quote:
Op donderdag 5 februari 2009  10:07 schreef Black_Tulip het volgende:Ik heb al zuchtend de verdere discussie in dit topic gelezen. Ten eerste Nicolaas, snap ik niet waar jij het lef vandaan haalt om mensen zo te veroordelen om dingen die ze denken of doen.
 
Datzelfde lef heb jij nu ook. Ik heb een standpunt dat een relatie 50-50 moet zijn, anders gaat het vroeg of laat fout. Iemand die het anders doet, die mag dat zelf weten, maar die moet niet raar opkijken als een relatie de mist in loopt.
quote:
 M_Frohike is geen 'kortzichtig' of 'egoïstisch' mens omdat ze graag zou willen dat hij van haar houdt zoals zij is.
Dat doet hij juist, dat staat helemaal niet ter discussie, hij houdt juist van haar zoals ze is, op zijn manier. Althans, dat DENKEN we.
Het gaat erom op welke punten van haar hij zijn [houdenvan] baseert en dat zou voor haar niet relevant moeten zijn, anders meet ze met twee maten, want ik heb dus net het [houdenvan] in een formule gegoten (hoe onvoorstelbaar onmogelijk dat ook lijkt). Daar hoeft niemand het mee eens te zijn hoor, maar geef dan gewoon toe dat je met twee maten meet. En met twee maten meten vind ik verwerpelijk gedrag; dat vermijd ik zoveel mogelijk. Het zou toch onnozel zijn als ik mij het recht toe eigen om meer van iemand te mogen verwachten dan dat ik geef en er dan raar van opkijk als het fout gaat. De balans moet 50-50 zijn, anders kom je toch uiteindelijk een breekpunt voor een relatie tegen.
quote:
 Ten tweede is het misschien tijd om te erkennen dat er tussen ons misschien eerder sprake is van een meningsverschil dan van een misverstand of onbegrip. Ik waardeer het niet dat je steeds zit te herhalen dat ik jou niet begrijp, alleen om het simpele feit dat ik op basis van dezelfde informatie tot andere conclusies kom. Misschien moet je beter op mijn argumenten letten, zodat je kunt begrijpen waarom ik denk zoals ik denk, in plaats van bij iedere afwijkende mening te zeggen "ze begrijpt het niet!".
Als jij me zou begrijpen, dan ben je het niet oneens met mijn "De balans moet 50-50 zijn in een relatie.", want ik lees duidelijk in je betoog dat jij dat ook vindt. Wat ik probeer aan te tonen, en wat M. ook toegeeft, is dat er met twee maten gemeten wordt als het gaat om DE MANIER WAAROP iemand van iemand houdt.
Daarom denk ik dat je me niet begrijpt. Ik kan me niet voorstellen dat jij de mening bent toebedeeld dat in een relatie 70-30 de bedoeling kan zijn.
En nu niet zeggen dat het de ene dag misschien 70-30 is en de andere 30-70. Ik bedoel met 70-30 het gemiddelde over de gehele relatie, niet een score aan het eind van 1 dag. Dus niet weer zo'n irrelevante opmerking zoals "Grammaticaal klopt het niet wat je schrijft!". Die overigens fout is. Ik zal het zometeen laten zien.
quote:
[..]
Als jij je niet kan voorstellen dat een mens op die manier van een ander houdt, waarom ben je dan hartstochtelijk het recht om op die manier van een ander te houden aan het verdedigen?
LEES wat er staat.
Iemand die na 1 dag OPRECHT zegt "ik houd van je" alleen maar op basis van iemands ogen kan ik me niet voorstellen. Net als dat ik me niet kan voorstellen dat een hond MIAUW zegt met de bedoeling te "praten" als een kat, of dat een hond zegt "Hallo, hoe gaat het met je, lekker weertje he?" met de bedoeling te vragen hoe het met je gaat en op te merken dat het lekker weer is.
quote:
[..]
Sinds wanneer is egoïsme altijd verkeerd? Natuurlijk is het belangrijk dat je aandacht hebt voor je partner (altruïsme), maar moet je je eigen geluk (egoïsme) dan volledig negeren? Het spijt me als je mijn conceptie van een relatie niet deelt, maar mijn mening is dat een relatie beide individuen gelukkig moet maken. Ik vind ook dat in een ideale relatie beide individuen van elkaar houden vanwege elkaars karakter, omdat dat de beste basis is van geluk voor beiden.
