R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik vroeg je niet om welke redenen jij iemand als 'aardig' kan zien. Ik vroeg je of je mensen ook anders beoordeelt dan alleen op hoe aardig zij zijn.quote:Op zondag 8 februari 2009 16:36 schreef Nicolaas_Copernicaars het volgende:
Moet ik hier PRECIES uit de doeken gaan doen hoe ik iemand als 'aardig' zie? Nee dankje, ik heb al genoeg getypt. Als iemand mij niet aanstaat, dan ga ik ook geen contact zoeken met die persoon, wat begrijp je daar niet aan? Meestal zijn het mensen die ongefundeerd bijvoorbeeld 'werken' een groot goed vinden of lui die klakkeloos aannemen dat de vrije wil bestaat. Daar krijg ik jeuk met rooie vlekken van.
Ok, dan neem ik maar aan dat een antwoord dat jij eerder gaf over twee maten meten ook hierover geldt. Denk jij dat mensen die willen dat een ander houdt van hun karakter zelf willen kunnen houden van iemand vanwege andere redenen dan het karakter? Alleen in dat geval is er sprake van met twee maten meten.quote:Lees de discussie nog maar eens over, want ik ga het niet nog een keer uitleggen.
Nee, dat helptquote:Ogen dicht en verder scrollen dan...
Misschien is het je niet opgevallen, maar ik stel een hypothese die ik aanpas op basis van de feedback die jij mij geeft. Ik test of de manier waarop ik jou zie een beetje overeenkomt met de manier waarop jij jezelf ziet en zo pas ik mijn beeld van jou aan.quote:Het enige wat ik je zie doen is mij allerlei stempels en denkbeelden toekennen waar geen hout van klopt. Laat alsjeblieft het idee los dat ik ben zoals jij mij ziet. Dat stoort mij.
Als je nog een keer mijn uitleg leest waarom het voor mij onduidelijk was, is het misschien geen raadsel meer voor jequote:Volgens mij kon het niet duidelijker. Hoe jij het voorelkaar krijgt om het zo onduidelijk te zien is mij een raadsel.
Je verwijt mij dat ik dingen niet begrijp die jij voor de zoveelste keer meent uit te leggen, maar uit wat je zegt blijkt ook bar weinig begrip voor wat ik jou duidelijk probeer te maken.
Dat heb ik overdag ook. Alleen let ik er automatisch op als ik in bed lig..quote:Op maandag 9 februari 2009 12:23 schreef tijnbrein het volgende:
Hebben meer mensen dat als ze willen gaan slapen dat er dan een heleboel gedachten door hun hoofd spelen?
Vaak als ik ga slapen dan heb ik daar last van. Ik zou willen dat ik mijn gedachten uit kon zetten af en toe.
Ik heb tijden gehad dat ik rond een uur of 3 pas sliep door het piekeren. Nu heb ik gelukkig medicijnen ervoor..quote:
Ik pieker altijd als ik in bed lig. Vaak slaap ik pas na 1 uur ofzo vanaf het moment dat ik in bed lig
Daar ben ik het mee eens. Maar gelukkig heb ik daar zelf nog niet heel veel mee te maken gehad.quote:Op zondag 8 februari 2009 23:16 schreef Maeghan het volgende:
Ik werk om m'n hypotheek te betalen, toch niet om op een gvdde survivaltocht te gaan met huppelkutje van een blok verder, bij wijze van spreken... Waarom 'hoort' dat er tegenwoordig opeens bij? Wie heeft bepaald dat dat leuk, goed, interessant of winstgevend is?
Hoe ga je het vertellen?quote:Op maandag 9 februari 2009 12:23 schreef tijnbrein het volgende:
Ik word binnenkort getest op autisme. Alleen mij ouders weten dit nog niet. Ik ben benieuwd hoe zij zullen reageren op dit nieuws.
Yep, dat heb ik wel eens.quote:Hebben meer mensen dat als ze willen gaan slapen dat er dan een heleboel gedachten door hun hoofd spelen?
Vaak als ik ga slapen dan heb ik daar last van. Ik zou willen dat ik mijn gedachten uit kon zetten af en toe.
Een hele hoop management literatuur die is uitgekomen sinds de jaren '80.quote:Op zondag 8 februari 2009 23:16 schreef Maeghan het volgende:
Waarom 'hoort' dat er tegenwoordig opeens bij? Wie heeft bepaald dat dat leuk, goed, interessant of winstgevend is?
Jij werkt wellicht om je hypotheek te betalen, maar werken heeft ook een sociale functie, voor de meeste mensen, zeker in onze Westerse maatschappij. (Maw: je werkt daar meestal níet alleen om je hypotheek te betalen.) Denk maar eens na: je zit daar 40 uur per week, kun je beter iets doen waar het af en toe ook gewoon "leuk" is om te werken. Zoals met de meeste dingen heeft een bepaalde activiteit niet 1 functie en speelt er niet 1 motief. "Play" op het werk is steeds belangrijker (denk aan Google) onder andere met de gedachte dat ontspannen en betrokken werknemers beter en creatiever werk leveren.
Natuurlijk is dat allemaal mooi praten en heeft een fabrieksarbeider daar meestal minder mee, maar ook hij of zij zal waarschijnlijk vinden dat het biertje aan het eind van de dag er gewoon bij hoort. De meeste mensen worden dood ongelukkig als ze zich niet kunnen mengen in een sociale omgeving, en werk levert dat. Het geeft ook enige richting aan je leven.
[KNE]-Mod
Dat is een goede vraag. Ik zou het er met mijn psycholoog over hebben. Toen ik laatst over vroeger begon reageerde mijn vader ook ontwijkend.quote:Op maandag 9 februari 2009 14:03 schreef Black_Tulip het volgende:
[..]
Hoe ga je het vertellen?
[..]
Yep, dat heb ik wel eens.
14 SHADES OF GREY
Nothing is black or white. Nothing is wrong or right. But everything is 14 shades of grey.
Nothing is black or white. Nothing is wrong or right. But everything is 14 shades of grey.
