OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Ik ben net terug van de huisarts, die adviseerde naar de arbo-arts te gaan. Aan de stress kon hij nu niets doen.
<a href="http://lb4m.lilypie.com/IMTfp1.png" rel="nofollow" target="_blank">Niels</a> en <a href="http://lb1m.lilypie.com/Aonnp2.png" rel="nofollow" target="_blank">Sam</a>
Twinkly, wat een rotsituatie op je werk zeg... bah!
Hopelijk kunnen psycholoog, arbo-arts, vk je wat helpen met advies enzo. Hoe rot de situatie op je werk ook is, ik zou het geloof ik nog wel even aanhouden, dan heb je tenminste iets en van daaruit verder zoeken. Ik hoop heel erg dat er iets fijns (met fijne collega's!!!) op je pad komt
Hopelijk kunnen psycholoog, arbo-arts, vk je wat helpen met advies enzo. Hoe rot de situatie op je werk ook is, ik zou het geloof ik nog wel even aanhouden, dan heb je tenminste iets en van daaruit verder zoeken. Ik hoop heel erg dat er iets fijns (met fijne collega's!!!) op je pad komt
Mama van 2 lieve meiden :)
ik heb het ook niet over nu twinkly, ik bedoel straks, als je geen baan meer zou hebben. (had ik dan verkeerd begrepen dat ze je contract niet verlengen? )quote:Op dinsdag 12 mei 2009 09:33 schreef Twinkly het volgende:
Ladywbr ik ben op zich niet tegen werken via het uitzendburo maar als ik daar nu voor zou kiezen zou ik tijdens mijn zwangerschapsverlof minstens 16 weken geen inkomen hebben. En dat is best wel een groot probleem. We proberen op dit moment zo zuinig mogelijk te leven zodat we kunnen sparen voor wanneer ik eventueel geen inkomen meer heb.
Zometeen heb ik een afspraak met mijn huisarts en vanmiddag met een psycholoog, hopelijk kunnen zij mij advies geven.
nee natuurlijk moet je nu niet stoppen met werken, dat is niet handig. maar denk ook goed om jezelf.
Twinkly, volgens mij heb je als uitzendkracht wel recht op een zwangerschapsuitkering hoor. o.a. op werksite.nl staat wel wat info daarover. of even googelen op ' uitzendkracht zwangerschapsverlof' misschien heb je er wat aan.
Even een oud topic omhoog want ik vind Yppy zo stil. Yppy hoe gaat het met je? (als je deze vraag tenminste wilt beantwoorden hoor, zo niet dan haal ik mijn vraag weg )
)
En als ze lacht, dan lacht de wereld met haar mee....
Eva ♥ en Iris ♥
Eva ♥ en Iris ♥
En ik ben ook benieuwd hoe het met Twinkly gaat.
En eventuele anderen die nog in dit topic horen.
Dat alle stoplichten groen zijn, de geluiden precies goed, de lucht blauwer dan anders, wind mee en het geluk achterop!
Twinkly, ik wou ook nog even toevoegen dat je ook met werken via het uizendbureau wel recht hebt op een zwangerschapsverlof-uitkering!
Ik heb tijdens mijn beide zwangerschappen via een uitzendbureau gewerkt en bij beide kreeg ik in mijn verlof een uitkering via het UWV.
Ik heb tijdens mijn beide zwangerschappen via een uitzendbureau gewerkt en bij beide kreeg ik in mijn verlof een uitkering via het UWV.
Hoe is het met Twinkly?
En moet jou Sugar? Ben je nu 'beter?'
Wat lief dat je aan me denkt en naar me vraagt Lois.
Lichamelijk voel ik me beroerd. Hooikoorts ik heb (daardoor) geen lichamelijke energie en ben regelmatig duizelig van de honger (nee hoor, ik eet genoeg, maar dat komt door de medicijnen
)
Geestelijk gaat het best wel goed. Ik heb al een paar weken geen echte 'buien' gehad. Ik ben heel neutraal. Niet heel blij of heel vrolijk, maar ook niet ontzettend verdrietig. Het afgezwakte waar je vaker over hoort. Ik vind het wel fijn, het geeft me veel rust.
Het verbaast me regelmatig hoeveel geduld ik heb met Anna, zeker als ik een hele dag met haar alleen ben. Dat ik veel kan hebben en geduldig blijf en niet snel geirriteerd raak.
Ik ben nu voor de laatste keer bij de psycholoog geweest. Ergens is dat moeilijk, ze heeft me zo ontzettend goed geholpen, maar het geeft me ook kracht, dat ze nog eens heeft gezegd dat ze vindt dat ik het goed doe, door opmerkingen die ze maakt over mij als moeder, partner, dochter en werknemer. Soms denk ik dat ik 'er' ben, maar door iets kleins loop ik ineens weer over een draadje. Ben ik wel een goede moeder? Zorg ik goed voor Anna? Hoe kan ik het beter doen? Maar dat komt steeds minder vaak voor. En de draad waar ik overheen loop wordt korter en steeds breder. Ik merk zo goed dat ik op de goede weg ben en dat het me gaat lukken voor ze het huis uit is.
En moet jou Sugar? Ben je nu 'beter?'
