De kunst van het loslaten van je ex! Deel 74

Ik had hier twee weken geleden verteld dat het weer aan was met mijn ex, het is sinds eergisteren weer uit. Het ging weer een week goed, de tweede week was fucked up en vervolgens zegt ze tegen mij dat het niet werkt en dat haar gevoel weg is. Ik heb een goed gesprek met haar gehad, uiteindelijk alles verteld wat er nog in me zat (dat ze geen enkel moeite heeft gedaan om de relatie te laten werken en dat ik gwoon te goed voor haar ben geweest) waarna ze is vertrokken.

Ik zag nu op haar hyves dat ze berichtjes aan het uitwisselen zijn met haar eerdere ex, terwijl ze tegen me zei dat ze echt niets van hem moest hebben. Die ex nam namelijk contact met haar op toen het voor de eerste keer uit was tussen ons en wilde haar graag terug. Zij wilde daar echter niets van weten. Nu neemt ze dus zelf contact op met hem en zijn ze elkaar een beetje aan het 'plagen'. Dit waarschijnlijk allemaal om mij kut te laten voelen, want ik zie dat ze nu heel vaak op hyves is terwijl ze in die 2 weken dat het weer goed was tussen ons bijna nooit iets met hyves deed. Toen het voor de eerste keer uit ging was het precies hetzelfde, contact opzoeken met andere jongens en allerlei slijm-berichtjes sturen naar vriendinnen die ze ook gwoon elke dag ziet, waar ik dus het nut niet van inzie.

Ik heb haar nu verwijderd van hyves en voel me een stuk beter. Ik hoef haar echt niet meer, ze heeft totaal geen respect voor de 9 maanden die we samen zijn geweest en doet enorm kinderachtig... Ik vind het heel zwak van haar, maar ik ben blij dat ik nu mijn leven kan voortzetten zonder haar. Het voelt af en toe nog wel kut maar uiteindelijk zal mijn leven beter zijn zonder haar dan met haar

Mijn ex heeft ook totaal geen respect voor onze 3,5 jaar. Had na een maand alweer een nieuwe relatie...
Pas vanaf vandaag kan ik echt zeggen dat het me niet meer zo heel veel doet. Ook maar half hoor. Als ik er te lang over nadenk word ik ook weer boos enzo. Maar ja daar schiet je niks mee op.

quote:

Op woensdag 4 maart 2009 18:59 schreef larry_flynt het volgende:
Mijn ex heeft ook totaal geen respect voor onze 3,5 jaar. Had na een maand alweer een nieuwe relatie...
Pas vanaf vandaag kan ik echt zeggen dat het me niet meer zo heel veel doet. Ook maar half hoor. Als ik er te lang over nadenk word ik ook weer boos enzo. Maar ja daar schiet je niks mee op.

Bij mij is het nu ongeveer 2 maanden uit na een relatie van 7,5 jaar.
In het begin heb je het gewoon moeilijk e dat geeft niet, schijnt erbij te horen.
2 a 3 weken geleden ruzie gehad met een paar vrienden die ''daar'' wonen.

Die gasten zijn nu dus geen vrienden meer en die ruzie heeft mij wel geholpen.
Nu heb ik zoiets van krijgff lekker allemaal de tering daar, jullie heb ik echt niet nodig.

Het duurt misschien een paar weken maar die knop gaat langzaam om.
Die knop is bij mij ook nog steeds niet helemaal om maar het wordt bter met de week.

Het is een kwestie van tijd. Probeer je kop er bij te houden.
Tegenval momentjes heeft iedereen, heb er zelf ook nog wel last van.

Vandaag is er echt bij mij te knop om gegaan.
Mijn opa is in het ziekenhuis opgenomen (gelukkig niet heel ernstig) maar daardoor kreeg ik wel het idee dat ik gewoon verder moest met mijn leven en al dat zelfmedelijden gaat echt niet werken.

quote:

Op woensdag 4 maart 2009 18:59 schreef larry_flynt het volgende:
Mijn ex heeft ook totaal geen respect voor onze 3,5 jaar. Had na een maand alweer een nieuwe relatie...
Pas vanaf vandaag kan ik echt zeggen dat het me niet meer zo heel veel doet. Ook maar half hoor. Als ik er te lang over nadenk word ik ook weer boos enzo. Maar ja daar schiet je niks mee op.

