Het OUD Estafette Topic deel 3

Vivi, precies raak

Moonah, we hebben fans!

Ik ben ook fan van jou hoor Sly! Omdat je het meestal met me eens bent . Geintje .

Lois Wat lief! _{Ik kijk juist enorm tegen jou op!}

Snoops:

quote:

Op donderdag 19 februari 2009 21:05 schreef Moonah het volgende:
Hé Vief, gij bent unne snelle.
Je stuk is net zoals jij. Luchtig, maar met diepgang.
Daar ga ik weer: Vief, lekker wief!

En verder, bedankt voor de leuke en lieve reacties. Doet me toch goed om te lezen, voelt best kwetsbaar, zo'n stukje. Enne, zal ik een privéschooltje beginnen voor de diverse Fok!kindjes? Lijkt me héééérlijk! Schaf ik meteen alle bureaucratie en beperkende regeltjes af!

Oh, en dan worden die OUDer avonden veuls te gezellig!

Een reden dat ik hier in OUD vaak kom, is dat ik hier intussen veel mensenkennis heb opgedaan. Ik vorm me vanzelf een beeld van iemand en meestal klopt dat wel. Kan vaak handig zijn in sommige situaties.
Jullie stukjes Moonah en Vivi, bevestigen wel dat Fok een goede leerschool is. Het zijn mooie samenvattingen van jullie persoon en tegelijk voelt het voor mij alsof er niets 'nieuws' in staat. Moonah ken ik dan IRL wel een beetje en Vivi had ik me precies zo voorgesteld als in haar 'stokje'. Je hebt goede zelfkennis!

Moonah, mag ik maandag een inschrijfformulier voor die school van je?

Vievke Topwijf, maar da's ook niet voor het eerst dat ik dat zeg.

Wat een mooie stukken weer , zowel geschreven als de dames in kwestie .

Moonah, jij bent vast de juf van mijn kinderen . Zowel de kleuter als Freek heeft een wereldjuf. Kleuter zit bij de "oude" juf van Freek, en hoewel ik het heel spannend vond dat mijn byzondere mannetje het met een andere juf moest gaan rooien bleek ook deze weer fantastisch. Wat is het toch knap en waardevol als leerkrachten zich kunnen inleven in een kind en de ouders.

quote:

Op donderdag 19 februari 2009 21:48 schreef Brighteyes het volgende:
Vievke Topwijf, maar da's ook niet voor het eerst dat ik dat zeg.

BE

Vivi, jij lijkt wel een beetje op mij.
Of ik op jou, zo je wilt.
Leuk om wat meer over je te lezen.

quote:

Op donderdag 19 februari 2009 21:50 schreef Leah het volgende:
Wat een mooie stukken weer , zowel geschreven als de dames in kwestie .

Vind ik ook!

Moonah en Vivi, ik vond jullie stukken allebei prachtig om te lezen Mooi geschreven, en bedankt voor het delen.

Vivi wat een geweldig stuk

Moonah, mocht je nog een plekje vrij hebben in je Fok-klasje dan meld ik Isa graag over een jaartje of 2 aan
Knap dat je je zo door de donkere tijden geworsteld hebt en daar sterker uit gekomen bent.

Viev, heerlijk en ongelooflijk eerlijk, daar heb ik enorm respect voor wat een zelfkennis.

Loop achter, maar wil toch nog even reageren op wat oudere posts.

Maneki, vind het echt super dat je Mary Poppins fan bent, dat is zo'n leuke film!

pinquit, ik heb jouw zwangerschap toen niet zo gevolgd, maar vind het wel superstoer dat je zo voor jezelf en voor Max hebt gekozen. Heb je helemaal niks meer van 'm gehoord?

Leuk dat je zo China gek bent huuphuup, als je hier een jaar eerder had gepost, had ik je de dozen vol Chinaboeken gestuurd die bij ons op zolder stonden.

Sorry Swets, jouw verhaal vond ik niet echt verrassend, misschien omdat ik ook zo'n soort watje thuis heb zitten.

Een voor Lois, een zo onzekere toekomst voor Eva. Wie weet komt je droom uit, er zijn zo'n leuke ouderinitiatieven voor hun kinderen, dat het is zoals zij het willen en zoals het goed voor ze is.

