining/gymnastiek. Ik ken genoeg 'lopende-band-figuren' die zo afgestomt als de nete zjin. Daar pas ik voor, dan maar een mega-maler. Maar altijd blijven zoeken naar antwoorden is ook vermoeiend natuurlijk.

Maar het kan vreselijk irritant zijn als je al mijlen verder bent dan de rest. Vandaar dat je het misschien eens in hoogbegaafdheid moet zoeken, jouw 'probleem'. Het lijkt dan of de rest een beetje achterlijk is, dat zijn ze natuurlijk niet, alleen jij bent dan sneller (en vaak ook beter, hoe arrogant het ook mag klinken).

Ik herken het in mezelf ook. Vroeger op school was ik altijd al diep aan het nadenken over van alles en nog wat. Dat is nu uiteindelijk wel in iets heel moois geresulteert, namelijk een eigen bedrijf wat enorm goed draait en veel potentie heeft. Ik wijt dat grotendeels aan het 'altijd maar aan 't denken zijn'. Waar anderen lekker liepen te 'kloten' zeg maar, dus onzin liepen te verkopen in mijn ogen, was ik altijd maar aan het nadenken.
En mijn inziens is het niet voor niks geweest, achteraf bezien. Het leidt je dus in mijn ogen wel ergens naar toe, maar wellicht denkt de ene mens dan toch productiever dan de ander. Dat weet ik dan weer niet.

Ik weet wel dat mijn iq-test scores hoog zijn, maar dat wil nog niet zeggen dat je dat in de praktijk ook goed kunt combineren. Dat hoeft niet altijd. Ik ken ook hoogbegaafde personen die praktisch zo knullig als de nete zijn. Daar hoef je dus niet blij mee te zijn.

Afijn, ik brei er nu een eind aan. Maar dat 'probleem' van het snelle denken, zou je eens in hoogbegaafdheid kunnen gaan zoeken wellicht.
Succes!

quote:

Op dinsdag 10 maart 2009 21:38 schreef Handschoen het volgende:
Het klinkt mischien gek, maar ik heb het boek gelezen en zaterdag middag had ik het, ik zag het... Ik heb sindsdien helemaal nergens meer stress voor gehad, denk niet meer constant, praat makkelijk met mensen en doe ik dingen die ik al veel langer had moeten doen en 'geniet' ik op een soort manier van het nu, omdat ik voel dat het goed is...

Het is moeilijk uit te leggen, maar ik heb het gevoel dat ik nu 'weet' wat het doel is, waar de godsdiensten naar streven... Het is een onbeschrijvelijk gevoel...

Jullie vinden me misschien gek, maar weet je, voor de H4T3rs , jullie mogen dat denken, het maakt me niet meer uit...

Dan neem ik aan dat je het over het boek "de kracht van het nu" hebt? Bedoel je dan ook dat je het voor het einde van het boek al door had? Of was je al verder en heb je het enkel zaterdag uitgelezen?

Vet interessant... Ik denk teveel na over onzinnige dingen die ZOUDEN kunnen gebeuren, en ik sloop mezelf ermee.. Ik probeer het te onderdrukken, maar het lukt niet echt.. Ik ga "De kracht van het nu" maar eens een keer bestellen.

Misschien handig te bedenken dat het spreekwoord 'een mens lijdt het meest, van het lijden dat ie vreest' er niet voor niks is.
Maar goed, makkelijk lullen, ik doe het zelf ook. Doch misschien helpt het jou.
Heb jij toevallig familie die ook zo zijn? Overal leeuwen en beren zien? Dat wil namelijk ook nog wel eens aan de orde zijn, een paniekvogel in de familie die de rest er ook mee 'besmet' zeg maar. Zwaar irritant, maar je kunt het over gaan nemen, vooral als kind zijnde, omdat je geen beter voorbeeld krijgt / niet beter weet dan dat.

quote:

Op dinsdag 10 maart 2009 23:24 schreef jollieboer1 het volgende:
Misschien handig te bedenken dat het spreekwoord 'een mens lijdt het meest, van het lijden dat ie vreest' er niet voor niks is.
Maar goed, makkelijk lullen, ik doe het zelf ook. Doch misschien helpt het jou.
Heb jij toevallig familie die ook zo zijn? Overal leeuwen en beren zien? Dat wil namelijk ook nog wel eens aan de orde zijn, een paniekvogel in de familie die de rest er ook mee 'besmet' zeg maar. Zwaar irritant, maar je kunt het over gaan nemen, vooral als kind zijnde, omdat je geen beter voorbeeld krijgt / niet beter weet dan dat.

