De kunst van het loslaten van je ex! Deel 73

Hmm na een gesprekje met een goede kennis, zojuist haar ge-emailed dat ik hier niet mee door kan gaan, ik heb geen zin in problemen met haar huidige vriend en/of anderen, en vind dat ze gewoon daar maar verder mee moet gaan i.p.v. met mij.

Ja ik ben even zwak geweest, maar meer kan het niet zijn
Ze wist me wel te verleiden hoor pff

Nou dan even mijn verhaaltje, hopelijk werkt het enigzins therapeutisch.

Vanmiddag is het uitgegaan met m'n vriendin, ze is in anderhalf jaar 4 keer vreemdgegaan en een paar keer bijna. Ik heb haar dat allemaal vergeven omdat ik compleet, volledig en absoluut hoteldebotel megaverliefd op haar ben. Ik denk dat ik het haar zelfs zou vergeven als ze mijn familie uitgemoord had en daarna de liefde zou bedrijven met 3 capuchonmarokkanen tegelijk voor mijn ogen. Zo verliefd ben ik.

We hadden altijd wel wat ruzies, maar ik vond het niet bedreigend ofzo, na een uurtje of 2 was het meestal wel weer uitgepraat en konden we lekker knuffelen. Ik wist al vanaf het begin dat zij een meisje is dat erg van aandacht houdt, waarschijnlijk uit onzekerheid. Alles wat ik aan haar mooi vond (alles.) vond zij juist spuuglelijk, en ze vroeg me ook elke dag weer waarom ik toch zo gek op haar was.

In het begin kreeg ze veel aandacht van andere jongens en hoewel ze me vertelde dat ze makkelijk loog en dat ze in vorige relaties om de haverklap vreemdging (op onze eerste date had ze nog een vriend, wat ik dus niet wist) vertelde ze me ook dat ze nu voelde dat ze écht veranderd was. Ik was verliefd, dus ik geloofde haar (natuurlijk).

Alles hartstikke goed, bijna een jaar lang niet veel aan de hand. Ze smste een tijdje heel veel met 1 jongen, en ze bekende ook dat ze hem wel leuk vond, maar ze vond mij leuker en dus stopte ze ermee. Een paar keer dat ze uit was zonder mij en thuisgebracht werd door andere jongens, maar ze bezwoer me elke keer dat er niks gebeurd was en dat ik de enige voor haar was. Ik was verliefd, dus ik geloofde haar. . Na een tijdje begon ik een beetje achterdochtig te worden (jaloerse persoonlijkheid? voorgevoel? who knows.) en begon ik stiekem haar chatlogs te lezen als ze onder de douche stond oid.. ik weet het, ontzettend fout maar ik moest en zou mijn nieuwsgierigheid bevredigen en erachter komen of ik gelijk had of dat zij gelijk had.

Ik had dus gelijk, en ik las daar over een avontuurtje met 1 jongen, een vriend van een vriendin van haar. Ik ben ontzettend kwaad geworden, misschien niet eens om het vreemdgaan zelf (1 slippertje moet kunnen, en het was maar 1 keer geweest) maar vooral om het consequente gelieg. Het is een uurtje of 3 uitgeweest daarna, maar ik had te veel gevoelens en ze beloofde beterschap en eerlijkheid. Ik vond het moeilijk om ermee om te gaan, gooide het haar vaak voor de voeten, maar á la, zoiets verwerk ik niet in een weekje. Na deze ontdekking is het weer een tijd heel goed geweest, tot ik in een keer in een dronken bui boos was dat ze niet mee naar huis wilde vanuit stappen en ik zei, "een fijn leven nog." wat zij dus opvatte als "het is uit" (zij was ook zo zat als een aap).

Toen heeft ze weer met een andere jongen iets gedaan, en ben ik weer enorm pissed geweest, maar ik vergaf haar alweer. Driewerf hoera voor mijn goede hart. Ik gaf haar de kans om alle dingen die ik niet wist op te biechten, maar ze zei dat er verder niks was. Maandje of anderhalf later lees ik haar chatlogs weer, en ontdek ik dat ze in het begin nog 2 keer is vreemdgegaan.