Wat lief dat je aan me denkt en naar me vraagt Lois.
Lichamelijk voel ik me beroerd. Hooikoorts ik heb (daardoor) geen lichamelijke energie en ben regelmatig duizelig van de honger (nee hoor, ik eet genoeg, maar dat komt door de medicijnen
)Geestelijk gaat het best wel goed. Ik heb al een paar weken geen echte 'buien' gehad. Ik ben heel neutraal. Niet heel blij of heel vrolijk, maar ook niet ontzettend verdrietig. Het afgezwakte waar je vaker over hoort. Ik vind het wel fijn, het geeft me veel rust.
Het verbaast me regelmatig hoeveel geduld ik heb met Anna, zeker als ik een hele dag met haar alleen ben. Dat ik veel kan hebben en geduldig blijf en niet snel geirriteerd raak.
Ik ben nu voor de laatste keer bij de psycholoog geweest. Ergens is dat moeilijk, ze heeft me zo ontzettend goed geholpen, maar het geeft me ook kracht, dat ze nog eens heeft gezegd dat ze vindt dat ik het goed doe, door opmerkingen die ze maakt over mij als moeder, partner, dochter en werknemer. Soms denk ik dat ik 'er' ben, maar door iets kleins loop ik ineens weer over een draadje. Ben ik wel een goede moeder? Zorg ik goed voor Anna? Hoe kan ik het beter doen? Maar dat komt steeds minder vaak voor. En de draad waar ik overheen loop wordt korter en steeds breder. Ik merk zo goed dat ik op de goede weg ben en dat het me gaat lukken voor ze het huis uit is.
"wat een heerlijke yppiaanse reactie! Vol begrip, nooit veroordelend en zeker niet stekelig! #hulde"
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Wel erg toevallig om dit te gaan spammen en een topic vol depressievelingen. 
"wat een heerlijke yppiaanse reactie! Vol begrip, nooit veroordelend en zeker niet stekelig! #hulde"
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Goed om te lezen, YPPY.
Vooral dat je jezelf verrast met hoe rustig en geduldig je nu met Anna kunt omgaan. Lijkt me erg fijn bewijs dat het echt veel beter gaat. Goed gedaan! En je psycholoog zegt zulke dingen ook zeker niet voor niets, dus je bént gewoon een goede moeder.
En over mijzelf? Ik ben misschien niet helemaal 'beter', maar toch vind ik zeker niet dat ik nog depressief genoemd kan worden. Gelukkig niet, want dat woord hoort voor mij bij een vreselijk zwarte tijd, de tijd dat ik er niet meer wilde zijn en dat het me ook niets kon schelen als mijn naasten wat zou overkomen. Dat is echt geweest. Godzijdank.
De moeilijkere dagen zijn er soms nog, maar heel vergelijkbaar met wat jij schrijft over het draadje. Steeds wat minder allesomvattend dus, die slechte gevoelens en slechte tijden.
Vooral dat je jezelf verrast met hoe rustig en geduldig je nu met Anna kunt omgaan. Lijkt me erg fijn bewijs dat het echt veel beter gaat. Goed gedaan! En je psycholoog zegt zulke dingen ook zeker niet voor niets, dus je bént gewoon een goede moeder.
En over mijzelf? Ik ben misschien niet helemaal 'beter', maar toch vind ik zeker niet dat ik nog depressief genoemd kan worden. Gelukkig niet, want dat woord hoort voor mij bij een vreselijk zwarte tijd, de tijd dat ik er niet meer wilde zijn en dat het me ook niets kon schelen als mijn naasten wat zou overkomen. Dat is echt geweest. Godzijdank.
De moeilijkere dagen zijn er soms nog, maar heel vergelijkbaar met wat jij schrijft over het draadje. Steeds wat minder allesomvattend dus, die slechte gevoelens en slechte tijden.
Dat alle stoplichten groen zijn, de geluiden precies goed, de lucht blauwer dan anders, wind mee en het geluk achterop!
YPPY, fijn dat het goed gaat en de medicijnen aanslaan. Het lijkt me een heel vreemde sensatie, kan me er niet zoveel bij voorstellen hoe dat voelt, wat je beschrijft. Natuurijk gaat het lukken! En als ze het huis uit gaat, neemt ze hele goede herinneringen aan haar moeder mee!
Sugar, van jouw kant gelukkig ook dus betere berichten.
voor alle meiden hier, of ze nu wat posten of niet.
Dat van dat draadje klinkt hier ook wel bekend, hoewel ik niet pretendeer te weten hoe het is om me te voelen zoals jullie je voelen/hebben gevoeld. Ik heb deze zwangerschap niet als heel prettig ervaren en heb met heel veel moeite een soort van evenwicht kunnen vinden en bewaren. Afgelopen weken, als dan eea toch anders gaat, er ineens andere zorgen bijkomen, er veranderingen zijn, dan merk ik dat dat evenwicht maar heel erg wankel is. Het grijs werd ineens toch weer donkerder en er zaten zelfs wat zwarte dagen bij. Ik wil echter niet deze laatste weken nog weer door die zwarte tunnel, dus ik ben weer hard bezig om dat evenwicht, hoe wankel ook, te herstellen. Ik hou me er maar aan vast dat het hormonaal is en ik hoop van harte dat het na de bevalling verdwijnt.