Mijn dikke piemel is geen deel van mijn karakter? Mijn mooie ogen zijn geen deel van mijn karakter? Ze zijn op zijn minst een deel van MIJ. Ze horen bij MIJ. Zonder die dingen zou ik niet helemaal MIJ meer zijn toch? Dat [karakter] is dus best gelijkwaardig aan [dikkepiemel] en [mooieogen].
quote:
 Stel dat partner B van partner A houdt vanwege de aandacht die A geeft aan B, en A houdt van B om zijn karakter. A kan om wat voor reden dan ook minder aandacht geven aan B, wat ze erg spijtig vindt omdat ze wel van B houdt. Vervolgens gaat B zich heel vervelend en agressief tegenover A gedragen, omdat die aandacht ineens weg is.
Ik ga er even voor het gemak vanuit dat:
A = Vrouw
B = Man
Dat agressieve gedrag is onderdeel van het [karakter] van B. Waarschijnlijk ziet A dat gedeelte van het [karakter] van B voor het eerst. Want anders had ze dat toch meegenomen in de berekening bij het afwegen of ze van hem houdt zoals hij is:
"Hij heeft die vervelende eigenschap, maar zijn leuke eigenschap weegt zwaarder. Ik heb die vervelende eigenschap ervoor over om de leuke eigenschap te mogen hebben."
Toch?
quote:
 A wordt van dat agressieve gedrag erg ongelukkig. Geen mens vindt het fijn als de persoon van wie je houdt ineens naar tegen je doet. Moet ze het agressieve gedrag van B accepteren, omdat B het recht heeft van A te houden op zijn manier? Dat betekent dus dat zij haar eigen geluk opzij moet zetten, omdat B zo nodig op zijn manier van haar moet houden. Mag ik jou dan vragen wie er egoïstisch is?
Kende ze die kant van hem niet, dan moet ze die afweging nog maar eens maken.
Dus dan gaat ze weer:
"Hij heeft die vervelende eigenschap, maar zijn leuke eigenschap weegt zwaarder. Ik heb die vervelende eigenschap er 
niet voor over om de leuke eigenschap te mogen hebben."
Dan kan ze zeggen, ik houd niet oprecht van hem meer, helaas het is over.
Maar dat was toch het punt van discussie helemaal niet? Het punt waar ik een discussie over begon was:
quote:
Op zaterdag 31 januari 2009  18:11 schreef M_Frohike het volgende:Maar ik moet ook eerlijk zijn, ik weet niet of ik er voor de rest van mijn leven genoeg aan heb om met iemand te zijn die misschien niet eens echt van mij houdt, maar meer van de aandacht en liefde die ik hem geef. Tot de diagnose heb ik altijd geloofd dat hij echt van mij hield, nu ben ik in twijfel gebracht...  

 
En daarna gaf ze me gelijk. Alleen toen ik vroeg of ze consequent was met die opvattingen, bleek dat ze dat niet zo zeer was. Dat inzicht had ze voorheen niet zegt ze, dus ik kan het haar niet kwalijk nemen. Nu heeft ze dat inzicht wel en kan ze misschien haar mening bijstellen, zo werkt het bij mij in elk geval altijd.
quote:
En waarom is dat karakter dan zo belangrijk? Dat zal ik je laten zien. Maar ik moet je eerst even zeggen dat "5 stuks houden van" net zo mogelijk is als "5 stuks melk". Liefde en melk zijn stofnamen. Ze zijn ondeelbaar en je kunt je niet uitdrukken in een aantal liefde. Maar om duidelijk te maken wat ik bedoel, ga ik even met jouw ongrammaticale voorbeeld mee 

Hier even iets recht zetten. Als je meent dat ik een achterlijke, ongrammaticale debiel ben is dat een gebrek aan jouw kant. Ook ik heb een leuk stukje Nederlandse taal en cultuur gestudeerd aan de universiteit, dus dat gaat me allemaal prima af.
Je ziet het, net als je redenering bij mijn hondenmetafoor, daar kom ik nog op terug, verkeerd. Ik zet [aandacht] en [*iets*] tussen die haakjes om er een soort van muntjes van te maken. Zo'n eenheid [aandacht] kun je zien als een krop sla, een appel, een peer of nog makkelijker: een euromuntje. Daarvan kan ik losse 'stuks' hebben. Het is alleen maar om het voorbeeld goed te kunnen illustreren. Het helpt de beeldvorming.
quote:
[..]