Dit is echt een druppel die ik niet kon verdragen en het is een week uit. Ze steekt de hand in eigen boezem en zegt dat ze misschien niet klaar is voor iets langdurigs. Aan het eind van de week geef ik haar de laatste kans, als ik ooit ook maar de schijn van vreemdgaan ontdek is het meteen exit. Een fair aanbod, en ze doet echt heel goed hierna. Verwijderd aandacht-gevende jongens van msn/hyves/telefoon en richt zich helemaal op mij. Wat mij betreft de allerbeste periode van de hele relatie.

Alleen door alle aandacht die zij mij gaf begon ze te denken dat ik haar bijna niks gaf. Wat niet zo was, want ik gedroeg me min of meer hetzelfde (misschien had ik meer moeite moeten doen, maar dat is moeilijk als je erachter bent gekomen dat je 4 keer bedrogen bent.). Ze zocht geen aandacht meer op en reageerde er niet op als ze het kreeg (zoals het eigenlijk een beetje zou moeten zijn).

Dit ging prima tot vorige week zaterdag... juist ja, valentijnsdag. We hadden een leuk uitje gepland naar een saunacomplex, en het was ook een fantastische dag. In één van de verschillende sauna's vonden opgietingen plaats.. dit werd dan gedaan door een jonge jongen van 23 die wel erg uitvoerig mijn vriendins lichaam bekeek. Hij zag er niet slecht uit en ik zag ook wel dat mijn vriendin hem wel knap vond. De volgende dag moest ik werken en toen ik 's avonds thuis kwam deed ze anders. Ze klikte haar mail snel weg, haar msn, liet haar telefoon thuis liggen etc.
Achteraf gezien dingetjes die me hadden moeten opvallen, maarja, ik dacht, dat kan gebeuren, hoeft niks achter te zitten (in een poging mijn piekerachtige natuur te overstemmen). Donderdag ging ze uit in een andere stad met een vriendin van haar. Wat ik niet wist, is dat zij meteen die zondag de opgietmeester had opgezocht, toegevoegd op hyves, emailadressen had uitgewisseld en inmiddels fanatiek met hem aan het smsen (het moderne flirten). Het bleek dus dat die opgietmeester in deze stad woonde en die avond geheel toevallig ook uitging daar. Wat een toeval! (not.) Ze hebben die hele avond lekker gepraat en gedanst en hij heeft haar naar het huis van die vriendin gebracht (niet gezoend oid... zegt ze tenminste. weet nietmeer of ik het moet geloven. waarschijnlijk niet ).

De volgende dag reageerde ze anders op me. Noem me een jankerd of een achterdochtig persoon, maar ze stuurde geen kusje (GEEN KUSJE?!) meer in smsjes, iets waar ze normaal heel fel op was. Die avond biechtte ze op dat hij haar (ipv andersom, zoals het echt gegaan was) toegevoegd had. Maar ze had verder niks gedaan en ze zou hem weigeren als ie haar zou toevoegen op msn. (jezus, ik klink wel heel jong met mn ge msn en ge hyves )

De volgende dag waren we samen naar een verjaardag geweest en we zaten even te ontbijten met de computer aan. Opeens hoor ik het "inkomend msn bericht" geluidje ... en jawel. Meneer de opgietmeester. Ik heb haar 1 keer aangekeken, heb mn spullen gepakt en ben direct naar huis gegaan. Onderweg belt ze me op... of het nu dan echt uit is. Ik zeg ja. Het is voorbij. Daarna praten we even over hoe het allemaal zo gekomen is.
Blijkt dus dat zij zich ontzettend onzeker voelde over al die kleine ruzietjes die in mijn ogen nergens over gingen en dat ze daarom weer de aandacht zocht. Ze snapte zichzelf ook niet, etc etc. maar nu was het dan te laat om het weer goed te maken. Ze wilde niet meer verder.