Heb er ook wel eens last van. Sommige dagen veel meer dan andere.quote:Op maandag 9 februari 2009 12:23 schreef tijnbrein het volgende:
Ik word binnenkort getest op autisme. Alleen mij ouders weten dit nog niet. Ik ben benieuwd hoe zij zullen reageren op dit nieuws.
Hebben meer mensen dat als ze willen gaan slapen dat er dan een heleboel gedachten door hun hoofd spelen?
Vaak als ik ga slapen dan heb ik daar last van. Ik zou willen dat ik mijn gedachten uit kon zetten af en toe.
Ik heb wel een gedachte om medicijnen om in slaap te komen te vragen bij de huisarts, voor de keren dat het nodig is 1-2 keer per week is dat waarschijnlijk.
Weet alleen niet of ik dat door moet zetten ik wacht er denk nog wel even mee
weet niet precies waarom
slaapmiddelen zijn natuurlijk niet niks... iemand al wat melatonine (derivaten) gebruikt als alternatief?
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
Inderdaad! En precies om díe reden kun je tegenwoordig (als autist, die daar slecht tegen kan) geen opleiding meer doen. Ze verwachten van je dat je "erbij hoort" (uitspreken met een zeik-stemmetje), dat je samen kunt werken, en dat soort bullshit.quote:
[..]
Ik werk om m'n hypotheek te betalen, toch niet om op een gvdde survivaltocht te gaan met huppelkutje van een blok verder, bij wijze van spreken... Waarom 'hoort' dat er tegenwoordig opeens bij? Wie heeft bepaald dat dat leuk, goed, interessant of winstgevend is?
[..]
Ik ga toch godverdomme naar school om een vak te leren? Toch niet om met opgedrongen mensen om te gaan. Waar je ook nog is totááál niks mee hebt. Ik zou verdomme universiteit kunnen doen, maar alleen, en enkel alleen, omdat er daar van dat soort regelrechte bullshit van je wordt verwacht, is dat gewoon niet haalbaar. Klote wereld..
En als ik het over "vak" heb, heb ik het niet over leraar, verpleegkundige, presentator of buschauffeur, nee ik heb het dan over iets wat je gewoon _prima_ alleen, en zonder mensen om je heen kunt doen. Maar zelfs bij zoiets wordt het gewoon van je verwacht.
Slaapmiddelen werken maar heel kort, omdat je er snel aan verslaafd raakt en dan steeds meer nodig hebt, toch? Maar misschien als je het een keer in de week gebruikt, als je vantevoren aanvoelt dat je slecht gaat slapen (als je heel druk bent in je hoofd ofzo), misschien dat het dan werkt? Melatonine werkt bij mij iig perfect. En je kunt het zo bij de drogist halen, alleen is dat maar max. 0,1 mg als ik het goed heb.quote:Op maandag 9 februari 2009 15:34 schreef Re het volgende:
slaapmiddelen zijn natuurlijk niet niks... iemand al wat melatonine (derivaten) gebruikt als alternatief?
Ik weet niet naar welke universiteit jij wilde gaan, maar voor zover ik weet zijn universiteiten (in ieder geval in Nederland) echt niet zo hoor. Als jij zou kunnen studeren en het enige wat jou tegenhoudt is het idee dat anderen je zullen tegenhouden omdat je niet in groepen zou kunnen samenwerken, ga gewoon lekker studeren. Je bent echt niet verplicht om goed samen te kunnen werken. Het enige wat je moet doen is bewijzen dat je de stof beheerst, dat je beschikt over de intelligentie om de opdrachten te maken die van je gevraagd worden - dat zijn allemaal individuele vaardigheden en het hangt volledig af van wie jij bent als individu en niet van hoe jij bent als persoon in een groep.quote:Op maandag 9 februari 2009 15:39 schreef Green1 het volgende:
Ik ga toch godverdomme naar school om een vak te leren? Toch niet om met opgedrongen mensen om te gaan. Waar je ook nog is totááál niks mee hebt. Ik zou verdomme universiteit kunnen doen, maar alleen, en enkel alleen, omdat er daar van dat soort regelrechte bullshit van je wordt verwacht, is dat gewoon niet haalbaar. Klote wereld..
En als ik het over "vak" heb, heb ik het niet over leraar, verpleegkundige, presentator of buschauffeur, nee ik heb het dan over iets wat je gewoon _prima_ alleen, en zonder mensen om je heen kunt doen. Maar zelfs bij zoiets wordt het gewoon van je verwacht.
Er zijn ook heus wel groepsopdrachten, maar als je aangeeft dat je daar grote moeite mee hebt, kun je zo'n opdracht bij uitzondering alleen doen. Zulke uitzonderingen worden gemaakt. Wat je ook kunt doen is er voor de verandering eens voor kiezen om iets wél in een groep te doen en misschien leer je daardoor in een groep samen te werken. Who knows.
Dit is het vijfde jaar dat ik studeer. Heb jij ooit gestudeerd? Probeer het eens. Het is echt niet zo erg als je denkt hoor...
Hoewel ik persoonlijk ook groepsopdrachten haat had je van Sesamstraat al kunnen leren dat samenwerken geen bullshit is, onze hele samenleving is er op gebouwd. Ook als autist kun je dat volstrekt logisch gezien begrijpen.quote:Op maandag 9 februari 2009 15:39 schreef Green1 het volgende:
Inderdaad! En precies om díe reden kun je tegenwoordig (als autist, die daar slecht tegen kan) geen opleiding meer doen. Ze verwachten van je dat je "erbij hoort" (uitspreken met een zeik-stemmetje), dat je samen kunt werken, en dat soort bullshit.
Wat ik bedoel te zeggen: scholing en werk zijn een wezenlijk deel van jou, van je leven! Probeer het ook als zodanig te zien. Het mag echt wel meer zijn dan een invuloefening.