Ik heb eigenlijk niet echt dat probleem van daten na een lange relatie. Ik begrijp dan ook niet dat een ex 'respect' zou moeten tonen voor een relatie wat jullie hebben gehad? Toen ik het uitmaakte 2 week geleden met mn ex kon ik eigenlijk al wel weer vrij spoedig daten, heb dat alleen niet gedaan omdat ik veel te druk ben ( 1 van de redenen waarom ik het uitgemaakt heb )

quote:

Op donderdag 5 maart 2009 00:59 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Ik heb eigenlijk niet echt dat probleem van daten na een lange relatie. Ik begrijp dan ook niet dat een ex 'respect' zou moeten tonen voor een relatie wat jullie hebben gehad? Toen ik het uitmaakte 2 week geleden met mn ex kon ik eigenlijk al wel weer vrij spoedig daten, heb dat alleen niet gedaan omdat ik veel te druk ben ( 1 van de redenen waarom ik het uitgemaakt heb )

dat snap ik niet zo.
kijk als je in de begin datingfase zit en net een paar maanden hebt a la.
maar als je echt een relatie hebt gehad dan vind ik het heel vreemd dat mensen opeens zo een ander hebben.
alsof de vorige persoon niks voorstelde.

oke ik had een maand na mijn ex ook weer met een ander gezoend maar dat was niet echt de bedoeling alleen mijn ex was ook niet echt netjes bezig denk ik. en mijn zelfvertrouwen was door het putje.
ik vind het gewoon heel vreemd dat mensen zo weer verder kunnen gaan alsof er niks gebeurd is.
momenteel word mijn hele leven erdoor beheerst en daar kots ik ook van.
studie lukt me niet, slapen niet, en normaal denken niet.

bij mij speelt ook mee dat ik ook totaal geen ruzie met mijn ex heb gehad en ze 2 maanden voor de breuk nog met me zou willen trouwen en alle dingen.
het is gewoon "benjamin button effect" wat onze relatie heeft verkloot.
en dat is zuur, als onze relatie slecht was, we elkaar niet mochten of wat dan ook...

ik denk dat ik ff een apart topic maak om toch eens advies van meer mensen te winnen.
of er nog hoop is en hoe ik verder moet gaan, hoe het nu met me gaat is gewoon kut.

ik slaap nog maar 3 uur per nacht, word telkens wakker doordat ik van haar droomde of opeens wakker schrik met het gevoel dat het slecht gaat met haar of me afvraag waarom.

quote:

Op donderdag 5 maart 2009 10:19 schreef Pwoekie het volgende:

[..]


ik slaap nog maar 3 uur per nacht, word telkens wakker doordat ik van haar droomde of opeens wakker schrik met het gevoel dat het slecht gaat met haar of me afvraag waarom.

Had ik in het begin ook.
Als het goed is wordt dat ook minder.
Het is aardig verrot als je maar zo weinig slaapt en gewoon moet werken.
Dan is het helemaal lastig om je kop erbij te houden.

Wat een stomme actie van me gisteravond, op 1 of andere manier ben ik er nog niet overheen( blijkt )

Gisteravond was ik in Groningen, bij een vriend van me. Zijn huisgenoten hielden een feestje en die gingen uiteindelijk tegen een uur of 1 de stad in.
Toen ik daar kwam was er een meisje, begin meteen tegen me te praten en complimenten te geven over mijn kleding en ze was ontzettend geïnteresseerd wat ik nog meer deed. Toen kwam de vraag of ik een vriendin had, ik zei toen dat ik het niet echt wist en het er ook niet over wou hebben.
Daarna heb ik haar niet meer gesproken, ik zit er nu ontzettend mee.
Meisje was ontzettend leuk, spontaan etc.

Volgende keer beter..

quote:

Op donderdag 5 maart 2009 10:19 schreef Pwoekie het volgende:

[..]

ik denk dat ik ff een apart topic maak om toch eens advies van meer mensen te winnen.
of er nog hoop is en hoe ik verder moet gaan, hoe het nu met me gaat is gewoon kut.

ik slaap nog maar 3 uur per nacht, word telkens wakker doordat ik van haar droomde of opeens wakker schrik met het gevoel dat het slecht gaat met haar of me afvraag waarom.