Sugar, van jouw kant gelukkig ook dus betere berichten.
voor alle meiden hier, of ze nu wat posten of niet.Dat van dat draadje klinkt hier ook wel bekend, hoewel ik niet pretendeer te weten hoe het is om me te voelen zoals jullie je voelen/hebben gevoeld. Ik heb deze zwangerschap niet als heel prettig ervaren en heb met heel veel moeite een soort van evenwicht kunnen vinden en bewaren. Afgelopen weken, als dan eea toch anders gaat, er ineens andere zorgen bijkomen, er veranderingen zijn, dan merk ik dat dat evenwicht maar heel erg wankel is. Het grijs werd ineens toch weer donkerder en er zaten zelfs wat zwarte dagen bij. Ik wil echter niet deze laatste weken nog weer door die zwarte tunnel, dus ik ben weer hard bezig om dat evenwicht, hoe wankel ook, te herstellen. Ik hou me er maar aan vast dat het hormonaal is en ik hoop van harte dat het na de bevalling verdwijnt.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Nou Sly..... 
Zó jammer dat die langgewenste zwangerschap zo rottig voor je verloopt.
Ik hoop van harte (en hard!) met je mee dat het met de bevalling helemaal anders wordt.
Zó jammer dat die langgewenste zwangerschap zo rottig voor je verloopt.
Ik hoop van harte (en hard!) met je mee dat het met de bevalling helemaal anders wordt.
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Sugar, ik vind het goed om te lezen dat het echte depressieve weg is. En het draadje zal nog wel even blijven. Ik vind het draadje niet meer zo erg nu ik weet hoe slecht het ook kan zijn. Het is altijd minder erg dan toen (behalve de tijd zonder medicijnen, dat was zwart gat). Jij was toch een beetje degene waardoor ik ook hier durfde gaan posten, dus het is super dat een 'voorbeeld' dan ook zo vooruit is gegaan.
miss_sly, ik vind het juist wel goed dat je jouw verhaal hier neerzet. Wat jij voelt en meemaakt hoort niet bij een standaard zwangerschap en daarom hoort het hier. Of het nu officieel is of niet, het zware en donkere gevoel heb je wel. Je bent nu bijna aan het einde, hoe is het nu?
Gisteren was het afsluitende gesprek bij de psychiater. Ook een grens, nu moet ik naar de huisarts voor medicijnen. Volgende week kennismaken daar (meteen maar een nieuwe huisarts geregeld, ik ga echt niet met die oude praten over mijn gevoel). Anna gaat mee, kan hij/zij (duo huisarts) meteen zien waar het over gaat. Bij deze dus mijn 'officiele' einde hier in dit topic. Ik val weer onder de reguliere hulpverlening, de medicijnen zijn goed nu (ga zeker door tot 2010) en ik ben helemaal Anna's mama.
Bedankt voor alle reacties hier, het heeft me zo ontzettend geholpen om ervaringen van anderen te lezen en begrip te krijgen voor wat er aan de hand was. Ik hoop andersom ook dat mijn verhaal anderen helpt. Herkenning biedt waardoor je zelf naar de huisarts stapt, of moed, omdat het ook weer beter kan gaan, al is het soms een lange weg. Of diegenen hier dat nu wel of niet in het openbaar posten. ( )
miss_sly, ik vind het juist wel goed dat je jouw verhaal hier neerzet. Wat jij voelt en meemaakt hoort niet bij een standaard zwangerschap en daarom hoort het hier. Of het nu officieel is of niet, het zware en donkere gevoel heb je wel. Je bent nu bijna aan het einde, hoe is het nu?
Gisteren was het afsluitende gesprek bij de psychiater. Ook een grens, nu moet ik naar de huisarts voor medicijnen. Volgende week kennismaken daar (meteen maar een nieuwe huisarts geregeld, ik ga echt niet met die oude praten over mijn gevoel). Anna gaat mee, kan hij/zij (duo huisarts) meteen zien waar het over gaat. Bij deze dus mijn 'officiele' einde hier in dit topic. Ik val weer onder de reguliere hulpverlening, de medicijnen zijn goed nu (ga zeker door tot 2010) en ik ben helemaal Anna's mama.
Bedankt voor alle reacties hier, het heeft me zo ontzettend geholpen om ervaringen van anderen te lezen en begrip te krijgen voor wat er aan de hand was. Ik hoop andersom ook dat mijn verhaal anderen helpt. Herkenning biedt waardoor je zelf naar de huisarts stapt, of moed, omdat het ook weer beter kan gaan, al is het soms een lange weg. Of diegenen hier dat nu wel of niet in het openbaar posten. (
)
"wat een heerlijke yppiaanse reactie! Vol begrip, nooit veroordelend en zeker niet stekelig! #hulde"
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
YPPY, ik heb zo'n bewondering voor je doortastende aanpak! en ook voor je openheid hierover hier. succes met het vervolg, ik ben blij om te lezen dat het in elk geval redelijk gaat nu. ik hoop dat dat nog wat beter zal worden.
miss_sly, ik hoop ook heel hard met je mee dat die sombere gevoelens over zullen zijn na de zwangerschap. wat hormonen toch teweeg kunnen brengen he... sterkte met deze laatste loodjes in elk geval!
miss_sly, ik hoop ook heel hard met je mee dat die sombere gevoelens over zullen zijn na de zwangerschap. wat hormonen toch teweeg kunnen brengen he... sterkte met deze laatste loodjes in elk geval!