Dat jij nog maar zo kort met je man samen was bij je zwangerschap wist ik helemaal niet Macka. Je leek me zo vast gesettled.

Behalve het Wipneus en Pim trauma (die vond ik leuk!) wist ik alles al van PM.

Geweldige openingszin k_p. Dat is leuk voor als je later 50 jaar getrouwd bent. En zijn ze echt al 14 kilo? Wow!

Vind het zo leuk dat jullie allebei nog steeds doorgaan met de Wielewaal vakantie p_iglet. Die mis ik soms wel. Zo leuk om totaal andere mensen te leren kennen. Denk dat jullie een ideaal gezinshuis zullen zijn.

Die foto's blijven leuk Belana. En de shawshank redemptation is een supergoede film.

Mooie stukken ook weer Moonah en Vivi!

En Slaapmeisje ik ben heel benieuwd naar jouw verhaal en je antwoord op de vraag van Vivi.

viev, moonah's omschrijving is een goeie: luchtig met diepgang, das precies hoe ik jou ervaar! mooi mens vind ik je. ooit in de beginne vond ik je een oppervlakkige trut (en jij mij ook ) maar we zijn elkaar gaan waarderen
tja en the shawshank redemption he, dat bind ons natuurlijk

Mooi Vief!!

Mooie verhalen wederom. En Vivi, ik moet altijd ernstig om je lachen, ik weet niet wat dat is. Ik denk een bepaalde vorm van zelfspot, waar ik heerlijk van hou. ...

En dat Dean van het leven geniet, daar ben ik van overtuigd, lekker ventje is het op de foto's.

quote:

Op vrijdag 20 februari 2009 06:49 schreef Belana het volgende:
viev, moonah's omschrijving is een goeie: luchtig met diepgang, das precies hoe ik jou ervaar! mooi mens vind ik je. ooit in de beginne vond ik je een oppervlakkige trut (en jij mij ook ) maar we zijn elkaar gaan waarderen
tja en the shawshank redemption he, dat bind ons natuurlijk

* herinnert zich nu een topic over geboorteborden .

Yp!

Ik probeerde ook niet verrassend te zijn eigenlijk

Mooie verhalen viev en moonah

YPPY nu wil ik ook een reactie van jou! (al was ik ook vast niet verrassend, en bovendien schreef ik in de beginfase van dit topic toen het nog een kwestie van een vragenlijstje was, zonder diepgaande zelfanalyse. ).

Je mag aanvullen hoor Bix

Ik loop ook alweer achter zie ik. Wat gaat dit snel!
Digger, nog bedankt voor je reactie. Die deed me wel wat! Wat je zegt is ook waar. Het heeft ons zeker gesterkt, dat merken we nu al.

Shmoopy, voor mij een heel nieuw verhaal. Indrukwekkend. Wat maken we met z'n allen toch een boel mee als je dit zo leest.

Moonah, een iets minder nieuw verhaal dan dat van shmoopy maar daarom niet minder heftig. Ik vind het nogal wat als je dat zo achter elkaar zet. Je bent er zo goed uitgekomen vind ik. Zo eerlijk en hartelijk. Ik vind je stoer omdat jij dingen gewoon zegt. Ik twijfel vaak nog even maar hup, daar ben jij dan. Top. Ik vind je lief

Vivi ken ik minder van de periode voor OUD. Hmmm, laat ik dat anders zeggen. Ik ken de reputatie. Ik heb denk ik, net als Lois, je vooral ontweken buiten OUD. Geen zin in die aandachtstrekkerij Verrassend om te lezen dat je dat ook ziet. En het zelfs tot een bepaalde hoogte als sterke kant van jezelf maakt. Misschien is dat het ook wel. Stoer inzicht voor mij Hier op Oud ben je in ieder geval een van de mensen die ik waardeer. Nee, anders, zeer waardeer. Net als moonah zeg jij dingen die ik denk. Jullie leren mij daardoor dat ik best beter voor mezelf mag opkomen. En je hoeft je volgens mij geen zorgen te maken over Dean, die zie je stralen op de foto's. Hij geniet zich rot

Sorry bix Verrassend om te lezen welk boek je leuk vindt. Dat wist ik niet. En ook van die films was ik niet op de hoogte. Sorry, de rest wist ik al, tot de crypto's aan toe.