Mijn pa ja...

Toevallig, mijn pa ook. Altijd stressen, altijd dingen zien die er niet zijn. Je kunt kinderen daar totaal mee uit balans brengen mijn inziens en heel onzeker door maken.

Gekke is, zijn moeder was ook zo. Maar zijn broers/zus véél minder tot geheel niet. Hij is heel erg.
en ook stemmingsgevoelig/veranderlijk. Beetje manisch depressief zou je zeggen.

Ik ben er wel druk mee bezig om er afstand van te nemen, dat wordt hoog tijd. Want het is dom gedrag, het voegt niks toe en het staat ver van de werkelijkheid vaak. Je kunt nooit dingen voorspellen, niemand kan in de toekomst kijken. En je overal van te voren al bang voor maken, is niet handig. Het pakt toch altijd anders uit.
Maar je wilt het graag controleren, doch dat kun je niet. En daar ontstaat die stress volgens mij o.a. door.

In elk geval, proberen te relativeren en zijn tekortkomingen in te gaan zien, ik denk dat je dan al een heel eind bent. Doch makkelijk gezegd.....wederom. Het blijft gewoon lastig.

quote:

Op dinsdag 10 maart 2009 23:57 schreef jollieboer1 het volgende:
Toevallig, mijn pa ook. Altijd stressen, altijd dingen zien die er niet zijn. Je kunt kinderen daar totaal mee uit balans brengen mijn inziens en heel onzeker door maken.

Gekke is, zijn moeder was ook zo. Maar zijn broers/zus véél minder tot geheel niet. Hij is heel erg.
en ook stemmingsgevoelig/veranderlijk. Beetje manisch depressief zou je zeggen.

Ik ben er wel druk mee bezig om er afstand van te nemen, dat wordt hoog tijd. Want het is dom gedrag, het voegt niks toe en het staat ver van de werkelijkheid vaak. Je kunt nooit dingen voorspellen, niemand kan in de toekomst kijken. En je overal van te voren al bang voor maken, is niet handig. Het pakt toch altijd anders uit.
Maar je wilt het graag controleren, doch dat kun je niet. En daar ontstaat die stress volgens mij o.a. door.

In elk geval, proberen te relativeren en zijn tekortkomingen in te gaan zien, ik denk dat je dan al een heel eind bent. Doch makkelijk gezegd.....wederom. Het blijft gewoon lastig.

Wow, dat is gewoon precies hoe het hier gaat. Ik sluit mezelf meestal op in mijn kamer(niet letterlijk), om mijn pa te ontwijken. Ga dus daarom ook heel weinig naar beneden als ik thuis ben, alleen gewoon even voor de badkamer of wat te eten halen.

quote:

Op dinsdag 10 maart 2009 21:38 schreef Handschoen het volgende:
Het klinkt mischien gek, maar ik heb het boek gelezen en zaterdag middag had ik het, ik zag het... Ik heb sindsdien helemaal nergens meer stress voor gehad, denk niet meer constant, praat makkelijk met mensen en doe ik dingen die ik al veel langer had moeten doen en 'geniet' ik op een soort manier van het nu, omdat ik voel dat het goed is...

Het is moeilijk uit te leggen, maar ik heb het gevoel dat ik nu 'weet' wat het doel is, waar de godsdiensten naar streven... Het is een onbeschrijvelijk gevoel...

Jullie vinden me misschien gek, maar weet je, voor de H4T3rs , jullie mogen dat denken, het maakt me niet meer uit...