Fijn, YPPY. In elk geval fijn dat het nu zo ver 'stabiel' is, dat je deze stap weer kunt zetten.
En helemaal Anna's mama, yeah, dat ben je als bovenste beste!
En helemaal Anna's mama, yeah, dat ben je als bovenste beste!
Dat alle stoplichten groen zijn, de geluiden precies goed, de lucht blauwer dan anders, wind mee en het geluk achterop!
Ik lees nu je update pas Yppy. Fijn om te lezen dat het echt weer beter met je gaat en dat je een manier gevonden hebt om het een plekje te geven in je leven zeg maar.
Nog even over dat 'officiele einde in dit topic'. Ben ik niet met je eens hoor.
Ik bedoel, niet dat je hier per se MOET posten hoor, maar voor de andere dames, dit topic is niet alleen bedoeld voor mensen met een officiele diagnose van een (PP)depressie.
Het is ooit gestart door iemand die vreselijk worstelde met de gevoelens die los kwamen tijdens en na de zwangerschap en zonder dat iemand aan de medicijnen of in therapie gaat kan dat allemaal hier in dit topic.
Volgens mij is dat wel duidelijk, maar het schoot me nog even te binnen.
Nog even over dat 'officiele einde in dit topic'. Ben ik niet met je eens hoor.
Ik bedoel, niet dat je hier per se MOET posten hoor, maar voor de andere dames, dit topic is niet alleen bedoeld voor mensen met een officiele diagnose van een (PP)depressie.
Het is ooit gestart door iemand die vreselijk worstelde met de gevoelens die los kwamen tijdens en na de zwangerschap en zonder dat iemand aan de medicijnen of in therapie gaat kan dat allemaal hier in dit topic.
Volgens mij is dat wel duidelijk, maar het schoot me nog even te binnen.
***
Wat 'grappig' dat je dat schrijft bix, ik vind mezelf juist niet doortastend. Zo heb ik maanden gewacht tot ik mezelf/ons in heb laten schrijven bij de nieuwe huisarts en lag er een half jaar lang een kaart van de tandarts voor ik vorige week een afspraak maakte. Ik moet ook nog naar p&o, ook zoiets waar ik te lang mee wacht.
Soms twijfel ik wel over die openheid, of ik niet te veel vertel. Van de andere kant vertel ik ook heel veel (veel meer) niet en houd ik het hier bij mezelf, zonder de invloed van anderen op mij erbij te betrekken. En ik laat alles wel bezinken voordat ik het post, zodat ik niet impulsief iets schrijf waar ik later spijt van krijg. En die openheid mis ik juist bij anderen, als ikzelf vertel wat er is gebeurd, gaan anderen ook meer vertellen en ervaringen delen. En dan blijkt het veel minder raar en gek te zijn wat mij is overkomen dan ik lang dacht. Daar doe ik het ook wel voor, dat anderen lezen dat ze niet de enigen zijn.
Een hele tijd terug is dat besproken BE, in het feedback topic, dat het hier echt samen moest hangen met de zwangerschap/bevalling en dat het anders in r&p thuis hoort. Was een flinke discussie. Bij mezelf kan ik nu niet zeggen dat het (direct) nog met de zwangerschap/bevalling samenhangt. Ik vrees dat het iets is waar ik mee moet leren leven en wat altijd bij mij blijft horen. Dat komt dan volgens de discussie toen in r&p terecht.
Soms twijfel ik wel over die openheid, of ik niet te veel vertel. Van de andere kant vertel ik ook heel veel (veel meer) niet en houd ik het hier bij mezelf, zonder de invloed van anderen op mij erbij te betrekken. En ik laat alles wel bezinken voordat ik het post, zodat ik niet impulsief iets schrijf waar ik later spijt van krijg. En die openheid mis ik juist bij anderen, als ikzelf vertel wat er is gebeurd, gaan anderen ook meer vertellen en ervaringen delen. En dan blijkt het veel minder raar en gek te zijn wat mij is overkomen dan ik lang dacht. Daar doe ik het ook wel voor, dat anderen lezen dat ze niet de enigen zijn.
Een hele tijd terug is dat besproken BE, in het feedback topic, dat het hier echt samen moest hangen met de zwangerschap/bevalling en dat het anders in r&p thuis hoort. Was een flinke discussie. Bij mezelf kan ik nu niet zeggen dat het (direct) nog met de zwangerschap/bevalling samenhangt. Ik vrees dat het iets is waar ik mee moet leren leven en wat altijd bij mij blijft horen. Dat komt dan volgens de discussie toen in r&p terecht.
"wat een heerlijke yppiaanse reactie! Vol begrip, nooit veroordelend en zeker niet stekelig! #hulde"
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Het mag. 