[KNE]-Mod
Natuurlijk heb ik liever een baan die te maken heeft met iets wat ik leuk vind om te doen (maar als dat niet kan, moet ik nog steeds m'n hypotheek betalen, dus dat is toch de voornaamste reden uiteindelijk - hoefde ik niks te betalen, dan zou ik echt niet 40 uur per week werken). Maar of ik werk leuk vind, hangt voor mij af van de taken en niet van de mensen waar ik mee te maken heb. Als ik solliciteer op een functie waarbij ik in principe weinig te maken heb met mensen (dus alleen maar papierwerk in de computer invoeren of zo), waarom moet ik dan ook nog sociaal zijn? En als de rest van de afdeling wel wil praten over de mode in nagellak en de andere kernzaken van het leven, dan kunnen ze toch gezellig met elkaar sociaal doen en mij met rust laten? Ik zie het probleem niet zo.quote:Op maandag 9 februari 2009 14:08 schreef ThE_ED het volgende:
[..]
Een hele hoop management literatuur die is uitgekomen sinds de jaren '80.
Jij werkt wellicht om je hypotheek te betalen, maar werken heeft ook een sociale functie, voor de meeste mensen, zeker in onze Westerse maatschappij. (Maw: je werkt daar meestal níet alleen om je hypotheek te betalen.) Denk maar eens na: je zit daar 40 uur per week, kun je beter iets doen waar het af en toe ook gewoon "leuk" is om te werken. Zoals met de meeste dingen heeft een bepaalde activiteit niet 1 functie en speelt er niet 1 motief. "Play" op het werk is steeds belangrijker (denk aan Google) onder andere met de gedachte dat ontspannen en betrokken werknemers beter en creatiever werk leveren.
Natuurlijk is dat allemaal mooi praten en heeft een fabrieksarbeider daar meestal minder mee, maar ook hij of zij zal waarschijnlijk vinden dat het biertje aan het eind van de dag er gewoon bij hoort. De meeste mensen worden dood ongelukkig als ze zich niet kunnen mengen in een sociale omgeving, en werk levert dat. Het geeft ook enige richting aan je leven.
Ik kan prima ontspannen werken, zolang ik gewoon een functie heb waarin het duidelijk is wat ik moet doen, wat er van me verwacht wordt. Dat is het enige wat ik nodig heb om ontspannen te werken. Van gedwongen 'gezellig doen' en uitstapjes word ik alleen maar geirriteerd en gespannen.
Sowieso begrijp ik niet waarom al die 'sociale' mensen hun baas nodig hebben om een uitstapje te regelen. Als ze zo houden van sociaal doen en samen dingen ondernemen, dan kunnen ze dat toch zelf wel?
Betrokken heeft voor mij ook niets te maken met een survivaltocht hoor (zelf trouwens gelukkig niet meegemaakt, maar wel in m'n omgeving gezien). Betrokken betekent dat ik geinteresseerd ben in het bedrijf zelf en hoe dat in elkaar zit en hoe je alles nog beter kan laten gaan. Dat gaat bij mij automatisch als ik het werk leuk vind en met respect behandeld word. En me door de modder laten kruipen vind ik helemaal niet respectvol.
Sanity is (not) statistical
Ben het er helemaal niet mee eens. Samenwerken werkt in 99% van de gevallen niet. Het werkt alleen wanneer er een goede balans is tussen de verschillende niveaus van de leerlingen en wanneer iedereen een duidelijke functie heeft. In de praktijk heb je altijd kliekjes die altijd met elkaar werken en dan ofwel nieuwe mensen buitensluiten (meegemaakt, en dat was nota bene aan de universiteit, je zou meer niveau verwachten), ofwel mensen zitten qua niveau te dicht bij elkaar of te ver uit elkaar, ofwel een iemand doet alles en de rest surft mee (al dan niet omdat die eerste persoon alles naar zich toetrekt omdat het een onuitstaanbare controlfreak is), ofwel het werk wordt gewoon in vier stukken opgebroken die iedereen afzonderlijk thuis doet.quote:Op maandag 9 februari 2009 20:54 schreef ThE_ED het volgende:
[..]
Hoewel ik persoonlijk ook groepsopdrachten haat had je van Sesamstraat al kunnen leren dat samenwerken geen bullshit is, onze hele samenleving is er op gebouwd. Ook als autist kun je dat volstrekt logisch gezien begrijpen.
Wat ik bedoel te zeggen: scholing en werk zijn een wezenlijk deel van jou, van je leven! Probeer het ook als zodanig te zien. Het mag echt wel meer zijn dan een invuloefening.
En daarnaast word je dus beoordeeld op het werk van een ander, wat ik niet vind kloppen. Als ik een diploma krijg, dan moet ik dat dus halen gebaseerd op het werk wat ik gedaan heb. Niet op het werk wat iemand anders gedaan heeft (of enorm heeft verklooid).
Samenwerken is echt heel erg overrated.
Nee, het is nog veel erger.quote:[b]Op maandag 9 februari 2009 16:52
Dit is het vijfde jaar dat ik studeer. Heb jij ooit gestudeerd? Probeer het eens. Het is echt niet zo erg als je denkt hoor...
Ik heb wel gestudeerd en ik zal het noooooooooit meer gaan doen. Ik was altijd iemand die leren heel erg leuk vond, maar door allerlei zaken die komen bij het leren, was m'n plezier erin heel erg verziekt. Maar goed, dat gaat ook veel verder dan het groepswerk (alhoewel dat vaak ook gewoon kut was - ik heb in 5 jaar tijd maar 1 keer in een groepje gezeten waar ik echt door gemotiveerd werd en waar ik wat van geleerd heb), maar gewoon een hele verkeerde insteek van het onderwijs tegenwoordig (schools, aanwezigheidsplicht, voorgekauwde lesstof) en een complete chaos qua organisatie, tekort aan docenten (door ziekte en bezuinigingen).
Eigenlijk twee tips voor wie wil studeren, maar het niet zo ziet zitten: van iemand anders heb ik begrepen dat de open universiteit een enorme aanrader is, qua vrijheid en dat je dus niet met groepswerk zit, en anders kun je tegenwoordig veel opleidingen bijv. bij de LOI schriftelijk doen met begeleiding op afstand.