Ik probeer zulke dingen voor mezelf wel eens een naam te geven, of in ieder geval in te zien wat er nu eigenlijk met je gebeurd. Ook niet makkelijk, maar het helpt wel een beetje... en elk beetje kan je nu helpen.

Je hebt nu een potje waar je je emoties instopt... je hebt nu echter zo ontzettend veel emoties, dat dat potje in het begin misschien na een kwartier al vol is. Dan moet je hem legen, en dat doet iedereen verschillend. Schreeuwen, huilen, enz.. enz...
Elke keer nadat je hem leeg gemaakt hebt, zal het weer iets langer duren voor hij vol is.. het slijt. De emoties blijven, je kan nu alleen met ze omgaan. Je kan het een plek geven. Het gaat nu om tijd... en het liefst zou je een jaar verder zijn, zodat je dit niet hoeft mee te maken.

Ik heb nu precies hetzelfde, m'n vriendin ziet het om verschillende redenen niet meer zitten na 3 jaar. Ik word ook gek, en weet me geen raad. Maar je kan niks, en dat is misschien ook wel een groot deel van dit klote gevoel.. je kan niks. Jij hebt het niet meer in handen. Ik probeer het maar over me heen te laten komen.. laat het maar gaan, laat de tijd z'n werk doen. En maak er het beste van. En dat lukt je niet heel de dag, mij ook niet. Maar al lukt het maar 1 keer, die ene keer, dat is de 1e stap naar verwerking.
Ik denk ook dat ik hier nooit meer overheen kom, maar wat moet ik? Vrijgezel blijven tot m'n 35e? En geen leven meer hebben?
Waar ik nu het gelukkigst van wordt, is mijn vriendin terug.. Maar dat word hem niet. Dus kies de optie die op de 2e plek komt. En ga voor die optie. We hebben geen keus jongen, simpelweg geen keus.
Benoem dingen, en probeer te begrijpen wat er met je gebeurd, in je hoofd, en in je lichaam. Dat helpt.

En maak wat van die 2e optie, die lijkt nu minder en niet wat je wilt.. Maar als je er wat van maakt, dan word die op een dag mooier en mooier.. en dan word dat jouw nieuwe nummer 1. En niet meer je ex, of wie dan ook.

Mooi omschreven

quote:

Op donderdag 5 maart 2009 14:18 schreef Just-Lost het volgende:
denk ook dat ik hier nooit meer overheen kom, maar wat moet ik? Vrijgezel blijven tot m'n 35e? En geen leven meer hebben?

Gewoon net als iedereen, elke dag een nieuwe, met pijn en verlichting daarvan, met nieuwe ervaringen en oude herinneringen tot je weer kan genieten van de de dagen en de simpele dingen om je heen.

Het voelt alsof ze je jaren van je leven door je neus boort dat je nu misschien al leeftijd X heb bereikt en dat het geen zin meer heeft om opnieuw te beginnen, maar dat is niat zo, over een tijdje word alles duidlijk, een tijdje later kan je het accepteren, en daarna.. tja net wat je zelf wilt..

Sommige vinden nieuwe liefde, anderen blijven doorgaan in hun verdriet, en als je je afvraagt wat ik doe. is van beide 'n beetje, wel kijkend soms zoekend, maar gewoon elke dag een nieuwe

Kan niet wachten tot de zomer weer begint!

quote:

Op donderdag 5 maart 2009 10:19 schreef Pwoekie het volgende:

[..]

dat snap ik niet zo.
kijk als je in de begin datingfase zit en net een paar maanden hebt a la.
maar als je echt een relatie hebt gehad dan vind ik het heel vreemd dat mensen opeens zo een ander hebben.
alsof de vorige persoon niks voorstelde.

oke ik had een maand na mijn ex ook weer met een ander gezoend maar dat was niet echt de bedoeling alleen mijn ex was ook niet echt netjes bezig denk ik. en mijn zelfvertrouwen was door het putje.
ik vind het gewoon heel vreemd dat mensen zo weer verder kunnen gaan alsof er niks gebeurd is.
momenteel word mijn hele leven erdoor beheerst en daar kots ik ook van.
studie lukt me niet, slapen niet, en normaal denken niet.

bij mij speelt ook mee dat ik ook totaal geen ruzie met mijn ex heb gehad en ze 2 maanden voor de breuk nog met me zou willen trouwen en alle dingen.
het is gewoon "benjamin button effect" wat onze relatie heeft verkloot.
en dat is zuur, als onze relatie slecht was, we elkaar niet mochten of wat dan ook...

ik denk dat ik ff een apart topic maak om toch eens advies van meer mensen te winnen.
of er nog hoop is en hoe ik verder moet gaan, hoe het nu met me gaat is gewoon kut.

ik slaap nog maar 3 uur per nacht, word telkens wakker doordat ik van haar droomde of opeens wakker schrik met het gevoel dat het slecht gaat met haar of me afvraag waarom.