"wat een heerlijke yppiaanse reactie! Vol begrip, nooit veroordelend en zeker niet stekelig! #hulde"
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Wat fijn YP!!! Dat zal vast een stuk rust geven al vind ik het belachelijk dat het zo lang heeft moeten duren, maar een uiteindelijk ja is beter dan helemaal geen ja, zullen we maar denken...
al vind ik het belachelijk dat het zo lang heeft moeten duren, maar een uiteindelijk ja is beter dan helemaal geen ja, zullen we maar denken...
Oh wta fijn Yppy, hopenlijk geeft het je nog een extra stukje rust
Engaging Infinite Improbability Drive..
Ow Yp! Terecht en goed
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Oeh, heel fijn, YPPY. Terecht inderdaad ook!
En natuurlijk altijd en eeuwig ook dubbel, lijkt me. Maar ik ben blij dat je gevoel en jullie besluit serieus is genomen nu.
En natuurlijk altijd en eeuwig ook dubbel, lijkt me. Maar ik ben blij dat je gevoel en jullie besluit serieus is genomen nu.
Dat alle stoplichten groen zijn, de geluiden precies goed, de lucht blauwer dan anders, wind mee en het geluk achterop!
Bedankt, jullie zijn lief.
Het is wel dubbel, maar toch ook zo fijn. En de datum is zo mooi symbolisch, op 1 januari 2010 kan ik niet zwanger meer worden, kan me hetzelfde niet nog eens overkomen en kan ik lekker doorgaan met een mama voor Anna te zijn. En kan ik naar eerlijkheid zeggen dat een tweede niet gaat, als ik er weer vragen over krijg.
Het is wel dubbel, maar toch ook zo fijn. En de datum is zo mooi symbolisch, op 1 januari 2010 kan ik niet zwanger meer worden, kan me hetzelfde niet nog eens overkomen en kan ik lekker doorgaan met een mama voor Anna te zijn. En kan ik naar eerlijkheid zeggen dat een tweede niet gaat, als ik er weer vragen over krijg.
"wat een heerlijke yppiaanse reactie! Vol begrip, nooit veroordelend en zeker niet stekelig! #hulde"
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Wat fijn YPPY, dat de kogel door de kerk is!
...maar weI in de aap gelogeerd :P
*
Ik stuur al sinds oktober 2006 PM's, word ik dan nu PM-woman?
Laat maar: PMS-girl it is.....
*
Ik stuur al sinds oktober 2006 PM's, word ik dan nu PM-woman?
Laat maar: PMS-girl it is.....
Ik denk dat mijn vraag hier wel op z'n plek is:
Weet iemand misschien of je meer kans hebt op een Postpartumdepressie als je eerder een depressieve episode hebt gehad? Of is het niet vergelijkbaar aangezien het (voor zover ik weet) ook veel met hormonen te maken heeft?
Ik ben helaas een paar maanden geleden voor het eerst depressief geworden. Intussen gaat het goed, maar de schrik zit er behoorlijk in. Het lijkt me afschuwelijk om het nog eens mee te maken, zeker in een tijd die juist zo bijzonder "moet" zijn - de geboorte van een kind. Maar een kinderwens is er toch wel heel sterk. Uiteraard wordt dat pas werk in uitvoering als ik een tijd echt stabiel ben, maar toch.
En zijn er mensen die antidepressiva hebben geslikt tijdens de zwangerschap of juist vanwege de zwangerschap gestopt zijn? Hoe heb je dat ervaren?
Iemand ervaring, kennis of tips hierover?
Weet iemand misschien of je meer kans hebt op een Postpartumdepressie als je eerder een depressieve episode hebt gehad? Of is het niet vergelijkbaar aangezien het (voor zover ik weet) ook veel met hormonen te maken heeft?
Ik ben helaas een paar maanden geleden voor het eerst depressief geworden. Intussen gaat het goed, maar de schrik zit er behoorlijk in. Het lijkt me afschuwelijk om het nog eens mee te maken, zeker in een tijd die juist zo bijzonder "moet" zijn - de geboorte van een kind. Maar een kinderwens is er toch wel heel sterk. Uiteraard wordt dat pas werk in uitvoering als ik een tijd echt stabiel ben, maar toch.
En zijn er mensen die antidepressiva hebben geslikt tijdens de zwangerschap of juist vanwege de zwangerschap gestopt zijn? Hoe heb je dat ervaren?
Iemand ervaring, kennis of tips hierover?
Bij mij was het omgekeerd, ik begon met een PPD. De psychiater zei dat ik nu mijn hele leven meer kans hem om weer depressief te worden, maar of dat door de PPD zelf komt of door het feit dat ik nog niet 'beter' ben, weet ik niet. Of wil ik misschien niet weten. Het hangt wel met elkaar samen.
Ik heb er heel bewust voor gekozen om me te laten steriliseren, zodat het me niet nog eens gebeurt. Zeker ook voor de dochter die ik nu al heb. Voor haar wil ik niet nog eens ziek worden. Toen ze baby was, heeft ze er niet onder geleden (dat dacht ik toen, maar ik weet nu dat het niet het geval was), vooral omdat ik wel goed doorging met 'zorg door' en door mijn man.