[ Bericht 29% gewijzigd door Maeghan op 10-02-2009 10:55:50 ]
Sanity is (not) statistical
melatonine is een lichaamseigen stof dus dat mag je gewoon vaak gebruiken, benzo's is natuurlijk een ander verhaal, die mag je inderdaad niet te lang gebruiken wegens verslavings/afhankelijksheids gevaarquote:Op maandag 9 februari 2009 15:39 schreef Green1 het volgende:
Slaapmiddelen werken maar heel kort, omdat je er snel aan verslaafd raakt en dan steeds meer nodig hebt, toch? Maar misschien als je het een keer in de week gebruikt, als je vantevoren aanvoelt dat je slecht gaat slapen (als je heel druk bent in je hoofd ofzo), misschien dat het dan werkt? Melatonine werkt bij mij iig perfect. En je kunt het zo bij de drogist halen, alleen is dat maar max. 0,1 mg als ik het goed heb.
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
Ik vind het anders best meevallen hoorquote:
Hoewel ik het in grote lijnen eens ben met je pleidooi tegen samenwerken op school/de universiteit heb ik daar nou ook weer niet zodanig last van ondervonden dat ik studeren af zou raden.Mijn plezier in studeren is inmiddels ook verziekt, maar dan door andere dingen. Groepswerk vond ik ook altijd lastig, maar dat kwam meestal wel weer goed. Mijn grootste problemen met groepswerk speelden zich af op de middelbare school. Met de verkeerde insteek van het onderwijs ben ik het deels eens, deels oneens. Het punt is dat veel studenten (zoals ikquote:Ik heb wel gestudeerd en ik zal het noooooooooit meer gaan doen. Ik was altijd iemand die leren heel erg leuk vond, maar door allerlei zaken die komen bij het leren, was m'n plezier erin heel erg verziekt. Maar goed, dat gaat ook veel verder dan het groepswerk (alhoewel dat vaak ook gewoon kut was - ik heb in 5 jaar tijd maar 1 keer in een groepje gezeten waar ik echt door gemotiveerd werd en waar ik wat van geleerd heb), maar gewoon een hele verkeerde insteek van het onderwijs tegenwoordig (schools, aanwezigheidsplicht, voorgekauwde lesstof) en een complete chaos qua organisatie, tekort aan docenten (door ziekte en bezuinigingen).
) de vrijheid die altijd werd geassocieerd met de universiteit niet aan kunnen. Enige discipline, zoals die verguisde aanwezigheidsplicht, is voor een (te) groot deel van de studenten puur noodzakelijk. En ja, huiswerkopdrachten zijn kut en je zou willen dat ze niet nodig waren, maar het draagt wel enorm bij aan het begrip van de stof. Bij sommige wat meer praktische vakken is leren voor je tentamen als je alle opdrachten goed hebt gemaakt eigenlijk niet echt meer nodig.Die chaos qua organisatie heb ik ook meegemaakt inderdaad. Dat is waarom ik een ieder die American Studies wil gaan studeren in Groningen afraad om na de propedeuse nog verder te gaan. Mijn eerste jaar hadden ze goed geregeld, daarna was het een puinzooi. Het grootste probleem is dat er bij American Studies iemand is die graag alle touwtjes strak in handen heeft. Het is 'zijn' opleiding en alles moet gaan zoals hij wil dat het gaat. Helaas zijn zijn opvattingen op zijn zachtst gezegd discutabel. Een deel zal ook liggen aan het simpele feit dat ze gewoon niet de juiste mensen op de juiste plaats weten te krijgen hoor. Maar ik ben het bijvoorbeeld enorm oneens met de geringe aandacht voor spreekvaardigheid en het feit dat ze bij American Studies taalkunde eruit hebben geschopt.
Wat betreft de verkeerde insteek, dat hangt er heel erg van af wat voor persoon je bent. Ik ben intelligent en ik wil graag dingen weten, maar ik ben veel te ongeduldig om zelf dingen uit te zoeken en ik kan er ook niet echt tegen als er strijd is tussen theorieën en ze in feite allemaal nog een kans hebben om waar te blijken te zijn. Dan moet ik rekening gaan houden met meerdere versies van de werkelijkheid en dat zint me niet. Ondertussen is de universiteit maar wat blij met zo'n intelligente, nieuwsgierige en sceptische geest als ik, maar ik heb het gevoel dat ik hier toch niet thuis hoor. Het allerliefste zou ik gewoon weer feitjes stampen zoals je dat vroeger deed. Daar ben ik goed in en daar word ik gelukkig van.
Toch wel een van de stomste keuzes in mijn leven is om de studie te gaan doen die ik nu aan het doen ben. Ik had een verkeerd beeld van mezelf, de universiteit, de master en van het vakgebied. Ik dacht dat de universiteit er was om kennis te vergaren. Dat is het ook, maar ik had er niet bij nagedacht dat kennis vergaren meer is dan passief boeken lezen. Ik dacht dat het mij gelukkig zou maken om zo lang mogelijk aan de universiteit te blijven, maar ik vrees dat na verloop van tijd het gevoel zal/zou gaan knagen dat ik in mijn studeerkamertje in een mooi oud academisch gebouw niets kan betekenen voor de samenleving. Ik dacht daar geen moeite mee te gaan hebben, maar dat heb ik toch wel. Ik blijk toch, overigens net zoals mijn zusje, een drijfveer te hebben om mensen te helpen. Misschien moet ik gaan kijken of ik daar iets mee kan doen in mijn beroep later.