Heb dus precies het zelfde! Slecht slapen veel aan haar denken enzovoorts. Een uur voor het uitging hadden we het nog over de vakantie en zei ze dat het wel goed zou komen en tegen die tijd zouden zien. Uur later word ik gedumpt .
Maarja heeft me een week gekost om tegen mezelf te zeggen dat ik verder moet en hier niet bijstil moet blijven staan. Gisteren weer met haar op msn gesproken en gehoord dat haar neiuwe relatie beetje raar is. Hij is 28 en zij 21 en het is zijn eerste chick.... Dus opzich heb ik hoop dat ze terug komt, maar dat zal ik toch echt op moeten geven. Ook al komt ze terug ze heeft me wel erg pijn gedaan en wie weet komt ze nooit terug. Ik moet door leven.
Moet jij ook doen. Ik zit er ook nog steeds mee en dat is goed, maar ga leuke dingen doen en heb er schijt aan! Denk aan de positieve kanten, ook al zijn die er vrij weinig.

quote:

Op donderdag 5 maart 2009 14:18 schreef Just-Lost het volgende:

[..]

Ik probeer zulke dingen voor mezelf wel eens een naam te geven, of in ieder geval in te zien wat er nu eigenlijk met je gebeurd. Ook niet makkelijk, maar het helpt wel een beetje... en elk beetje kan je nu helpen.

Je hebt nu een potje waar je je emoties instopt... je hebt nu echter zo ontzettend veel emoties, dat dat potje in het begin misschien na een kwartier al vol is. Dan moet je hem legen, en dat doet iedereen verschillend. Schreeuwen, huilen, enz.. enz...
Elke keer nadat je hem leeg gemaakt hebt, zal het weer iets langer duren voor hij vol is.. het slijt. De emoties blijven, je kan nu alleen met ze omgaan. Je kan het een plek geven. Het gaat nu om tijd... en het liefst zou je een jaar verder zijn, zodat je dit niet hoeft mee te maken.

Ik heb nu precies hetzelfde, m'n vriendin ziet het om verschillende redenen niet meer zitten na 3 jaar. Ik word ook gek, en weet me geen raad. Maar je kan niks, en dat is misschien ook wel een groot deel van dit klote gevoel.. je kan niks. Jij hebt het niet meer in handen. Ik probeer het maar over me heen te laten komen.. laat het maar gaan, laat de tijd z'n werk doen. En maak er het beste van. En dat lukt je niet heel de dag, mij ook niet. Maar al lukt het maar 1 keer, die ene keer, dat is de 1e stap naar verwerking.
Ik denk ook dat ik hier nooit meer overheen kom, maar wat moet ik? Vrijgezel blijven tot m'n 35e? En geen leven meer hebben?
Waar ik nu het gelukkigst van wordt, is mijn vriendin terug.. Maar dat word hem niet. Dus kies de optie die op de 2e plek komt. En ga voor die optie. We hebben geen keus jongen, simpelweg geen keus.
Benoem dingen, en probeer te begrijpen wat er met je gebeurd, in je hoofd, en in je lichaam. Dat helpt.

En maak wat van die 2e optie, die lijkt nu minder en niet wat je wilt.. Maar als je er wat van maakt, dan word die op een dag mooier en mooier.. en dan word dat jouw nieuwe nummer 1. En niet meer je ex, of wie dan ook.

Met jou kan ik praten

Net heeft ze gezegt, dat het allemaal over is.
Omdat ik met een klasgenoot had lopen kletsen, en daar had ze wat over gehoord of iets, zij vindt dat ik niet alles tussen 'ons' kan houden.


En ik krijg geen kans, om te laten zien dat ik dat wel kan..

quote:

Op donderdag 5 maart 2009 14:18 schreef Just-Lost het volgende:

[..]