Het is in mijn ogen idd die staat van zijn waar godsdiensten naar refereren. Daarom heb ik nu ook minder moeite met de verwijzingen van Eckhart Tolle naar dat wat men God noemt in het boek. Tolle zegt ook in het boek dat heel veel dingen uit de bijbel geinterpreteerd kunnen worden als een uitleg over hoe men in het nu moet leven. Alleen door de eeuwen heen is deze betekenis helemaal verloren gegaan.

Ik kan me ook wel vinden in de theorie dat Jezus in een boedhistisch klooster heeft geleefd en daarna pas weer ten tonele verscheen. Het zou goed kunnen dat Jezus refereerde naar het nu als "het koninkrijk van God".

Wanneer je in het nu bent, is alles 1, letterlijk. Er zijn geen gedachten die de wereld fragmenteren. Dit 1 zijn is iets wat ook uit de bijbel gehaald kan worden. Ik wil hier nog wel even bij zeggen dat ik zelf niets met godsdienst heb.

Maar mooi voor jou Handschoen, dat je het nu "weet"

quote:

Op dinsdag 10 maart 2009 21:59 schreef EggsTC het volgende:

[..]

Hoelang duurde het nadat je het boek uit had? Of was het tijdens het lezen?

Heb eindelijk een PM teruggestuurd

quote:

Op dinsdag 10 maart 2009 22:59 schreef uppie83 het volgende:

[..]

Dan neem ik aan dat je het over het boek "de kracht van het nu" hebt? Bedoel je dan ook dat je het voor het einde van het boek al door had? Of was je al verder en heb je het enkel zaterdag uitgelezen?

Ben ik ook wel benieuwd naar. Kan me nl. nog vaag herinneren dat Handschoen een hele tijd geleden al eens had gereageerd in een topic over oa De Kracht vh Nu. Volgens mij had hij (of zij?) het boek een tijdje geleden al besteld. Handschoen?

quote:

Op maandag 2 maart 2009 19:35 schreef Handschoen het volgende:
TVP, volg met interesse.

Boek besteld bij bol, ben benieuwd

Oh, zat er volgens mij toch naast

quote:

Op dinsdag 10 maart 2009 22:45 schreef jollieboer1 het volgende:

[..]


Ik herken het in mezelf ook. Vroeger op school was ik altijd al diep aan het nadenken over van alles en nog wat. Dat is nu uiteindelijk wel in iets heel moois geresulteert, namelijk een eigen bedrijf wat enorm goed draait en veel potentie heeft. Ik wijt dat grotendeels aan het 'altijd maar aan 't denken zijn'. Waar anderen lekker liepen te 'kloten' zeg maar, dus onzin liepen te verkopen in mijn ogen, was ik altijd maar aan het nadenken.
En mijn inziens is het niet voor niks geweest, achteraf bezien. Het leidt je dus in mijn ogen wel ergens naar toe, maar wellicht denkt de ene mens dan toch productiever dan de ander. Dat weet ik dan weer niet.

Ik denk dat het bij jou beter uitpakt omdat jij het denken gericht gebruikt. En DAAR is het voor bedoeld. Het verstand is een probleemoplosser. Wanneer jij jezelf een doel stelt en daar een weg naar toe bedenkt, dan gebruik jij je verstand.

In veel gevallen bij veel mensen heeft het verstand de controle en creeert het problemen waar die niet zijn. Het verstand is een overlevingsmachine, moet problemen hebben om te doen waar het voor gemaakt is. Wanneer je dus geen doel hebt (een zelf gekozen probleem) dan maakt je verstand eigenlijk automatisch een probleem. En in combinatie met het ego zijn deze problemen vaak problemen op een persoonlijk vlak. Althans het lijkt persoonlijk omdat mensen zich identificeren met hun ego.

Klinkt misschien een beetje vaag als je alleen deze reactie leest maar ik kan er nu niet volledig op ingaan. Daarvoor moet eigenlijk het vorige topic gelezen worden.

quote:

Op dinsdag 10 maart 2009 21:38 schreef Handschoen het volgende:
Het klinkt mischien gek, maar ik heb het boek gelezen en zaterdag middag had ik het, ik zag het... Ik heb sindsdien helemaal nergens meer stress voor gehad, denk niet meer constant, praat makkelijk met mensen en doe ik dingen die ik al veel langer had moeten doen en 'geniet' ik op een soort manier van het nu, omdat ik voel dat het goed is...