Het vakgebied taalwetenschap staat in de kinderschoenen. Ik vind het leuk om met taal bezig te zijn, maar ik krijg al sinds ik dit doe jeuk van alle theorieën die er voorbij komen en nu ik er beter over nadenk, begin ik steeds meer in te zien waarom. Er is nog zo weinig zeker dat er heel weinig feitjes te stampen zijn. Ondertussen wordt er heftig getheoriseerd, maar wordt er mijns inziens veel te weinig gekeken naar of al die theorieën wel overeen komen met de praktijk. Een voorbeeld daarvan is de theorie van Universal Grammar. Deze stelt dat taal in onze genen zit. Wij worden geboren met een taalcentrum in de hersenen waar een soort blauwdruk opgeslagen zit die ons in staat stelt als kind de grammatica te leren van een willekeurige taal. Dat is een hele mooie theorie en persoonlijk twijfel ik er niet over dat het waar is. Maar in plaats van dat men zich nadrukkelijk richt op het vinden van dat taalcentrum in de hersenen met behulp van neuropsychologisch onderzoek, is men vooral bezig met het vergelijken van talen en vervolgens aan de hand daarvan bediscussiëren wat er al dan niet aan feitjes onderdeel uitmaakt van Universal Grammar
Het gevolg is dat er hele uitgebreide theorieën bestaan over wat Universal Grammar is, maar dat men nog geen flauw idee heeft hoe dat precies in die hersenen zit opgeslagen. Het hele idee dat feitjes over grammatica aangeboren worden is sowieso al evolutionair moeilijk.Ik heb een bloedhekel aan al die 'armchair' theorieën die stuk voor stuk weinig te maken lijken te hebben met wetenschap. Aan de andere kant heb ik totaal geen behoefte om zelf op onderzoek uit te gaan. Blegh, hersenen. Laat het me maar weten als het resultaat bekend is.
En ik doe dus de onderzoeksmaster taalwetenschap...
De naam zegt het eigenlijk al. Ik wilde iets prestigieus gaan doen waardoor ik relatief zeker kon zijn van een positie aan de universiteit en ik heb geen aandacht besteed aan signalen dat dit voor mij de verkeerde studie is. Het een en ander doet mij twijfelen of ik nou echt wel zo slim ben. Voorlopig ga ik nog door en ik hoop een onderdeel van taalwetenschap te vinden waar ik wel iets mee kan en wat meer praktisch is dan theoretisch. Ik ben nu van plan om mijn eerste jaar af te maken om dan iets anders met taal te gaan doen. Dan kan ik nog net zo snel klaar zijn met studeren als ik zou zijn geweest als ik wel doorging met de research master.Goed, wat ik dus wilde zeggen...
Of iemand wil gaan onderzoeken of feitjes stampen is een kwestie van karakter. Verder ben ik het wel met je eens dat de wijze waarop docenten studenten kennis laten vergaren door boeken te lezen te voorgekauwd kan zijn, met opdrachten van een zodanig niveau dat je je afvraagt wat de student eraan heeft.Dat. Er zijn mogelijkheden genoeg om te studeren als je het echt wilquote:Eigenlijk twee tips voor wie wil studeren, maar het niet zo ziet zitten: van iemand anders heb ik begrepen dat de open universiteit een enorme aanrader is, qua vrijheid en dat je dus niet met groepswerk zit, en anders kun je tegenwoordig veel opleidingen bijv. bij de LOI schriftelijk doen met begeleiding op afstand.
Onzin. Als Newton of Darwin zich liet beinvloeden door wat 'de meerderheid' vond dan waren we behoorlijk ver van huis... Wat de meerderheid denkt of vindt is voor mij eerder een teken dat er iets niet klopt.quote:Op maandag 9 februari 2009 01:54 schreef Maeghan het volgende:
Je mag je mening wel hebben, alleen tja... Hoe zal ik het zeggen. Als 99% van de mensen er anders over denkt, kun je nog wel gelijk hebben, maar het lijkt me in ieder geval een goede reden om je eigen standpunt nogeens te herzien.
Je meent dat ik dit soort discussies voor de eerste keer voer? Dit soort onderwerpen komen zo ontzettend vaak voorbij. Het is een stap terug in de ontwikkeling vind ik, dus ik ga echt niet overwegen om die ideeen serieus te nemen, dat heb ik al heel wat jaren geleden gedaan en toen bleken ze door de ratio al verworpen.quote:M.i. toon je hier precies de starheid en de kortzichtigheid die ik zelf ook weleens heb. En op dat moment merk ik het zelf ook niet, maar nu ik jou zo zie schrijven begrijp ik precies waarom sommige mensen mij af en toe verschrikkelijk irritant vinden.
En ik zei je kunt proberen er respect voor te hebben, niet dat je mensen maar moet laten gaan en het zonder nadere overpeinzingen lekker achterlijk moet blijven vinden. Dat zijn heel andere dingen. Als je het verschil niet snapt tussen "ik begrijp het maar ik ben het er niet mee eens" en "je zoekt zelf maar uit of je achterlijk wilt zijn", dan mis je echt heel veel.
En nu is voor mij de discussie erover gesloten. Bedankt en tot ziens.
Ik herken precies wat je zegt, maar de mensen die het onderwijsbeleid bepalen hebben hier maling aan. Alles wordt steeds meer ingesteld op het bedrijfsleven. Je leert niet meer om iets echt te leren, maar je leert het om het toe te passen bij loonarbeid. Dat is een ontwikkeling die door iedereen wordt toegejuigd, maar zonder goede fundering.quote:Op maandag 9 februari 2009 15:39 schreef Green1 het volgende:
[..]
Inderdaad! En precies om díe reden kun je tegenwoordig (als autist, die daar slecht tegen kan) geen opleiding meer doen. Ze verwachten van je dat je "erbij hoort" (uitspreken met een zeik-stemmetje), dat je samen kunt werken, en dat soort bullshit.
Ik ga toch godverdomme naar school om een vak te leren? Toch niet om met opgedrongen mensen om te gaan. Waar je ook nog is totááál niks mee hebt. Ik zou verdomme universiteit kunnen doen, maar alleen, en enkel alleen, omdat er daar van dat soort regelrechte bullshit van je wordt verwacht, is dat gewoon niet haalbaar. Klote wereld..