Livelink, heb je wilde zwanen ook gelezen? Gaat over drie generaties en ik moet natuurlijk reclame maken voor China boeken. Wat eerlijk dat je het zo schrijft. Vind ik goed om te lezen, vooral om ik zelf met die keuze heb geworsteld (al was dat voor een 2e). Power to the niet-oermoeders!

Wat een wondertje dat je dan toch zwanger bent MeNicole en ook nog zo snel.

Wel heftig Kersjes! Zo in het geheim trouwen, een eerste zwangerschap, die muziek. Leuk om ook wat onverwachts te lezen.

Sjak Wat een ontzettend moeilijke tijd is dat geweest. En zo lang ook, dat het nu nog niet helemaal goed gaat. En dat er niet naar je geluisterd is, dat is zo stom.

* Maffe een onbeschaamd tvp'tje doet *
wat een mooie verhalen en zo open

Moonah en Vief, heel mooi om jullie verhalen zo eens te lezen

quote:

Op vrijdag 20 februari 2009 10:26 schreef sjak het volgende:

Digger, nog bedankt voor je reactie. Die deed me wel wat! Wat je zegt is ook waar. Het heeft ons zeker gesterkt, dat merken we nu al.

Ondanks dat geen situatie hetzelfde is, kan ik me door de gebeurtenissen hier jullie situatie destijds goed voorstellen. En als je daar goed doorheen komt, ook het gevolg. Resultaat ervan is dat ik juist enorm positef terugkijk op wat ik destijds een "geslachtsorgaan met vruchten" periode vond.
Hoop dat dat in huize Schanul net zo is.

Ben je ff een midweek weg en wat mis je dan veel !
Wat een leuke stukje, prachtige stukje om iedereen een beetje beter te leren kennen
Moonah waar komt jou school ? Heb hier nog 2 kids die graag jou uitdaging aan gaan !
Vivi wat een prachtig stuk !
Shmoopy wat een ontroerend verhaal...

Ik blijf dit een boeiend item vinden ! Petje af voor iedereen

quote:

Mijn vraag is voor Slaapmeisje; is het moederschap alles wat je je ervan hebt voorgesteld en zijn er ook dingen waar je achteraf heel anders over bent gaan denken nu je écht mama bent. En zou je het hele traject weer doorgaan als je had geweten wat je nu weet .

Hier ga ik heel even over nadenken

Mijn naam is Linda, ik ben 37 jaar geleden geboren in Amsterdam, maar woon al sinds mijn 10e in Almere. Een stad, die in 1980 net uit de klei getrokken was. Ik ben sinds april 2000 lid van Fok. Dat is nu alweer bijna 9 jaar geleden In het begin heb ik voornamelijk meegelezen op Big Brother, maar ik durfde me, als velen nog niet te registreren. Het was in die tijd toch wel een nieuw fenomeen, zo’n forum. Ik had thuis niet eens internet en zat dan vanaf mijn werk te Fok!ken. In het weekend kreeg ik afkickverschijnselen en wist ik niet hoe gauw ik op maandag weer naar kantoor moest Mijn nickname is ooit door mijn man verzonnen. Omdat ik in onze begintijd nogal eens op vrijdagavond in slaap viel tijdens een spannende film en dan ook nog het lef had om te vragen hoe de film was afgelopen. Ik vind het heerlijk om te slapen en kan dan ook op elk moment van de dag een tukkie doen. Tenminste, als de gelegenheid het toestaat en dat komt tegenwoordig wat minder vaak voor Op dit moment werk ik als marketing secretaresse, maar ik heb 12 ambachten en 13 ongelukken gehad. Als Account Manager vloog ik een paar keer per jaar de wereld over om ons bedrijf op congressen te vertegenwoordigen. Een leuke en spannende tijd, maar op een gegeven moment heb ik besloten dat mijn privéleven me meer waard was dan aanzien en veel geld. Vanaf dat moment heb ik mijn heil en voldoening gezocht in minder intensieve banen en dat bevalt me eigenlijk wel prima.