Dat klopt. Liefde gaat in een ideale relatie namelijk als volgt:
A geeft 1 stuks [*karakter*] aan M.
Daardoor geeft M 1 stuks [houden van] aan A.
M geeft 1 stuks [*karakter*] aan A.
Daardoor geeft A 1 stuks [houden van] aan M.
Je kunt nooit en te nimmer geen karakter geven, ook al ben je nog zo chagrijnig of depressief. Dat betekent dat de situatie waarin M minder stuks houden van geeft aan A omdat A minder stuks [*iets*] geeft aan M gewoonweg niet bestaat. Kan je het ermee eens zijn dat dit een ideale situatie is waarbij beide individuen gelukkig zijn?
Ik schrijf volgens mij duidelijk dat [aandacht] en [*iets*] te vervangen zijn voor [watjijwil]. En als ik het er niet expliciet bij heb gezet, dan zou je dat toch zeker heel duidelijk kunnen zien aan het onbepaalde van [*iets*].
quote:
[..]
Ik betwijfel dat de redenen waarom iemand van jou houdt echt irrelevant zijn. Dat wil zeggen, ik betwijfel dat jij er niet ongelukkig van wordt als degene van wie jij houdt om haar karakter alleen maar van jou houdt vanwege je dikke piemel. Stel dat zij kwaad wordt of je gaat vermijden als je erectieproblemen krijgt. Bij wie is dan de fout?
Als die persoon oprecht van mij houdt, dan zijn de redenen voor mij irrelevant. Dat jij mijn gevoelens betwijfelt zegt he-le-maal niks over mijn gevoelens, jij kunt daar alleen maar naar gissen. Omdat jij dat niet kan, wil nog niet zeggen dat ik het niet zou kunnen...
En hier ga je weer in zwart/wit denken vervallen. Ik schrijf duidelijk in mijn post (vlak voor 'The A-Team' begon):
quote:
Ik kan mij moeilijk voorstellen dat hij zegt "Ik houd van jou" op basis van maar 1 gegeven, namelijk [aandacht].
Dat is toch behoorlijk duidelijk of niet?
quote:
[..]
Mensen identificeren het gevoel liefde niet op dezelfde manier en ze voelen dat gevoel niet om dezelfde redenen. Verder uiten ze liefde niet op dezelfde manier. Daar ben ik het mee eens. Het is echter voor een relatie wel zo handig als de persoonlijkheden op dat gebied een beetje bij elkaar passen.
En als ze niet bij elkaar passen, dan zullen die persoonlijkheden ook nooit oprecht tegen elkaar zeggen "Ik houd van jou". Zoiets loopt vroeg of laat mis. En zoals ik bij jouw voorbeeld heb aangegeven, het is nooit te laat om te reviewen. Je mag te allen tijde je gevoelens voor iemand herzien, anders zou dat oneerlijk zijn tegenover je partner. Ik ga niet iemand zeggen 'ik houd van jou' als ik daarover twijfel.
Maar dat is de hele discussie niet. De discussie was of dat ik voor iemand anders mag bepalen welke criteria iemand hanteert bij die afweging. En dan zeg ik, 
dat mag ik niet voor een ander bepalen.
quote:
[..]
Als hij alleen houdt van haar om de aandacht die ze geeft en ze kan daar niet mee leven, kiest ze voor haar eigen geluk. Dat kun je egoïstisch noemen. Ik vind het alleen volkomen reëel. Een relatie moet, mijns inziens, een kwestie van 1 + 1 zijn, dus dat je allebei gelukkig bent. Een 1 + 0 is geen gezonde relatie.
Hoe kom je er dan bij om het oneens met mij te zijn? Dan kan het toch alleen maar zijn dat je me niet begrijpt? Want als je me zou begrijpen, dan zou je het niet oneens met mij zijn.
quote:
Ik zie dat je in de discussie met M_Frohike de mogelijkheid bekijkt dat hij alleen van haar houdt om de aandacht die ze geeft. Maar een dergelijke manier van liefde is niet zo exclusief en dat is nou precies het probleem. Immers, iemand anders kan hem toch net zo goed aandacht geven? Dat maakt een ieder die hem aandacht kan geven interessant voor hem. En als hij alleen van haar houdt (en van niemand anders) om haar speciale manier waarop ze hem aandacht geeft, dan houdt hij van haar zoals ze is en is er niks aan de hand.