Adrenaline is ook lichaamseigen, maar als je de hele dag stijf staat van de adrenaline is dat ook heel slecht voor je gezondheid.quote:Op dinsdag 10 februari 2009 10:51 schreef Re het volgende:
[..]
melatonine is een lichaamseigen stof dus dat mag je gewoon vaak gebruiken, benzo's is natuurlijk een ander verhaal, die mag je inderdaad niet te lang gebruiken wegens verslavings/afhankelijksheids gevaar
@Green1
Ben je onder behandeling voor je PDD? Want een afwijking bij je slaapritme kan te maken hebben met die afwijking in je hersenen. Bij ADHD en ADD is het in elk geval in een testfase aan de gang dat ze je melatonine bijvoeren (voorgeschreven en in hogere doseringen met controles etc.) in de loop van de dag om zo je slaapritme prettiger te maken.
Je eigen aanmaak-/afbreeksysteem van melatonine (door afwijkingen in je dopaminehuishouding) komt traag op gang en moeilijk tot stilstand (als het eenmaal op gang is). Parkinsonpatienten hebben dat probleem met beweging. Die hebben dus (net als bij ADHD en aanverwante "kopstoringen") ook te weinig dopamine beschikbaar en kunnen heel moeilijk een beweging in gang zetten. Als een arm van een Parkinsonpatient dan eindelijk richting de deurkruk beweegt, dan is het commando 'stop arm' weer moeilijk in gang te zetten.
Dopamine is ook belangrijk bij het vasthouden van aandacht bij een onderwerp en daar zul je vast ook problemen in herkennen (te kort vasthouden of juist heel lang en obsessief). Heb je ooit cocaine geprobeerd?
Ik ben niet zo'n Sesamstraat kijkerquote:Op maandag 9 februari 2009 20:54 schreef ThE_ED het volgende:
[..]
Hoewel ik persoonlijk ook groepsopdrachten haat had je van Sesamstraat al kunnen leren dat samenwerken geen bullshit is, onze hele samenleving is er op gebouwd. Ook als autist kun je dat volstrekt logisch gezien begrijpen.
Wat ik bedoel te zeggen: scholing en werk zijn een wezenlijk deel van jou, van je leven! Probeer het ook als zodanig te zien. Het mag echt wel meer zijn dan een invuloefening.
. Laat ik het dan anders zeggen. Opdrachten samen doen, samen werkstukken maken.
Bij het werk dat ik voor ogen heb, doe je praktisch geen dingen samen. Je zit gewoon achter je eigen bureau en je komt je collega´s hooguit bij de koffieautomaat tegen, maar niet continue tijdens het werk.
En het gaat mij er ook niet om dat je eens een samenwerkopdracht moet doen, of ofdat je bij dat toekomstige werk eens iets aan een ander moet vragen, maar wel dat daar de nadruk bij die school op ligt. En dat er, voor zover mij verteld is, zelfs naar gekeken wordt bij het examen. Dat vind ik pure bullshit. Laat mensen dat lekker zelf uitzoeken of ze het alleen willen doen of niet. Het is toch mijn opleiding, mijn examen, mijn diploma waar het om gaat?
Maargoed, dat is nogal lastig uit te leggen, denk ik. Want verschilt per vak natuurlijk, maar 1 ding weet ik wel zeker en dat is dat het bij dat van mij niet zo nadrukkelijk nodig moet zijn.
Wat ik mij eigenlijk altijd afvraag. Melatonine is een lichaamseigen stof he. Maar betekend dat dan niet dat er, als je slaapproblemen hebt, dat je er dan te weinig van in je lichaam hebt?quote:Op dinsdag 10 februari 2009 10:51 schreef Re het volgende:
[..]
melatonine is een lichaamseigen stof dus dat mag je gewoon vaak gebruiken, benzo's is natuurlijk een ander verhaal, die mag je inderdaad niet te lang gebruiken wegens verslavings/afhankelijksheids gevaar
En dat je dat dan niet eerst eens zou moeten onderzoeken voordat je het zomaar neemt?
[ Bericht 0% gewijzigd door Green1 op 10-02-2009 13:15:03 ]
Als het alleen dat was, had ik het misschien idd ook nog wel volgehouden. Maar het blijft kut =Pquote:Op dinsdag 10 februari 2009 12:02 schreef Black_Tulip het volgende:
[..]
Ik vind het anders best meevallen hoor
Tja en ik ging juist studeren voor die vrijheid en die bleek er niet te zijn. Alsof je in volle vaart doorloopt omdat je denkt dat de weg vrij is en opeens blijkt er een grote glasplaat tegen je voorhoofd geplakt te zitten...quote:Mijn plezier in studeren is inmiddels ook verziekt, maar dan door andere dingen. Groepswerk vond ik ook altijd lastig, maar dat kwam meestal wel weer goed. Mijn grootste problemen met groepswerk speelden zich af op de middelbare school. Met de verkeerde insteek van het onderwijs ben ik het deels eens, deels oneens. Het punt is dat veel studenten (zoals ik
En dat van het samenwerken, ik heb ook wel gemekrt dat sommige docenten het puur zien als een manier om minder werk na te hoeven kijken. Dat lijkt me zeker fout. En op de middelbare school wordt samenwekren niet uitgelegd. Er wordt niet constructief nagedacht over hoe samenwerken eigenlijk werkt en hoe je dat leerlingen duidelijk kan maken. Ik heb een korte stage gedaan op een middelbare school en daarbij zelf een groepsopdracht gemaakt die ten eerste duidelijk was, ten tweede een spelelement had, ten derde voor iedereen een specifieke rol had en ik had dus ook het idee dat die kinderen het leuk vonden om te doen (voor zover school leuk is, maar op een uitzondering na, waren ze allemaal gewoon goed en leuk bezig). En dan denk ik, het kan wel, maar een groot deel van de docenten is gewoon incompetent als je het mij vraagt.