Ik probeer zulke dingen voor mezelf wel eens een naam te geven, of in ieder geval in te zien wat er nu eigenlijk met je gebeurd. Ook niet makkelijk, maar het helpt wel een beetje... en elk beetje kan je nu helpen.

Je hebt nu een potje waar je je emoties instopt... je hebt nu echter zo ontzettend veel emoties, dat dat potje in het begin misschien na een kwartier al vol is. Dan moet je hem legen, en dat doet iedereen verschillend. Schreeuwen, huilen, enz.. enz...
Elke keer nadat je hem leeg gemaakt hebt, zal het weer iets langer duren voor hij vol is.. het slijt. De emoties blijven, je kan nu alleen met ze omgaan. Je kan het een plek geven. Het gaat nu om tijd... en het liefst zou je een jaar verder zijn, zodat je dit niet hoeft mee te maken.

Ik heb nu precies hetzelfde, m'n vriendin ziet het om verschillende redenen niet meer zitten na 3 jaar. Ik word ook gek, en weet me geen raad. Maar je kan niks, en dat is misschien ook wel een groot deel van dit klote gevoel.. je kan niks. Jij hebt het niet meer in handen. Ik probeer het maar over me heen te laten komen.. laat het maar gaan, laat de tijd z'n werk doen. En maak er het beste van. En dat lukt je niet heel de dag, mij ook niet. Maar al lukt het maar 1 keer, die ene keer, dat is de 1e stap naar verwerking.
Ik denk ook dat ik hier nooit meer overheen kom, maar wat moet ik? Vrijgezel blijven tot m'n 35e? En geen leven meer hebben?
Waar ik nu het gelukkigst van wordt, is mijn vriendin terug.. Maar dat word hem niet. Dus kies de optie die op de 2e plek komt. En ga voor die optie. We hebben geen keus jongen, simpelweg geen keus.
Benoem dingen, en probeer te begrijpen wat er met je gebeurd, in je hoofd, en in je lichaam. Dat helpt.

En maak wat van die 2e optie, die lijkt nu minder en niet wat je wilt.. Maar als je er wat van maakt, dan word die op een dag mooier en mooier.. en dan word dat jouw nieuwe nummer 1. En niet meer je ex, of wie dan ook.

Zo had ik er nog nooit naar gekeken maar het is wel zo.
In het begin liep ik elke dag te janken, nu al twee weken niet meer gehuild.
Tijd heelt alle wonden en inderdaad over een jaar is alles anders.

quote:

Op donderdag 5 maart 2009 16:04 schreef mstr het volgende:


Net heeft ze gezegt, dat het allemaal over is.
Omdat ik met een klasgenoot had lopen kletsen, en daar had ze wat over gehoord of iets, zij vindt dat ik niet alles tussen 'ons' kan houden.


En ik krijg geen kans, om te laten zien dat ik dat wel kan..

Over ernstig zwak excuus gesproken? Met dat soort menens moet je eigenlijk toch ook geen relatie aangaan?

quote:

Op donderdag 5 maart 2009 22:51 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Over ernstig zwak excuus gesproken? Met dat soort menens moet je eigenlijk toch ook geen relatie aangaan?

Maar het is wel 2-3 keer eerder voorgekomen, dus dat gaat tever volgens haar.

Nu is het maar afwachten, vind het jammer dat zo 4 jaar vriendschap weg wordt gegooid.
Dacht wel dat onze relatie beter en sterker was.

het blijven rare wezens vrouwen.

ik snap ook niet goed hoe ze soms denken, denk dat mannen en vrouwen een compleet andere hersenstructuur hebben :S

misschien door evolutie dat wij meer jager waren, direct en no bullshit en vrouwen teveel nadenken over kleine domme dingen?

quote:

Op vrijdag 6 maart 2009 02:06 schreef Pwoekie het volgende:
het blijven rare wezens vrouwen.

ik snap ook niet goed hoe ze soms denken, denk dat mannen en vrouwen een compleet andere hersenstructuur hebben :S

misschien door evolutie dat wij meer jager waren, direct en no bullshit en vrouwen teveel nadenken over kleine domme dingen?

True

Vrouwen gaan zich ergeren aan kleine dingen en blijven dingen van maanden geleden onthouden, zo van: Weet je nog paar maanden geleden gebeurde het ook al een keertje.