LEES! Ik schrijf het zelfs letterlijk op:
quote:
Ik kan mij moeilijk voorstellen dat hij zegt "Ik houd van jou" op basis van maar 1 gegeven, namelijk [aandacht].
En in het hele stuk met de dikgedrukte mij's en jou's kun je lezen dat het juist helemaal is gebaseerd op de personen in kwestie ZEER ZEKER NIET als variabele te zien.
Nu moet je toch wel toegeven dat je me niet hebt begrepen...
quote:
[..]
Het gebeurt juist wel in een eerlijke wereld dat je van elkaar houdt op ongeveer dezelfde manier. Alleen zo ben je allebei gelukkig en is een relatie eerlijk.
Misschien in jouw gedachten, maar niet iedereen heeft jouw gedachten. Niet iedereen denkt er hetzelfde over als jij. Iedereen is opgegroeid in unieke situaties met een unieke hersenstructuur. Er is geen enkele persoon op aarde die exact hetzelfde is. Er is dus ook geen enkel houden van dat hetzelfde is. En als er een relatie is tussen twee personen die OPRECHT van elkaar houden, maar die dat op volstrekt verschillende manieren doen, wie ben jij dan om te zeggen dat het niet kan?
En het is oneerlijk als je degene, waar je zegt oprecht van te houden, gaat vertellen dat hij/zij niet oprecht van je mag houden zoals hij/zij dat door de omstandigheden (zijn opgroeien en hersenstructuur etc.) alleen maar kan.
quote:
[..]
Ik vind het teleurstellend dat je haar IQ erbij gaat betrekken. Nog even en je doet dat ongetwijfeld ook bij mij. Wat heeft intelligentie in godsnaam te maken met in staat zijn te accepteren dat iemand alleen van je houdt om de aandacht die je geeft?
Dat heeft er:
1. Mee te maken dat iemand niet begrijpt wat ik probeer te zeggen. Natuurlijk kan ik ook onduidelijk schrijven, maar dan zeggen mensen meestal gewoon eerlijk dat ze me niet begrijpen en dat heeft nog niemand gedaan...
En
2. Ik betrek IQ erbij om aan te geven dat het ook kan zijn dat iemand gewoon niet in staat is om een bepaald probleem te begrijpen. Als die persoon daar niet toe in staat is omdat diegene gewoon is geboren met minder capaciteiten, dan is dat die persoon niet kwalijk te nemen. Ik gebruik het niet om iemand mee zwart te maken, dat zou mijn eigen IQ ter discussie stellen, maar ik gebruik het om te kunnen inschatten of ik iemand iets kwalijk mag/kan nemen of niet.
quote:
[..]
Eens. Maar als je hem het besef kan bij brengen dat hij zijn vrouw en kinderen ongelukkig maakt door de manier waarop hij met ze omgaat en hij blijft tóch nonstop computeren/tuinieren/sporten kun je hem dat wél kwalijk nemen.
Misschien beseft hij wel dat zijn gedrag dat teweegbrengt, maar kan hij er iets aan doen?! Hij is zoals hij is. Dan kun je hem dat niet kwalijk nemen. Net zoals ik een hond niet kan kwalijk nemen dat hij niet kan praten, zo is een hond nu eenmaal, niet gemaakt om te praten. Misschien kan hij niet anders doen zoals hij doet? Ken je de motieven van die man?
quote:
[..]
Ik begreep jouw hondmetafoor wel degelijk. Jij blijkt niet te begrijpen wat ik ermee wil overbrengen. Maar dan zeg ik dat gewoon alsnog. Als een hond op de bank pist, is dat afkeurenswaardig gedrag dat men meestal de hond kan afleren door hem te trainen ergens anders te pissen. 
