Nog geen vier jaar geleden had ik hetzelfde probleem als jullie. Ik was 25, ongewenst maagd, wanhopig, ongelukkig, verbitterd en kwijnde weg in zelfmedelijden.
Zo op het eerste gezicht mankeerde ik ook niet zo veel. Ik zag er normaal uit, had genoeg vrienden, een goede opleiding, goede baan en genoeg geld. Het moest dus wel aan de vrouwen liggen dat ze me niet zagen staan.
Totdat ik besloot eens een keer ècht kritisch naar mezelf te kijken.
Zoals ik diep van binnen eigenlijk allang wist, was het probleem veel groter dan het maagd zijn alleen. Dat was slechts het logische gevolg.
Alle belangrijke beslissingen die ik tot dan toe in mijn leven had genomen waren genomen uit angst en onzekerheid, in plaats van uit te gaan van mijn principes en idealen.
Ik had geen doelen, geen eigen mening. Bang voor de mening van anderen waaide ik maar een beetje met alle winden mee. Ik was extreem berekenend en meester in het afschuiven van verantwoordelijkheden, om zelf maar zo min mogelijk risico's te hoeven lopen.
Mijn ontwikkeling stond hierdoor al jaren stil. Elke week zag er zo'n beetje hetzelfde uit. De baan die ik had paste eigenlijk totaal niet bij me, was saai en ik kwam er maar weinig met leuke en interessante mensen in aanraking.
Ik had een internet- en gameverslaving die me ervan weerhielden een actief leven te leiden. Ik was gesloten, had een passieve houding richting mijn sociale contacten en deed ook niets om in contact te komen met nieuwe mensen.
Verder zorgde ik slecht voor mijn lichaam. Ik at ongezond, dronk te veel, sportte nauwelijks en had last van overgewicht.
Al met al verwaarloosde ik mezelf volledig en was ik eigenlijk gewoon doodongelukkig met mezelf en hoe mijn leven er op dat moment uitzag.
En dit alles had ik voor de volle 100% aan mezelf te danken.
Eenmaal tot die conclusie gekomen kon ik, om die vicieuze cirkel te doorbreken, weinig anders dan van de ene op de andere dag het roer volledig omgooien.
Ik heb zo'n beetje mijn hele leven op de schop genomen.
Ik ben radicaal gestopt met gamen, waar op dat moment het grootste deel van mijn vrije tijd aan verloren ging. Ik heb een baan gezocht die ik wèl leuk vond en waar ik wel in aanraking kwam met interessante mensen en ben ik een avondopleiding begonnen die wel goed aansloot bij mijn interesses en talenten.
Ik ben veel meer energie gaan steken in het actief onderhouden van vriendschappen en het opdoen van nieuwe sociale contacten en ik ben gezonder gaan eten en gaan sporten, met 10 kilo gewichtsverlies tot gevolg. Daarbij ben ik ook nog meer aandacht gaan besteden aan mijn kleding en uiterlijke verzorging. Wat alles bij elkaar echt een wereld van verschil maakte.
Dit alles voelde zo goed, dat ik ook veel actiever, losser en zelfverzekerder werd in het contact met vrouwen.
Deze volledige mentaliteitsverandering bleef dan ook niet onopgemerkt bij het vrouwelijke deel van Nederland. Prompt had ik regelmatig dates met verschillende vrouwen (waarbij ik uiteraard de eerste paar keer genadeloos hard op mijn bek ging), verloor ik zowaar mijn maagdelijkheid en ontmoette ik de beeldschone vrouw waar ik op dit moment nog steeds mee samen leef.
En dat allemaal in een tijdsbestek van nog geen 3 maanden.
Al met al zit het probleem dus niet zo zeer in het maagd zijn, maar meer aan het feit dat jullie geen enkele verantwoordelijkheid nemen voor je eigen leven en jullie jezelf daarmee gigantisch tekort doen.
Als ik RealZeus als voorbeeld neem...
Al meer dan twee jaar lees ik hier je gejammer en gezeur over dat het nu eenmaal niet voor jou is weggelegd. Maar wat heb je in de tussentijd ondernomen om je situatie te verbeteren?
Een simpele blik in je fotoboek zegt eigenlijk al genoeg...
Ik kan me serieus geen eenzamer en hersendodender beroep voorstellen als dat van nachtchauffeur. Waarom zoek je in godsnaam geen leuke nieuwe baan of begin je een interessante deeltijdopleiding in een compleet andere richting?
Verder ben je naar mijn bescheiden mening inderdaad niet de knapste. Maar dat ligt in jouw geval dus absoluut niet aan slechte genen, maar simpelweg aan het feit dat je te dik bent en je je kleed als een boer.
Hier is dus ook vrij eenvoudig wat aan te veranderen.
Probeer eens gezonder te eten, minder te drinken en leer lekker en gezond voor jezelf te koken. Ga actief sporten en zorg dat je BMI op een gezond niveau komt. Gooi je jaren tachtig model spijkerbroek, oma's gebreide trui, truckersjas en bergschoenen bij het oud vuil en probeer je eens wat vlotter en eigentijds te kleden. Een moderner kapsel erbij en je ziet er niet alleen veel beter uit... je voelt je waarschijnlijk ook vele malen beter en aantrekkelijker.
Allemaal dingen die je concreet en per direct kunt aanpakken.
Het mag misschien allemaal nogal hard en meedogenloos klinken, maar vrouwen kunnen wat dat betreft vele malen erger zijn.... en die zullen je nooit recht in je gezicht zeggen wat ze ècht van je denken.
Dit verhaal gaat ongetwijfeld ook op voor Schenkstroop, Bartholomeus en een groot aantal andere mannen met hetzelfde probleem.
'Positief' blijven,de moed erin houden en hopen op een wonder gaat dus ècht niet werken.
Jij bent degene die zal moeten veranderen. Liever vandaag dan morgen. Voor je eigen bestwil.
Kijk eens een keer ècht kritisch naar jezelf en pak de zaken aan waarover je ontevreden bent en die je ongelukkig maken.
Je bent nooit te oud om actief iets van je leven te maken en het maximale eruit te halen.
Met name in het begin valt het doorbreken van je oude patronen natuurlijk zeker niet mee.
Als je jezelf echter niets meer kunt verwijten ben je vanzelfsprekend zelfverzekerder en gelukkiger.
Het alternatief (wegrotten in eenzaamheid) is in ieder geval vele malen erger. Dat heb je inmiddels wel ervaren.
Tijd voor een frisse wind dus...
En om nog even antwoord te geven op de vraag van TS:
Ik heb nog nooit een enkele vrouw ontmoet die het een probleem vond. Degene die er een probleem van maakte was ikzelf, met alle negatieve gevolgen van dien.