Als mannen zich irriteren, leren ze daar mee omgaan of kijken er gewoon langs. En die denken ook geen maanden terug, want dat zijn we 'vergeten'.

gaat een beetje kut met me, mijn ex heeft volgensmij nr 2 al weer in bed gehad,

ongelooflijk
en ook degene waar ze 3 maanden terug van zei dat het niks was.

is dit gewoon rebound gedrag of wat...

van een engel tot dit... herken haar echt niet meer, wil graag weten of dit haar ware ik is of niet...

weet ook wat er bij mij fout zit:

quote:

Hooggevoelig persoon
Een hooggevoelig persoon (Highly Sensitive Person/ HSP) is iemand die gevoeliger is voor indrukken en subtieler nuances waarneemt dan gemiddeld. Elk moment van de dag doen we indrukken op, via onze zintuigen, horen, zien, ruiken, proeven en voelen, een hsp dus intenser dan gemiddeld.

Hooggevoeligheid is een karaktereigenschap die positief ingezet kan worden, bijvoorbeeld door hooggevoeligheid kun je sneller gevaren signaleren, in de gaten hebben dat iemand liegt, kleine nuanceverschillen waarnemen, intenser genieten van kunst of muziek en beter concentreren. Hooggevoelige personen zijn vaak gewetensvol, harde werkers, begaan met anderen, vredezoekers en denken vaak diep na over het leven.

Zoals alle karaktereigenschappen heeft ook hooggevoeligheid valkuilen. Valkuilen kunnen bijvoorbeeld zijn: te hard werken (overwerken), te zorgzaam zijn voor anderen (en te weinig voor jezelf), te perfectionistisch zijn, overladen voelen door indrukken en bang zijn om fouten te maken.

Algemene Eigenschappen van een hooggevoelig persoon:

Ze zijn zorgzaam en bewust.
Ze dromen en fantaseren veel.
Ze merken veel meer details en nuances op.
Ze voelen stemmingen en emoties van anderen aan.
Ze denken over veel dingen na, en bekijken alles van verschillende kanten.
Ze zijn snel ontroerd door kunst, natuur en een mooie film.

en dat heeft bij mij dus geleid tot bindingsangst door negatieve ervaringen ws manisch depressief.

het verklaard ook waarom ik ten tijde van de relatie weer mezelf werd en intens gelukkig was met niks meer dan haar liefde en waarom ik nu zo in de put zit...

en ik heb het ws van mijn moeder geerft...


dat verklaard ook waarom ik vroeger kaartjes, gedichtjes en smsjes voor vrienden moest maken voor hun scharrels

[ Bericht 36% gewijzigd door Pwoekie op 06-03-2009 12:18:59 ]

quote:

Op vrijdag 6 maart 2009 12:09 schreef Pwoekie het volgende:
gaat een beetje kut met me, mijn ex heeft volgensmij nr 2 al weer in bed gehad,

ongelooflijk
en ook degene waar ze 3 maanden terug van zei dat het niks was.

is dit gewoon rebound gedrag of wat...

van een engel tot dit... herken haar echt niet meer, wil graag weten of dit haar ware ik is of niet...

Ik zou inderdaad ook helemaal gek worden, maar goed je doet er niets aan.
Probeer er niet aan te denken, je komt vanzelf wel bij het punt dat het je niks kan schelen.

Ik ken je ex niet dus ik weet niet waarom ze dit doet.
Het enige dat ik weet is dat het over is tussen jullie en beide verder moeten leven.

Zij doet dit op deze manier en jij moet ook een manier vinden om verder te gaan.
Ik bedoel niet dat je elke chick die je tegenkomt moet pakken maar vind een manier om de draad weer op te pakken.
Concentreer je zelf op je werk of school, ga lekker sporten doe in ieder geval dingen.

quote:

Op vrijdag 6 maart 2009 12:41 schreef 2PaCaVeLi het volgende:

[..]

Ik zou inderdaad ook helemaal gek worden, maar goed je doet er niets aan.
Probeer er niet aan te denken, je komt vanzelf wel bij het punt dat het je niks kan schelen.

Ik ken je ex niet dus ik weet niet waarom ze dit doet.
Het enige dat ik weet is dat het over is tussen jullie en beide verder moeten leven.