Ik heb dat pas 1 keer gehad en ik lijk het niet echt meer te kunnen herhalen. Maar die ene keer moest ik er juist best veel moeite voor doen, ik zou echt niet weten hoe ik dat in het huidige drukke leven zou kunnen toepassen. Het lijkt me heerlijk om dat te ervaren wat jij ervaart, maar ik heb pas één keer iets soortgelijks ervaren, maar dat was toen ik helemaal alleen was, tijd zat had en het goed stil was overal. Bij andere mensen kan ik dat niet.

quote:

Op dinsdag 10 maart 2009 23:24 schreef jollieboer1 het volgende:
Misschien handig te bedenken dat het spreekwoord 'een mens lijdt het meest, van het lijden dat ie vreest' er niet voor niks is.
Maar goed, makkelijk lullen, ik doe het zelf ook. Doch misschien helpt het jou.
Heb jij toevallig familie die ook zo zijn? Overal leeuwen en beren zien? Dat wil namelijk ook nog wel eens aan de orde zijn, een paniekvogel in de familie die de rest er ook mee 'besmet' zeg maar. Zwaar irritant, maar je kunt het over gaan nemen, vooral als kind zijnde, omdat je geen beter voorbeeld krijgt / niet beter weet dan dat.

Dat zou wel eens goed kunnen. Ik heb dat voorzichtige ook al eens terug kunnen leiden naar de opvoeding en dan vooral naar mijn vader. Die wil zich ook altijd voor ALLES meer dan 100% indekken en durft NOOIT eens risico's te nemen waarvan je van tevoren niet helemaal weet hoe ze gaan uitpakken. Hij heeft zelf ook al vaker redelijk lange tijd overspannen thuis gezeten. Maar blijkbaar heb ik dat behoorlijk overgenomen. Maar hij doet het nu nog wel: toen ik bijvoorbeeld zei dat ik op mezelf ging wonen, begon hij meteen over dat ik wel moest denken aan de verzekeringen, dat ik hiermee rekening moest houden, daarmee enz. Ook als ik nu eens zeg wat te gaan doen is het altijd: kijk wel uit dat dit en dit niet gebeurt en denk daar en daar aan. Gek word ik er soms van, allemaal goed bedoeld, dat zeker, maar ik heb zelf die denkwijze teveel overgenomen merk ik heel vaak. Ik denk altijd aan de mogelijke gevolgen van bepaalde acties. Maar zoals een vriend van me afgelopen weekend dat tegen me zei: "Jij denkt altijd weer iets meer naar voren" waarbij dat op dat moment juist positief bedoeld was, omdat hij iets riep waarbij hij dus niet aan de gevolgen had gedacht (we zouden ergens naartoe gaan, maar ik hield ook weer rekening met de terugweg, hij dacht daar nog niet aan) Maar dit leid ik dus wel allemaal terug naar mijn opvoeding, nooit eens risico's durven te nemen, dat hebben mijn ouders ook nog nooit in hun leven gedaan. Maar ik ben nu zo gewend aan dat denkpatroon dat ik het vrijwel onmogelijk vind om er doorheen te breken, ik blijf toch nog altijd aan de (mogelijke) gevolgen denken, hoe hard ik mezelf ook zeg dat niet te doen.

quote:

Op dinsdag 10 maart 2009 21:59 schreef EggsTC het volgende:
Hoelang duurde het nadat je het boek uit had? Of was het tijdens het lezen?

quote:

Op dinsdag 10 maart 2009 22:59 schreef uppie83 het volgende:

[..]

Dan neem ik aan dat je het over het boek "de kracht van het nu" hebt? Bedoel je dan ook dat je het voor het einde van het boek al door had? Of was je al verder en heb je het enkel zaterdag uitgelezen?

Over dat boek heb ik het ja... Ik had het door tussen blz 80 en 84 ongeveer. De dag later heb ik het uit gelezen...