Ik kan dat gelukkig allebei. Ik vind het juist leuk om die theorieen 'tegen elkaar uit te spelen' zeg maar of juist 'samen te laten werken' om nieuwe resultaten te krijgen. Nu is het bij literatuur allemaal wat makkelijker en 'speelser'.quote:Wat betreft de verkeerde insteek, dat hangt er heel erg van af wat voor persoon je bent. Ik ben intelligent en ik wil graag dingen weten, maar ik ben veel te ongeduldig om zelf dingen uit te zoeken en ik kan er ook niet echt tegen als er strijd is tussen theorieën en ze in feite allemaal nog een kans hebben om waar te blijken te zijn. Dan moet ik rekening gaan houden met meerdere versies van de werkelijkheid en dat zint me niet. Ondertussen is de universiteit maar wat blij met zo'n intelligente, nieuwsgierige en sceptische geest als ik, maar ik heb het gevoel dat ik hier toch niet thuis hoor. Het allerliefste zou ik gewoon weer feitjes stampen zoals je dat vroeger deed. Daar ben ik goed in en daar word ik gelukkig van.
Heb ik ook met de mijne.quote:Toch wel een van de stomste keuzes in mijn leven is om de studie te gaan doen die ik nu aan het doen ben.
Ik vond studeren ook erg leeg uiteindelijk. Dat je op een moment op je kamer zit en denkt "wat heeft de wereld eigenlijk aan een discussie over het equivalentiepostulaat?". Ik heb alleen totaal geen drijfveer om mensen te helpenquote:Ik had een verkeerd beeld van mezelf, de universiteit, de master en van het vakgebied. Ik dacht dat de universiteit er was om kennis te vergaren. Dat is het ook, maar ik had er niet bij nagedacht dat kennis vergaren meer is dan passief boeken lezen. Ik dacht dat het mij gelukkig zou maken om zo lang mogelijk aan de universiteit te blijven, maar ik vrees dat na verloop van tijd het gevoel zal/zou gaan knagen dat ik in mijn studeerkamertje in een mooi oud academisch gebouw niets kan betekenen voor de samenleving. Ik dacht daar geen moeite mee te gaan hebben, maar dat heb ik toch wel. Ik blijk toch, overigens net zoals mijn zusje, een drijfveer te hebben om mensen te helpen. Misschien moet ik gaan kijken of ik daar iets mee kan doen in mijn beroep later.
(wel om wat zinnigs te doen voor de wetenschap, de wereld of dieren bijv.) Maar de rest herken ik wel. Op zich het kennis vergaren zag ik wel alsi ets complexers, maar ook dat miste ik dus juist aan de uni. Begrijpelijk. Theorieen bouwen op niks. Dat probleem had ik met literatuur ook heel erg. Zeker in het begin vond ik literatuurwetesnchap ook geen wetesnchap. Inmiddels heb ik voor 'wetenschap' een andere definitie. Namelijk niet zozeer dat je het hebt over iets wat te bewijzen is, maar meer een zo goed mogelijk onderbouwde aanname. Dat is de 'echte' wetenschap eigenlijk ook - als je ziet hoeveel onderzoeken elkaar tegenspreken en hoeveel ontdekkingen achteraf niet blijken te kloppen, vraag ik me af of dingen uberhaupt ooit te bewijzen zijn. (Gezien mijn beeld moet het niet moeilijk te raden zijn welke literatuurstroming me het meest aanspreekt trouwensquote:Een voorbeeld daarvan is de theorie van Universal Grammar. Deze stelt dat taal in onze genen zit. Wij worden geboren met een taalcentrum in de hersenen waar een soort blauwdruk opgeslagen zit die ons in staat stelt als kind de grammatica te leren van een willekeurige taal. Dat is een hele mooie theorie en persoonlijk twijfel ik er niet over dat het waar is. Maar in plaats van dat men zich nadrukkelijk richt op het vinden van dat taalcentrum in de hersenen met behulp van neuropsychologisch onderzoek, is men vooral bezig met het vergelijken van talen en vervolgens aan de hand daarvan bediscussiëren wat er al dan niet aan feitjes onderdeel uitmaakt van Universal Grammar
Ik heb een bloedhekel aan al die 'armchair' theorieën die stuk voor stuk weinig te maken lijken te hebben met wetenschap. Aan de andere kant heb ik totaal geen behoefte om zelf op onderzoek uit te gaan. Blegh, hersenen. Laat het me maar weten als het resultaat bekend is.
).
Sanity is (not) statistical
Nu niet meer. Wel controlle voor medicatie enz.quote:Op dinsdag 10 februari 2009 12:06 schreef Nicolaas_Copernicaars het volgende:
Ik herken precies wat je zegt, maar de mensen die het onderwijsbeleid bepalen hebben hier maling aan. Alles wordt steeds meer ingesteld op het bedrijfsleven. Je leert niet meer om iets echt te leren, maar je leert het om het toe te passen bij loonarbeid. Dat is een ontwikkeling die door iedereen wordt toegejuigd, maar zonder goede fundering.
[..]
Adrenaline is ook lichaamseigen, maar als je de hele dag stijf staat van de adrenaline is dat ook heel slecht voor je gezondheid.
@Green1
Ben je onder behandeling voor je PDD?
Ik heb wel melatonine, alleen niet in hoge dosering.quote:Want een afwijking bij je slaapritme kan te maken hebben met die afwijking in je hersenen. Bij ADHD en ADD is het in elk geval in een testfase aan de gang dat ze je melatonine bijvoeren (voorgeschreven en in hogere doseringen met controles etc.) in de loop van de dag om zo je slaapritme prettiger te maken.
Dat herken ik inderdaad ja.quote:Je eigen aanmaak-/afbreeksysteem van melatonine (door afwijkingen in je dopaminehuishouding) komt traag op gang en moeilijk tot stilstand (als het eenmaal op gang is). Parkinsonpatienten hebben dat probleem met beweging. Die hebben dus (net als bij ADHD en aanverwante "kopstoringen") ook te weinig dopamine beschikbaar en kunnen heel moeilijk een beweging in gang zetten. Als een arm van een Parkinsonpatient dan eindelijk richting de deurkruk beweegt, dan is het commando 'stop arm' weer moeilijk in gang te zetten.
Dopamine is ook belangrijk bij het vasthouden van aandacht bij een onderwerp en daar zul je vast ook problemen in herkennen (te kort vasthouden of juist heel lang en obsessief).
Waaat? Ikke, nee zeg.. nee... nooit. Ik houd mij verre van dat soort goederen..quote:Heb je ooit cocaine geprobeerd?