Als rechtgeaarde tweeling heb ik veel hobbies. Ik vind het vooral heerlijk om creatief bezig te zijn en daarom schilder ik graag intuitief. Met een leeg doek voor mijn neus, mijn hoofd vrijmaken van iedere gedachte en de penselen en de verf hun werk laten doen. Verder acteer ik graag en vind ik zingen heerlijk. Mijn man, hier ook bekend als KlaasVaker/Slaapvriendje, heb ik leren kennen bij een muziektheatergezelschap. Hij componeerde, zong en speelde gitaar in de live band op het podium. Ik acteerde en zong in diverse rollen. Muziek speelt een belangrijke rol in ons leven, mede omdat we elkaar via die weg hebben leren kennen. Ik had altijd het naieve idee dat het liefde op het eerste gezicht zou zijn met de man van mijn dromen. Niets bleek minder waar, we konden elkaar in het begin niet uitstaan. Pas toen we echt met elkaar in gesprek kwamen, sprong de vonk over. Vanaf dat moment zijn we geen dag meer zonder elkaar geweest.

Mijn grootste passie is Tarotkaarten leggen en kennismaken met alles tussen hemel en aarde. Dit is bij mij met de paplepel ingegoten door mijn oma die 35 jaar lang lid is geweest van een spiritistische vereniging in Amsterdam. Ik heb mij altijd enorm aangetrokken gevoeld door het spirituele, maar me tevens erg ertegen afgezet op jongere leeftijd omdat ik er toch ook wel erg bang voor was. Op mijn 26e kreeg ik, tijdens een chill sessie op een kleedje in het Vondelpark, een pakje Tarotkaarten van een vriendin van mij. Ik kreeg de rillingen over mijn lijf en kippenvel. Dit is het! Vanaf dat moment heeft geen enkele hobby mij zo gegrepen als Tarotkaarten leggen. Dit doe ik inmiddels meer dan 10 jaar en ik heb afgelopen november zelfs besloten om het professioneler aan te pakken en sindsdien organiseer ik Tarotavonden bij mensen thuis in Almere e.o. Superleuk om te doen. Op Tarot raak ik nooit uitgekeken en ik leer iedere keer weer.

Een van mijn favoriete boeken is De verborgen geschiedenis van Donna Tartt. Verder ben ik gek op Stephen King boeken (en films) en hou ik van Fantasy boeken. Ook de Nevelen van Avalon staat hoog in mijn top 10. Met favoriete films ben ik ook in bijna alle genres te vinden. Ik hou van een goede keiharde actiefilm, Science fiction, Chinese vechtfilms (a la crouching tiger, hidden dragon), horror, kostuumdrama’s als Pride and Prejudice en eigenlijk al die BBC minseries, De Sissy reeks, De Angelique reeks (voor de oudjes onder ons) en muziekfilms/musicals. Ik heb Grease 1 en 2 allebei al meer dan 40 keer gezien en ken zelfs alle gesproken teksten uit mijn hoofd

Eten ... eigenlijk vind ik de P-serie het lekkerste. Pizza, pasta, patat, pannekoeken en poffertjes. Ik ben absoluut geen groentemens en dat heb ik waarschijnlijk van mijn moeder geerfd. Zij krijgt altijd rugpijn van sla Maar het allerliefst eet ik lauwwarme bitterballen. Die kun je zo lekker achter elkaar naar binnen proppen. Dit stamt nog uit mijn kindertijd. Als klein meisje viel ik vaak tijdens familiefeestjes in slaap onder de salontafel. Ik wilde eigenlijk niets missen, maar op een gegeven moment hield ik mijn ogen gewoon niet meer open. Tegen de tijd dat de bitterballen op tafel kwamen werd ik altijd wakker en kon ik toch lekker meesmikkelen met de rest.

En nu de vraag van Vivi: is het moederschap alles wat je je ervan hebt voorgesteld en zijn er ook dingen waar je achteraf heel anders over bent gaan denken nu je écht mama bent. En zou je het hele traject weer doorgaan als je had geweten wat je nu weet ? Het moederschap is mij niet aan komen waaien en ik ben er tijdens het lange traject bijna aan onderdoor gegaan. Meer dan 4 jaar lang heb ik mezelf hormonen toegediend en blootgesteld aan een medisch traject waardoor ik lichamelijk, geestelijk/mentaal en relationeel gezien behoorlijk beschadigd ben. De impact van het hele traject heb ik pas achteraf kunnen evalueren en de medische molen maakt helaas meer kapot dan je lief is. Ik wil deze gelegenheid graag aangrijpen om iedereen, maar dan ook echt iedereen te bedanken die mij al die jaren heeft gesteund en mij op cruciale momenten erdoorheen heeft gesleept. Dit heeft zoveel voor mij betekend, dat kan ik gewoon niet uitleggen. Ook alle felicitaties met de zwangerschap en de bevalling. Als ik eraan terugdenk dan word ik nog emotioneel van al jullie reacties

