quote:
Geen pinguïnborst meer op menu in Antarctica
Verse zeehondhersenen, pinguïnborst, gegrilde aalscholver of een omelet van pinguïneieren. Het waren ooit delicatessen die wel eens op het menu stonden in onderzoeksstations op Antarctica. Tegenwoordig worden ze vervangen door geïmporteerde diepvriesmaaltijden.
Hondenvoedsel
"We zijn afhankelijk van wat we in de voorraadkast hebben", zegt Alan Sherwood, chef-kok van de Britse basis Rothera, aan Reuters. Slechts twee keer per jaar brengt een schip vers voedsel voor het personeel van de basis. Dat gebeurt in december en maart. Soms komt er ook eens een vlucht uit Chili langs. Een pact uit 1959 noemt Antarctica een natuurreservaat waar vrede en wetenschap centraal staan. De onderzoekers zijn daarom door de jaren heen gestopt met het eten van het plaatselijke wild. Tot 1994 werden zelfs zeehonden geschoten als hondenvoedsel, maar vijftien jaar geleden zijn honden verboden op Antarctica.
Kookboek
Een kookboek op de basis is wat overblijft van de keuken van de Zuidpool. "Zeehondhersenen zijn een delicatesse waar iedereen van genoot", schrijft een voormalige kok in het boek. Ook aalscholvers waren zeer gewenst in de keuken van de man. "Als u er eentje ziet, sla hem neer. Het is vette vogel met vlees voor zeker zes personen", stelt hij. Jonge pinguïns zijn volgens het kookboek het lekkerst. Het vlees zou een visachtige versie van kip zijn.
De huidige stations beschikken over gigantische diepvriezers, want soms kunnen tot honderd mensen in een basis verblijven. Op de menukaart staan diverse soepen, kip, vis en een ruime keuze aan slaatjes. (gb)