Nee, dat is niet wat ik bedoel met mijn metafoor. Kun jij een hond leren miauwen in plaats van blaffen? Je geeft aan dat je de metafoor niet begrijpt. Wat je de hond kunt aanleren heeft zo zijn beperkingen. Die beperkingen heeft de hond omdat hij niet anders kan; daar is hij fysiek/mentaal niet toe in staat. Je kunt een hond niet leren om een boek van Reve uit te lezen, dus je kunt hem niet kwalijk nemen dat hij dat niet kan. Dat bedoelde ik ermee.
quote:
Wat ik je wilde duidelijk maken is dat de hond net zo min het recht heeft om op de bank te pissen als mijn vader het recht heeft om "op zijn manier" van zijn vrouw en kinderen te houden door ze te verwaarlozen, hun problemen te bagatelliseren of te ontvluchten en alleen zich bezig te houden met die dingen waar hij zin in heeft. Ik probeer je duidelijk te maken dat bepaalde manieren van "houden van" gewoonweg niet door de beugel kunnen en dan is het degene die op een afwijkende manier van anderen houdt die zich moet aanpassen, net zoals de hond zal moeten leren dat hij tegen een boom moet pissen en niet op de bank.
Ik begrijp hieruit dat je een ontzettende afkeer van je vader hebt of iets dergelijks, maar als de man niet anders kan, dan kan hij niet anders. Dat is dus de inschatting die je eerst moet gaan maken voor je iemand gaat veroordelen.
Heeft hij in het verleden wel anders gekund? Je moeder is uiteindelijk een kind met hem gaan maken, dus ze heeft hem hopelijk lang genoeg geanalyseerd en vaak afgewogen of ze genoeg van hem (en alles wat daarbij hoort) houdt. En het is nooit te laat om iets te herzien, zoals ik in jouw voorbeeld heb aangegeven. Maar het is wel jammer als ze het eerst van hem accepteerde en nu ineens niet meer. Dan had ze destijds haar bedenkingen moeten uitspreken. Toch kan ik me goed voorstellen dat mensen veranderen. Er is niets mis met het opdoeken van een relatie wanneer die relatie gewoonweg niet meer is gebaseerd op genoeg [houdenvan].
Maar ik heb je vader niet gesproken, dus ik ken zijn motieven niet. Een hond kan ook zo zijn motieven hebben om op de bank te pissen. Misschien laten ze hem te weinig uit? Misschien is de hond aan het dementeren? Misschien is er een ander mannetje in de wijk die een psychologische invloed heeft op zijn drang naar territorium afbakenen? Je kunt het de hond niet vragen, maar je kunt je vader misschien wel vragen waarom hij 'zus en zo' doet.
quote:
[..]

 Misschien is het een idee op zoek te gaan naar een betaalbare vorm van spraakherkenning?
Nee, doe mij maar een enkeltje arbeidsongeschiktheid. Tegen mijn computer praten, dat ziet er gezond uit...
quote:
[..]
Ik ben het met je eens dat voor het voortbestaan van de mens alleen voortplanting en de meest basale levensvoorwaarden zoals eten en onderdak echt noodzakelijk zijn. Maar gelukkig biedt een mensenleven zoveel meer mogelijkheden 

Of het mogelijkheden zijn, laat ik in het midden. Misschien zijn het juist onmogelijkheden. Over het bestaan van 'vrije wil' is het laatste woord nog niet gesproken in de filosofie. Maar die discussie wil ik niet voeren met mensen op Fok, daar is mijn energie me te dierbaar voor.
Nogmaals, ik denk dat je het helemaal met me eens bent, maar dat je me niet goed begrijpt. Als dat komt omdat ik onduidelijk ben, dan kun je me dat gewoon zeggen. Geef dan gewoon aan waar je meer verduidelijking nodig hebt en dan probeer ik hetzelfde principe anders uit te leggen.
Ik zal de hondmetafoor even met iets anders uitleggen, dan begrijp je misschien wat ik bedoel. Het pissen op de bank van de hond zoals jij het bedoelt, is iets heel anders, dus dat kun je niet gebruiken als tegenargument bij mijn voorbeeld.
Stel er groeit een roos in de tuin. Kun je hem leren een tulp te zijn? Kun je die roos dan kwalijk nemen dat hij geen tulp is of dat die roos dat niet kan leren?
Je kunt een roos niet afleren een roos te zijn. Een hond kan alleen maar blaffen, je kunt hem dat niet afleren, je kunt hem dat niet kwalijk nemen. Je kunt een mens ook niet het praten afleren. Ik bedoelde dus gewoon dat je iemand iets pas kunt kwalijk nemen als die echt in staat is om het anders te doen.
En nu heb ik rust nodig. 

.
[ Bericht 0% gewijzigd door Nicolaas_Copernicaars op 05-02-2009 15:54:58 ]