Toen ik eenmaal zwanger was, was ik zo in de ontkennende fase dat ik het eigenlijk niet kon geloven. Dit wondertje, dat kon toch niet van ons zijn? Ik was in de volle overtuiging dat het ons elk moment kon worden afgepakt. Ook na de bevalling kon ik het maar moeilijk vatten dat dat prachtige, gezonde en bijzondere ventje van ons was. De eerste paar maanden heb ik in een postnatale depressie gezeten. Mede door alle hormonen (die van de 4 jaar behandeling en die van de zwangerschap) was ik al zo lang mezelf niet meer geweest dat ik eigenlijk niet meer wist wie ik dan wel was. Iedereen zei wel tegen mij hoe mooi en hoe lief Milo was, maar ik voelde niets, kon niets en leefde in mijn eigen wereld. Daarbovenop kwam nog de dwanggedachte dat ik, juist omdat het bij ons langer heeft geduurd dan gemiddeld, een extra goede moeder moest zijn. Een moeder der moeders en daarnaast ook nog eens een perfecte echtgenote, werkneemster, dochter en goede vriendin. Tja, niet verwonderlijk dat ik toen compleet de weg kwijt was. Toen Milo zo’n half jaar was, kwam ik op mijn werk iemand tegen die tot 2 x toe een kind was kwijtgeraakt vlak na de bevalling en nu bezig was om weer zwanger te worden. Ineens kreeg ik een schok en zag ik het licht. Na mijn werkdag reed ik zo snel als ik kon naar huis en daar was Milo. Een heerlijk, prachtig, rustig en mooi ventje. Helemaal gezond en ik mag zijn mama zijn! Vanaf dat moment is alles omgeslagen en kan ik elke dag genieten van zijn aanwezigheid. Zelfs tijdens zijn driftbuitjes (hij is nu net 2 jaar geworden) kan ik alleen maar innerlijk glimlachen en ben ik zo godsgruwelijk blij dat hij ons gezinnetje compleet heeft gemaakt. Het hele traject zou ik zo weer meemaken als ik weet wat ik nu weet. Het traject (mét garantie) voor Milo dan. Toch zou ik nooit meer de medische molen ingaan voor een 2e. Geen haar op mijn hoofd. Ik ben zo blij dat ik mezelf nu eindelijk terugheb en dat ik mama mag zijn van het mooiste ventje van de wereld!

Wat een enorme lap tekst kun je wegtikken in korte tijd zeg Maar even snel mijn vraag naar de volgende estafettedeelnemer, Rockabella. Ik heb niet echt een specifieke vraag, ik vind jou gewoon zo’n leuk, lief, grappig mens waar ik meer van wil weten. En hoe is het nou om zwanger te zijn van een tweede kindje? Zoiets dus O ja, ik wil ook heel graag weten waar je dat ongelovelijke talent vandaan hebt dat je zo mooi kan tekenen en of je daar op professioneel vlak nog iets mee doet / gaat doen.

[ Bericht 0% gewijzigd door Slaapmeisje op 20-02-2009 22:21:10 ]

Slaapmeisje.. je bent echt wat je naam betekent..

Slaapverwekkend?

Slaapmeisje, ik weet nog dat ik helemaal in tranen achter de pc zat toen je postte dat je zwanger was, ik was zooo blij voor je en op de crewchat stonden mensen echt te juichen.

@Vivi, regelmatig heb ik om je posts moeten lachen, je vaak door elkaar willen rammelen omdat je zo stronteigenwijs bent, maar je bent ook een stuk wijzer geworden. Je zelfinzicht siert je, en ik vind je nog steeds een leuk mens.

Slaapmeisje, wat een heftig verhaal. Ik dacht al dat jij een pnd had gehad. Wat fijn dat je daar nu helemaal uit bent en zo van Milo kunt genieten!