Het is vreemd. Ik maak me nergens meer druk om, ben veel relaxter, 'weet' meer, ik merk steeds vaker dat ik soort van in mijn verstand kan 'tappen' om er gebruik van te maken. Klinkt vreemd, maar dat is de clou natuurlijk, omdat je het niet snapt, kan je je er niet mee identificeren en zegt je, tja, ik noem het maar je ego, dat het 'niet klopt'

Maar ik realiseer me dat niet iedereen dit zal volgen . Maar daar heb ik vrede mee

En begrijp me niet verkeerd, tot deze ervaring was ik heel erg van de wetenschappelijke kant, (nog steeds natuurlijk, ben niet voor niets process engineer ). Maak het is alsof ik nu een ander 'besef' heb en de dingen anders zie.

Het is alleen, dat ik op een bepaald vlak denk (of eigenlijk technisch gezien niet-meer-denk), dat als ik het begrijp, dat ik dan 'dood' zal gaan. En dat dood niet iets slechts is, maar het is het doel, een verschuiving, maar ja, op dit soort momenten vraag ik me ook af of ik wel helemaal ok ben in mijn bovenkamer, zeker ivm mijn wetenschappeijke achtergrond, maar omdat dit zo ok voelt heb ik er wel vrede mee...

Ik krijg altijd een beetje kromme tenen van die zelfhulp-boeken en de mensen die er heilig in geloven...

quote:

Op woensdag 11 maart 2009 21:11 schreef Wheelgunner het volgende:
Ik krijg altijd een beetje kromme tenen van die zelfhulp-boeken en de mensen die er heilig in geloven...

Voor sommige mensen is het handig om dingen te lezen voor ze het - eventueel - herkennen ? Ik zie het probleem niet, ja jij krijgt er kromme tenen van en dat loopt waarschijnlijk klote.

quote:

Op woensdag 11 maart 2009 21:22 schreef elcastel het volgende:

[..]

Voor sommige mensen is het handig om dingen te lezen voor ze het - eventueel - herkennen ? Ik zie het probleem niet, ja jij krijgt er kromme tenen van en dat loopt waarschijnlijk klote.

Het is niet voor niets het best verkopende genre. Een grotere melkkoe is er bijna niet, daar word ik een beetje achterdochtig van.

Vaak worden dat soort boeken vanwege een zekere hype ook opgepikt door mensen die verder niet echt belezen en opgeleid zijn, waardoor ze mogelijk wat snel onder de indruk zijn. Dan is het dus de vraag of zo'n boek echt werkt, of dat het schijn is; een soort placebo effect.

Er zullen vast oprechte en goede werken tussen zitten die echt mensen helpen, maar een beetje kritisch blijven mag wel.

quote:

Op woensdag 11 maart 2009 21:44 schreef Wheelgunner het volgende:

[..]

Het is niet voor niets het best verkopende genre. Een grotere melkkoe is er bijna niet, daar word ik een beetje achterdochtig van.

Vaak worden dat soort boeken vanwege een zekere hype ook opgepikt door mensen die verder niet echt belezen en opgeleid zijn, waardoor ze mogelijk wat snel onder de indruk zijn. Dan is het dus de vraag of zo'n boek echt werkt, of dat het schijn is; een soort placebo effect.

Er zullen vast oprechte en goede werken tussen zitten die echt mensen helpen, maar een beetje kritisch blijven mag wel.

Je wordt verder ook niet gevraagd om het te geloven, het topic is meer om ervaringen en gedachten uit te wisselen. Kritisch zijn is niet verboden maar het meteen aftekenen als "onzin" gaat ook weer wat ver.

quote:

Op woensdag 11 maart 2009 21:51 schreef EggsTC het volgende:

[..]

Je wordt verder ook niet gevraagd om het te geloven, het topic is meer om ervaringen en gedachten uit te wisselen. Kritisch zijn is niet verboden maar het meteen aftekenen als "onzin" gaat ook weer wat ver.

Dat doe ik ook niet, ik heb het immers niet gelezen. Mijn interesse werd gewekt door de TT, maar toen ik het topic las kreeg ik toch een beetje een gevoel.

Waarom omarm jij overigens als zelfverklaard atheist überhaupt iets dat ik overal zie beschreven als een spiritueel zelfhulpboek?