Nouja, na veel heen en weer gepraat voert ze dat dus aan als echte reden. Ook geeft ze toe dat ze de saunaman heel erg leuk vind en graag een keer met hem wil afspreken (mijn hart.. wat doe je in godsnaammmmm....). Ook biecht ze op dat ze al een week met hem smst en msnd (hoewel ze weet dat ik het absoluut haat en waarschijnlijk uitmaak als ik erachter kom) en dat hij haar superleuk vind. Ook biecht ze het avondje uit in de andere stad op. Hij stuurt haar lieve smsjes en ze denkt vaker aan hem dan aan mij.

Dit voelt als een messteek in mn hart, hoofd, ziel en alles waar je maar enorm veel geestepijn en liefdesverdriet van krijgt. Vooral en met name omdat ik het juist zo goed vond gaan en meer voor haar voelde dan ooit. Tevens vind ik het enorm wrang dat ze juist op valentijnsdag die andere vent ontmoet.

Het aller aller stomste is nog dat ik haar, ondanks al die kutstreken, al die keren dat ze tegen me loog, al die keren dat ze me verraden heeft, dat ik haar nog gewoon terugwil en eigenlijk al vergeven heb. Ik wil haar gewoon zo graag terug, vooral als ik denk aan al die dingen die we samen deden. We woonden praktisch gezien samen (ik bij haar, terwijl zij nog thuis woont (ze is 18)) en ze laat dus een enorm gat achter zo. Het doet me zo enorm veel pijn dat ze gewoon nu al lieve smsjes uitwisselt met een andere jongen. Terwijl ze nog van mij houdt en mij eigenlijk leuker vind. Ze houdt gewoon enorm van "die spanning" die je voelt bij een nieuw iemand, en daarom doet ze het. Ze zegt, misschien komt het ooit nog goed, wat écht killing is, want zo kan ik er ook geen afsluiting aan geven. Ze zegt dat ze nog van me houdt.

Het valt me gewoon zo rauw op m'n dak. Het ene moment is alles prima, fantastisch, het volgende is het uit en wil ze met iemand anders afspreken. Ik kan er gewoon met mijn hoofd niet bij dat dit nu gebeurt.

Ik zit al 5 uur lang de valentijnskaart met lieve dingetjes die ze me vorige week zaterdag gaf te lezen, hoewel ie inmiddels doorweekt van de tranen is.

Ik ben er niet best aan toe

EDIT:
jezus, enorm verhaal.

Heavy

Maar zo'n iemand verdien je niet!

quote:

Op zondag 22 februari 2009 22:21 schreef mstr het volgende:
Heavy

Maar zo'n iemand verdien je niet!

Maar ik weet dat ze het niet doet om me te kwetsen ofzo, zo zit ze gewoon in elkaar.

ik zit haar nog te verdedigen ook

quote:

Op zondag 22 februari 2009 22:47 schreef Rahl het volgende:

[..]

Maar ik weet dat ze het niet doet om me te kwetsen ofzo, zo zit ze gewoon in elkaar.

ik zit haar nog te verdedigen ook

Het is zo, dat je de mooie dingen blijft zien en koesteren.
De slechte dingen verdring je.

Maar heel eerlijk, is ze het waard om haar een 5e kans te geven?

quote:

Op zondag 22 februari 2009 22:55 schreef mstr het volgende:

[..]

Het is zo, dat je de mooie dingen blijft zien en koesteren.
De slechte dingen verdring je.

Maar heel eerlijk, is ze het waard om haar een 5e kans te geven?

ik weet het niet, het is nu nog te vers, ik kan er nu niet helder en goed over nadenken. Ik ga er een nachtje over slapen en hopelijk wint mijn verstand het eens van m'n hart dan.

godver, ik mis der.
d8 ff zoenen met een ander en misschien verlichting.
maar zie recente foto''s en wil gewoon alleen met haar zoenen.
hou zoveel van haar

ik d8, ik scoor een ander meisje, beetje zoenen, daten, etc.
vandaag ook weer los, morgen weer en dinsdag weer.

maar het werkt niet, geen enkele meid of vrouw geeft me de rust die ik bij haar vond...

wil haar alleen nog maar, en al is het 1 dag, een uur, ik zou alles ervoor gevn...