Slaapmeisje, wat een mooi en heftig verhaal. Ik wist niet heel veel van je, ben toch lang lurker geweest, maar toch bewonder ik je.
Oh, en ik ken ook heel Grease uit m'n hoofd hoor (deel 1 dan, deel 2 is stom.)

oh slaapmeisje, wat een mooi en ook her en der erg grappig verhaal (je moeder en d'r sla-pijn , de lauwe bitterballen ). en tjee 4 jaar lang die hormonentroep moeten spuiten, dat is ook wel erg lang en dat moet ook wel een gigantische impact op je hebben. mooi en knap hoe je daar uiteindelijk toch weer jezelf uit terug hebt weten te vinden. ik ben ook nog steeds erg blij voor jullie dat al die moeite jullie die lieve Milo heeft opgeleverd!

Slaapmeisje, wat een enorme impact heeft zo'n traject. Vanaf de zijlijn kun je je dat toch niet goed voorstellen. Wat een verhaal, zeg. En wat beschrijf je mooi hoe je het licht zag. Ik hoop dat je collega uiteindelijk ook het geluk heeft gehad om een kind te mogen behouden.

Ik heb net even bijgelezen, ik liep echt heel erg achter, maar ik heb genoten van alle verhalen. Aan de ene kant allemaal bekend en passend bij het beeld dat ik van een persoon heb, aan de andere kant toch zo verrassend. Heel mooi allemaal.

Die (inmiddels) ex-collega heeft uiteindelijk een prachtig kindje gehad. De andere twee hadden ze te lang laten zitten en hebben het helaas niet overleefd. Ik ben in hetzelfde ziekenhuis bevallen als zij en het heeft ook niet veel gescheeld of Milo was er niet geweest. Hij zat zo verstrengeld in zijn navelstreng dat hij er nooit op een normale manier uit had kunnen komen. Toen zijn hartslagje uiteindelijk erg achteruit ging na twee nachten met weeen en door de weeenstimulatie in het ziekenhuis is gelukkig uiteindelijk de verlossende keizersnee gekomen. Na het verhaal van haar besefte ik des te meer hoeveel geluk wij hebben gehad.

Het gekke is dat ik tijdens het medische traject hier heel veel te vinden was, tijdens de zwangerschap van Milo al iets minder en na de geboorte heb ik mij een hele tijd teruggetrokken van Fok. Wellicht is dat de reden waarom je het niet wist Faja. Ik heb het gewoon niet verteld. Op de een of andere manier kon ik dat niet.

Slaapmeisje, mooi verhaal, leuk geschreven. Idd glimachen om de stukjes over bitterballen en groente, maar even slikken bij je antwoord aan Vivi.

slaapmeisje, niet gek hoor, dat je dat niet kon (of misschien niet wilde). 't is ook niet verplicht!

Slaapmeisje, wat een ontroerend verhaal Wees trots op jezelf, daar heb je zó alle recht toe!
_{en helaas al meer van dat soort verhalen over Flevo gehoord...}

Slaapmeisje, je verhaal raakt me diep.
Het is je zo van harte gegund meid, echt waar.

Moonah Vivi en Slaapmeisje wat een prachtige, eerlijke, ontroerende verhalen.

Ik denk dat je toch nog steeds HET voorbeeld bent voor een aantal vrouwen hier op fok! OUD, Slaapmeisje. De langverwachte droom die uitgekomen is. Prachtig blond manneke met open blik...
De dag dat je hier vertelde dat je zwanger was, zo enorm veel felicitaties, echt overweldigend mooi.

Ik ga mijn best doen een antwoord voor je te schrijven...

Wauw Slaapmeisje. wat kun jij mooie stukken typen
Wil nog even zeggen dat ik je echt enorm bewonder hoe jij de tijd door bent gekomen toen je in de medische molen zat om zwanger te raken, altijd positief! (Al zal je je vast niet altijd zo hebben gevoelt)

Ben trouwens erg benieuwd naar Rocka!

Wow Slaapmeisje..wat een mooi geschreven stuk! Maakt indruk

prachtig stukje slaapmeisje!

jeetje slaapmeisje, ik heb wel vermoed dat je een pnd had, maar natuurlijk niet zeker geweten, wat een zware tijd moet dat zijn geweest, maar wat ontzettend fijn dat je eruit gekomen bent en nu zo kunt genieten van je mannetje! die tarotkaartensessie moeten we nog steeds eens doen he