Bij een eerste ligt de situatie wel heel anders dan bij een tweede denk ik. Er is dan geen groter kind dat kan beseffen dat er iets niet goed is, dat mama zich niet goed voelt. Al het beetje energie dat je dan hebt is dan voor de baby. En als je weet dat het mis kan gaan, dan ben je er zoveel sneller bij, kun je meteen hulp inroepen.
Het is geen antwoord op je vragen, maar ik wilde het toch posten.
Het hangt wel met elkaar samen. Ik heb er heel bewust voor gekozen om me te laten steriliseren, zodat het me niet nog eens gebeurt. Zeker ook voor de dochter die ik nu al heb. Voor haar wil ik niet nog eens ziek worden. Toen ze baby was, heeft ze er niet onder geleden (dat dacht ik toen, maar ik weet nu dat het niet het geval was), vooral omdat ik wel goed doorging met 'zorg door' en door mijn man.
Bij een eerste ligt de situatie wel heel anders dan bij een tweede denk ik. Er is dan geen groter kind dat kan beseffen dat er iets niet goed is, dat mama zich niet goed voelt. Al het beetje energie dat je dan hebt is dan voor de baby. En als je weet dat het mis kan gaan, dan ben je er zoveel sneller bij, kun je meteen hulp inroepen.
Het is geen antwoord op je vragen, maar ik wilde het toch posten.
"wat een heerlijke yppiaanse reactie! Vol begrip, nooit veroordelend en zeker niet stekelig! #hulde"
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
AncientSound, ik ben gestopt met AD omdat ik zwanger wilde worden. Ik had ook al lang therapie en die heb ik vlak voor mijn zwangerschap afgesloten. Toen ik bevallen was bleek al vrij snel dat het mis ging, maar ik stak mijn kop in het zand. Na 6 maanden kon ik er niet meer onderuit en ben ik opnieuw met AD en therapie gestart. Achteraf gezien zou het verstandig geweest zijn als ik de therapie niet had onderbroken, maar ja, ik was 'klaar' op dat moment.
Wat ik hiermee wil zeggen, laat je niet weerhouden door je angst op een PPD, maar hou heel goed de vinger aan de pols, evt samen met een deskundige zodat je op tijd doorhebt wanneer het de verkeerde kant opgaat.
Wat ik hiermee wil zeggen, laat je niet weerhouden door je angst op een PPD, maar hou heel goed de vinger aan de pols, evt samen met een deskundige zodat je op tijd doorhebt wanneer het de verkeerde kant opgaat.
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Wat fijn dat jullie al zo snel reageren! Goed om jullie ervaringen te lezen. Het gaat bij iedereen natuurlijk wel anders dus in die zin is het gewoon afwachten en op tijd inspringen... maar toch.
Goed om jullie ervaringen te lezen. Het gaat bij iedereen natuurlijk wel anders dus in die zin is het gewoon afwachten en op tijd inspringen... maar toch.
Mensen met een psychiatrisch verleden en erfelijke aanleg voor depressie hebben wel meer kans op een PPD, schijnt.
Bron
Bron
Dat alle stoplichten groen zijn, de geluiden precies goed, de lucht blauwer dan anders, wind mee en het geluk achterop!
Ik denk dat erkennen dat die kans er is, zorgen dat je omgeving dat weet en jou daarop aan kan spreken en hulp accepteren het enige is wat je dan kun doen. Ik vind het al goed dat je hier zo mee bezig bent.quote:Op vrijdag 11 september 2009 23:17 schreef AncientSound het volgende:
Wat fijn dat jullie al zo snel reageren!
"wat een heerlijke yppiaanse reactie! Vol begrip, nooit veroordelend en zeker niet stekelig! #hulde"
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Ancient sound, in sommige ziekenhuizen begeleiden ze al vrouwen tijdens de zwangerschap:
quote:Zwangerschap en geboorte soms eerder moeilijk dan blijde gebeurtenis
GGZ inGeest bundelt deskundigheid
24 augustus 2009
Ongeveer twee op de tien vrouwen krijgt tijdens de zwangerschap of na de bevalling een psychiatrische aandoening, zoals een depressieve stoornis, paniekstoornis, een postpartum psychose of een postnatale depressie.
GGZ inGeest heeft de deskundigheid in de begeleiding en behandeling van psychiatrische aandoeningen rondom zwangerschap en geboorte gebundeld in een polikliniek voor zwangeren en kraamvrouwen. De polikliniek op de locatie Spaarnepoort in Hoofddorp gaat op 1 september van start. Daarnaast is samenwerking gezocht met het Spaarne Ziekenhuis, Jeugdriagg Noord Holland Zuid en Amstelring.
Zwangeren en kraamvrouwen hebben een verhoogd risico op het ontwikkelen van een psychiatrische aandoening. Dit komt door grote lichamelijke, psychologische en sociale veranderingen tijdens de zwangerschap, de bevalling en de kraamperiode én de stress die daarvan het gevolg is.