Ze heeft me verlaten omdat zij gelovig is en ik niet. Vier maanden gebouwd aan iets heel moois, en nu is het ineens over (via msn.. ). Omdat ze vind dat ik haar nooit zal kunnen begrijpen omdat ik geen contact heb met God en het ook nooit zou krijgen.

Ik vond haar geloof altijd heel mooi, het heeft haar gevormd tot hoe ze nu is. Het heeft haar heel veel steun gegeven toen ze t moeilijk had. Echt prachtig.
Maar nu is het tussen ons in komen te staan, ik zou nooit tornen aan haar geloof... ben altijd heel begripvol geweest.
Ik heb alles gegeven, alles voor haar gedaan maar het doet er niks toe. Ze zegt dat ze van me houdt, maar dat het echt niet kan. Vanwege haar geloof.
Ik kan er niks meer aan doen... Ik heb er ondertussen ook wel vrede mee.

Maar God is dus geen liefde voor mij... en een Christen oordeelt over mij... het is echt een gesloten deur. Ze heeft denk ik gelijk, ik zal dit nooit helemaal begrijpen.

Het breekt wel mn hart dat ze niet mag houden van wie ze wilt. Ik hoop dat ze heeft geleerd dat ze nooit meer iets moet beginnen met een niet-Christen.
Maar wat zijn dit voor een middeleeuwse toestanden zeg. Ik voelde me eerst zo hopeloos en machteloos, maar nu geeft het wel rust. Ik kan er echt niks aan veranderen, en gelukkig begrijpt mijn omgeving me heel goed en hebben me er doorheen gesleept.
Ik was echt kapot hiervan.

Wat ik nou heb meegemaakt echt te erg.
Had voor t eerst weer eens (chat) contact met mijn beste maat.
Hij nam 3 weken lang zijn telefoon niet op dus dat vond ik raar.
Blijkt het dat er daar waar hun wonen onwijs wordt geluld.

Ik wist niet wat ik hoorde!
Het erge is dat dat gelul ook gewoon niet waar is en helemaal nergens over gaat.
Wat mij betreft is het gewoon klaar, zo kom je er achter wie je echte vrienden zijn.

Lekker bagger!

quote:

Op maandag 23 februari 2009 14:30 schreef 2PaCaVeLi het volgende:
Wat ik nou heb meegemaakt echt te erg.
Had voor t eerst weer eens (chat) contact met mijn beste maat.
Hij nam 3 weken lang zijn telefoon niet op dus dat vond ik raar.
Blijkt het dat er daar waar hun wonen onwijs wordt geluld.

Ik wist niet wat ik hoorde!
Het erge is dat dat gelul ook gewoon niet waar is en helemaal nergens over gaat.
Wat mij betreft is het gewoon klaar, zo kom je er achter wie je echte vrienden zijn.

Lekker bagger!

Dat is heel erg kut inderdaad. Maar het scheidt het kaf van het koren, daar moet je maar aan blijven denken lijkt me.

Rahl, je verdiend beter iemand die dezelfde gevoelens heeft als jou.

Dit is waarschijnlijk niet wat je wilt horen, maar ze past gewoon niet bij je, heeft geen respect voor je, en is zeker nog niet toe aan een relatie.

Er lopen zat meisjes rond ( ja echt ) die de dingen die jij doet wel waarderen en die niet vreemdgaan etc.

Conclusie: Ga wat vaker stappen, ontmoet nieuwe mensen en vergeet deze trut want je hebt haar genoeg kansen gegeven.

Succes

Rahl probeer het los te laten.
Het is moeilijk in deze periode dat weet ik.
Maar geloof me het gaat vanzelf beter.
Zelf dacht ik dat het nooit goed zou komen met me.
Ik wil niet zeggen dat het helemaal goed is maar langzaam wordt het beter, echt.

Denk zelfs dat die ruzie eigenlijk geholpen heeft.