Zij doet dit op deze manier en jij moet ook een manier vinden om verder te gaan.
Ik bedoel niet dat je elke chick die je tegenkomt moet pakken maar vind een manier om de draad weer op te pakken.
Concentreer je zelf op je werk of school, ga lekker sporten doe in ieder geval dingen.

ja je hebt ook wel gelijk maar het valt me dus heel zwaar.
vooral studie, ik wil zo graag maar ik kan niet meer denken voor de studie.

het valt me heel zwaar allemaal, ik wil ook niet rondneuken, eigenlijk wil ik nog een keer een normaal gsprek met haar. alles uitpraten en dat ze 100% eerlijk is.

quote:

Op vrijdag 6 maart 2009 12:48 schreef Pwoekie het volgende:

[..]

ja je hebt ook wel gelijk maar het valt me dus heel zwaar.
vooral studie, ik wil zo graag maar ik kan niet meer denken voor de studie.

het valt me heel zwaar allemaal, ik wil ook niet rondneuken, eigenlijk wil ik nog een keer een normaal gsprek met haar. alles uitpraten en dat ze 100% eerlijk is.

Ik heb in het begin ook aardig wat toetsen verkloot.
Ik ben nu op stage en merk dat ik niet zoveel werk doe als ik normaal zou doen.

Nu het wat beter met me gaat denk ik van, wat zonde is het eigenlijk ook.
Je laat toch niet je ex je school / toekomst verkloten.

Maar zoals ik al eerder zei het heeft tijd nodig.
Wat jij nu voelt heb ik ook een tijdje gevoeld het wordt beter.

En ja dat gesprek zou ik niet doen, meerdere mensen hebben dit hier al eens afgeraden.
Zelf wou ik het ook nog wel in het begin.
Maar achteraf is het toch zinloos en ga je dingen horen die je niet wilt horen.

Life goes on vriend!

het kost me nu al veel tijd, ik had gehoopt dat het met de tijd beter zou gaan maar het word erger.
ik mis haar zo ontzettend.
en dat terwijl ik me omring met veel mensen en dingen doe.
ik ben onder velen maar toch voel ik me ontzettend eenzaam.

quote:

Op vrijdag 6 maart 2009 14:01 schreef Pwoekie het volgende:
het kost me nu al veel tijd, ik had gehoopt dat het met de tijd beter zou gaan maar het word erger.
ik mis haar zo ontzettend.
en dat terwijl ik me omring met veel mensen en dingen doe.
ik ben onder velen maar toch voel ik me ontzettend eenzaam.

Praat je er ook met die mensen over?
Ik ben nu een beetje op een punt dat ik het er met zoveel mensen over heb gehad.. dat het af en toe me keel uit komt om er weer over te beginnen.. Soms toch wel weer ineens die drang hoor, maarja, steeds minder gelukkig.

Maar zet nou eens voor jezelf op een rijtje wat er met je aan de hand is, je mist haar ok. Maar zie je ook momenten dat het wel beter met je gaat? Waarom gaat het dan beter met je, is het de omgeving? de persoon met wie je bent? Of ben je dan lekker alleen?
Ik heb een maatje die op de één of andere manier een hele rustgevende werking op me heeft, speelt mee dat hij ook zoiets heeft meegemaakt. We praten veel, en hij weet waar hij over praat.
Een ander maatje weet totaal niet wat hij moet zeggen, kent deze situaties ook niet.. Werkt weer wat minder.

Zoek dan voor jezelf die situaties eens wat meer op. En geef jezelf een doel, hoe je zonder haar wil zijn.
Je wil een nieuw meisje waarschijnlijk ooit? Bedenk je dan dat je nu op zoek gaat naar een meisje dat leuker is dan je ex. Wat zijn de minpunten van je ex? Het zou toch geweldig zijn om een vriendin te hebben die die rotte dingen niet heeft?
En als je nu bij jezelf denkt: 'ja dat zou idd wel lekker zijn'.
Dan ben je er al gozer, dat betekent dat jij ook inziet dat er iets beters kan zijn. En er iets beters is!
En wat zou er nou mooier zijn, dan dat jij over een jaar tegen jezelf zegt: wat ben ik blij dat ze me verlaten heeft toen... anders had ik nooit wat gehad met dit ontzettend mooie, lieve, trouwe meisje dat nu me vriendin is!