Veelal worden psychiatrische aandoeningen tijdens de zwangerschap niet erkend. De oorzaak van klachten als slapeloosheid, verandering van eetlust en/of gewicht, gebrek aan energie, hoofdpijn, hartkloppingen en vermoeidheid wordt vaker gezocht bij de zwangerschap dan bij een mogelijke psychiatrische aandoening. Na de bevalling worden psychiatrische klachten vaak onvoldoende herkend of ten onrechte gezien als normaal. Terwijl dergelijke klachten de interactie tussen moeder en kind kunnen bemoeilijken.
Polikliniek
Vrouwen die tijdens de zwangerschap of na de bevalling overmatig last hebben van angst- of depressieve klachten of een psychose krijgen, kunnen terecht bij de nieuwe polikliniek voor zwangeren en kraamvrouwen van GGZ inGeest.
Ook vrouwen die na een eerdere zwangerschap een psychiatrische aandoening hadden waarvoor behandeling nodig was, kunnen er terecht voor deskundige begeleiding en advisering gericht op het voorkomen van terugval. In beide gevallen is een verwijzing van de huisarts, specialist of andere behandelaar nodig.
Samenwerking
In de hulpverlening wordt nauw samengewerkt met MamaKits en een afdeling voor intensieve thuiszorg, beiden onderdeel van GGZ inGeest.
Mama Kits biedt laagdrempelige hulp voor milde psychische klachten. Er kunnen maximaal drie gesprekken worden gevoerd en een verwijzing is niet nodig. De afdeling voor intensieve thuiszorg biedt begeleiding aan huis bijvoorbeeld ter ondersteuning en advisering in de verzorging van de baby en ter bevordering van de moeder-kind bindng.
Ook met externe instellingen wordt nauw samengewerkt. Zoals met het Spaarne Ziekenhuis op het gebied van kindergeneeskunde en gynaecologie. De Jeugdriagg Noord Holland Zuid kan begeleiding bieden bij het ontwikkelen van een optimale moeder-kind binding en Amstelring kan op de middellange en langere duur ondersteuning in de thuissituatie bieden, met als doel zo zelfstandig mogelijk te functioneren.
bron: Persbericht
Lekker douchen!
Ik heb na Sara een depressie gehad. Ik was bang dat het na Merel weer zou gebeuren. In de zwangerschap werd daar al extra op gelet (bij de controles, en ik kreeg op voorhand al extra kraamuren).
Op het einde van de zwangerschap van Merel zat ik niet meer lekker in m'n vel, ik was tegen die tijd bijna in paniek bij het idee dat ik niet meer terugkon.
Toen ze echter geboren was, was het meteen goed. Dit keer is het echt super gegaan.
Wat ik bij mezelf merk is dat het heel erg hormoon gerelateerd is. Bij Sara ging het al iets beter toen ik stopte met de BV. Bij Merel wou ik juist graag lang BV geven, maar ben ik op dag 2 gestopt omdat ik merkte dat ik weer teruggleed.
Ik weet niet of anderen dit herkennen?
Op het einde van de zwangerschap van Merel zat ik niet meer lekker in m'n vel, ik was tegen die tijd bijna in paniek bij het idee dat ik niet meer terugkon.
Toen ze echter geboren was, was het meteen goed. Dit keer is het echt super gegaan.
Wat ik bij mezelf merk is dat het heel erg hormoon gerelateerd is. Bij Sara ging het al iets beter toen ik stopte met de BV. Bij Merel wou ik juist graag lang BV geven, maar ben ik op dag 2 gestopt omdat ik merkte dat ik weer teruggleed.
Ik weet niet of anderen dit herkennen?
Ik heb nooit eerder last gehad van depressieve gevoelens of iets wat daarop lijkt. Ik was altijd blij, het leven was mooi. Tijdens de zwangerschap rond week 14 verdween dat. Had het nooit verwacht en had er best moeite mee om het te onderkennen en mee om te leren gaan. Wel dus bedacht op een ppd, maar na de bevalling was het bij mij helemaal weg, alles. Het was dus echt een hormonale kwestie bij mij.
Misschien heb je wel een wat grotere kans, maar inderdaad alleen al het feit dat je er op bedacht bent en dus op tijd aan de bel kunt trekken, is al een goed ding.
Misschien heb je wel een wat grotere kans, maar inderdaad alleen al het feit dat je er op bedacht bent en dus op tijd aan de bel kunt trekken, is al een goed ding.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Toch wel bemoedigende berichten zijn dat!
Gek is dat, dat je jezelf zo kwijt kunt zijn onder invloed van hormonen en hersenstofjes, maar dat het óók gewoon weer bijtrekt (gelukkig!)... Ik voel me nu gelukkig zo goed dat ik er allemaal niet zo tegenop zie, zeker nu ik toch wel veel "succesverhalen"' hoor. Maar ik zal er toch altijd wel rekening mee moeten houden dat het terug kan komen, met name bij ingrijpende gebeurtenissen. Maar goed, gelukkig is er altijd hulp en zo.
Gek is dat, dat je jezelf zo kwijt kunt zijn onder invloed van hormonen en hersenstofjes, maar dat het óók gewoon weer bijtrekt (gelukkig!)... Ik voel me nu gelukkig zo goed dat ik er allemaal niet zo tegenop zie, zeker nu ik toch wel veel "succesverhalen"' hoor. Maar ik zal er toch altijd wel rekening mee moeten houden dat het terug kan komen, met name bij ingrijpende gebeurtenissen. Maar goed, gelukkig is er altijd hulp en zo.