Succes en life goes on vriend!

heb haar nummer verwijderd, van hyves gehaald, van msn gehaald, ga komend weekend naar harders plaza en ik mis haar zoals ik mn beide armen zou missen

quote:

Op maandag 23 februari 2009 22:21 schreef Rahl het volgende:
heb haar nummer verwijderd, van hyves gehaald, van msn gehaald, ga komend weekend naar harders plaza en ik mis haar zoals ik mn beide armen zou missen

Succes met verwerken

rebound no 2


fuck it. geen enkele meid s zoals haar....

Dude.. elke vrouw is uniek, net als jij kan je die niet vervangen door iets wat exact hetzelfde is, dat is onmogelijk... doe even rustig en neem de tijd voor jezelf, probeer te ontspannen desnoots huil het eruit.. ik weet dat het moeilijk is.

pff hopenlijk lucht dit op.

Eergisteren met carnaval zou mijn vriendin na het stappen blijven slapen. Belt ze een paar uur van te voren in tranen op dat ze niet meer mee zou gaan omdat ze met zichzelf in de knoop zat. Na een kort gesprek bleek dat ze ernstig twijfelde over onze relatie en dat ze tijd nodig had om na te denken. Ik ben die avond nog gewoon uit gegaan maar het zat me toch niet helemaal lekker.

De volgende ochtend hebben we afgesproken en ze zou naar mij toe komen. Eenmaal hier zijn we gaan praten maar al snel bleek dat ze sinds een week niks meer voor mij voelde en me meer als hele goede vriend zag. En hebben we besloten uit elkaar te gaan maar toch goede vrienden te blijven. En ze is ook redelijk snel naar huis gegaan. Ik had het hier heel moeilijk mee want een relatie van 3,5 jaar zo abrupt beëindigen kwam voor mij nogal hard aan.

Ik had besloten om toch maar uit te gaan die avond omdat thuis zitten niet opschiet en met vrienden optrekken therapeutisch werkt. Het leuke is alleen ik en mijn ex trekken met dezelfde mensen op. 3 keer raden wie er gisteravond ook was? Bij het zien van haar kreeg ik toch een brok in mijn keel omdat ik nog steeds zielsveel van haar hou. Op een gegeven moment ben ik naar een andere disctoheek gegaan een straat verderop omdat ik het er moeilijk mee had. Hier heb ik gelukkig even niet aan haar hoeven denken en mijzelf redelijk vermaakt.

vannacht heb ik amper geslapen en heb veel nagedacht over de mooie tijd die we samen hebben gehad. Ik zit nog met veel vragen waar ik graag een antwoord op zou willen. Het is allemaal zo snel gegaan en ik denk dat het nog wel even duurt voordat ik haar weer aan kan kijken zonder pijn in mijn hart. Ik heb ook het meeste wat me aan haar herinnert opgeruimd zodat ik er niet constant mee geconfronteerd word. Ik weet niet of dit slim van me is geweest maar zit momenteel nogal in de knoop.

Op dit moment heb ik het gevoel dat ik er helemaal overheen ben, dit is volgens mij al een aantal weken zo. Foto's die ik tegenkom ( was toevallig in dezelfde kroeg, maar was haar niet tegengekomen ) doen me ook niks.

Fijn gevoel, het lelijke is nog dat ze een ketting draagt die ze van mij heeft gekregen op haar verjaardag. Ze had beloofd die af te doen en weg te gooien.

!

quote:

Op dinsdag 24 februari 2009 16:01 schreef Timmetjuhs het volgende:
pff hopenlijk lucht dit op.

Eergisteren met carnaval zou mijn vriendin na het stappen blijven slapen. Belt ze een paar uur van te voren in tranen op dat ze niet meer mee zou gaan omdat ze met zichzelf in de knoop zat. Na een kort gesprek bleek dat ze ernstig twijfelde over onze relatie en dat ze tijd nodig had om na te denken. Ik ben die avond nog gewoon uit gegaan maar het zat me toch niet helemaal lekker.