Welke medicatie?quote:Op dinsdag 10 februari 2009 12:21 schreef Green1 het volgende:
[..]
Nu niet meer. Wel controlle voor medicatie enz.
Het schijnt dus zo te zijn, volgens recente onderzoeken, dat door een afwijking in je dopaminehuishouding ook de aanmaak en afbraak van melatonine moeilijk op gang komt.quote:[..]
Dat herken ik inderdaad ja.
Er is niks mis met het af en toe iets proberen hoor. Dat bepaalde dingen op een zwarte lijst staan van een regering, wil nog niet zeggen dat het 'de duivel' is.quote:[..]
Waaat? Ikke, nee zeg.. nee... nooit. Ik houd mij verre van dat soort goederen..
Ritalin remt de heropname van dopamine, er is dus langer dopamine beschikbaar. Cocaine zorgt ervoor dat er ineens meer dopamine vrij komt, hetzelfde resultaat, alleen 'andersom' bereikt. Het probleem met cocaine is dan wel dat jouw beperkte voorraad dopamine dan sneller leeg is dan de aanmaak kan bijhouden en je kunt het niet bij de apotheek krijgen (dus in coke zit vaak niet alleen coke, maar ook speed of bakpoeder). Dat maakt het probleem vaak alleen maar erger.
Ik merkte aan mezelf dus dat ik cocaine niet interessant vond als drugs, want ik ging er bijna van slapen. Toen ik dit dus aan een behandelaar voorlegde, was ineens het hele 'ADHD/PDD/Aangeborensores' wel weer plausibel. Dat ik dus een paar keer coke had geprobeerd heeft uiteindelijk een doorslag weten te forceren in het onderzoek bij het GGZ. Hieraan zou je dus direct bij jezelf kunnen zien dat die dopamine een behoorlijke kern van het probleem is bij PDD en aanverwanten, vandaar dat ik het vroeg.
[ Bericht 0% gewijzigd door Nicolaas_Copernicaars op 10-02-2009 14:01:36 ]
het is nog allemaal theorie he nicolaas, volgens mij is er nog geen emperisch bewijs dat methylphenidate werkingsmechanisme via dopamine gaat, er zijn hooguit wat indicaties zoals verhoging van dopamine na methylphenidaat inname
Verder werkt melatonine gewoon bij iedereen met slaapproblemen en heeft weinig te maken met PDD, de enige farmacotherapie die PDDers eventueel zouden kunnen krijgen is antipsychotica om gedragsstoornissen aan te pakken. Ik ken PDD niet als een dopamine syndroom, maar goed.
Verder werkt melatonine gewoon bij iedereen met slaapproblemen en heeft weinig te maken met PDD, de enige farmacotherapie die PDDers eventueel zouden kunnen krijgen is antipsychotica om gedragsstoornissen aan te pakken. Ik ken PDD niet als een dopamine syndroom, maar goed.
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
Ik heb trouwens een goede vergelijking hoe een autist zich voelt. Een autist is te vergelijken met een allochtoon. Je spreekt misschien de taal wel maar begrijpt de cultuur niet.
14 SHADES OF GREY
Nothing is black or white. Nothing is wrong or right. But everything is 14 shades of grey.
Nothing is black or white. Nothing is wrong or right. But everything is 14 shades of grey.
Volgens mij staat in de bijsluiter dat methylphenidaat de heropname van dopamine remt. Ik heb geen biologie gestudeerd, dus meer dan dat kan ik er niet van weten.quote:Op dinsdag 10 februari 2009 14:11 schreef Re het volgende:
het is nog allemaal theorie he nicolaas, volgens mij is er nog geen emperisch bewijs dat methylphenidate werkingsmechanisme via dopamine gaat, er zijn hooguit wat indicaties zoals verhoging van dopamine na methylphenidaat inname
ADD en ADHD zijn (volgens de literatuur die ik ervan heb gelezen) voornamelijk het gevolg van storingen in de dopaminehuishouding. ADD en ADHD zijn nauw verwant met dyslexie, gilles de la tourette, autistische zever, etc.quote:Verder werkt melatonine gewoon bij iedereen met slaapproblemen en heeft weinig te maken met PDD, de enige farmacotherapie die PDDers eventueel zouden kunnen krijgen is antipsychotica om gedragsstoornissen aan te pakken. Ik ken PDD niet als een dopamine syndroom, maar goed.
Uiteraard werkt melatonine bij iedereen, de hersenen maken dat spul bij iedereen aan. Alleen het in gang zetten van het aanmaken en het afbreken is bij ADHD'ers problematisch omdat er iets mankeert bij die dopaminehuishouding. Autisme is niet voor de kat zijn kut verwant aan ADHD...
Uiteindelijk bestaat wetenschap niet (David Hume als ik het mij goed herinner), dus dat het allemaal nog theorie is, lijkt me logisch.
autisme is niet verwant aan ADHD ... het is alleen zo dat er heel veel comorbiditeit is wat nogal verwarrend kan zijn wat de primaire diagnose zou moeten zijn
... het is alleen zo dat er heel veel comorbiditeit is wat nogal verwarrend kan zijn wat de primaire diagnose zou moeten zijn
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
Dan zijn mijn bronnen niet zuiver geweest. Excuses.quote:Op dinsdag 10 februari 2009 14:44 schreef Re het volgende:
autisme is niet verwant aan ADHD
Edit:
http://www.adhd-autisme.nl/onderzoek.htm
Er staat nergens dopamine en nergens dat het om exact dezelfde achterliggende processen gaat, maar goed. Zijn er echt precieze grenzen te trekken tussen iets als ADD en ADHD? Net als precieze grenzen tussen diersoorten.quote:Zo zijn er bij beide stoornissen in eerder onderzoek problemen geconstateerd in dezelfde cognitieve processen en worden er door middel van beeldvormend onderzoek beperkingen gevonden in het functioneren van dezelfde hersengebieden.
[ Bericht 38% gewijzigd door Nicolaas_Copernicaars op 10-02-2009 15:48:08 ]