Ik geef maar eens een schopje omhoog, gaat niet zo lekker.
Laatst al bij de huisarts geweest en toen wat opties gekregen en afspraak om nog een keer langs te komen, toen net een wat betere dag dus ik zat weer gezellig. Nieuwe afspraak voor het nieuwe jaar gemaakt, maar vanmorgen gebeld of ik niet eerder kan, want ik denk dat we toch maar wat moeten gaan doen nu. Mag volgende week, moest even een momentje zoeken dat ik kinders even thuis kan laten. Ik vermoed dat ik toch gewoon beter functioneer met medicatie... dit was al de 3e stoppoging geloof ik.
De vermoeidheid op het moment werkt in elk geval niet mee, misschien die hormonen die nog niet weer op hun plek gevallen zijn ook wel en ik denk ook, gewoon hoe ik ben .
Laatst al bij de huisarts geweest en toen wat opties gekregen en afspraak om nog een keer langs te komen, toen net een wat betere dag dus ik zat weer gezellig
. Nieuwe afspraak voor het nieuwe jaar gemaakt, maar vanmorgen gebeld of ik niet eerder kan, want ik denk dat we toch maar wat moeten gaan doen nu. Mag volgende week, moest even een momentje zoeken dat ik kinders even thuis kan laten. Ik vermoed dat ik toch gewoon beter functioneer met medicatie... dit was al de 3e stoppoging geloof ik. De vermoeidheid op het moment werkt in elk geval niet mee, misschien die hormonen die nog niet weer op hun plek gevallen zijn ook wel en ik denk ook, gewoon hoe ik ben
.
Mama van 2 lieve meiden :)
He Nijn, wat jammer toch. Wel goed dat je al bij de huisarts bent geweest en nu ook weer snel gaat. Als je met medicatie nou toch een fijnere, blijere moeder bent, dan is dat natuurlijk jammer voor je dat dat zo is, maar niet verkeerd om dat dan ook te gebruiken, toch?
Dikke
Dikke
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Nijna, medicijnen zijn niet erg als ze maken dat je je beter voelt (hahahaha, hoor wie het zegt, echt, ik heb zelfs al in mijn hoofd zitten dat het ms voor altijd is).
Ik vind het echt heel erg superstoer dat je hebt gebeld om eerder te gaan, echt! Dat is zo erg, toegeven dat het niet goed gaat.
Ik vind het echt heel erg superstoer dat je hebt gebeld om eerder te gaan, echt! Dat is zo erg, toegeven dat het niet goed gaat.
"wat een heerlijke yppiaanse reactie! Vol begrip, nooit veroordelend en zeker niet stekelig! #hulde"
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Wat jammer dat het weer niet zo goed gaat, Nijna. Goed dat je aan de bel trekt. Medicatie is natuurlijk ook niet alles, maar als dat voor jou werkt dan is dat alleen maar heel fijn. Als je maar van 't leven en je dochters kunt genieten, toch? Sterkte, en hopelijk ben je er snel weer bovenop
Dank jullie . Ik vind het niet erg hoor om weer aan de medicatie te gaan en dan maar misschien ook niet meer afbouwen... (* Nijna is een eigenwijze drol)
. Ik vind het niet erg hoor om weer aan de medicatie te gaan en dan maar misschien ook niet meer afbouwen... (* Nijna is een eigenwijze drol)
Mama van 2 lieve meiden :)
Of ga pas afbouwen over langere tijd. Over twee jaar ofzo, zodat je je eerst in kunt stellen op een langere periode medicijnen. Ik mag op z'n vroegst in januari af gaan bouwen, maar ik wacht ermee. Die nieuwe baan nu en alles stress en spanning erbij is niet handig. Misschien als Anna naar school gaat.
"wat een heerlijke yppiaanse reactie! Vol begrip, nooit veroordelend en zeker niet stekelig! #hulde"
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Hé Nijna, wat rot voor je dat het niet zo lekker gaat.
Goed dat je zo adequaat gehandeld hebt. Ik hoop van harte dat je je snel beter zult voelen met je medicatie en dat je heerlijk kunt gaan genieten van je twee meiskes. Sterkte.
Gisteren kwam het met een vriendin nog ter sprake, mijn PPD. Bah, wat voelde ik me afgrijselijk, onmachtig, waardeloos en beroerd. Zó onvoorstelbaar eigenlijk. Je bent eigenlijk een ander mens. Ik tenminste. Ik ben zó blij met mijn pillen. En tja, als het levenslang is, dan maar levenslang.
Goed dat je zo adequaat gehandeld hebt. Ik hoop van harte dat je je snel beter zult voelen met je medicatie en dat je heerlijk kunt gaan genieten van je twee meiskes.
Sterkte.Gisteren kwam het met een vriendin nog ter sprake, mijn PPD. Bah, wat voelde ik me afgrijselijk, onmachtig, waardeloos en beroerd. Zó onvoorstelbaar eigenlijk. Je bent eigenlijk een ander mens. Ik tenminste. Ik ben zó blij met mijn pillen. En tja, als het levenslang is, dan maar levenslang.
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