De volgende ochtend hebben we afgesproken en ze zou naar mij toe komen. Eenmaal hier zijn we gaan praten maar al snel bleek dat ze sinds een week niks meer voor mij voelde en me meer als hele goede vriend zag. En hebben we besloten uit elkaar te gaan maar toch goede vrienden te blijven. En ze is ook redelijk snel naar huis gegaan. Ik had het hier heel moeilijk mee want een relatie van 3,5 jaar zo abrupt beëindigen kwam voor mij nogal hard aan.

Ik had besloten om toch maar uit te gaan die avond omdat thuis zitten niet opschiet en met vrienden optrekken therapeutisch werkt. Het leuke is alleen ik en mijn ex trekken met dezelfde mensen op. 3 keer raden wie er gisteravond ook was? Bij het zien van haar kreeg ik toch een brok in mijn keel omdat ik nog steeds zielsveel van haar hou. Op een gegeven moment ben ik naar een andere disctoheek gegaan een straat verderop omdat ik het er moeilijk mee had. Hier heb ik gelukkig even niet aan haar hoeven denken en mijzelf redelijk vermaakt.

vannacht heb ik amper geslapen en heb veel nagedacht over de mooie tijd die we samen hebben gehad. Ik zit nog met veel vragen waar ik graag een antwoord op zou willen. Het is allemaal zo snel gegaan en ik denk dat het nog wel even duurt voordat ik haar weer aan kan kijken zonder pijn in mijn hart. Ik heb ook het meeste wat me aan haar herinnert opgeruimd zodat ik er niet constant mee geconfronteerd word. Ik weet niet of dit slim van me is geweest maar zit momenteel nogal in de knoop.

Ouch man.. dat komt je inderdaad rauw op je dak vallen dan. Had je ook geen signalen ofzo?

nou carnaval 2009 was toch anders.

ik sliep in het bed waar de vorige keer ik met mijn ex sliep, douchde waar ik de vorige keer nog sex onder had, dekbedovertrek zelfde etc.
nasty herinneringen dus.

zondag dus goed wezen zuipen en de volgende dag lekker naar de optocht en vanaf 2 uur smiddags aan het bier
echt hele gezellige groep en heb me uitstekend vermaakt, kwam dus een meisje tegen in de kroeg.
stond er dus naar te kijken omdat ze in bepaalde opzichten op mijn ex leek.
komt ze naar me toe en schijnbaar begint ze me zomaar te zoenen, stribbelde niet tegen en toen voelde het wel goed.
een vriend van mij lag dubbel

heb wel mega kut geslapen, werd steeds wakker snachts en dacht aan mijn ex.
had der nog ff gesmst (heel zakelijk, dus geen dronken emotioneel gedoe), krijg ik opeens terug dat ze ook bijna naar x was gekomen (ze kent daar zelf niemand, alleen mijn vrienden :S )
ze had erg zin maar ze voelde zich ook heel kut en ellendig...

misschien dat ze heeft gehoord dat ik met een ander had gezoend maar zij is wel de laatste die er iets van kan zeggen

ze sprak me ook een paar maal aan op msn, heb het kort gehouden, ze noemde me wel weer bij een plagerig koosnaampje :S

maar goed, voel me wel ietsjes beter maar mis haar echt ontzettend.


ook heel weird, kwam een meisje tegen waarvan ik 100% zeker weet dat ik haar kende. komt totaal niet uit mijn buurt of vriendengroep of iets dergelijks maar ze kwam me zo bekend voor zonder dat ik het wist waarom.
ze komt wel weer uit de buurt van mijn ex...

quote:

Op dinsdag 24 februari 2009 16:36 schreef Rahl het volgende:

[..]

Ouch man.. dat komt je inderdaad rauw op je dak vallen dan. Had je ook geen signalen ofzo?

Heb geen duidelijke signalen gehad maar toch voelde het de laatste tijd anders. Maar zodra ik vroeg of er iets was kreeg ik geen duidelijk antwoord.

Maar vanavond weer uit en hopelijk een gezellige avond. Ik voel me ondertussen al een stuk beter.

We verschillen te veel van elkaar, zei ze.